Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

κ εἰς υπνον. Mυριοι γῆν καὶ πίνοντές τι κακον κατ

C A P V Τ X X X. χηναλωπηξ πεπλεκταί οἱ το ονομα, καὶ εἰκότως ἐκ των τῆ ζώου ἰδίων τε καὶ συμφυων. Eχει μεν γαρ το εἶδος το τῶ χηνος, πανου:γία δικαιότατα αντικρίνοιτο αν τη ἁλώπεκι ' καὶ ε μεν χηνος βζαχύτερος, άνδρειότερος δε, καὶ χωρεῖν όρόσε δεινός. 'Aμύνετα γουν κή αετον, κή αἰ λουζον, καὶ τα λοιπὰ , οσα αυτῆ

πδια δε οφεως καὶ εκῶνά ἐτι ' την καρσίαν κεκληζωται - - επι τη φάρυγγι, την δε χολην ἐν τοῖς ἐντἐζοις, προς δὲ τη ὐρῆ τους ορχεις εχει, τα δε ώα τίκτει μακζα καὶ μαλακα, τον δ ὲ ἰον ἐν τοῖς οδουσι φέρει.

172쪽

LIB. V. CAP. XXXI. XXXIL XXXIII. Iss

vadit maius XI. sect. Iro. Vides eonfirmant. Vide Biasii, MoerisIquantum ab Aristotela di Versus ab- et D nu Observationes de viperaeae Ainauus et recentiorum experi- in Valemini Amphitheatro Eoo menta in quihusdam serpentum T. u. P. I. O. speciebus saltent telles cum penu

λῆ χωρίου καἰ ενδ:όσου το νεόττιον φύσει τινι ἰδία καὶ

173쪽

ubi paulo post de ἀλι-τa tis . oiI assentitur etiam Cronorius

naitat, ἁρπαζ τυ n-ἀ δὐγάμενοι licet contra nitatur U. D. in Ghsetvι-λλώμ-εἰc Θώ, atque Miscellis Belgicia Uol. Ul. p. 4 4. Si iterum c. 34. δὲ ἁκε μάτω. de piscibita sermo esset, vulgatum ἀ-' . oeaerueias ἀναδυόμενον ἐκ της tenerem; multa enim exempla a λάττουσι τ ου δ' ἔτη ι κυιι ἀψ κύ- ων viris doctis annotata sunt aquilarum νιν ἀυαε- , πάλas et sal conum, qui dum pistes maio--ι, ac ἄδ ιι ει --. ι δὲ δῶ τὲ res et robullos aggrediebantur. v uis Μεν ἀεὶ πένεται. tae a. guibus corpori firmiter impactis in .- μετέωρ . o ιαμ γὰρ ἀκ ἐπι- fundum aquartim detractorum et ' κειρει, ἔαλουσαι ἀπερυκι σι ν ις submerioriami sed in auabus aqua πτέρυξι. Hunc POuerit irem locum licis linc fieri nulla ratione potest.

Aeliano Obversat im fuisse, cum haec Aquilam ... Φ-- describit illustria scriberet, probabile admodum est; sin σου de Avibus T. l. p. It s. vochine non improbanda est emendatici Berolin. - Pro οῦ καταδυι Medice misit ad mitin l. e. καταδοῦσα legen- Codicis vulgo est ἡ γae ,-ταδύς.

γοντα αυτόν.

174쪽

LIB. V. CAP. XXXIV. XXXV. XXXVI. I6r

νον σύν τη ρώμη τῆ κύκνου μαχομιου, ἀλλα κοή ira ν το δίκη ἀμυνομένου.

ο ἐρωδιος φυλαττει τά ος ρια, τὰ δε ὐπο της ἀλέας διας ατιμ ' καὶ ἐκεῖνος αισΘανόμενος τἀ μιν ος ζακά άνιμει, φυλαττει δε την σάρκα, καs ἔχει τροφην αναλίσκων τητης Iriψεως δυνάμει το εκτω παρελθον ὀλόκληρον.

εὐθυνόμενος.

175쪽

CAPUT XXXIX. A εγει Δημοκοπος των ζωων μόνον τον λεοντα εκπεπτωμένοις τίκτεσθαs τοῖς οφθαλμοῖς, ηδη τρόπον τινὰ τ Θυμωμένον , καὶ ἐξ οὐδίνων δρασείοντα τι γεννικον. Eφύλαξαν δὲ αλλοι, κικ καΘευδων οτι κινῶ την ψαν, ἐνδεικνύμενος, ῶς τὸ ιικὸς, ἔτι μη πάντη ατρεαιῖ, μηδὲ μην κυκλωσαμενος αυτὸν και περιελΘων ό υπνος καΘελλεν, ωσ2 ζῆν και των ζωων τα λοιπα. Tοιῆτόν τι φυ-

176쪽

LIB. V. CAP. XXXIX. ID λάξαντας Αἰγυπτίους ὐπὰ αὐτῶ κοαπάζειν φασὶ, λέ

καἰ οῖος

'Aνδε επαμυνεσΘ , οτε τις πρότερος χαλεπηνη. Τωγουν ἐπιόντι ανΘΘατα , την ἀλκαίαν επισείων, καὶ ἐίττων κατὰ των πλευρων, alaa ἐγείρει αυτὸν ῶσπεζῶν ὐποθηγων μύωπι. Tόν γε μην βαλόντα μιν, ἡ τυχόν

τα δὲ, τῆ Θν αμυνόμενος, φοβεῖ μεν, λυπεῖ δε ίδε D.

177쪽

AELIANI DE NAT. ANIMAL

νε-ιunt Ita Mediceus pro ν-αόν. πιππλου tamen in Atesilao C. V. s. σωφρόνημα λι- μανικώ dixit. Rem eandem narrat Putarchus Symμ iaest. IV. 3.Mγ-τIM J Ab horum supersit mone origo fabulae videtur repetenda, quam tradit Plutarchus l. e. et Horapollo I. II. et 19. καὶ νυ νει 3 ita Medieeus. Uulgo nar γάρ. Locus prior Homeri est in Iliade L. εἶ . alter A. Ira. tertius n. 369. Paulo antea Cod. Aug.

προομέν- in Lexicie. Ges'. qua nota quid sibi voluerit, nescio. A,.-I CL PIuraobus opust. Mor. P. 837. Hicius VIII. 36. κομμώντωv Ita ex Μediceo seripsit

τυχῶν ἐς ιν αφανης , μόνον δε αναπνῶ. Oυῶν οἱ νε-

λοι, κή δορκάδες, καὶ αἶγες αἰ- καὶ τατοιαυτα τῶν ζώων, ώς ὐπό τινοῦς si γος της ευωδίας

178쪽

LIB. V. CAP XL. XLI. XLII.

C A P U T XLI.άνομαι τῶν ζώων τα μηζυκάζοντα τρῶς ἔχειν κομῆ λίας, καὶ ο νόματα αὐτῶν ἀκουαι κεκζύφαλον, εχ νον, ην- ζον. Σηπί- δι καὶ τευθιδες δύο νέμοντα προβοσκίσιν ὐ γάρ τι χῶρον ἔτως ὀνομάσιμ καὶ ἐκ πι χηείας, κου ἐκ τῆ σχήματος ἐπαρωντα. Και στανῆ χεiμέρ- καὶ κλύδων τεταραγμένος, ασε τῶν πετρῶν λαμβάνονται ταῖς αὐταῖς προβολαῖς, κώ εχοντ', ως 'ἀγκυζαις, πάνυ ἐγκατῶς, καὶ ασειςοί τε καὶ ἄκλυ ιμένουσιν. Εἰ δ' αυ γένοιτο ὐπιωια, ἀπολύουσί τε αὐτὰς καὶ ἐλευθερῶσι, καὶ νεουσι παλών, εἰδυιμ μάθημα δε εὐκαταφζόνητον , χειμωνος φυγὴν, καὶ ἐκ των πινδυνων

C A P U T XLII. Πισοι βουλομένω μαθεῖν ἐπι μελιττων ονόματα, ὐκ ανς βα- ναιμι εἰπέῖν, ἴσα πέπυσμ . Mγεμόνες καλῶνταί τινες, καὶ αλλ σειρηνες, καὶ ἐργοφόζοι τινες, και ετεραι πλά δες. Nικανδρος δὲ εὐφορεῖν τὼς κηφῆνας φησι. Πιρι δὲ την Καππαδόκων γην ανευ κηζίωντο μέλι τας μελιττας ἐργάζεσθαι φησι, παχὐ δὲ τῆτο εἶναs κατὰ τὸ ἔλαιον λόγος ιχει. Ἐν η ραπιζοῦντι δὲ τ Ποντιμη εκ της πυξου γίνεσθαs μέλι πέπυσμα , βαρὰ n

ν όσμην τλο εἶν , καὶ ποιῶν μὲν τὰς Θιαίνοντας ε φρονας, τῶς δὲ ἐπιληπτους εις ὐγείαν ἐπανάγειν αοις.

179쪽

Gesrerus ιπεφενδεν emen- ab effectu dimam in gente sanno dat, ni ua addita litterpretatione. rum ex flore rhododendri collig. In versione Θta est stuctum ad- dicitur. De quo loco vide Toων-. ferre. Nica acri sententiam con- fori Voyage T. lII. p. 7s. Similiaiectura assequi non possvin. resertini viri docti hodie de melle . . vi μαδικ- idem narrat Auctor ex floribus Aetaleae Ponticae Lunaeἐ3αυμασ. ἀκουσμ. P. II 6. in Georgialeollea . Cf. Praefatio- Πουνια l De Pontieo melle Idem nem ad Lit,rumi Io.. Georg. 3-Aucti, e l. e. et Dio Chrysostomus aeti hisiue Schristo. Petropoli I773. Orat. IX. p. II9. ubi καὶ dicitur. xxl. sect. 44. Μου I l Auctor Mυμ-. δασσιε. l. c. seminum mellis venenati ' genus ἐυ Λυδέ , et Hero tur l. I. Cf. Ponticum commemorat, 'quorum Sallire Me moires de PAcsdem te desalterum Heracleense ex floribus B. L. T. IX. p. 6O. Locus Euripidis aegolethri, alterum μαινιμινο, etiam exstat in versu 7 .

τρεπομένου. .

βιαιότερον, τῆ δὲ ἰου μεθίησιν ἀπτον. '

σωπίαJ De sepia et polypo idem miles Carm. 9o. De osinso videaefert Oppiaos Hai. II. 4ss. Cf. infra lx. 4s.

. Θηξας λευκον οδοντα μετα γναμπτησι γενυσσι.

180쪽

νον μενοεικέα εσθίειν αὐτάς. Εἰδως δε αρα ' Ομηρος. ἔτι και ἰσχναίνεται καὶ ἐπιτζί ει τα κρέα υς όζων τον Θῆλυν. πεποίηκε τους αρρενας ἰδία καθεύδοντας, κα

κἀς Θηλ ίας ἰδία. Ἐν Σαλαμῖνι δε χλω:ῆ σίτου καὶ

o- M Iliad. M. 4I4. Reliqui praeserunt. Idem etiam .. post Mi Homerici exstant deineeps in Φυσωδιχερα addidit, et Odystea c. I 3. R . Is . N . 429. ἀυτ ιν. .ssa. N . 4 I. E . 13. U. II. Ea .is' υεσσιJ Ita recte Mediceus 4 od. Aug. rescripsi Hs ερον Δὼν - eum Edd. Homeri pro τι γ' in seqq. δι- ἔ Ἀσαω, et reliqua in genere se- ἔ- -ν scripsi pro λωγει grammaminino, quae niasculinum vulso tita lege postulante.

SEARCH

MENU NAVIGATION