장음표시 사용
21쪽
τῶν βαλανείων. αλλ ουδε ἐκεῖσε συνεχώρουν οἱ τῶν Dμο- τένων περὶ ταυτα αλινδουμενοι ' καὶ γαρ αυτους ἡ παρα-3 πλwία θεος ηνώχλει πενία. ώς ουν ησθομην Ουκ εἶναί μοι εἰς ταυτα εἰσινητον, δραμὼν ἐπὶ το Θρασυλου βαλανεῖον ἰδιωτικῆς οἰκιας, ευρον τουτο κενῖν καὶ καταβαλὼν οβολους δυο καὶ τὸν βαλανέα τουτοις ιλεων καταστέισας εθεροuqναχρις Ου τον νιπετὸν πηγυλὶς διεδεξατο, καὶ υπο του κρυους του uεταξυ διερου παγέντος πρὸς ἀλλήλους ἐδέδεντο οἱ λίθοι. μετα δὲ το αποβρασαι το δριμυ προσονης ὁ ῆλιος ἐλευθέραν μοι τὴν προοδον καὶ περιπατους ἀνειμένους απειρχμεν. Ἀμνίων συχομόGI P. 24 Mπεκειρεν ἡμῶν ἡ χαλαζα βαρεως ἐμπεσουσα τα ληια, καὶ λιμου φαρμακον ουδέν. ώνεῖσθαι δε ἡμῖν ἐπακτους πυ- ροὐς Οὐχ οἷον τε δια σπανιν κερμάτων. ἔστι δε σοι, ώς ἀκουω,2 τῆς πέρυσιν ευετηρίας λειφανα. δανεισον ουν μοι μεδίμνους εικοσιν, ώς αν ἔχωμεν σώγσθαι αυτος καὶ ἡ γυνὴ καὶ ταπαιδία. καρπῶν δε εἰ πορίας γενομενηὶς ἐκτισομεν αυτὴ τομετρον, καὶ λῶον ἐαν τις αφθονία γένγὶται. ιμὴ δη περιίδης αγαθους γείτονας εἰς στενον του καιρου φθειρομενους. Eυπέταλος Ἐλατέων l. 25 Oυδέν με τῆς γῆς αμειβομενης τῶν πόνων ανταξιον, ἔγνων εμαυτον ἐπιδουναι θαλάττst καὶ κυuασι. ζῆν μεν γαρ καὶ τεθνάναι μεμοίραται πασιν ημῖν, καὶ Ουκ ἔστι το χρέος 2 φυγειν, κῶν ἐν οἰκίσκω τὶς αυτὸν καθείρξας τηρη. ἐνεργος γαρ ηὶ εἱμαρμένη καὶ το πεπρωμενον ἄφυκτον' ῶστε το ζῆν ουδ' υπo τουτοις ταλαντευεται, ἀλλ' υπο τῆς τυχης βραβευ-εται. ἡδη γαρ τινες μεν ἐπὶ γῆς ἀκυμοροι, ἐπὶ θαλαττης δε3 μακρόβιοι κατεβιωσαW ωστε εἰδὼς ταυθ' ουτως εχειν ἐπὶ ναυτιλίαν βαδιουμαι καὶ ἀνέμοις ὁμιιλήσω καὶ κυμασι. κρεῖττον γαρ ἐπανηκειν ἐκ Βοσπόρου καὶ Προποντίδος νεοπλου- Diuitigod by Cooste
22쪽
16Aτον , ἡ καθήμενον ἐπὶ ταῖς τῆς Ἀττικῆς ἐσχατιαῖς λιμωδες καὶ
Μεγα, ω γενναῖε, κακον εἰσιν οἱ κατα τῆν πολιν τοκο- 26
γλυφοι. ἐγω γαρ ουκ οἶδα τί παθών, δέον παρα σὲ ῆ παρατινα ἄλλον των κατ' ἀγρους γειτονων ἐλθεῖν, ἐπεὶ κατέστην ἐν χρηιιάτιον, βουλομενος ἐπὶ κολωνω πριασθαι χω- ριον , ξεναγήσαντος μέ τινος των αστικων ἐπὶ τὰς Μαρψίου θυρας αφικομην. εἶτα καταλαμβάνω πρεσβυτην ὀφθῆναι ρικ- 2νόν, συνεσπακοτα τὰς οφρυς, χαρτιδια αρχαῖα τινα, σαπραδὲ δια τον χρονον, υπὸ κορεων καὶ σητων ημίβρωτα, δια χειρος κατέχοντα. ευθυς μὲν ουν μολις με προσεῖπε, ζημίανηγουμενος την προσοροριαν. εἶτα του προξένου φροαντος ως
δεοίμην χρημάτων, ποσων ῆρετο ταλαντων. ἐμου δὲ θαυμα- 3σαντος την υπερβολην διέπτυεν ευθεως καὶ δῆλος ην δυσχεραίνων. ομως ἐδίδου καὶ απητει γραμματεῖον καὶ πρὸς τορ αρχαιω τόκον βαρυν, καὶ την ουσίαν υποτεθειμένος ἡ ἔστι μοι. μέγα τι κακον εἰσιν οἱ περὶ τας ψηφους καὶ των δακτυλωνκαμψεις αλινδουμενοι. Mi μοι γένοιτο, αγροίκων ἔφοροι δαιμονες, μη λυκον ἔτι, μη δανειστην ἰδεῖν.
λευγεις με, ω σλοιβιανη, φευγεις, καὶ ταυτα αρτίως 27ολον τον αγρὸν απενεγκαμένη. τί γαρ ου των ἐμῶν λαβουσα ἔχεις; ου συκα, ου τυρον ἐκ ταλαρων, ουκ ἔρι νον νεογιλον, Ουκ αλεκτορίδων γυγος, ου τα λοιπα τρυφηματα πάντα ἔστι σοι ἐξ ἐμου; ουτως ολον με αυτῆ . . . κατα τλὶν παροιμίανανατρεψασα δουλευειν ἐπηναγκασας. συ δὲ Ουδεμίαν ωραν 2 ἔχεις ἐμου διακαῶς φλεγομένου ' αλλα χαιρε καὶ απιλ' ἐγω οἴσω μρεως μέν, οἴσω δὲ δμως την ατιμίαν. Diuiligod by Corale
23쪽
Φοιβιανη ' νικητω. 28 ουδδίνουσα με ἀρτίως ῆκειν ώς ἐαυτην η του γειτονος μετέπεμαγε γυνη ' καὶ δῆτα Πειν ἀραμένη τα προς την τέχνην, συ δὲ ἐξαπιναῖος ἐπιστας ἐπειρω την δέρην ἀνακλάσας κυσαι.
Ου παυση τρικορωνον καὶ ταλαντατον γεροντιον πειρων τας ἐφ' ηλικίας ανθουσας ημας ως τις αρτι νεαγιν αρχομενος;
στάμενος; ουχι τουπτανίου καὶ τῆς ἐσχάρας ως αδυνατος ων ἐξέωσαι; πως ουν τακερὸν βλέπεις καὶ . . . ἀναπνέεις; πέπαυσο, Κέρκοφ αθλιε, καὶ τρέπου κατα σεαυτον, ω πρέσβυ, μή σε λαβουσα κακον τι ἐργάσωμαι. Γλυκέρα Βακχίδι.29 'Ο Μένανδρος ημων ἐπὶ την των 'Ισθμίων θέαν εἰς την Κορινθον ἐλθεῖν βεβουληται, ' ἐμοὶ μὲν ου κατα νουν' οἶδας γαρ οἷον ἐστιν ἐραστου τοιουτου καὶ βραον υστερῆσαι χρο- νον. αποτρέπειν δ' ουκ ἐνῆν μη πολλακις αποδημεῖν εἰωθοτος. 2 Ουδ' οπως αυτον παρεγγυησω μέλλοντα ἐπιδημήσειν ἔχω, ουδ' ὁπως μή, βουλομενον αυτον σπουδασθῆναι υπο σου καμοί τινα φέρειν λοτιμίαν τουτο λογίζομαι οἶδα γαρ την 3 ουσαν ηιμιν έταιρίαν προς αλλήλας. δέδοικα δέ, ω φιλτάτη, ου σὲ τοσουτον χρηστοτέρω γαρ ῆθει κέχρησαι του βίου οσον αυτον ἐκεῖνον. ἐρωτικος γαρ ἐστι δαιμονίως, καὶ Βακχί- 4 δος Ουδ' αν των σκυθρωποτατων τὶς απόσχοιτο. το μὲν γαρ δοκειν αυτον ἔλαττον του σοὶ ἐντυχεῖν ῆ των 'Ισθμίων ενεκεντην ἀποδήμησιν πεποιῆσθαι, ου πανυ πείθομαι. ἴσως αἰτιασημε τῆς υποφίας. συγγίνωσκε δὲ ταῖς ἐταιρικαῖς, ω φιλτάτη,5 ζηλοτυπίαις. ἐγω δ' ου παρα ριικρὸν ηρουμην Μενανδρου διαμαρτεῖν ἐραστου. αλλως τε καν μοι κνισμος τις τὶ προς αυτονῆ διαφορα γένηται, δεθσει με ἐπὶ τῆς σκηνῆς υπο μέμητος
24쪽
A τινος xi Φειδυλου πικρως λοιδορεῖσθαι. εαν δ ἐπανέλθς uot
IIῆσαί σοι ἰομεν αἱ ἐταῖραι χαριν καὶ ἐκάστη γε ημῶν μοὐχ ηττον ri Φουνη. ὁ μεν γὰρ ἀγων μονης et ρυνης. ον ὁ παμπονηρος Κυθίας ἐπανείλετο, ὁ δε κίνδυνος ἀπασων. εἰ γὰρ αἰτουσαι παρὰ τῶν ἐραστῶν ἀργυριον ου τυγχα νομεν ητοῖς διδουσιν αἱ τυγχανουσαι ἀσεβείας κριθησομεθα, πεπαυ- σθαι κρεῖττον ζμῖν του βίου τουτου καὶ μηκέτι εχειν πραγματα μήτε τοῖς ομιλουσι παρέχειν. νυν δ' Ουκέτι τό ἔταιρεῖν 2 αἰτιασομεθα οτι πονηρος Eυθίας ἐραστης ευρέθη, ἀλλ ' οτι ἐπιεικης Γπερίδης ζηλωσομεν. πολλα τοίνυν αγαθὰ γένοιτο σοι τῆς φιλανθραλπίας. καὶ γὰρ εταίραν χρηστην σεαυτω πε- 3ριεσώσω, καὶ ημας ἀuειψοιμένας σε ἀντ' ἐκείνης παρεσκε -- σας. εἰ δὲ δὴ καὶ τον λόγον γραφαις τον υπὲρ τῆς Φρυνης, τοτε αν ως αληθῶς χρυσουν αἱ ετ αῖραί σε στήσαιμεν οπνὶ ποτὲ βουλει τῆς Ελλάδος. βακχις Φρνι' P. Ου τοσουτον σοι του κινδυνου συνζχθέσθην, ω φιλ- 31τάτη, ὁσον οτι πονηρου μεν ἀπηλλαγης ἐραστου χρηστον δὲ ευρες, συνήσθην. την γὰρ δίκην σοι καὶ προς ευτυχίαν γερο- νέναι νομίζω. διαβοητον γάρ σε ουκ ἐν ταῖς Mθῆναις μονον,
αλλὰ καὶ ἐν τι Ελλαδι άπάσρ ὁ αγὼν ἐκεPνος πεποίηκεν. Eυ- 2θίας μὲν ουν ἱκανην τιμωρίαν δώσει τῆς σῆς ὁμιλίας στερου- μενος' υπο γὰρ οργῆς μοι δοκεῖ κινσεὶς δια την ἔμφυτον ἀμαθίαν υπεραραι τό μέτρον τῆς ἐρωτικῆς ζηλοτυπίας. καὶ νυν ἐκεῖνον ἐρωντα μαλλον εὐ ἴσθι xi 'Tπερίδην. ὁ μὲν γὰρ sδια τὴν τῆς συνηγορίας χαριν δῆλος ἐστι σπουδαζεσθαι βου- λομενος καὶ ἐρωμενον ἐαυτὸν ποιων, ὁ δὲ τω αποτευγματι
25쪽
τῆς δίκης παρώξυνται. προσδεχου δη παλιν απ' αυτου δεήσεις καὶ λιτανειας καὶ πολυ χρυσίον. μη δη καταδιαιτήσης 4 ηαων, ω φιλτατη, των εταιρῶν, μηδ' Pπερίδην κακῶς δοξαι βεβουλευσθαι ποιήσης τας Eυθίου ἱκεσίας προσιεμένη, μηδὲ τοῖς λεγουσί σοι οτι, εἰ μη τὀν χιτωνίσκον περιρρηξαμενη ταμασταρια τοῖς δικασταῖς ἐπεδειξας, Ουδ' αν ὁ ήήτωρ ἀφελει, πειθου. καὶ γαρ αυτο τουτο ἶνα ἐν καιρῶ γένηταί σοι η ἐκείνου παρεσχε συνηγορία.
32 mi δη κρείττονος εἴη σοι τυχεῖν ἐραστου, δέσποινα Αφροδίτη, αλλ' Εὐθίας σοι oν νυν περιεπεις συγκαταμωri. ταλαινα γυνηὶ τῆς ανοίας, ῆτις τω τοιουτω θηρίω προσεφθαρ- 2 σαι. πλην ἴσως τω καλλει πεπίστευκας ' Μυρρίνην γαρ στερ- δῆλον οτι Φρυνην μεριδών. ἀλλ' Dικας κνίσω τον Υπερίδην βεβουλῆσθαι ώς ἔλαττόν σοι νυν προσέχοντα. κακε νος εταίραν ἔχει αξίαν εαυτου καὶ συ ἐραστήν σοι πρέποντα. 3 αἴτησον τι παρ' αυτου, καὶ oψει σεαυτην ῆ τα νεώρια ἐμπεπρηκυῖαν ῆ τους νομους καταλυουσαν. ἴσα γουν οτι παραπασαις ημῖν ταῖς την φιλανθρωποτεραν αφροδιτην προτιμώσαις μεμίσησαι.
Θαῖς Θετταλύ.33 Ουκ αν ποτ' ω nimiν ἐκ τοσαυτης συνηθείας ἔσεσθαί μοί τινα προς Eυξίππην διαφοραν. καὶ τα μὲν αλλα ἐν οἷς αυτῆχρησίμη γεγονα υπο τον απο τῆς Σαμου καταπλουν, Ουκ Dνει- δίω ' αλλα mi pίλου γινώσκεις τουτο καὶ συ οσον ημῖν δι- δοντος αὐγοριον, Oτι ταυτύ ποτὲ ἐντυγχάνειν ἐδοκει, το μει- 2 ρακιον ου προσιέμην. η δὲ καλῶς ημας αντὶ τουτων ημείφατοτῆ κακιστ' απολουμεν)ὶ Μεγαρα θελουσα. προς ἐκείνην δ' ην τις παλαια μοι δια Στρατωνα υπονοια. αλλα ταυτην μὲν ουδὲν ωμην ποιεῖν παραλογον κακῶς λέγουσαν με. αλῶα δ' ην, καπὶ την παννυχίδα πασαι, ωσπερ ἐν εἰκος,2 Diuitiam by Corale
26쪽
παρῆμεν. ἐθαυμαζον δὲ τῆς Eυξίππης τὴν αγερωχίαν ' το μὲν 3γαρ πρωτον κιχλιζουσα μετ' ἐκεινηὶς καὶ μωκωμένη την δυ ιιένειαν ἐνεδείκνυτο, έἶτα φανερως ποιηματα ιδεν εἰς τονουκέθ' ημῖν προσεχοντα ἐραστην. καπὶ τουτοις μὲν γηττ- ῆλ- γουν' ἀπαναισχυντησασα δε εἰς το φυκος με καὶ τον παιδέρωτα ἔσκωπτεν. ἐδόκει δέ μοι πανυ κακως πράττειν ως μηδὲ
κατοπτρον κεκτῆσθας εἰ γαρ ειδεν ἐαυτην χρωμα σανδαράχης ἔχουσαν, Ουκ αν ημας εἰς ἀμορφιαν ἐβλασφήμει. ἐμοὶ ψὲν Ουν οβραχυ μέλει περὶ τουτων' αρέσκειν γαρ τοῖς ἐρασταῖς, οὐχὶ Μεγαρα καὶ Eυξ π βουλομαι ταῖς πιθαὶκοις. δεδήλωκα δέ σοι ινα μή μέ τι μέμψI. αμυνουμαι γαρ αυτας Ουκ ἐν σκώμμασιν ουδὲ βλασφημίαις, αλλ' ἐν oli μαλιστα ανιασονται. προσκυνω δὲ την Νέμεσιν. Naiς Eυθυδημω. Ἐξ ου φιλοσοφεῖν ἐπενοησας, σεμνος τις ἐγένου καὶ τας 34οφρυς -ὲρ τους κροταφους ἐπηρας. . ἶτα σχῆμα ἔχων καὶ βλίδιον μετα χειρας εἰς τὴν Ῥκαδημειαν σοβεῖς, την δὲ ἡμετέραν οἰκίαν ως ουδὲ ἰδων προτερον παρέρχη. ἐμάνης M - 2δημε ' ουκ οἶδας οἷος ἐστιν ὁ σοφιστης ουτος ὁ ἐσκυθρωπα- κως καὶ τους θαυμαστους τουτους διεξιων πρὸς υμας λογους. αλλ' ἐμοὶ μὲν πραγματα ποσος ἐστὶν ο&ι χρονος ἐξ ου παρέχει βουλομενος ἐντυχεῖν. προσφθείρεται δὲ Ερπυλλίδι τῆ Μεγα-
ρας αβρα. τοτε μὲν ουν αυτον ου προσιέμην, σὲ γαρ περι- a βάλλουσα κοιμασθαι μαλλον ἐβουλόμην ῆ το παρα παντων σοφιστων χρυσίον. ἐπεὶ δέ σε αποτρέπειν λικε τῆς μεθ' qμῶν συνηθειας, υποδέξομαι αυτον καί, εἰ βουλει, τον διδασκαλον τουτονὶ τον μισογυναιον ἐπιδεαω σοι νυκτοζ ουκ αρκου- μενον ταῖς συνηθεσιν ηδοναῖς. λῆροι ταὐτα εἰσι καὶ τυφος καὶ 4 ἐργολαβεια μειρακίων, ω ανοητε. οἴει δὲ διαφέρειν ἔταίρας σοφιστηπι, τοσουτον ἴσως οσον ου δια τῶν αυτων ἔκατεροι πείθουσιν, ἐπεὶ εν γε ἀμφοτέροις τέλος προκειται τὸ λαβεῖν. ποσω δὲ αμεινους ζμεῖς καὶ ε υσεβέστεραι ' ου λέγομεν θεους
27쪽
oυκ εἶναι, αλλα πιστευομεν ομνυουσι τοῖς ἐρασταῖς oτι φι-5 λουσιν ημῆς ' ουδ' αξιουμεν αδελφαῖς καὶ μητρασι μίγνυσθαι τους ἄνδρας, αλλ' oυδε γυναιξὶν αλλοτρίαις. εἰ μη οτι τας νεφέλας ὁποθεν εἶεν καὶ τας ατομους οποῖαι αγνοουμεν, δια6 τουτο ῆττους δοκουμεν σοι τίον σοφιστων. καὶ αυτη παρατουτοις ἐσχολακα καὶ πολλοῖς διείλεγιιαι. ουδὲ εἷς λαίρα ὁμι- λων τυραννίδας ονειροπολεῖ καὶ στασιανι τα κοινα, αλλα σπασας τον ἐωθινον καὶ μεθυσθεὶς εἰς ωραν τρίτην ῆ τεταρ- 7 την ηρεμεῖ. παιδευομεν δὲ - χεῖρον ημεῖς τους νέους. ἐπεὶ συγκρινον, εἰ βουλει, 'Aσπασίαν την εταίραν καὶ Σωκρατηντον σοφιστήν, καὶ ποτερος ἀμείνους αυτων ἐπαιδευσεν αν- δρας λογισαι ' τῆς μὲν γαρ οψει μαθητην Περικλέα, του δὲ 8 Κριτίαν. καταβαλε την μωρίαν ταυτην καὶ αηδίαν, ὁ ἐμος ερως Ευθυδημε, ου πρέπει σκυθρωποῖς εἶναι τοιουτοις ἄμ- μασι, καὶ προς την ἐρωμένην ἡκε την σαυτου οἷος επανελθωναπο Λυκείου πολλακις. .. τον ἱδρωτα αποέγωμενος, ινα καὶ μικρα κραιπαλησαντες ἐπιδειξωμεθα αλλήλοις το καλον τέλος τῆς ηδονῆς. καὶ σοὶ νυν μάλιστα γε φανουμαι σοφV. ου μακρον δίδωσιν ὁ δαίμων χρονον του ζῆν ' μη λαθνὶς τουτον εἰς αἰνίγματα καὶ λήρους αναλωσας. ἔρρωσο.
35 Εἰ μὲν ηδονην σοί τινα φερειν eti φιλοτιμιαν οἴει προς τινας τῶν διαλεγομένων σοι το πολλακις qμας ἐπὶ τας θυρας φοιταν καὶ τοῖς πεμπομενοις προς τους ευτυχεστέρους ημων θεραπαινιδίοις αποδυρεσθαι, ουκ αλογως ημῖν ἐντρυφας. ἴσθι μέντοι, καίτοι ποιων οἶδα πραγμα α συμφορον ἐμαυτω, ουτω με διακείμενον ως ολίγοι των ἐντυγχανόντων σοι νυν 2 ἀμεληθέντες αν διατεθεῖεν. καίτοι γε ωμην Τον ακρατον ἔσεσθαί μοι παρηγορημα, ον παρ' Ευφρονίω τρίτην ἔσπεραν πολυν τινα ἐνεφορησαμην, ως δη τας παρα την νυκτα φροντίδας διωσομενος ' το δὲ αρα ἐναντίως εἶχεν. ανερρίπισε γαρ μου την ἐπιθυμίαν ωστε κλαίοντά με καὶ βρυχώμενον ἐλεεμDiuiti od by Corale
28쪽
σθια μὲν παρα τοῖς ἐπιεικεστέροις, γελωτα δὲ τοῖς αλλοις παρέχειν. μκρα δ' ἔπεστί μοι παραφυχη καὶ μαραινομενον 3ῆδη παραμυθιον, o μοι υπο την λυπραν fενὶ τω συμποσίω μέμψιν προσέρρι 1ας απ' αυτων περιωπάσασα τῶν πλοκάμων,ώς μη πῶσι τοῖς υφ' ημῶν πεμpθεῖσιν ἀχθομεν r. εἰ δή σοι ταυτα ηδονῆν φερει, απολαυε τῆς ημετέρας μερίμνης, καν sσοι φίλον διηγου τοῖς νυν μὲν μακαριωτέροις τνιων, ουκ εἰς μακραν δέ, ανπερ ως ημεῖς ἔχωσιν, ανιασομένοις. ευχου μέν- τοι μηδέν σοι νεμεσῆσαι ταυτης τῆς υπεροαγίας την Ἀφροδι-την. ετερος αν λοιδορουμενος ἔγραφε καὶ απειλῶν, αλλ' ἐγωδεομενος καὶ αντιβολῶν ' ἐρω γαρ ω Πεταλη κακῶς. φοβου- μαι δὲ μ' κακιον εχων μιμησομαί τινα των περὶ τας ερωτικας μέμψεις ατυχεστέρων.
σθω ' λαμπρῶς γαρ αν ἔπραττον αφθονων τουτων απολαυ- Ουσα παρα σου ' νυν δὲ δεῖ χρυσιων ημῖν, ἱματιων, κοσμου, θεραπαινιδίων. ζ του μου διοίκησις απασα ἐντευθεν. ουκ 2 ἔστιν ἐν Μυρρινουντι πατρῶον εuοὶ κτηματιον, ουδ' ἐν τοῖς
αργυρείοις ἐμοὶ μεταλλον, αλλα μισθωματια καὶ αἱ δυστυχεῖς αυται καὶ κατεστεναγμεναι των ἀνοητων ἐραστῶν χάριτες. σοὶ δὲ ἐνιαυτον ἐντυγχανουσα ἀδημονῶ, καὶ αυχμηρὰν μὲν ἔχω την κεφαλην μηδε ἰδουσα του χρονου τουτου μυρον, τααρχοσα καὶ τρύχινα περιβαλομένη ταραντινίδια αἰσχυνομαιτας φίλας. ουτέος αγαθον τί μοι γενοιτο. εἶτα οδει μέ σοι πα- 3ρακαθημενην ποθεν ζοσειν; αλλα δακρυεις' πεπαυση μεταμικρον. ἐγω δὲ αν μή τις ὁ διδους mi, πεινησω τo καλον. θαυμαζω δε σου καὶ τα δακρυα ως ἔστιν απίθανα. δεσποιναυφροδιτη, φιλεῖς, ανθρωπε, φιλεῖς, καὶ βουλει σοι την ἐρ- μενην διαλεγεσθαC ζῆν γαρ χωρις ἐκείνης μη δυνασθαι. τι Φουν; ου ποτηρια εστιν ἐπὶ τῆς οἰκίας υμῖν; .... μη χρυσία τῆς μητρος, μη δανεια του πατρος κορμουμενος. μακαρια σι- Diuiligod by Corale
29쪽
λωτις' ευμενεστέροις ἔμμασιν εἶδον ἐκείνην αἱ Ααριτες ' OLν ἐραστὴν ἔχει Μενεκλείδην, oς καθ' ημεραν δίδωσί τι. αμει-5 νον γαρ ἡ κλαειν. ἐγὼ δὲ η ταλαινα θρηνωδον, ουκ ἐραστὴν
εχω ' στεφάνιά μοι καὶ ροδα ῶσπερ α ιορω τάφω πέμπει καὶ κλαειν δι ολης φησὶ τῆς νυκτος. ἐαν φερχὶς τι, ωκε μη κλάων, εἰ δὲ μή, σεαυτὸν Ουχ πιας ανιάσεις.
την ἀκάθαρτον Θετταλην νένευκε ' καὶ μέχρι μὲν τῶν Ἀδωνίων καὶ ἐπίκωμος ποτε προς ημας καὶ κοιμησομενος ἐφοίτα, ξδη μεντοι ώς αν τις ακκιζόμενος καὶ ἐρώμενον εαυτον ποιῶν καὶ τα γε πλεῖστα υπο του Ἐλικος, οποτε μεθυσθείη, Oδη-
ρουμενος' ἐκεῖνος γαρ τῆς Κρπυλλίδος ερῶν την παρ' ημῖν 2 ἀγαπα σχολήν νυν μεντοι δῆλος ἐστι μηδ' ολως ἡμῖν ἐντευξομενος τέσσαρας γαρ εξῆς ἡμέρας ἐν τω Λυσιδος κήπω μετα
Θεττάλης καὶ του κάκιστ' απολουμενου Στρογγυλίωνος, ος ταυτην αὐτω προυμνηστευσατο την ἐρωμενην ἐμοί τι προσκρουσας, κραιπαλα. γραμματίδια μὲν ουν καὶ θεραπαινίδων διαδρομαὶ καὶ οσα τοιαυτα μάτην διηνυμαι, καὶ ουδὲν αυτῶν οφελος, δοκεῖ δέ μοι μαλλον υπὸ τουτων τετυφῶσθαι 3 καὶ υπερεντρυφαν ημῖν. λοιπον ουν αποκλείειν, κῶν ἔλθηὶ ποτε προς ημας κοιμηλΤσομενος, εἰ δὴ κνισαι ποτὲ ἐκείνην
βουληθείη, διώσασθαι ' ειωθε γαρ η βαρυτης τῶ αμελεῖσθαι καταβάλλεσθαι. εἰ δὲ μηδ' ουτίος ανυοιμεν, θερμοτέρου τινὸς ημῖν ἄσπερ τοῖς σφοδρα καμνουσι φαρμάκου δεῖ. δεινὸν γαρου τουτο μονον εἰ τῶν παρ αυτου μισθωματων στερησόμεθα,4 αλλ' εἰ Θετταλη γέλωτα παρεξομεν. ἔστι σοι πειραθεν, ως φής, πολλακις ἐφ' ηλικίας φίλτρον. τοιουτου τινος βοηθημα- τος δεομεθα, ο τον πολυν αυτου τυφον, αλλ' ουν καὶ mire κραιπάλην ἐκκορήσειεν. ἐπικηρυκευσομεθα δὴ αυτῶ καὶ δακρυσομεν πιθανῶς, καὶ τὴν Νεμεσιν δεῖν αυτον ὁραν εἰ ου- τως ἐμὲ περιοφεται ἐρῶσαν αυτου, καὶ τοιαυτα αλλα ἐρουμεν Diuitiaco by Corale
30쪽
καὶ πλασομεθα. ῆξει γαρ ῶς ἐλεῶν δηπου με καιομένην ἐπ bαυτῶ ' μεμνῆσθω γαρ του παρελθοντος χρονου καὶ τῆς cI-ηθείας ἔχειν καλῶς ἐρεῖ, φυσῶν λυτον ὁ λασταυρος. συλλήψεται δε ηαῖν καὶ ὁ Ἐλιξ' ἐπ' ἐκεῖνον γαρ ηροπυλλὶς αποδυσεται. αλλ' ἀιMpιβάλλειν εωθε τὰ φίλτρα καὶ απωκωειν εἰς ολεθρον. βραχυ μοι μέλει ' δεῖ γαρ αυτον ῆ ἐμοὶ ζῆν eti
Μενεκλείδης Γυθυκλεῖ. οἴχεται Βακχὶς ' καλη, μθυκλεις φίλτατε, οἴχεται, Mπολλα τέ μοι καταλιπουσα δακρυα καὶ ἔρωτος οσον ἡδίστουτοτε, τοσουτον πικρου νυν μνήμην. ου γαρ ἐκλήσομαί ποτε Βακχίδος, ουχ ουτος εστοα χρονος. ὁσην συμπάθειαν ἐνεδεί- 2ξατο ' απολογίαν ἐκείνην καλῶν Ουκ ἄν τις ἀμαρτοι του τῶνέταιρῶν μου. καὶ εἰ συνελθουσαι απασαι πανταχοθεν εἰκόνα τινα αυτῆς ἐν 'Aφροδίτης ῆ χαρίτων θεῖεν, δεξιον ἄν τί μοι ποιῆσαι δοκουσιν. τὸ γαρ θρυλουμενον υπο πάντων, ώς πο- 3νηραί, ώς απιστοι, ώς προς το λυσιτελὲς βλέπουσαι μονον,ώς αεὶ του διδοντος, ῶς τίνος γαρ ουκ αἴτιαι κακου τοῖς ἐντυγχανοi σι, διαβολην ἐπέδειξεν ἐφ' εαυτῆς αδικον ' ουτωπρος την κοινην βλασφημίαν τῶ ῆθει παρεταξατο. οισθα του 4Μηδειον ἐκεῖνον τον απο τῆς Συρίας δευρὶ καταραντα μεθ' οσης θεραπείας κώ παρασκευῆς ἐσοβει, ευνουχους υππισχνου- μενος καὶ θεραπαίνας καὶ κοσμον τινα βαρβαρικον καὶ δμως κλαοντα αυτον ου προσίετο, αλλ' υπο τουμον ηγαπα κοιμωμένη χλανίδιον το λιτον τουτο καὶ δημοτικὸν καὶ τοῖς παρ' η Πν γλίσχρως αυτῆ πεμπομένοις ἐπανέχουσα τὰς σατραπικας ἐκείνας καὶ πολυχρυσους δωρεας διωθεῖτο. τί δέ; του bΑἰγυπτιον ἔμπορον ώς ἀπεσκοράκανεν Ocyον αργυριον προτείνοντα. ουδεν ἐκείνης ἄμεινον ευ οἶδ' οτι γένοιτ' ἄν. ώς χρηστον ηθος ουκ εἰς ευδαίμονα βίου προαίρεσιν δαίμων τις υπηνεγκεν. εἶτ' οἴχεται ημας απολιπουσα καὶ κείσεται λοιπον μονη η Βακχίς. ώς αδικον, ῶ φίλαι Μοῖρα ἔδει γαρ αυτῆDiuitiam by Corale