장음표시 사용
161쪽
μεμίσηκε, και το μαζτύζιον, τον χρισάμενον μυζω διώκει τε καὶ Γλαυνιι, ὼς πολέμιον άν Mςα δράσαντα ' οἶδε καὶ τον πζοσελθόντα ἐξ ακολασίας τε και ομιλίας της πρός τινα, καὶ διώκει i κῶνον οἱα δη που εχθιον. Καὶ
ἀνδρείας δι ευ ηκουσι, και ἄτρεπτοί εἰσι, ἐν γῆν ζῶον ἀποδιδράσκουσιν. sn μην κάκη εἴκουσι. χωρουσι δὲ ὀμόσε. Καὶ προς μεν τὰ μη ἐνοχλῆντας μηδε αρχοντας αδίκων,
μηδὲ τω σμηνει πζοσιόντας κακάργως καὶ συν ἐπιβουλη. εἰρηναῖα αὐτοῖς κ ἐισπονδά ἐιτι ' πόλεμος δὲ ἀκηρυκτος,το αδόμενον τῖτο, ἐπὶ τους λυπῶντας εξάπυτα , καὶ οστις ηκει κεζαίσων το μέλι αὐταῖς, ἐς τους ἐχθρῶς ἡρί ητα ουτος. Παιουσι δὲ και τους κακως ' λέγει δὲ 'Λρι
λιτται αὐτω ἰππω. 'Hδη μιτοι καὶ πρις άλληλας διο φεροντα , καὶ αι δυνατωτε: κζατουσι των ἡττόνων. κρατουσι δὲ, ώς ἁ-ω, αὐτων οἱ τε φοῖνοι, και οι ἐκ των τελματων βάτζαχοι, οἴτε μέροπες, και αἱ χελιδόνες, πολλάκις γε μην καὶ οι σφηκες. ηοστις δὲ τάτων ἐκράτησε, Καδμείαν, ως γε ειπῶν, την νίκην ἐνίκησε παιόμενοι γάρ, καὶ κεντάμενοι, κακως ἀπαλλάττουσιν εἰσι γαρ ἡ μειον τω Θυμω . η και τοῖς κεντροις ωπλισμέν . οὐκ ἀμοιρουσι δὲ ἡδε της εἰς το προμηθκ σοφίας ' και'A:ι τέλης τεκμηριοῖ λέγων , ες ι δε τοιουτον. Ἐλθουσα αἱ μέλιτταε επί τι σμηνος ἡκ οικειον, αλλ' ετεζον, ειτατο μηδὲν σφίσι προσηκον ἐκεράῖζον μiλι' αἱ δε, καί τοι συλωμεν τον σφέτεζον πόνον, ομως ἐνεκαρτεζουν ἡσυχηατρεμουσα , εΘα μἐντοι το μέλλον ἐγκρατως ἐκαραδόκου ἐπιι δὲ ἡ μελιττουργος τάς πολλας των ἐχθρων
162쪽
- έμωνιδ Ostoris σ-έμ-M. fibi habet virum doctum in seriptis Idem deinceps eum Medice , Societ. Oeeo nom. Per P l. 4edit pro δε r. p. 12. ι- astaliaes κώμων. abra μου Τ Gonerus emendat ea ἀa stω-lta quidem -- 'diis. De hostibus apium videtere1 omnes uno ore praeter Cain - sipra I. fg. et Aristoνesem i. e. lameliam, qui apes carne etiam ali fine capitis Cod. Αus. ι μεμπτὸς posse assirmat, in quo assentientem habet.
aut ἔνδον ἀτρεμῆ τις, ἀλέας πόθω καὶ φυγη ρίγους
-- loe ' τον-αλλον χρόνον του ἔτους πάντα ἀργιαν μὲν και ἡσυχιαν μισου , καὶ καμειν εἰ ν αγαθαί ' καὶ ὐκ αν ποτε ῖδοις βλακευουσαν μἐλιτταν της ωζας ἐκείνης.
C A P V T XIII. Usωμετρίαν δε, καἰ κάλλη σχημάτων, καὶ ἀραίας
πλαίσεις αυτων. ανευ τἐχνης τε κή κανόνων, κήτου καλουμένου ὐπὸ των σόφων διαβητου, τὸ κάλλιτον σχημάτων, ἐξάγωνόν τι καὶ εξάπλευζον κή ισογωνιον αποδείκνυνταs αἱ μέλιτταs. 'Oταν δε ἐπιγονη η , καὶ εὐθη- νῆ ταῖς μελίτταις το σμηνος, κή ές ἀποικίαν ἐκπέμπουσιν. ωσ2υρουν αἱ μεγιταί τι καὶ πολυαι δρέμεν- των πόλιων. οἶδε δε ἄρα ἡ μέλιττα καὶ ὐετου ἁπειλουντος ἐπιδημίαν, κα3 σκληζον πνεῖμα εσομενον. Εἰ δε αὐτη παρὰ δοξαν γένοντο τὸ του πνευματος. οψει φἐζουσαν λίθον ἐκάς ην ἄκροις τοῖς ποσὶν, ἔρμα εἶναs καὶ μη ἀνα-τtiviis . ' Ο περ δε ὁ θεῖος Πλάτων πιθι των τεττίγων λάγει, κώ της ἐκεῖνων φιλωδίας τε καὶ φιλομουσίας,
κζοτουσι κρότον τινὰ ἐμμελη τι κή συμμελῶ ' αἱ δε. ώς ἡπο Σειρηνος ελκοντα , καὶ μέντοι καὶ ὐπος ζέφουσιν ἐς
163쪽
Hs z mir; I Ira Medieeus Pro εὐ- eet magis quam Gronovit B verταε μελίτταις. De geometria De lapide hoe fabula est. apum doctissime exposuit Re mure καὶ:-Ex Mediceo a .an Libro de Apibus. eelsit καὶ. Locus Platonis de cicare aDαι καὶ μῶ,l Gesner emendat dis exstat in Phaedro P. aos. ed.
σου quod mihi quidem pla- Basil. i
λωνίας , την αυτην τζοφην προσφἐζεσΘ λέγει. Ἐνδεάτμω δε της Καριας ἀκέω σκορπίους εἶναs. οἱ πεζουν τους μεν πολίτας σφίσου παίουσιν εἰς Θάνατον, τους δε ξένους, καὶ οσον παρασχῶν ὀδαξησμόν' ἐμοὶ δοκῶ τοῦ
Σενίου Διος τοῖς αφικνουμενοις το δωρον τῆτο ἀποκζίναντος.
Πά - 0. emendant Boistrin ad Steph.in. Byetant. p. 88. Boihart. Hieroz. T. II. v. s o. CL Antigo-mus e. 21. Plinius UIII. s8. Lieet vero plurimi auctores Gyarum no minent, nolui tamen vulgatam mu-Rare. In nominibus enim propriis. criticam cauti ias exercendam Puto, quam in verbis, quae sensus, leges grammaticae et consuetudo Io- quendi cum rani versa tum cuiusque autoris propria damnant. γῆ δὲ leisl Hosein l. e. γῆς legit. Ex Mediceo paulo antea πιαὶ πην editum est. vulgo deerat arii-culus. Locus Amyntae de muribus Tereiloniis integrior exstat infra XUII. II. ubi vide annotationem. σκοντίουel Eadem ex insolesia Naμίμοιι laudat Apolloxius His . Alii ab. e. II. Autlou. c. I s.
ως ανθ ρωποι ' καὶ το μαζτύζιον, ἄκεντροι κή οιδε εἰσί' κφ οἱ μεν υπηκοοι τα ἔργα πλάττειν αὐτους νόμον εχου ν' οἱ δε αρχοντές εἰσι διπλοι μὲν το μεγεΘος, πζαοιδε, καὶ οἷοι μητε ἐκόντες λυπῶν ἔχειν, μη τε ακοντες. τὶς ουν - αν μισόση Διονυσίους τους ἐν Σικελία, καs Κλεαρχον τον ἐν 'Hρακλεία, καὶ 'Λ πολλόδωρον τον Κασσανδζεων λευτηρα, καὶ τον Λακεδαιμονίων λυμεωνα τον
M. A. IX. I. errat a vero atque etiam ab aristo. Duiligod by Corale
165쪽
AELIANI DE NAT. ANIMAL.αθλων χρόνον τον νενομισμένον ἐκῖσα άπαλλάττοντο Λυτο αγῶν, αἱ δε ἐπιδημῶσιν, ώσπινῆν καθόδου τυχῆσαs ψηφίσματι φυγαδες ' εἶτα επιρ ιουσιν sic τὸν Ἐλιν αἱ μύιν αυΘις, ῶς αἱ γυναῖκες.
aias e γε in I Interim Gmnari simplieiter. Legem, quae muli emendationem reeepi prii ει μὴ, res a spectaculo certaminis olym- dum Codices melius aliquid sugge- pici exeluilebat, commemorant a Tant. Narrationem eandem habet ctores laudati in Fragmentis Pin-Pfixius XXlX. 6. dari P. I. νδ νεI Sie Medicens. Vulgo τἀ
μωνος δὲ ἐν τοῖς φωλsοῖς οἰκουρῶν χαίρει, διατριβαὶ δὲαζα αἱ προς τη γη μαλλον φίλα αὐτω.
διατριβαὶ I Littoralis magia est Orphoa esse, quἰ hodie a Lemni . quam pelasius. Cf. insoreses apiid incolis νοσὸ dicuntur, putabat B Athenaeum Uu. p. 3is. Oppianas unius in ObL l. 3o. Halleui. I. I a. - νοος ἰρινοῦν.
166쪽
τον παρ- ωτα, καὶ ἐαυτόν περιάγει, δεικνύς φιλοπόνως το τῆς πτεζωσεως πολύμορφον, ὐπε: την των M δων ἐσΘητα. Me τὰ Πεσσῶν ποικιλματα , την ἐαυτῶ ςολην ἐπιδεικνυμενος ἐκῶνός γε σοβαρωτάτα. Aεγεταε δε ἐκ βαρβάρων εἰς Ελληνας κομισθην . Κα χρόνου πολλου σπάνιος ων, alia ἐδεικνυτο των ἀνθρωπων τοῖς φιλοκίλοκ μισΘῶ . καὶ 'AΘηνησί γε ταῖς νουμηνίαις ἐδεχοντο καὶ ανδρας κή γυναῖκας ἐπὶ τὴν ἰςοζίαν αυτων, κή την Θiαν πρόσοδον εἶχον ἐτιμωντο δε τον ἄρρενα καὶ τον 9ηλυν δραχμῶν χιλίων, ως Ἀντιφων ἐν τω π: ' ασί-
167쪽
'lil. 9. sed falsum est, quiad qui
dam ex hac narratione argutari
ante Indicam Alexandii expeditio nem Pavones Giaeetae fuisse ignotos. Per talis enim amicus Demus, Pyri lampis filius, Athenis pavones aleliat, cle quibus antea Aelian rnarravit; ex insula Samo in reliqua it. G aeciam primum translatost fuisse, alictor est Menodatus Samiua apud Athenaeum l. e. cuius narrationein etsi numi famiorum pavonis ima aine signati e nrmare vi dentiae. tamen suspectam habet B ebari HieroZoie. T. I l. p. 243. Sed idem recte monet sabulam de Argo in paWonem mutatu recentioris effooriginis ; fortasse haec in insula Samo primum exstitit. qtiemadmodum altera de Meleagridibus in Aetolia. Cf. etiam Iob. Beema De historia naturali , teνum P. 32
μαχιῶν, ἐπικουρεῖν ἡ σοφωτάτη φύος ἐξεπαίδευσεν.
- ges μὲν Cod. Gudianus ἔσω μὲν ἔψ δέ. Rem narrat etiam Tretra, Chiliad. IV. I 26. v. 23 I.
κομίζοντες ' εἶτα άρυομένους αὐτους ὐπικδύντες των φρυγάνων, κή τη-πζοσαναπηδησαντες , ἁρπαγῆ
168쪽
LIB. V. CAP. XXII L XXIV. XXV. XXVI. Issβιαιοτάτη συλλαβόντις ἔχουσι δεῖπνον. Κακίας δηκαὶ παμου γίας κροκοδείλων συμφυῆς εἰζηταί μοι τανὼν ταυτα.
Sic Medieeua stro Φειχέe. fuerat inam ad Phile. 233. v. Ira Eandem vocem conjectura asseeutus De re es. infra XII. I S.
ενσπονδά ἐσιν. 11όνη δε η ώτὶς πέφρικε κύνας, το αἴτιον, βαρεῖαι τέ εἰσυ, καὶ σαοκων ογκον περιφἐρου ν. οἴκουναυτας αἴρει τε καὶ ἐλαφοίζει τα πτεραὶ ραδίως κ διὰ τῆτο ταπεινή πέτονταs, καὶ κάτω περὶ γην, βρβοντος τῆ ογκου αὐτάς ' αἱ:κντ- δὲ ύπο τῶν κυνων πολλάκις. Ο περ ἐαυταῖς συνειδῖαμ, οταν ἀκέσωσιν ὀλακης. ἐς τὰς Θάμνους καὶ τα ελη καταΘἐου , προβαλλόμενα εαυτων ταυτα, καὶ ρυομεν σφας ἐκ των παζοντων, καὶ μάλα εὐπόρως.' eo, ἐν.teari, J Ita rescripsi pro post Maura copulam καὶ inserendam vulgato σ-ετείeas . Deesse eoim censebat. aliquod animalia nomen clari m est. ἡ ωνὶς J CL ll. 28. VI. a . et unod cum non advertisset Ge eras, Philes Catm. xxx.
δασκόμενος, καὶ οἱονει καταδόμενος εἰς πατέρα οραν, καὶ μητἐζα ἀσπάζεσΘ , καὶ οικείοις προσμεμδιαν. οἱ δε αζνες πεζι τας μητέρας πηδω ν απο γε
169쪽
AELIANI DE NAT ANIMAL την μαωπα καὶ ἐλαυνοντα. καὶ αλλα δ' αν σου ααθων, και ἄλλο, at διαψεύσαιτο τον διδάξοντα ἔτως Maἡ φυσις ποικίλον τι καὶ εὐτραπελον ἐς
νας αἶγας εξ μηνῶν μη πίνειν ' ὀραν δὲ ἐς τὴν Θάλατταν
μόνον καὶ κεχην ἐν ' καὶ τας αυρας τας ἐκεῖθεν δέχε- σ3 , ο αυτος λεγει. Λιγας δε 'Iλλυριδας οπΛην ἀκουωεχειν, ἀλλ ου χηλήν. Θεόφρασος δὲ δαιμονιώτατος λέγει εν τη Βαβυλωνια γη τους ἰχθύας ανιόντας εκ του
ποταμου , ειτα μεντοι εν τω ξηρῶ τας νομὰς ποιεῖσθαι πολλάκις.
τὸ ς.avat Aristote s de Pare. Anim. III. I. hepar bipartitum ἱn quibusdam vivi paris duplicis uise
Pliniux X l. se a. 72. bina iecinora 4eporibus circa stiletum et Parne-eha, et in Cherroneso ad Propontidem mirumque translatis alio alterum interit. Cf. etiam Galliis XUl. I s. Atque ita hepar biparti tum a leporibus Atticae reperit an ν Resen nare Griecisulana T. l. P. Iga. ue astarat CL infra ad XUII. io. u. Αοουσὶ Arisyoteles H. A. ix 39. PIF. ινι X. 3 . se avus Byzantinua U. Κυλληνη. Enstatbius ad Iliad P. 3 . et si lyra ad IV. s.
Μίμαι πιl De monte hoc laudat Grono vitis P tum 29.
genera etiamnum mira a Theophrasto traduntur e circa Babylonis tigua decedentibus fluviis, in cavernis aquas habearibus remanere.
170쪽
λίαν τινα Θαυματην αὐτοῖς ἐγγενεσθα . Καί ποτε ἐορτης ἐπιτάσης, ο δεσπότης ἀμφοῖν τον ἁλεκτρυόνα κατα- Θυσας εἱσιάει συν τοῖς οἰκειοις' ό ποζφυζίων τον
σύννομον ὐκ ἔχων, καὶ την ἐρημίαν μη φεζων , ἐαυτονἀτζοφία διεφθειρεν.
χην, φιλόλουτζός ες ι, και νηξεσι χαίρει, καὶ τροφαῖσμάλισα ταῖς ὐγροτάταις, καὶ πόαις, κή Θζιδακίναις. καὶ τοῖς λοιποῖς, οσα αὐτοῖς εν nΘεν νυχος ἐργάζεται εἰ δε κ ἐξαυαίνοιτο υ πο λιμου, δάφνης φύλλον ἡκ αν φάγοι, άδ αν πάσαιτο οδοδάφνης, ου τε ἐκων, κτa