장음표시 사용
281쪽
263 AELIANI DE NAT ANIMAL καὶ πολύγονα φύοι, λευκότατα δὲ Ἐβίουσί γε μην μαλιτα οἱ ἀγελαῖοι των ἰχθύων αὐτα,
δείσαντα μὴν συνθῶ εἰς αλληλα, καs ἐχόμενον του πλησίον εκατον τη σφίγξει το ραδίως επιβουλευεθμ διὸ . πεφευγε ' τοσαύτη δε ἄζα αὐτων η Rωσις γίνεταs συμ
Ireori ον. καs προσελθόντες αὐλίω περιτυγχάνουσι, κάλην συβωτων το αυλιον, καὶ ειχεν ἶς πολλάς ταυτας ίνσυλλαβοντες εἰς την ναυν ενέβαλον, καs ἀπολυσαντες τα πείσματα εἴκοντο τῶ πλοῦ. οἱ τοίνυν συβωτ' , παρ- οντων μεν των λης ων, ἡσύχαζον, επει δε ετυχον της γης αποσαλεύσαντες, οσον τε γέγωνε βοησας, ενταυ ἰ
282쪽
ως Ma- Ptin us VIII. I s. Compertum ami-dtu p. bisulcis l. c. 36 emendabat at tam vocem suarii surto abactis, mersoque navigio inclinatione lateria Io. .a γέγωνε Phrasis H uniu1 remeasse. i Similem de bobus merica ex Odyssea E. - . Narratio- historiam narrat Longus in Pastor nem Aomni respicere videtur etiam libus i. p. as. ed. Uiuolson.
κ.ώωψ,3 Ita recte sostolias XV. Dro asseveranti alii forte eredentior pro κεάωMisa, quod Gronovius mihi legendum videtur ἐπι- ,- amendare Oblitus est. σῶντου εἰς γάμον. Notum enim est νοσεῖ, de quocunque animi affectu M. -g,.a νά, ωJ Eleganter dici concitatiore, inprimis tamen pravo. ν--- νά- , et ad πιλασε τὸ Da dici; sed h. l. sensu medio adhia subaudien dum eta πράσσοις, Tri hetur.
Μιταβάλλει , δὲ τας Πόας τὰ προβατα ἐκ της περὶ
το πόμα ἀλλαγης, κατὰ την των ποταμων ἰδιοτροτα - η δε ωρα τῆ ετους, καθ' ἡν ἀπαντα τῖτο αὐτοις, o της μίξεως καιρός επι. Γίνεται γῆν καὶ ἐκ λευκων μέλανα, κῶ ἔμπαλιν τζεπει την χρόαν. Φιλῶ δέ πως ταὐτα γίεσθαι περί τε τὸν εν 'Aντανδρία ποταμὸν, κήτὸν εν Θράκν, ου τὸ ἔνομα ερῆ ν οἱ πάροικοι ορακες
283쪽
284쪽
ενδον ποι κατεΘετο, εἶτα νυκτω: δισπνατθεῖσα ὀρααυγην τινα καὶ αιγλην άφιεῖσαν, και κατελάμπετο ορικος, ώς ι κομισθείσης δαδός, τοσοῦτον ἄζα εκ της βώλου το σέλας αν- τε καὶ επικτετο, καὶ ην μέγα τίμιος συλλαβοῦσα τον πιλαζγον, καὶ ἐπαφωμένη, κατενόησε την εκ της πληγης δεην, καὶ ἐγνωρισε τῆτον εκεινον εἶναs, τον υπ αυτης οικτου τε καὶ Θιζαπείας τετυχηκότα.
C A P V T XXIII. A ς ακον εἰ λάβοις. και πορρωτάτω κομίσαις, σημαν
καταλιπων αυτον τεθηρακας, εὐζησεις τον c
τον ἐνταὐθα, Hιν καὶ συνείληπτα ' λέγω δε, εἰ παρα την Θάλατταν κομίσαις, εἶτα κατάθοιο αυτόν πιι πλησίον, ως εἰ Ne πύσμ δυνηθην- εἰς την Θάλατταν.
Ex inpiano Flatieutie. I. asserit ollissu in Philosophica Idam de caneria maioribus Transact. I746. No. 47t.
285쪽
ante ν, . rustae addidit Gronovius. vere. 'Aγρεῖ . Avietilam hane ad Ceterum verosimilis milii videtur Lanium eolturionem Lis vaei refert coniectura Gefueνs in Historia Avium etiam Cei. -ννem; qui praeterea p. ss'. 'Aγeια ad Laniorum genus monet pullum cavea inclutum nisgeserentis , quos aiunt avicularum cile adiuesceta et cantare, adul uincan um imitatum raptu earum ui- non item.
καὶ ἀδδηφάγου, εἰσω Θα, τὸ δ' ὐν ἰγιον τωνδε των
286쪽
LIB. VIIL CAP. XXV L XXVII. XXVIII. a 3
γοις το κώτρον, νύξοις το δένδρον, μετα μικρον εκ βάλλει τα φυλλα καὶ εκείνων καταρρεόντων εἰς την γην, το παν Ireiμνον αυαίνεται, καὶ ἐομιν ἡλιοβλῆτω ὐπ
C A P V T XXVII. Tικτεταδ ελαας κατα την κεφαλην εκπηδων, το δὲ μέγεθός εςι τῖ τικτομἐνου κατά δελφακα την --γίτην. Mια δὲ μητρὶ πλειω ελεφαντίσκια μετακ. φασώ. D n βώλοιο των βρεφων νεογονων οντων Irζοσάψασθ', α μητέρες ὐδὸν ἀγανακτῶ ν, αλλ' ἐω . Συνιασου γάρ, οτι μετε επὶ λυμη τις ἐπιψαύει αὐτων, μητε επι κολάσει, αλλὰ φιλοφρονήμενοι πάντες, καs καλακεύοντες ἐπεὶ τίς αν το τηλικοῦτον βλάψειενς 'οταν δε Θηρωμινοι ἐμπέσωσιν ἐς την τάφρον, καs πωσιν, οτι λοιπον αὐτοῖς ἄφυκτά ἐς ι, τῶ μεν τέως Θυμῶ τὼ σὐν τη ἐλευθερία λη- Θην λαμβάνουσι, κή οζεγοντων πιτία ἐτοίμως προσίεντα ,κ ἴδωρ προτεινόντων νίνουσι, κέ οινον ἐγχεόντων ες τάς
287쪽
α 4 AELIANI DE NAT. ANIMAL ενΘα αν οδε φανη της Θαλάττης, ανάγκη δήπου τον χωρον ἄΘηζον εῖν , σπονδὰς- βυσι κή πἀν οσον MeοΘηρικον, κή αὐτοὶ δὲ οἰ ἰούις Θαρρῶντες ἀποτίκτουσu. Φύσεως δε άπόρρητα ἐλεγχειν - ἐμον. καὶεικοτως, επιὶ κ' ἀλεκτουόνα δεδοικε λέων, και τον αὐτον βασιλίσκος, καὶ μέντοι κή υν ό ἐλέφας ' τὰς αἰτίας οσοι σχολην ἄγουσι πολλην ζητῆντις, τουμεν Πόνου καταφζονησουσιν, s μην εἰς τέλος ἀφίξονταιτης σπουδης.πω-M Homero Iliad. n. 426. Mγει δὲ ληος CL Colaemella UIII. 16. Psinius IX. s. et Plutarebus de Solertia P. 98 I. E. ubi totum hoe caput verbia diversia expressum exstat.1.3a Eu ne Haee ex inis rem H. A. IX. D. Verba σπεν Mn et teliqua duritiem aliquam habere mihi videntur. Sensus est: ibi pacem esse cum piscibus, tum uri innatoribus. Ma μδε ι καὶ ἶH Ultimam vocem ex Mediceo addidit Gronovius. Eandem lectionem Gallius interpretatiis est, monente Getaero. Diuiti eo by Gooste
288쪽
β: σκησάμενοι γενναιόν τε κ' διάτορον καλώσι τον πα-
s. - - - Iea Medi- De leonum in parentis et senes pie. cera pro ἀ - . ινμ. idem etiam tale eandem narratiunculam habet sub inem pro Hararchus de Solertia p. 97a. C.
289쪽
συν-αμ 3I Ita Μ ieeus cum Ap miles I. 3t. Trivistactas in Nati . poli. XUL 'I. Vulgo legitur σώ-- c. a. et Michael Gθcais Annal. I. --ξει. Rem miram sed haud dubie p. 43. PIMarchus Opust. p. 6 o. E. falsam narrant etiam Plinius X. 3.
290쪽
eander Thetiae. V. I 83 sed aliunde sua Aeliamis duxit. Cf. ianias XI. sea. 62. διπλόου, I CL Scholiastea Meaπουν ad Theriae. V. 7rs. Pro se MDalter Cod. Gelaeti μηλακλου. De tunica a*idis yeneno repleta et dentibus mobilibus subiecta, uti
etiam de scorpionis aculeo consentiunt recentiorum experimenta.
v κολπώδη διπλόο. Uelso latina rmeatum quendam sinuosum inte pretatur. Quam recte . dubitati potest. In verbis cognatis διπλοχ, δέου e, δειλι-- dupli notio sempetinest, quae nescio an conveniat in meatum , quem membrana incit, cuius latera sibi invicem iuncta cohaerent. Forte igitur duplicem ea-nalem Aeliantis iii telligit, per quem in storpio saltim Tolcaniae venenum e receptaculo in vulnus emuit, teste Garana Trai te fur te veni nde la vipere, fur les Polsona am Elcaina et cet. Florence II 8 I. To- me Il. - Tertullianus p. 616. ed.
Rigaltii. proinde scorpii series illanodorum venenata intrinsecus Uenula subtilia areuato impetu surgens hamatile spieulum in summi tormenti ratione stringit - id spiculum et sistula est patula tenuitate in ulnus; et virus, qua ii sit, essundit. τώς ὲM-- - δεο.esci Dimiictius
νον-- uv. Binos igitur in utraque
maxilla dentes caninos numerat, ut
Plinius XI. sea. 6a similes, inquit, aspidi et serpentibus identes serrati sed duo in supera parte.
dextra laevaque, longissimi, tenuinitula pereorati, ut seorpionum aculei, venenum infundentes. Non aliud hoe esse quam sel serpentum, et inde venis sub spina ad os pervenire diligentissimi auctores scribunt. iQuidam unum esse eum, et quia sit
aduncus, resupinari, cum momorderit. Aliqui tunc decidere eum rursusque recrescere facilem decussur et sine eo esse, quos tractari cernamus. - De selle eiusque cum veneno viperae aut aspidis communione reae Veterum opinionem reiecit Charras in Anatomia viperae Sect. g. p. a'. et Fr. Reri Osserva. Eioni in torno alle vipere. Fironae 1664 p. a 4 et 42. De numero den tium veneniserorum in vipera Ν cander a 3r νε μῖν me αυνέδον ra δύο κροτ τεκμαθη-- I ν ἐνσέμ ει πλέονα δέ τοι ἄδεν ἐχίδνηι. quem Iosecum transtulit Aehanus H. A. X. 9.
singivis conduntur. haec eodem Praegnans veneno i inpresso dentium repulsu virus fundit in morsus.
Quod de gingivis addit, nescio an ex meandri his duobus versibus haustum sit, ubi addit: ἔλω
Supplemento Paraphraseos edito in Biblioth. Mediceae Catalogo T. li I. p. 33Ο. ι ό,ται δὲ ἔχουσι, ὁ ω, εἰ:ην δύο, εἰο M Mπλάσιο, ἡ λιια , υπὸ λι
disseire auctoritate Meandri tradie etiam Auctor Thetiaeae ad Pisonem c. 13. Verum hanc opinionem primus impusnavit Angelus Abbas de admirabili Uiperae natura cap. XV. p. 7s. qui inarem et seminam quatuor dentes habete affirmat. sed seminam stabilioces firmioresque, ma-