Alciphronis rhetoris Epistolae

5쪽

Ante hos triginta annos in nova Menandri Philemonisque editione paranda occupato multa mihi neque iniucunda cum Alciphrone consuetudo suli, cuius exemplaria cum pessime habita multisque scripturae vitiis inquinata viderem, subinde elegantissimi scriptoris edendi consilium agitabam; postea ab aliis ad alia traductus, et cum sine codicum auxilio nihil quod operae pretium esset effici posse intelligerem, abieci illud consilium, Sperans non defore, quibus id ipsum contingeret quod mihi denegatum dolebam. Νeque mea me opinio sesellit; recentis- Sima eni in memoria exorius est vir clarissimus, Ernesius Εduardus Sellerus Lipsiensis, qui Alciphronis epistolas ad codices manu scriptos conferrei ei amplo doctrinaeque pleno commentario instructas ederet. Duo libro, pergraio editoris munere, accepto vetus meus Alciphronis amor ita resuscitatus est, ui quae Selleri diligentiam fugissent, meo ipse Studio supplere ei compensare conarer. 0ua in re vix dici potest quantopere Italicorum codicum copiae, quibus Sellero in ipso textu consormando uti non concessum erat, eonaius meos adiuverini. Est vero ingens corruptorum loeorum numerus, quibus nihil e codicibus

auxilii assertur; in his igitur quid coniectura effici posset

6쪽

l Vpericlitatus sum, quod quo successu secerim etsi non meum est iudicare, hoc iamen me consecutum esse exi- Stimo, ut viros intelligentes hanc novam Alciphronis editionem non prorsus superstuam iudicaturos esse Aperare liceat. De Alciphronis codicibus disputare vel librorum discrepanitas maximaS minimas recensere pOSi accuratam Selleri operam inutile existimavi, abunde meo me conSilio satis secisse arbitratus, si potiores lectionis varietates indicarem ei quibus quaeque auctoribus contra codicum fidem in oratione scriptoris novata essent, diligenter ad

notarem.

Scribebam Berotini nonis Maiis a MDCCCLIII.

7쪽

χου τῆς θαλάσσης ἐπαλλήλων ἐπι- α μεν γαρ τὴς πέτρως προσηρα ερρηγνυτο , αεργία παντελης ἐν, φοντες καλυβια, ολίγα ξυλισάμε- γοὶ πρώην ἐκ τῶν δρυῶν ας αμν πίρ ανάψαντες το πικρὸν του ταρτη δὲ αυτη ἐπιλαβουσα ημὰς rι γαρ τουτο τῶ καθαρῶ τῆς αἰ- α θροον αγαθῶν ἔδειξεν. ως γαρακτὶς εἰς το πέλαγος ἀπέστιλβε,

9쪽

- Λ Ευδιος Φιλοσκάφω.1 χρηστην ημῖν η θαλαττα το τήμερον εἶναι την γαλήνην ἐστορεσεν. ώς γαρ τρίτην ταυτην εἶχεν ο χερμῶν ημέραν, καὶ λάβρως κατα του πελαγους ἐπεπνεον ἐκ των ἀκρωτηρίων οἱ βορεῖς, καὶ ἐπεφρίκει μεν ὁ ποντος μελαινομενος, του υδατος δε ἀφρος Azηνθήκει, πανταχου τῆς θαλάσσης ἐπαλληλων ἐπικλωμενων των κυμάτων τα μεν γαρ ταῖς πέτραις προσηρά σετο, τα δε εἴσω ἀνοιδουντα ἐρρήγνυτο , αεργία παντελὴς ην,2 καὶ τα ἐπὶ ταῖς voσι καταλαβοντες καλυβια, ολίγα ξυλισάμενοι κομματια οσα οἱ ναυπηγοὶ πρώην ἐκ των δρυῶν ας ἐξέτειαιον απέλιπον, ἐκ τουτων πυρ ἀνωφαντες το πικρὸν του 3 κρυμου παρεμυθουμεθα. τεταρτη δε αυτη ἐπιλαβουσα ημῆς αλκυονὶς ως οἶμαι Uιερα ἔστι γαρ τουτο τω καθαρω τῆς αἰθρίας τεκιιήρασθαι) πλουτον αθροον αγαθων ἔδειξεν. ως γαρωφMi μεν ὁ ῆλιος, πρώτη δε ακτὶς εἰς το πέλαγος ἀπέστιλβε, το πρώην νεωλκηθὲν σκαφίδιον σπουδs κατεσυραμεν, εἶτ' 4 ἐνθέμενοι τα δίκτυα ἔργων εθόμεθα. μκρον δὲ απωθεν τῆς ἀκτῆς χαλασαντες, φευ τῆς ευοφιας, oσον ἰχθυων ri ειλκυ- σαμεν ' μκρου καὶ τους φελλους ἐδέησε κατασυραι tripαλους - δίκτυον ἐξωγκωμένον. ευθυς Ουν οψῶναι πλησιον, καὶ τας ασίλλας ἐπωμίους ανελομενοι καὶ τας εκατέρωθεν σπυρίδας 1 .

10쪽

ἐξαρτησαντες καὶ υπὲρ αυτῶν καταβαλοντες αργυριον ἄστυδ' ἐκ Φαληρων ηπειγοντο. παει δὲ τουτοις ηρκέσαμεν ημεῖς καὶ 5προς τουτοις απηνεγκάμεθα γαμεταῖς καὶ παιδίοις oγκον Ουκ

ὀλίγον ἔχειν τῶν λεπτοτέρων ἰχθυων, Ουκ εἰς μίαν, αλλ' εἰ χειμὼν ἐπιλάβοιτο καὶ εἰς πλείους ημέρας ἐμφορῆσαι. Γαληναῖος Κυρτωνι. Ματην ημῖν πάντα πονεῖται, io κυρτων, δι ημερας μὲν 2υπὸ τῆς εἰλνὶς φλεγομένοις νυκτωρ δε υπὁ λαμπάσι τον βυθον αποξυουσι, καὶ τὸ λεγομενον δῆ τουτο εἰς τον των -- ναχων τους ἀιι ορέας ἐκχέομεν πίθον. ουτως ἄπρακτα καὶανήνυτα διαμοχθουμεν. ημῖν μεν γαρ ουδὲ ἀκαληφης εστιν xi 2 πελωρίδος ἐμπλῆσαι τqν γαστέρα, ὁ δεσποτης δὲ συλλεγει καὶ τους ἰχθυας καὶ τὰ κερματα. ουκ ἀποχρη δὲ αυτω τοσαυτα ἔχειν παρ' ημῶν, ὁ δὲ διερευναται καὶ το σκαφίδιον συνεχῶς. καὶ πρωην, οτε ἐκ Μουνυχίας ἐπέιι αμεν αυτω κο- 3μιουντα το φώνιον Ἐρμωνα τουτονὶ τον μειρακίσκον, σπορογους ημῖν ἐπέταττε καὶ τὰ ἐκ τῆς θαλάττης ερια. δ φυεται ἐπιεικως ἐν ευρυνομης λῆμνον, ωσθ' ὁ μὲν ουπω ταυτα 4 προσαπρτήκει, ὁ δ' Ερμων oeπεὶς το φερνίον αυτοῖς ἰχθυσιν,

ιιπεὶς δὲ καὶ ημας αυτω σκαφει ρχετο ἐπὶ λέμβου κωπι ρους τισὶ λδίοις θαλαττουργοῖς ἀναμιχθείς. καὶ ὁ μὲν δεσποτης οἰκετην, ημεῖς δὲ συνεργῖν ἀγαθον ἐπενθοσαμεν. Γλαυκος Γαλατει F. μηστον η γῆ καὶ η βωλος ἀκίνδυνον, χαλεπον η θά- 3λαττα καὶ η ναυτιλία ρισοκίνδυνον. ορθως ἐγω τουτο κρίνω πείρα καὶ διδασκαλία μαθων. ποτὲ γαρ οφον ἀποδοσθαι βου- 2ληθεὶς ηκουσα ενος των ἐν τῆ ποικίλκὶ διατριβοντων ἀνυποδήτου καὶ ἐνεροχρωτος στιχίδιον αποφθεγγομένου την ἀπο-