장음표시 사용
581쪽
Cap. VI. De Fure belli Gentium
duum g. 687. ρας. 6. Jur. t. , consequenter ius, quod natura habes, non demum precibus ab altero impetrandum esse. Etenim id demum Iocum haberet, nisi justae darentur
causae denegandi transitum, quae obstant, quo minus is ad usum rei alienae innoxium referatur. Sane quamvis naturali. ter etiam alteri concedere debeamus innoxium rei nostrae usum, & inde veniat contractus commodati, quo alteri usum rei nostrae gratis concedimus g. 4I8. Pari. 4. Iur. nat.); non tamen propterea usum rei alienae fibi arrogare potest invito domino, ac ideo contractu eum demum acquirere tenetur. Idem itaque etiam Observandum est in usu innoxio earum rerum, quae sunt in dominio Gentium c g. 3. , & qui singula
accurate perpendere voluerit, quae de commodato demonstrata sunt, & ingenium acumine stipatum possidet; is in hisce non unum reperiet, quod argumento de transitu innoxio per terras occupatas lucem assundere potest, atque ad praesentem in . primis casum itineris cum exercitu per terras Gentis alterius faciendi utiliter applicabit. Accedit in casu praesente, ut et, Per cujus terras cum exercitu iter quis facere vult, constare deabeat, quo animo is veniat.
An conc&- Qui transtum cum exercitu per imas suas concedit petenti,sione transi- ei, contra quem eodem opus habet, injuriam minime facit. Etenimius injuria transitus innoxius per terras suas Genti a Gente permitten- cinmittatur dus g. 6 8 6. . Quamobrem cum nemini competat jus pro- in eum, con- hibendi, ne alter faciat, ad quod faciendum obligatur tra quem IT O. pari. I. Jur. nat. θ; si petenti conceditur transitus cum conceditur. exercitu per terras suas, nihil fit, quod est contra jus ejus, contra quem eodem opus habet. Quoniam itaque injuria non committitur, si nihil committatur, quod est contra jus alterius cl. 8 I9. pari. i. Jur. xat. 9; qui transitum cum exercitu
582쪽
cap. VI. De Fure belli Gentium. Sy9
citu per terras suas concedit petenti, ei, contra quem eodem opus habet, injuriam minime facit.
Quod incommodum sentiat ex transitu pars belligerantium altera, id ei jus non dat ad jus transeunti adimendum, aut jus ad transitum minime ferendum. Quod enim huic incommodum, id transeunti commodum. Unde contradictorium foret, si quis utilitate sua jus suum metiri vellet: nulla scilicet foret ratio, cur non uni perinde ac alteri ex utilitate jus nasceretur, nisi tandem admittere velis jus esse validioris, prouti piscis major devorat minorem. Et tunc aequilibrii conservandi causa inter Gentes potentiam praevalentis vi armata dimiis
nuere liceret, etiamsi nulla alia belli causa prostaret: id quod Iuri naturae adversari supra ostendimus I. 646. . Non ne- amus perversa ista opinione regi eos, qui, cum praepotentesint, potentia sua confidunt: ast hic non quaestio est de facto,
Quoniam transitum per terras suas cum exercitu An is , eonis concedens petenti, injuriam minime facit ei, contra quem tra quem exercitus proficiscitur g. 689. ; s quis copiis alterius transi- conceditur
tum concedit per terras suas, ei, contra quem conceditur, hoc feren- transitu
dum, nec eidem competit jus id prohibendi. eum proh Qui transitum petit & qui concedit iure suo utuntur to. pq
3 3. 686. . Nemini aurem competere potest jus prohibendi, ne quis jure suo utatur, quod per se patet. Uide, quae modo annotavimus not. I. 689.2. Quamdiu nulla tibi fit injuria, quid alter faciat ferendum. Absurditas vero prohibendi, ne transitus permittatur, vel ex eo manifesta est, quod, si tu eodem opus haberes, aegre laturus sis, si alius prohibere vellet, ne tibi concederetur. Quod vero iure connato, seu natura competente, tibi fieri non vis, id nec alteri feceris M. I Q I. para. l. Furi nat. . Quod natura Genti uni licitum, id etiam Diuitirco by COOste
583쪽
36o Cap. VI. De Dre belli Gentium
etiam licitum est alteri & quod uni non licet, idem nee licet alteri s f. I 8. : aequalitas naturalis minime tollitur, quod Gens una Potentior altera, cum jura Gentium non ex potentia de
I. 69 I. Si is petat, Si quis petit, ne copiis militaribus contra se transitus perne transitvΙ mittatur; id quod petitur jure denestatur: quoli tamen non vanus Jueoncedatur ἰ metus, ne is concisenti bellum inferat, aut alio modo noceat, transis minas ad- tus denegari potest. Etenim Gens una copiis militaribus alteiadat. rius transitum innoxium permittere debet I. g. 686.). Quam- . obrem cum ex hac obligatione nascatur jus precibus ejus non dandi locum, qui petit, ne transitus permittatur g. 2 3. pari. r. Jur. nat. , nec petenti competat jus id prohiben
di g. 69o. , quod absque injuria ipsi facta fieri potest β.
689. , si quis petit, ne copiis militaribus contra se translatus permittatur, id quod petitur jure denegatur. Quod erat
Enimvero si non vanus sit metus, ne is, contra quem transitus conceditur, concedenti bellum inferat, aut alio modo noceat, cum transitus non sit innoxius, sive exi ipso damnum detur, sive ex eodem sequatur, seu is causam damni det, transitus non amplius innoxius est. Quamobrem cum Gens Genti non ad transitum sibi noxium sed ad innoxium concedendum obligetur 686. ; si non vanus sit metus, ne is, contra quem transitus conceditur, conceis denti bellum inferat, aut alio modo noceat, transitus denegari potest. Quod erat alterum.
Metus vanus non est, si justas habuerit causas, aut, si mavis. rationes lassicientes. Ponamus prohibentem, ne transitus conacedatur, addere minas belli inferendi: ubi is satis potens fue- Dissili od by Gorale
584쪽
op. VI. De Dre belli Gentium. s6 I
rit ut verbis factum addere valeat, metus susscientem habet rationem g. 8aa. Feh. empir. , nec injustus est metus, cum Periculum omne a te avertere tenearis I. 33. ac inde tibi nascatur jus ad ea, sine quibus id averti nequeat I. 34. 37. . Quamvis vero mediis illicitis non uti liceat ad consequena dum finem lieitum I. ἰ hoc tamen minime obstat, quo minus minis non vanis te abduci patiaris a transitu concedendo , cum denegatio transitus illicita dici nequeat, in casu collisonis ossicio erga teipsum vincente ossicium erga alium I. ao 6. , & damno quod ex denegato transitu. Petenti, vel tertio, cujus causa transire vult, subnascente pro casuali habendo g. 63 o. pari. a. Jur. nat. . Et licet negari non possit, prohibentem ne transitus concedatur, nullo jure agere g. 69o. , quin potius jus tuum violare f. IS9. para. l. PHL pract. unis. , consequenter injuriam facere tibi I. 839. Pret. l. Jur. nat. , dum te injuris tui usu impedire conatur 6. 686. h. O f. Is 8. pari. r. Phil. Priat. univ. ; nec hoc Ob. stat , quo minus te a concedendo transitu abduci patiaris. Etenim tibi competit jus ad ea, sine quibus damnum averti nequit 93. para. a. Furi nat. Ex Is 9. pari. 1. Phil. Pra I. univ. , Atque hoc modo denegatio transitus induit naturam defensio. nis adversus iniurias sq. 9 a. pari. . 3ur. nu. , ac ideo jure tuo transitum tibi ex injuria tertii noxium futurum denegas β. 973. port. r. 3ur. nat. . Vides quam pulchre omnia in Iure naturae ac Gentium inter se conspirent, modo omnem oblisationum ac iurium inde descendentium nexum intime perspectum habuerist id quod aliter obtineri nequit nisi ope systematis veri nominis, quale condere placuit.
h. 69 a. Quoniam transitus petenti jure denegatur, F ηοη v meo, qui tenus fit metus, ne is, contra quem conceditur, bellum tibι is ferat, aut lavito trans alio modo noceat q. 69 i. s te invito trausituro vi r istere licet. ire uult.
585쪽
s62 Cap. VI. De Fure belli Gentium.
Nimirum alteri nullum competit ius ad transitum tibi no. xium 3. 686. , ac ideo eundem petere tenetur i 3. 688. , ut scilicet judices, utrum tibi innoxius futurus, nee ne. Quam obrem cum denegando transitum nullam ipsi injuriam faciast g. 839. Part. ι. Jur. nat. , sed jure tuo eundem prohibeas , 69I. ; re invito transitum parans tibi injuriam facit 1 9. Parr. ἐ. Jum nas. , consequenter cam tibi competat iuste defendendi F. 973. pari. r. Jum nas. , vi eidem resistere licet c, 97 a. Para. o. Iur. nar. .
. 693. De transitu Iransitor smoxiar eoncedetauI est gratis. Etenim qui innoxio gra- transitum permittere vult, sed non gratis; is non habet j iis e ceden- stam causam prohibendi. Quodsi enim fibi metuat, ne
A. transeuntes dent damnum, consequenter eum innoxium non futurum; transiturus saltem cavere iussicienter tenetur, veluti per obsides, de transitu innoxio, ut si praeter expecta istionem damnum detur, id resarciturus sit. Quamobrem cum transituro competat jus transeundi I. 686. , nemo autem jus suum ab altero emere obligetur, quod ipsi natura competit; transitus innoxius concedendus est gratis.
Equidem in Annalibus veterum prostant exempIa eorum, Si transitum pretio impetrare habuerunt, qualia recensentura Ommentatoribus ici Grotium; sed emtio ista facti est, non iuris, nec ulla ratio, quae speciem juris habet, eidem Praeteri potest, prouti vel ex demonstratione intelligitur. Iustitiae omnino adversatur alteri ius suum tribuere nolle nisi pro certo Preti. 926. pari. . Furi nat. . Prudentiae tamen est pronatis circumstantin dare malle pecuniam injuste accipienti,
quam Ii jus suum defendere. s. 694.
586쪽
Cap. VI. De Fure belli Gentium s63
Si transitas conceditur . non deneganda sunt ea, fine puiba De Disiaiis feri nequit; pro iis tamen, quibus tr siturus indiget, justum pre- stratione istium solvere levetur. Ponamus enim te alteri concedere transi- traasita MAtum, sed denegare ea, quibus ad transitum opus habet. Cum csariorum. sine his ut transeat fieri minime possit, perinde omnino est, ac si transitus denegetur. Quamobrem cum absurdum sit transitum directe concedere, indirecte autem eundem den gare; si transitus conceditur, non deneganda sunt ea, sine quibus Is fieri nequiti Quod erat unum. Enimvero cum per se pateat, transitum non fore innoxium , si ea gratis praestanda, quibus transiturus indiget, transitum autem non noXium sibi, sed innoxium Gens una alteri concedere teneatur . 686.); transiturus utique justum pretium solvere tenetur pro iis, quibus in transitu indiget. Quod erat alterum . Posterius iam innuimus supra g. 687. , non tamen inoconsultum fuit idem denuo urgeri, ubi de obligation subministrandi transituris necessaria agitur, cum ibidem saltem ostenis derimus nullum competere jus transeuntibus in res subditorum, ubi iter faciunt, sed eas aequo pretio esse comparandas. Ibidem evicimus, aequum pretium a transeuntibus esse solvemdum; hie vero inprimis ostendimus, pretium non iniquum ab iis esse exigendum. .Equum autem, seu justum pretium intelligi.tur id,quod tunc temporis ab indigenis pro rebus istiusmodi solvi.tur aut, si annona ob transitum ingravescere possit, quantum post. hae solvendum. Quamobrem patet, non nudam esse repetiotionem jam antea demonstratorum, quae merho superflua diis
ei possit. Quod obligatio subministrandi in transitu necessa. ria concessioni transitus infit, facile inteli igitur. Indigent enim
homines cibo ac potu, equi pabulo & stramine, & quando Bh bb a necesse
587쪽
364 Cap. VI. De Fure belli Gentium.
necesse est transeuntes alicubi morari, neeesse est ut ab Ineolis regionis in domus recipiantur. Et hinc quoque elucet neces.stas petendi transitum, ut & sussiciens rerum necessariarum copia ubivis haberi, & sine onere atque damno subditorum haberi possit. Nisi enim de eo provideretur transeuntibus, transi. tus concedentia culpa noxius foret.
De metu, ne Si metuendum sit, ne transita uni belligerantium parti contransitu con- cesso, eundem quoque petat pars altera, N Jic sedes belli in terra pa- cesso sedes cata Ratur; transitum concedere non tenetur is, a quo petitur.
belli figatur Etenim cum nemo non videat, in hypothesi propositionis in terra pa- praesentis transitum non fore innoxium, Gens autem Genticata. transitum saltem innoxium concedere obligetur . 686. iin hypothesi propositionis prassentis transitum is concedere non tenetur, a quo petitur. 696. puoli insito Quoniam si metuendum sit, ne transitu uni bellige domino ter- rantium parti concesso eundem quoque petat pars altera,ritorii Dis, & sic sedes belli in terra pacata figatur, transitum concedere itus paretur. non tenetur is, a quo petitur j. 693. ; s invito domino terr rarii transire velit, vi reflere, , s opus videatur, partem potentioris sequi licet, ut caveatur, ne belli in sua regione Ratur sedes.
In hypothesi propositionis praecedentis non vanum esse meis tum , ne sedes belli figatur in territorio ejus, a quo utraque belligerantium pars transitum petit, facile intelligitur, quia transeuntes intra territorium fibi mutuo occurrere possunt. Quanta vero emergant damna, si theatrum belli fuerit in aliquo territorio, nemo est, qui non intellisat, modo non ignoret cumulum malorum, quae bellum post se trahit. Ad damna vero avertenda jus esse Genti, saepius jam diximus atque Digiti Orale
588쪽
Cap. VI. De Iure belli Gentium. 36s
que evicimus. Atat s damna avertere velis, quantum datur, necesse omnino est , ut partem potentioris sequaris, & transitus maturetur. Sed num id semper liceat, forsan dubitatur, quia contingere potest, ut potentioris bellum injustum sit, injustum autem bellum gerenti opem ferre non licet f. 666. . Enimvero tu justam defensionem moliris 3c auxiliis alterius uteris ejus causa: id quod lieitum esse constat f. 99o. Part. ι. Fur. nat. . Minime autem opem fera bellum injustum gerenti. Quamvis itaque bellum injustum si, quatenus ob cauosam suam bellum gerit, non tamen injusta sunt ejus arma, quatenus causa justa tua iisdem defenditur. Contradictorium autem non est, ut ejusdem arma alio respectu sint justa, alio vero injusta.
Si transeuutes incolis damna dederint, is, evi transitus con- De damno aeesus, ea resarcire tenetur, Rector civitatis curare debet, ut rein transeunti
sarciantur iis, quibus data sunt. Quoniam enim transitus, qui bus dato. concedendus, innoxius esse debet g. 686. ; transeuntes sibi cavere debent, ne incolis regionis, per quam transeunt, vel minimum dent damnum. Quamobrem cum damnum omne sive culpa, sive dolo datum sit resarciendum . s8o pari. I. Jur. nat. si transeuntes incolis damna dederint . is, cui transitus concessus, ea resarcire tenetur. Quod erat anum.
Quoniam vero damnum resarciendum iis, quibus datum, per se autem patet, nisi id extemplo fiat, quando datum suit, hoc minime fieri posse ab eo, cui transitus concessus; ideo Rectori civitatis, qui populum suum repraesentat g. 93. , consequenter causam populi agit, aestimatio damni praestanda, & is deinde curare debet, ut iis, quibus datum est, resarciatur. Quod erat alterum. Bb bb a Recto.
589쪽
366 Cap. VI. De Dre belli Gentiam.
Rectores civitatum jure petunt ab eo , cujus copiae transierunt per territorium suum, ut omne damnum, quod hae deinderunt , resarciant. Hic enim suis severe prohibere debet, ne quid damni dent, & praesectis militum praecipere, ne hisce permittant, ut quicquam, quod non licet, facere audeant. Quod si hoc non fecerit, manifesta eulpa ipsius damnum fuit datum, consequenter ipse Ob culpam propriam tenetur. Enimo vero si vel maxime sive milites, sive ipsi praefecti eorundem m. Iuniati ejus contrarium fecerint; adhuc tamen ex facto eoru dem tenetur, quia transitum petens vel expresse, vel saltem tacite promisit, eum innoxium futurum, consequenter se ad resarciendum damnum obligavit 3. 363. Part. y. Jur. nat. , ut adeo ex promisso factum suorum pro facto suo agnoscere te neatur. Quod si vero damnum permittenti non fuerit datum.
sed subditis ipsius, nihil quoque est . quod ipsi resarciendum sed quod resarciendum id omne subditis ejus debetur. Quam
obrem nullo quoque jure id sibi arrogare potest, cum hic cesset dominium eminens II i. para. r. Dr. nat. . Ejus est jus subditorum tueri, ac ideo in praesenti casu curare, ut damnum, quod ipsis datum, ipsis quoque resarciatur, non vero eidem damnum subditorum in lucro esse debet.
3. 698. . Quoniam damnum datum a transeuntibus resarciendum g. 697. I is, qui transitum concedit, jus habet ab eo, cui
idem conceditur, cautionem susscientem exigendi , , ubi hic eam praestare nolit, transitum denegandi, ubi metus non vanus es, transitum
non fore innoxium, avt praestationem Umationis damni, s Fod detur , aegre obtentum iri. Nimirum jam alias ostendimus, Gentibus eompetere ius ad ea media, quibus cavet, ne status suus reddatur imperfectior l. 37. P. Quamobrem ex obligatione transeuntis, ne damnum detur, nascitur non modo jus exigendi reparationem damni Disitirco by Go le
590쪽
Cap. VI. De ore belli Gentiam. 367
damni dati, verum aliam jus praecavendi a damno. Et sane Praestat praecavere, quam reparationem petere. Dantur auolem omnino casus, in quibus promittentis transitum innoxium non satis tuta est fides, veluti s alibi transeuntes damna dederint, si promittens fidei servandae non admodum tenax fuerit, si ab eo aegre obtineri potest, quod dare, vel restituere debeti Nascitur etiam ex eo, quod damnum si resarciendum, s quod detur, jus transitum denegandi, quem innoxium minime futurum suspicio haud levis est, quae omnino augetur, si cauti nem Offerre recuset, qui transitum petit.
Ob res imis diversatem travius denegari non potest. An tr mitra Etenim transitus innoxius concedendus Genti a Gente 3. denegari 686. nascitur ex communione primaeva g. 687. pari. c. possi ob re-Jur. nat. 2, seu communione rerum natura toti generi huma-ligionis dino competente f. 9. pari. a. Dr. nat. 9, vi cujus quilibet per ver μα M. Ioca quaecunque transire potest, prout ipsi opus visumque fuerit I. 66. pari. a. DT. nar. 2, non Vero ex modo colendi Deum, consequenter non eX religione I. sa a. pamna. Theol.
nat. 2. Quoniam itaque jus hoc nullum respectum ad religionem habet, cui Gens, quae eodem usura transitum petit, addicta est, ob religionis quoque diversitatem transitus denegari non potest.
Relegenda hic sunt, quae supra annotavimus, cum de Aeoderibus eum Gente alii religioni addicta pangendis ageremus mi. I. 429. . Sive Gens fuerit hujus, sive alterius, sue nullius religionis, in tramitu concedendo perinde erit: neque enim aliud attenditur, quam ut transitus si innoxius. Metus autem justus non est, transitum innoxium a Gente alii rei, gioni addicta esse non expectandum. Neque enim dissensus omnium in religione Parit odium dissentientium, ut eos prolubitu Diqitigoo by Corale