장음표시 사용
151쪽
ἐν Eeaum I Ex Μediceo media vox adiecta est.
μον εὐΘυ μάλα ἰσχυρον, κή ἀπόλλυμαι διὰ τρίτης
αυτόν. Paeal mmotia falsus ini stolam Theriacis v. 429. haec translata
Pro Nicanaro nominat, ex cuius sunt.
152쪽
νον τω γένει, φασὶ, ἀλλα καὶ τῆν φυσιν.
emi Aristotelas UlII. H. A. 3. naeus IX. II. adeo ut corruptela μι δὲ τὸ μένομ ἡ οDau μις- u. huina loci sit manifesta, nisi mos urat atM, ἐ--- δὲ et sic ab ipso Aesiano sit prosectua. iam pbilosophi verba laudat.
--άις. Σκύρω δὲ, καὶ ει τις τοιαύτη ἐτέρα ἄγαν λ mea και ἄγονος, και ἀνΘρώπων χηρευουσα ώς τὰ πολλά.
- δὲ ιύγα- νυι καλ- ν lineis, σκέλη δὲ βραχέα ν -άμεια. Hodie Cretensibus πετρε- αισσυοκ audit, teste munio observ. I. I . Autor Libri De sit indisi vi SMMgna docet turdum cIanum s lum hueusque ornithologia eosniatum fuisse, verum esse etiam aliam speciem colore susto, de quo inte pretatue locum Aristolatis H. MIX. I9. tibi Φαιὸς dicitur. Hic posterior videtur esse turdus saxatilia a Scopose Hist. Av. p. i63. descri-Pruss quem veteres ornitholos passerem solitarium dixerunt , ut
recte iam monuit Geber in Histor. AVium P. Ss . Sed illustris Ba turdum saxatilem et cyanum Limiine a passere solitatio distinguit.
id embecillam ininum transtulit. Disiligod by Cooste
153쪽
Mω-νMI Memnonides Plinio X. Metamorph. XIlI. nigro colore et 26. Oppianus Ixeut. I. c. 6. medios unguibus aduncia ait esse, quae inter milvos et corvos commemo- quidem omnia avem rapacem pro- at Μέμνοναε. Itaque inter aves ra- dere videntur; sed tamen Pis nisPaces congeneres miluis ponit. Ae- frugi voram facit, quod mirabilethiopia patria relicta Thraciam pe- mihi videtur. tere ait, ibique nidificare. Oviatius ιπέN,I Ita Mediemis pro
154쪽
μένην σταν ἀφίκωντα , ἡ πρότερον κατατβενται τὰ ζωα, πριν η δποστ ῖζ την ξένην γην, ην ἐπηγοντο, κα- ἐπὶ τέτοις άΘροάζουσι τα πληθη, καὶ μέντοι κοὴ τους ανοητους τι κῶ πολλους εκπληττουσιν ' ἔως μὲν ουν ἔκαςον αὐτων κατα χοίζαν μἐνει, συνεσπειράμινόν τε καὶ ἱδρυμενον, καὶ ἐπανίς ατ μὶν, ἡ μην ὐπερβαλλει την οἰκειαν κόν, καὶ σύντροφον, ἐς τοσουτον O' ἐὰν δε εκφοιτηση εἰς την ἡλιων, καὶ ἐαυτω ξ ἐνην γρον την ἐχθραίνουσαν αὐτω, ἀποθνησκει, καs εἰκότως. Ei γει το ἐκ του Διος νεῖμαατελὲς ουτε προς την Θέτιν ἐγένετο, sτε προς αλλον τινὰ -οιτο αν, σχολη δηπου et ος την αὐτου τζοφὸν ἐκῶνα
155쪽
κτετ σκώληξ, φασὶ. κώ το μεο εἶδος αὐτω, ποῖον δη που κή τοῖς ἐκ τῶν ξύλων γεννωμένοις τε κοψτρεφομένοις ' ἐπτα δε πηχῶν το μηκος προήκουσιν οἱ ἐκε Θι, εὐρε Θειεν δ' αν καs μείζους επι πιαι ἐλάττους ' τὸ πα-χος δε αὐτῶν δεκαετής παῖς γεγονως μόλις ταῖς χερσὶ περιβάλλειν άeκεσειε. Τύτοις δὴ ανω μὲν εἶς όδους προσπεφυκώ, κάτω δε αλλος, τετράγωνοι δε αμφω, πυγόνος τὸ μῆκος ' τοσῆτον δὴ αρα τῶν ὀδόντων αὐτοῖς
μη διατράγη ό σκιώληξ αὐτα, ἀναπηξαντες δε ἐς το
156쪽
ἔπλα δε καίει καὶ ανΘζωος μαχομένους, κή απλητόν wι την ἰσχύν. Κοιμίζετ' δε καὶ ἀφανίζεταs πολλω
side nasci tradit -ί- ηιειεν --, de quo eadem sere narrat. Eaneem sabutam ex Cresia repetitam posuit mmisa IX. is h. II. quo mam loeorum varietavem persequitur Gofων in Historia Aquatit. P. Iaas. εί- I oesiara l. c. I.
rium sit, nescio. Supra IU. sa. in simili loeo τοσαύτη δὲ ἡρα ἡ ισκυς legitin sine ulla seripturae varietatLFe eodem Codice verba ἐάν - λίθος
157쪽
si e recte Mediceus 'I,δ- βασιλιal Ita Mediemis evinvro ἐναπλέξαντεe. et cum AI g. dein- oeβιι l. e. Vulgo Περσzs. Paeto ad Ps ἐνηγκύληται pro ινηροι λωται. Pro Philao Neo in emendabat. Ne ἰσι Cod. Aug. ἐλεπολεiel Uidetur omnes bellicas τυλας J Cresias 'Aττικae addit. machillas intelligere. Det singillati Q aod vero oleum exsti: talis vasibus aliqua machina hoc nomine laudat fictilibus enteipi ait Aetanus, in eo Gro novius locum Armiani M-- contra dicit Philostratias l. c. celliui XXIII. 4. τέγει αυτὸ πληου ὐελκ ουδέν. Tale δμπλήσας a rM Ita Cod ex ali. Oleum, quod vasa lignea et fictilia Getaeri ut Medi eos pro .ὐνά. penetrat, hodie ex genere quodam Φορυτῶ l cisas l. c. πη ἔ πολ- Pistium cartilagineorum Paratur. τε - παχεL
Ni1ἰ vitium a libratio historia balaenae p. I 9. miror. CLest prosectum, iterum gravissiime supra ad li. sa. Reliqui enim I
errat Aelianus. Haec enim omnia terpretes talia non curant, verbis, de plio caena vera tunt, tradita ab non rebus intenti. Phocaenam Aristotele VI. Ia Zμοιος δὲ τῶ διλο Ponti Euxini iterum mem lat Ari- καὶ ου Φώκαινα ' καὶ γαρ rςιν soletis H. A. IlI. I 3. et cum des- διλοδει μικροῦ. νἱουεναι oὸ ιν ria Πόννω. phino una nominat, sed et ibi διαρέ ει Φώκαινα δε λαλος. ἔτι Aeli.iuus I c. s9. Plinias τὸ μέγεθοe ἔλαττον, εὐρύτερον δὲ ἐκ τἀ inepte legunt, ut jam recte ani inad- νώτου, τὸ χήμα κυα,ου s. πολλοὶ δὲ vertit Gesieras, nisi etiam ibi erron δελφέν ωου τι γένος riva; Φam νην φω- sit librarii. Est vero Φώκαινα delis
ma xv. Uitium loci huius non ad- phis phoeaena Ua ei. vertisse Go remm ad h. l. nec in
καλληJ De re cf. Aristotelis M. A. dabat. Sed vide Oadda υ ad n IX. 49. et 'solitis v l. I. ad mam P. 49 a.
158쪽
LIB. V. CAP. UL VII. VIII αλῶνα δελφινα καὶ τρωθηνα μεν, ἡ μην εἰς Θανατον, α
καν τον εαλωκότα. καὶ ἐκεῖνοι κομισάμενοι, δε ἐτα ais 'Bα των κηδες ῶν η γένει προσηκόντων, ωχοντο άπιόντες. Σπανιον δὲ ανΘρωπος η οἰκείω δυστυχῆσαντι, η οἰκεία, κοινωνος erar δης κή φροντιδος. .
τουτοις εἰς δένδρα επιβατό ό δὲ λ ηλίσκετο εἷς ών, καὶ
159쪽
τουτοις, ὐδὲ εἰς μιαν νοῶσι καi την αὐ σην οἱ τέττοες οἱ τωνδε καὶ τωνδο επει τον μὲν δεοκρον ἐν Pηγίω σιγηλότατον ἐξεις, τον 'Pηγῖνον ἐν τοὶς Δοκρο ς άφωνότατον. Καὶ τίς ἡ αιτία της τοιαυτης ἀμοιβαδον εἰς την σιωπην. αντιδόσεως ἐπι μων ὐν ὐκ οἶδα, αλλος, ει μη μάτην Θρασύνοιτο ' ριδε δ ε, ω'Pηνιι ι κῶ Λοκροι, μόνη
s. Aristoteles H. R. VIII. as. Aurigonas c. s.
C A P U T X. Tον βασιλια αὐτων αἱ μελιτταus, πραον οντα καs ημε ζον κή ὀμῖ τι κή ἄκεντρον, o ταν αὐτας απολιπη, μεταΘἐουσί τε κή διώκουσι φυγάδα της άρχης οντα. 'Pινηλατῶσι δε αυτὸν ἀπορρητως, κή ὀσμης της πεζὶ αυτὸν αἱρῆσι, καὶ την βασιλείαν επανάγουσιν, ε κῆσαί τι κή βουλόμεναι τοῦ τρίπου ἁγάμεναι. Πεισίς ζατον δὲ εξηλασαν 'AΘηναῖοι, κέ Συρρακήσιοι Διονύσιον, καὶαλλοι αλλους, τυζάννους τε κή παρανόμους οντας, καἰ τεχνην βασιλικην άποδείξασθαι μη δυναμένους, ἡπεζουν φιλανΘρωπία τε κή τῶν ὐπηκόων ἐς ι προτασία. .
4MτH G Geras emendabat ἐμῶνa. I. 6r. De Dionysio iuniore Nostra Hunc lucum exscripsit sosolius V. H. III. 17. IV. 1.Mil. 72. De Pisistrato Herodotiis