Fr. Hotomani iurisc. Quaestionum illustrium lib. Eiusdem Disputatio contra c. Raynutius, De testam. Eiusdem vetus, renouata explanatio l. frater à fratre

발행: 1585년

분량: 465페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Ii, quum Tyrannus eam factiove capessat.Iam vero si regnum a maioribus alicui relictum cs, hoc casu non dubium cst quin tacito tute & diuturno populi consciasii regnum extra familia alicia ari nopossit: ac propterea siquis malis utens consiliariis

illud alicnarct, successorem eo contractu non te Teri .l.peto,69. .praedium D. deleg. 2.ac proinde proximo agnato succcssori ius e sic, quod eius alio Natu Crat, reuocare. l.Omnia,32.A.Vlt.l.peto,69. fratrem, D.cod. Quid igitur si rcgnum non maiorum i creditate & continuata successione,sed cxtranei alicuius testamento ac benescio reli et messet Tum vero dubium esse posset,an quo iure quavitum illud csset, eodem iure abalienari posset: quoniam qui pleno iure dominus in, ali cna-di, dissipandi, lisperdedi ius habet.l. 7, C. de relig. l.sed etsi .lcge,rs,s .consuluit,D.dc hered. petit.& ut vulgo dici solet sitae quisque rei arbiter ac mo

supcrius demostrauimus, in huiusmodi alicnationibus non tam agrorum & Cppidorum, quam ciuium & liberorum hominum rationcm habendacsse: quos contra voluntatem alienari,& in tyranni fortasse alicuius potcstatem transferri, plane tyrannicum videtur: cum Romano iure ne patro nis quidem in libertos capotcstas csci. d. l. generaliter, D.sd.liberi.& huc pcrtinet, quod est apud Agell.lib. . cap. I9, Tutori laus in pDpillos tantam che auictoritatem potcstatemquc fas non fuisse, ut caput liberum fidei suae commissum alienae ditio

ni subiiceret. Quinctiam scis tali iure Seniori non licet studum alicui constituturn sine ipsius vastalli

voluntate

32쪽

POIuntate in alterum quoquo titulo alienare. lib. FCud-I.tit.22. .2,& tit.27. .2,& lib.2,tit.2.6, . ,α tit.sq,s . I. Q io exemplo uti videmur posse ad coCrCCndam alienandorum regnorum potestater quasi defunctus delegisse videatur cuius non motaclo potestati clientes & subie nos suos permitte

rct, Vertimetiam fidei committeret.Restat pars vi tima, cum armis & bello regnum quaesitum est. Nam cum armis Principis partum atque in eius ditionem redactum sit, contentaneum videtur, ut

de eo statuere arbitratu suo possit. Sed quum camditionem solus ac per se non acquisierit, sed ciuiusuorum sanguine,laboribus, periculis, non alienuvidetur regulam iuris ciuilis 1equi, ut quod communibus multorum laboribus quaesitum est, nonnis1 communi eorum consilio & consensu aliena ri possit.arg.l.I. & pag. C. de cona.rei al. l. si in re

Nunc superest ut contrari et argumentis respo deamus. Ergo quantum ad locos Senecae, no dis sicilis solutio est: dum intelligatur, Senecam non hoc statuere, Regis esse omnia,ut singula, vcrum

ut uniuersa.nam regnum uniuerso consideratum,

est Regis: at per singulas partes, est singuloru: siue ciuitates singulas speistemus, quaru certi cuiusq; fines & territoria fueriit, qua' superius publica di ci demostrauimus: siue singulos ciues,& patresse. qui suos fundos priuato patrimonio& proprietatis iure possident.Itaque illo eodem cap. , sic in- . seri, Illa quorum ad Rege pertinet uniuersa possessio,in singulos dominos descripta sunt:& vnaquaque res nai et possessorem tuum, Itaque dare

33쪽

sumus:nec donare illi de tuo possumus.Ad Reges enim potestas omnium pertinet: ad singalos,pro prietas. Item cap.6, Vniuersa, inquit, in imperio eius sint: in patrimonio,propria. Denique cap. .

quod de Rege superius dixerat, idem de singulis

ciuitatibus affirmat. Fines,inquit, Atheniositi aut Campanorum vocamus, quos deinde inter se vicini priuata terminatione distinguunt:& totus a ger aut vilias legendum puto AUT VI Cus)Reip.

est: pars deinde tuo domino quaeque censetur. Ι-deoque donare agros nostros Reipubl.possumus, quanuis illius csse dicantum quod aliter illius sunt, aliter mei.Ex quibus persei cuti est, cum dicimus, res cuiusque patrisfam.esse vel Principis,vel Reip. in cuius illae ditione atque imperio sunt:ita intelligendum esse, ut cum Hippocrates dixit legem esse rerum omnium dominam: quia scilicet & ciuitatis cuiusque & ciuium singulorum patrimo nium csistit ut, definit,tuetur, lex sola dominium rerum confert: sola dominii acquirendi modos constituit: citra quos acquiri nullius rei domi nium potest. .a, de bon.poss& apud Vlp.tit. Regul. 19.Sed & qui legis vim ac potcstatem habet,

rerum dominium confert: veluti tacitus populicosensus. .I, de acq.per arrogat. post etiam Prin ceps.l.I, C. te ivr.dom. impet. itemque Senatus.l.

I,& pag. D.ad Trebell.Quod si penes populu, aut

Principem rerum dominium non esset, conferre quod non haberet, non posset. Ex cotrario tamen

videmus,& Principi & populo vendi, donari, legari, posse: cum tamen quod cuiusque est, iterum

34쪽

ricis Hori no possit. Sed ut dixi) imperio ac ditione sunt Principis aut populi:possessione autem &vsuaC Proprietate,sunt priuatorum. Vtraque hac distinctione aduersus illos Valentiniani Comites M assentatores aulicos utendum erit, de quibus Ambrosius loquitur, Vniuersa quide esse Regis, sed non singula. Dc qua differentia planius instadissero di locus erit, ubi de Toto & Vniuerso e Plicabimus. Quanquam in templo, quod vel sancti vel publici iuris est, commodius respodit Ambrosius, quae diuina sunt,nullius dominio subiecta esse. Quantum autem ad reliqua regna pertinet, quae diximus interdum uniuersa testameto dona ta fuisse, interdu donationibus deminutaelex se mutaque Imperij ut supra diximus obseruanda est. Neque enim getem ullam spreter Turcicam . ita stupida ac barbaram,& pecudum potius quam hominum similem esse arbitror, quae non in Re ge inaugurando aliquam ab illo regni conseruassi fidem & iusiurandum exigat: quemadmodum videmus seu tali iure Seniorem eandem Vastallo fidem debere, quam Vastallus Seniori: & antiquo

iure Romano patronum eandem clicti beneuolentiam debere, quam hic illi. In Gallia quidem nostra Rex sine publico gentis concilio,quod vulgo d rium ordinum conuentus appellatur, nihil nec alienare, ac ne oppignerare quidem potest:vecum alij Pragmatici omnes,tum etiam Baldus testatur in c.I, Si de stud. er.controu.itemque Pa-ponius Arrest.lib. .lit.Io.art. . In eamque sente-tiam proferri solet textus in l. vlt. C. de praed.curiat. Sic in imperio Germanico cxtat aurea bulla

35쪽

16 FRANC. HO T.

Caroli IIII bicap.ro,ceris cuique Principi Ele chori ditiones dignitatis tuendς caussa sunt attributae, quas ipsorum arbitratu deminui ius non est. Neque vero uci stultorum Regum, qualis suit Carolus vi,vel aliorum qui arbitratu suo ditioncs a lienariit, exempla nobis magnopere aduersantur. nam,ut vulgo dici solet,non cxemplis,sed legibus iudicandum cst.l.nemo,13, C. lesen.& interl.Restat Salomonis donatio: de qua ita statuedum a

bitror , Salomone non perpetui iuris & proprie tatis ac dominij alienandi caussa oppida illa xx Regi extero tradidisse. primum propter ratio nem religionis, quae sub extero Rege mutari aut corrumpi potuisset. deinde quia ne priuatorum quia em possessiones mutare Rcgibus Istaeliis ii cuit: ut 1uperius de Nabothi possessione dictum est.quid ergo estλ nimirum clim Hiramus magna Salomoni pecuniam ad templum aedificandum credidisset, magnamque ersterea materiae vim illi ad idem opus vendidisset, neque fatifacere illi Salomo per id tepus posset, de populi costio S lomo ei x x oppida frueda dedit,ut ex eoru vecti galib. & fruet:bus suu Hiramus seruaret: neq; illa emptionis iure,& ut proprietarius possideret, sed

tantum quasi αν υπιφαενος, aut certe eo iure quod

Langobardi Precaria appellarunt. de quo in Dict.

seudali commemorauimus. Cuius rei etiam argu metum extat,2.Chron.8.AEdis cauit, inquit,oppida quae Hiramus ei dederat, eaque ab Israeliis incoleda curauit. Quibus ex verbis probabile est, non tantum Hiramum aliquanto post illa oppidabaIomoni reddidisse,veruinctiam quadiu ipse illa

36쪽

possedit, Istaelios in iis propter varietatem teli gionis non habitasse. ,

ae, duobus Regis filiis, quorum alter ante adeptum a. parra Reyum,βlter pseM natus est,uter praeferatur.

Er us haec quaestio est , A nobilitata inter historicos:pximum propter veterem Arte menis & Xerxis contentionem, quorum hic ex Dario, Rege iam facto, ille ex eodem pri-oato natus f ierat:itemque propter illam alteram Cyri & Arsicae, quorum hunc alter Darius Rex iam creatus, illum adhuc priuatus genuerat. Viadendum est igitur quemadmodum utranque in partem disputari possit. Nam pro posterius nato pugnare haec videntur.Primum textus in I. neque Desotheum, 61.& l.doctiiij, Q, l. neminem, , cum l.pen.& vlt.C.de decur.lib.Io. & l. ex libera, ,C.de suis,&legit. in quibus omnibus cocordiΩsime statuitur,ut filii post adeptam a patre digni tatem suscepti, certis priuilegiis fruantur: ante vero nati,in pristina conditione maneant,neque illa iure fiui possint.Secundus est in l.imperialis, 23, .his illud,C. denupt.ubi statuitur, ut liberi m lierum quae a scenica vita sese Principis beneficio liberarunt, si quidem post liberationem susceptisnt, iure & priuilegio matribus concesso fritatur: sin prius nati sint,eius expertos sint.Tertius est in i quicunque, 7,C. de princip.agent. inreb. ubi liberi eius cohortalis qui principatu agentium ad plus est, si post nati sunt, cohortali conditione

37쪽

soluuntur: sin antὸ, in pristina conditione rema nent.Quartus est inl.cos qui, 63, D. de ritu nupt, quam Gordianus profert in l. & si, 6, C. de nupt. ubi matrimonium in prouincia contractum ab eo qui officium in ea gerebat, ita valere & iustum eia se iubetur, si ossicio deposito in eadem voluntate perseuerarint:vt tamen prius nati liberuiusti & legitimi non sint. Quintus est in l. senatonii, C. de dignit.vbi Imperatores statuunt,ut ii demum cla riminatus iure fruantur,qui post adeptum a patre clarissimatum suscepti sunt.Sextum argumentum

ex eo induci potest, quod quemadmodum is qui

post alicuius mortem coceptus est,ci neque suus, neque cognatus dicitur l.Titius, & l.item prae tor, 8, D. de suis & legit. l.I, y.siquis, D.vnu.c gnat.l.siquis filio, λβ.I,D.de iniuu.rupi.& M.cii autem, 7, Inst. de legit. hered.) ita qui ante adeptum a patre regnum conceptus est, Regi neque filius,neque adeo cognatus dici potest. Quo per tinet l.emancipatum,7, D. de senat.ubi ante adeptam a patre senatoriam dignitatem conceptus, senatoris filius non habetur. Nam isto modo disputari ex contrariis potest: Si filius post amissum a

patre regnum pro Regis filio no numeratur: ce ' te ante adeptum ab eo dcin regnum dici Regis filius non potest.facit i. diuo Marco, II, C.de qua stion .ubi honoratorum quorundam pronepotes certis priuilegiis fruuntur, quae tamen liberorum infamia & turpitudine amittuntur.item lH. D. de interii.&releg.ubi liberi eius cui ciuitas adimitur,

ius omne quod per ipsius personam obtinebant qualeest regnum aut Imperium delatum amittunt

38쪽

untq:uanuis alia iura quae aliunde iis obueniebat, son amittant. Et secundum hanc disputationem erodotus lib.v1I,Iustinus hist.lib.ii, & Pluta hiis in Artoxerxe scribunt, cum in Perside ortasset controuersia inter Artabaχanem ut Hero otus siue Artemenem sui Iustinus appellat) dc

erxem filios Darij Hystaspis filij, de Persici re

ni successione: Ne tum ibi affuisse Demaratum partano regno eiectum,dixisseque Spartanorum istitutis filium post adeptum a patre regnum na am alteri antegenito praeferri. atquc hanc ob 1ussam Xerxi regnum adiudicatum fuisse. Nam 1 rei summa tres illi Scriptores consentiunt: cum

1 aliis quibusda minutioribus dissideat.Quod etia;uicciardinus lib. hista.valuisse scribit, in conte one de Mediolanesi Ducatu inter Ludovicu M

aleatium fratres: quorum hic ante adeptum a pa' e ducatum,illo post adeptum natus fuerat.

Deinceps igitur, quae ab altera parte disputari

ossint,videamus.Primum autem proferri solet l. natoris, ,D.de senat.vbi Vlpianus dilucide scri ii,Senatoris filium eum esse habendum,no mo-o qui ex patre in senatoria dignitate constituto, erumetiam eum qui antea susceptus est. Facit i. iij,22, .senatoris,D.ad munic. i tamen viden Im est,ne pro πιο πιο ΤEMPORs,ut in libris lor. scriptum est, vulgata scripturam EO TE A1-O RE , quae mendosa est, & aperiam in Vlpiani sputatione discrepantiam induceret,'retinea-ras.Secundu est ex l.2, s.I,D. de decur.& l.moris, , ρ.paretes,D.de poeta. i Papinianus& Vlpianus aluut,lege quae vetat decurionu filios atrocior

39쪽

bus suppliciis assici,etia ad eos qui in plebeia semilia suscepti fuerat,pertinere.Tertiit induci potest, ex l. iiiii, ,& l.cum quis, Io,& l.seq.C.de natu.lib.&Nouell.89.ubi quod statuitur,ut liberi in coc binatu suscepti,per contractu matrimoniti legitimorum numero habeatur,valere iubetur, siue soli maneat, siue alii ex cotracto matrimonio suscipia

iud.& l.2,C.de aduoc.diu.iud.tit.seq.ubi liberi eo ru qui fisci aduocati fiunt, etia ante adeptum illud munus geniti, a cohortali coditione eximiitur.Ita que Plutarchus in Artoxerxis vita scribit,ctim post Darij mortem haec cadem cotrouersia inter Arsicam Dario priuato, & Cyrum eodem Rege iam ficto natu exorta esset,ac Parysatis mater in Cyri persona, veterem illam Xerxis disputationem v geret, Persas tamen Arsicae regnum adiudicasse.

Quod idem Iosephus lib. tiq. x vi, factum esse scribit ab Herode Iudaeorum Rege , qui Alexandro & Aristobulo ex se post adeptum regnii genitis Antipatrum ante natum pretetulit. quod i men Herodis iudicium sibi non probari Iosephus non obscure significat. Post etiam multis seculis idem in Hungaria usuuenisse Fl.Blondus, Decad. 2.lib.6.&Mich.Ritius,lib. te Regib.Hung. a. ubi scribunt,Bela Repe mortuo, Geysam priuato patre natum,regni hereditatem obtinuisse.Praeterea circiter annum salutis D. COCCXL, eadem in Gemmania contentio exorta est, cum Ottoni I, Romanorum imperium delatum est:quod frater eius Henricus patre tarsi Imperatore natus, Euerhardi

Comitis Palatini, & Giseleni Lotharingiae Du-

40쪽

cis, aliorumque Principum suasit armis vindica

bat. Quam historiam Sigebertus in Chron. & alij quida perstringunt.Suggerebat ei sinquit Sigeb.

regnum magis compet e illi in patris regno nato, quam Ottoni ante regnum nato. Sed cum ad pugna ventu est, victoria Ottoni regnu adiudicauit. Nunc considerandum est, ecquidnam ex iuristiuilis ratione constitui oporteat.Nam, si quidem1ttentionem adhibero volumus, facile intellige mus, maximam peruulgatae istius disputationis partem nihil ad rem pertinere : quippe,cum hic quaeratur de iure hereditario, quod nitis post pa pentum demum mortem desertumin illi vero lotis agatur de iure sngulari , & certis priuilegiis,3uae liberis etiam in vitas parentum conceduntur. Haec aute iura incerta esse ,& arbitraria, atque ex principum beneficio & liberalitate pendere,cumrx omnibus supra scriptis locis constat,tum prsci- ue ex d.l.senator.Π, C. de dignit.in qua Imper or Valentinianus abrogat Vlpiani sententiam in .l.senatoris, D. de senato.qua in sententia nonnullos ex Doctoribus sitisse constat. Nam si lega

ur, SI SEN AT OR ,hoc modo incoepta oratio quo eseraturno habebit: cum posterius non TAMEN

ed AvΥΕΜ sebiunctum sit. considerandumque'llud verbum est, MANxAT : quod in fine legis surpatur,& ad eos restricte pertinet, qui in p. ferno honore & dignitate su1ccptimi.Quare si crest,ut ad illud extremum respondeamus: quoiictum est,quemadmodum is qui post amissum Epatre regnum natus est,Regis filius non est: simi iter neque is qui antea patre regnum adeptum

SEARCH

MENU NAVIGATION