장음표시 사용
11쪽
bus cum videlicet idem vocabulum in eadem sententia repetitur ', non minus absurdus est, cum eos
in fragmento saepiusquam par sit, frequentari a guit ; nec ludicrae scriptionis genius quid furat, ad- uertit. De quo infit aduersiis Valesium dicemus. Nunc operaepretium est videre cohortem illam quam se in insidiis catus scilicet Imperator coli cauisse jactat, quae fugienti hosti omnem elabendi
praecludat viam. Ita enim loquitur magnificἡ, ut temper alias: meum non eludent istum. Captus est, habet. Pugnauit nonperfunctorie mea prima legio ut Trasonem aut Pyrgopolynicem mihi audire via dear. .earo, inquit, an verm Arbiter sacra, literas legerit, an hodiernam tinguam Italiam fuerit edothus ' Legit enim Pseudoarbiter,suit edoctus isti supposititius . videlicet verba pag. 13. IUe Trimalciofundos habet qua Milui volant, nummorum, nummos , Hebraismum ct sacrae Scriptura loquendi modum sapiunt. Siquidem nullum huic loco subest mendum. At mihi vera lectio videtur modios : qua locutione & supra utitur Petronius nummos modio metitur. Fortassis & foenus ingens his verbis notari aliquis conjiciat, neque displicet conjectura. Pergit Criticus ineptirci, magis illa He-
Nomina omnium reridebat , tamquam unus de nobis. videntur enim ex
diuinis per scelus detorta. Nempe quia apud Mosem Dei verba sunt: ecce Adam auasi unus ex no-
bis factus est. Igitur censoris iudicio haec phrasis
unus de nobis Hebraica est. O inscitiam & temeritatem l ceu vero necesse sit quicquid locutionis
extet in Latina bibliorum versione, id ex Hebraeo
12쪽
idiomate expressum esse. Alioqui & illa qiue in
pag. l. leguntur: Nemo mihi in foro dixerit, redis quod debes , ex Matthaei cVite 18. pariter sum pia esse dicerentur, ubi ita scriptum est : Egressus utem seruus iste inuenit unum de conseruiaefuisquidebebat ei centum denarios, ct tenens fust .cabat eum dicens, redde quod debes. Credo & u in hoc fragmento verbum magnifico alicubi reperiret , exclamaret Censor, ex Virginis Deiparae Cantico apud Lucam promptum esse, Magnificat anima mea Dominum. Et nobis Plautum, & Terentium, Romanae linguae lumina qui id verbum usirpant, circumcideret: vi & in eorum scriptis Hebraicmos expiscaretur. Denique si Latina est locutio, unus de nobis, cur ex sacris literis potius quam ex communi linguae Latinae usi fluxiste credatur, non video. Esse autem Latinam nemo hactenus excepto censere isto dubitauit, cum Cicero ita loquatur pluribus in locis ; pro Planco: is enim unus
fuit de magistratibus, qui &c. item pro Milone :Deinde dixit ,se gladio percussum esse ab uno de ilia.. Nam si unus de illis dicitur, quidni & unus de nobisὶ Eadem enim ratio est. Sed quod subdit multo magis ridiculum est. Manifesti me omnium , inquit, qua pag. 46. pple e diuinis sinistria ) deductus e lacunaribus subito circulus ingens
de cupa videlicet grandi excussus demittitur, cuius per totum orbem coronae aurea cum alabastris
unguenti pendebant. Hic demum triumphat. 'em inquit) sierine potest se phrasis alabastris unguen'ti aliunde quam e Lucae cap. 7. deprompta sit: ΜΙ-
lenistica enim σ Euangelistae peculiarii est , η qua
13쪽
ejus exemplum apud profanos Auctores vllibi reperitur.
Omitto barbaram vocem vilibi pro usquam. Illud cujus ruditatis & iescitiae est, non putare alabastrum unguenti phrasim esse Latinam, quia Graeci ita loquanturὶ An quisquam tam hospes est in literis,ut linguam Latinam magna ex parte e Graeca expressam nesciat λ Optimum quemque Romanorum scriptorum Hellenismos non selum non reformidasse, sed etiam affectasse. Vt quisque ex illis elegantissimus fisit , eo plures graecanicas phrases aspergendas orationi censuisse, ut ex compluribus Plauti, Terentii, Virgilii, Horatii & Cia ceronis, atque aliorum locis pridem viri doctio seruauerunt. De hac autem phrasi alabastrum vnguenti , quam Censor Latinam negat, libenter ab eo quaeserim , num Horatium parum Latine loc tum putet cum nardi onychen dixit, Nardi parum onyx eliciet cadum eQuid enim interest, quantum ad phrasim attinet, dicere alabastrum unguenti, & nardi onychen
Alabastrum e lapidibus est pretiosis sicut onyx. Ex his quia vulgo fiebant vasa unguentaria, ob hanc causam ipsi lapides metonymice pro ipsis vasis surpabantur : sicut hi illo Horatii versu nardus pro
nardino unguento. Plinius lib. I . cap. 2. unguenta optim. seruantur in alabastris. De onyche Ma tialis epig. 93. lib. 7. Vnguentum fuerat, quod ovx modo parua gerebat, olfecit postquam Papilus , ecce garum e t. Liquet igitur eodem modo dici alabastrum vn-
14쪽
menti& nardi onychen, ut si unum E Lucae Euangelio sumptum sit, non possit non δε alterum indidem pari jure promptum videri, videat Cei sor quemadmodum persuadere possit cuiqtiam,
Horatium e nouo testamento phrases mutuo accepisse. Pergit nouus Criticus gratissimo Deo ria sui ex Hypatinorum instituto litare,dum se acutis illis animaduersionibus deridendum omni coetui literatoriun liberaliter propinat. Id quoque e libris sacris expressum putat, quod in fragmenti pag. 27.degitur: scimiti te prae literis fatuum esse, propterea quod in Achis Apostolorum Festus praeiates sic Paulum compellat, Insanis Paule, multae Ii ..terae te ad infamam convertunt. QuU vero haec sententia sit ejusmodi ut nemini homini potuerit nisi ex eo scripturae loco in mentem venire, ac non quosdam ex nimia studiorum assiduitate ac vigialiis insanire etiam vulgus experientia compertum habeat. Ita enim idiotae literarum studia infamare solent. Sic Democritus Abderitanis insanire creditus ; sed & ipse Democritus excludit sanos Helic ne poetas. Senecae nullum magnum ingenium sine mixtura dementiae: Apud Aristotelem liter rum studiis praestantes melancholici. Domitius grammaticae artis clarus judice Phavorino,insanus. Aretaeus medicus de stomachi imbecillitate re dens,cui morbo studiosi literarum Celso teste, ob-
- δὶανους Mυφους appellat. Quae ergo ineptia esst , cujus sententiae passim apud tot profanos scriptores extent elementa aut vestigia, eam putare non aliunde quam ex Achis Apostolorum pro .
15쪽
potuisso 3 Et quis Criticum istum non rideat, dum ejus argumenti vim tantopere commendat, ut se lum per se ad Pseud Petronium confundendum sufficere glorietur Videamus deinceps ut probet Italicae linguae gnarum fuisse auctorem fragmenti. Tria loca in
medium producit, pag. I. serum Agamemnonis interpellauit. pag. 72. non me Hercules mi hac iactura gusti fuit. Item, mi centum aureos in manuposuit. Denique pag. 28. multis iam diebus venter mihi non respondit: nec medici se inueniunt. Vt ostendat haec Italorum esse idiomatis, Italicε mox reddit: υn semidore d'Agamemnon ci inter
r/rippe, Quo quid putidius & indoctius fieri potest Z Principio qui potius hae phrases Italicas quam Gallicanae: Nam & Galli dicunt vn serui-
teur: eaque voce vn ceu articulo demonstrativo Vtuntur. Praeterea unum pro quemdam Latinis
dici , licὰt rarius , vox unumquodque indicat. Terent. Adelph. Nam iam unum quicquam quod quidem erit bellissimum
Non enim eo loco unum significat solum ut ferEalias; sed rei particularis nota est ut hic unus serum. Sed & Cicero ita Vnum usurpat epist. f mil. lib. rue. diuamquam quicum loquor' cum vno fortissimo viro, ctc. Item in I. de oratore , sicut us paterfamilias his de rebus loquar. Ita &Plautus Mosteli. ach. 3. scen. 2. iterum jam ad υ- num saxum me fluctus ferunt. Phara. Scioppius antimaduers. in Vossi. Non solum igitur unus seruus
16쪽
Latina est phrasis, sed etiam elegantiae Romanae.
Sequitui haec locutio; non mi haec iacturas usti fuit. Quae quid commune habeat cum Italica quam adducit, non video. Punὸ aliud agebat, cum id scriberet. Illud singularis inscitiae, cum L
linam negat, mi centum aureos in manu posuit:
proptereaquod Itali similem loquendi modum habent. Neque illud Terentii legit in Phorm. eho dic quid υetis dari
Tisi in manum. Quid enim interest in manuni dare, an in manu ponere pecuniam dicamusὶ eandem quippe esse lo- ruendi formam nemo non videt. Denique neque lud Latinum deputat: nec medici se inueniunt. Facita esse, an Petronianum negabis Θ En tibi, amarit se natura nec inuenit. nam si Latine non dicitur, neque quaerit se Latine dicetur. At Persius usurpauit: nec te qua eris extra. Haec quippe verba ita muttib respondent, ut ubicumque unum ponitur,ibi alterum aut
expresse poni, aut subaudiri debeat. Tum vi pa lo antὸ meros Hebraismos & Hellenisinos somniabat, sic nunc nihil non ad Italam phrasim trahit. V t quia in pag. 27. Plouebat pro pluebat, scriptum est, Italorum pronunciationem v in on ve tentium cornicatur : aded rudis est, ut veterem
hanc fuisse Romanorum pronunciandi modum ignoret.sic in veti. epigram. ioussit pro iussit ut v dere est in lib. Passeratii de literar. inter se cognat.& permutatione. Et perplouere apud Festum in Voce pateram. Quod autem Petronius hacce in
17쪽
Satyra Menippea ab archaismis non abhorruerit, sed eos dedita opera operi asperserit , ut alii serὰ quicunque eo genere luserunt,ex veteri fragmento quod Petronii esse nemo dubitat, cognosci potest. In quo adverbium priscae notae valgiter usurpatum de Q cilla commouebat valgiterlabra. Item Clostellum κοριοκως a claustro, ut a plaustro plostellum , mutato au in o v ῶς, Histrionia, mu cauit: leccatores,ves ut alii legunt, lenatores. Quod antiquae glossae exponunt ,gulosos lenones. Haec autem ex Petronii reliquiis a Dotia collectis. Praeterea phrases antiqui saporis, pag. 47. Lugdun.
editionis; in memoriam reuocatin in1uriae. locutione utitur Plautus in Persa. Item audemiti provolumus &siistinemus, unde sodes pag. 77. Atque alia id genus , quae lector non oscitabundus ob seruare poterit. Sed de Petronii archaismis,iterum ad Valesii dissertationem dicemus. Hactenus de stilo Germanus Criticus. Deinceps
Vero ad rerum examen transit,ut earum quoque a
gumento probet, non recte Pelionio id fragmentum adscribi. Principio illud demonstrationis suae fundamentum ponit, ac sibi concedi postulat, PetroniiSatyriconinNeronem esse scriptum,quo tu pissimi ejus moles ac vitia traducerentur. dipsum nihilominus collatione quorumdam Suetonii locorum, quibus Neronis studia & mores tanguntur , cum iis quae de Trimalcione prodit Petronius, probare instituit. Inqtia collatione operam suam ita venditat Germanus Criticus, ut omnibus in Petronium editis commentariis praeferre non dubitet.Etiam miratur a nemine Petroisi interpro
18쪽
tum eam congruentiam fuisse animaduersani. At
ego admiror, qui se Lugdunensi Petronii editi ne usum dicat, non aduertisse, id quibiis tam l cis factum a Dousa in praecidaneis, certE viam de- sabulatam: tametsi is Trimalcionem esse Ner nem non decernit. Cui opinioni &Valesius Geomani Critici in censura collega vehementer reclamat, ut videbimus. Sed nimirum nouus Crii cus qui nunc primum; , hac tam eleganti
obseruatione ingenii sui florem illustrare voluit, atque ut dici solet, ex hoc minaceo lauream ais uit. Quam tamen frustra hujus venae sit, v-
deor me sanioribus judiciis probare posse. Apud Petronium Trimalcio ludit pila inter pus
ros capillatos forma conspicuos: hinc in unius ex iis capite, post quam aquam poposcisset ad manus, digitos paululum asperios tergit. Mox discubiturisse pueri Alexandrini inter ministeria cantantes aquam in manus niuatam sidunt. His Germanus Critiac cus confert hunc Suetonii locum de Nerone : Ca
plus autem modulatis Alexandrinorum laudationia , qui de nouo commeatu Neapolim confluxerant,
plures Alexandria euocauit. Neque eo segni is, adolescentulos equestris ordinis, ct quinque amplius millia e plebe robustus ae iuuentutis , undique ele- , qui diuisi in famones plausuumgenera condi , scerent bombos imbrices,'testas vocabant) operamque nauarent cantanti sibi, insignes pingui - ma coma excellentissimo cultu pueri. Quaesis quid haec ad Trimalcionem pila inter comatulos' ludentem Z Hic pueri Alexandrini aquam niuatam in manus discubituris insundunt : illic operam n
19쪽
uant Neroni cantanti & variis plausibus adulaniatur. Haeccine est congruentia, hic concentus 3 At
utrobique Alexandrinorum fit mentio. Quid tum postear An quisquam antiquitatis, aut certὰ illorum temporum tam ignarus, ut nesciat Alexaniadrinos pueros vulgo illis Beatis in deliciis habitos aQuod nunc Martialis testimonio, ut in re haud obscura sufficiet ostendere, ex epigram. 47. lib. q. ubi qualem puerum velit, explanat: Niliacis primum puer is nascatur in oris Nequitia, tellus scit dare nulla magis. Subdit : Petronianus Trimalcio balneis delectatus, delectatus & Nero ; de quo idem Suetonius cap. 27. refotus sepius calidis piscinis ac tempore aestiuo niuatis. Quis non miretur dialecticam Germani critici Z Petronianus Trimalcio balneis delectatus, delectatus & Nero : igitur Trimalcio est Nero. Atqui in tota illa comparatione idem judicii acumen apparet. Trimalcio lecticae impositus est prccedentibus phaleratis cursoribusquatuor,& chiramaxio, in quo deliciis ejus vehebantur, puer vetulus lippus. Nero apud. Suetonium in praeparanda expeditione primam curam habuit deligendi vehicula portandis scenicis organis, concubinisque quas secum educeret : igitur Trimal cio est Nero. Eadem opera Criticus iste essiciet Trimalcionem esse Pub. Clodium, quem Cicero in Miloniana testatur semper secum scorta, exoletos , lupas ducere solitum. ItemMarcum Ant nium cui idem ab eodem exprobratur in Philippica secunda. Quid autem istos memoro, clim con- set Senecae testimonio locupletiores seris omnes il-
20쪽
sis temporibus sic peregrinari selitos , ut agmen
cursorum antecederet, taedae catamitis plenae sis querentur. Verba magni scriptoris ex epistolas13. adscribere placet : omnes 1am sic peregrimetntur, si illos Numidarum praecurrat equitatus , veagmen Cursorum antecedat. Et paulo mst: omisium
paedagogia oblita facie vehuntur, Qtrarer ros corcsia est quod multorum, imb omnium fuit commune, uni Neroni tamquam proprium assignare 3 Ejusdem farinae sunt, quae cleinceps sequiuatur: Trimalcionis splendida domus porticiabus & picturis: Neronis quoque magnifica domus apud Suetonium. Trimalcio tes rarum i sui impensius deditus fuit, & item Nero. Habuit
Trimalcio uxorem Fortunatam : Nero Acten lubertam prope justo matrimonio sibi conjunxit Trimalcio poesim amauit: Nero eidem studuit,& carmina sua domi & in publico recitauit: igiatur Trimalcio est Nero, Fortunata Trimalcionis, ipsa est Acte concubina Neronis. Non me fugit haec esse indigna in quibus redarguendis bonas horas collocem, quae sunt homine indigna & e tremi stuporis : & profectb mς istiusmodi nugorum piget. verumtamen quando semel istud saxum voluere coepi, quicqiud id est molestiae aetaedii deuotandum est. Cum tam crassὸ ubique
hallucinetur Germanus Criticus, tam obtuse omnia colligat, tamen impostori quem hujus se gmenti auctorem somniat, supinam oscitantiam atque ingenii hebetudinem exprobrare audet
hoc est lepus, pulpamentum quaerit. Quid ita quia ad postes aedium Trimalcionis praefigitur si