장음표시 사용
441쪽
states minores, veluti si sine praejudicio potestatis summae id fieti
nequeat, consequenter intra fines praepostionis id fieri minime possit. Tum enim impedimentum accedit, quod libertatem natu oralem de se statuendi pro lubitu tollit. Nec hic obses datur pro debito proprio. Casus vero rarissimus est, quo quis seipsum obsidem dare cogitur. Ast hic quaeritur, quid fieri possit, non quid saepius fiat. De privatis tamen id nihil dubitationis habet. . I a I.
DRege mor- Rege mortuo, qui foedus fecit, obses liberatur, s illud per. tuo, qui fecit Dyale Derit; ηοη liberatur, si reale. Quodsi enim foedus per-Dedus, obsessonale suerit, mortuo Rege, qui fecit, eXpirat ij. 414. . liberetur. Quamobrem cum in securitatem foederis datus suerit obses 3. 497. , qua Rege mortuo amplius Opus non est, per deis in strata; Rege mortuo, qui fecerat foedus, obside nullo opus est, consequenter eo mortuo, obses liberatur, si foedus personale fuerit. Ovod erat ullum.
Enimvero si foedus fuerit reale, successores quoque obligat g. 424.). Quare cum mortuo Rege foedus adhuc subsistat, in cujus securitatem obses datus f. 497. ; si foedus fuerit reale, mortuo Rege, qui secerat, obses non liberatur. Quod erat tertium. Nimirum obses non ante liberatur, quam ubi praestitum fuerit id, cujus nomine datur cf. 498. . Si foedus fuerit. personale, morte dantis nihil est, quod praestari debeat, consequenter nec quidpiam est, cujus nomine obses retinendus. Aliter vero sese res habet, ubi laedus fuerit reale, quia tum adhuc successor praestare tenetur, quod vi foederis praestandum. Dissicultatem minime facessit, quod supra diximus,
foedus personale etiam obligare gentem . 424. : id enim intelligitur, quamdiu foedus subsistit, consequenter quamdiu
442쪽
ct aliis pactionibus Gentium, ac sponsonibus. 479
Rex, qui secit, in vivis est. Uide, quae supra annotavimus nor. I. 424. . I. I a 2.
Si quis se obsidem det pro alio obside, donec redeat, Ut is An mortas moriatur; qui se olfidem dederat, liberatur. Si quis enim se Ob- olide, pro sidem det pro obside alio, donec redeat; is loco pignoris quo quis se est in securitatem reditus oblidis alterius I. 497. . Enim. olidem δε- Vero per se patet, hunc redire non posse, si moritur, & Ob- dit, hic litigationem redeundi morte ejusdem extingui manifestum est berethr. I. TOO. pari. 6. Jur. nat. . Quoniam igitur cessat id, cujus nomine ille pro hoc se obsidem dedit; hoc mortuo, ille
liberatur. Nullum inde nascitur praeiudicium ei, cui obses datus sue. rat : neque enim conditio ejus per hoc redditur deterior, quod alius pro eo se obsidem vicarium dederiti Uicarius obses non datus ob id, cujus nomine alter datus. Ab illo pendet securitas reditus hujus, qui securitatem debito praestat. Perinde nimirum est, ac si alius reddito pignore interea det pignus aliud, in securitatem pignus, quod redditur, restitutum iri, quod adeo intelligitur datum in securitatem pignoris pro debito obligati. Alia vero est ratio, si expresse conveniatur, ut obses maneat, s qui ab initio datus fuerat, moriatur: tum enim ex promisso tenetur, non ex vicaria substitutione.
s. Fa 3. Si Rex moriatur, cui obses datur, obses liberatur, ubi foe- De Regedus fuerit personale; non liberatur; fl reale. Ostenditur eodem mortuo, cui modo, quo paulo ante demonstravimus, obsidem non libe - obses datas.
rari, si Rex, qui dedit moritur & foedus fuerit reale; ast liberari, si foedus fuerit personale l. sat .
Obses in securitatem servandi foederis datus tamdiu obli- Og g a gatus Di litigod by Corale
443쪽
gatus manet, quamdiu foedus durat. Quamobrem non atotenditur vita eorum, qui de obsdibus convenerunt, sed praestatio, cujus nomine obses obligatur. Hinc si praestatici fuerit conditionata, conditione non existente, obses liberatur; si ea ad certum tempus tanquam terminum ad quem fuerit re.
stricta, tempore elapso, obses liberatur. Cassii posteriori atqui pollet foedus personale . in quo praestatio ad vitam alter. utrius paciscentium restricta not. β.qI4. 3. Attendenda vero hic etiam est disserentia, quae inter praestationes transitorias &manentes intercedit : nec eaedem modo sese habent transito. riae assirmativae & negativae, prouti ea, quae fieri non debent, vel intra certum temporis spatium tantummodo fieri possunti vel omni tempore futuro. Obsidis obligario accessoria est, quae sequitur obligationem principalem, qua extincta ipsa quoque nullescit. Obsdis accessio in foedere nihil immutat adeoque nec ex personali facere potest reale.
Enus tene ais tenentur ceteri, vel in genere obses unus non tenetur exsari alterius,
tur ex facto ni' univehi se expre se obligaverint pro si lilis. Etenim ob fa- alterius y- ctum alienum, quo quis laesius suit, consequenter ob deli-mul dati. ctum alienum . 38 i. pari. 8. Jur. nat. , nemo puniri potest 3. O84. pari. r. Dr. ηat.), & in genere factum alienum alteri non imputatur, nisi quatenus a voluntate ejus quodammodo dependet s. sis o. pari. i. Phil. prat . uniυ. . Quamobrem quoque factum obsidis unius imputari nequit ceteris, qui simul dati, & si unus peccet, aut aufugiat, vel quod fecerit, pro ejus delicto vel facto non tenentur ceteri.
Enimvero si pro singulis sese o ligaverint ei, cui obsides dati sunt, universi, veluti ne quis eorum aufugiat,
444쪽
ct aliis pactionibus Gentium, ac ponsionibus. 42 I
aut quod debitum ab altero contractum solvere velint, nisi ipse solvat, tunc pro eo, quod conventum est, tenentur ceteri non ut obsides, sed ut debitores eX pacto T 89. pan. 3.
Jur. not. 2. Quod erat alteram. Obligatio obsidum, quae ex Obsidio venit, non confunden da cum obligatione, quae aliunde descendit, sive ex contractu,
sive ex maleficio. Haec enim altera ab illa prorsus distincta est, nec quoad eam qui obsides dati sunt tanquam obsides spectantur. Ne vero quenquam offendat applicatio desinitionis delicti, quam dedimus alibi j. 68 I. para. M Jur. nat. , te nendum est, Gentes inter se spectari tanquam personas privatas, & per consequens quoque Gentem unam respectu subditi alieni non considerari aliter quam personam privatam, ac ideo in causa obsidii Gens, cui obses datur, aliter spectari ne quit, nisi tanquam persona privata. Ceterum quae non ex causa obsidii veniunt, ea definienda sunt ex principiis Iuris
naturae, quae iisdem conveniunt, veluti si obsides aes alienum contrahant, ex contractu, quo facti sunt debitores, & tunc obsides spectantur tanquam peregrini in territorio alieno com
g. I a s. Si obses promittat, se praestiturum id, cujus nomine datar, De obliga .el pliciter, vel sub hoc conditione, nis praestiterit alter, ob cujus tione olidis debitum datur; in casu priori tenetur tanquam expromissor, in po-sd Qt 0ri steriori tanquam fd6qDr. Etenim cum expromissor sit, qui/ex pro
se pro alio ita obligat, ut ipse suo nomine tanquam debitor mistbria. principalis praestet, ad quod praestandum alter erat obligatus β. 86s. pari. ψ. Jur. nat. I, fide jussor autem, qui se pro altero ita obligat, quod ipse praestare velit, nisi alter praestiterit l. 784. pari. M. Dr. vat. 9ς si obses promittat, se praestiturum id, cujus nomine datur simpliciter, ut ex promissor Gg g 3 tene-
445쪽
tenetur, si vero sub hac conditionc, nisi praestiterit alter, ob cujus debitum obses datus, ut fidejussor.
In ea tu nimirum priori expromissio, in posteriori fideiussio ad obsidium accedit. Qui vero obses datur duplicem in utroque casu repraesentat personam, scilicet in casu priori spectatur ut Ohses, qui est pignoris loco, respectu dantis, ut expromissor respectu sui; in casu posteriori autem ut obses itidem respectu dantis, & ut si ejustor respectu sui. Quamobrem dantis obligatio liberandi obsidem, praestando id, cujus nomine datur, sal,
a manet, utut respectu ejus, cui obses datus, non eodem
modo sese habeat, pro differentia, quae inter expromitaremae fidejus rem intercedit vi eorum, quae alias demonstravi. mus in parte quarta Iuris naturae c. 3.
g. s. 6. De obliga- Quoniam obses tenetur ut expromissor, fl fimplicitertione princ, promittat, se praestiturum id, cujus nomine datur j. Ias. , expropali olidis. missor autem personam debitoris principalis induit g. 867. pari. M. Jur. vat. I in eo casu obligatio olidis principalis est, non
Qualis fit Cum obses teneatur ut fidejussor, si se praestiturum pro- oblisatio ob- mittit id, cujus nomine datus, η qui dedit praestet q. sas. , fB-s iisdejus- jusporis autem Obligatio tantummodo accetaria est β. alii.
foris. pari. φ. Jur. nat. 9ς in eo casu obligatio olidis accessoria manet, diversa tamen es ab ea, quae ex obsdio venit. Non temere obligatio obsdis , quae ex fideiussione & expromissione descendit, distinguitur ab ea, quae venit ex obsidio, eum illa essectum juris habeat, quem haec non operatur, pro uti mox clarius patebit. s. I a 8. Diuitia o by Cooss
446쪽
ct aliis pactionibus Gentium, ae siponsionibus. 423
9. I a 8. Si obses promittit se essectarum, ut id, cujus nomine datus, Si obses pro- praestetur; ad id, quod interest, obligatur. Etenim obses pro- mittat tibia mittit se effecturum, ut id, cujus nomine datus, praestetur tum praesti- per h)poth in sponsor vero promittit se effecturum, ut pote- tum iri. stas summa conventum rati habeat j. 46so, consequenter praestet. Quamobrem cum utraque promistio de facto ali
no eodem modo fiat; obsidis promisso sponsioni aequiparatur. Quoniam itaque sponsor obligatur ad id, quod interest l. 47s.); obses quoque, si promittat se effecturum, ut id, cujus nomine datus, praestetur, ad id, quod interest,
obligatur. iNimirum obligatur ad id, quod interest, ex promissione facti proprii, tanquam debitor principalis; manet vero praeterea obligatio accessoria, quae ex Obsdio venit, vi cujus libertas obsidis naturalis oppignoratur .so I. 2. Et hic proprie ea sus est, de quo loquitur Grotius, lib. 3. c. ao. g. I 8. quando dicit, obsides interdum esse revera partem principalem obligationis. Quodsi enim expromissor st, tota obligatio in eum , transfusa & ipse personam debitoris principalis induit I. 867. Pari. 4. Dr. nat. . Diversae vero omnino ohligationes sunt, quarum unus tenetur ad praestandum id, quod alter debet, &qua praestare debet, quod interest, debitorem principalem non praestitisse quod praestare debebat. Praeterea notandum, Per inde esse, sue obses promittat, se effecturum, ut id cujus nomine datus praestetur, per se, sue per alios, veluti Per cognato
Quoniam obses obligatur ad id, quod interest, si Quando bo- promisit se effecturum, ut id, cujus nomine datus obses, actu na olidis ob-
447쪽
eo, quod in- praestetur . sa8.), praeter libertatem autem atque hona terest. sua nil habet, quod oppignorari possit, & libertas jam oppignorata, quatenus obles est I. sol. ; s olses promittit se
ecturum, ut id, cujus nomine datus, astu praestetur, bona inus oppignorata sunt, quantum susscit ad praestandum id, quod interest. Non est, quod dicas, si qui obsidem dedit fidem fallit, eum
non traditurum bona obsidis, aut ex iis satisfacturum ei, cui si-dem non servavit: neque enim desunt inter Gentes modi alii consequendi id, quod uni ab altera debetur, de quibus agen dum suo loco. I. I 3 o.
Quando U Si obes sat expromisior, vel JUejussor p bona sua in casa quotuplici priori simpliciter, vel principaliter, in posteriori in sublium oppuη
modo bossa rata sunt ei, cui datas. Etenim si obses fiat expromissor, peris- obsidis op- nam debitoris principalis induit 867. pari. y. Jur. ηα. . pignorata Enimvero bona debitoris naturaliter obligata sunt pro debi pro eo, cu to illius s. ri II. pari. δ. Jhr. nat. . Ergo etiam bona Objus nomine sidis obligata sunt ei, qui datus, pro isto debito, cujus nodatur. mine datus fuit. Quod erat unum. Principalis debitor ante excutiendus, quam fideius. sor ad Iolvendum debitum ad i s possit g. 8 s. parr. ρ. Dr.nat. , consequenter non censetur debitor, nisi debitore principali excusso, ac ideo tantummodo in sublidium tenetur creditori. Quamobrcm cum naturaliter bona debitoris obligata sint creditori pro debito illius . ii 77 pari. ψ. J na bona fidejussoris naturaliter in subsidium obligata sunt pro debito debitoris principalis. Quodsi ergo obles lacritfidejussor; bona ipsius naturaliter obligata sunt ei, cui datus, pro eo, cujus nomine datus. Qtiod erat alteram.
448쪽
ct aliis pactionibus Gentium, a ponsionibus. 42y
Ρarum equidem referre videtur in causa obsidum. utrum obses spectetur tanquam expromissor, an tanquam fideiussor, praesertim cum debitor principalis fideiussori ad nihil teneatur,s pro invito fidejubet ac solvit f. 799. Part. q. Jur. nat. Isicuti expromissor a debitore principali repetere nequit, quod pro eo solvit, nisi ita fuerit conventum 869. Part. q. Iunnat.ὶς non tamen inutiliter disserentia haec attenditur. Ei. enim in casu expromissionis is, cui expromissio iam, statim urgere potest, ut sibi tradantur bona obsidis, fide non servata; in casu autem posteriori, cum dubium si, utrum is, qui obsidem dedit, fidejussionem si rati habiturus, nec ne, altematiVeurgendum, ut aut sibi satisfiat, aut hona obsidis tradantur.
Obydes non sunt semi ejus, cui dantur. Etenim si quis An olides obses datur, ejus libertas saltem oppignoratur . sol . , Mi servi.
consequenter cum Oppignoratio nonniti jus conditionatum alienandi contineat . ii 4s. pari. s. Jur. nat. 2, nullum jus in actiones oblidis actu transfertur in eum,cui obles datus,quando datur j. 3 37.m3 8. pari. r. Jur. vat. 2, nisi quatenus libertas obiasidis ex natura negotii quoad jus morandi & agendi restringitur. Enim vero cum is servus alterius non sit, si huic nul .lum competat jus in actiones ipsius . to 96. pari. r. Jur. ηat. ; obsides quoque non sunt servi ejus, cui dantur.
Ex jure morandi, quod vi potestatis eminentis ademtum ab eo, qui ipsum dedit, enascitur obligatio obsidis manendi eo in loco, in quo ipsum detinet is, cui datus. Ae ideo non aliud huic competit jus in obsidem, quam ut eum custodiat, ne aufugere possit, siquidem obligationi suae satisfacere nolit sq. . Ulterius jus in actiones obsidis sibi arrogare neoquit citra iniuriam. Si servilem essiciat ejus conditionem injuriam utique facit I. 859. pari. I. Dr. nat. .
449쪽
I. 332. Si qui obs- Si id, cujus nomine obses datus , non praestetur; obses vel stdem dedit*servus, vel tanquam captivus retinetur, intersci autem nequit. Ob
dem saltat. sidis enim libertas naturalis oppignoratur β. sor. . Quoniam itaque si id, cujus nomine obses datus, non praestetur ei, cui datus, aliter ex pignore ei satisfieri nequit, quam ut jus in actiones liberas obsidis acquirat q. 33 3. pari. r. Jgr.
nat. J, consequenter eundem in servitutem redigat l. a o 96. Wrt. I. Jur. nat.), aut tanquam captivum in carcere detineat; si id, cujus nomine obses datus, non praestetur, obses vel fit servus, vel tanquam captivus detinetur. Quod erat unum.
Quoniam vero vita obsidis oppignorari nequit .
sol. , ideo is, cui datus est, nec ullum jus in vitam ejus acquirere potest, etiamsi id non praestetur, cujus nomine datus, & per consequens obses interfici nequit. Quod erat
Dura satis obsidis conditio est, si vel in servitutem redigi tur, vel in perpetuum carcerem conjicitur. Ea igitur arduum omnino motivum est, ne is, qui dedit, fidem fallat, sed ut ejus servandae tenacissimus siti Carcer surrogatur in locum servitutis non modo, ubi haec recepta non est, verum etiam ob dignitatem personae. Neque enim aliud actum videtur in casu altero, quam ut in carcere detineatur obses, si qui eum dedit fidem fallat. Quod vero olim obsides intersecti fuerint, vel hodienum a Gentibus barbaris interficiantur; errori tribuendum, quasi homini jus competat in vitam suam not. f. so I.), consequenter de eadem quoque vi potestatis eminentis disponere possit superior. Immo si vel maxime jus in viis tam suam homini competeret, potestate tamen eminente ab uteretur superior, qui vitam civis innocentis Oppignoraret in securitatem fidei, hane tamen fallere non dubitaret.
450쪽
di aliis pactionibus Gentium, ce sponsonibus. 427
I. s 33. Si id, cujus nomine obses datus, non praestatur; obses γε- De eo pr flare obligatur id, ad quod ex proprio facto tenetur. Ex facto stando, ad enim proprio tenetur ei, cui obses datus, vel ut expro- quod obses
missor j. s et s. , vel ut fidejussor g. cim. 9, vel ut sponsor ex proprio β. 3 a 8. ,& in omni casu bona ipsius oppignorata sunt ei, fasto tene- cui obses datus . s a 9. 3 3 o. . Quod si ergo id non praestetur, tur. cujus nomine obses datus, cum promissa sint servanda f. 4 3 . pan. 3. Jur. nat. 2, adeoque pra tanda, quae promissa sunt ρ. 43O. pari. 3. Jur. nat. 2, Obses utique praestare obligatur id, ad quod ex proprio facto tenetur.
Debitum hoc cum non veniat ex Obsidio, Iicet contractumst occasone obsidii, non confundendum est cum jure, quod ex obsdio ei competit, cui obses datus est, & de eo statuen dum ex principiis propriis actus, quo contractum. De modo autem consequendi debitum non est, ut hic agamus. De eo enim suo agetur loco, ubi in genere ostendetur, quomodo Gens a Gente consequi possit, quod ipsi debetur, ut nihil committatur, quod juri suo minime conveniat.
si qtii si 'dem dedit Mem fallat, obsidi injuriam facit. Qui De injuria enim obsidem dat, jus quidem habet obsidem dandi g. 1idi facta,
sto. , cum tamen id, cssjus nomine datur, praestare debea-ssias fautur g. 7 89. patet. 3. Jur. natist, minime autem fidem datam latur. fallere liceat g. 76s . pan. 3. Jur. nat. 9, nullum ipsi jus competit civem innocentem in servitutem, vel carcerem perpetuum tradendi: id quod contingit, si fidem fallat g. 33 α.). Quod si ergo fidem fallat, id omnino fit contra ius obsidis,
cui libertas sine causa adimitur g. sol. h. , 83 8. pari. r. Jur. nat. 2. Quamobrem cum injuria sit, quod committitur Hii h a con-