장음표시 사용
52쪽
in ZMmt IV 289. Um mare g 9. γε --xj IV I 84 d mo et III 29. 'uibus proprietatibus subStantiva Clausulis Ma et Orci mala adhibendi addimus neutra adiectivi Cum genetivo pro substanti is o JOCata et 'ura em substantivorum a Stractorum, quae in reliquis scriptoribus hic i lic saepius
53쪽
et perspicuitatem et ex observationibus Gulielmi Schmidiii potest cognosci et quod ad nomina propria Hebraica quae et ad personas et ad regiones significandas inserit commentationes addidit quae interpretarentur quid ab intellectu
Restat ut cumulationem verborum duorum pluriumve Synonymorum et in idem rerum genus cadentium aut vi et notione contrariorum iuncturamque, ut unam rem exprimant, commemorem, quae quantum apud varioS scriptores valuerit doceant et oratores Atticii et posteriores.' Cuius cumulationis varia genera formaeque sunt
' Schmi Atticismus de Aelio Aristide eil Nachrichtender Gottinger es de Wiss. phil.-hist. lasse 90 p. 395: de aliis aliten, opusc. I p. 23. iobech ad Soph. Aiacem v I 45,4Dissiligo b Cooste
54쪽
- 50 distinguendae una quod ea quae idem signiticant et speciem tautologiae prae se ferunt, vocabula coniunguntur et copulantur, quo uberiorem reddant orationem atque exornationem. Multae autem iuncturae ita erant pervulgatae, ut et lixa quodammodo verborum consecutio formaretur et verba affectuum nominaque, quae imprimi geminationi erant subiecta in ab arte et consilio plurimum distarent, naturam magis et cotidianum sermonem Saperent
In aliis vero iuncturis pars altera diversam vim habet, aut ut explicando inserviat aut ut novi aliquid adiciat, rem suppleat. Quibus formis autem Josephus usus sit et particulis, ex his exemplis magis eluceat: κατάπλυις καὶ μούνοι III 127. εκπληξις και δεος IIII 237, II 553. θυ ιία καὶ καπύπληεις III 188. οἶκτος καὶ δέος
57쪽
η μισος θ δέος II 478. βέλος-σχεδια III 527. μέμψις- κατηγορὰ 30. πεισε - συναναγκάσειν IV 98. η μεῖζον θ φοβερώτερον VI 272. Quibus rebus expositis, quae quidem magis in genus grammaticum quam rhetoricum cadere videantur, et delectu verborum tractato nunc veniamus ad compositionem verborum et enuntiatoriam, quam normis firmis legibusque constitutam apud alios quoque scriptores valere per se pateti
Joseph in bello Iudaico etsi non semper severe atque religiose esse vitatum, enselmus 3 in universum recte intellexit, pauca Nimius in praefatione addidit, in singulis
autem qua ratione usus sit nunc exponam. De hiatu in oratoribus Atticis p. 557. Diqiligo b Cooste
58쪽
- 54 Excusatur hiatus ante et post monosyllabas καὶ θ υμα ἐν τε γε δε ην, ante et post articuli formas et relativi pronominis, interpunctione velut sis )γμενη, dii VII 284. nominibus propriis velut πολιορκη Ἀριστοβουλον I 64, post περι πρύ. Eiiugit autem concursum vocalium cras et, ἐφελκυστι- κον et υτως pro Orco, μέχρις pro Wχρι καθύπερ pro υσπερ et νεκεν pro ἔνεκα et verborum collocatione Elisione vero in codicibus ipsis ι et a tolluntur velut τύ β V 364. R orio VII 40 aut ex usu aliorum possunt tolli hi hiatus: πεσοντι ἔστιχλευάγιν IV 343 a reoi 4χνέσκαπτον VIIII 5 αι γηρε mosa ἐν V 388. --Laoco I 498. ο ηρξαντο ψιλητος VII 62. Graviores hiatus in quorum numero neque Sunt habenda ea vocabula, quae in unum verbum tamquam coaluisse recte dicit Niesius praei p. V o ἐνδοτερω ρου IV 305 neque esse videntur ξακισχίλιοι ἔπτακόσιοι numeri
III 53lin, post longas vocales et diphthongos extant et oitendunt huc pertinent: I ante praepositiones:
59쪽
7 που του ιερου V 238. κοινοο ρου IU I l. aovδντος IV 209. θει δντος IV i5. υτου δήσω V 36 l. pa- νεοOD OB I 263 naραβυλου γωνίσασθαι VIII l2. δαιιιοναμ ρυῆ τινι χρυ υενος VI 252 sed ci. ρυῆ τινι δαιμονίῬ χρυ iaevo VI 59 πολεtio ουτε excusatum quod Verbo πολέμου membrum concluditur Ι 8. 8 loci suspecti et corrupti: ναου τολο tιένου μείνεο V 458 sci adn. stititiaχοι ἐκόπησαν Ial. ειδέσθω Moquouoc I 635. καλειταιἈνδρῆ ν II 503. Neque minus ponderis hiatu habet ac momenti apud Veteres scriptores verborum collocatio, cuius insolentis et ab usu communi abhorrentis et alienae omne causas ut Penitu percipiam, et ostendam, quas formas observaverit, fieri posse non arbitror, quia Saepius ordo verborum immutatur quam ut certis legibus constringantur; attamen e exemplis cognoscitur Josephum id potissimum egisse ut vocabula natura coniuncta in te positis vocabulis separaret, aut hiatu adductus aut numero quodam aut studio singula verba sterendi quam Corruptam et perversam verborum collocationem apud alios quoque aetatis scriptores magnopere valuisse, et Disjlige by o le
60쪽
- 56 testimonia doceant quae Schmidius Atticismus passim alter et Longini illud: I p. 308 Rhet. r. ed Sp.
ἔτι δὲ καὶ πρις τουτοις θ ριετηθεσις τον λεγομνων ταν τῆς συνήθους χωρας κοσμον περιόπτη. EX opere autem J sephi numero haec exempla formasque: 1 in fine enuntiati vel periodi extra ordinem, quo eminentior res fiat, nomen proprium ponituro 3. νε- πεμψα προτε ν φηγγῆσασθαι Asorino I 625. amoκοφας ἐειιδας δι' ἈντίπατDον, aut subiectum VII 288. την γαρ κορυφxi . . . νῆκεν εἰς γεωργιαν ὁ βασιλεις, imprimis substantiva abstracta cum articulo coniuncta. II 348. περισσὴ τρις τους γεμινας η Mμφις . . . aut adverbia: VII 56. ... πεχθος V 426. . . . ainiaci I 479. ἐμμελος. 2 articulus et substantivum interposito nuntiato
Separantur. II 346. et recto τό, σθενεστέρων, H τα πρήγματα
VII 406. την ἐν τοσουτοις πεσσον ἐπὶ τῶν ἔργων ἐθαυ-
3 verbum et subiectum enuntiato interposito sep
II 464 μ κὐειτο ἐπὶ τὰς σφαγὰς γ φιλοτιμια.4 substantivum et attributum interposito vocabulo separantur aut verbo. III. νέων ῆρξε θορυβων aut pronomine ποιαιλις avrbνευφη ut ις III aut adverbio ἰδίας φδη σωκας Vi qui usus est cum apud omnes posteriores scriptores frequentissimus ci Schmi Atticismus IV, p. 16 tum adhibetur in sine
membrorum aut periodorum, ut longa syllaba numerusque quidam orationem terminet: II 372. λην ἐπι ζιζοντες τὴν οικουμενην. quo loco commemorare mihi liceat non modo adiectiva λος et Diqilige by Ooste