장음표시 사용
31쪽
fieri homo,posset etiam fieri eanis, Iapiti& ferrum . Cum enim non sit maior distantia perfectionis inter Deu, & quam cumque aliam creaturam, quam sit inter Deum, & hominem , s poιut haec superari per uni hem hypostaticam, poterit etiam illa. Et ratio est, quia eum unum infinitum non sit maius alio , ut prΘbauimus in Phys & Deus infinite disteta qualibet creatura, a nulla magis distat, ruam ab alia Est autem impossibile, Deueri canem, vel ferrum Ergo etiam fieri
a. Si Deus fieret homo , aliter se ha- iberer, ac se nabuerit antea . Ergo mutaretur, quod est illi impossibile, ut probauimus in tride Deci uno. Atque adeo ex impossibilitate cos sequentis, arguitur unpossibilitas antecedentis is 3. Esse partem totius , dicit essentialem imperfectionem. Sed si Deus fi ret homo, fieret eius pars, eo quia eius subsistentia increata informaret humani- tatem. Ergo non potest fieri homo. Maior est eu dens,quia pars, ut pars est essentialiter aliqilod in completum , & persectibile per aliam compartem . Consequentia p4ter. Minoi probatur, quia assumendo naturam humauam , per suam subsistentiam increatam , suppleret Deus vi rces eius subsistentiae creatae,quae illam informat, & constituit per modum partis. Ergo fieret eius pars informans, ut causa
32쪽
Conchisio . E simpliciter pusibile, Deum
stari hominem , non q-aem mutando naturAE diurn .m in humanam , per physicam eouuerin
nem, sea illam , spumendo per unionem h postartenm . Est ccmmunas, & de fide. Prima pars patet,etiam lumine nat rati. Cum enim Deus sit ens omnino necessarium, nulli subitan corruptioni , non potest in se recipere qualitates eor-xtaptiuas , per quas fiat essentialiter ait Tum, siue a Iiud, praeserta incum no sit pos si hi Ie ullum agens illo validius , quod possit in illud agere. Ergo nullo modo potest amittere, vel intrinsece altera res utim esse spiritua Ie indefectibile,& ina Llerabile, ut acc piat esse hominis, essentialiter defectibile,& mutabile. Piobatur secunda, non solum a posteriori , docente fide Io. 1 - Vertum earo Diactum est, sed etiam a priori . Primo quia in hoc nulla inuoluitur, vel excogitari potest repugnantia . Et deinde quia argumenta supra facta, R quidquid afferri
potest in contrarium , supposito luminendet, qua docemur modum, inestabilem quidem , tamen Conuenientem , & minime repugnantem diuinae incarsationis, facile soluuntur, ut mox videbimus. Erogo quia Deus potest facere totum illud, quod nullam inuoluit contradictionem sui fuse pii bau imus, in disy met,& ixtas 3. phys sequitur quod possit substantialiter uniri cum natura humana, adeo quefieri homo
33쪽
-3o . Disp. I. Arα I. Ad I. Nego maiorem . Ad euius pro- ibationem dico, argumentum probare
solum, physicam post bilitatem unionis hypostaticae naturae diuinae ut saepe alijs si bris considerauimus ) non tamenni oralε, eo quia videatur dedecere summam dignitatem, & excellentiam natura diuinae,ut fiat unum cum natura im-tionali, Caeterum sistendo in pura poss-bilitate physica,sue metaphysica,non apparet ratio, cur talis unio non possit fieri s ex impossibilitate morali, velimus deducere: etiam physicam impossibilit tem, ut & nos deduximus aliquando . Ad a. Distinguo antecedens, aliter se haberet intrinsece, ac se habuerit antea, nego; aliter se haberet extrinsece , Con cedo Et distinguo consequens, mutaretur extrinsece,eoncedo: intrinsece,nego co sequentiam. Et ratio est, quia ad vera inmutationem intrinsecam requiritur, quod sublatium mutationis recipiat, vel aurit tat aliquid, per cuius receptionem, vel priuationem transeat ad nouum esse , ut
tuse probaui in i phys & in I de generi Verbum autem diuinum assumendo humanitatem,nihil de nouo in seacquisiuit, vel amisit, eo quia unio hypostatica non se in illo, sed in natura assumpta ut in fra probabitur ratione cuius non transij tad priuationem alicuius praedicati sibi intrinseci, sed ad puram terminationem
humanae naturae , quae cum se aliquod creatum,& contingens,non potest esse
34쪽
fori liter intrinseca ipsi Uerbo. Neque obstat, quod verbum intrinsece componat Christu Dominum Syquid
non componit per modum partis,ut fuse probaui in tr.de Deo uno, d. 3 art. a. sed
I x modii termini,personando intrinsece
uinanitatem. Ergo non transijt ad nouusui esse, sed ad nouum esse humanitatis, quod est illi penitus extrinsecum . Multo minus obstat, quod Verbum aequirat de nouo denominationem uniti; siquidem non omnis noua denominatio habetur per formam nouam intrinsecam cle- nominato, ut patet in cognito, viso, & in ipso Deo, qui dicitur de nouo creator, Dominus,punitor, pranatator,&c absque ulla noua forma in se recepta,sed per sola nouitate termini, ut alibi sape probaui. Ergo quia humanitas vere transi jt de non esse unitam, ad esse unitam cum Ver-ho, per unionem in se receptam, ideo etiam Verbum de nouo denominatur onitum . Denique aeque obstat, quod anima in homine vere mutetur, per unione Cum corpore, quam non recipit, sed te minat; nam anima est vera pars hominis,
in quo perficiendo corpus, & ipsa perficitur a toto,quod non conuenit verbo, ut mox clari iis patebit .
Ad 3. Nego minorem. Ad cuius probationem dico , quod sicut diuina essenatia , supplendo vices speciei impressae in intellectu beati , quem proinde proxime disponit ad visionem Dei,no fit eius pars
35쪽
32 Ddh. Art. I. intrinstea per insormationem , ut pro- lhaut in tr. de V isione, ita supplendo vices subfistentiae creatae,no fit eius pars intrinseca , sed eius terminus, qui ad sum reum potest dici causa formalis extrinseca, non quia intrinsece non terminet naturam creatam, sed quia illam non informat per modum aetus,& potentiae. Sicut enim non est vera forma informansnaturae diuinae, cuius est propria subsistetia , quia ab illa non diit inguitur , ita is neque est forma informans naturae creatae, cuius subsistentiae defecin m supplet modo quodam excellentiore , excluden- ste imperfectiones informationis, & pa
An possibilitas incarnationis Domiηica sit naturali lumine cognoscibili, l
VIdetur non esse, ut contendit Sua. rez to. I. in 3. P qI. sed . cui accedit Gonetius hic dis p 2.ar. a. cum pleri Lque Recentiorum Primo quia incarnatio Verbi involvit cognitionem explicita Τrinitatis Sed in disp. met. lib. I disp.2.ar. 3. ad 3. dixi mys, hanc esse naturali lumine incognoscibilem . Ergo, & illa. a. Aug. ep 3. ad Volusian. vocat hoc mysteri u in investigabile, ex illo ad Colog. I. M sarium abscondiἔam a mulis, cui
36쪽
Da psib. dieri die. eoncinunt communiter Patres , & Coa cilia. Ergo neque potest cognosci ut existens, neque ut possibile . 3. Vnibilia debent proportionari; a I iter non possunt facere unum per se. . . Nulla autem potest cognosci proportio diuinae Personae ad naturam humana , ratione infinitae distantiae, unde sunt maxime improportios arae , Ergo non ponfunt cognosci , ut substantialiter unibi
Quae sunt per se in suo esse eomplata,& in diuerso genere, non possunt cognosci ut unzbilia in unum per se . Sed Deus,& homo sunt substantiae in se eompletae, & in diuerio genere. Ergo nota possimi cognosei, ut per se uni biles in
num per se., Conclusio . Solo ἰωmine naturali,eu εο suo stibilis possibilitas incarnarionis Dominita
ca,non quidem posiιι δεδεέ negat ineri s positis aulam principi=s frit, potest aliquo modo ε-riam positive sua.err. Ita Suaret hie q. I. iacti I. Gibbo disp. . dudia. Valentia dis.1 q. I. p. z. & aliJ. Probatur prima pars,nullus intellectusereatus , seu creabilis potest medio naturali cognoscere quidquid Deus potest facere, clare, & di stincte, M sub propriis
terminis . Ergo neque potest cognoscere clare , & di st inete possibilitatem in cadinationis , quae est maximum opus , quod possit Deus efficere ad extra , ut probae AngelicΗs q. con Gen. c. 27 . cum
37쪽
nullo alio se magis ad extra communi-Cet. Antecedens patet. Consequentia Pro hatur, quia qui potest cognoscere maximum ex post bilibus,poterit etiam alia scognoscere, quae facilius cognoscunturi, adeoque poterit omnia cognoscere,quod est impo is bile . Confirmatur,omne medium naturale,
quod possit adhiberi, ad cognoscendam
rerum possibilitatem, est finitum,& limitatum. Ergo non potest conducere , ad cognoscendam rerum omnium Possibilitatem, quae est simpliciter infinita otam intensiue, quam extensue, quatenus
non solum semper potest producere Plu-vain plura, sed etiam perfectiora,& pem sectiora, tam successive, quam simul, veprobauinaus in 3, phys. Probatur secunda pars, omnia argu menta , quae fieri possunt contra possibilitatem incarnationis Dominicae, facillime solui possunt, ut patebit obiectionum solutione. Ergo numquam potest posti- lue probari eius impossibilitas,' adeoque cum omne non impossibi Ie fit possibile , ut fuse expendimus in disp. met. I negative probatur eius non repugnantia, ανο is bilitas, cum Deus possit facere t tum illud, quod non repugnat Probatur tertia. Primo quia ex aliis articulis fidei,potest intellectus creatum gradum facere, ad indagandam possibili- vatem incarnationis. Sicut enim docetur fide, unam, di eamdem di innam natura
38쪽
Da pusi. ct exim or. 3 sesse in tribus Personis realiter distinetis,
ita facile concedet, quod possint plures naturae subsistere in easem Person adsuina , quamuis non intelligat modum, quo fieri possit. Et sicut admittit in Eucha ristia, quod accidens remaneat extra su is i ectum, supplente Deo in genere causae effic ien ii S, eius defectum ruita poterit i ud i care , quod possit Deus faeere, quod natura humana remaneat sine propria subsistentia,cuius defeetus suppleatur a Deo. per modum termini intranstet, absque
ulla imperfectione inhaerentiar, vel perlaeti bilitatis . Deinde quia experientia docet, hominem constare duplici substantia, quarum una est materialis, & altera spiritualis . Ergo poterit etiam fieri aliquod aliud mirabile Composituma, quod constet ex naturis diuina, di humana , susteneatis a subsistentia propria naturae nobiIioris, nempe diuinae, demptis impersectionibus potentiae passiuae, & Inhaerentiae . Quamuis enim non percipiadmodum, quo possit id fieri, hoc non refundit in obieet, repugnantia, sed in sua imbecillitatem, quae sicut non percipit quomodo Deus cuncta creauit ex nichiis , & tam mirabilia secit, quae superandisum captum, ita ex isnorantia modi fa, etendi supremi Conditorix , non potest arguere impossibilitatem ipsiu&. operis. Ad 3 Nego maiorem QuamuiS em de facto incarnatio facta sit in person - .
39쪽
36 Di'. λ Art. ILmen praecisa fide, posset intellectus naturali lumine, admittere in Deo unam solam Personam absolutam, ut faciunt Iudaei,& ethnici, illamque iudicare esse assti mptiuam naturae humanae. In tali enim casu erraret quidem, admittendo so Iam personam abi Mam, excluss relativis, Non tamen erraret, admittendo possibilitatem diuinae inearnationis. Immo illi, qui admittunt in Deo , praeter subsistentias relativas, etiam absolutam, videntur sauere huic doctrinae . Nam sevi non obstante fide, de tribus subsistentijs rela iuis , putant esse necessariam etiam absolutam; ira pracisa fide, posset ab ethnico illa sola admitti,di illam dicere posse in .
Ad a. Nego consequentiam . Siquidem allatum testimonium,& quacumque alia afferri possent, ex polli debent, non de incarnationis possibilitate, sed de eius actuali existentia, quae sola est abscondi.
ta sumini naturati. - -- Ad 3. Nego minorem, Quamuis enim Persona diuina, non habeat cum natura humana illam proportionem, quae requiritur in miscibilibus, in ordine ad mistu, in quo confunduntur , vel saltem perficiuntur per modum actus,& potentiae, seu partium persectibilium, habet tamen a suffcientem proportionem, in ratione termini, per quam potest intrinsece terminare naturam humanam , loco eius
propriae subsistentiae, exclusis defectibus
40쪽
Da possib Ο s. Inc. II persectibi ἰitatis, re partis. Ad Distinguo maiorem , non possunt cognosci ut unibilia , retenta vitimata persectione, per modu termini subsistentis , in ratione suppositi, vel personae , transeat: non retenta huiusmodi vItimata persectione, nego. Et admissa minori, distinguo consequens, non possunt cognosci ut v nihil es , retenta huiusmodi vitimata completione, transeat: non retenta,nego consequentiam. Dixi transeat, quia nondum statuimus, an Verbum potuerit assumere hominem,ut ita se sub-hstentem, ita ut in Christo essent duae uersonaeε quod praestabimus infra . Caeterum quialie facto assumpsit naturam hominis, & non personam , ideo argume
An fuerit eonueniens, Z tam fieri hominem t ' ψ, VI detur non suisse. Primo quia actus
iniustitiae non potest couenire Deo, qui est essentialiter iustus Sed per asium PtIonem carnis,exercitus est actus summae iniustitiae; siquidem Deus obIigauit suufilium humanatum, qui erat innoeentissimuS, Vt pateretur, & moreretur, ad sati 'Laciendum pro Iubditis reis . Ergo uost fuit conueniens, VeIbum incarnari .