장음표시 사용
91쪽
VA L. Ac ID ALII IN ma Orsines praerat. Nescio equide unde: sed obsecro monstratu audes ista ξ Tua magis, quae
produxisti e membranis. quae si tibi pro Apolline Delphico semper , age vaticinare indidem , quibus copiarum partibus praefuerit Orsines. Scribunt, issis. quibus Z inquam ego. nempe quae proxime nominatae, Per iis, Ma dis , Segdianis. Abi cum isto oraculo. Non vides datos iam ijs ipsis duces Ariobarzanem dc Oriobatem 3 Si id non videras, ipsa te haec verba monere poterant insulsissimae sententiae. Cur enim partibus , dc indefinite illis, non uni alicui certae dicatur praefuisse ξ Verum quid diutius dc meo &lectoris otio abutar ξ Isto meridie clarius est, veram lectionem vulgatorum: qui partibus earum copiarum Ariobarzanem de Oriobatem , summae earundem diserte praeficiunt Orsinum: aut si non hanc usquequaque veram, certe salsissimam membranarum, quae nec ipse suis verbis sententiam bonam explicant,& optimam prς cedentium implicant, tum uniuersam turbant prorsus & corrumpunt. Ibid.Hunc Armenii, quos minores pocat Armenios, BabylonispirosqueBelita, qui montes Cossaorum incolebant,sequebantur. Distinctiuncula &hic in vulgatis integra,apud Modium vitiosa.Res ita poscit:Hunc arane-nj,qIos minores vocant; drmenios Babyloni31, pirosque Betita. In ijsdem forsan etiam rectius incolunt,
92쪽
P.79.Coeli fulgor tempore aestiuo ardentisimilis in I, ternitens ignispraebuit feciem, flammasque ex Dari, castrissplendere relut latis tenderentpraesidise credebant. Hic vero quς vulgδ corruptissima, fecit Modius ut essent multo meliora. Na optima necdum ego puto, nec ipse fuit ausus assirmare. Fluctuatimo me ipso magis,& nescio quid alterius scripturς co fingit etia e me branis. Hanc ipsius causa vellem omisisser. nec erat periculum, ne praeter eum alius de illa suspicaretur. Nos autem quid habemus Z Olim argutati sumus , atque ita conabamur: minasque ex Dari' castris splendere, talitatis temere radiis, credebant. i dadeo ex ijsdem Mod membranis , quae habent , velut illatis temere praedist. Ac nostrae lectionis sensus erat iste: credebant e Daiij castris flammas scintillantes exsplendere, cum radii fulgoris coelestis inter se temerario co- cursu quasi velitarentur.Ita enim videtur hoc fulgorum genus: quod ad illa refereba Aristotelica in libello de Mundo, si is Aristotelis est
μήκους ἐμφωνοντο διατοταχος. Quae sic Apuleius noster vertit: Horum pleraque iaculari credas, alia labi ,stare alia. Iaculatio igitur tunc fieri puta- rur, cum meatu aeris D uls generatus ignis, celsritatem sui cursumque rapida festinationis ostendit. De his quidem ardoribus indubitatim locus
93쪽
VA L. Aci DALir iN Q. interpretandus: at de pelitatis , . sitiae iaculatu, quod etiam ipsum exinde conij ciebam, valde nunc haeremus. Displicet argutiola in verbis tota, quae magis iam sobrie tractamus , dc vestigia propius legimus vulgatae lectionis. Sic tamen duplex quoque scriptura nata nobis. harum prior non contemnenda: veluti laxis tenderet pro ijs. Tenderet enim de Dario capi volo , non de castris tenderent. Laxis etiam in hac re melius: atque ita lib. 3.
in re simili: Ignes deinde totis campis collucere coeperunt , omnia que velut continente incendio ardore visa , cum incon ita multitudo maxime propter iumenta laxius tentoria poneret. Iam veluti non
ob aliam caussam , nisi ne insuperhaberetur syllaba prior in illatis , quae scilicet orta ex isto i, loco suo moto. Sed altera magis mihi probata, quae quamuis licentior, est tamen aptior: relati laxius tenderent praesidia. Ac praesidia capies hic de ipso toto exercitu, nouo more, sed apud Curtium non plane noxio. Sic enim etiam superius hoc ipso libro: Multis tamenslatifuere Sidonj, qui intra Mace δε- num prae dia erant: id est , qui erant in exercitu , siue pars exercitus Alexandri. Alias praesidia strictioris intellectus , qui vulgo adhuc
solus notus. Hunc dehinc notemus,& porro alibi inquiramus. Ibid. Alexandir cognito pavore exereitae Ignum xt ιο isti sterent dari, ante ipsos arma ponere ac lixare corFora iuba. i
94쪽
CvRT. LIB. IV. ANIMA D. 43 In vulgatis ante non est,&abes sanc potes in membranis autem si fuit, inde fortasse do huit emendari. Pag. 8o. Tum re is uniuersafuturi scriminiss-cies in oculis erat . armis insignibus equi viriqua stlendebant, ct omnia interiore cura praeparari sollicitudo Prarum agmina siua inter uitan-rium ostendebatur,acpleraque inania. sicutst
mitus hominum, equorum hinnitus, armorum
internitentium fulgor,sollicitam ex lectatione
Quid dicemus 3 consulto Modium hoc quoque, ut alia in eodem isto loco mutasse, an operas errasseὶ Nam intentiore & libri re liqui habent, & plane sic legendum. P taeter autem illud, quod corrigi aliunde poterat, aliud est etiam in hoc loco, quod ex alijs non potest. Scribunt omnes eodem modo , &ferri sane possunt: nec me fallit tamen, sic legendum potius & interducendum: Armis ins-gnibus equi virique illendebant: ct omnia intentiora cura praeparari siollicitudo Pratorum agmina siua inter equitantium ostendebat. ac pleraque inania, sicut ste mitus &c. Melius istud qui negabit, eum vere bonum quid sit nego scire. Pag. 8a. Quippe ritu ferarum praedam modὸ quam expeteret intuentem n perniciem qua ante pridum postae set incurrere. Simplex isti loco conuenientius,pueret, neque composito Curtius hic usus. ibid. Mander non alias mas territi a rotas
95쪽
xes, verbknas manu praeferens , capite relato, praeibat preces regis, Iouem Mineruamque o Vinctoriampropitia viis.
Debet hic locus Modio non modico, qui nec vidit unum tamen , quo viso, nae ille miserum Glareanum vehementius incessisset, cuius nunc industriam acerbe ii det, & ridiculum nobis omnibus modis sacere studct. Sed id, quod reliquum dico, quam erat cuiuis facile tolleret nisi si dedignati forsan alij
huc se demittere. Nos Curiij caussa dc minora velimus, tam hercle, quam maiora. Scribimus regi, propitianti. Verba, preces, tur mentum alicui praeire Latinum: alterum nec ipsum non Latinum, illo tamen eodem sensi vix Latinum. De cetero, Iouem quod hic addit, insolitum. Nam alibi Mineruam saltem iungit& Victorianidib. 8. Victimis Mineruae Victoriaeque casis imperium S simithra restituiti b. 9. aram petra locata siunt Minerua Victoriaque. Ait ergo Iuppiter ex hoc Dearum collegio excludendus, alij vidento. P. 8 s. Diu Parmenio cunctatus, cibum re caperent
ipsi pronuntiat. Musto melius hic quoque vulgati , cibum ucaperent ipse pronuntiat. ipse ultrδ iubet, non expectato amplius Alexandro. Ibid . Et cum in eadem admiratione Parmenioos neraret, qucdstatam se curis somnum cepi Oedixisset Mininre,inqui mirum est.
96쪽
CvRT. LIB. IV. ANIMAD. η Illud vero maxime mirum est, ex diuersitate scripturae huius in membranaceis &vulgδ cvis sis libris, qui habent,quo secum mnumcepisset, non subuenisse Modio, utrumq; glossam esse. Ego fidenter esse pronuntio , deberique iam nunc & rescribi iubeo simul perseueraret, quod item melius in vulgatis: Et cum in cadem admis rione Parmenio perseueraret Minime, inquit, mirum est. Quae sit admiratio i sta , iam ante satis scimus, ne inculcandum nobis iterum inepti sci oli putenr. Ibid. Vos ite ad copias quibus quirique preest: ego iam adero, ct quid fieri reum,exponam. Non mutamus,sed mutari, si quis velit, facile patimur praestis.
P. 8s.& 8 . Raro admodum admonitu amicorum, cum metus disriminis erat, visistat. Tunc quoque munimento corporis sumto , processit ad
milius. Neque rectum,neq; verum, discrimine imminente, raro amicorum admonitu usum Ale
xandrum:si modo loqui nobis etiam ita licet. nam quid adeo est hoc ipsum, uti admonitu amicorum Tum illa quid volunt sibi, Tunc quos munimentosumto'Nimitum egregie nos emendas. se, parua traductione , minore unius voculae mutatione, imo minima lyllabulae unius recisione legi m a s ad li oc ex e m plu m: Tunc, quo ra; δadmodum admρxitu amico: am, αm metin disi tinnitu erat, uti selebat, mun mentsi cor pol i sinito. processir ad milii . verum id ex multis patet l, storiae
97쪽
vΑL. Αe ID ALII IN Q. huius locis. Vnum dabo, qui sit prae omnibus. Supra hoc ipso libro: Iams ad regem praeliantium clamorperarenerat, cum denuntiati periculi haud ano
memor oricam tamen, quam raro induebat, amicis orantibus an & hic hortantibus Z quia illic iam nitu amicorum: nihil tamen mutemJassum sit, Oct ad prima signa peruenit. D e sente tia claru nunc&liquidum: de verborum ordine si quis turbet, haud equidem negarim, leuiori traiectio- ine sic defungi possci. Rarbadmodum, admonitu amicorum, cum metus discriminis erat,vti solviat, quarunc munimento corporis sumto processi ad milites. Deniq;, ne hoc omittam, vox admodum non sa- perflua quidem prorsus, & tame videri possit, ex sequentilia nonitu,per repetitionem ear undem literarum temerE nata. P. 8 . Haud alius tam alacrem viderant regemo vultu eius interrita,certam stem victoria augurabantur.
scribes inserta praepositione: ct ex vultu eiu
Ibid. Post illos Polyperchon dux peregrini militis.
huius agminis Amyntin princeps erat. Venimus ad locum,qui Modio crudus, mihi crucius,&ipsa crux. Concoquere ille non potest amynta nomen,quem praelio huic certa ςst non interfuisse. Testis illi Arrianus , sed de . noster mihi, qui supra in Macedoniam eum able M tali: Amyntas cum decem triremibus in Macedoniam adinquisitionem forte,anquisitionem nouo
98쪽
Custr. Lib. IV. ANIMA D. Ceterum quo minus damnum sentirent identidem in cremento uouabantur. Nams amyntas Andromenis ab antipatro Macedonum peditum sex millia adduxit, quingentos praeterea eius ingeneris equites. Conuenit hoc nobis: illud minus, quid reponendum. Atque ex illo coniicere vix possis, quid statue rit: ita ambigue sententiain perscripsit. Dubitet, Philotam , an Menidam substitui velit: etsi quidem ego de Menida sensisse penitus Opinor. quod nisi est, vanum illud & ex sensum totum anno tamentum. Illa praecipue verba eiusturbam: Philotamque equitum praefectum, re se Curtius alibi factat. Scimus ex Arriano, nec tamen item e Curtio, sed certe & ex Diodoro, ducem Philotam uniuersi equitatus amicoru:
sed quid huc illeξMentis eius aut manus aberratio fuit, Philotam pro Menida scribentis.
Nam hic praefectus equitum mercenariorum A rriano aiente, nec Curcio negante: quamquam hic simpliciter equitum lci ibit, non addit expresse mercenariorum. Ac ponit eum Arrianus in dextro sane cornu,in quo collocetur & a Curtio, si nomen eius hic recipimus, quod voluisse plane Modius videtur. Diodocias in aciei tota dispositione verbulo eiu a non meminit, ad finem perstringit leuiter in ent meratione amicorum &ducu illustrium hoc caelio vulneratorum. sed recipiamus sane Hodij siasu Menida, ac legamus: huius agmini ueni ιprinceps eramge dic modo, cuius ille -
99쪽
sit 3 ita debebat:sed ibi ia dux aperte Polype chon nominatus. Quid igitur λ an deesse qua . dam hic putabimus, in quibus agmen ipsum, cui ille princeps,sit expressum ZAn potius, uti Modius hinc Amyntam , sic nos indidem Lpsem quoque Menidam via1 cum agmine suo
expellemus, ut verborum eorum alibi sedem insequentibus faciamus 3 Ita quidem videatur: quoniam aliquot infra loca , ubi agmina quaedam memorantur,locis quaeque suis in acie disposita,non memorantur una eorum d ces. Vbi tamen inserantur commode satis,
haud perspici omisi si post illa forte verba: Sed
ne circuiriposset a multitudine, ultimum agmen vasi' ida manu cinxerat.Huius agminis Menida princeps e- rat. Verum neque hoc firmat historia , dcv reor magis ne refellat.Diodorus quidem nutilum &ipse ducem his assignat: nec adeo validae manus illius meminit, nisi quod post Thessalos sub Philippo, Cretenses sagittarios de stipendiarios ex Achaia ponit. Iam id contra historiam fortasse , quod in laeuum cornu tr duximus hoc agmen, quod relinqui melius erat in dcxtro, & ordine plane suo. Relinquamus, & iam ibi videamus , an quoquo modo verba liceat interpretari. Vult ne igitur illud auctor,inter omnes, quos recensuit, primum de in fronte Menidam stetisse λ Nam ita certe principem melius accipiamus, quam pro duce, cuius non habet ille vim genuino significatu. Atque hoc de voce bene: de re suadere vid
100쪽
CvRT. LIB. IV. ANIMAD. 46 tur Arrianus, qui uniuersis ad hoc ipsum cornu praestitutos ait equites mercenarios , quibus hic Menidas praefectus. En verba libr.3.
πῶς, ων Μενίδα ηρ o.Sed suadet hic, non etiam persuadet. An ergo emendatiuncula tentandae Diodoro λ Hic Polyperchonti, qui ipsi Polysperchon,Stymphaeos subiicit, cui noster
ανω μον peregrinum militem. Vide ne in Amynta damnato hi Stymphari latitet, qui literis ab illo non penitus abhorrent. Quod si est, concionare verba possis: Post illos Polyperchou dux peregrini militis ,cuius agminis Symphaei princi
ων. Dubium hoc quoque tamen aeque : nec illud istis certius , an ex Arriano rursus immutandum in hanc faciem: Huius agminis manus Zmyntaprinceps. Nam ille ecce: An δὲ, η Πολυ-
Deprensa nauis in mari resaniente vento. Nec est inter historiae huius omnes scri Ptores, qui ulla ratione tranquillet aut leniat hunc aestum: quin ultro pro se quisque magis accendit,ac fluctus acriores mouet.Vbique in iis video non leues dissensus , nusquam maio-xes crebrioresque,quam in ista parte,ut sint L' psi pror-