장음표시 사용
121쪽
Q.M. In avium rapacium genere Falco api vorus L .uari inprimis vespas appetit in cibo; hie erronamine potest intelligi; Κwa- Aeliai ua li I. 4s. columbarum hostein iacit U. 48. μισιτ γὲ ἀλώπηξ auro, adeoque impetit etiam Uul. pem. Ul. 4 . turturi et eornici ini. micu dicitur. Illi,stris falconem aeruginosi mi L uvaei interpretatur; sed tutius puto nihil definire. eum emeae nullibi Daecle notae explicentur. x νηJ sie recte alter Codex Gelaeti pro x m. μίω κἀς - Αα --R J ωμεναν
Μοσσύφους - ' κἄδι- emendat. Α - cadiae enim merulas albas clamme mora ut Aristorales, Pticlias et Paώ mas . formicas autem nemo. CL
πζοειρημενων ἀνεμων Οἰς ζηθείσας αποδιδζασκεον ἔφατο αὐτάς.
122쪽
μα-νελδ moeras addit: Ἀλν πηδήσα- vulgato plurali praesere. . . alias sensus non constat. Narrationem ipsam habent Aristoin xi, a Wνεσ3αι is Μediceus pro stetis H. A. IX. 47. Φαρί-as a. Idem in seqq. dualem Plinius VII l. I.
ποικίλην, δε α Θανομενω ἀλγοῦντα αυτόν.
123쪽
C A P V T X., σεληνης υ ποφαπομένης νέας, τὼς ἐλλ. φαντας κατά τινα φυσικην κή ἀπόρρητον εποιαν ἐκ της υλης, is η νεμονταs, νεοδρεπῶς ἀφελόντας κλά- δους, ειτα μέντοι μετεωρους ἀνατεινειν, καs ποος την Θεον ἀναβλέπειν, Mi ἡσυχη τους κλάδους υποκινῶν, οἷον ἰκτηρίαν τινὰ ταύτην Θεω πζοτείνοντας ν ὐπὸς του ιλεων τι καὶ εὐμενῆ την γε Θεον ειν αὐτοῖς.
σολε ιδ Fabulam habet etiam Pimius UIlI. r.
ωλι δενπου I Ham omnia ab Aristoreis Η. A. VI. I s. et de Generat. IV. s. habet.
μένοι τοῖς et ριπεφυκόσι σφίσι ος ζάκοις, ουκ άνα- μάνουσι την ἐκ των γειναμένων εκγλυφόν ' αλλ' αὐτοι δἰ εαυτῶν, ωσπες Θυροκοπουντες, εκκρέουσι τα ώά, καἰεκκυψαντες ειτα σφῆς ἐαυτους άνωΘουσι, καὶ το του ώου
ἡμίτομον, ει προσέχοιτο , διασεισάμενοι εκβάλλουσιν ' αὐτο , κ' τροφὴν μας ευουσι, καs πηδωσιν ωκις α.
νέθικε I Cf. Varia Histor. X. 3. netis Tetraonis iamraeari, veluti Philes xli. Quae de perdicibus nar- coturnices, communia cum Perdic. rat Aelianas , pleraeque species ge- habent.
124쪽
LIB. IV. CAP. XIII. XIV. XV. II et καὶ τη ωδῆ. οἱ-αλλοι, καὶ ἔτι μαλλον οἱ Ε-λαιοι , συνε γνωκότες ἐα-ῶς λε αλαν ἀγαθοῖς, ἔτε
... Ira Medice , quam εἶ n περὶ vis lectionem GF2 s etiam securiis est. ναουσι νὴ Miae διδε τλι νομάς. Quod Vulgo uri πyc. vitio vel natura agri aecidit, id mala Athe eas IX. Io. p. 362. AHianas prudentiae avis tribuit.
--γIactus Q N. c. 6. Michael hae, Ophioriaa Munsos Lun. d Glsas Annal. P. I. p. s . Plures gustate dicitur. viverearum species serpentes aggre-
γλωτ αὐτω, νιτα εἰς το --ῖον σχημα ἐπάνει , κἀλύκος γίνεταε μυοις.
125쪽
ρύονται τον εμπεσάμενον εἰς την πάγην, ταῖς συννομοις
126쪽
C A P V T XVII. τῶν βασκανων ζωων μεντοι καὶ ἐχῖνος ο χερσαῖος
μοκρυπτει το ῖζον' ἴταν γαρ παγη, λβος γινεο , Mi γλυφαῖς ἐπιτηδειός ἐς ι, κώ-γυναικείοις κόσμοις συμμάχεταs, φασὶ, δια της γλυφης.
dira vi CL Deophrastus in Fragm. mur plerique, vitae hominum sita P. 47s. Priurus IlI. 37. Carm. Pervacuum est : si non sint illi ae 1 Ia. Uo ν IX. . lei, frustra Vellerum mollitie inia. ..co --,atini rarius i. c. pecude mortalibus data, hae cutela desperatione vero, urinam ex se expoliuntur vestes. Magnum fraus se reddunt tabifieam , tergori suo et ibi lucrum monopolio invenit,spiuiaque noxiam . propter hoc se de nulla re crebrioribus Senatusis rapi gnari. Quamohrem exinanita consultis, nulloque non Principe prius urina venari ara est. Et tum adito querimoniis provinetalibus. praecipua dos tergori, alias cot--Pauiu ad Phitin τρυφεerupto , fragili, putribus spinis at- legit. De Lyncurio gemma fabul que deciduis, etiamsi vivat subtractus pervulgata et inepta est. Cf. Pliniatanaga. - Ipsum animal, nem ut re- XXXVI l. 3.
επιβάλοις τῶν ρόδων αυτω. .' λ..-ολαδ Nempe ζώs. Auctor modicas nominat. Hesebius Λεον- εκ ab. Auscult. p. 737. murus Ulli. ποΦόνον τι πλavo rares 38. Sonevis c. ar. Prior autor Sy- quem locum ad culicem resere, riae aciimal ait esse. cuius cineribus 'quem leonis oculos impetere scri- cadaveti alius animalis asperiis leo plores multi tradunt, BoetarιHieroet. interi latur; et vademque et tum uri- Il. p. 79r. - In fine dedinam leoni nocere. Sosiaeus bestia8 ex Cod. Rus. pro ἐπιβαλνε.
127쪽
AELIANI DE NAT ANIMAL 'καὶ διαφθαρείη δ' αν ἐν Θηρα. Κοι μέντοι
De eanibus Indicis vide infra ad VIII. I. Cod. Aug. - -νὲς 'I. ambet, et ἀπεκόπη Pro ἀπεκόπτεται.
λῆJ Gefuerus legendum coniicit tamen omnes , praeter ναμφ-κους, ἐκ πλῆ. qi ae tam aut nunquam bibunt. tiori Nulla avis meiere solet: sanguine et humoribus praedae eon omnes enim vesica catent. Bibuat tentae. CL Arigoteles H. Α.Ulli. 3.
128쪽
MB. IV CAP. X XL ris αὐτον διώκν. οδ' ἀφίησι τα κέντρα πλάγια δε βέλη,
δε ἀνθρώπους πολλους, καὶ ἡ καθ' ἔνα ἐλλοχα, καὶ δύο
τάτω πνοίετ . Λέγει δὲ καὶ ἐωρακέναι τόδε τὸ ζωον εν Πέρσαις Κτmrίας, ἐξ 'Dδῶν κομισθὸν λῶρον τω βασιλcti
129쪽
νον. Pausulas fidem crosiae aris mens tigrin intelliti putabat, quam equidem interpretationem ineptam censeo. Verismile mihi videtur speciem aliqtiam hysttieis nobis ruensatis notam intelliti, multa tamen fabulosa et falsa a Ctesia immiseeruarους λέον νει l Ginneras emendat Post kas' Da Θlllam μένεν additum legisse monet Goner. ΑΔ δύο ante τεis recte habet γέλοι seripsi ex Cod. Aug. Pro Idem etiam ἐπιγροῦτε.
C A P V T XXII. κολόπινδρα Θαλαττία διαρρηγνυτ , ως φαον, αν- Θρώπου διαπτύσαντος αὐτης.
σκολοπένδρα Cf. infra VII. a6. maritias sputo tradit: item rubetari P ias XXV il. Dct. 7. Marcion aliasque ranas. Smyrnaeus - tumpi seolopendras
C Λ Ρ V T XXIII. ζαζπον δὲ ἰτέας ει τις Θλιβεντα δοίη πιεῖν τοῖς ψόγοις αὐτον, λυπεῖταs εκέτινα ἡδεν, μαλλον δὲ καὶ τρέ-
.s.l Ita Medicetis pro De de sturno Galavus L. m. Simpl. M salicis semine vide Ceo ponica xl. dic. e. 38. De capris salsam G- 13. Plistus AUI. ap. qui loci Ho- creti, ιententiam expertus est G. Americi Odyss. κ . sIO. aliam inter- in introd. ad Rem rusticam Suee. pretationem affert. T. II. p. 163. in cicuta virosa; id quod confirmatue in seriptis Aca. 'κ-.Ial Quae de sile Aeliamus. demiae Suecicae Anni IZ74. VOl. 36. eadem de capris Lucretius V. s97. P. a . versionia germanicae.
ζεταs γαζ ο ἐλέφας τα ἐνδροσα χωρία καὶ μαλακα, καὶ
130쪽
ἐπαωζω . X , συνελόντι εἰπcν, ως παῖδας αὐτὰς ἐκτριφου , καs κομιδην προσάγουσιν αὐτοῖς, καὶ παιδεύματα ποικίλα ' οἱ Detrassio ντ .
ρίνας ἐπιχηίουσμ αυτων, σόφισμα ἐπινοησαντες τῆτο καὶ μάλα γε επιτήδειον. Tοῦτο γάρ το ζ ν μυσαττομενον, την πζοειζημένην χρίσιν, δε αν τινος άπογεύσαιτο, M'ώ τω βαζυτάτω λιμω πιεζοιτο.
ποτε vae τὸ Articulum a Sophisma vero h te alibi non inera Μediceo addidit Grenou. De tri- memini. initio scripsi pro , inta boum hodie omnia pervulgata peι -- auctore Cod. Aug. sunt, quae ad h. l. afferre possem.