Orderici Vitalis angligenae, coenobii uticensis monachi, Historiae ecclesiasticae libri tredecim; ex veteris codicis uticensis collatione emendavit, et suas animadversiones adjecit Augustus le Prevost

발행: 1845년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

270 HISTORIA ECCLESIASTICA. t 1087-l088JEustachius comes Boloniensis si , atque Rodbertus Belesinensis, aliique Plures e mmuniter decreverunt, decretumque suum Rodberto duci detexerunt. Ille vero, utpote levis et inconsideratus, valde gavisus est promissis inutilibus, seseque spopondit eis, si inchoarent, affuturum in Omnibus, et collaturum mox esticax auxilium ad perpetrandum tam clarum facinus. Igitur

post Natale Domini praedicti proceres in Angliarn

transfretaverunt, et castella sua plurimo apparatu munieruiat, multamque partem patriae contra regem infra breve tempus commoverunt a . Odo nimirum, ut supra dictum est, palatinus Cantiae cotisul erat, et plures sub se comites virosque polentes habebat. Ilogerius comes Scrobesburiensis,

et Hugo de Grentemaisnil, qui praesidatum Legr cestrae regebat, ac Rodbertus de Rodelento nepos ejus, aliique plures Mutissimi milites seditiosis favebant, et

munitiones suas fossis, et hominibus, atque alimentis hominum et equorum abundanter instruebant. Iam avidi praedones invadebant praedas Pagensium, OVanter praestolarites ducem Rodbertum, qui statuerat pree- Cursores suos Vere redeunte sequi cum multis legionibus militum. Tunc Oshernus, Ricardi cognomento

ti) G Migneur, completement et Panger a la Normandie. s'attachait a nobert plutot qu)a Guilla ume-le-Boux, a eauso de sos liai fons avre reveque odo, suZerain des vastes donia ines qu il possedait dans loeom te de Kent. α) Suivant Florent de Worcosior, colle eonjuration ne sui ou te quo lans te caremo de Io88 de maniore a Pelater apros Pa lues. Otii ut aecorder les delix aut eurs en discini quo la promisere ideo en sui conque on Normandie dans lo courant de l'automno, mais qu illo nostit organisee pn Angletorre quo pendant lo caremo.

282쪽

27 ifl087-1088JSerop filius i), et Bernardus de Novo Mercato gener a), aliique complices eorum, qui fines Merciorum possidebant, in territorio Wigornensi rapinis et caedibus, prohibente et anathematigante viro Dei Vulsistano episcopo Sin, nequiter insistebaiat. Rex vero

Guillermus. ut vidit suos in terra sua Contra se pessima cogitare, et, per singula crebrescentibus malis, ad pejora procedere, non meditatus est ut timida vulpes ad tenebrosas cavetnas sugere, Sed ut leo sortis et audax rebellium conatus terribiliter comprimere. Lanisa cum itaque archiepiscopum cum suffraganeis praesuli-hus, et comites, Anglosque naturales Convocavit, et conatus adversariorum, ac velle suum expugnandi eos

indicavit. At illi regem, ut perturbatores paCis comprimeret, adhortati sunt, seseque promptissimos ad adjuvandum polliciti sunt. Anglorum vero triginta millia tunc ad servitium regis sponte sua CONVenerunt 4), regemque, ut perfidos proditores absque respectu puniret, admonuerunt, dicentes : Viriliter age; ut regissiius, et legitime ad regnum assumptus, securus in hoc regno dominare omnibus. Nonne vides quot tecum sumus, tibique gratanter paremus p Passim per totam Albionem in era, Omnesque rebelles dejice regali justitia. Usque ad mortem pro te Certa-

283쪽

272RISTORI ECCLESIASΤICA. flo8 - 1088Jbimus, nec unquam tibi alium ρ PPonemus. Stultum nimis est et Profanum, noto regi ρω me hostem e traneum. Detestabilis gens est, quin principi suo insidia est. Phalanx morti sit vicina, quar domini sui gaudet ruinas Solerter Anglorum rimare historias,

inoontesque se Per Os Principibus suis Angligenas. Rex ergo Rusus indigenarum hortatu promptior

surrexit, et congregato exercitu magno, Contra rebelles

pugnaturus, processit. Tunc Odo B; Oeensis cum quingentis militibuq intra Rosse iasem urbem i) se conclusit, ibique Rodbertum ducem cum suis auxiliaribus, secundum statuta quae pepigerant, praestolari proposuit. Non enim seditiosi, quamvis essent plurimi, multisque gagis et armis et ingenti apparatu Stipati, ausi erant CODtra regem in regno suo praeliari. Oppidum igitur Rovecestrae sollicita elegerunt provisione, quoniam, si Pex eos non obsedisset in urbe, in medio positi laxis habenis Lundoniam et Cnialuariam devastarent; et per mare, quod Proximum est, in Sulasque Vicinas, pro auxiliis conducendis Duntios cito dirigerent. Animosus

autem rex Conatus eorum Prae enit, Oppidumque maiomense cum grandi exercitu polenter obsedit, firmatisque α duobus castellis omnem exeundi facultatem hostibus abstulita Praedictum, ut proelibavimus, OPPidum Odo praesul, et Eustachius comes, atque Bodbertus Bellesinensis S), cum multis nobilibus viris et

284쪽

mediocribus, tenebant, auxiliumque Rodberti ducis, qui desidia mollitieque det tuebatur, frustra expectahant. Rogerius vero, Merciorum comes i , multique Normarinorum, qui cum rege foris Obsidebant, clam adminiculari quantum poterant inclusis satagebant.

Non tamen palam contra Pegem arma levare audebant.

Om Des episcopi Angliae cum Anglis sine dolo regem juvabant, et pro Serena patriae pace, quae bonis semper amabilis est, laborabant. Hugo, comes Cestrensis, et Rodbertus de Mollirato, Nordanhumbrorum com S, et Guillei mus de Guarentia, ac Rodbertus II almonis filius, aliique legitimi maturique barones regi sideliter adhaerebant, eique armis et consilio contra publicos

hostes commode favebant.

In oppido Bollensi plaga similis AEgyptiorum plagae

apparuit, qua Deus, qui semper res humanas curat, et juste disponit, antiqua miracula nostris etiam tem poribus recentia ostendit. Nam sicut scinifes importunitate sua AEgyptios ins stabant, et nec ad momentum ab infestatione sua circa ipsos cessabant, ita muscae obsessos incessanti molestia importune vexabant. Obsessi nempe extra castellum exire nequibant, et plures eorum ex diversis infortuniis grassantct morbo in teribant. Innumerabiles ergo muscae hominum et equorum Coeno nascebantur, et tam aestatis, quam anhelitus cohabitantium calore confovebantur, ot

tions.

285쪽

oculis ac naribus, et cibis ac potibus inclusorum horribiliter ingerebantur. Tanta itaque importunitate muscarum stimulabatur cohors superha rebellium, ut nunquam die vel nocte possent capere cibum, nisi magna pars ipsorum ab inquietudine muscarum vicissim flabellis defenderet ora sociorum. Igitur Odo Bajocensis et complices sui diutius obsidionem pati

non potuerunt. Unde Guillermum regem nuntiis petierunt ut pacem cum eis saceret, ac oppidum ab eis reciperet : tali tenore, ut terras, fundos et omnia, quae hactenus habuerant, ab ipso reciperent, et ipsi eidem ut naturali domino fideliter a modo servirent. His auditis rex iratus est, et valde rigidus intumuit, et in nullo flexus, legatorum postulationibus non adquievit; sed perfidos traditores in oppido virtute potenti capiendos juravit, et mox patibulis suspendendos, et aliis mortium diversis generibus de terra delendos

asseruit. Videntes autem ii, qui obsidebant cum rege, ad Decem parentum et amicorum, qui obsessi erant, tam valide regis animum furere, cum ingenti supplicatione ad eum accesserunt, eique multa prece, multoque favore blandiri conati sunt. Dicunt itaque :Laudetur Deus, qui seu er adju ι verantes in Se, et dat bonis patribus eximiam sobolem Succederet Gose turgidi juomes, et cupiditate cc cati senes jam satis edocti sunt quod regiae et ires in hac insula nondum defecerunt. Iam qui de Normannia tanquammiloi ad proediam super nos cum imρetu ad laniaris,

et in Anglia regiam stirpem defecisse arbitrati Punt, jam Guillelmum juvenem, Guillelmo sene non dehi-lionem, cohibente Deo, o. erti sunt. Iam Perae victi, Diribus tuis suc cum hunt, et faliscentes magnitudia Diuitigod by Corale

286쪽

LIBER OCTAVUS. 275

nem tuam suntlcra ev Cunt. Nos quoque, qui te cum maximis in periculis, sicut Ctim Patre tum Penstitimus, nunc tibi humiliter astamus, et Pro con atri tis nostris obnixe Surelicamus. Decet nimirum ut sicut timidos et vecordes vicistifortitudine, sic humiliatis et poenitentibus Parcas mansuetudine. Seu ritatem regiam temperet clementia, et gloriosar virtuti i) tum sussciat celebris υictorial Dapta, rex magnus, Semei maledicenti se pepercit, et Ioab atque Abisai, aliosque bellatores, Pro aduersante sibi Absalon, ne perimerent eum, obnixe rogauit a . In dio nis Φoluminibus abundant ex Pla hujuscemodi, a quibus non discrepat sagax poeta in libello de Mirabilibus mundi

Parcere prostratis sit nobilis ira leonialTu quoque sae simile, quisquis dominaris in orbe

Haec ita dicentibus Guillermus rex ait : Fateor me Uribus Nestris hostes expugnaase, et per auxilium Dei cum liabore vestro gratanter trophino appropinquasse. Verum tanto cautius praecavere debetis ne me precibus vestris a rigore rectitudinis depiare cogatis. Quisquis parcit Periuris et latronibus, plagiariis et execratis Proditoribus, aufert Pacem et quietem innocentibus, tantineterasque Credes et damnaserit bonis et inermibus. Quid sceleratis peccaoipquid illis noctii Θ quid mortem meam totis nisibus prociam erunt, et OmΠeS Pro POSSE SUO Contra me Populos cum detrimento multorum erexerunt 2 Omnia sua illis

si) Alias et glorio virtutis. α) Reg. ii, is, et 38.

287쪽

276MiSTORIA ECCLESIASTICA. i 088J dimisi, nullaque reatu contra me commosei. Et illi summopore mihi secti inimici. Unde reor omnino esse justum ut Dapta magni regis, quem mihi proposuistis imitandum, irrefrvabiliter teneamue judicium. Siciat Baana et Rechab ilii Rem on Berotisce, qui regem Isboseth in domo sua decollia erunt, judia cante Daota, in Hebron suspendio perempti sunt si); sic isti insidiatores regni puniantur terribili anima moersione , ut Prnysente3 et Iuturi terreantur, et castigentiar hujus ultionis relationes Ad haec, optimates regi dixerunt : Omnia, quindicis, domine rex, Nera et justa ESSE CEnSemus, NEC uno aeerbo rationi tum contradicere valemus. Benia Molentia tamen cogente, potentiam tuam humiliter ora. mus ut Consideres qui sunt, P ο quibus tantopere

rogamus. MDcensis Odo Patruus tuus est, et Pontificali sanctificatione proe litus est. Cum Patre tuo Anglos subjugaois, eique in multis anxietatibus per culose subvenit. Quid tanto viro agendum est y Absit ut in sacerdotem Domini manus injicias, et sanguinem ejus e undas in tali causa. Reminiscere qui

Iecerit Saul in Nobe, et quid pertulerit in monte Gelboe et). Quis praesumet tibi nclarius suadere ut

antistitem Domini, Patruumque tuum velis condem nare 2 Nemo. Omnes ergo precamur ut illi beneου- lentiam tuam concedas, et iliaraum in Aormanniamiad dioecesim suam abire ρermittas. Comes etiam Boloniensis paιri tuo satis fuit seselis, et in rebus arduis strenuus adjutor et contubernalis. Rodbertus quoque

288쪽

LIBER OCTAVUS. 277

multis honoribus olim ab ipso Promotus, nunc magnam Normannim partem possidet, Drtissimisque castellis conroloratus, Pene omnibus Nicinis suis et Mustrice Proceribus Prineminet. His itaque si animi tui ranc rem indulseris, et tecum benigniter retinueris, aucsaltem a te cum pace dimiseris, eorum adhuc amicitia semitioque in multis euentibus utilitar perffrueris.

Idem qui sedit, sors post ut amicus obedit. In horum comitatu pollent, seseque tibi serunt eximii tirones,

quoruim serMitutem, inclyte rex, Pammendere non

debes. Igitur quos jam superasti potestate, Hostiis, et ingenti probitate, subjuga tibi magniscentia et

pietate.

Magnanimus itaque rex, fidelium suorum precibus victus, assensit, exitium et membrorum debilitationem obsessis indulsit, et de Oppido exeundi lacultatem cum equis et armis concessit. Sed omnem spem habendi hereditates et terras in regno ejus, quamdiu ipse regnaret, funditus abscidit. Tunc Odo pontifex a rege

Ruso impetrare temptavit De tubicines in eorum egressu tubis canerent, sicut moris est, dum hostes vincuntur, et per vim Oppidum capitur. Rex autem iratus, quod petebatur Omnino denegavit, nec se COD- cessurum etiam propter mille auri marcos palam asseruit. Oppidanis ergo cum moerore et verecundia egredientibus, et regalibus tubis cum gratulatione clangetatibus, multitudo Anglorum, quae regi adhaerebat, cunctis audientibus vociferabatur, et dicebat :Torques, torqueS asserte, et traditorem episco iam cum suis Don licibus Patibulis sumendit . Magne rex Diuili so by Cooste

289쪽

278 HISTORIA ECCLESIASTICA.

Anglorum, cur Sospitem Pateris abire in Centorem malorum p Non debet vioere pejurus homicida, qui dolis et crudelistitibus Peremit hominum multa millia. Haec et alia probra moestus antistes cum suis audivit. Sed quamvis acerba minaretur, iudignationi suae satisfacere non potuit. Sic irreligiosus praesul de Anglia expulsus est, et amplissimis possessionibus spoliatus

est. Tunc maximos quaestus, quos cum facinore obti

nuit, justo Dei judicio cum ingenti dedecore perdidit,

et confusus B ocas rediit, Deo in Angliam postmodum

i) Lo reeit dos historiens Anglais ost sori disserent, et nous para, theaueoup plus vrai semblatile. Florent de Woreoster, apres avoir signate parmi los eo urhs Robert, conite de Mortain, Getissent de Monhrai. son neveu BOhert. eonite de Northumberland Rogor de Montgom- meri, et mistio Guillaunis, ovoque de Durham, qui avait ete jusquela lo principat consei iter du jeune roi, rioute que l'eveque de Bayeux fortista noctester, ot en voxa inviter Boheri Courte-Heu se a venirprendre possession d Mn ro3ati me dela tout a ga disposition. Lo due, eliarme . 'uno conqueste si facile, onvolo a Odo uti corps d auxiliatres commande par les conites de Boulogne et de Bellemo, prometiant doles suturo de pias. Clast alom seulement que te mi a connaissanee duperil qui te menaco. Ιl eonvoque ceux sur la sol desque is ii emit poti- voir compter, se rend a Londres, y rassemble uti petit eorps d)armis compos 3 on plus grande partie d 'Anglais que de Normanda, et marchosur Rochestor par Tunhridgo. La, au bout d'uti si uege de Moux iours. Riehard do Bion aite. 1'un clos corinres, est hi se et rapitule. A l'am proelie du roi victorieux, Odo se refugie a Pevenso pi hs de son Dhroto comte do Mortain, qu'il rassore en tui annonsant que pendant que Guillatimo sera arrete au siege de Boetiester, Roberi arrivera avis dessoreos superieures. Mais te mi, laissant la la garnison do Rochester. qui proste de ee ioisir pour ravager tout Ie pays envirotinant, se dirige auee totile son armee sur Pevenso. Pendant eo temps, ta eo u- ration eelate sur uri grand nomhre de minis. Roger de Montgom meri. au liou de repondre a l'appei dia roi, reste dans son e lateau

290쪽

aestatis, Roffensis urbs ei reddita est, omniumque, qui

Contra Pacem enses acceperant, nequam commotio

compressa est. Nam iniqui et Omnes malefactores, ut audaciam regis et sortitudinem viderunt, quia praedas et caedes, aliaque facinora cum aviditate amplexati fuerant, contremuerunt, nec postea XII annis quibus regnavit, mutire ausi suerunt. Ipse autem callide se habuit, et vindictae tempus Opportunum expectavit.

Quorumdam sectiones saevissimis legibus putat it, aliquorum vero reatus ex industria dissimulavit. Antiquis

dyArundell, datis lyattente de i'arrives du due . Robert de Monbrai, qui etait a Bristot avec gon oncte I 'eveque de Coutances, pille et incendie la residence royale de Bath, devaste te Wilisti ire et altaque Ilo ster, doni les habitanis te repotissent. Guillaume d'Eu envahit te Glocestersitire et pille la rosiden o myale de BerkIey. Bernard du euDMarche, Boger de Lacy, qui syetait e inpare du comte de Her sord, et Raoul de Mortemer, a la tuto des habitanis du comte deShrewsbu , traiciant apros Dux uno multitude de pillards Normands, Anglais, et ineme Gallois, euvahissent lo WOrcesterstiire aveo I 'inten. tion do devaster la ville et ita cathedrale; ni ais iis socii repotisses parte co ago des habitantis, et 1'intervention miraculeuse de l'eveque Mint Wulstan. Roger Bigot, , Norwicli, et Ilugue de Grentemosnil,

a Loicester, pretinent aussi pari a Ia revolte. Guillaunio s'empared odo a P vens , apres uri siege de si x semaines, Et te sati conduirea R hester imur livrer la ville. La garnison resuse de se rendre, ouum les portes a l'eveque, mais charge de sors les serviteum du roiqui te eonduimient. Le monamve surieux, voyant que presque tOustes Formands s'etaient declares contre lui, appelle autour de tui IesAnglais, leur ordonne de conum ver leum compatriotes, en netrissant dii sobriquet de nis erinys ceux qui ne viendraient pas se ranger musses drapeaux. Ita garnison, quelque valliante et nomhreu se qu'elle fui. ne put insister a l immense concouus que produlsit cette levie enmasse. Odo, pris uno seconde lais, qui ita honteusement l'Angleterrepour tib jamais ventrer. L'eveque de Durham se refugia en Flandre. Suivant Hemii de Huntingdon, ne sut 'lu'apres avoir ete assiege par te roi dans Durham ni me.

SEARCH

MENU NAVIGATION