장음표시 사용
311쪽
.eU-ονI Haec omnia translata de asello eadem tradunt. Reliquos sunt ab Oppiano I. Iso. Cf. Aristo- vero .pistes, oves et προπεντα aliae ins VIII. Is . Plinias IX. I 6. qui de non novimus.
αἰγείζοις, και τοῖς σύκοις προσέτι το των κανθαζ
antea ta δὲ τλ eαβω. Co- intellexerint, dicere non ausim. . ex Rhenani σιμβλων νιν-αι κι, Ἀουσκι πτερa καὶ ἀύτἀι. ἡ μηλέα Cons. Theo astus de De in eaσοκεeIδι vide inter Pp. ad Geo- Caulis Plant. V. I 3. sed ibi nihil poniea Xll. s. Dissicile est haec in- est, quod dυceat, quomodo vermes lecta extricare et definire. ad fructificationem mali eonferant. σαλαγγια α'M Νε auder Theriae. In ficuum fructibus. et floribus v. 7sa. de leguminibus in quibus plantarum dictarum alia est ratio, κελα καv es εσσε Φαλάγγι. ν-3a et magnus est insectorum herbarum ., m. Theophraso H. P. VIII. Io. flores perreptantium usus.
312쪽
δις οιχίαν..νέρυγιJ Goherus νέ-r emendat, ναουσίJ Idem Gesieras ναι. emeitaqnt,d vocabulum etiam infra XIV. dat. Dentes quidem genus mura a 3. de rosteo gladii piscis legitur. natum numerosos habet, sed an Copulam ante κέκλ addidit duplici ordine politos, nondum a Mediems. notatum reperi.
δορα τε εὐτονω J Mareeri Sidetae ται μὲν καὶ μύς. Is igitur, quem prisu. hine μύες εἰ ώρηκις di euntur. captisto Pictum. apposuit, genere Similiter prauus l. II . ex quia hic Balistarum Iannaea continetur. B locus translatus est. Rona Iratus listes is hodieque abiculis et Gallia eundem Deit M. piscem cum ca- porcus dicitur; sed differt a vitae priIco, auctore Dipbris apud A1M- quem Aristoteles dicitimaeum ulli. p. 3ss. καπρι, ε naM
C A P V Τ XLII. - ῆς τῶν ώρων μεταβολης ἔχου ν αἰσΘητικοῦς οἱ Θυννοι, καὶ ἰσασυ τροπὰς ἡλιου ὀξύτατα, και δέοντα των τὰ ὐράνια εἰδεν προσποιουμένων sδεν. 'οποι γὰρ ἁναυτους χειμῶνος ἀρχη καταλάβ', ἐνταὐθα ἡσυχάζουσί
τε και ἀτρεμου ν ἀγαπητως, κάi καταμένουσιν εἰς τηντης Θημερίας ἐπιδημίαν ' καὶ τεκμηριοῖ Ἀριτοτέλης τῆtο. 'Οτι δε τω ετέρω των ὀφθαλμων όeam, τω ἁλλω ουκ ετι, καὶ Αἰσχυλος όμολογεῖ λέγω To σκαιον ομμα παραῖαλων Θύννου δίκην. Παρίασι δε ἐς τὸν Ποντον, καὶ κατά την δεξιαν αὐτων πλευρὰν την γην λαμβάνουσι, καθ' ην καὶ βλέπουσιν ἐξιόντες τι αυ κατὰ την άντιπέραν . viουσι et ης γης ἐχό- , μενοι, την φζουζάν την τῆ σωματος κατὰ τον oζωντα
313쪽
σαοκος αυτο, πανταχου φοπωσι οις ζέμενοι, καὶ μως ευοντες τροφην πλειονα, ἴνα ογκου προσγινομένου αὐτοῖς καὶ ὐποπρησθέντες, απορρηξωσιν εαυτων. το ελυτζον'
κεῖντ παζειμενοι κατα της ψάμμου, νεκροῖς εἰκασμενοι.
ἔνει - Meauis i ita Medicem pro va Irtaeua. Lociis hie translatus est ab Oppiano l. 28s. de auditu P guri supra VI. 9. quem locum ex pli eae Miuasi Dissertazione secondatu de tim panetii deli udito seopertilael tranehio Paguto e sulla hiEarraei tui vita con turiose note. Na- .poli 377s. suo. Narrat etiam qu
modo veterem testam aestate exuat.
Sed de ipso tympano auriculati tam ieiune et obscure p. ao. tradit, ut merito dubites an ipse viderit. Narrat tamen ex fido Murro idem tympanum conspici etiam in aliaes fluviatili; in quo repertum forte, antequam Minasi librum ineptum legissem. demonstravi amicissimo μνbstio , euius Ilistoriae naturalis Cancrini generis Pars prior lucem iam vidit, quique organum hoc in posterum diligenter deseriptum et manu sua designatum dabit. Neque enim in figura a Minasi addita vel obscuram speciem tympani videraiicet.
314쪽
a.. I Foedissimum odo- eoitum stimulanturi simul. Ηἰne proiarem exhalant ex latebris hibernis babile videtur ortam opinionem deprimum prodeuntes tum vero ad odoris fravitate in coitu exhalata.
pum ex numero μαλακί- in siccum
exire tradit. Cf. nerras Chiliad. U. as. V. 771. 'Oσμύλος est idem eum Arisorem H. Α. IV. r. βολιταλε vel ιζόλει dicta, quam ab ι δ ιν dicta specie non distinguit RonMurius. Haec vero brachiorum pro- raritate et unico acetabulorum serie dissert a reliquis polypis. Θ srefert Graecis .hodie ,σμύλον a moschi Odore moschiten, λιδίναν vero ha-lidonam audire. in Linnaei Systemate hane speciem omissiim puto. Falsum est, quod Aelianus apud Suiuam de septenis ἐλιδω-e brachiis tradit. Cons. Fragmenta Aeliani
in inscriptione capitis. In Ari reti H. Α. VIII. II. pisces msaneos ver tit Ga . Nee enim nomon est peculiare pistia cuiusdam, sed in uni-varitat pistra dicuntur et
x . . qui conserti et gregatim nam. tant et simul capiuntur. Cf. Omnino'ωμὸν in Historia Aquatit. P. asga bee p. I s8. Tenemus igitur argu mento certissimia et manifesto convictam Aeliani iii sciriam, qui scripta alietis compilabat, quocum nemini'
315쪽
manv quidem partem intelligebat. scuisset, ut elue opera saltim te Utinam ne de ingenio suo varias de fide scriptoruin, quos spoliave- nugas alienis narrationibus admi- rat, iudicate liceret :
καs διαρρίψας εἰς την Θαλασσαν αλλη αλλα τρυφος καταλίποι, τάσε ασα συνεζχετ αυθις κ- ἐνῆτα , καὶ το συγγενες Θούμμα ἀιέγνω, κή προσπλακεν συνεφυ, καὶ ολόκληροι γονονται φύσει τινὶ Θαυματη καὶ ἰδία ψ
τοῦκ lxi.NJ Ex Oppiano I 3II. uae , seu stellas marinas, uno vel Eehinum discerptum et in mare ab- altero radio amisso, tamen vivere lectit m rursus in unum corpus coire, radiumque abscissum in integrum Expurimentia recentiorum consim animal excrescere, post alios reserematum non legi ; sed asterias Gn- Baster opust. subsec. p. II 8.
ἔπινενηνJ Alia remedia commemorant Geoponica XVII. s.
316쪽
- σει μεγις-l Haec etiam ab nam dixit. De scriptura voete piana mutuatias est I. 36o. seqq. rei eu dubitatur ; alii enim ubi praetere. μέλαν 2ύ-- νειμ et scributit. Vide ad Oniam l. e. v. Misim commemorantur. De maltha 37 . Le Mas Tarentinus in An v. 37 . μάλ3η τ' ἀμαλαα,-- lectis Brunt ianis T. l. p. 2 s. , ισω ita enim, non ut incau- δὲ - πρίσκ ἀπεκλα-το. De Μ- uitus male edidi ι-λθη νιν μαλακ., le- oebimus infra ad XU. a. Reliquagendum docet adiuticta Aeliani in- nomina obscura sunt, nec ullam terpretatior δυσαν ραγώνισον καὶ interpretationem admittunt. Recta amixes. Apud Sui.iam in voce Κῆ- n Onet amicissimus Merrem contra .M ubi h. l. exstat, male μέλλου scri- Aeliauam plura celat eorum generaptum legitur. Post Mia ἀπαλέει non modo iit ora appropinquare, stianus memorat ἀπa,is. Exsος verum etiam fluviolum maiorum si c. ex quo patet , male h l. ostia intrare. Commem arat Del vulgo lectum esse: καὶ ἡ ζ γἀ a 4ου phinos, Monodonres Balaenas, et ἀδει- us. Pro male repetito ΕΥ- Physeteras plures partini in ipsis saetiae nomine scripsi damae. Σύγα, a Uisurgis ostias, partim non longo est, qitem ianuaeων ualum Ergae- a pisiatoribus Bremensibus captos.
. t. aret Eae inhians I. 396. ubi praeterea nemo, quod meminerim. vide notas. Cf. etiam Teteretes Chi- bi balaenae intelligitur genus, d. Iiad. Ul. 47. v. 34 . Genus anima- fide merationis diibitari potest. Loialis obseurtim aut fabulosum. cus Homeri de phoca est in Odyis σα mal ita etiam Θρε-ur . 4 4. o. 3ss.
317쪽
ὼς μόλις οτι μη νηχοντ', ἀλλα πέτοντ' καταγνων .
ἀμο, ιδ Etiam haec ab Oppiano thide arduum iud latum est: quodsi
P. Org. videtur esse mutuatus. Cf. enim sepia loligo Linnaei intellita- IX. 29. De hirundine marina tur, fieri vix potest , ut ea se da Ar 'Melas IV. 9. αι χιλιὴλ c vi mari tollat, nec tale quid annotais λώπιM , ἔμοι- αἴ- πει - tum a quQquam est. Habet ea atra--NM. .κ ἀητόμεναι νῆέ Sa τνους' menti genus, quo hostium insidias καὶ γὰρ -ρύγι- ἔχουσι πλενιἀ κἀδ eludit effuso. Fere igitur est, ut ν-ρά. Hirtini inia marinae punctu- cum L. Th. Grouovio ad Ptiui. IX. xam venenosam supra i l. So. com- p. IO3. Putem praeter molluset re memoravit Aetiauus, unde piscem nus communi leuthidis nomine inis aculeis instructi im esse intellisi tuta telligi etiam inteidum pistem aliis sie etiam Oppianus li. 439. quem quem pinnis pectoralibus longis in Aialauas ibi exscripse. Ron, Lelerius structum et volantem. De milvoeenset esse trigiam volitantem Lin-. marino etiam dissicili iis ei aliquid is dictam, quae hodieqtie apud asstrinare; nimis Onim pauea de eoaeeolas maris mediterranei atque tradunt pauci scriptores optionem Adriatici nomen hirundinis obtinet; igitur lector hahet ex numero piis Graecis etiam hodiernis xaλιγγῶ, ea scium volantium , quos nominat diei annotat Rom elatias apud GeDe- L. N. Grouov l. c. p. 96. . Loli μι- p. si 4. sed Fors aes in D ginem volanrem intelligi sepiam scriptione Animal. p. xUl. nomen Soligi item Linnaei nune vix dubito. πιλ. - stae. ad Trigiam gurnardum Haec enim plices ins antea expansis Lau et aanota v. , quod tamen me tentaculis et membranis caudaliis non impedit, quominus Ron elatii bus evolando evitat, teste Osricis et QEliu sententiae accedam. De teu- in itineratio p. 3
318쪽
LIB. IX. CAP. LI H. LIV. LR. sos ςοοῦχον ἔρχοντα ' οἱ δὲ, φαίης αν αὐτὰς ε& λόχους - ἡρBμηνταε δε εἰς δέκα αλλοι ' καὶ ταυτη συννέουσιν ηδη δὲ νήχοντα καὶ κατα ζευγός τινες' αλλοι δὲ οἰκουρῆσινεν τοῖς φωλεοῖς, καὶ ἐνταυΘῶ καταζῶσι.
δου δὲ τέκουσα 3 Codex alter Geme- ptum est ea-l. 438. contiri erimina . Caput hoc transsctia Aristotelis Η. A. VIII. 13.
αὐτων τας ρινας, και τα γένεια μέντοι κ' ἐκiινα χρίουσα των αυτων' πάλιν τε της αγαν ὀρέξεως ἀνατέλλουσιν, ἐαν τις αὐτων μεσας τας ίζας άπώἡση λίνω. 'Αρι -
Ἀκύω ἔτι προς τους κύνας τους οἰκουζὰς, ἴνα μη αποδιδράσκωσι, τετέχνας- ἐκεῖνο ' την ώραν αὐτων καλάμωμετρησαντες χζωσι τον κάλαμον βουτυζω, ειτα μέντοι διδοασιν αὐτοῖς περιλιχμησασΘμ αυτό καὶ καταμέ
νουσι, φασὶν, ωσπερ ῶν δεδεμένοι.
319쪽
λαβόντες, εἶτα μἐντοι ἐκτρέπονταs εἰς τα των otῶν αγκη καj δαση, η των ἐλων τα κοιλότεζα, καs μἐντοι κα των πεδίων οσα κομα τοις Θάμνοις ' πάντως δε ν κατατείου ν ανθρωποι, ταυτην ἀποδιδράσκουσιν, ὀφοζωνται
καταλίπω ν, οῖδε τοις ρίζας εξορύττου , και Oτουντα καs αὐτάς ' καὶ οι μεν εσ3ίουσι καj ταύτας, οἱ δε άm ασιζητουντες χιλόν ' καὶ ο γε εντυχων τω Θηραματι πζωτος αὐτων, υποςζiψας καλει τους συννόμους , κα ἐπί γε τεεζμαιον αὐτους ἄγει.
nis animadverso, priuaquam homi- Gmnuvius dis'ea recep;t, .ω- ne, intremiscere insidiarum metu, reliquit; prave. Atti eulum ..is subsistere ab Olfactu, circumspecta- ante idem ex Alediceo re, iras proflara . nec calcare, sed adiecit. erutum proximo tradere. illum s quenti, nuncio simili usque itrem im i et tunc agmen circiniit sorte Aetianus ἐφωνιιι scripsit. et reverti, aciemque dirigi. καὶ μέντε. τε .eαγεντοH Geseewus quenti, nuncio simili usque ad ex- μεχν τε ἡe. emendat; quod probo, tremi im i et tunc agmen circumasio
C A P U T LVII. δετω χειμωνι τω βιαιοτάτω, κυμαινάσης μεν της Θαλάσσης, σκληρόν γε των ανέμων καs βίαιον --
320쪽
LIB. IX. CAP. LVII. LVIII.go οἱ ἰχθυες Θάλατταν. Καὶ οἱ μὲν αὐτων τόις πτερυγίοις
ἐπαμωνταs την ψάμμον, καὶ ἐαυτους ἐπηλυγάσαντες ὐποθάλπου πιν ' οἱ δε ὐπειλώνταί τινα πέτραν, εν σκέπντι τῆ κζύους καὶ μάλα γε ἀσμένως ἡσυχάζουσιν οἱ δὲ
ἐς τὰς μυχὰς τῶ πελαγους καταθέοντες, ε&α την ανωθεν
ἀγριαῖνον- 'Υπαρχομένου δε τῶ ηρος, καὶ τῶ μεν ἀερος ς αιδροῦ γινομενου, των δὲ φυτων Θαλλειν άρχομενων,
a . Mia D βυσσῶJ Ita Croilou ex Pisces vel aestate latere, documen Μediceo pro Maa. Oppianais etiam eo illo probatur, quod temporibus I. 4 3 ex quo caput hoc translatum siderum fiant capturae, et praeciis est, habet βυσσιν. Aristoteles H. Α. pue caniculae. mare enim per id Vlli. t s. enumerat pilees, qui per tempus evertitur; quod in Bospor hiemem eonditi latitent, quod grae- manifestum est Limull enim iac οω A, est. Thynnos in altis maris sumina effertur, piscesque enatant gurgitibus laterer tum Uero pluri sursum. Aiunt etiam, si surres sae- mos esse suavissimos; primadas ἐπει- pius retibus everratur, plures ea μαδίαι in coeno se condere . quam dem sagena capi sectindo iactu, quam ob rem interdum capi dorso limo primo. Tum etiam n agnis imbriin obsito et pinnis infractis i φωλar δὲ bus mi alta apparent animalium ge- τὸ μ . ἐν ἐμμι- , va δὲ ἐν πηλῶ, υπερ- nera , quae ante vel nunquam Uel Ἀ-a τὸ τομα μόν-. Plurimi, per. raro visa suerunt. - De piscium sit, pisces per hiemem conduntur; fluviatilium indirenarum Germaniae crustacea vero, et pisces saxatiles latitatione hiberna observationea cum cartilagineia per eos tantum singulares aliquot habet Liber ver- dies, quibus mare maxime hiemat; naculus : Die Rc Hata fur ei etae argumento es , quod maximo fri- Gebbaber. Ham διυ g 1774. P. II 3. gore non capiuntur. Nonnulli et- de genere acipenserum S. G. Gutelini iam aestate latent, velut glaucus; Itinerar. Russe. T. I l. p. 22s-227. hie enim circiter sexaginta dies per In piscibus marinis Ueterum obser id tempus se abdit. Asellus etiam vationea pluribus locis Rondeletio latet, et aurata; asellus enim longo auctoritate sua confirmavit. interpolito tempore iterum capitur.