Orderici Vitalis angligenae, coenobii uticensis monachi, Historiae ecclesiasticae libri tredecim; ex veteris codicis uticensis collatione emendavit, et suas animadversiones adjecit Augustus le Prevost

발행: 1845년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Castrenses et Nordanhumbros, contra Scotos et Guabios, Northinigenas et Dacos, et contra coeten adoresarios, qui conabantur me regno Angliae N

liaro, di us est enarrare; in quibus omnibus pr oenit mihi sors victoriar. Sed quampis super hujusmodi triumphis humana gaudeat ariditas, me tamen intrinsecus pungit et nwrdet formidinis anxietas dum permndo quod in omnibus his grassata est

smoa temeritas. Unde NOS, O sacerdotes et ministri

Christi, sumticuer Obsecro tit orationibus vestris me commendetis omnipotenti Deo; αι peccata, quibus admodum Premor, 03e remulat, et per suam infat gabilem clementiam infer suos ms saDum Iaciat. Thesauros quoque meos jubeo dari ecclesiis et pauperibus, ut quas congesta sunt ex facinoribus, dispergantur in sanctis Sanctorum usibus. Debetis enim recolere quam dulciter vos amari, et quam fortiter

contra omnes inmulos deffensari. Ecclesiam Dei, matrem scilicet nostram, nunquam

Niolaoi; sed ubique, ut ratio ex git, desideranter honoravi. Ecclesiasticas dignitates nunquam venum dedi. Simoniam detestatus semper refutari. In eis tione Personarum vivae meritum, et svientis doctrinam in stigari, et quantum in me fuit, omnium dignissimo Ecclesiae regimen commendari. Hoc nimirum probari Potest veraciter in Lanyranco Cantuariensium archiproesule, hoc in Anselmo Beccensium abbate, hoc in Gerberio Fontanellense, et Durando Troarnense, et in aliis multis regni mei doctoribus; quorum cessiris latis personat in ultimis, ut creas, terra' snibus. Tales socios ad colloquium

252쪽

elegi, in horum contubernio veritatem et sapientiami moeni: ideoque s Per gaudens γωbiam Horum con

siliis perdirui.

Nooenr abbatim monachorum, et una Sanctimoni

lium, quin a Patribus meis in Normannia jundatu sunt i), me niluoante, cum auxilio Dei oncoccurat, et gloriose multarum alimentis rerum, quas dedi, magnificiata' sunt. Deinde isticiatus mei tempore, δε-cem et Septem monachorum, atque Sanctimonialium sex coenobia constructa Sunt; tibi magnum ser Mittim u) et plures eleemosy cm pro Summi regis iamore quotidie sunt. Hujusmodi castris munita est Normannia, et in his discunt terrigenen primitari contradremones et carnis vitia. Horum quinc aut ego, inspirante Deo, fui conditor, aut Iumlator, fer idus adjutor et bene Olus incentor. Omnes quoquc Tra, quas in torris Oel aliis redditibus Proceres mei Deo et Sanctis ejus dederunt Pro salute mirituali in F stria et Anglia benigniter concessi, et chartas largitionum

contra Omne ς aemulos ei infestatores principali auctoritate gratis confirmasti.

253쪽

242 HISTORIA ECCLESIASTICA.

Hinc studia secliatus sum a primm o tempore, hinc heredibus meis relinquo, tenenda omni t mpore. In

his, silii mei, me iugiter sequimini, ut hic et in croum coram Deo et hominibus honoremini. Hoc Principue

Nos, UisCcria mCH, Commoneo, ut norum et sapientum

indesinenter inhmreatis sodalitio, et eorum in omnia - bus, si diu gloriosi vultis Persistere, obe latis imperio. Piorum sol histrarum doctrina est, bonum a malo discernere, justitiam omnimodis tenere, nequitiamque omni molimine cauere, infirmis et patviribus ac justis Parcere et suboenire, superbos et iniquos comprimene ac debellare, et ab infestatione simplicium refrenare, eccloiam sanctam de ste frequentare, diuinitatis cultum super omnes dioitias amare,

et dioinre legi nocte dieque et in aduersis et Promeris infatigabiliter obtemperare. Ducatum Normannim, antequam in epitumo i Senlac contra Heraldum certassem, Roberto stio meo Concessi, quia Primogenitus est a). Hominium pene

omnium hujus patrire baronum jam re Pit. Gn S-sus honor nequit abstrahi. Sed indubitantor scio quod vere misera erit regio, quin subjecta fuerit ejus dominio. Suectus enim est et insipiens nebulo, trucique diu plectendus insertunio. Neminem Anglici regni constituo heredem, sed interno conditori, cujus

254쪽

LIBER SEPTIMUS.

243stim, et in cujuS mcinia Siant Omnia, illud commendo. Non enim tantum decus hereditario jure ρossedi, sed diro confictu et multa es sione htimani cruoris per jum regi Heral abstuli, et intefectis vel e galis fautoribus ejus, dominatui meo subegi. Naturales regni sitos Plus cequo Mosos habui. Nobiles et viaia

res crudeliter vexaui, injuste multos exhereditaoi; innumeros, maxime in Prago Eboracensi, fame seu ferro mortiscari. Deiri enim et Trans-Humbranor gentes exercitum Sueni, Danorum regia, contra messus Periant, et Robertiam de Cuminis ciam mille militibus intra Dunelmum, aliosque Procerra meoS ει tirones probatissimos in diuersis locis peremerunt i . Undes immoderato furore commotus, in horeales A glos tit vesanus leo Properaνi. Domos eorum jussi, segetesque et Omnem amaratum atque supellectilem confestim incendi, et CDPiosos armentorum pecudumque greges Pasaim mactari. Multitudinem itaque utriusque sexus tam dirinfamis mucrone mulctari sa), et sic multa millia pialcherrimce gentis senum juvenumque, Proh dolori funestus trucidaui. Fasces igiatur hujus regni, quos cum tof peccatis obtinui, nulli audeo tradere, nisi Deo soli; ne Post funus meum adhuc deteriora sani occasione mei. Guillelmum,

flium meum, qui mihi a Primis annis semper inhoesit, ει mihi ρro Posse suo per omnia libenter obediit, opto in spiritu Dei diu valere, et in regni solio, si Dei voluntas est, feliciter julgere.

255쪽

244 HISΤORIA ECCLESIASΤlCA. fi 087J XVI. Haec et his similia dum rex Guillelinus multa dixisset, et stupor assistentes, callidoque sutura dime tientes, invasisset, Henricus, junior filius, ut nihil sibi de regalibus gagis dari audivit, moerens cum lacrymis ad regem dixit r. Et mihi, Pater, quid tribuis p Cui rex ait: Qtiinque millia libras argenti des thesauro meo tibi do. Ad haec Henricus dixit: Quid Inciam de thesauro, si locum hiabitationis non imbuero P Cui pater respondit : AEquanimis esto, sit, et confortare in Domino. Pacisce patere ut majores irratres tui ρω

cedant te. Robertus habebit Normanniam, et Grai lelmus Anglia m. Tu autem tempore tuo istum honorem, quem ego nactus sum, habebis, et fratribus tuis disitiis et potestate ρω'stabis. His ita dictis, metuens rex ne in regno tam diffuso repentina oriretur turbatio, epistolam de constituendo rege secit Lansraia coarchiepiscopo, suoque sigillo signatam tradidit Guil Ielmo Ruso, filio suo, jubens ut in Angliam transi retaret continuo. Deinde osculatus eum benedixit, et trans potitum ad suscipiendum diadema properanter

direxit. Qui mox ad portum, qui Witsaud dicitur si ,

pervenit, ibique jam patrem audivit obiisse. Henricus autem sestinavit denominatam sibi pecula iam recipere, diligenter ne quid sibi deesset ponderare, De PSSarios que sodales in quibus consideret advocare, munitumque gazophylacium sibi procurare. Interea medici et regales ministri, qui languidum principem custodiebant, proceresque, qui ad eum

256쪽

visitandi gratia veniebant, coeperunt pro vinctis, quos in carcere tenebat, eum assari, ac, ut misereretur eis,

et relaxaret, suppliciter deprecari. Quibus ipse ait: MOrcarum, nobilem Anglorum comitem, jam diu vinctum tenui, et injuSte; 3ed pro timore, ne Per eum, si liber fuisset, tu aretur regnum Angliar si). Rogemmoero de Britolio sa), quia τalde contumaciter contra me furuit, et Radulfum de Guader sororium suum,

et multos alios in me pro capit, in vincialis arctapi, et quod in vita mea non egrederetur, juraces. Sic multos Oinculis injeci ex merito Propriin perversitatis, aliosque plures Pro metu futurar seditionis. Hoc enim censura rectitudinis exigit, et diuina lex per Moy sen rectoribus orbis Proecipit, ut mmyrimant nocentes, ne perimant innocentes S). Nunc autem in articulo mortis Positus, siciat opto saloari, et Per misericor diam Dei a reatibus meis absolui, sic omnes mox jubeo carceres veriri; omnesque vinctos pnoeterfratrem meum, Baiscensem miscopum, reluxuri, liberosque Pro amore Dei, ut ipse mihi misereatur, dimitti. Nexi tamen tali tenore de carcere procedant, ut antea jurejurando securitatem reipublicar ministris faciant, quod Pacem in Anglia et Normannia omniabus modis teneant, et pacis aduersariis pro Posse suo miriliter resistant. Cumque Rodbertus, Moritolii comes, audisset Pegali sententia fratrem suum perpetuo vinciri, multum

257쪽

24s; IlISΤORIA ECCLESIASTICA. si 08 Jcontristatus est. Ηerluinus quippe de Conta illa si)Ηerlevam, Rodberti ducis concubinam, in conjugium acceperat, ex qua duos filios : Odonem et Rodbertum genuerat. Guillelmus autem dux et postea rex vitricum suum magnis et multis honoribus in Normannia et Anglia ditaverat, et filios ejus : Radulfum, quem de alia conjuge procreaverat α), fratresque suos uterinos rodonem et Bodbertum, maximis possessionibus sublimaverat. Nam postquam Guillelmum cognomento

Werlengum, Movitolii comitem, filium Malgerii comitis, pro minimis occasionibus de Neustria propulsaverat S , Rodberto, Heri uini silio, si atri suo, comitatum Moritolii dederat. Desuncto quoque Hugone

B ocensi episcopo, Radulfi consulis 4) silio, praedi

tum praesulatum concesserat Odoni fratri suo, quem postmodum in Anglia praeposuit Cantiae regno. Denique hunc pro nimietate sua, ut superius pleniter

relatum est, rex Guillelmus in insula Uecta 5) cepit,

qua tuor annis in carcere tenuit, nec etiam in morte

258쪽

pro insolentia sua relaxare voluit. Unde praelatus Moritolii comes admodum moerebat, et pro fratre suo per se et per amicos suos suppliciter interpellabat,

precibusque languentem satigabat. Cumque multi obnixe pro B Ocensi praesule rogarent, tantorum supplicatione satigatus rex ait: Miror quod prudenter non indagatia quis vel quolis est vir, Pro quo sumlicatis. Nonne pro tali viro petitis, qui jam diu contemptor extitit religionis, et argutias incentor lethferre seditionis p Nonne hunc iam coercui quatuor annis Fis stum, qui, dum debuerat raseiustissimus rector Anglorum, Iactus est prasimus O ressor Populorum, et monachilium destructor Cc nobiorum p Soditiostim liberando male jacitis, et vobismetipsis ingens detrimentum qumritis. Eoidenterpatet quod Odo rater meus, lepis est et ambitiosus, camis inloorens desideriis, et immensis crudelitatibus, et nunquam nititabitur a lenociniis et n-iis vanitatibua. Hoc perspicue in Pluribus expertus sum, ideo que constrinxi non antistitem, sed tu ramum. Absquc dubio si eoaserit, totam regionem turbabit, et multis millibus penniciem subministrabit. Hoec non ex odio,

ut hostis, Profero; sed, ut pater Patriae, Plebi christiana' propideo. Si enim caste et modeste se haberet, sicut sacerdotem et Dei ministrum ubique con-aecet, cordi meo major, quam Possim referre, ire titia

Spondentibus autem cunctis emendationem pontificis, rex iterum ait: Velim nolim, vestra set Petitio,

quia me dejuncto Nehemens subito rerum set mutatio. Inoitus concedo ut frater meus de carcere liberetur. Sed scitote quod multis Per eum mors Seu AVGUEDisitiam by Go l

259쪽

248 I ISTORIA ECCLESIASTICA. fl087Ji edimentum incutietur. Baldrico autem Nicolai filio i , quia serritium meum insipienter reliquis, et

sine mea licentia in Hispaniam abiit, totam terram suam Pro Castigatione abstuli. Sec nunc illi reddo pro amore Dei. Illo melior in armis tiro, neor, Non in oenitur. Sed prodigus et lepis est, ac Per dipensa vagatur. Sic Guillelmus rex, licet nimio ilium dolore graviter angeretur, Sanu tamen mente ac vivaci loquela essea citer fruebatur, et in omnibus, de negotiis regni poscentibus, promptum et utile consilium impartiebatur.

Denique quinto idus septembris, seria v' a , jam

Ρhoebo per Orbem Spargente clara Padiorum Spicula, excitus rex sonum majoris signi audivit in metropolitana basilica. Percunctante eo quid Sonaret, responderunt ministri: Domine, hora prima jam pulsatur

in ecclesia Sanctar Mariar. Tunc rex Cum Summa devotione oculos ad coelum erexit, et sursum manibus extensis, dixit Domina' mem, sanctoe Dei genitrici, Marim, me commeudo, ut ipsa suis Sanctis Precibus me reconciliet carissim lio suo, Domino nostro, Iesu

Christo. Et his dictis, protinus expiravit. Archiatri autem et caeteri coessentes, qui regem sine gemitu

et clamore quiescentem tota nocte SEPVaverunt, et nunc ex insperato sic eum mOX migrasse viderunt,

260쪽

vehementer attoniti, et velut amentes essecti sunt. Porro ditiores ex his illico ascensis equis recesserunt, et ad sua tutaiada properaverunt. Inferiores vero clientuli ut magistros suos sic maniCasse Prospexerunt, arma, Vasa, Vestes et linteamina, omnemque regiam supellectilem rapuerunt, et relicto regis cadavere pene nudo in area domus, aufugerunt. Cernite, precor, Omnes, qualis est mundana fides. Unusquis

que quod potuit de apparatu regio ut milvus rapuit, et confestim cum pri da sua aufugit. Impietas 'itaque justitiario labente impudenter prodiit, et rapacitatem circa ipsum ultorem rapinae Primitus exercuit.

Fama de morte regis pernicibus alis volavit, et longe lateque gaudium seu moerorem audientium cordibus insudit. Nam mors Guillelmi regis ipso eodem die, quo Rotomagi desunctus est, in urbe Roma et in Calabria quibusdam exheredatis nunciata est, ut ab ipsis postmodum veraciter in Normannia relatum est.

Malignus quippe spiritus oppido tripudiavit, dum

clientes suos, qui rapere et clepere vehementer inhiabant, per occasum judicis absolutos vidit. O saecularis pompa, quam despicabilis est quia nimis vana et labilis est Recte pluvialibus bullis aequanda diceris, quae in momento valde turgida erigeris, subitoque in nihilum redigeris. Ecce potentissimus heros, cui nuper plus quam centum milia militum serviebantaVide, et quem multae gentes cum iremore metuebant, nunc a suis turpiter in domo non sua spoliatus est, et a prima usque ad tertiam supra nudam humum derelictus est. Cives enim Rotomagenses audito lapsu principis valde territi sunt, et petie omnes velut ebrii Diuitiaco by GOoste

SEARCH

MENU NAVIGATION