Tractatus de Incarnatione Dominica. Authore fr. Petro de Comitibus Romano ..

61쪽

εs Di p. II Art In finem nostrae ivllificationis , non tamen asseri desse eodem modo. Siquidem gloria Dei, est simpliciter finis qui ultimus, in omni ordiae sinium , quod non Conuenit gloriae Christi. Ad cuius euidentia dico, Chiissum dupliciter posse considerari, nempe ut faciendum , & ut glori S candum; & similiter hominem posse con-sderari,ut redimendum, seu iusti fieandu, di ut redemptum , seu actu iustificatum . Sub priori consideratione, quia non est volita' redemptio hominis, ut fiat Chrisus , sed potius est volitus Christus , ut fiat redemptio hominis ; & sub posteriori,non exaltatur Christus , ut homo iustificetur, sed homo iustificatur,vε exaltetur Christus , qui dedit illi posse iusti,ficari, ideo quia Christus ut faciendus,

ordinatur ad hominem ut redimendum, habet respectu illius rationem finis qui, di homo ut redimendus rationem sinis Et ex aduerso quia homo vi institi- eatus, Ordinatur ad Ghristum glorificandum, & non econtra, Christu, ut glorificandus,habet rationem finis homo. iustificatus rationem finis qui . Sed hoc non posset esse , nisi darentur duo ordines finium,quorum primus terminetur ad hominis redemptionem , & sufficientiam iustificationis,& alter ad Chriasti gIorificationem. Ergo datur uterque; icum subordinatione unius ad. alium, Rutriusque ad gloriam Dei,tamqua ad finem simpliciter ultimum in omni ordine.

62쪽

De existentia Incarnationis. 'Vndo sequitur , redemptionem esse finem euIus gratia, incarnationis, & gloria Christi redemptoris esse finem euiss gratia, non quidem incarnationis,sed nostr iusificationis, quae est effectus incarnaistionis, adeoque subsequitur decretum de incarnatione Verbi.

Urgebis, prius Deus voluit suam g Ioriam, quom media .: Sed magis conducit ad illam , ut illi propinquior incarnatio, quam redemptio . Ergo prius voluit in-

Carnationem, quam redemptionem , aliter non ordinate voIuisset is Nego minorem. Quamuis enim in incarnatio sit in se excellentior,non tamen

magis conducit ad finem gloriae Dei , tamquam medium illi utilius, & propin-

qirrus.Siquidem clim Deus statuerit, velle suam gloriam, ostendendo suam misericordia in lapsos modo sibi congruentissimo, ita ut peccatum nou deleretin

ni fi pro illo plene satisfieret, magis comis ducebat ad hunc finem redemptio,quam incarnatio, ut pex se pareta Ad 6. Nego conlaquentiam. Et dico, ostensionem d uinae honitatis, perfectionem uniuersi, hominum exaltationem, Nquaecumque alia hona, quae pollunt assignari ex sacriS paginis, quae prouenerum ex incat natione , conuerti cum mundi redemptione, vel ad illam reduci. Ergo fuerunt volita in eius volitione, nec per se sola mouissent Deum,ad volendam incarnationem , sed adsummum se habue-

63쪽

runt ut motiua partialia, quorum praecispuum fuit redemptio mundi, sine quo Deum non mouissent. Contra vero ita mouit redemptio mundi cum alijs, ut ipsa sola mouisset. Ergo ratio mouendi ad praeseas incarnationis decretum, fuit soIaredemptio,tamquam motivum primariu, di necessariu, eum reliqua omnia adsummum suerint causae impulsivae, ut loquiatur Vasquer, vel motiva secundaria. Ad T. Nego maiorem. Cum enim Deus potuisset non prouidere homini lapso, ad quod nullatenus tenebatur,fuit opus eius summae misericordiae, quod in

eius remedium prouiderit redemptorem. Ergo Redemptor non tenetur Adamo ,

qui solum pribuit causam materiale,sed Deo, qui ex malo elicuit bonum,& infirmitati praebuit pharmacum salutare. Neisque obstat,quod no fuisset statutus Christus, nisi ex occasione peccati. Siquidem

hoc est verum, ex vi praesentis decreti, Non autem absolute, cum Deu1 potuerit Christum velle,ex vi alterius deis creti, N ex alio motivo . A. autem de factofuisset VOli- . . Dirus , examinabitur an sequenti.

64쪽

Do existentia In aruationis. 6 P

- Verbum diuinum fuisse incarnatu, licet non fuisset Ada peccatum l

VI detur quod non , Primo quia sup

posito quod venerit soliim,ad redimendum hominem, cessante hoc motivo, non venisset. Cum ergo necessitas redeptionis, ortum traxerit ex Adq peccato, illo non peccante, non suisset; adeoque Redemptor ut omnino superfluus, non venisset, ut aperte docent 1 remus lib.

C. 2o. Si non haberet earo saluari, nequa u Verbum Dei earo faιrum esset. Naziandi oris 36. Humanitatis suscepta causa, nostra es ἰ uid enim aliud ea uis esse patuisset ρ Et Leo Papa ser. 3. Pentec. Si homo in natura sua perfectione, ct honore, in quo creatus est, permansisset, Creator hominum ereatura non.

foret. Et Aug. ser. 8. de verbis ApostosthSi homo non tertisset ius hominis non veni δερ ; & idem fer. 29. Nulla causa fuit me-niendi Chrisso D.ns Ieccatores salvos facere. Anabros lita de incarn. c.6 sua erat cau- Ja inearnationis, nisi ut caro, quε peccauerat, redimeretur Et Bernard.ser. a. in vig.nat.

b. re Flius Dei factus es homo , nisi ut homines faceret filios Dei sa. Si Deus, etiam Adamo non pe came,voluisset incarnationem, illam de εfuto voluit, non solum ex motivo P dem'

65쪽

σα Disp. II. ar. III. demptionis , sed etiam ob eius excellentiam . . Ergo illa voluit, propter duo motiua adaequata, ut contendit Suar. Sed hoc

repugnat dictis usque adhuc; neque enim esset verum, qnod illam solum voluit ex Inotiuo redemptionis , si illa adhuc fui s. set voliturus ex alio motitio . Ergo hoc

non est verum ,3- Deus de facto nullum habuit d

Cretum de incarnatione , independens 1 Prς uisione peccati . Ergo quia non potuit fieri, nisi ex diuino decreto,non P sita pr uisione peccati,no fuisset,eo quia nullum fuisset decretum de eius positione , Consequentia probatur a nomo

Gibbonmacerrime est radicente. Primo quia, si extaret hoc decretum, Deus vellat incarnationem , quam is nollet mundum, adeoque crearet unicum hominem, eum quo filius ut iretur, nullo alio ente Creato, quod putat absilinum. Deinde quia si vellet Deus assumptionem naturae humanae, ob excellentiam unionis hy-m stati eae cum natura creara, multo con

gruentius foret, quod vellet assumptionem naturet angel icae, quq mafiis acceditat assumentis: perfectionem . Ergo qui Rhanc non assumpsisset, neque humanam. 6 Deus nullum permittir ma Ium , nisi ex illo eliciat maius bonum. Ergo idecipermisit peccatum Adae, quia volebat ex iIl' elicere maius bonum, quod aliud non potuit esse, quam incarnatio filii, iis Riu; redemptionem, q- Proinde non

66쪽

De exissentia Inearnationis.

rae amabilis , nisi ex occasione peccati, ut idem infert ibidem . s. Si Christus adhuc veni siet, norias

exstente peccato , non essent vers assesetiones scripturarum,& Patrum, quod il- Ie venerit in remedium peccati, ve contendit Gonetius ; sicut non esset verum,

quod Rex Hispaniae miserie filium ad

tuendum Pontificem e rebellibus, si ad huc illis non existentibus, misisset lac Italiam , ad gubervandum regnum Neapolitanum, qua nauis parato ad iter iusterit etiam defensionem Pontificis. Sed hoc est absurdum. Ergo peccato non exi in te, nullatenus veni fiet. ConcIusio . Probabilissimum suto, Christum adhise fuissὰ venturum, quamu s Bum

non peeeasset, erram in carne pasmili,non tamen ut pareretur , o moreretur in Cruee.

Probatur 1.cum Mastrio hic disp. . oo . n. Α . Cum Deus in omnibus suis Operationibus ad extra, habeat pro fine smpliciter ultimo, suam gloriam,& manifestationem sua m persectionum attributalium; & cum inter omnes crea 3uras, a nulla posset dignitis, & congruenis

eius laudari,quam a Christo; & demum

eum in nullius purae creaturae, immo neque in complexi omnium purarum creaturarum molirione,magis ostenderet suLhonitarem,potentiam,& liberalitarem , quam in assumptione natura humanae, advolon ε hypostaticam tui fili j,probabilitaamum Puto,quod etiam permanente pri.

67쪽

Fa Biθ. II. Art. mmo homine,cum tota sua posteri tate, in statu innocentiae, adhuc misisset in mundum fit inm suum, ut carnem assumendo, fieret homo, non quidem ex vi praesentis decreti,sed alterius,quod habuisset in tali hypothesi, per quod recedimus a Sco- , Suario, & alijs, cum ille dicat, quod Christus adhuc venisset ex vi praelantis decreti, habentis pro molino primario , mysterij excellentiam, & redemptionem pro secundario: & alij quod adhuc ve-

.isset ex vi 'raesentis decreti, habentis Gerumque pro dupliei motivo adaequato. Dices , multo magis Deus promouisset hos fines, assumendo naturam angeli

Cam . Ergo vel hete ratio nihil probat,

vel nimis. Nego anteeedens. Quamuis enim angelus sit ex se perfectior homine, adeoq;

ex parte naturae assumptat, fieret compo

stum perfectius ex illo, & Deo,quam sit ex Deo,& homine; tamen quia perfectio

huius compositi,attenditur parte per sonet assumentis, quae cum sit infinita, aequaliter di stat a natura humana , & an gelica, assumendo naturam angelicam , ficut non faceret personam persebiorem, ita nec faceret compositum perfectius, nisi materialiter, quod proinde non ina eis conduceret ad tales fines . Probatur assumptum, primo quia Deus non laudatur a natura, ut est talis in se , sed ut est personata . Ergo cum eadem persona ejin ytraque natura, aequaliter ab uti

68쪽

qua Iaudaretur . Deinde bonitas , Npω

teritia Dei,eo magis elucent, quo plurI-hus communicatur. Sed a flamendo earinnem, diuina persona pluribus communia Catur, nempe naturae corporeae, & in eor- P reae, quam aflumendo naturam angeli Cam,ad quate spiritualem. Ergo tantuni

abest, quod magis promouere hunc fine, H fieret angelus, ut minus illum prom Meret, Demum quia in tala casu,in qno

non venisset Deus, ve redemptor, venis- .set ut instruelar,& Iegislator. Ergo quia magis indigent homines, quam angeli, a Deo instrui,& Iegibus communiri, congruentius fuisset,quod fieret homo,& no angelus, praesertim cum in assumptione vi Iioris, & fragilioris naturae, magis appareat benignitas, de liberaIitas assumen

Probatur 2. Hoc modo conciliantui Seripturae,& Patres. Siquidem eum dicunt, Christum venisse ad mundi redemptionem, debent exponi de p senti de .creto, ex suppositione peccati; εequandis dicunt, unionem hypostaticam esse perfectissimum opus Dei, summis laudibus exaltantes excellentiam huius mysterii, debent exponi de summa dilestione, qua Deus Christ si prosequitur, ratione cuius ita de facto illum voluit redemptorem , ut in casu innocentiae, ilIum voluisset, veinstructorem, di legislatorem, & etiam

glorificatorem.

3. Deus non miaiis diligit iustos,qua

69쪽

εε Di nare. Impeccatores. Ergo si pro hominibus im- Pus praeparauit, statum unionis hyposta.

tic.', per quem nainra humana exaltatur ad filiationem naturalem Dei, quanto

magis illum praeparasset pro ijsdem , si

permansissent in innocentia, iustitia origina Ii, in qua conditi sunt Aliter fument homines apud Deum, melioris conditionis per peccatum, quam fu i sient Per innocentiam, quod est absurdum SL quidem pro impiss prae parasser dona gratiae, gloriae, di unionis hypostaticae,pro innocentibus autem sola dona gratiae,&gloriae, negato tertio unionis hypostat cae, quod videtur ut absonum reijei ab Apostolo,dum ad Rom. s. ait. Si enim cui nimici essemus, reconciliata sumus Deo, per morum flis eius,muiro magis iam reconertia ri , satu, erimus in uita isus . Quamuis Nnim ibi loquatur Apostolus de iustificatis ex culpa, tamen multo magis dehet intelligi de innocentibus, qui cum num quam culpam admiserint , ab illa mundari non indigent. ε

Vnde patet solutio primi. Siquidem

auctoritates allatae debent exponi de in carnatione, ut volita de saeto, ex vi prae, sentis decreti , quod aliud motivum non habuit,nisi mundi redemptione, ex pec Cato patrato. Ergo nihil valent aduersii incarnationem, ut volendam per aliud decretum, quod Deus non habuit,sed habuisset, independenter a praeuisione pee

cati . .

70쪽

exissentia in ruartinis. 67. - Ad 2. Nego antecedens,quia it Iud decretum de facto non fuit, sed suisset. Ergo non .potuit influere ad incarnationem. Ad 3 Nego Consequen tiam, quae nostbene deducit, quod nullum fuisset decretum de incarnatione, ob excellentia ornysterii, aliosque fines assignatos, inde. Pendentes a redemptione, ex eo, quia de facto non fuerit,cu multa potuerit Deus velle , quae de facto non voluit. Ad ei primam probationem , nego sequelam s. Cuin enim Deus in ea hypothesi vellet incarnationem,non sollim ob eius exceIIentiam,sed etiam ut mundum perficeret, ordine unionis hypostaticae, non potuit illam velle,nolito mundo Pr terea quia

vellet Christum , ab alijs glorificari, ut

caput hominum , & angelorum, non P tuit assequi hunc finem, illis nolitis. Demum non video quid absurdi sequeretur, si Deus veIIet unicum humani naturi individuum, in quo compleret noc mylieri uni, caeteris nolitis , cum in. tali hypothesi potuisset habere alios fines nobis incoguitos. Ad a. respondimus in obi ctione ad primam probationem conclusionis,& plura dicemus inferius , Ad 6. Nego postremam consequentiam, quae solum vaIeret, quando incarnatio non esset per se amabilis, sed in umve medium ad mundi redempti emtas,

quod in falsum. Ad s. Nego maiorem , quia de facto

nullum aliud fuit motivum incarnatio