장음표시 사용
691쪽
668 cap VV De Dre Gentium in bello.
qui jus Gentis habet, prohiberi minime possunt, ne stent
promissis. Quod erat territum. Nihil interest, sive dimissio illa fiat proprio motu ejus, qui captivos detinet, sive precibus captivorum obtineatur. h. 8 19.
De abitu Quoniam qui captivos tenet, eos dimittere potest ea conceso sub lege, qua voluerit, & quod hi promittunt, dum dimittuntur,sde reditus, servare tenentur 83 8.)ἱ 1i dimittuntur ad certam temptis, ut in ca-S de condi-ptivitatem redeant, temp0re elapso redire debent, consequenter cumtione non mi in captivitatem non rediisse dicendus sit, qui clam ingre- litandi. ditur in territorium hostis, mox iterum abiturus, ad captivitatem se sistere tenetur. Similiter qui dimiss ea lege, ne dumiste hoe
bello, vel certo tempore militent, durante bello, vel antequam tempus omentum fuerit elapsum, millime nequeunt. Idem intelligitur de conditionibus aliis quibuscunque eonventis. Abitus concedi solet ducibus aliisque militum praesectis subside reditus, negotiorum suorum Privatorum causa. Dimitistuntur captivi sub conditione non militandi, s praefecti cum militibus, quibus praefecti sunt, dimittuntur, quemadmodum in deditione conditionata contingit. Ceterum per se pater, conditiones, sub quibus fit dimissio, Vel conceditur abitus, tales esse non posse, quae adversantur iuri ejus, cujus potestati subjecti sunt captivi ig. lII. pari. I. Jur. nat. . Ita illicita foret conditio, ne unquam posthac militet dimissus, quando potestati summae, cui subjectus est, bellum fuerit cum Gen. te quacunque, vel etiam saltem cum dimittente, cum hulentiri amplius competat jus nisi detinendi eaptivum durante bello I. Sis . . Idem intelligitur, si conditio dimissioni ad. iecta foret contra pactiones de captivis facta f. 8I7. .
692쪽
Cap. VH. De Dre Gentium in bello. 669
enim qui bellum injustum gerit, ei nullum jus est in bello ne rerum in 3. 777. . Quamobrem cum naturaliter nemo res alterius bello injusto. destruere,aut deteriora re debeat l. 647. p. a.J. ηα. , id vero sa-cia qui res hostiles vastat, quod per se patet; qui bellum injustum gerit, res hostiles nullas vastare debet, consequenter in bello injusto omnis rerum hostilium vastatio illicita est I.
Quoniam in bello injusto omnis vastatio rerum ho- De damno stilium illicita . 8ao. , ea autem damnum datur hosti, a vastatione cujus parte stat justitia belli j. 488. pari. a. Jur. nat. 9, & dato resa damnum dolo vel culpa datum resarciendum est g. 38 o. ciendo.
pari. 2. Jur. nat. ὰ ς qui in bella injusto res hostiles vastat, damnum vastatione datum resarcire tenetur. Pertinet hoc ad debitum in bello subnascens, quod non minus vi persequi licet quam primarium, cujus causa bellum susceptum. . 8a a.
Cum in bello injusto omnis vastatio rerum hostilium An vastator illicita sit j. 8ao.), si qui bellum injustum gerit res hosti- injustas adles vastat, id contra jus alterius facit, cum quo ipsi bellum poenam i
est .a 3 9. pari. r. Phil. prast. anm. , consequenter Cidem in- neatur. juriam facit I. 8 s 9. pari. r. Jur. nat. , ac ideo cum unicuique natura competat jus puniendi eum, qui ipfi injuriam facit l. I 49. pari. a. Jur. nat. 9; qui in bello injusto res hostiles v stat, tenetur alperi, cum quo ips bellum est, ad poenam.
693쪽
67o cap. VII. De nre Gentium in bello.
Cum in bello justo etiam persequamur poenam l. 636. lex iniusta rerum vastatione augetur jus ejus, cujus arma justa sunt. Ceterum quod vastator injustus etiam alteri, cum quo ipsi bellum est, teneatur ad poenam , inde quoque inferri poterat, quod ob hostilitates, quas committit, ad Poenam te. neatur L . 78 9. : sunt autem vastationes in hostilitatum numero f. 78s . . Similiter corollarium praecedens inde in. ferri poterat, quod damna quomodocunque bellum iustum gerenti data sint resarcienda g. 788. . Quoniam in bello injusto vastatio omnis rerum hostilium illicita S. 8ao. ; quae stiones omnes cessant, quae de rebus non vastandis moventur, quippe quae locum non habent nisi in bello justo, in quo jus vastandi intra suos limites coarctandum, ne ejus exercitium cum injuria conjunctum sit.
s. 823. De jure sa- in bello justo vastatio rei uim hostilium licita, si sine ea jus standi res nostrum vi persequi non posimus, si vires hostis iude minuantur, no- hostiles in stra augeantur, Ji denique vastatio fiat in justam poenam. Etenim
h. o justo. in bello justo licitum est, sine quo jus nostrum ab hoste conia sequi non possumus β. 78i.). Quamobi cm cum vi jus
nostrum persequamur I. ato a. pari. r. Jur. nat. ; si .andem contingat impediri, nisi res hostiles vallentur, earum vasta- . tio licita. Quod erat primum.
Quicquid facit ad imminuendas vires bellum injustum gerentis, & per consequens ad augendas nostras, id in bello justo licitum est 3. 8io. . Quod si ergo rerum hostilium vastatione vires hostis minuantur, nostrae augeantur ;earum vastatio in bello justo licita. Θω erat secvadum.
Denique cum in poenam adimi possint res corporales quaecunque l. 389. parta.J .natanon alio sane sine, quam
694쪽
Cap. VII. De Dre Gentium in bello. 6 r
ut earu in jacturam faciat qui puniendus l. s 88. pari. R. Jannat.), ac per consequens damnum incurrat g. 486. pari. a. gurinat. P, adeoque respectu puniendi perinde fit, sive res suae ipsi adimantur, sive vastentur, vel corrumpantur; in bello justo res hostiles vastare licet. Quod erat tertium. Enimvero cum poena gravior illicita sit; ubi levior lassicit g. io 6 s. patet. r. Juri nato, & quatenus puniens mO- dum excedit, puniendam laedit j. ro 67. pari. r. Jur. nat. si vastatio rerum hostilium fiat in poenam , poena justa esse debet, hoc est, ut eam delictum hostis mereatur. Quod erat
Vastatione damnum hosti datur, sed nullum nobis inde tu.
erum obvenit, veluti si naves hostium comburantur, si tormenta ad usum bellicum inutilia essciuntur, fi aedificia incendantur, s arbores in hortis ac vites in vineis succidantur, si fruges, aut segetes in agris concuIcentur, si res mobiles quae .eunque sive utiles, sue voluptuariae, sue etiam necessariae
perdantur, & quae sunt his gemina. Quoniam hostilitatibus in bello locum facit vis, qua jus nostrum in bello persequimur, quod vel ad consequendum debitum, vel ad poenam tendit,ae ideo inde aestimandum sit jus omne in bello s. 78 I. , jus quoque vastandi res hostiles non aIiunde aestimari potest, nisi sumere velis, quod invito nonnifi jure naturae sumi ne. quit 3.9zZpart. ι. Iur. nat. 26 s. h. , in bello nullum prorsus locum esse relinquendum justitiae, quae unicuique suum tribui jus jubet 3. 926. para. ι. Jur. nat. , & jus in bello abire in meram licentiam, quae homini nulli competere potest 3.1 o. pari. I. Iur. nat. . Quodsi objicias, cum hostis injuria
res nostras rapiat, vastet, cives nostros interficiat, jure talio. nis nos similiter res ejus rapere, vastare ac cives ejus interficere posse; non unum sumis, quod concedi minime potest. Etenim jam alibi demonstravimus I. 64O. Part. I. Jur. nat.),
695쪽
67a Cap. VII De gura Gentium in belu
& aliquoties in antecedentibus inculcavimus, non dari ius ta licinis, sed id conrt a jus naturae fuisse confictum. Quod vero inprimis notandum est. non hic quaestio est de eo, quod ex causis in bello subnascentibus licet, sed quale sit ius vi belli belligeranti justo per se competens, consequenter quid faeere licear, nullo facto hostis supposito. Nam s injuriam
eommittat vi injusta, cum poenam mereatur I. 649. Part. a. Fur. nat. , in poenam justam vastatio quoque rerum ipsus locum habet, prouti propositio praesens diserte enunciat. Pa. . tet nimirum ex supra demonstratis, iniuriarum quoque in bello commissarum in modo agendi habendam esse rationem 6. 7 82. . Notandum Praeterea, quaestionem jam non esse de eo, an quis putet, se iustam belli causam ha here . sed de eo , quid conveniat causam justam revera hahenti. Ius enim non nascitur ex opinione tua, sed ex veritate. Quamobrem non discutiendum est in praesenti, quid dandum si opinioni: de eo enim posthac dispiciemus nec id fieri poterit, nisi ante constet, quid veritati consentaneum sta Poterant alia adhuc moneri, nisi vel ex antea annotat a jam manifesta essent, vel in sequentibus rectius inculcarentur. Id saltem addere lubet, opinionem de justa causa non facere ius, sed qui eam fovet sibi tantummodo persuadere, quod sibi competat jus ex justa eausa oriundum, ut ideo in demonstrando iure vastandi res hostiles opinio belligerantis nullam altentionem mereatur. g. 824.
Quoniam in bello justo rerum hostilium vastatio Itacita, si sine ea jus nostrum consequi non possumus β. 8 a 3.), in bello autem castra ponenda sunt, ac subinde vallo & fossa circumdanda, cum id fieri nequeat, nisi fruges vel segetes
conculcentur, agri corrumpantur, nonnunquam etiam aedificia diruantur, horti ac vineae CXtirpentur, idemque obtineat in oblidione urbium, atque praeliis I Uros hostilas corrumpere, frugeFDisitiros by Corale
696쪽
Cap. VII. De Fure Gentium in bello. 673
frages ac segetes in iisdem conculcare, ediscia diruere, hυrtos ac vineas extirpare licet, s castrorum metatio, obsto urbium ac predia id existini.
Nulla hic valet distinctio rerum, qualiscunque tandem ea sit, nec earundem attenduntur qualitates e neque enim tu in eos nascitur ex qualitatibus rerum, sed ex necessitate ea vastandi, quam licitam facit jus ad bellum. Sane Rector civitatis nostrae ipsemet vi dominii eminentis res civium vastat, si vastationem exigit defensio adversus vim hostilem 3. o. III. Imri. δ. Jur. nat. . Lex naturae, quae nobis tribuit jus ad bellum g. 6i3. , tribuit etiam jus in res hostiles, quan tum ad bellum gerendum necessarium est: alias enim illud prorsus inutile foret, si id exequε non liceret. Ea a
Similiter quia excidium urbium, oppidorum, pagin De excidiorem, postquam in potestatem nostram Venerunt, nil facit ad urbium p consecutionem juris nostri, nec inde vires hostium dimi-gurtim Nnuuntur, nostrae augentur, quod per se patet; urbes, oppida, oppidorum pagos excidere aut vastare, phtquam in potestatem nostram venerunt non licet g. 8a 3. . Quoniam tamen vastatio licita in justam poenam g. cit. 2; excidium urbium, oppidorum Upagorum licita, s singulare praceserit delictum, quod talem poenam
. Dico singulare praecedere debere delictum, non modo eciorum, qui urbes, oppida & pagos incolunt, verum etiam sumismae potestatis, cum qua bellum est, quia omnia hona subdi. torum perinde ac res publicae spectantur tanquam bona Gentis I. 289. , & factum potestatis summae imputatur toti Genti I. 39. . Justitia autem poenae aestimanda est ex fine, nimirum quantum damnum inserendum sit in terrorem hostium, ut prospiciatur securitati suturae.
697쪽
Cap. VII. De gure Gentium in bello '
β. 8a 6. Quoniam vis resistendi diminuitur, si munimenta demoliantur, ubi ea relinquere visi m fuerit, postquam expliquata fuerant, quod itidem per se patet; eorum demulitio licita f. 8a 3. .
Munimentorum extructio maximos sumtus requirit. Eorum
igitur demolitione maximum hosti datur damnum. Sed cum in bello injusto causam damno det pars altera, cujus injustum est bellum; damnum, quantumcunque sit, sbi imputet bellator injustus, qui justo belligeratori necessitatem imposuit uten- di medio, ex quo damnum in eum resultat. Nimirum D.
ctum belliveratoris justi duplici modo spectari debet, respectu sui & respuctu bellatoris injusti. Priori respectu est medium,
sine quo linem, quem intendit ac intendere debet hellator justus, consequi non potest; posteriori autem facturn . ex quo damnum emergit belligeratori injusto. Ille finem intendit, non damnum, & propter illam agit, non hujus causa, cum mallet, si fieri posset, ut hoc a facto suo abesset. Damni igitur causa libera non est is, ex cujus facto id resultat, sed ille, qui necessitatem faciendi induxit. Ac ideo damnum non imis putatur belligeratori justo, sed injusto sa7.part. ι. Phil. pract. smiv. . Vide, quae alias iam demonstravimus & annotaviamus, cum de defensone sui sq. 993. pari. r. Jur. nat. & de
puniente alterum ageremus I IOZs. ρον t. t. Jur. nat. . Atoque ita demum patet, quomodo summa religione geri possit bellum, illaeso nimirum amore, quem etiam hosti debemus β. 743. , ct absque omni vindictae cupidine, a qua quilibet animum immunem habere debet f. 948. pari. i. Jur. nat. . Vide, quae alias de defensione 3. 998. 999. pari. I. Jur nut. Ec punitione demonstravimus & annotavimus g. IOZZ. IOZ8. Part. r. Iur. nat.). Absit autem, ut tibi persuadeas, confundi a nobis, quae virtutis sunt, cum iis, quae sunt juris. In Jure enim naturae, ubi agitur de eo, quod facere licet, nil ad. mitti potest, quod officiis repugnat, tanquam licitum: lex enim Dissiligod by GOrale
698쪽
Cap. VII. De gure Gentium in bello. 67y
enim naturae, quae ossiciorum exequendorum causa dat jus j. Is 9. pari. I. Phil. PracI. unldi.), scut omnes actus reliquos hominum, ita etiam eos regit, qui ad exercitium juris pertinent. Ac ideo in iis, quae ossiciis repugnant, consstit abusus iuris, non usus, tolerandus autem abusus ab iis, qui jus nullum in actiones alterius vi libertatis naturalis sbi arrogare pos sunt, prouti idem de dominio Iuculenter demonstravimus I. 167. ω seqq. pari. a. Fur..nat. 3. Iustitia, quae & ipsa virtus est g. 926. 9ar. Part. l. Jur. nat.), ac Virtutes ceterae λ- rorio vinculo inter se copulantur, non vero spectandae sunt
instar hostium. inter quos perpetuum bellum est. Quando
igitur de jure naturae quaestio est, non valet argumentatio: Quando res in potestatem hostis veniunt, suae sunt, consequenter tanquam dominus eas pro lubitu perdere potest. Sumamus enim interea, ipso jure naturae res hos des esse ejus partis, in cujus potestatem veniunt, sine justa causa eas perodere, ad abusum dominii pertinet lege naturali prohibitum l. IZO. pari. a. Jur. not. . Alia vero quaestio est, quid in . ter Gentes impune tolerandum, de quo deinceps acturi sumus. Qui in Iure civili non distinguunt, quae toleranda sunt, ut negotia humana exitum habere possint, & quia vi libertatis naturalis unicuique permittendum, ut faciat, quod libuerit. quamdiu non facit, quod est contra jus tuum s . Is I. Is 8. Part. ι. Jur. nat. , & quae Ius naturae urget ; Illi revera jus
Gentium voluntarium eo, quem nos explicavimus I. aa. sensu admittunt, dum impugnare volunt, cum jure naturali id confundentes & jus virtuti tanquam eidem adversum Opaponentes. quasi quod pro iure inter homines habendum re vera jus st. Notionibus iuris civilis non satis evolutis innuis triti castam Juris naturae disciplinam temerarunt; tanto quidem magis, quo magis fuere hospites in omni philosophia, ex cujus penetralibus, non ex pandectis & decretis praetorum, neceX opinionibus doctorum, qui. Juris peritorum nostri aevi mos est, omnem juris scientiam hauriendam esse dudum inculcavit
699쪽
6 6 Cap. VII. De yure Gentium in bello.
Cicero. Monemus denuo, quod iam plus vice simpliei imculcavimus, nunquam vero satis inculcari potest, inJure naturae unam esse debere consonantiam, unam concordiam, quam ex Systemate nostro abunde elucere confidimus.
s. 8a T. De vastatis- Quoniam Vastatio sepulchrorum & monumentorum nes ut ro- in memoriam mortuorum erectorum, ac saevitia in cadaverarum S vim sepultorum nil facit ad imminuendam resistentiam hostis,ntimentortim nec ad augendas Vires nostras, nec mortui sunt in numero ho. N sevitia in mum j. TQ Q. patet. 6. Jur. nat. θ; sepulchrorum , monument imea sera se sepulchralium vastatio ac saevitia in cadavera sepultorum , illicita . pallorum. I. 8a 3. . Non est, quod excipias, talia fieri posse in terrorem hostis,
ut ad bellum finiendum & aequas pacis conditiones acceptandum permoveatur : id quod ab eo, qui bellum justum gerit recte intenditur. Neque enim quivis terror in bello licitus. quocunque modo hostibus incutiatur, prouti patet ex demonstratione superiori de interfectione captivorum terroris ineu.tiendi causa, atque ex iis, quae ibidem annotavimus g. 8oa. . Nunquam probanda sunt, quae nonnisi animum nocendi ho. Ribus produnt, cum ad bellum ne minimum quidem momenis tum asserant. Obiter monemus, res, de quibus dictum est
in propositione praesente, stylo Juris Romani religiosis appellari, eo enim Jure religiosim quid fieri dicitur per mortui illa.
. g. 828. Desustatio- Eadem de causia illicita est vastatio rerum sacrarum, ve- ne rerum s latι te plurum, ac in iis altarium, imaginum, aliorumque ornamen-crarum. torum, cumque in negotiis, quae Genti cum Gente intercedunt, non attendenda sit .religionum diversiitas g. a 39. U
700쪽
Cap. VII. De Dre Gentium in bello. 67
seqq. st, nec tibi jus nascitur ad rerum sacrariam vastationem, qua hostis diinsam a tua religionem foveat, tuo judicio salsam.
Multo turpior est haec vastatio, si hostis tecum eandem religionem profitetur, cum impedimentum inferatur cultui divino, iudicio tuo quovis modo promovendo, si vel maxime cultus superstitiosus fuerit. Peccat enim etiam is, qui secundum conscientiam erroneam agit I. 44 I. pari. r. Phil. pra I. uniν. , ac ideo in diiudicando facto alieno attendenda etiam venit conscientia erronea. Cum bellum omne tendere debeat vel ad injuriam reparandam, si reparari possit, vel ut de injuria facta laeso satisfiat, si ea reparari nequeat, vel ut facienda aVertatur g. 6 I9. . religio autem hostis nihil momenti ad hoc asserat, quod per se patet; nec ea dat jus ad id, ad quod aliunde jus nullum tibi competit. Quaestio moveri hic poterat, an res sacras mobiles hosti eripere liceat, ut ipse earum facias usum, quem is facit; sed de ea dispiciemus deinceps.
Hic enim saltem agitur de vastatione, qua damnum quidem infertur hosti', sed quae cum nullo tuo commodo conjuncta est, quemadmodum ante monuimus not. g. 823. . Ceterum vastationis illius, quam turpiorem multo diximus, exem plum est in catholico, qui imaginem miraculosam corrumpit solo nocendi ac hosti aegre faciendo animo.
g. 829. Patet hinc porro, illicitam esse vastationem rei frugiferae, De vastati qdiam ipsi tenemus, ut durante bello hosti ese nequeat in fructu I. 8a 3.), ire rerum cum neque ad bellum faciendum, nec ducendum momen- frugiferati quidpiam asserant, consequenter arborum frugiferarum, quarum.
operationes bellicas non impediant, extirpatio illicita. Facile patet, talia non fieri, nisi solo nocendi animo, cum tamen nocumentum per se intendi non debeat not. g. 8ar. .