De Morum in Virgilii Aeneide habitu scripsit Laurentius Lersch

71쪽

- 65 anti uita iniustradationea se in sit vir us, Graeca aut Romana. Sin diat ero consi ratius videbimus, on miaitantopere ad Romanos ritus atquei caeximouitas descripta essek ut dilucidius vix possit. Attamen i quo : Iacilius .horum rituum copiam perspiciamus, certo .quodam : ordinethaeo perscrutemur. De diis. Romani, quum deorum, quorum ipsis accidit scientia, . peregrinorum indolem puram neque animo Dercipere, nec literis red

lere . DOMent: nosce. aliarum zentium deos. 11 i , in i In eorum naturam solebant mutare, qu0s Ipsi

Fol Pant domesticOS. . VuIu .Xgitur mirum, SI Viruilius deos illos Homericos Romanos sec

vit,. uid mirum, Si patrios Carmine suo a Presserit c Mixod .IPSi etiam Singulari cle Caussa

est con*edendum, Quum enthae, ii Osanorum deos ita Italiam ab Aenea, esse translatos et cum indigetum numinibus mixtos, Pex Dinamu Ccepisset: num quaeso. Poeta aptius, hoc et dilucidius popularibus poterat indicare, nisi ea ratione, ut patrios sui aevi tanquam Troiati rum aut Latiuorum deos illi tribueret aetati )ῖ

a Alii. cyaoque .poetae et antiquiores e trecentiorca aut ea-ritate patriae, aut eonsuetudinis domesticaς Ac u quo-

72쪽

Quod fit' omnes eonstate Audias Macria, . Salum. IIII e. 4. med λ:μDe diis quoque Romanorum propriis id est penatibus adspiresa est holo operi nΡn inciseriosa subtilitas. ut cet. . t eo I I f' Romana vero/ natura , quum ita diis ira

toribus spectatur, tum maximo in ininoribus. Romani enim credebant, homini unicuique singulos deos sive genios esse datos, qui eum per vitam ducerent. Cf' Fo rcen in ' s. . Genius. Quam horum religionem 'expressit Vi

nto lom superstitionem In suum vocaVir Cam

Isbante. . niti. ex antiquitate Romaha est de lineatus. 'Per ulta. en Ins tabuIae, ici: quibus 'tal f erat picistis'. ' olim videntus intitiise. Viae iis rum ex Anglico versum . qui inseri

93 gis' autem huc pertinet . alter

73쪽

eiusdem libri locus p. i5 ., quo Scriptor, Post quam docuit, primo et lares compitales et

genios tutelares sub forma saepenumero anguium expressos, deinde angues praesentes pro omine fausto habitos, eamque ob caussam non raro in aedibus Romanorum nutritos esse, haec addit Verba: notatu sane' digna':m Virgil sciuide et mitti in in einer' schonen Stolle, wo ev die gi, tiliche Natur benulgi, melche mari Schlangen guschrieb, meiter nichis ais eirae Sceno, Movon er est Zeuge ge seu feyn mag: Virg. Aen. V. 8 -95.u cet.' g. 2. De sacris aedibus et simulacris. is . t , Macrobius Saturn. III, 2. de Virgilio dieithaee : i, Verborum autem proprietas tam poetae huic familiaris est, ut talis observatio in Ver gilio. laus esse iam desinat: nullis lamen magis proprio usus est, quam sacris vel sacrisiacalibus verbis. st Idem deinde o. 4. init. studet domonstrare,' a Μarone eam quoque proprietatem , quae ad nomina Sacrorum pertineat

locorum, esse servatam. Quum vero minor

. nobis ex Aeneide copia assiuat, Romanam ex his seruendi rationem, mittamus ea, ne argu

lias s sociari videamur.' HOC 'unum moueo.

Quemadmodum modii aevi pictores,' historiae

74쪽

sacrae tabulas conficientes, quum omnia suae aetatis propria, tum templa quoque', aliaque aedificia Gothico, quem recentiores VOCant, more exstructa in tempora illa remotissima uoci invitis popularibus suis transtulerunt: ita Romanis quoque nou solum non iniucundum, sed gratissimum suisse coniiciendum est, quod, quum sua omnia per hoc carmen in speciem quandam politiorem et clariorem mutata inyeni ut, tum. aedes quoque sacras suus, quasi oculis Conspicerent. Huo pertinent ea,

quae Fabricius habet .apud Burman. ad Virg. Aen. Ι, 448 Aerea cui. Ad urbis Romae praeclara aedificia sui temporis interdum alludit . ut hoc loco ad Pantheum, i in quo in

hunc usque diem aereae trabes et valvae mu-spiciuntur. . Ad Iani Gemini sacellum aeneum

lib. VII, 6 8. ad Apollinis Palatini templum

marmoreum lib., VI, 69. ad Augusti, Palatium et porticum ἐκαπονστυλον lib. VII, tyo. aQuod simulacra deorum attinet, hoc ve lim consideres, unius tantum Palladis sedecitis simulacrum in arce Troiana ab Homero memorari cs. Terpstra, Antiq. Bom. I. c. S.

S. 6. Mueller. Archaeologia artis. S. 65 I apud Virgilium vero deorum simulacra haud roro indicari v. g. II, 5ao. 5i7. 717., HI, 48.

75쪽

VII, 445. Quam frequentiam non poteris nisi

ex eorum apud Romanos multitudine maximo aucta explicare. g. 3. De sacerdotibus et Sacrorum ministris. Quum munera et officia Sacerdotum apud

Graecos Latinosque non Valde disserunt, tum apud Virgilium non multa ab Homero in his diversa leguntur. Attamen silentio non praetereundum esse existimo, quod qυ infle-cimviri librorum servandorum vaticinio indi-

Centur - . VI, S. Potitii porro ot Pinarii munere iam suo sunguntur VIII, I69.; Salii quoque a poeta illis iam tempori hiis tui buum tur VIlI, 285. Cf. Macmb. Sat. III, 12. Addo haec 'o Wagner. quaestio a. XXXIX:

,,Tolit ce que Virgile vient de ea cociter iei, n est yoinstrane fietiora positique mala tine Meritas e tradition deleti istoire Romame. - Los Sallens etaient dempt hires de Mars institvds par Numa, au -mbre dodo it te. Virgile stippose, aut vant qi elqties commentaleura, qti ita existaient d/ja du Len ps dii roi Evandre Nais it y a apparenee, que Virgite a sui eneore ieila eradition historique, tui qui a reeueilhi avee une sorte de religion, iusqu'aux naoiisdres augures et anx, prέdictions ies plus frivoles, auxquelles il attache lapius grande importance dea q enes regurient ta μα- dation de rempire romain t

76쪽

RV, 76O:i η tumuloque sacerdos 'Ac lucus late sacer additur Aucbiseo. u Sacerdos puta si

minem. RLaocoon ductus sorte sacerdos est Aen. II, Io ., ubi Cerda: ηΑllusum ad morem sacrorum . . nam ubi Certus deerat sacerdos, alius sorte ducebatur: ergo sacerdos Apollinis Laocoon, sorte Obtingente, Neptuno i sacrum lacu. Serv. Hoc autem fuisse ex more Romano firmat German. hoc loco. Tacit. lib. I. Ann. c. 54. : Idem au nus novas Caerimonias RCCepit, addito sodalium Augustalium; sacerdotio; ut quondam T. Tatius retinendis Sabinorum sacris sodales Titios instituerat. i. Sorte ducti primoribus civitatis unus et viginti. Quod sacrorum ministros attinet, Pram cones, qui plurimi sunt apud Homerum munistri et profanarum rerum et sacrarum CL ith. antiq. Hom. II, 5. , nusquam sere in Aeneide ', sed popae victimarii Romanorum more Se gerenteS apparent v. g. VI, a 8.

Unus excipiatur loeus V, 2 i5 . de quo Cerva. ipo, quam demonstravit, praecones Romae ad usu in sori fuisse, haec habet: AErgo eur dicam cum Lipsio a Militia Graeea sumptum Praeconium ad ludos Romanos Z ea non potius a foro Romano et Comitis ad ludos Romanos' Quod optime adnotavit vir doctissimus.

77쪽

Eosdem Heynius advocat XII, t 9..i At moniviri doctissimi in poswriore loco. ratio et Ora-ilio sibi et psa non constati aliu- i li l l . et

i Memoratu non indiguum videtur, precibus in Aeneide saepissime . subesse formula pnx tionum AOmauarum. riolanos ita sacris quibusdam arceri solitos ostendunt plures scriptorum Romanorum loci, quos collegit Brisson. de sermul. I, 9., quibus addas Aen. VI, 258:

Procia, o Procul este profani, Conclamat vates , totoquct alsistito luco.

Alia formula, quae in sacris Romanis usitatior erat, his verbis erat concepta Favete linguis quisquis ades. Cf. Brisson. de sommul. I, 26. Quam Virgilius expressit V, qt:

ore faMete omnes et te ora cingite ramis

CL VIII, 175., L 735. Romani porro, quum non nisi a diis praesentibus hominibus asserri posse auxilium crederent, eos solebant precari,

Servius ad hunc loeumr ,,Ciugite t. r. ex Romano more. Nam seatis ludia omnis aetas coronata speetabat, quod ostandit per Aeneam, Aceaten, Aseanium, Per quos omnem demonstrat ast tem. Diuitiaco by Corale

78쪽

72 ut adessent. -Cs Artibb. adv. gonu III; 45. ubi haec o libris Romanorum sentificalibus procul dubio sunt depromta: η min,i a estote, dii penates, tu Apollo, tuque Neptune,

omniaque haec mala, quibus uror, lorreo Vexor, vestri numinis averruncatet clementia. uServius ad Aen. VIII, a: que, o Thy bri , tuo genitor cum summo

ηSic enim invocatur in precibus: Adesto, Tiberine, cum, tuis undis. α Ubi poetam docto non solum illud adsis, verum etiam illa: mo

-- Sequimur te, sancta Morum . :s Quisquis es, imperisquo iterum Paromus omnι ..i Ausis os placiduaque lis 3 ....

79쪽

Tu mihi nunc pugnae Priscus , tu rito Pro-3 pinquos Augurium PhrFgibusque adsis Pede, diMa, se-

eundo. .

Te, precor, Alcide, coeptis ingentibus adsis.

Dextra mihi deus et telum, quod missile libro, Nunc adsint.1 Quin etiam de Deorum, quorum Opem implorabant, nomine Certo Romani dubitantes, dicere solebant: Quisquis es. v ait P. Merula

de sacris Bom. c. 6. et probat allatis Ρlauti Rudent: Ιἰ έ, 37. et Virg. Aen. IV, 576:

- - Sequimur te, sancte deorum, Quisquis ES.

In illis, quae de posteriore loco Semiani commeritarii argutantur, hoc unum videtur probabile: η Quisquis es. Secundum pontificum morem', qui sic precantur: Iuppiter omnipotens, Vel quo alio nomine appellari volueris. et Addo IX, II:

- - Sequor omina tanta, ' . .

Quisquis in arma vocass. Distiiroo by Coral

80쪽

Ibi v. Io8: i. Ita nie , referat tibi magnus ouantam Initer, aut quicunque oculis haec advicit

Duo denique loci lique insignes restant, . ii quibus Virgilius formulas solemnes mire servavit. Quos non possum, quia addam. Alter legitur I, 652:' Simul divom emptis indicit honorem. Ubi Servius: Apud maiores nostros mos sui , ut magistratus post res serias, quae consulis peragebantur, in sine actus adderent: . Diis hociorem dico; vel alio modo: Hinc ad deos;

quod poeta amator antiquitatis subhiliter docet. u Alter est X, 228. Sq.: - - Vigilasne deum gens Aeneap Vigila.

Ubi Servius: nVerba sunt 'sacrorum. Nam virgines Vestae certa die ibant ad regem. sacrorum, et dicebant: Vigilasne rex Vigila. Quod Virgilius iure dat Aeneae, quasi et regi, et quem ubique Pontificem et sacrorum imducit peritum. u CL Serv. ad II, 14 8. ex quo Niebubrius hausit in historiae Romanae tom. I. p. 55ο. not. 8o7. dicens: nDeum 'gens,