Alciphronis rhetoris Epistolae

31쪽

6 συγκατακεῖσθαί με καὶ νυν ώς τοτε. αλλ' ἐγὼ μὲν περίειμι καὶ τροφῆς ψαυω καὶ διαλέξομαι τοῖς εταίροις, η δὲ Ουκετι με φαιδροῖς τοῖς ομμασιν ἄφεται μειδιωσα, ουδὲ Πεως καὶευμενης διανυκτερευσει τοῖς ἡδίστοις ἐκείνοις ἀπολαυσμασιν. 7 αρτίως μὲν οἷον ἐφθέγγετο, οἷον ἔβλεπεν, οσαι ταῖς ὁμλιαις

αυτης σειρῆνες ἐνίδρυντο , ως δε ηδυ τι καὶ ακήρατον αποτων φιληματων νεκταρ ἔσταζήν' ἐπ ακροις μοι δοκεῖ τοῖς χει- λεσιν αυτῆς ἐκμαγεν η πειθω. ἄπαντα ἐκεινη γε τον κεστὸν υπεζωσατο, ομου ταῖς χάρισι την Ἀφροδίτην δεξιω-μενη. 8 ερρει τα παρα τας προποσεις ρονυρίσματα, καὶ η τοῖς ἐλεφαντίνοις δακτυλοις κρουομενη λυρα ἔρρει. κεῖται δε η πάσαις μελουσα χάρισι κωφη λιθος καὶ σποδια. καὶ Μεγαρα μενῆ ἱπποπορνος ζ/j, ουτω Θεαγενην συλησασα ανηλεως ως ἐκ πανυ λαμπρας Ουσίας τον αθλιον χλαμυδιον αρπασαντα καὶ ς πέλτην οθεσθαι στρατευσομενον Βακχὶς δε η τον ἐραστην φιλουσα απεθανε. ράων γεγονα πρὸς σὲ αποδυράμενος, -

θυκλεις φίλτατε. ηδυ γάρ μοί τι δοκεῖ περὶ ἐκείνηὶς καὶ λαλεῖν καὶ γραφειw ουδεν γαρ ῆ τὸ μεμνῆσθαι καταλελειπται.

3s Σοὶ μονη ἐραστης γεγονεν, ον φιλεῖς ουτως ωστε μηδ' ακαριαιως αυτου διανυχθῆναι δυνασθαι. τῆς αηδίας, δεσποινα Ἀφροδίτη. κληθεῖσα υπὸ Γλυκέρας ἐπὶ θυσίαν τοσουτον χρονον α- των χιονυσίων γαρ ημῖν ἐπήγγειλεν) ουχῆκεις, εἰ μη δι ἐκείνην, ουδὲ τας φίλας ἰδεῖν γυναῖκας ανα-2 σχομεν r. σωφρων γεγονας συ καὶ φιλεῖς τον ἐραστήν, μακαρία τῆς ευφημίας ' ημεῖς δὲ πορναι καὶ ακολαστοι. υπῆρξε καὶ Φιλωνι συκίνη βακτηρία ' οργίζομαι γαρ νη την μεγαληνθεον. πασαι παρῆμεν, Θεττάλη, Μοσχάριον, - , Ἀνθρακιον, Πετάλη, Θρυαλλίς, Μυρρίνη, μυσίον, Eυξίππη

32쪽

26 A

oμως δὲ παρῆν. συ δ' ημῖν μονη τὸν Αδωνιν περιεφυχες, μή 3που καταλειφθέντα αυτον υπo σου τῆς 'Αφροδίτης vi Περσεφονη παραλάβη. οἷον ημων ἐγένετο τὸ συμποσιον τί γαρ ουχασχομαί σου τῆς καρδίας οσων χαρίτων πληρες. ωδαὶ σκώμματα ποτος εἰς ἀλεκτρυονων ωδας μυρα στέφανοι τραγο- αατα. υποσκιος τισι δαφναις ην η κατάκλισις ' δν μονον ημῖν ἔλιπε, συ, τα δ' αλλα ου. πολλάκις ἐκραιπαλησαμεν, ουτω δδε ηδέως ολιγακις. το δ' ουν πλείστην ημ ω παρασκευασαν τέρψιν, δεινηὶ τις φιλονεικία κατεσχε Θρυαλλίδα καὶ Μυρρίνην υπερ τῆς πυγης ποτέρα κρείττω καὶ απαλωτέραν επιδείξει. καὶ πρωτη μυρρίνη το ζώνιον λυσασα, βόμβυξ δ' ην τοχιτωνιον, δι αυτου τρέμουσαν οἷον πιμελῆν η πηκτον γαλατην οσφυν ανεσαλευσεν, υποβλέπουσα εἰς τουπίσω προς τακινηματα τῆς πυγῆς ηρέμα δ' οἷον ἐνεργουσα τι ερωτικονυπεστέναξεν, ωστε ἐμὲ νη την 'Aφροδίτην καταπλαγῆναι. ου 5μην ἀπεῖπέ γε η Θρυαλλίς, αλλα τῆ ακολασία παρευδοκίμησεν αυτην ,ου γαρ δια παραπετασματων ἐγω ' φησίν ,ἀγωνιουμαι, ουδὲ ἀκκιζομενη, αλλ' οἷον ἐν γυμνικω ' καὶ γαρ ου φιλεῖ προφασεις αγών. απεδυσατο το χιτώνιον καὶ ιιικρονυποσι μωσασα την ὀσφυν ,ἰδου, σκοπει το χρωμα φησίν ,ώςακριβές, μυρρίνη, ώς ἀκήρατον, ώς καθαρον, τα παραπορφυρα των ἰσχίων ταυτί, την ἐπὶ τους μηρους ἔγκλισιν, τομήτε υπέρογκον αυτων μήτε ασαρκον, τους γελασίνους ἐπ' ακρων. αλλ' ου τρέμει νη ista', φησὶνJ ἄμ' υπομειδιωσα fi. ῶσπερ η Μυρρίνης'. καὶ τοσουτον παλμῶν ἐξειργάσατο τῆς πυγῆς, καὶ απασαν αυτην υπερ την οσφυν τῆδε καὶ τῆδεωσπερ ρεουσαν περιεδίνησεν, οἶστε ἀνακροτησαι πασας καὶ νίκqν αποφηνασθαι τῆς Θρυαλλίδος. ἐγενοντο δε καὶ περὶ αλλων συγκρισεις καὶ περὶ μασταρίων ἀγωνες τῆ μὲν γαρ Φιλουμένης γαστρὶ αντεξετασθῆναι Ουδ' ητισουν ἐθάρσησεν ατοκος γαρ ην καὶ σφριγωσα. καταπαννυχίσασαι δ' ουν καὶ 7τους ἐραστας κακως εἰπουσαι καὶ αλλων ἐπιτυχεῖν ευξάμεναι αεὶ γαρ ηδίων η προσφατος ἀφροδίτη) ωχομεθα εξοινοι, καὶ Diuili od by Go l

33쪽

πολλα κατα την οδον κραιπαλήσασαι ἐπεκωμασαμεν Aεξι- ιαχρο κατα τον χρυσουν στεν-ον, ώς ἐπὶ τὴν αγνον κατῆ-μεν, πλησίον τῆς Μενέφρονος οἰκίας. ἐρα γαρ αυτου Θαὶς κακως, καὶ νὴ ὰσία εἰκοτως' ἔναγχος γαρ πλουσιον κεκληρο-8 νομηκε πατέρα το μειρακιον. νυν μὲν ουν συγγνώμην ἔχομέν σοι τῆς υπεροψίας, τοῖς 'Aδωνίοις δὲ ἐν Κολλυτω εστι μεθα παρα τω Θετταλης ἐραστὴ ' τον γαρ τῆς Ἀφροδίτης ἐρώμενον ἡ Θετταλη στέλλει. ὁπως δ' ῆξεις φέρουσα κηπίον καὶ κοραλ-λιον καὶ τον σου Aδωνιν ον νυν περις υχεις' μετα γαριτων ἐραστῶν κραιπαλήσομεν. ερρωσο.Φιλουμένη Κριτωνι. 40 Π πουιὰ γραφων ανιας σαυτον; πεντηκοντα uol χρυσων δεῖ καὶ γραμματων ου δεῖ. εἰ μὲν Ουν φιλεῖς, δος ' εἰ δὲ φιλαργυρεῖς, μη ἐνοχλει. ἔρραγ TO.

34쪽

Συ ταυτης τῆς παρρησιας αἴτιος, ΓοςJ τοσουτος ων βα- Iσιλευς εἶτα ἐπετρεψας καὶ εταίρα γραφειν σοι, ουχ ἡγησάμενος δεινον ἐντυγχανειν τοῖς ἐμοῖς γράμμασιν ολη μι ἐντυγχανων. ἐγώ, δέσποτα is μητριε, ὁταν μὲν εξω σε θεασωμαι καὶ ακουσω μετα τῶν δορυφορων καὶ τῶν στρατοπεδων καὶ τῶν πρέσβεων καὶ τῶν διαδηματων, νη την Ἀφροδίτην, πέφρικα καὶ δεδοικα καὶ ταραττομαι καὶ αποστρεφομαι ώς τον ῆλιον, μη ἐπικαῶ τα ἔμματα ' καὶ τοτε μοι οντως ὁ πολιορκη- της εἶναι δοκεῖς Θημητριος ' οἷον δε καὶ βλεπεις τοτε, ώς πι- ακρον καὶ πολεμικον ' καὶ απιστω ἐμαυτῆ καὶ λεγω .Aάμα, συμετα τουτου καθευδεις; συ δια νυκτὸς ὁλης αυτον καταυλεῖς; σοὶ νυν Ουτος ἐπεσταλκε; σοὶ Γναθαιναν τὴν εταίραν συγκρίνει καὶ ηλογημενη σιωπῶ καὶ ε υχομαί σε άσασθαι 3παρ' εαυτῆ. καὶ ἴταν ἔλθης, προσκυνῶ σε ' καὶ ἴταν περιπλακείς με φιλῆς, παλιν προς ἐμαυτην ταναντία λεγω .ουτος ἐστιν ὁ πολιορκητης, ουτος ἐστιν ὁ ἐν τοῖς στρατοπεδοις, τουτον φοβεῖται fa)J Μακεδονία, τουτον η Ἐλλας, τουτον η Ορακχὶς νηὶ την Ἀφροδίτην, σημερον αυτον τοῖς αυλοῖς ἐκπωλιορκησω καὶ οψομαι τί με διαθησει.' .... μαλλον εἰς τρίτην, παρ' ἐμοὶ γαρ δειπνήσεις, δεομαι. τα Ἀφροδίσια ποιωταυτα κατ' ἔτος, καὶ αγῶνα νω εἰ τα προτερα τοῖς υστεροις νικῶ . υποδεξομαι δή σε επαφροδίτως καὶ ώς ἔνι μάλιστα ἐπι- 4φανῶς ' καὶ γαρ μοι περιουσιασαι γεγενηται υπὸ σου, μηδεναναξιον των σων αγαθων ἐξ ἐκείνης τῆς ἱερας νυκτὸς ἔτι πεποιηκυία, καίτοι σου γε ἐπιτρεποντος οπως αν βουλωμαι χρη- σθαι τω ἐμω σώματι ' αλλα κέχρημαι καλῶς καὶ ἀμίκτως προς Diuitiam by Corale

35쪽

5 ετέρους. ου ποιήσω το εταιρικον ουδὲ ti/ευσομαι, δεσποτα, ώς αλλαι ποιουσιν. ἐμοὶ γαρ ἐξ ἐκείνου, μα την Αρτεμν, ουδὲ προσεβλεψαν ἔτι πολλοὶ ουδὲ ἐπείρασαν αἰδουμενοί σου τας πολιορκίας. οξυς ἐστιν ' ως, ω βασιλευ, καὶ ἐλθεῖν κώἀναπτῆναι. ἐλπίσας πτερουται, κοὰ απελπίσας ταχυ πτερορ-6 ρυεῖν εἴωθεν απογνωσθείς. διο κώ μεγα τῶν εταιρουσῶν ἐστι σοφισuα, ἀεὶ το παρὸν τ=ῆς ἀπολαυσεως υπερτιθεμ ενας ταῖς ἐλπίσι διακρατεῖν τους ἐραστας. λο rὸν ηιμας δεῖ τα μὲν ποιεῖν, τα δὲ μαλακίζεσθαι, τα δὲ δειπνοποιεῖν, τα δὲ κοσμεῖν σοι τον οἶκον, τας οπωσουν αλλως ταχυ μαραινομενας μεσολαβουσας χαριτας, ινα μαλλον εξαπτωνται τοῖς διαστήμασιν ευαλέστεραι αυτων αἱ ψυχαί, φοβουμένων Mi αλλο πα-7 λιν γενηται τῆς ἐν τω παροντι τυχος κώλυμα. ταυτα δὲ προς μὲν ἐτέρους ταχα αν ἐδυνάμ ην, βασιλευ, πλάττεσθαι καὶ τεχ

δεικνυναι με καὶ αγαλλεσθαι πρὸς τας αλλας εταίρας οτι πασῶν ἐγὼ πρωτευω, μα τας φίλας Μουσας, Ουκ αν υποιμείναιμ πλαττεσθαι' ουχ ουτως εἰμὶ λιθινη ῶστε αφεῖσα παντα καὶ την ψυχην ἐμ αυτῆς εἰς τὴν σὴν αρεσκειαν ολίγον ηγησο-8 μαι δαπανῆσαι. ευ οἶδα γαρ οτι ου μονον ἐν τῆ Θ ριππιδίου οἰκία, ἐν ἡ μελλω σοι το τῶν 'Aφροδισίων ευτρεπίζειν δεῖπνον, ἔσται διαβοητος η παρασκευή, αλλα καὶ ἐν ολη τῆ 'Aθηναίων πολει, νὴ την υρτεμιν, καὶ ἐν τῆ Ἐλλαδι πάσn. καὶ μαλιστα οἱ μισητοὶ Λακεδαιμονιοι, ινα δοκῶσιν ανδρες εἶναι οἱ ἐν ρφεσω αλώπεκες, ου παυσονται VH τοῖς υγετοις ορεσι καὶ ταῖς ἐρημίαις εαυτῶν διαβάλλοντες ημῶν τα δεῖπνα 9 καὶ καταλυκουργίζοντες τῆς σῆς ἀνθρωποπαθείας. αλλ' αυτοὶ μὲν χαιροντων, δεσποτα, συ δὲ ἐμ οὶ μέμνησο φυλαξαι τὴν tu εραν του δείπνου καὶ τὴν ῶραν ῆν αν ελxi' αρίστη γαρ ην

6 post ἐραστας codices addunt: προς υμας δὲ Ουδὲ υπερτιθεσθω

ξεστιν ωστε φοβον εἶναι κόρου.

36쪽

μειρακευομενου πρεσβυτον. οἷα με επικουρος ουτος διοικεῖ, πάντα λοιδορων, παντα υποπτευων, ἐπιστολὰς αδιαλείπτους μοι γραφων, ἐκδιώκων ἐκ του κηπου. uὰ την 'Aφροδίτην , εἰ 2 Ἀδωνις ην, ηδ' ἐγγυς ογδοηκοντα γεγονὼς ἔτη, ουκ αν αυ- του ηνεσχόμην φθειριωντος καὶ φιλονοσουντος καὶ καταπεπιλημενου ευ μαλα ποκοις αντὶ πίλων. μέχρι τινος υπομενεῖ τις τον φιλοσοφον τουτον; ἐχέτω τας περὶ φυσεως αυτου κυριας δοξας καὶ τους διεστραμμένους κανονας, ἐμε δε ἀφετωτην φυσικῶς κυρίαν ἐμαυτῆς ἀυτομαχητον καὶ ανυβριστον. οντως ἐπιπολιορκητην ἔχω τοιουτον, ουχ okν συ AMHα Λη- 3μητριον. μη γαρ εστι σωφρονῆσαι δια Τον ανθρωπον τουτον; καὶ σωκρατιγιν καὶ στωμυλευεσθαι θέλει καὶ εἰρωνευεσθαι, καὶ ωλκιμαδην τινα Πυθοκλεα νομινι καὶ Σανθιππην ἐμὲ otεται ποιησειν. καὶ πέρας αναστῆσα οπll ποτε γην προ γης φευξομαι μαλλον η τας ἐπιστολας αυτου τας αδιαπαυστους αναοuαι. ὁ δε παντων δεινοτατον ηδη καὶ α νορητοτατον τε- 4

τολμηκεν, υπὲρ ου καὶ γνώμην ΙσουJ βουλομενη λαβεῖν τί μοι

ποιητεον ἐπέσταλκά σοι. TZμαρχον τὸν καλον οἶσθα τον Κηφισιῶθεν. ουκ ἀρνουμαι πρῖς τον νεανίσκον οἰκειως ἔχειν

πολλου πρὸς σε μοι ταληθη λέγειν. εἰκος Λάμα) καὶ την

πρώτην αφροδίτην ἔμαθον παρ' αυτου σχεδA. ουτος γάρ με διεπαρθένευσεν ἐκ γειτονων οἰκουσαν. ἐξ ἐκείνου του χρονου 5παντα μοι τἀγαθα πέμπων ου διαλελοιπεν, ἐσθητα, χρυσια, θεραπαίνας θεράποντας, γνδας γνδους. ταλλα σιωπῶ. αλλὰ τα ιιικροτατα προλαμβανει τας ἄρας, ινα μηδεὶς φθάσy με γευσαμενος. τοιουτον ουν ἐραστην . αποκλεισον φησι καὶ μηπροσίτω σοι ποίοις δοκεῖς αυτον αποκαλῶν ονομασιν; ουτεώς 'Aττικος ουτε ώς φιλοσοφος, ἐκ Καπιταδοκίας πρωην

εἰς την Ἐλλαδα ηκων. ἐγὼ δὲ εἰ καὶ Oλη γέμοι η 'Aθηναίων ε

37쪽

αυτους προς τον Tιμάρχου βραχίονα, μαλλον δὲ ουδὲ προς τὸν δακτυλον. τί συ λέγεις Λάμα; ουκ ἀληθῆ ταυτα; ου δίκαια φημ; . καὶ μη δή, δέομαί σου πρὸς τῆς φροδίτης, μή σοι ταυτα υπελθέτω ' αλλα φιλοσοφος, αλλα ἐπιπανης, αλλα πολλοῖς φίλοις κεχρημενος. ' λαβέτω καὶ α ἔχω, διδασκέτω δ' ἄλλους. ἐμὲ δὲ Ουδὲν θαλπει η7 δοξα, αλλ' οὐ θέλω δὸς Tίμαρχον, Θαματερ. αλλα καὶ

δι' ἐμὲ πάντα ηναγκασται ὁ νεανίσκος καταλιπών, το Λυ-κειον καὶ την ἐαυτου νεοτητα καὶ τους συνεφηβους καὶ τηνέταιρείαν, μετ' αυτου ζῆν καὶ κολακευειν αυτον καὶ καθυμνεῖν τας υπηνεμους αυτου δοξας. ὁ δ' 'Aτρευς ουτος Rελθε '

φησίν γκ τῆς ἐμῆς μοναγρίας καὶ μη προσιθι Λεοντίφ.' ώς

ου δικαιοτερον ἐκείνου ἐρουντος . συ μὲν ουν μη προσιθι τῆ8 ἐμῆ.' καὶ ὁ μὲν νεανίσκος ὼν ἀνέχεται τον υστερον αντερα-στην γεροντα, ὁ δὲ τὸν δικαιοτερον ουχ υπομένει. τί ποιήσω, προς των θεων ἱκετευω σε Λάμα. νηὶ τα μυστήρια, νη την τουτων των κακων απαλλαγχην, ώς ἐνθυμηθεῖσα του Tιμαρ- χου τόν χωρισμὸν αρτι ἀπώρυγμαι καὶ Ηρωκα τα ακρα καὶ η9 καρδία μου ἀνεστραπται. δέομαί σου, δεξαι με προς σεαυτηνημερας ολίγας, καὶ ποι σω τουτον αἰσθανεσθαι πηλίκων ἀπήλαυεν αγαθων ἔχων ἐν τῆ οἰκία με. καὶ ουκέτι φέρει τὸν κορον, ευ οἶδα. πρεσβευτας ευνυς προς ημας διαπέμψεται

Λανα, πρὸς αυτον ἰδία παραγενομένην εἰπεῖν τί ποιεῖς Ἐπίκουρε ; ουκ οἶσθα οτι διακωμωδεῖ σε Dμοκρατης ὁ Μητροδώρου ἐπὶ τουτοις ἐν ταῖς ἐκκλησίαις, ἐν τοῖς θεατροις, παρα τοῖς αλλοις σοφισταῖς; αλλα τί ἔστιν αυτω ποιῆσαι, ναναίσχ-τος ἐστὶ το ἐραν. καὶ ἐγὼ ἔσouαι τοίνυν Dμοια αυτωαναίσχυντος καὶ ουκ αφήσω τὸν ἐμον Τίμαρχον. ἔρρωσο.Μένανδρος Γλυκέρα.

3 εγιο μα τας Ελευσινίας θεας, μα τα μυστηρια αυτων, α σοι καὶ ἐναντίον ἐκείνων ἄμοσα πολλακις, Γλυκερα, μονος Diuitiam by Corale

38쪽

μoνη, ῶς οὐδὲν ἐπαίρων ταμὰ οὐδε βουλομενος σου χωριζε- σθαι ταυτα καὶ λέγω καὶ γραφω. τί γὰρ ἐμοὶ χωρίς σου γέ- 2νοιτ' αν ῆδιον; τίνι ὁ ' ἐπαρθῆναι μείζονι δυναδειην τῆς σῆς φιλίας; εἰ καὶ τὀ ἔσχατον ημῶν γῆρας δια τους σους τροπους καὶ τα ίσαJ ῆθη νεοτης αεὶ φανεῖταί μοι. καὶ συννεάσαιμεν 3αλληλοις καὶ συγγηρασαιμεν, καὶ νη τους θεους συναποθα-νοιμεν , αλλ' αἰσθανοιμενοι, Γλυκέρα, οτι συναποθνwκομεν,

ἴνα μηδετερω λὶμῶν ἐς αδου συγκαταβαίη τὶς ζῆλος, εἴ τινωναλλων ὁ σωθεὶς πειρασεται αγαθῶν. μὴ δὴ γένοιτο μοι πειραθῆναι σου μηκέτ' ουσης ' τί γὰρ αν ἔτι καταλίποιτο ἀγα- θον; α δε νυν ῆπειξε με ἐν Πειραιεῖ μαλακιζόμενον οἶσθα - γαρ μου τας συνηθεις ἀσθενείας, ἔς οἱ ιμὴ φιλουντές με τρυ-

φας καὶ σαλακωνείας καλεῖν ειώθασιν ἐπιστεῖλαί σοι ἐν αστει μενουσxi δια τα αλῶα τῆς θεου, ταυτ' εστίν. ἐδεξάμην απο b iΠτολεμαίου του βασιλεως Αἰγυπτου γράμματα, ἐν οἷς δεῖταί μου πασας δεήσεις καὶ προτρεπεται βασιλικῶς υπισχνουμενος το δὴ λεγομενον τουτο τὰ τῆς γ)ῆς ἀγαθα καὶ ἐμε καὶ Φιλη- μονα ' καὶ γὰρ ἐκείνω γράμματα κεκομίσθαι φασί ' καὶ αυτος δὲ Ο Ριλήμων ἐπέστειλε μοι τὰ ἰδια δηλῶν ἐλαφροτερα καὶ ως ου Μενάνδρω γεγραμμενα ζττον λαμπρα. αλλ' οψεται καὶ 6βουλευσεται τὰ ἴδια ουτος. ἐγὼ δὲ λυτυυJ ου περιμενῶ βουλας. αλλὰ συ μοι, Γλυκέρα, καὶ γνώμη καὶ Αρεοπαγιτις βουλὴ φκαὶ 'Hλιαία, απαντα νὴ τὴν 'Aθηναν αεὶ γέγονας καὶ νυν ἔθη. τας μεν ουν ἐπιστολας του βασιλεως σοι διεπεμψάμην, ινα 7 μὴ κοπτω σε δὶς καὶ τοῖς ἐμοις καὶ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν

ἐντυγχάνουσαν ' α δὲ ἐπιστελλειν αυτω ἔγνωκα, βουλομαί σε εἰδέναι. πλεῖν μεν καὶ εἰς Αἴγυπτον απιέναι μακραν ουτω 8 καὶ απωκισμένην βασιλειαν ουσαν, μα τους δώδεκα θεους,

οὐδὲ ἐν uoυμαι. αλλ' ουδε εἰ ἐν Αἰγίνκὶ ταυτη γε τῆ πλησίον ἔκειτο Αἴγυπτος, ουδ' ουτως ἐν νω αν ἔσχον αφεὶς τὴν ἐμὴν βασιλείαν τῆς σχὶς φιλίας μονος ἐν τοσουτω ἴχλω Αἰγυπτίων χωρὶς Γλυκέρας ἐρημίαν πολυάνθρωπον οραν. ῆδιον 9

39쪽

τας Γαυλαd απαντων των σατραπῶν καὶ βασιλέων. ἐπικίνδυνον μὲν ουν το ανελευθερον, ευκαταφρονητον δὲ τὸ κολα- 10 κευον, ἄπιστον δὲ το ευτυχουμενον. ἐγὼ δὲ καὶ τας θηρικλειους καὶ τα καρχηMα καὶ τας χρυσιδας καὶ παντα τα ἐν ταῖς αυλαῖς ἐπίφθονα, παρα τουτοις αγαθα καλουμενα, τῶν κατ' ἔτει χοῶν καὶ των ἐν τοῖς θεατροις λχὶναίων καὶ τῆς χθιζης ὁμολογιας καὶ τῶν του Λυκείου γυμνασίων καὶ τῆς ιερας 'Aκαδημείας Ουκ ἀλλαττομαι, μα τον λονυσον καὶ τους βακχικους αυτου κισσους, oli στεφανωθῆναι μαλλον ἡ τοῖς ID λεμαίου βουλομαι διαδήμασιν, ορώσης καὶ καθημένης ἐν τω ii θεατρι' Γλυκέρας. που γαρ ἐν Αἰγυπτω ἴφομαι ἐκκλγίαν καὶ ψῆφον αναδιδομένην; που δὲ δmιοκρατικον οχλον ουτως ἐλευθεριαγντα; που δὲ θεσμοθέτας ἐν ταῖς ἱεραις κομαις κε-

κισσωμένους; ποῖον περισχοίνισμα ἔ ποίαν αιρεσιν, ποίους χυτρους; Κεραμεικον, αγοραν, δικαστήρια, την καλην ακρο-πODν, τας σεμνας θεας, τα μυστηρια, τὴν γειτνιωσαν Σαλαμῖνα, τα στενα, την νυτταλειαν, τον Μαραθῶνα, ολην

ἐν ταῖς la ναις την 'Ελλαδα, ολην τὴν γωνίαν, τας κυκλα-I2 δας πασας; αφεὶς ταυτα καὶ Γλυκέραν μετ' αυτῶν εἰς Αἴγυπτον διέλθω χρυσον λαβειν καὶ αργυρον καὶ πλουτον; ω μετατίνος χρήσομαι; μετὰ Γλυκέρας τοσουτον διατεθαλασσευμμ 3 νης; ου πενία δέ μοι ἔσται χωρὶς αυτῆς ταυτα; ἐαν δὲ ακουσωτους σεμνους ἔρωτας εἰς αλλον αυτην μετατεθεικέναι, Ουσποδος μοι παντες οἱ θησαυροὶ γενησονται; καὶ αποθνήσκωντας μὲν λυπας ἐμαυτῶ συναποίσω, τα δὲ χρηματα τοῖς ἰσχυ- ουσιν αδικεῖν ἐν μέσω κεισεται. dii μέγα το συμβιουν Πτολεμαίω καὶ σατραπαις καὶ τοιουτοις ψοφοις, ων ουτε το φιλι-I4 κον βέβαιον ουτε το διεχθρευον ακίνδυνον; ἐαν δὲ Οργισθητί μοι Γλυκέρα, απαξ αυτην αρπάσας κατεφίλησα ' αν ἔτι οργίζηται, μαλλον αυτην ἐβιασάμην ' καν βαρυθυμως latri δεδακρυκα ' καὶ προς ταυτ' Ουκέθ' υπομείνασα τας ἐμας λυπας

δεῖται λοιπον ουτε στρατιώτας ἔχουσα ουτε δορυφο-

ab ρους ουτε φυλακας' ἐγω γαρ αυτῆ εἰρο παντα. τὶ μέγα καὶ

40쪽

θαυμαστὸν ἰδεῖν τὸν καλον Νεῖλον ' ου μέγα δὲ καὶ τον - φρατην ἰδεῖν; ου μέγα δὲ καὶ τὸν Ιστρον; - τῶν μεγαλων

καὶ ὁ Θερμώδων, ὁ Tίγρις, ὁ υλυς; εἰ μέλλω παντας τους ποταμους ὁραν, καταβαπτισθ' i ταί μοι το ζῆν μη βλέποντι

Γλυκέραν. ὁ δὲ Νεῖλος ουτος καίπερ ων καλος. αλλ' ἀποτε- i 6 θηρίωται, καὶ ουκ ἔστιν ουδὲ προσελθεῖν αυτου ταῖς δίναις ἐλλοχωμένου τοσολοις κακοῖς. ἐμοὶ γένοιτο, βασιλευ Πτολεμαῖε, χώματος καὶ ταφου πατρωου τυχεῖν. ἐμοὶ γένοιτο τον Ἀττικον αεὶ στέφεσθαι κισσον καὶ τον ἐπ' ἐσχάρας υμνῆσαι κατ μος Λιονυσον, τας μυστηριώτιδας αγειν τελετας, δραματουργεῖν τι καινον ταῖς ἐτησίοις θυμέλαις δραμα, γελωντακαὶ χαίροντα καὶ αγωνιωντα καὶ φοβουμενον καὶ νικῶντα. λιλήμων δὲ ευτυχείτω καὶ ταμα αγαθα γενομενος ἐν Αἰγυ- Ππτω. ουκ ἔχει Φιλημων Γλυκέραν τινα, ουδὲ α ος ἐν χως τοιουτου αγαθου. συ δὲ ἐκ τῶν αλώων δέομαι, Γλυκέριον,ευθυς πετομένη προς ημας ἐπὶ τῆς αστράβης φέρου. μακροτέραν έορτην Ουδέποτε ἔγνων ουδὲ σκαιροτέραν. Λήμητερ,

'υς διεπέμφω μοι του βασιλέως ἐπαντολὰς ευθὐς ανέ- 4γνων. μα την Καλλιγένειαν ἐν et ς νυν εἰμί, κατέχαιρον , -- νανδρε, ἐκπλαγης υπο ηδονῆς γινομένη, καὶ τας παρουσας

Ουκ ἐλανθανον. ην δὲ eti τε μήτηρ μου καὶ η ἐτέρα ἀδελφὴ

φοριον καὶ τῶν φίλων ῆν οισθα ' καὶ γαρὶ παρα σοὶ ἐδείπνησε πολλακις, καὶ ἐπήνεις αὐτης τον ἐπιχώριον αττικισμον, αλλ' ως φοβουμενος αυτην ἐπαινεῖν, οτε καὶ μειδιασασα θερμοτερον σε κατεφίλησα. ου μέμνησαι Μένανδρε; θεασάμεναι uδε με παρα το εἰωθος καὶ τῶ προσώπω καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς χαίρουσαν ,ω Γλυκέριον ῆροντο ,τί αρα, τί σοι τηλικουτον