Curae epigraphicae ad grammaticam graecam et poetas scenicos pertinentes scripsit N. Wecklein

34쪽

Iam nulla potest osso dubitatio quin veteros Attici in ευpicκω et similibus verbis auctam formam, certe usque ad Ol. 106 fore, adhibitorint. Anto Euclidem quidem illud numentum propriam litoram non habobat, sed re et pronuntiatione id adsuisso tituli illi paulo post Euclidom summa diligontia exarati documento sunt. Itaque apud poetas seenteos, apud Thucydidoni et Xenophontem illud a librariis Plerumque expulsum restitui debet. Conservarunt id optimi

Prol. I p. 227. Apud Aristophanem Pae. Ita ἐξευρέθη R., cξηυpεθη libri reliqui et schol. V p. 1437. Aeli. 5 m spvv-θη v lemma scholiastae. Sed in lus robus omni auctoritate carent libri, tituli satis argumenti suppeditant.

35쪽

mi militer ile augmonio verbi uvaxi ciciu iudieandum est.

ii iiii O,so redi avol. Apud S Phoclom Ai. t l a civit, tuc. iiii , i iii sui , quo pacto do dulci torum librorum scriptura uiu-t: iii in civit λuic ic. Etiam optimos libros isocratis aueram formum luseri l:on Hlor. re i lueocr. Are P. P. I 3A qq. docet. Ha e Plorum quo coni irinantur te, timoniis grammaticorum, quibu, voci Pori' nsis ot cum illis titulis comparatis non, sum dissensi senses virorum doetorum, quas contulit Ellendi ius

ii et illivi iiiiii adhibuerint ium non redhibitorint. sed ad multitudinom sexum Plorum illius e insuetudinis. - Mour. p. i750μελλο v, 'isto υλυμ v, fidi vis uv. η ξύμ iv diu του ' i'Aetii in cθ,

36쪽

moriam corrisi I.

Ita omnibus rationibus ovincitur omnino apud Vetores Atticos usum aucturum formarum legitimum suisse. Deilo intellegitur magis magisque subtiljorona 8onsum vocalis ii in augmento vorborum ab ευ incipiuntium evanuisse, in qκαζον autem idem accidisso, quod in isticiληc Dciλεic, in κλθω κλε tua risu vovit, ut eorum sententia qui ii καZou recentioris attici sint o8so putant eis. Ellendi. s. v.), caroat rufiouo. Tvmpus autem huius commutationis circa Ol. 106-il0 definivo-rim, de quo lain supra dictum est. Itaque apud Soph. El. G52 Branckius recte restituit

38쪽

I. Ran. 189. Plui. 329, no plures locos indicem, ubi ad

codicum fidem reposita suit forma genuina Attica . . Branchius hoc praeceptum duxit ex una librorum mo- moria. Ac primum ipsos libros adeamus. Lys. 491, ut a locis a Brunchio notatis incipiam, R. Aug. rvεκα, B. C. Δ. Ουvεκα, Iunt. εivεκα. Ιb. 501 ouvεκα C. Aug., reliqui Guεκα. Rau. I 89 4oυvεκα A. et sox alii, εiυεκα vulgo ut Suid. in coo τ' εivεκα; rvεκα V. Baroce. Mut. Plui. 329 R. V. Ald. εivεκα: Ουvεκα quatuor cod. Brunckii

libri.

Vos p. 703 seu civεκ' R. V. B. c. r. Δ., 886 clvεκα pro ἔvεκα R. V. T, Pac. 744 avεκα V., ouvεκα ceteri. 761 ibu Gvεκα libri. Nuti. 238 Ουvεκ' Vulgo, εivεκ' cod. Hari. unus. Scribendum ἐvεκ' cum Bonileio; 426 Ουvεκα C, ε ivεκα vulgo et V., εvεκα R. ot sex eod. Dobraei; 526 εivεκ' V., reliqui Ουvεκ'; 555 civεκα V. aliique. 1217 ἔvεκα R. V. vliique, vulgo ouvεκα; I 236 libri aliquot oυvεκ' pro εvεκt mel. 659 πολλῶv clvεκα ot cvoc avεκα libri. Haec sufficiunt. Videmus plurimis locis optimos libros formam εIvεκα tueri, videmus quoque, ut deteriores librostia vel meliores inclinare etiam iis locis oυvεκα substituero, ubi ἔvεκα metro requiritur. Et hoc et omnino librorum fluctuatio argumento est, poetam ipsum etiam iis locis, ubi prima syllaba productu opus ost, scripsisse ENERA, quod

postmodum vel in εivεκα vel ad exemplum coniunctionis Ουvεκα in o UVexu mutatum oSt; poeta autem more suae aetatis ENE scripsit pro εivεκα. Itaquo iam sublesta fide praepositio ουvεκα.

39쪽

. ii

libros semper sero seripturam TiVOμut, Tivvicxvi, Scripturam secundao pers. iud. Pass. Per ni exhibere. Omnino multis robus docemur in tali ro librorum auctoritatem nullam esse, praesertim cum causa erroris sit perspicua. Sie vel apud

sitionem oυvεκα norunt, nullius momenti est. Hi 8 causis commotus pra Ruiuortem odvεκα librariis dotiori

40쪽

Puto, poetas tragicos Rutem ut ξεivoc. κε ivoc metri causa adhibuerunt, ita metri caliga To rtourri κου εivεκα admisisSo. Aristophanes autem, cui vulgaris sermo neque εivεκα neque o Jυεκα subministrabat, metri necessitate usum tragicorum imitatus est pariter ac Croi sic pro crosic metri eausa usur. Pavit. - Idem no coniunctione oυvεκα quidem, ut abest aprosaicis scriptoribus, ugus est. 'uidoni non memini hanc apud eum legoro. ε'ivεκα autem a sermone Atticorum com

Cis. Κ. Keil. Bull. hist. plii l. Acad. Petoreb. XVI p. 84. ΔiiTyc*nc OX reeentiore scribondi usu Philist. II 185. Ari. stoph. Av. 798, I440 pro Δi τρέφηc scribi debere Δiεiτνε 'piacvidit Elmstolus ad Eur. Med. v. 326 not. cis. ad Bacch. v. l2663; accentum correxit Dindors. Thos. II p. l470. Non retinendum esso illud T ut in Δmroxia, biiπετεcτε poc Lobeck. Paralip. p. 23), docent illa titulorum exempla. Aristophanes eommuni nominis forma usus egi, librarii autem suo more

4. ΘJεατε unc in titulo Atticis litoris scripto Mus. Rhen. N. XXI p. 362; idem Rang. II 1447. Oεorcvouc C. Ι.