Jus gentium methodo scientifica pertractatum, in quo jus gentium naturale ab eo, quod voluntarii, pactitii et consuetudinarii est, accurate distinguitur; auctore Christiano L.B. de Wolff, ... Halae Magdeburgicae prostat in officina libraria Rengerian

발행: 1749년

분량: 903페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

288 Cap. III. De Dominio Gentium

igitur extant scripta fide digna, quibus initium possessionis praesentis probari potest, possessio immemorialis non est, cum jam constet a quonam possessio ad praesentem Possestorem continuata fuerit. 36 I.

An ea st j Praescriptio immemorialis juris narure est. Naturaliterris naturae. enim quilibet possessor praesumitur dominus rei, nisi prostent rationes probabiles in contrarium g. O33. pari. 3. Jur. vat. . Enimvero si praescriptio immemorialis fuerit, ea nititur possessione immemoriali, ac per consequens probari nequi utrum possessio a domino, an a non domino ad possessorem praesentem continuata fuerit s. 36o.) , atque ideo prostare nequeunt rationes probabiles, quod praesens possessor do- . minus non sit, consequenter quo minus recte praesumatur. Quamobrem praescriptio immemorialis juris naturae est.

Effectus nimirum praescriptionis immemorialis est, ut res lin statu quo relinquatur, seu ut qui possidet maneat in possessione. Quodsi enim vel maxime contingat, ut possessio ad praesentem possessorem a non domino continuata fuerit, de quo tam. constare nequit per hypot/esis ; posses Ilia tamen jurinaturae minime adversatur, cum nemo rem a se possessam restituere teneatur, nisi qui restitutionem petit dominium sus-ficienter probaverit g. 64s. pari. a. Jur. nar. , qualis probatio hie deficit per hypothesin. Alia vero est ratio, si constat, possessionem a praedone, seu non domino ad praesentem possessorem fuisse continuatam : tune enim initium possessionis vitiosae non amplius obscurum est, consequenter nec possessio immemorialis. Atque tum salvum mansit jus domini, seu ejus, ad quem dominium pertinet, quod quantumcunque tempus, cujus quippe in dominiorum & jurium quorumcunque tran1- Iationem vis nulla est, eidem auferre minime potuit.

312쪽

9 Dribus cum eodem connexis.

g. 36 a. Quoniam praesci iptio immemorialis juris naturae est Aa lotam 3. 36 i. , jus vero naturae obtinet inter Gentes I. 3. I habeat inter praescriptio quoque immemorialis inter Gentes locum habet. Gentes.

Non video, quicquam dissicultatis in eo superesse, modo significatus praescriptionis immemorialis non mutetur, & ad certum annorum numerum restringatur. Neque enim qui possidet, sed qui rem petit, dominium sussicienter probare tenetur f. s s. Part. a. Jur. nat. . Cumque constare in casupra scriptionis immemorialis nequeat, possessionem a praedone, seu non domino ad praesentem possessorem fuisse contunuatam g. 36o. ; praesens possessor rem bona fide possidet g. Is 3. Pati. a. Jur. nat. , ac Per consequens in peccato minime versatur, cum non adst, cui rem restituere obligetur I. 4ZI. Part. a. Furinat. σ3. 44O. pari. t. PHLPra I. -υ. .

q. 363. Qui sientii diuturni ratioves allegat, adversus eum non va- Quando non

let praescriptio. Cum enim silentium esse debeat scientis ac noceat dia- volentis, ut derelictio, unde pendet consensius in amissionem turn fiuris, praesumi possit .io 3 . pari. 3. Jan nat.2; ex diuturno-ι m. silentio ideo praesumitur derelictio , quod credibile non sit, tanto temporis spatio parti ad veris jus suum in notitiam venire non potuisse, aut nullam oblatam fuisse occasionem interpellandi. Quod si igitur rationes silentii diuturni allegan. tur, ratio praesumtionis cessat, consequenter etiam praescriptio I. soa 4. pari. 3. Jur. vat. , ac ideo non valet adversus eum, qui silentii diuturni rationes allegat.

Nemo adeo absurdus erit, ut putet, solo lapsu temporis invito domano ius transferri posse. Quamobrem qui animum derelinquendi in altero praesumit, rationes probabiles, Cur praesumat, habere debet f. a 4. pari. a. Jur. nar. . Quodsic inusii Fus Gentium. Oo ergo

313쪽

29o Cap. III. De Dominis Gentium

ergo hae refutentur contrarium ostendendo, praesumtio utique cadit i immo si pars adversa rationes saltem probabiliores alle. gare valet, ob quas praesumi potest vel ignorantia juris sui, vel desectus oecasonis jus suum persequendi aut possessionem saltem interpellandi, praesumtio sortior vincit dilbiliorem. Levissima vero omnino est praesumtio, quae sola temporis diuturnitate nititur. Atque ideo patet, quod supra jam monuimus not. g. 339. , praescriptionem inter Gentes, quae ex BIO diuturno silentio procedere debet, maximis dissicultatibus imis plicari , ut vix unquam ullius sit usus. Absit autem ut eam confundas cum praescriptione immemoriali I. 36o. .

g. 364. De est, q*i s quis signo quocunque sufficienter indicat, se jus suum re-RRβῆμ'' mittere votis, etiamsi id non persequatur, adUersus eum non valet

Om iudicat, pug eriptio. Etenim quod quis sussicienter indicat, quando se jssi Dum ad verum dicendum obligatur, id adversius ipsum pro Vero 'vit e habetur I. 4 et 7. pari. 3. Jur. nat. . Quamobrem si quis si- 'M- gno quocunque difficienter indicat, se jus suum remittere . nolle, pro vero quoque contra ipsum haberi nequit, quod ideo remittere velit, quia id non persequitur I. a 8. Oates. I.

Quamobrem cum nemo jlIS suum amittat, ac per consequenSadversus cum non valeat praescriptio, nisi consensus in amissionem juris praesumi possit q. roa 4. p rt. r. Jur. nat. ἔ siquis signo quocunque sum cienter indicat, se jus suum remitistere nolle, etiamsi id non persequatur, adversus eum praestriptio non valet. - Pertinet huc protestatio, quando scilicet quis contradicit,s quid committitur iuri suo adversum. Unde vulgo dicitur, Protestando conservari jus suum. Similiter buc pertinet, si,

qui imperium remittere nolit, titulum & insignia regia usurpar, Suamvis regnum non Possideat. Ne lites in extricabiles inter Gentea

314쪽

O guribus cum eodem commis. 29 I

Gentes oriantur, nonnisi vi armorum terminandae, immo nequidem hoc modo serriper terminandae; consultum omnino est, ut, qui jus suum conservare velit, remittere autem nolit,

voluntatis quoque suae sgna manifesta edat, quantum in pote. state est. Controversae enim de causis flentii cliuturni inter Gentes, quarum lites sub judice nullo sunt 3c rationes probatu dissiciles utplurimum habent. dissicillime dirimuntur, nee hellum modus aptus est ad eas definiendas, etsi huc tandem tanquam ad sacram anchoram sit confugiendum.

s. 3 6 s.

Si quis ea, facit, vel non facit, Fae facere militae poterat Quomodo obatis non facere, ni jus suum remitteret adversus eum valet praescri-factum, oriptio. Etenim si quis ea facit, vel non facit, quae facere mi- non factumni me poterat, aut non facere, nisi jus suum remitteret, is alterias jas sussicienter indicat, se jus suum conservare nolle: quodsipraescribatur enim conservare vellet, Opus omnino foret, ut diceret, se hoc facere, vel non facere, salvo jure suo. Quoniam ita. que quod quis suffcienter indicat, quando ad verum dicem dum obligatur, id contra ipsium pro vero habetur cf. 4ar. pari. 3. Jur. nat. I si quis ea facit, Vel non facit, quae facere minime poterat, aut non facere, nisi jus suum remitteret, adversus eum pro vero habetur, quod remittere velit, ac per consequens in amissionem juris sui consentiat. Valet

igitur adversus eum praescriptio g. Oz4. part.3. Jur. nat. 2. Exeipi nimirum non potest, se hoc secisse, vel non seeisse,

salvo iure suo. Cum enim mens alterius nemini pateat, nisi signis manifestis indicetur; necesse omnino erat, ut sussicienister indicaret, iactum hoc, vel non factum juri suo nocere mi. nime debere. Alias admittendae serent reservationes mentales f. 23 I. pari. q. Jur. nat. , quibus Omnis negotiis humanis

demeretur certitudo, & quae illicitae ipsaque naturae lege pro-O o a hibitae Diuitiaco by Gorale

315쪽

29 a Cap. III. De Dominio Gentium

hibitae sunt, quando ad animi nostri sensa alteri indieanda obligamur s. a 37. pari. r. Jur. nat. . Immo si tacitae istius. .. modi exceptiones in verbis & factis admittendae essent, conis stare minime posset, quid contra loquentem, vel facientem pro vero habendum sit. Qui ergo mentem suam alteri iussicienter non indicat, quando indicare debet; is sibi imputer, quod juri suo nocuerit. Praesumtionem derelictionis ex facto positivo jam alibi demonstravimus f. Io 3. pari. I. Iur. nat. .

g. 366. An praescri- Praescriptio ob flentim longissimi temporis convenit juri Guptio longis- tium voluntario. Etenim cum Gentes singulae, quatenus in- .simi tempo- civitatem maximam coluisse intelliguntur, univcrsiis quoqueris conso sese obligasse intelliguntur, quod commune bonum promonis juri vere, & universae singulis, quod ipsarum bono in particulari Gentium vo . prospicere velint g. i a.), in hoc quoque coniuntire debent, lantario. ut unaquaeque jure suo quiete fruatur . q. pari. 8. Jur. nato, consequenter ut imperia aliaque jura tandem sint certa, nec semper maneant in incerto. Quamobrem cum lex naturaedet jus ad eos actus, sine quibus dominiorum, consequenter

etiam aliorum jurium quorumcunque, quae non minus ac res corporales in dominio sunt La 36. pari. a. JEr. vat. , ceris. tudo obtineri nequit c . Ioso. pari. 3. Jur. vat. 9, praescriptione autem ob silentium longissimi temporis inter Gentes non admissa, imperia & jura alia Gentium incertitudini obnoxia maneant, quae post longissimum tempus causiam bello dare potest, quo nihil magis laluti Gentium adversari nemo in dubium revocare ausit; in praescriptionem ob silentium longissimi temporis Gentes, quatenus in civitatem maximam coluisse intelliguntur, consentire debent. Quoniam itaque jus Gentium voluntarium est, quod ex notione civitatis Di iij so by Coost

316쪽

er Dribus cum eodem connexis. 293tatis maximae derivatur . a a. ; praescriptio ob silentium long stimi temporis juri Gentium voluntario convenit.

Grotiiu praescriptionem inter Gentes ad jus Gentium voluntarium refert, quas ad eam provocasse ex Annalibus probat. Quoniam is jus Gentium voluntarium ex consensu Gentium moratiorum deducit not. I. ao. , ac ideo ab aliis id pro figmento habetur,quia expresIus Gentium consensus probari ne Juit, immo nec consensus nonnullarum alias Obligare valet praeeriptio quoque inter Gentes non admittitur, quam tamen nos etiam naturaliter in certis casbus valere ostendimus I. 338.

V seqq. . Quod si vero a jure naturae recesseris, quia praescriptio ob flentium diuturnum dissicilis est probationis, si ea hoc

solo nitatur; non tamen a vero aberrat solitis assirmans, jus Gentium voluntarium eidem minime obstare. Rationes enim eorum, quae ad jus Gentium voluntarium reseruntur, non intrin.

secae sunt, quales in Jure naturae requiruntur, ex ipsis dominii, seu proprietatis, atque imperii notionibus petitae, sed extrinsecae, a fine civitatis maximae desumtae f. I 4. , non diversae, ab iis, ob quas ius civile ex naturali essiciendum Ia . . Quemadmodum itaque dantur rationes legum civilium, quae anne civitatis in genere civitatum omnium communi desumta pariunt jura civilia cuivis civitati convenientia, & per quas earum rectitudo definienda; ita quoque rationes ex fine civitatis maximae, in quam ipsa natura Gentes coegit I. 9. , quatenus nimirum certa officia praescribit Gentibus ipsa lex naturae, in anterioribus demonstrata, desumtae pariunt jus inter Gentes, quod illius obtinendi causa admittendum, utut a jure naturae perinde ac civile

recedat. Nimirum cum civitas maxima non minus conveniat

juri naturae I. 9. , quam civitates Particulares g. 26. pari. F. Fur. nat. , ipsa lex naturae Gentes obligat ad finem civitatis maximae consequendum, consequenter jus dat ad ea constituenda , sne quibus finis pro conditione humana obtineri ne, quit, licet a rigore juria natum abeant. Quare cum abs Oo 3 num

317쪽

cap. III. De Dominis Gentium

num non videatur, ut praescriptio valeat inter cives in Rep. bene constituta, cum intersit Reip. ne dominia maneant in in.

certo; nec absurdum existimari potest, ut praescriptioni longissimi temporis inter Gentes fit locus , cum multo magis eorum intersit, ne ipsarum dominia & imperia semper sint incerta. Obligatio, quae tenet singulos, ne negligentes sint f. IO46. pari. y. Jur. nat. , sed potius diligentes in inquirendo in res suas, quae forsan in alterius Potestatem venerunt, nec non in jura sibi competentia f. Io Z. pari. I. Dr. nat. , &ut operam dent pro virili, ne dominia aliorum maneant in inocerto g. Iosa. Part. I. I r. nat ), tenet etiam Gentes f. 3. , consequenter etiam lex naturae dat jus ad ea Gentibus , sine quibus dominiorum & imperiorum certitudo inter ipsas obtineri nequit g. Is 9. γγ t. t. Igil. pra I. unis. . Atque id eis

Gentes recte in ea consensisse praesumuntur, quia consentire debuerunt, prouti ex supra jam annotatis not. 9. cr not. 9. I a. abunde liquet. Lex naturae non minus consulit felieitati Gentium, quam singulorum, etiam quatenus minus malum tolerandum , ut evitetur majus. Ius igitur Gentium voluntarium non magis figmentum dici meretur, quam si quis jura mere civilia figmentis non tolerandis accensere vellet. Ius Gentium voluntarium adversari rigori juris naturalis, nemo sanus dissitetur; ast inde minime sequitur, inter Gentes mi. nime tolerandum esse, ut ab eodem ne latum quidem unguem recedatur, s eum cum salute Gentium collidi in casu emeris gente contingar.

I. 367. De jure Gen- . Si Gentes vicinae de praescriptione inter se conveniunt; eotium pastitio modo valebit praescriptis, quo conventum fuerit. Quoniam pacta quoad prae- sunt servanda, seu naturaliter obligant q. 789. pari. 3. Jur. seriptionem. nat. I si gentes vicinae depraescriptione inter se conveniant, in

se invicem jus exigendi tranaserunt, ut valeat praescriptio &

318쪽

yuribus eum eodem connexis. 293

ea, de quibus conventum fuit q. 43 o. pari. 3. Iur. nat. . Cumque jus aliquod in alterum transferens prouti sibi visum suerit definire possit, quomodo translatum esse debeat

I. pm t. 3. Jari nat. I si Gentes vicinae de pra scriptione inter se conveniunt, eo modo valebit prascriptio, quo conventum steri

Conventione Gentium de praescriptione non modo quasi pactum, quo nititur jus Gentium voluntarium, mutatur in Pactum perfectum ; verum etiam eidem addi possunt, quae jure isto definita non sunt, aut saltem dissicillime definiuntur, vel ob circumstantias latentes, aut non satis certas in casu emergente definiri nequeunt. Quamobrem cum praescripti. inter Gentes Ob diuturnum silentium dissiculter praesumatur g. 3 39. & praesumtio tota nitatur rationibus nonnisi proba. bilibus s*. 244. pari. a. Jur. I. , quibus aliae probabiles OP- poni possunt . 378. Log. aestimatio autem graduum proinhabilitatis disceptationi obnoxia st; consultum utique est, ut Gentes vicinae de praescriptione inter se conveniant, Juri ita ἀ que pactitio consentaneum est, ut perinde ac lege civili praeo

seriptio ad certum annorum numerum restringatur, quamvis non eundem, quem leges civiles volunt: neque enim quae

sunt arbitrsi humani destituuntur ratione, cur ita potius, quam aliter determinentur, Jc haec non eadem praecise est inter Gen. tes & inter sngulos. Suadet etiam conventiones de praescriptione inconstantia hominum in admittendo jure etiam sibi non incognito, nisi eκ passis manifestis ortum trahat. Is enim esse solet mos plerorumque hominum, ut jus aliquod valere velint contra alios, non vero contra se. Etsi itaque Rector alicujus civitatis, quando ipsi praescriptio opponitur, regerat se nullam inter Gentes agnoscere praescriptionem ; non tamen

inde inferri potest, quod eandem in genere reiiciat. Quodsi enim praescriptio ipsi utilis seret, vix dubitandum est, quin eandem pro se allegaturus sit. Absonum igitur est per istius. modi

319쪽

α96 Cap. IV. De Foederibus

modi exempla probare velle, quod inter Gentes nec naturaliis ter, nec jure Gentium voluntario valeat praescriptio. Et si opinione Rectorum civitatis standum ; eccur eaus testimo. nium plus valere debet, contra quem allegatur praescriptio. quam hujus, qui eam pro se allegat ' Facile itaque patet, per istiusmodi exempla nihil definiri posse, sed quae dubia sunt in disceptationem deduci. Obiter quas monemus, eos, qui jus Gentium voluntarium pro figmento habent, multa ta. men admittere, quae nonnis ad hoc jus referri possunt, prouti luculenter constabit, ubi de jure belli acturi sumus.

CAPUT IV.

De Foederibus & aliis pactionibus Gentium, ac sponsionibuS.

I. 368. Potestates Potestates simpliciter, in oppositione autem ad mino- summae , res Potestates summa dicuntur personae , quibus imperium minores summum in civitate competit. Itaque Potestates summae sinit quaenam di Rectores civitatis, qui summum imperium habent g. 42. pari. S. D cantur. nat. , ac populi liberi in democratia 3. 333. p.Rrt. 8. Jur. nat. . Idiomate patrio vocantur die Gelda trigeli. Potestates mitiores appellantur personae, quae partem quandam imperii dependenter a potestate summa & dus nomine excrcent, veluti magistratus I. 36 a. pari. 8. Jur. nat. & belli duces, de quibus inferius. Idiomate patrio die obetali appellantur.

Quoniam significatus vocabuli potestas Latio convenit &apud Graium aliosque autores, qui de Jure Gentium agant, usurpatur, ideo quoque in praesenti materia eadem appellatione uti voluimus. Quamvis vero potestatis vocabulum sine adejcto indisserenter de Rectoribus civitatum ae populis libe . a ris' . DiuitiZoo by Cooste

320쪽

- ct aliis pactionibus Gentium, ac sponsionibus. 297

ris atque magistratibus a scriptoribus Romanis adhibeatur, id quod etiam accidit vocabulo Germanico die Phern ; cum ta. meri in praesenti argumento potestates summae a minoribus sollicite sint distinguendae, nos quoque cum sotio vocabulo non utemur nisi cum adjecto.

g. 3 69. Redas dicitur pactum a sium mis potestatibus boni pu- Foedera quidblici causa in perpetuum, vel longius saltem tempus inter se sint: quid

initum. Pacta vero, quae praestationes transitorias, seu non pactionet. iterandas continent, Pactionum nomen retinent. E. gr. Si duae Gentes de auxiliis in bello sibi invirem praestandis conveniunt ; pactum hoc dicitur foedus i ast si Gens una alteri permittit, ut ob annonae caritatem frumen. tum in regione sua coemar, pactio erit. Istiusmodi quo que pactio sunt induciae mortuorum sepeliendorum causa post praelium factae. I. 37o

Quoniam foedus pangitur a summis potestatibus cf. Quinam D 369. , consequenter ab iis, qui imperium summum habent dera pauet e I. 368. , in democratia autem imperium summum est pe- possint.

nes populum l. 333. pari. 8. Jur. vat. 9, in monarchia penes monarcham 33. pare. 8. Dr. vat. 9, in aristocratia penes optimates β. 33 s. puri. 8. Dr. nat. , in Regno autem certos modo limitatum, vel diminutum esse potest f. r 39. pari. p. Jur. nat. 9 , ita ut ReX quaedam facere vel non possit, vel saltem sine populi, aut certorum aliorum consensu facere nequeat; in statu populari foedera pangi nequeunt ni i a populo, in monarchia a monarcha, in aristocratia ab optimatibus, in rexno vel a Rege, aut cum populi vel certorum aliυrum consensu, vel sine eo, vel

SEARCH

MENU NAVIGATION