Aeliani De animalium natura : libri XVII = Ailianu peri zoon idiotetos biblia 17

291쪽

xem duos deciduol, reliquos Perennes. Crantra Fr. Redi l. c. p. 46. tradit marem et feminam non pili- res quam duo dentes caninoa ha : here, iuxta quos innumeri alii miis vultis mi exstent. In vipera caudisona T on in Transactions Phlia Ioseph. No. I. . sex vel septem, centes eant nos maiores et minores . numeravit , qui quidem omnes sub - vagina latitantes in morsu demum Exierantur, veluti leonis ungues. Denique accuratissime de veneno et

dentibus venenatis viperae scripsit nuperrime solertissimus Fontaaea in Iibro paulo antea laudato, qui vi- Peram saepe etiam quatuor dentes caninos habere tradit, quorum tamen alterum par tam mobile sit, ut intefri eximi possint. Dentes hiarche coniuncti sibi haerent; in vipera calidi sena contra distant invicem. Iuxta maiores dentes inte dum sex etiam septem minores denticuli sucerescunt, radice adhuc moliti ciui olim eorum dentium, quos sorte in vulnere reliquerit vipera, ut non raro fit, subire vices videntur. Uenenum latet non in vagina dentium caninorum, sed potius in vesicula lateri maxillae adiuncta. quae guttas veneni quatuor aut quinque cum p pertura dentium per foramen vaginae et canalem dentibus substrarum communicata

πρωτον της μητρος προελΘον, καὶ ἐκείνης της οὐδῖνος πζεσβυτατον ον, κατηγορίI τον πατέζα, ἐκείνω γῆνομοιότατον τίκJoetis πάντως ' τά δε αλλα, ως αν τύχη.

πάγουροί τε, καὶ κάζαβοι, καs άς ακοὶ, καὶ οἰ καρῶνοι, καὶ εἶ τι τύτων συγγερ . A γετα δὲ κο- των ὐποζυγίων

αλλων ειν , καὶ αΒενέτερα ' καὶ μέντοι καὶ συμβουλεύουσιν οἱ τάτων ἐπιτημονες, τα εν τάτω τω μέρει τῆ μηνος γεννωμενα μη τρέφειν, μη γαρ εἶνα3 σπουδαῖα αυτὶ

292쪽

LIB. IX CAP. VI. VII.

μολ γέ-e PDI Haee eadem de Mise iae Ἀειν-α-H Loeum in II- .stracodermis et ostre a tradit -- bris philosophi stiistia quaesivi, nee pibinus V. Halleutie. s89. Ratio- qui praeterem rem tradiderit , nunc nem sententiae Veterum non Vi- reperio. deo; nec experimenta recentiorum consentiunia ι

ωχυρως ' ταυτη τοι καὶ κατ ἐκείνην την ωζαν τῶ ἔτους αλεαίνειν αυτον, καἰ ε νοεῖν τη-τη εκ τῶ λβου

φάζμακον τῖτο, κῶ μάλα γε αντίπαλον. Καὶ χρόμιν

αζα κή ἐν ἰχθυων γένει ησαν ' ἡ γουν φθεὶρ, ἴτω λεγο- μενος, παρατρωγει των τῆ δελφῖνος Θηραμάτων ' ό δὸ

μἐγα φρονεῖ, ου μνων ἀν'ώπους φάτνην αὐτους ἐκείνους εἶχε. KM . Στρουθίας τοιοῦτος. Κλείδημος δε ό Φιλίππου

LoeusAristaretis est Il. A. tui . communis sere est virorum . IV. g. ubi praeterea nominatur doctorum opinio. M μήν; sed hunc Gaza, Plinius et 3 AH Gel 3 H. A. V. 3I. DCodex Rhenani omittunt. Pro κει- δὲ πt ε- maeus ex eodem loco ueέμ- ιδε ἰκὸM, Alaudat; Codex Rhenam haberi ι νιωεται πάντων πεμτἄνυ σοι ita Mediceus pro νατοι διa σὲ ἀπολαυειν προοῆς ἀΦ2Duov. Quomodo labrδx lapidem eat . 3.ρεύδετα του o. A M. Puto intelligi faciat, operae erat docere. Lapil- echeneida naucraten lannaei, quae

293쪽

sito AELIANI DE NAT. ANIMAE L.

καὶ ελεγξων την Οργην ἔρχομαι. 'H μητηρ Θεασαμιν το ἐαυτης βρέφος εἰς μίαν των τάφρων ἐμπισον. ὐυἐμιλλησεν, ἔτι βλακεύουσα δάτριψιν, ἀλλα ῶς εἶχεν ορμης ἐκθυμως καὶ πιριπαθῶς ἐπιδραμῶσα, κατά τῶπαιδὸς αὐτην ωσεν εἰς κεφαλην, καὶ ἄμφω κατἁ τάυτον τῖ τέλους εἰκέτην ό μἐν γὰρ ἐκ τοῦ μητρώου βάζους ἐκπιε-σΘεὶς συνετρίβη , ἡ δὲ τηο κεφαλην ἀίξασα. Γελοῖοι

πο- .. Ita eum Grono- aDeo. Gronovius, 'iam Indieavio emendandrim vulgatum πά- p. 13 et Strabonem XV. p. po .censeo. Deinde etiam κεὐαπαὶ pro laudat. In fine capitis vulgatum πιδαπαὶ ex Mediceo recepit Gro- ἔγγ a mutavi, ut scriptura ubique novius. , sibi eonstet.

ίε ὐπαγουσιν ἐαυτων τα σκυλάκια εἰς το νοτεζον, ἀπογεύουσι της Θαλάττης, εἶτα επανάγουσιν εχ τον της ώδῖνος τόπον τον ἐξαρχης' καὶ αυ πάλιν κατάγουσιν aἰς την Θάλατταν, καi ταχέως εξάγουσι ' καὶ oταν πολ- λακις τοῦτο δζάσωσι, τελευτωσαs νηκτικώτατα α' ἀφηναν αυτά. Ραδίως δε εἰς τον Θαλαττιον βίον ὐπο

λισθαίνει, κέ τῆς διδασκαλίας μὲν et οαγάσης αὐτ

294쪽

piαζομένης της φύσεως τῶν μητρώων καὶ ι Θων καὶ

inet ἔν - Διὸ J Ge r in Historia Avium p. xyo talem aquilam ad se nee novisse nec legisse

πάτρα. οτε. τῶ Σεβας ὴ προ οντος, αἱρεθεῖσα ανωδυ- νων Θανάτων ἐν τοῖς συμποσυοις ἐβασάνιζε, καὶ τον μενδια τῆ ξίφους ευρισκιν αλγεινον, τῶν τιτρωσκομένων τῖτἄομολογώντων ' τον-δια των φαρμάκων λυπηρον, σπα

C A P U T XII. Yὶ μέν μοι λέγεις πανουργον εἶναι ζωον ἀλώπεκα, ταυτην δη τὸν ἐκ της γης τρεφομενην' ἄκουε δε καὶ της Θαλαττίας μηχανας, καὶ ὀποῖα δtα κοψ ἐκεινη πυμ

295쪽

καταπίνουσα, παζαχζημα εαυτης το ἐντος μετεκδυσα.

V. H. l. s. vulpem marinam hamorae morsu effugere reseri; ex ari-storeis scilicet, qui H. A. IX. 37 τῶν

ratio ab Aristotiae verbis satis ambiguis instituta videtur iecit , ut

de vulpe alii traderent, quae deseolo pendia pisee I'hilosophus r seri; qua quidem in Opinione consentientem habeo Simianum. Cum Aristotele facit etiam Oppiaclas III. I . et Plinius IX. 43. Sed cum

Aemui hac narratione consentit Putarchus de Seta Num. Vind. Atque Omnino artificium h. l. tra ditum bene in juntihim vulpis a que oes Phaguia i laxum convenire iudicant Anatomici Parisierises in Wυνάν ni Amphitheatro Zootomico Il. P. 83. Squalum alopeciam Uu-κ.rei intelligi eo euit Itonaeeleraus apud Geffuerum P. I 249. qtri piscem hune cetaceum Mons peliensibus Peis Spas et Ramara a caudae longitudine a dite tradit.

T XIII. πυγγας ἐρωτικας ανθρωποί φασιν εἶναί τινας, μίξεως δι άφρολσίου σύνΘιμα ὀ βάτζαχος αφίησι προς την

Θηλειαν βοην τινα, ως ἐζας ης ad ην τινα κωμα κην, καὶ

κέκληται ἡδε ἡ βοη όλολυγων, ως φασιν. 'Oταν-την

κατα πολλην την αδειαν προσελΘόντες αλληλων απο-

λαυκαν. 'Oταν δε βάτραχοι γεγωνότερον φΘἐγγονταs, s της συνηθείας λαμπρότερον, επιδημίαν δ ηλῶσιν ὐετου.

v3ε Ouae dom ad nomam p. sa 3 emendat, quiad pro-tiaverim. Sic infra X. a Z ἐρωτικὸν est. De re ipsa vide Aristo- rati m H. A. IV. 9. sed inprimis Pu- sarchum de Solertia P. 982. E. ubi

In initio huius capitis vulgo ήδη ἡ βο- . quod cxΜediceo correxit Gro.

- πολλην τὴν Ita Medice pro τινα ἁδει avo ἐπιδουπιαν δουλῶσιν υετῶ I si e Medice , quam lectionem etiam Gyllitis videtur esse interpretatus. Uulgo ἐπιδουλῶσιν ἐινόν. Cod. Augustanus προδηλουσιν, teste Ox eo sep ad D mam P. 12 3. De coitu ranarum a curatiis me exposuit Roest. Instrumenta vocis in maribus ranis post Pliniam X l. sea. 6 s. aecuratissime

296쪽

LIB. IX. CAP. XIV. XV.

τις προσάψ/αιτο της νάρκης, οτι το εκ τῶ ονόματος πάΘος την χῶρα αὐτὴ καταλαμβάνει, τουτο καὶ παιδ άριον ων ηκουσα της μητρὸς λεούσης πολλακις. Σο- φῶν-άνδρῶν επυθόμην, οτι κῶ τὼ δικτυου, ἐν ω Θηρα- τα , mi ει τι ἐς Τιν , εἴ τις ποοσαψαιτο, ναρκα πάντως.

- ετ σι ινὶ, I G, uerus is sinis emendae. Pro λειχον in seqq. ex Codi e Mediceo ἐπικέοι rescripsi. Sed in verbis τότε Γλωe a vin καταχδει etiam haesisse videtur vitium. Primum τόδε legendum ess , clare mest; deii de ἐπικέοι malim; forte etiam melius καταχέοι. hinc in locum Tethi μιχω transter itur. De Iaia torpedine Linnaei vide supra I. 36. Alaniim III. I s. Vis torpedinis narcotica experimentis constat; de

causa iis adhue sub iudice est. CL

te i. NO. XII. Os iri Philosopbicia Transactions.

297쪽

αgι AELIANI DE NAT. ANIMAL. . χαλεπον καὶ ουσία τον. δερογοντ* δὲ οἱ ΣκυΘαι προσ

, t CL supra U. I 6. In Libro de Mirabit. Auscult. p. 7ιε. hoc Festis Nax iis tantum tribui monuit

Scitoliaste Nicandri ad Alexiph.

νενε Partem postremam huius coli Deile sanavi coniunctis verbis

quae Uulgo abrupta legebantur post τεκμηρ--ι Puncto posito. ita video etiam in versione latina h. l. esse expressum. Reliqua vitia Geseerus ita tollebae, ut ι is ἀπεκρίνο πιαλῶ legeret. Plinius XI. thia. SI Serthae sagittas tingunt viperina sanie et humano sansiit ne, irreme. diabile id scelus mortem illico a Fert levi tactu. Auctiora haec leguntur in Μirabit. Auscult. p. 736 τὸ

μ ν ἐπανω τε alia Μ, ε δη ἐσιτνῶδεσι μιγνύουσι va τῆς ἐκi me line De Witio huius loci admonuit etiam minstembris ad Lucianum P. 79. Quae vero Aeriamus de contagio veneni ex morsu rabidi canis tradit, quam vera sint, tristis et nimis ste-

seculi nostri experientia i

Nea os ηγων uast JMediceus pro .eεσ- 3ίνων καὶ πιρι- Φέκωψ. Cum Μediceo etiam Cod. Augustarius teste Oadendou l. c. hahet παροψέχων. μου ἀIουσαν - νων ζώωνJ Gefnrens πῖ ζωου emendat. De marathro idem Aristotetis H. A. 'Ill. II. Ptin .s Ulli. ar. atque alii. Res dubia est, nec ullo experimento, quod sciam, coninfirmata. ' αλ . Cum senectutem serpens exuit, tenuem simul epiderm idem ab oculis abseedere, experientia edoctus credo. De pluribus enim serpentibiis vini spiritu asservatis epiderm idem, ut nova pulcritudine coloribusque vivaci res prodirent, detrahens , tenuem quandam membranulam simul abitide trahi, eoque illam clariorem reddi observavb Idem in lacertis et salamandris expertus sum; in vivis autem, licet saepius senectu

tem exuentes lacertas aquatica, ac

curate satis contemplatus sim, idem videre nunquam contigit. lia Claris. B. Merrem.

298쪽

μένη, - ακλητος εἰσιῶσα ξένη, καὶ λυπουσα τα ἐωθινὰ ἐν τω λαλω, καὶ μέντοι ἡ διακοπlουσα των ἴπνων τον ηδις ον. Ουτε πάλιν τω σωματι μόνω ἐν ἐλευθέροις χω

. . Ais .a σώματι I Haee non alterum comparationis membrum ab satis intelligo. Versio latina habere apibus traductum librarii negligenis at neque corpore tantum alcyones tia excidisse: ita enim illei l eu ἄ- in libeto et aperto mari ad nidi σα-ἀὲὸ τοιχω stracturam legendis contexendisque zσπερ αἱ χελιδόνες, 4δὲ χρω- aeua spinis incumbunt, sed et cet. μένου πελλετε του σά - ι.εργεῖς μιρο- Si totum caput comparaveris cum σιτ, ῶσπερ νῆε μελιτ- ινδυσμ .ue loco P ursecti de Solertia p. 983. σί τι et reliqua quae lacera e essem transtulisse videtur Aeliauus, mutila sunt, ita ut sine meliori a

299쪽

ceus δὲ omittit. Acus marina estris is βελίνου. τὸ γάe τοι μὴ νιγοψJ Ita Mediaeus pro Deinde pro φεγώ,ὸν rescripsi , quod sensus postulat. Λι,δ. Aμ σινJ ita scripsi eum Tan. in Epistolis Cliticis

Part. l. p. ex Hero soti M. Iga. Uulgo ετ σιν. Striictura in nidi halia cyonis describit AEristotes s H. A. IX i . qui κόπτοντι, inquit,

δ tacer-, ῶσπερ . ἁλιτάκνη. Ex mao P ius X. 32. Plutarchas opusc. P- 49 . et 983. visu nidum disseribiti omnes vero mari in iis autem libere serri tradunt. Solus ορ- piauus lxeutic. II. p. de materia nidio et de loco dissentiti φιλεσι δὲ ἔτεισ

ρρέκειν, τ . ἡρὶν δὲ ἐπιτι&έναι τῆchiod quidem vero similius esse vi detur. Ispida Liuua ei quidem semper in vicinia fluminum nidificat itiripa excava a litem e media . Sinimi ram nidi descripsit Goer in Ephe mer . ibis3 N. Curios. 7 . Dec. II. Observ. I 36 atque omnem vitam et mores ispidae accuratissime enarravi B. Sprenger in opusculis Physic Mathemat. NO. I.

των χωζαν κωλυουσι ταυτην την πόαν κομίζεdatis.

ἐπιβα. . Rouari Alia auctores non I. I. λύ ς' σκίλλους 3θων -- caleata 1 ed guttata lierba lupum hoc 3 es I αλά πεκες νοχ φωλεεῖς αὐτῶν pati aiunt ; et forte Aetiauus pro σκIλλ- παρατει a. πὸς λύκες- πάσαι legit πανύσας, quod verbum tibi vide Νicias. An hanc herbam et calcare et gittare lignificat. ita intelligat Aetianus, amrmare nou ad h. l. Gefuer. In Gemonicis XU. audeo. Pro επιβαίη lego ἐπιβῆ.

. - αποπνιγη, έδεν λυμαίνεταs, ουτε του οἴνου φασὶν,

ἄτε των ἔνδον ' ἐαν εἰς υδωρ κατενεχθη, δυσωδις ἀπεφηνε το υδωζ, καs κακοσμίαν περὶ τον ἀέρα ἐργάζει

γι- ό γευσάμενος αὐτου φθειρσὶν ἐξέζεσε.

300쪽

Υδατος μεν ει τις αὐτω καταχέοι, εξάπΤετ ' καιόμενον

ῶτα καταδυνα ' την-αυτην καταφυτευσμ, καὶ χοόνω

την πόαν ελενιον λεγουσιν οἱ ταυτα εἰδένα δεινοί '