Curae epigraphicae ad grammaticam graecam et poetas scenicos pertinentes scripsit N. Wecklein

61쪽

serro solitos osso. Solitos esse dico, nam ecce quis credat Sophoclem Pliii. 482 εic uvτλiau, cc ripstipvv, cc Πpυμvηv ono dixisso, non quod libri praubent εic Eo i , εlc Πpulpav, licπρυμvnu diroi 3 Quod in libro, qui inscribitur .ari Sophoclis emendandi. p. li; advorti Sophoclum cc MMO dixisse vi. dori, uno loco Trach. 34 oppositi causa pleniorem sormam praetulisse, iiddo comprobari εic pleniorem, cc tenuiorem formam eo quod ex locutiono ἐc κογκoc factum est verbum cxo κirin. Eadem rntions apud Aristophanem Pae. 356 εic Λυκε iov x4κ Λυκεiou Rcribatur. Oportet. Aristophanem autem cum anto vocalem eic consulto fugerit et somper εrcae dixorit eis. Eliust. Mug. Cantabr. Ι 180. Quod Εqu. 1336 G. Hormannus pro crvi conioeit cc vi, salsum ost; cum crvi; parum sit aptum, conicio xcij scit . bεbpaκcum tisasti cε - φημiasnnes , etiam ante consonantem pleriunque εlc adhibuisse consentaneum est. Id optimis libris. qui quidem illas locutiones ec κο xac, c μακ iuv. quibus necedere potest cc κεφαλhv coi ex Plui. v. 520, cum fide exhibent, comprobatur. Ad elision in autona st anto vocalom Pt ante consonantom eis. Ran. 186 sq. ' 'c duo u - h 'c Kερβε pio uc) cc eommodius erat. Alium rationem habet erasis Post xvi, in qua cum xuia vocali sequente pendeat, κεic unte vocalem dici debet, anto consonantum et κuc Av. 949, Acb. I 84 ot κεic Eur. Alc. MI, Herc. s. 1276 suppetit, ut non sit neue8sarium cum I indorfio ad Aeli. 1843 alterum ex altero corrigere. XXX. De c quod vocatur euphonico in Iinc Mal,

ccc iucucit, Sim.

62쪽

formam Elmst eius ap O. B. 361 Atticis asserit argumento ex nominibus propriis Arignotus, Polygnotus, Diognotus

'hoei,h. 687 κεκλαυμε vou, 73l κεκλαυμέHau libri; κλαυμα apud Sophoclem Ant. 932, Phil. 1260, Aristophanem Pae. 249, Xenophontem 2, 2. I 4, Aesch. Ag. 887. II 48. lG28.

63쪽

X n Piremti atque ut videtur ut iam maloni nnii qui ros sori an c cum uti Ui. κεκλil sui Dic. ubique Sutit reddendit . id memori: i grammaticorum. . Prima quAeque mi 0ria libro. rum . ratio . X usu librariorum collecta, qua ' omnia probretitur tituli A. extra dubitationem ponunt. -

64쪽

- iri

65쪽

alii cxciiv praebent. Sophoelis librum La in hac re accuratiorem se praebere indo officio, quod aliquam eonstantiam in scriptura voeabulioεὶ servat; nam ubi priore producta opus est, alet tuetur in

4εὶ sic), nam hic alia res est ac Phil. I 48ὶ. Aiεetoe Ant. 113. 1040 segm. 423 aleroc in libris Arist. Av. I 33T qui semper aleroc exhiboni, sinin. 766 apud schol. Arist. Λv. 5IA . Item Aeschyli libri ulεetoc plerumque tuon . tur. Memorabile est quod Choeph. 247 Med. habot vivat

Apud Aristophanum in R. scribitur αε i, otiam producta priore syllaba, semper ui ετ oc l pusculer , ἁλiaiετoc , ple

ἐλuuc. Ach. MO. Pae. 578 ελαωv. Nulla causa est cur formam alεi ubi prior longa requiritur a diverbio tragicorum abiudiconitis; comprobatur illa titulis, libris, testimonio Marcellini. Aristophanes nutem tibi. quo uεi adhibuisse putandus est. Tragici forma auu non abstinuerunt, Aristophanes abstinuit excepta epica locuti otio uitv couciv Λ v. 6883. Eodem modo alεroc apud tragicos ro-

66쪽

linquendum seli. titulos , apud Aristophanem θεToc roponendum relinquendum alετoc in v. opicis 'u. 1087, Λ v. 978, 987 et in vorsu tragici coloris Av. 1248). Item κλαivi et

κcuvi tragicis dandum, κλavi et xuin Aristophaui. soeundum libros. Comprobatur haec sententia quodam modo eo, quod

Aristophanis libri alius κλαω et xsivi exhibero solent, Thesm.1063 autem in versibus tragici coloris κλαiε iv praebent. Ut autem Sophocles in canti eis etiam priorO producta syllabnuεi dixit, ita uεToc, κλθω quoque canti eis tragicorum vindicaverim velut Soph. si gna. 423 τε voiμuυ Οετoc υ-rεTuc).

'ciua denique quod Soph. O. C. 17. 484. 70I eis. Irg. 464

La, Aesch. Eum. 43 M. cum ecteris libris praebel, et tragicis ot Aristophani ubi quo dii nilum est. Nam quod agnoscitur libros Aristophauis cam diu rentium prae so serre, quRm schol. Arist. Rau. 988 si aluit: ἐλua b κusnoc et ac ελatuc scis. Suid. ελtia 6 κasti oc. ελuia bl bεubpou , ita tamen ut adietat

xuIuxyncTiκdic ulterum Pro altero usurpari, id et titulis et tosti motito Thom. erroris arguitur. Vereor ne hoc Posto riorum grammati eorum commonium bubentur, quod partimox libris prosocium est partim in libros reduvdnuit. At dixerit quispiam, quid rationis habet ea quae n grammaticis pariter traduntur uεi, uCroc, κλcivi, ἐλααὶ et simillima videntur, disiungere diversoquo diiudicaro 2 Primum monendum est grammaticos cum do Atticis die bant in primi η eorum poetarum Aristophanis) seripiorumque qui proprie

norinam sermonis Atti ei suppeditabant rationem habuisse. Deinde disserentia ost inter cilooc, κλαivi, aiεi ot inter cxuri. Nam consentaneum est in ἐλuia, quocum conforri potest 'Mn-vaia, 'A0qvaci cis. supra p. Il) atque ei iam correptio diplia hongi in Πεipuiευ c, deiλaioc, multo prius commutationem diphthongi saetam osso quam in initio voeabulorum alii, aiετoc vel in κλα ivi, κuiua, in quibus diphthongo maius momentum inest. Diversa ratio etit in κλθω, κλu0pou, quae formae ipsnorigine so vetustiores exhibent. Cis. I'liot. l68, 13 κλriccii olustyaloi λεTouciv, ου κλεicat, καὶ κλqba. Oimo καὶ ot Tporsinoi

67쪽

contra illas rationes 3 Iinnio deprehenditur error grammatici. Is enim nihil aliuta habebat nisi eam memoriam quam supra adtulimus Hucui - ouetus κui oi τpαTiκoi xui Θουκυbib ac, quacum comici non excludantur, ille ourui xat oi etpariκoi ita intellegebat ut comicos excipi arbitraretur. Si aliquid vori subsit, id pertinere debeat ad recentiores comicos, quibus sano reuentiores formae κλε te iv, κλεic, κλε ibiou tribuendae

Non potest componi cum his verbis illud discrimen quod

69쪽

XVI. De luria adscripto 45XVII. M vulgarem prouuii intionem 47XVIII. De hiatu et eli Aione 49