장음표시 사용
31쪽
que in Concilio Ephesino ad iugulandam Nestorii haeresim , Patres allegare Praetermisissent . Sed argumento primo de praestanti Patruinauctoritate exposito, rei ordo jam postulat , ut alterum de Liturgiae, Psalmodiaeque mrma subji
Primis gaatuor Seeuris, quae fuerit Liturgia Sitiaia forma.
I. Einceps , ut propositum erat. de Litur-L -, R A coluthiae serma dicatur . Vehementer fallitur, simul ac fallit, qui priscos mores recentiori metitur obsti Uantiae , ac veterem disciplinam hodiernae assimilat praxi. Nec is de Sacra eruditione benemeretur , qui plustulum , quam par est, aut antiquitati in distretε detrahit, aut novitati facile indulget. Et si Christianis nullo non siculo religio merit de per QI- vendo divinarum Precum tributo ς Attamen Miliae, & Ossicii apparatus quatuor Seculis primis talis erat, qualis uno divinae Scripturae libro absolvi servi potuerit. Idque ut appareat ma nisestius , de utroque separatis agere Capitibus studuimus ; quorum praesens , Missae ritum , sequens autem, Ossicii formam amplectitur. II. Ad Millis apparatum quod attinet, Episcopis Siculis in ipsi, jan nascentis Ecclesiae exordio oblationis Hostiam brevi sermula consecrare, mos suit. Ab Apostolis, quorum erant distipuli , sumpserant exemplum ; apud quos sola orationis Dominicae recitatione divinam confice Diuiti Corale
32쪽
ficere Eucharistiam, usius invaluit . Hinc quod
In Siculorum postea Ecclesias abusus irrepstrat, ut prorsus omissa oratione hac , novae recitarentur preces ; S. Gregorius Apostolicae disciplinae s. Gregoriua vindex, datis ad Siculos de recitanda oratione Magnus. Dominica mox post Precem , ordinationibus , ad restituendum morem pristinum totus incubuit, illam Sanctionis suae rationem reddens, quae argumenti nostri probatio est ca)r usia mos Apo- solorum fuit, ut ad ipsam summori orationem
obutionis Hostiam eoAsecrarent. III. Qui eadem floruerunt tempestate Wa- Iasi idus Strabo cbθ, & ltemigius Anti si odorensis e constantem Veterum traditionem suo cominprobant testimonio . Et primus quidem aperte malafridus innuit , Litur iam olim Chistianos ita celebra- Strabo. visse , ut Parascevasticam aetate sua celebrabant
Romani: idest praemissa oratione Dominica , Gylant 1Ne Dominus noster praecipit , commems rotione peplanir ejur adhibita . Alter vero Apo- Remigius stolicam Missic rmulam exhibens, eam fuisse Antisiodoren brevissimam testatur dicens et In Missa tres ηδ' tonitirenori orationes in initio idei proferebant dir , incipientes ab eo loco, ubi dicitur: Hane igitor obutionem . IV. Nec ab antedictis dissentit Berno Au- Berno Augiensis Abbas r Igitur c inquit in exordio gy-ns. Abb. noscentis Ecelsae nou eo, quo nunc modo , D Iordine, sacra celebriabuntur Missaruis Dumnia ;atque testimonio antedicti S. Gregorii proxime B a har-
33쪽
haerens , apud Apostolos . Apostolicosque Viros
morem illum invaluisse refert, ut ad usam stare ora Orationem Dominicam oblationis Ho-siam eonsecrarent. Honorius. V. Ab his minimδ abiungendus est Hono rius , vel quisquis Auctor sit Libri Gemma Antismi a , qui primarium Misae mstitutorem D minum Iesum fuisse narrat, quando Eucharisti m confecit Sacramentum , G memoriam fui fuiseelebrare praecepit. Quem apparatum simplicissismum inde Apostori auxerunt, dum super ροπem, G vinum ultra consecrationis verba, Domin xam orationem dixerunt. VI. Patres hactenus Iandat, , etsi act rem contestandam sussicerent planὰ ς his tamen omni-Brevstalla hus longe praestitit unus S. Augustinus mst. Hic actrationem S. persuasionis effectum nedum magna movet au-
Augustinus assectoritate , verum & perspicua impellit ratione MARM. Fatetur enim Ecclesiam m celebratione Missarum
sibi sequendnm putasse grave illuci Apostoli Dymonitum de non omittendis ad optanda hona precationibus , deprecationibusque ad evitanda maIa ; idque non muItiplici precum apparatu , sed ea tantum una oratione Dominica abῆIvisse asseverat, quae utrumque mirabiliter amplectitur : Quam totam inquit petitionem ferΘomnis Ecclesia Dominica Oratione euadit. Quomodσ VII. De ritu autem , quo ista oratio D an Missa dice' minica diceretur a Siculis , atque ab omnibuSit O atio Do F id libus, in Romano Palciarchatti con-minica. sti- sal Cat. 86. svi Epi'. i 9. alias sy, ad Taulinum π. I 6
34쪽
sit tutis, audiendus est S. Gregorius superius laudatus G ; volens enim eorum declinare quaerelam, qui Vitio vertebant ei, quM Graecor uinconsuetudinem aemulatus, in Latina Siculorum Ecclesia orationem Dominicam mox post CanOnem dici statuerat , in ho et Graecorum morem non sequi , neque imitari se defendit , utpote cum ex ordinatione sua apud Siculos oratio nem Dominicam solus Sacerdos recitaret; quan do, apud Graecos ab omni popuIo dicitur. VIII. Concedimus ultro, quω successuis dein-dδ temporibus Missae λrmam Ecclesia adhibue' Tim .esilum rit longiorem prae superius exposita, prout com qua lantentu mode satis inspici potest apud Sanctum Justi- audia.
num Martyrem b , qui primus illorum est ,
quorum scripta post Apostolica tempora ad nos pervenerunt . Id tamen argumento nostro nil planε deroga tr Nam religiosum Ceremoniarum auetarium tale fuit, quale pristinam disciplinaehrevitatem magnopere non vulneraret . Quod apparet mani se tu, si ex hodierno Missae ritu additamenta praecidas, quorum institutio Caelestino, Damaso, Gelasio , Gregorio , aliisque Romanis Pontificibus, quarto Seculo recentioribus adscribitur . Consiuendus hac de re est Stephanus Eduensis Episcopus se , Vir antiquitate , & eru ditione venerabilis; Antequam , inquit, Missae Sacrificio ad ornatum , & decoratum Ecclesiae quaedam adderent Caelestinus , ct alii illo recentiores Romani Pontifices , sine aIi quo ornatu febat
35쪽
IX. Ad cuius rei contirmationem plurimum valet auctoritas ejus , qui post quartum Seculuin proximὰ claruit S. Augustinus: describens enim Missa Cale Priorem Liturgiae Partem , quae Catechumenorum chumenosum Missa dicitur, initium sumit a celebrantis salu tatione, quae Graecis est: Pax omnibur; Latino-ium Episcopis : Pax Pobir; Reliquis vero Sacerdotibus et Dominus D bis in . Et cum hac ipsia Praesidis falutatione vix , hac autem detracta , ne vix quidem aliquid legi innuit, quod Scriptura divina non sit. Pergit itaque Sanetus Doetorr u) Procedimus au Populum , picua erat EeeD-sa. . . . Sutato, Pop tam . . . facto lavdeis
ij ntio, Seripturarum dirainarum sunt Iectu δε- Iemnia. Ubi autem Dcut M es σου mei sermonis Deum , dixi pauco , pro tempore, G pro iutasseeunditate laetitiae ἱ Qui ct testatum reliquit qualiter hujusmodi Scripturarum solemnia recitaiahantur M r Primum Iectionem c ait otidioimar VDIi; Deinde cantaPimus Mamum; post haec
ilii hi. Nisi a Vicitur Fidςlium, minu , , minusique scripto prodita suit. Vigente enim in Ecclesia severiore disciplina de occultandis praecipuis Catho Iicae Religionis mysteriis, Patres soliciti crant , quo ne suminar veritatis intelligentia a pςrmixti populi multitudini prodentus, gravein illi iniuriam face-
a Pe Civ. Dei lib. 22. cap. 8. n. 22.llit AG u. t 77. de Verbis a posui. alias Io.
36쪽
rent, a quo mandatum acceperant sanctissimum eca Non esse dandam Sanctum Canibus, nec margaritas projiciendas esse ante poreor . Sani, Fidelium Nissa duo praecipuδ complectebatur rinenarrabile scilicet Τrinitatis mysterium, Sc admirabile fatis Eucharistiae Sacramentum: utrumque Ecclesiastica Arcani disciplina compraebensi m Trinitatis Diu laborandum non est , ut Patrum testimonia mysterium ex de occultando olim Ti inita is mysterio inquira- disciplina Ar- mus , cum vel unius Cyrilli Hierosislymitani D cani occulta- testimonium maximδ clarum, sussiceret planδ, xv λ' unde qui Haereticorum spinis, & vepretis inhaerentes, hanc negant veritatem , ipsi se, UeI corrigere possint , vel certe erubescere debeant ;agens itaque de Τrinitatis mysterio Symbolo contento et non enim inquit Gentiri euiquam de
Patre, ει Fico , G Spiritu Sancto Arcana πι- fleri a decuramus ; neque palam apud Catechumenos de mysteriis verba faeimur ; sed muIta saepe Ioquimur oecuti/, ut Meler, qui rem tenent , inteIngant, ει qui non tenent, non Le
XI. Simili Patrum vigi Iantia occultabatur sid iri' δ' quondam Eucharistiae Sacramentum. Id centena ipta adri
Patrum ita liquido monstrant testimonia, ut de Areani disti is veritate ista cum Catholicis Haeretici 9 non plina comprς- convenire Uereantur. Consulendus itaque est hensum.
S. Athanasius Q , qui illuci vitio vertit Eusebianis , qudd qνaestionem de Sanguine, G Corpore Chrisi Babui,sent coram Prauecto, a lsistenti
37쪽
Fideles Ar cani disciplinae addidit ,
hus Ethnicis, Iudaeis, & Catechuments . s. C rillus mox laudatus a Catechumenos proxima baptigandos alloquens : Seiunt cinquit initiati vim hujus potuit ; Sciuir Dor quoque pauIIopos. S. Cyrillo proximὶ cohaeret X. Iohannes Chrysostomus M . En ejus verba et Eucharisiae
Maserium . . . initiati Dummodis noverunt. De aliis recensendis Patribus omni prorsus incommodo nos relevat S. Augustinus fla), cujus unius auctoritas pro mille valere potest, inquiens et Quid
est, quta occultatum est, G non pubΠeatum in GeIesia i Sacramentum Baptismi, Sacramentum
Glisarissiae. XII. Quo circa antiquis Patribus disti plina Arcani ita curae erat, ut ab iis scribendis omnino abstinuerint, quae Gentibus , Iudaeis pariter,& Catechumenis in primo audentium gradu exl- stentibus , revelanda non erant . Quamobrem
Sozomenus cQ ultrὼ latetur, se Symbolum Nicaenum scribere omisisse : quia Perisimile es nonnullor , qui non funt initiati masteriis , Bune Librum perlecturos. Neque hoc solum in oriemte , sed in Occidente quoque , & ubique uita receptum fuisse, patet ex S. Augustino co , qui agens de eodem Symbolo , a quo uiua Licilium petebat initium: SVmἶotam cinquit emoscribit, ut Iegi possit; sed ad recensendum , nose, ιδ deIeat obrivio , quod tradidit is vobis codex vestra memoria. Haec S. Augu-
38쪽
stinus , quocum simul adest , & uno conmnae ore S. Hieronymus r Symbolum ait in ab Apo- foris traditum non scribitur in Maria , Gatramento , sed tu tubulis cordis earnaribus. Prosemus id quoque est satis expressδ S. Petrus Chrysologus ς cujus integram hic transtr here stntentiam Lectori gratum fore non dubitamus r Accepturi ergo Samboum . . . pectora parate , nos charism: sensum acuite , non ea- Iamum : G audita non atramento ,sed Spirituminisi ante, describite : quia committi non potes ea eir, G eorruptibi ibat infrumentis aeteris niam carisse Secretum I sed in usu arca animae , G in us bibDolfeea interni Spiritates Aeandum. Haec Chrysologus , cui illud ulterius haud in ultimis laudum est , quod ii, non obscure talis disciplinae rationem praesentaverit , ut neminem nostrum lateat, primorum Seculorum Chiistianos a scribendi usu iure, ac merito abhorruisset inquit profanus amburer , ne improbur quos diueeret discussor inveniat: ει sat ad contemnentis , G ignorantis ruinam , quod confitentis, G eredentis donatum es ad statem . Qubd ad Liturgiae apparatum attinet, hactenus: nunc ad exponendam Ecclesiasticae Psalmodiae Qrmam transeamus.
39쪽
, UI ati, antiquae disciplinae imagine proint pius abest , constanti semper fiorma Psal-- modiae obsequium Deo oblatum elle se denegat .. Constat iam plane divinarum Precum disciplinam non ita olim misse, quam nunc est; S. nunc aliter esse , quam olim fuit .. Distinguendae enim sunt aetates:ne hodiernae', intem turbata temporum, strie , ea perperam tribueretur idea. quae rectius conveniret antiquae , . Nam moribus cum tempore immutatis , servati fide,strmula , sacras quoque Ceremonias oportuit immutari . Quod igitur multiplici, nunc agitur precum laude , sola olim agebatur Psalmotummodaeimi recitatione.De hoc Testem exhibeo dissertissi- tantum Psalin mum se atque omni exceptione majorem Cassi mi, consta- num qui est Auctor , suborta antiquos inter Chtutianos diversitate , dum pro nocturna se& vespertina Synari siti quinqua nor, arii δε-xagenor Ualmos Ποππ ID Nero , nec Hoc qui dem numero contenti , excedi eum debere se eeη- ferent, quaestioni finem mιram imposuisse app ritionem , duodecim Psalmorum numerum i
IL Id planδ confirmat, quod de magno Antonio,. magnoque Paulo Monachorum disiciplinae addi Us , senescente Seculo quarto , stripsit Palladius cM: idest non alia formae Sacras De
40쪽
Preces Antonium perstivisse , nisi cuius reeor dabatur Psalmi, duodecies recitandor Vam,m eius verba exstribo auit Antonior , quem noverat, ctim cum duodccier cerinisset, duodeeieroravit , ut tu Boc quoqae rarium probaret. Indst de Paulo haec statim subjungit et Stirgis rursus, ει facit duodecim orationes, G povie
odeeim 'amor. Hinc natum, ut ad serWaniadum duodenarium Psalmorum numerum, antl- qui Patres toti incumberent , illumque ad nostram usque aetatem universa cust dit AEgyptus , S Thehais; nec aliundE , fi Radulpho de Rivo a) credimus , SS. Hieronymus, & Benedietus sumpserunt, ut iste υmni nocte tam de Tempore, quam de Sanctis; ille Vero Primo nocturno Dominicali, dc ceteris nocturnis serialibus duodecim smiliter Psalinos , quemadmodum nostro servatur tempore, P scriberent. III. Equidem totam Ecclesiasticarum Prerem vim in Psalmorum recitatione olim Ecclesiam constituisse, ii Patres ulterius innuere Videntur, qui rem suis inspicere oculis meruerunt. Ex quibus totam classem ducit S. Ephrem Syrus cM e Est, inquit, Psalmus Wordiam timoris nocturiani , re sies a Iaboribur diurnis . . . Nox Gelasirae , quem sequitur S. Ambrosus co , dicens r