장음표시 사용
71쪽
etiam Mulieribus concisium esse aut suisse omni exceptione esse mai rem , pernegamus, neque emin textus illi laudati. Beverovicii scopo a commodi, ideoque quid Propheta & Apostoli illis locutionibus velint , paucis expendendum di quod ad locum Prophetae attinet, diei. mus, primo, fuisse Foeminas Prophetissas etiam ante Prophetae illius tempora, ut constat, exemplis supra allegatis, ideoque si locus hie de extraordinario Prophetiae dono intelliger dus esset, plane nihil novi innueret, atqui Propheta beneficium, Dei nomine pollicetur. hactenus Ecclesiae non concessum: ideoque non de extraordinario quopiam dono hic agitur, sed de beneficio ordinario, quod patet ex voce in ris super inmem eamem quae non aliquos homines particulam. sed in genere homines denotat, tam Judaeos, quam Gentiles, videsis,
Beverovicio applicatur, Faeminis quibusdam particularibus res fui ras nuntiantibus t & quamvis locus intelligeretur de Prophetia pro h dicta, dono scilicet futura praedicendi, non tamen putem locum hune de fraudulentis Sibyllarum praedictionibus accipiendum. Quare per dictionem illam Prophetabunt iaρὶ non intelligo res suturas canent. sed de Divinis rebus disserent, ampliori mensura cognitionis quam sub veteri Testamento, Fideles novi Testamenti res Divinas & sacraseognoscenti Hac significatione optavit olim Moses, ut omnes essene , Prophetae, Numen cap. xi. vers. xxi Significat itidem vox Prub Lare, laudare Deum, imo etiam nonnumquam reprehendere, vid antur loca I Chron. cap. v. vers . item Isam. cap. x. versu. 3cta EZech. cap. I. versuri. Et hoc pacto possumus exponere locum I Cor. cap. XI. vers v. nam Mulier Prophetans, potest esse Mulier
Deum laudans, de rebus Divinis disserem, Prophetias veteris Testamenti de Messia factas, Christo applicans, ecc. Deinde etiam si loci hi agerent de Prophetiae dono sutura differendi, ut locus Actor. xxt. a cipi potest, attamen applicatio Sibyllarum pseudo- Prophetiis non est congrua, nec inde sequeretur Prophetiae Donum Sibyllis olim fuisse
Ut igitur ex diverticulo in viam revertamur, dicimus, quemad modum Deus verus, suas habuit Prophetissas, sic etiam Diabolum, Dei Simium, & suas habuisse, suoque Spiritu incitasse, accommovisse, & ut multa nosse potest, quippe Spiritu sagaci & l onga praeditus
72쪽
experientia, sic illum, illarum medio, multa praedicere potuisset extitisse autem tales Foeminas plurimas , constat non tum Sibyllarum, verum etiam exemplis puellae illius cujus S. I ucas meminit Actor. cap. xv I. & Muliercularum illarum quibus Montanus Haereticus abutebatur: quibus addi possunt non solum pythonissa in Endor, verum etiam Brigitta . Hildegardis. Magdalem de la Cruet, Johanna Dare vulgo virgo Aurelianensis dicta, Gallice la uessi δωleam, aliaeque a diabolo misere delusae Faeminae, quarum numerum satis amplum refert Debrio in de disi Pisti uombin metuis & de quibus videndus celeb. Metius. Faeminas autem plurimas & celeberrimas inter Paganos suisse pseudo- Prophetissas a diabolo excitatas, sorte mirum cuipiam videatur, cum potius nobiliori sexui donum hoc concedendum fuisse consentaneum videatur. Sed resipondemus, non solum hoc pacto Diabolum voluisse Dei esse imitatorem ac falsa sua oracula pro veris, hominibus obtrudere, quandoquidem non solum , viris, verum etiam a Foe- minis vere Divina oracula prosecta suerunt: sed etiam Paganos magni fecisse Faeminae, easque a nonnullis pro Sanctis habitas ostendimus ante, ideoque Prophetandi muneri magis idoneas, Deosque sua arcana potius illis revelare quam viris. Hinc est quod Mauri, teste Procopio, Foeminas tantum Vates habuerunt, Virisque Vaticinari nefas apud illos fuerit, Beplane interdictum sic adnotante Nolphio I. Cent. Lection. Memorata pag. i 9. Tacitus testatur, in de Germanor. Moribus Germanos Divini quid inesse . credidisse, ideoque primum pro Sanctis habuisse, postea
tanquam Deas nonnullas coluille. Plutarchus eas Sanctas vocat,
easque vaticinatas fuisse ex strepitu fluminum: sc & inter Cimbros Reminas quasdam; Albunar dictas, de Victoria ex captivorum sanis gulae & intestinis praedixisse, testantur Historiae r & docet nos Arriaisnus Telmes Cariae urbe Foeminarum Divinationes maxime fuisse celebres r inter Paganos maxima olim Foeminarum Divinantium fuit turisba , quas omnes referre non est necesse: celeberrimae hac in arte fuere,
Apollinis filia Phemonoe, quam viginti quinque annis ante Linum& Orpheum vixisse tradunt, Daphne te Manto Tiresiae stire, Themis, Helena. Hippo, Athyrtia, Cassandra aliaeque quam plurimae. De quadam etiam Faemina Iulianum Templa Gentilium restauraturum praedicente, non est quod Lectorem remoremur, Ammianus Marcellin. lib. I s. consulendus hac de re, Historia satis est nota. Nee haec Disitigod by Corale
73쪽
Blasuit causa, verum etiam usus est diabolus, Prophetis, E muliebri genere. utpote sexu inbecilliori simpliciorique, qui minus cavere insidias, vel in relligere astuta consilia, vel renui impulsui, vel commissa celare potest, quodque ad permovendos ac persuadendos alios accommoda.tiora, pluraque adiumenta habet, ut recte censuit olim Peucerui inde Divinatione , & Debio disquisit magic. lib. I v. cap. I. quaest. Dr. Sest iii. sexus iste imbecillior naturales vel daemoniacas suggestiones plurimum habet pro Divinis: multa quoque sibi somnia tingit, quae vera credit juxta illud anus evulisomnia . Voluit etiam cacodaemon habere Virgines Prophetissas, atque earum aliquibus, res quasdam quas praevidere poterat, revelare, ut sinistra illa inter mortales de Viria sinitatis merito opinio, tanto magis confirmat et ur: nam Virginitatis meritum, Prophetiae donum, multi inter Paganos credebant, nec .adeo mirandum, vcra Dei ac S. Scripturae cognitione destitutos Gentiles, hac in parte hallucinatos, sed nullo modo, excusandus D. Me roumus contra Jovinianum. lib. I. cap. 6. qui Sibyllas in Virginitatis mercedem , donum Prophetiae accepi ne contendit: sed quomodo ilia lud in genore bonorum collocandum sit Diaboli esse organum, ejus Spiritu in furorem agi , aliis seducendas & in errore obfirmandis ejusque mendaciis recitandis inservire, uti suo loco probabimus, tales fuisse Sibyllas,ego equidem non video. Miror valde non solum D: His ronymum tam crasse hallucinatum , Verum etiam Sixtum Senensem lib. ii. Baronium in Apparatu xi x. ad Annales Ecclesiasticos, Corne 2 Lapide in ad Cor. cap. v G. comment: caecorum instar, Scriptorem hunc Ecclesiasticum secutos: dicendum puto, aut saltem sere crediderim, oracula Sibyllina viris illis nunquam lecta r nulli rei apertius contradixit pseudo-Sibylla, quam se Virginitatis puritatu decoratam an non ipsa Sibylla Oraculorum lib. I. se conjugatam profitetur cum dicit:
- ο aevi sexti stirps. prima, o gaudia magna, ἶ- sertito sui, postquam inseramina mortis.
74쪽
ueti, jactata meo eum coniuge mustum, να non cum leviris glossis, seceroquesecmque.
Σωλ A, ρηνοῖς Θ' ιν', ἐμπλη Θῆ -υ υσυ Tῆ μεν ἐγω νυμφη , α φ -ἀωl ἐ-χθlis. Siquidem eum diluersur Mundus aquis , eum violusprobus exuperavit Ruidam, ainmper aquas vexit domus erueta θ vis Et pecudes is aves , rur*m impleretur ut orbis, Eius ego nurus, ejus sum de sanguine nata.
Hinc cuivis liquet, quid de perpetua, quam Sibyllli adtribuunt, .Virginitate sit sentiendum : Virginitate sua Prophetiae donum meritas esse Sibyllas, scribit D. Hieronymus lib. I. contra Iovinian. Tantum abest ut Sibylla de se tale quid praesumserit,ut contrarum ex ejus dictis co cludi queat, cum horrore enim & tremore Iudicium suturum sibi ob oculos ponit, ob infractionem Fidei conj ugalis, & ob impurissimam viatam ante actam, se enim prostituti fuisse pudoris ipsa fatetur lib. VII. in fine.
Nam qua scelera ante patravi Prudens, ct dis peccandi perdita feci. Mille mihi lecti, eonnubia nulla fuerunt , Iureque jurando quosvis per ura ligavi. elus tenues, per mosissima rura
75쪽
suo libet admis , magni secura Tonantis. Propterea igni sum consumpta. amoque, nec ipsa Visam, sed perdet durum me tempus cte. Haeccine lupa & prosi atae pudicitiae meretrix, Virginitatis metito suturorum praescientiam sibi adeptam dicenda3 imo & Sibylla illa de qua Ovidius Metamorph. lib. XIV. dolet se Virginem permaniisse, neque Phaebi petitioni assensum praebuisse, cum ad Venerem sollicitaretur iscio equidem a Virgilio Castam vocari 2Εneid : V.
- - - - - EIUrumque colo hue easta Sibylla. Sed illam nec fuisse talem ex supra memoratis luce meridiana clarius patet. An non igitur summopere mirandum reperiri tales qui caecutientes secuti, & ipsi caecutire amant, & caeco furore acti, pro Foeminae, quae se prostibulis adcenset, pudicitia volunt amantque decertare' vel. hinc etiam pateat non esse easdem Sibyllas, hasce, quae Oraculorum illorum quae nunc circumseruntur denuntiatrices videri volunt , cum ii, iis a Paganis tantopere celebratis & decantatur passim a Scriptoribus ut Virgines castae,innuptaeque celebrantur,hae autem ,quarum nunc obtriduntur oracula,Sibyllae pro Virginibus non posse haberi: sed pro seortis notatum supra. Ridendos igitur se propinant Hieronymus, &post illum Baronius; d Lapide aliique nonnulli, qui Virginitatis merito prophetiae
donum acquisivisse meretrices has existimant. Caeterum quia Gentiles tam magni faciebant Virginitatem, ideo his Sibylla a Poetarum principe Virgilio,etiam Virgo,imo easta Sibila vocatur: hoc modo etiam alibi Lucanus. Hoc enim apud Paganos obtine-hat , ut quas agnoscebant pro Prophetissis, eas simul etiam Virgines statuerentus Plutarch. in de desectit oraculor. Etsi jocans & irridens, de Pythia ἀμ- δια Πίου eastam per vitam omnem, O mundam. Herodotus lib. I. de duabus Faeminis, quae templorum antistites,
erat apud Ethnicos in Veneratione, ut Virgines Vestales Iaquando earum aliqua in publicum prodiret, lictvr eas non minus quam alios magistratus, praecederet: Sen : Rhet. Controversi de Sacerdote Vestali prostituta. Procedes la hac lictor summovere jubebitur ρ huic prator viacedet tDiuili do by Corale
76쪽
redet ' summum imperium eonsitari etaeis tibi l vide etiam Dion: lib. s. Hinc etiam maximis poenis assiciebantur quae pudicitiam commaculasi sent: lege a Numa sancitum erat, ut Virgines VestaIes, quae se viaris prostituissent, vivae desederentur. Plura si quis legere velit, de virginitatis merito, adeat Hieron. loco supra laudator & quidquid de illa ample, scripto consiguavit, paucis relatum vide apud Paraeum in parthenic. Hieron: de perpetua Mariae Virginitate. His ita sepositis, non video cur Socinus ut superius notavimus, ad puras mulas referre velit illa quae de Sibyllis ab Historicis comm morantur. Paucis resutandae ejus rationes quibus sententiam suam tueri conatur: primum, inquit, nemo est vel Si Larum tempore, vel et rum inraei proximus qui certam de iis fristoriam conseripsit: hoc argumentum si admittendum, quam plurima de quarum Fide dubitare non possumus,tollenda & tanquam mendacia essent rejicienda,im maxima pars tum Veteris cum Novi Testamenti Historiarum dubiae esset Fidei. Multa enim a Mose, Prophetis, Euangelistis & Apostolis, recitantur
quae a nullo contemporaneo recitantur aut confirmantur, an ideo omnia
illa pro fibulis habenda' non putem Socinum, ut ut Blasphemum, talem opinionem sustinere ausurum. Deinde respondendum eu,secundo locorfilsissimam esse Socini assertionem, neminem ex Antiquis certam de tu Historiam conscripsisse, testimonia illa superius allegata, satis evincunt Antiquos de Sibyllis multa memoriae prodidisse: quamvis serendum sit, alios plus, alios minus de iis adnotasse. Adjungit porro Socianus Livium Historiae Romanae Scriptorum diligentissimun, nullam de Sibyllis mentionum sectae, ideoque pro fibulis omnia quae de illis naserantur habendat sed stramentitium hoc esse argumentum quivis videbit , s perpendat, quam multa praetermissa int a Livio. unus Historicus non omnia refert. Falsum porro est , Livium nihil de Sibyllucommemorare. si Socinus legisset Livium, non tam audacter hoc estutire ausus suisset, reperisset lib. 3. q. s. ' io. decadis primae, &alibi Scriptorem optimum, plurima de Sibyllis referre: miror homunis temeritatem tam audacter toti Antiquitati,& tam multis Historicis,
contradicentis. Locum unum aut alterum ad hominis audaciam retunis
dendam proferre libet. Livius I. decade lib. 3. Libri per Duumviros, sacrorum aditi, pericula a conmmu alienigenarum praedicta ere. Idem 3. decade lib. 2. in principio. Cum Decemvira libros inspexissem,
77쪽
eorum monitu decrerum Donum Diis. Idem lib. VI. decad. I V Eorum prodigiorum causa libros Sibilinos ex S. C. cum Decemviri adissent , renuntiarum Jejunium instituentam Cereri esse. q. decad. lib. VIII. Supplicatio in triduum pro collegis Decemvirorum hi libros Sibyllinos asservabant) imperata suis in omnibus eo itis. Et lib. X. Decreverunt Patres , ut Osf. quibus medent Dii, hostiis maioribus saerificarent , ct Decemviri libros adirent, eorum δε- ereto supplicatio circa omnia pulvinaria Romae in unum diem indicta. Judicet nunc lector, num Socinus ulla cum ratione asserat Livium de Sibyllis nihil meminisse. Hactenus itaque abunde probatum fuisse olimSi-hyllas extitisse, putamus: nunc inquirendum de earum numero, quot fuerint: heic multum variant Scriptores, sunt qui unam tantum fuisse volunt. Plinius lib. V I Ι. cap. XXXIII. de divinitate. Diminuas, O quedam Caelitum Jeietas nobilissima, ct Faminis in Sibylla fuit ex viris in Melampode apud Graecos apud Romanos in Mureis. Diodoorus Siculus lib.
IV. unam tantum agnovit, Daphnem nempe Locum hunc supra exscripsimus ideoque nunc non repetemus : Dotamus tantum haec Verba ,-ό ης Φα si s τ midia σμηρον πιλλα πι ἐπων irre ριμα, ιον-- δυlo in mίησι ν : eujus ex Herstas Homerum Poetam ferunt musta adornarum sui
poematissium a transtulisse Sed Virgilius aeneid. lib.X. Pausanias Boeotice lib. I V. & Suidas. Manto illi, nomen fuisse perhibet,sic adnotante Blon-Hello: sed Apollodorus apud Lactantium Institui. lib. I. cap. VI. Erydithraeae Sibyllae carmina mutuatum Homerum existimat,quod salsissimum esse, postea probabitur. Μulti etiam alii magni nominis Scriptores, unam tantum fuisse Sibyllam a qua caeterae Foeminae vates, de scientiae Parilitate, nomen sunt sortitae, uti superius ex Solino notatum e videantur Plautus, Dionysius Halicarnass. Strabo lib. XIII. cap. XVII. Iosephus lib. I. Antiqv. cap. V. de Turri Babylonica vaticinantem introducit Sibyllam sed quae fuerit non innuit. Quoniam unam tantum extitisse credidit. Justinus martyri , TresςEἈων M. EVM θ υ ιν ρολως ἀω . 'L; λο cώ- ωι μέρους-ὐ παλ ας Σι-
te p. 3 . His adnumerandi Clemens Alexandrinus Stromat. lib. I. Plato in Τheage,in Phaedro. Athenagoras.Theophilus Antiochenus; Celsus apud
Originem lib. VII. Lucianus in peregrinoduvenalis. Aul. Gellius lib. I.
78쪽
cap. XIX. aliique, qui omnes de Sibylla in numero singulari loquuntur,
unitatem Sibyllae, inter neotericos siminere video Michaelem Neandrum narrat: apocryph. de Christo: sic ait. Apud Ovidium in XIV. lib. metum. Ostendit Sibylla Iibi a Phoebo prorogatam vitam, seque iam septingentos annos misisse, ct aiaue trecentos esse duraturam.atque ea em sus vitae longitudo in eausaforte uit, ut quae eadem esses plures esse putarentur quod ea diversi temporibus di locis apparens plurium speciem praberet, non putantibus hominibus eam tam diupoce vivere, sia aliam esse. Sed notandum Strabonem lib. X IV. testari Alexandri aetate Daphnae successisse aliam vatem cui Athenais nomen: sic enim loquitur M. δι' εον liis
duas tantum fuisse Sibyllas contendunt alii, inter Antiquos Martianus Capella lib. 2. P. Μ. qc. dicit extitisse tantum Et ophiten Troianam squam etiam Delphicam,Eryhraeam, Siculam,Samiam,Rhodiam Clariam, Phruiam ct cumaeam,nominatam fuisse putant nonnulli,co quod illis in Iocis saepe versatam credunt, Marmesii filiam, alteram Symmachiam Hi-porensis, alii Hyperechi vel Hyperidis filiam, urbe Erythra oriundam, quam &Cumis vaticinatam autumant locus autem Martiani sic sonat:&6 a vemothraea quaeque cumιε a est,ud Phrrita: quas non decem asserunt,
sed duas uiisse non nesiis,id est, Erutilam Trojanam Marmens filiam:& Sm-maebiam Hypporensis filiam, quae Erythraea progenita, etiam Cumis est
vaticinata. Inter neotericos duali Sibyllarum numero patrocinan- ,
tem deprehendo Doctiss: Virum D. Joachimum Oudaan , qui duas tantum fuisse Sibyllas, Cumanam nempe vehErythraeam , quam cum Cumaea eandem esse putat, &in Italia oracula sua protulisse contendit. Alteram illam esse quae se Noachi nurum, Japeti uxorem dicit, &cum illo in Arca degisse& ex illa cum marito suisse egressam , alioque locose Lothi filiam dicit quae cum patre incestus crimine se commaculavit, sed rationes, cur dualem Sibyllarum numerum statuat, nullas assert, praeter illam, quod faciliori negotio, multas inextricabiles, alioquin quaestiones, squae autem sint illae dissicultates non indicat expedire poterit. quod equidem illum non ostendisse doleo. Miror autem virum illum eo adduci potuisse , ut scripserit Sibyllam in Arca cum Noacho fuisse: quod quam salsum sit postea indicabitur. Tres tantum exiitisse Sibyllas memoriae prodiderunt alii. Philetas Ephesius tres nume-
79쪽
rat, inquit Erasmus, in Adag. voce Hera, Sibyllam unam Apollianis sororem. alteram Erythraeam, tertiam Sardianam. Sed explicite magis opinionem illam alii proponunt. Cumanam nempe . quam Cumis olympiade L. vaticinatam fuisse, ejusque sacellum ad nostra usque tempora visum, verum incen dio Puteolano anno salutis M. D. XXXIX.
terra obrutum suisse , perhibentes. Hanc Tarquinio libros Sibyllinos obtulisse volunt iusque sepulchrum diu in Sicilia mansisset alteram Delphicam, quae ante Trojanum bellum vixit, &ii qua,ut Boethius Autor est,Homerus plurimos versus mutuatus est & operi suo eos inseruit.Temtiam Heriphilem Erythraeam , quae paucis annis post, Delphicam secuta, Lesbiis Vaticinia protulisse sertur, eos maris imperium amis. suros, multo antequam id acciderit. Observandum autem heic loci, non nullos existimasse Plinium opinionem illam de tribus Sibyllis confirmasse lib. XXXIV. cap. V. cum trium statuarum Sibyllae dicatarum mentionem facit. Sic putant Wolphius Ito : Centen: III. rerum memorabit; item Erasmus Schmidius in libello de Sibyllis, Ludov. Vives in notis ad Augustin. aliique, sed pace virorum illorum, nego hoc ex Plinii loco posse probari, verum potius illum credidisse,unam tantum fuisse Sibyllam .existimamus. Locum addamus, ut quivis de errore iudicet: notamdum autem est, Plinium de statuis ante locutum, postea haec verba addere. Equidem di Sibyllae iuxta rostra esse non miror, tres sint licet; una quam Sex. Pacuvius Taurus AEdilis plebis restituis: si e , quas M. Messala. Primas purarem has, ct Actii Navii, positas a late Tarquinii, Prisci, nisi Regum antecedentium essent in Capitolio. An ex hoc loco patet tres suisse Sibyllasῖ non equidem puto: haec verba tres sint licet, viros illos in errorem induxit, quae oscitanter & in abstracto lecta, ad Sibyllas reserenda primo adspectu videntur, sed ille qui cum praecedentibus ea contulerit, facile videbit, non ad Sibyllas sed statuas, de his enim, non de Sibyllis egerat,esse reserenda censebit: imo statim sese Plinius
clare explicat, earum Statuarum restaturatores enumerando. Sed ad Sibyllarum numerum eruendum revertamur: Quatuor fuisse tantum,
sunt qui existimant: inter quos Pausanias uti & AElianus qui lib. XII.
cap. XXXV. variae Historiae, has quatuor recenset , Erythraeam, Samiam, AEgyptiam, & Sardianam. Locus AEliani sic habet. Σιζυλα
80쪽
dunt sex inter quas volum esse in universem decem. Clemens Alexandrinus Stromat: lib. I. hoc modo enumerat Sibyllas. Gcυuα η Σαμ, α, ἡ
to , & alia Siby llarum multitudo, adeo ut determinatum numerum non asserati Lactantius ex Varrone decem suisse adstruit, easque hoc modo enumerat lib. Instit: I. cap. V L Caeterum Sibilas decem numerosuiFse, e que omnes numeravis Varro sius Auctoribus, qui de Ogulis Ier putarunt: primam fuisse de Persis; cujus mentionem fuerit Nicanor, quirasgestas Alexandri Macedonis'qst: Secundam Libsam; cujus meminit Euripides in Lamiae prologo: Tertiam Delphicam; de qua Chr sinus loquitur in eo lubro, quem de Divinatione composuit: quartam Cumaeam in Italia; quum N υι- in libris belli Punici. 'se in annalibus nominat. 2uintam Erythraeam , quam Apolloderm Er baetis a mat seam fuisse civem reamque Graiis Itium petentibus vaticinatam, is perituram esse Troiam: ct Homerum mendacia scripturum. Sextam Samiam ; de qua scripsit Eratosthenes in Antiquis Annalibuι Samiorum reperisse se siriptum. Septimam Cumanam; nomine Amaltheam. : quae ab aliis Demophiis, vel Herophile nominatur: eamque novem Libros avulsa ad Regem Tarquinium risum emenda Superbum pro eis trecentos Philippeos legendum aureos, eo
enim tempore, Philippus, unde philippei dicuntur, non extitit por lasse Ruemque asternatum praetis magitudinem, deri e mulieris infamam. Illam in eo lectu Regis tres comis Ue; ae pro reliquis idem pretium
postulasse. quae denuo tribus aliis exustis, cum in eoiam preno per sive rete. motum ese Regem ; ac res uos trecentis aureis emisse quorum postea numerus si auctus, Capitolio refecto. ΩFodex omnibus Civitatibus di Italicis ct Grae- eas ct praecipue Euthraeis coacta, allatiquefiunt Romam, cujuscumque Sibi nomine suerum: Octavam Hel sponticam in agro Troiano natam , vico
Marpesso, circa oppido Gerrubium ; quam siribit Heraclivis Pontiem Solonis , Cyri μοι temporibus. Nonam Phruiam, quae vaticinata βAmyrae: Decimam Tiburtem, nomine Albuneam , quae nitari colitur, usma, juna ripas amnis Anienis: cujus in gurgite simulachrum ejus inverum esse dicitum, tenens in manu librum. Cujus Gera Senatis in Capitolio transtulerit. Isidorus Hispalensis etiam statuit decem numero fuisse
Sibyllast sic de illis scribit Origin: lib. VIII. cap. VIII. Decem