Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

발행: 1784년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

λυγaσει I Ita recte Medieeus Pro ἐπιλυγουσαι. idem recte etiam eum Cod. altero Gelaeti in sequentibus ἀπελυσαι- habet Pro . - μσαμεν. Quod narrationem attinet, monen itim est initio iam olim Aristaresem tradidi de lacertia et sempentibus aeque atque hirundinum pullia aciem oculorum, quos acu

182쪽

compunxeris, renasei. Hine pen- nescio an confirment Miscellanea det magicum hoc artificium, quod Natur. Curios. T. U. Observ. Ia6. repert etiam in P -XXIX. sea. 38. p. I63. ab Harauius laudata. Uide Laeerras, inquit , quoque pluribus tiar eamen in lacerta etiam locum modis ad oculorum remedia 'aω- habere experimentum a Fr. Reia inmunt. Alii viridem includunt nouo oculis columborum, gallinarum, an-sctili . ac Iapillos, qui vocantur serum, anatum et gallorum Indic cynaedia, quae et inguinum tum rum institutum, quos ille; acu com-xibus adalligari solent, novem lignis punxit, atque intra a 4 horarum spa-srnantes. et . singulos detrahunt per lium sanos et integroa vidit. Ex quo diem. Alii terram substernunt la- ille recte etiam monet vi ipsius nat ori re viridi excaecatae, et una in rae oculos hirundinis eiusque Pul- vitreo vase anulos ineludunt e fer- lorum aeu exeoeeatos ad sanitatem in i itido vel auror eum reeepisse redire, nee esse ullum in ea retisum visum lacertam apparuit per vitrum, herbae Chelidoniae, de qua vide emisia ea anulis contra lippitii di- fabulam vitiani III. as. atque aut nem utuntur. Ubi male tiar tuus rum ibi laudatorum. Recte igitur ce verba r et stingulos detrahunt per dies, fus Libro Ul. e. s. s. 39. coiambarum, interpretatur ignorans hune. Aetiari inquit, palumbinum, et hirundinis locum. De funda anuli et imagine aetes exrri reus Iaesa interpositorem Meetae scalpta nil misias, nec qui pore in auriquum flatum revir, erie evm exscriptit Marietas Empiricus Whneque hir πλουis.' da et in I c. Cf. etiam Gesure de Q radrup. eas fabulae factus est, aut per parem Ovip. p. 37. An vero natura hu- stes, ave id herba reo irinia restituti

mores oram lacerrae aeu evocatos Moae per se fa sis. Cf. Reai Espm gestituat, visumque animali reddat, rienae intorno aecia naturali P. Ia.

μοις αὐτῶν , μηδε μην τοῖς ὁμογενέπιν , ηδη δε καὶ τοῖς

α is au οῖς φίλιαι, περιτεια δὲ πρὸς τρυγόνα φίλη, φώλα δε εις ἀλληλους νοουσι φάττα τε κιμ περδικες, α κυίνα-καὶ κηρυλον ποθοῦντας ἀλλήλων πάλ- ιγμιν, κορώνην τε ἐρωδιω φίλα νοεῖν, - λάρον τῶ καλουμι

183쪽

ματην ἀκέοντα, οτι κα3 δελφὶς φαλαίν' διαφορος,

λαβρακες γε μην κε ζευ , αλλ' αλλοις.

habet. Pro κἀγeas Gemerus ali ct altate Aristotelis λάροι rescribendum censebat; quod probo. Avis marina dicitur βρι,1M apim Arrstoreum L e. sed IX. c. II. inter aves mon- uoias sylvas incolentes ponitne eum upupa βρί,3ες; ubi GaZae verisitio brenthus habet. Dieitur prae-- rea a ιντος καὶ Priori loco Plinius pro brentho anatem interis Pretatus est. Supra IU. s. Noster aves invicem inimicas ponit: Ee, .in eωδιδι πρ3ς λάνου. sed in Aristo reis lX. I. est: βρένθυ καὶ λάρος Mia που, ut adeo Aetianus pro bientho Ardeam Posuerit.

Aristo otis, Phliae, Avitioni cap. 63. et libri .Hedieei seripsit Grono viva

pro reboaλει - α Δάλ . De haeave Aristoto Da H. A. IX. I s. li I. 11. in spinis vivit et Parit, τὸν δὲ πέδώκαλις esse dicitur. ubi Alberii intem .prditatio pedes citrinos πόδα κλωρὸς habet. Genus definire aecurativa non licet. Cf. Ge eri Histor. Avium P. 7cia. Male eum P ius x. 8. ad accipitrum genus resere; ubi tamen olim COdices vulgati circum pra serebant. Cf. Oniaur Ixeutic. I. I . Ibidem II l. 14. nuce et verme inmescatur ad capturam, et cavea includi iur capta avis, quae voce illiciat reliquas; quae quidem omniamivit errorem arguunt.

184쪽

κλαῖον ἐπιβαλεῖν, καὶ απεισι, το κοινον ἁπάντων τέλος μη ατιμάσας. Ἀφῖκτ--λόγος εις ημας κέ ἐκεινος, σαν ελεοαντες αποΘνήσκουσιν ἐκ τζαυμάτων, η βλη θέντες ἐν πολέμω, η ἐν Θηζα παθόντες τουτο, της πόας της παρατυχήσης. η της. κόνεως της ο ποσὶν ἁνελόμενοι,

ες τον ὐρανὸν ἀνα3λέπου , καs βάλλου f τι των προειρημένων, καὶ βοη τη σφετΦα κινύρονταί τε καή ποτνιωνται, ῶσπερῶν τους Θελ μαρτυρόμενοι, ἐφ' οἷς ἐκδικως τι καὶ

quod mihi non place . ' r

185쪽

AELIANI DE NAT. ANIMAL 1 aeις εζαὶ πζος ἀετῶν μεν κλαγγην καὶ γυπων Θαρροῦσι, κίρκων δὲ καὶ ἁλιαάτων ουκέτι. 'H δε λίμνη, καε ο ἔν-φος, ins πώλιον παν, ἐπὶ τὰς μητρώας θηλάς ερχοντα

αλλ' Dηκεν. Υπτια δὲ παραSαλ- τας Θηλὰς τοῖς βρέφισι τα σχιζόποδα πάντα, λύκοι, καὶ κύνες,

.r δὲ mia ἐλέφα 'ες va πρ Constructio verborum laborat eum sensu. Gγllius vertit: aes eum mansuefactis elephantis aluntur. Legit ergo ἐλιΦασι τοῖς πωισαεὶ - σκ. muralem requiri deis monstrat sequens δι' αὐτῶν Cum Aug. Codex habest ἐλέφαντες που. facilem inde emendationem recepi. Sequens sormula si σι ρ ι,δὲν, nihil aut iste nihil, ab Hemo solo et xenvbsture usurpata, oecurritaliam infra VI. ss. XIV. 26. Igitur non dubitavi Ull. g. 2αυμάζει η meo M. ι rescribere cum ι auiauario ad Herodot. p. aro. ubi vulgo lesiatur 3ἀυπιέζει - . Ma . ιν δὲ λίμου, I GFl ιν agnus habet οhine Gesse s ι ν ἀμωλι vel μλκ emendabat. Vulgato propius est Φην. μνη, qt Od coniecit Abroso ad FDI. II l. p. a. Paulo antea Cod. Aug. πρὸς ante ἀετων omittit. non male lτὸ νικὸν Ita Cod. alter Gelati eum Μediceo pro νο-ών.

I ολυφωνότατα δὲ τὰ ζωα καὶ πολυφθογγα, ως ἄν

ἄλλου, βληχη ός τε, καὶ μηκασμος, καὶ διάφορα

φθέγματα, καὶ et ισι μεν ώρυγμος, τισι δὲ ἡλαγμος φίλον καs άρράζειν, αλλω κλαγγαί τι, καὶ ροῖζοι, καὶ κρινοὶ, κή ώδαι, καὶ μελωδίαι, κῶ Vαυλισμοὶ, καi μυρία ετερα δῶρα της φυσεως, ιδια των ζωων ἄλλα ἄλλων.

κοτα . ad Ammonium IlI. c. I g. ubi

' ἀνιάζειν 'l Codex alter Getaeri recte monet post δι ζεis esse h. l. δρώζειν. Da eane irato diei notat distinguendum, ut 4 λου adsequentia Disiligod by Coral

186쪽

LIB. U. CAP. LI. LII. LIII. I 3

κατα την ωζαν την αὐτην μετακομίζουσιν εις τα αβατα

Parit ova quanta anserear eaque xea, i se 1 Nιανή-ιπικλευε extra eum locum semper incubat, μὲ λεοκρύψει νεε νῆι ιMr νa ῶa τι3ου- praedivinatione quadam, ad quem σι ὼςε τὸν ἐντυ-- πει γεωπων summo auctu eo anno accessurus est αὐτὸν γινώσκω , ιειρομ τε Nilus. Putarcbus de Solertia p. 9 a μένον αμοχ ι qua.

Θοὶ, ῶκ αρχοντα παζαχζημα κείρειν αὐτους κ' ἐμιειν, ἀλλα παραμείβοντες ἐξωθεν το ληίον ς οχάζοντα , πο- σον αυτους ἐμπλησειε μέτρον ' εἶτα λογισάμενοι το ἀπο-χζησον σψλίσιν ἐμπίπτουσι, κή ἀναχωρουσιν επι ποδα ἐμπιπλάμενοι, το ρευμα του. ποταμου κατα νώτου λοβοντες.

187쪽

ὀμόσε, ἄλλ' ἀποδιδράσκουσιν αὐτας, καὶ επὶ τα δἐν-

βουλην φυλαττόμενοι. 'Hν δε αρα η πάρδαλις καὶ τὼ πιθηκου δολερώτερον, οἱας γῆν ἐπ αὐτῶς παλαματαί τε καὶ ράπτει τάς πάγας. 'Οπου πληθος πιΘ κων κάθηνταs, εν ταὐ3α ἐλ99σα ἐαυτην υπ--ψε τω δένδρω, καὶ κεῖτα κατά τὼ δαπέδου υπτία, καὶ

διωγκωσε, παρηκε δε τά σκέλη, τω-οφθαλμωκατέμυσε, πιιζει γε μην καὶ συνέχει το ασθμα, καὶ κεῖται νεκὰ δη. οἱ ἄνωΘεν την ἐχθχην ἐδοντες τε Θ νανιη νομίζουσιν αὐτην, καi ο μάλισα βάλονται, τῆτα καὶ οἰοντα ' ἡ μην Θαρρουσιν ηδη, ἁλλα πε αν καθιῶσι, acri ἔς ιν η πῶζα. ἔνα εαυτων τον δοκῶντα ἄδεἐςεζον καταπέμπουσι, βασανισοντα καὶ κατασκεψόμενον τοτης παρδάλεως πάθος. o' δε κάτεισιν ἡ παντελως ἁδεης, αλλ' ολίγον καταδραμων, εἰτα ὐπέτρεψε, τῆ φόβου άνατείλαντος αυτόν ' καὶ κατηλΘε πάλιν, καὶ πλησίον γινόμενος ἀνεχωρησε ' κ ὐπέτρεψεν αυλς, κή τω ὀφΘαλμω κατεσκψατο, και το πνευμά τε καὶ

188쪽

τῶς ὀδοῦσι διεσπάσατο, καὶ την εκ των πολεμίων παν- Θοινίαν τε καs πανο αισίαν άφΘονώτατα ἔχει. Tλημό- νως-ἔχει και καerεζως. κῶ γεννικως ἡ φύσις κατέχει η δαλιν, υπερ του των πολεμίων ἐνυβρισάντων

pardali sermo, non de finia speculatore. Iuem pro h bEt καταβαντες, sed male deinde

189쪽

δὲ κατα ςοῖχον, καὶ ἀλληλων ἔχοντα , τα γένεια αἱ επόμεν- των πζοηγουμένων τη ὀσφυi ἐπερείδουσαι ' η τελευταία δε γινομένη τη πρόσΘεν ἐπὶ πάσαις ἐαυτην επιαναπαύσασα, εἶτα ἡραγῶ. Στελλονται δε ἐπὶ την Κύπρον πόθω της πόας της ἐκέι' Mγονταs γάρ εἶναι S-

190쪽

LIB. VL CAP. L

LIBER SEXTUS.

οὐκ ἔδρας εργον, άδ' ἀμβολῶς' ὐδε μην τα Ἀρταίου

SEARCH

MENU NAVIGATION