장음표시 사용
601쪽
Cap. VI. De Fure belli Gentium
eo abstinere debet, obIatis pacis aequis conditionibus G. Παpart. I. JEr. nat. , s. rix. h. I. Belli igitur denunciatio locum minime habet. Quod si vero aequas pacis conditiones sibi oblatas acceptare nolit de nuncians; per se patet, necesse esse ut pars adversa se defendat, consequenter non demum requiritur, ut significet, quod se defendere velit. In casu itaque de nunciationis belli justi bellum defensivum de .
nunciandum non est. Quod erat unllin.
Enimvero si bellum offensivum, quod denunciatur,
fuerit injustum, bellum defensivum justum est I. 6a 9.).
Quamobrem cum per se pateat, ei, cui bellum denunciatur, nihil aliud supereste, quam ut laesionem intentanti relista conlaquenter iure suo usus le defendat . 97 a. 1s 3 r. part-I. Jur. nat. 2; si bellum offensivum suerit injustum, defensivum naturaliter denunciandum non est. Quod erat alterum. In bello defensivo cessat ratio, cur id denuneiandum sir,
quae in ossensim denunciationem necessariam essicit, quemadmodum ex collatione utriusque demonstrationis patescit f. ro. e pras . Quodsi ergo ab utraque parte fiat denuncia istio, ea ex parte bellum defenfivum gerentis superflua est: id quod inprimis manifestum est, si invasone ab altera parte jam facta denunciatio demum fieri deberet, vel fiat et tum enim defensio non fert moram, sed vis praesens, quae arcenda, necessitatem se defendendi statim imponiis. Nemo autem adeo absurdus praesumitur, ut vi praesenti non sine mora resistere velit, consequenteI ut necesse sit voluntatem suam se delai, dedidi alteri declarari. Debet potestas summa defensionem civibus suis, qui propterea in civitatem coluerunt, ut ad verissus vim exterorum sese defendere possint 4. Part. S. Iuranat.), & defensone ista nihil magis naturale est, cum ipsa etiniam animantia bruta instinctu quodam naturali eo dueantur, ita Diu tiroo by COOste
602쪽
Cap. m. De Fine bali Gentium. 3 9
ita ut defenso videatur ius quoddam hominum ac brutorum commune. Bessum desensuum itaque cum ratione ossicii ne.' cellario gerat summa potestas; abinum utique videtur alteri demum hgnificare. quod facere velimus, quod sine neglectu ossicii remittere non possumus, nec sne injuria in cives nostros. Bellum Ossensuum in arbitrio gerentis est: licet enim justam habeat belli causam , scilicet ut jus suum, quod sibi d negatur persequatur c s. 63o. 63 I. , haud raro tamen consultius est jus suum remittere, quod omnino licitum fg. III. Part. i. Jur. vat. , quam bello funesto. cujus eventus dubius est, implicari, aut persecutionem iuris sui in suspenso resin. - quere, cum quod differtur non auferatur. Quamobrem necesse est, ut voluntatem suam alteri declaret. si bellum inferre decrevit, prouti ex demonstratione superiori palam est pro.J. Ast & physice & moraliter necessaria est defenso per ea, quae modo diximus, nec res arbitrii est, utrum te defendere potius nolis, an malis. Consensus vero Gentium, ad quem subinde
provocatur, nec necessitatem in Ogensvo, nec lacitam omis
sonem in defensivo bello probat. nisi ius consuetudinarium j. a 4. , quod. ut alias jam diximus, tamdiu valet, quamdiu anulla Gente eidem fuerit contradictum.
f. 71 4. Si is, cui bellam denunclaudum, nec legatos admittit xeo ad- Quando heilist occaso mittendi epistolam, nec denunciatio per tertium feri psisit; osse Di δε- denunciatio belli osse vi omittenda. Etenim si is, cui bellum mactatio- de nunciandum, nec lectatos admittit, nec adsit occasio mit-nem omittere
tendi epistolam, nec per tertium de nunciatio fieri possit; liceat. nemo non videt in potestate esus non esse, qui bellum inferre decrevit, ut id denunciet. Quamvis ergo bellum onsensivum semper sit denunciandum sq. Iro , cum ramen
obligatio non extendenda sit ultra id, quod fieri potest β.
603쪽
38o Cap. VI. De gure belli Gentium.
possibilis culpa ejus, cui fieri debebat, ac per consequens
ejus omissio ipsi sit imputanda g. roo. pari. i. Hae prau. uniυ.ὰς si is, cui bellum denunciandum, nec legatos admittat, nec adsit occasio mittendi ad euin epistolam, nec per tertium de-
nunciatio fieri possit, denuntiatio belli offensivi omittenda est. Regula de bello ossensvo semper denunciando non patitur exceptionem, sed impossibilitas faciendi quod praecipit legitimam par it excusationem, nec justam habet de omissa denunciatione conquerendi causam, qui culpa sua eam reddidit impossibilem. Ipso nimirum facto declarat, nolle sese ut bellum ante declaretur, quam inferatur, nec ideo omissa declaratione ulla ipsi fit injuria. Immo ex tacito hoc consensu recte inofertur , quod in arbitrium bellum inferentis contulerit, utrum inferre velit, nec ne, ut adeo perinde si ac si declaratio actu facta fuisset, cessante utique fine, ob quem denunciatione alias opus est, vi demonstrationis superioris g. 7 Io. . Ceterum rarissimus omnino casus est, ut tertius onus istiusmodi odiosum in se suscipiat, ita ut vix attendi mereatur, & tantum non semper minime dabilis praesumatur. Ejus tamen mentionem facere voluimus, ne quid omisisse videamur, quod
denuntiationem faciat impossibilem. I. T S.
An talio si ratio ηυη est justa causa omittendae dentinciationis belli ossen-joaeuissa sui , seu ideo dounciationem omittere non licet, quia alter alias no- omittisti his bellum intulit sue denuntiatione. Etenim obligatio bellum deis nesatim offensivum denunciandi naturalis est I. Tio. , a qua nenii belli. MO-liberare potest l. 67 q. part.3. Jari nat. P. Enimis vero si alter non satisfecit obligationi naturali, non ideo tibi permissum est eidem non satisfacere s. 63 . pari. I. Jur.
nat. 2. Quamobrem si alter tibi alias bellum intulit absque
604쪽
Cap. VI. De Dre belli Gentium. 38 I
den unciatione; non ideo tibi licet bellum eidem quoque inferre absque de nunciatione, adeoque talio non est justa causa omittendar dcnunciationis belli g. 639. part. 8.
Tatio omnis lege naturali prohibita f. 64 o. pari. S. Iur.nat. nec inter Gentes licita g. 377.), ac propterea nec in denunciatio. ne belli locum habet. Nullum esse jus talionis alias jam sufius ostendimus not. 6 o. stari. 3 Dr. nat. . Cum lex naturaeclarigationem praecipiat f. pio. , ejus quoque omissionem prohibet Iaa. pari. I. Iur. nat. . Actus illicitus alterius non potest actum naturaliter illicitum tibi reddere licitum. Ρugnat hoc eum immutabilitate legis naturae ac inde venientis obligationis naturalis s3. I 42. Part. l. Iur. niat. . Nemo non laudaverit eum, qui, cum Posset jure, quod perperam dicitur, talionis uti, in denunciando bello ab eodem abstinet, mani. festo indicio , ipsis confusis hominum de rebus moralibus Bootionibus, quas ipsa natura iisdem insinuar, & quae sensum moralem pariunt, talionem adversari, eamque nonnisi excusationi praetexi. Nec assirmare dubito eos, qui eandem praetexunt, non tam opinione talionis, quam rationibus aliis suasoriis ad denunciationem omittendam adduci.
g. TI 6. Denunciatio belli seri potest ab eo, qui cum exercitu adm De tempore, nes territorii panis adverse jam accessit. Bellum nimirum non quo denun-
alio fine denunciandum, quam ut pars adversia aequis pacis elatio belli conditionibus oblatis idem avertere possit, vi demonstrationisseri potest. superioris f. io. . Quoniam vero mora de nuncianti damnosa esse non debet, cum quilibet omne damnum, quantum datur, a se avertere debeat sq. 493. pan. 2. Dr. nat. θ, & metu belli tanto quis facilius adducitur ad offerendas conditiones, quibus
605쪽
. 382 QU. VI. De gure belli Gentium.
nunciatio belli fieri possit ab eo, qui jam cum exercitu ad fines territorii partis adversae accessit, dubitandum non est.
Bellum non denuntiatur eo fine, ne alterum ad resistendum imparatum aggrediaris, quemadmodum fieri solet ab eo, qui alterum ad duellum sollicitat, cui bellum inter Gentes Perperam aequiparatur nM. f. 632. . Quamobrem bellum daturus moram alteri indulgere minime tenetur, ut praepara tus certamen ineat. Repugnat hoc maxime fini . cur bellum denunciatur, qui non est alius, nisi ut pars a)versa de animo nostro constante jus nostrum vi persequendi certus eas conditio, nes osserat, quibus bellum vitetur ii Lege naturali non
permissum est bellum misi justum g. IIII. pari. r. Jur. nat. etsi vero bellum offensivum iustum est, defensivum injustum est g. 6a 9.), ac per consequens ei. cui bellum denunciatur, mora indulgenda non est, ut defensioni par stis. T 1 T.
De ingressu Quoniam belli denunciatio tum demum fieri potest,
in territo- si quis cum exercitu ad fines territorii adversae partis jam acrium alterius cessit c . 7i6. , cumque ingrcssus in territorium alienum ante belli vi hostili vacans innoxiae sit utilitatis β. 68 a. pari. 6. Jur . denulleiati nat. 9, ac per consequens ad jus ex communione primae-nem. Va residuum, natura introductis dominiis aliis reservatum 363. pari. 6. Jur. nat. 9, reserenduS . 687. pari. 6. Jur. nat. J, perinde est, sive cum exercitu ad fines territorii partis ad- veris accedas, sive ipsum territorium ingrediaris bellum d nunciaturus ; bellum denuntiari potest ab eo, qui jam territorium alterius, sed absque vi hostili ingrespus est cum exercitu.
Ingressus cum exercitu in territorium alterius non est invaaso, qui fit amico animo & belli avertendi causa; sed ea deismum a vi illata incipit. Ingressus per se illicitus non est, cum jus oriatur ex obligatione damni a subditis alterius avero
606쪽
Cap. VLo De Fure belli Gentium. 383
. tendi I. 49 s. Part. a. Iur. nat. c g. 9. Port. l. Nil pracI. univ. , quo nimirum fine sit clarigatio not. 7o6.3. Ιngressum hunc in casu particulari haud raro tuentur rationes . particulares a pertinacia praesertim rus nobis tribuere recusan. tis desumtae. Cavendum tamen hic ut alibi, ne, quando de jure saltem quaestio est, non attendantur rationes nonnisa suasoriae, quibus in executione juris unice locus eonceditur
9. 6a I. . . T 8. Si qui is territorium alteritis cam exercitu ingreditur bellam De ossicis denunciaturus, incolis declarat, ρ non venire hostili animo, nec vim incolarum iui is illaturum, M adventas causam Rectori civitatis declaraturum; isto casu Vincola vi se eidem opponere non debent, qui vero hoc facere audeat, jure ingre in eos licita animadversio. Etenim cum ingressus in territo- dientis in
rium partis adverta absque vi hostili, antequam bellum in- eos, qvi ei- dicatur, sit licitus j. et tr. , incolis nulla affertur injuria dem desunt. β. 9 T s. pari. I. Jur. nat. 2. Quamobrem nec ulla ratio est, cur eidem resistere liceat: quin potius cum nemo alterum in exercitio juris sui ullo modo impedire debeat g. 6ss. pari. a. Jar. vat.), eidem se incolae minime opponere debent.
Quoniam vero monitos ignorantia non excusat, quod per se pater, cum ipsum factum a vi inserenda abstinentis dissidentiam tollat; cum qui vi sese opponere volunt ingredienti s ipsius violent . 717. , consequenter injuriam ei faciant g. 8 9. pari. Jur. nat. , unicuique autem naturaliter competat jus puniendi eum, qui ipfiam laesit I. ro6 r. pari. r. Jur. nat. J, seu injuria affecit I. 5 49. pari. a. Jur. nat. 9, qui in hypothesi proposititionis praesentis ingredienti vim afferre audet, in eum licita est animadversio. Qtiod erat altoum.
607쪽
Cap. VI. De gure belli Gentium.
Non est, quod pars adversa conqueratur de ingressu in ter. ras praesidio destituras, cum non inferatur vis ulla hostilis, an . tequam constet bellum denuncianti aequas pacis conditiones parrem adversam offerre nolle, sed vim vi repellere velle, perbipothesin. Cum tamen a vi hostili non abstineatur, ut vim vi repelli possit, sed ut aequae pacis conditiones osserantur, per te patet bellum denuncianti non indulgendam esse moramsbi damnosam.
cis conditiones p operationes bellicas iuchoare licet. Ponamus enim
operationes bellicas non statim esse inchoandas. Quoniam mora indulgetur ei, cui bellum inserendum, contingit ut instructior in arma veniat. Mora igitur damnosa est bellum indicenti. Quamobrem cum damnum omne a nobis avertere debea. us f. 493. pari. a. Jur. nat. 2; absurdum est, operationes bellicas non statim inchoare, ubi bello denunciato non statim offeruntur conditiones pacis aequae.
Cum ad arma non sit progrediendum, nisi tentatis mediis lenioribus; causa belli denunciati satis cognata atque per ecta supponitur ei, cui denunciatur, ut deliberatione non sit opus. Id enim saltem agitur, ut voluntatem suam declaret, utrum jus, quod hactenus denega vit, tribuere, an pati malit, ut idem vi persequatur alter. Quods prius malit, nulla ratio est, cur idem alter non statim declaret, cum & causae justificae& suasoriae eidem snt apertae, saltem non ignorentur nisi culpa ipsius, quam sibi imputare debet, quod non maturius in eas inquis verit easque expenderit, quando non ignorabat ea de eausa ad arma veniri posse. Quamobrem s moras necte. re velit, non aliud intendere recte praesumitur, quam ut ad
vim vi repellendam instructior accedat: id quod impedire est ejus, Dissiti su by Gorale
608쪽
Cap. VI. De Fure belli Gentium. 38 s
ejus, qui bellum justum infert, quemadmodum posthac tu.
q. TIO. Si bellum conditionale fuit devanciatam, covitione existerete In casti δε- operationes bellicas statim inchoare licet. Etenim si bellum con nunciationis ditionate de nunciatum fuit, conditione existente denuncia conditionatione pura non est opus I. ro9. . Quamobrem nihil ob. u. stat, quo minus statim ad arma veniatur. Existente igitur conditione, operationes bellicas statim inchoare licet.
Praestat inprimis in bello praevenire, quam praeveniri, R. plurimum refert, ut idem arceas a finibus tuis, idemque potius geratur in terra hostili. Putandum non est, quasi lex na-xurae obliget ad ea, quae prudentiae sunt adversa, cum ipsamet ad prudentiam nos obliget cf. 238. Parι. ι. Iur. nat. . I. T a L .
Si Rector civitatis unius bellum indicit Rectori civitatis aL et modo terius: D licum bellum indictum tutelluitur toti Genti a Gente tota. belli denti
Bellum enim geritur inter Gentes g. 6o7. , quarum est jus ciatio sit inbelli g. 6ia . . Quamobrem cum Rectores civitatis Gen- telligenda. tem sualia repraesentent, quando cuin aliis Gentibus negotium ipsis est, & jus habeant, quod populo competit . 39.l; si Reetor civitatis unius bellum indicit Rectori civitatis alia terius, perinde est ac si Gens una alteri bellum denunciaret& denunciatio jure populi fit, consequenter bellum, quod Rector civitatis unius indicit Rectori civitatis alterius, toti Genti a Gente tota indictum intelligitur.
Nemo est, qui hoc non ultro admittat: unanimiter enim omnes dicere solemus, bellum de nunciatum esse Genti a Gen
609쪽
s86 Cap. VI. De yure belli Gentium
eum Hispanis, & subinde nomen regionis sumitur pro rioinmine Gentis atque dicitur, Galliam hellum gerere cum Britannia, idiomate praesertim Germanico, δransteit habes tesmit Engelland. Hic aurem nobis demonstrandum erat, factum Rectoris civitatis habendum esse pro facto totius Gentis, ne quod pro jure habetur in injuria consistere putetur, quemadmodum subinde existimant, qui a jure publico universali & jure Gentium instructi non sunt g. TII,
Is er quμ Hostes dicuntur illi, quibus inter sie bellum est, idio- a Du, male patrio dicuntur Zeitide.
Disserunt ab hostibus inimici. Inimicus enim est, qui odio prosequitur alterum . 626. pari. r. Fur. nat , consequenter cujus animus dispositus est ad voluptatem percipiendam ex. alterius infelicitate f. 662. Pseh. empir. . Ast bellum justum non odio in partem adversam, sed jure geritur, & tu. ius bellum injustum est, is jus sbi competere saltem puta aut se hoc putare videri vult aliis. Per inconstantiam tamen loquendi, quam methodus scientifica minime fert g. 144. Disci praelim. , contingit, qui hostes sunt, eos etiam inimicosi appellari. Et in vernacula hosti atque inimico commune no. men est, forsan quod viderint majores nostri, fieri vis posse, ut qui hostis est idem non si inimicus, si animus adverratur ad licentiam, qua bella inter ipsos etiam christianos geri solent. Singatos subditos unius bellis rantis e
Quoniam hostes sunt illi. quibus inter se helIum est
j. Iaa. , quando autem bellum a Rectore civitatis unius indicitur Rectori alteri, bellum a tota Gente una toti Genti alteri indictum intelligitur β. Iar.); sillando bellum denuntiatur, omnes subditi ejus, cui denunciatur, pro hostibus subditorum δε-
610쪽
Cap. m. De Fure belli Gentium. 38
nxvesantis declarantur, o cum utrinque in arma itar, utriusque βλ i sunt. invicem hostes. '. Ita si Germanis cum Gallis bellum est, Germani omnes sunt hostes Gallorum & Galli omnes hostes Germanorum, etiam illi, qui sibi invicem non sunt luimici, sed arctissimo amicitiae vinculo conjuncti i. g. 72 a. . Sed haec clariora evadent inferius , ubi de modo bellum gerendi acturi sumus., g. Ta 4. Quoniam utriusque belligerantium subditi invicem Hostes sbiliostes sunt β. 7 et 3. , tales autem manent, etiamsi in alieno invicem imi ritorio vetientur, vel commorentur β. 324. , adeoque les manere, inulto magis, sit versentur in loco non occupato, cum ibu ubicunque dem nec cives temporarii fiant alio in loco, quemadmodum versevtur. in territorio alieno β. 3oad , Oui sibi invicem hostes sunt, i
ita manent, tibi ηque terrarum Wrs tuta Non a loco, in quo quis domicilium habet, sed a consociatione, qua membrum civitatis. factus & unus e Gente est, venit, ut sit hostis. Quamdiu igitur membrum civitatis manet, pro hoste etiam habendus. Nec obstat, quod qui in alieno territorio versatur, vel commoratur, civis aemPorarii naturam induat g. 3o3. . Spectatur enim tanquam civis temporarius, quatenus legibus loci subjicitur, quamdiu ibidem versatur, vel commoratur s. goo. , cum retineat jura, quae apud Gentem suam eidem competunt, nec per illud, quod
legibus Ioci, in quo est, subjectus sit ad tempus, obligatio perimatur, qua Genti suae tenetur not. 324. . l. Tas.
An Demine Similiter quia subditi unius belligerantium siunt ho- , pisei. fluenes subditorum alterius g. 7is.), per se autem patet, sub- hostium iam