장음표시 사용
671쪽
Quando quis hostis fledesnat. An captivi
Cap. VII. De Fure Gentium in bello.
g. 79S. Quamprimum hostis in mea potestate est, hostis ese defluit. Hostes enim sunt, inter quos bellum est .raa. . Enim vero cum is, qui in potestate mea est, persecutioni juris mei nullo amplius modo resistere possit g. 46s . pari. a. Jur. nat. Jς quam primum in potestate mea est, bellum cum eo mihi amplius non est, consequenter hostis esse desinit.
Qui in potestatem meam venit, is victus est & cum eo pugna cessat, quae antea erat IO89. pari. s. Jur. nat. , consequenter nec vim inferre amplius corpori meo pol est. Nulla igitur amplius ratio est, cur adhuc hostis dici debeat. Quodsi, dum in potestate tua est, malitia quomodo cunque delinquit; ob delictum punitur, non quia hostis est. Notandum vero est, potestatem hic tantummode denotare potentiam physicam de aliquo disponendi pro arbitrio suo, non attento eo, quod jure fieri potest. Quamobrem cum eodem sensu persona dicatur in potestate nostra, quo res in eadem esse dicitur cf. 46r . pari. a. Jur. nat. ; ideo brevitatis causa ad eandem desinitionem provocavimus, quae ad Perso'nas facile applicatur.
I. 796. Quoniam hostis esse delinit, quam primum is in mea potestate est . 79s.), captus autem in potestate mea est β. 46 I. pari. a. Jur. nat. Pp a bello capti, seu captivi hostes esse δε- snant, consequenter in captivos hostilitates omnes celsant 78s . .
Patet etiam hinc, captivos iure belli occidi minime posse. Nec est , quod excipias nimiam captivorum multitudinem oneri aut periculo esse posse: ex eo enim quomodo jus eos oc- 'cidendi nascatur, nullo modo concipi potest. Nisi enim in commodo alio modo mederi, vel periculum avertere possis, eos mittendi potius sunt, quam occidendi, paciscendo vel cum
672쪽
Cap. VII. De Dre Gentium in bello. 649
ipsis, vel, si eorum fides suspecta sit, cum ipsa potestate summa, ne servitia militaria durante hello, vel intra certum annorum numerum praestent, quemadmodum etiam hodie fieri inter Gentes christianas solet. A crudelitate non sunt alieni, qui captivos interficiunt. Et recte Diodorus Siculus parcere' captivis jus commune vocat eosque peccare pronunciat eXtra controversiam, qui ab hoc facinore non abhorrent. Quodsi
instes, interfectionem captivorum posse esse motivum belli finiendi, praesertim s promiscue omnes interficiantur; facilis est responsio: finis liciti consequendi causa non utendum esse mediis illicitis I. I. . Neque semper hoc exploratum est,
interfectionem omnium promiscue captivorum esse motivum belli finiendit non minus enim contingere potest, ut hoc facto exacerbetur animus hostium: ista autem exacerbatio nihil moderabile suadet. Fuere etiam omni tempore, quibus im manitas ista invisa fuit. Exempla eorum vide apud Com mentatores in Grotium lib. 3. c. II. I. 13. quae hic repetere supervacaneum existimamus. '
g. 797 Quoniam hostis esse definit, quam primum is in po- M lierat me testate mea est g. 79s. , sine conditione autem deditus in conditione
potestate est f. 46 r. pari. I. Jur. vat. 9 p sine conditione deditor deditos in interficere non licet I. 7 9 γ. b. terficere. Non est quod excipias eum, qui fine conditione se dedit,
ius omne in se in me transferre: neque enim plus juris transis
ferre potest, quam ipse in se habet. Ast nemini competit
jus in vitam suam I. 33 I. PMrr. r. Iur. nat. . Ergo nec id in me transferre potest. Quodsi capital fecerit, non punitur tanquam dedititius, sed ob crimen, ita ut ne in hoc quidem casu caedes fit licita, nisi istud poenam capitis mereatur. Re- legenda praeterea sunt, quae supra annotavimus not. β 79a. , ne dedititios, aut captivos promiscue omnes criminis capitalis
673쪽
6so Cap. VII. De Fure Gentium in bello.
reos iacias. Tenendum quoque est, quamvis subditi ad obedi. entiam cum patientia obligentur, si vel maxime male imperet superior I. Io 3. yart. δ. Jur. naι. . consequenter jure populi, quod habet s3. 39. , abutatur; non tamen Propterea eos teneri ad poenam ob factum ejus, cum nemo puniri pos sit ob factum alienum . I 84. pari. Φ. Furi nut. . Quam vis enim factum Rectoria civitatis pro facto Gentis habendum I. 39. , non tamen fine cautione a tota Gente ad singulos argumentandum. Nemini non absurdum videbitur, totam Gentem internecioni esse dandam, aut saltem eam promeruisse poenam ob hostilitates injustas : nulla vero ratio est, cur pauci luant crimen totius civitatis, pro qua eorum vita oppignorata esse nequit g. 3 l. parr. l. Iur. nat. . Quam vis enim non modo bona subditorum 3. 49s . . verum etiam ipsae personae obligentur pro debitis civitatis g. so Z. , non tamen ultra libertatem naturalem procedit oppignoratio, prouti
supra de obsidibus demonstravimus I. so I. . g. 798. Au vitam Cum sine conditione deditos interficere non liceat salvam pa- .797. ; vitam salvam paciscentim sive in praelio, sive in obΦeiscentiam dime, non repaedianda conditio, consequenter nec eoram, qui in deditio repx-prcto ama de nunt. dic Vitam salvam paciscuntur non modo, qui offerunt se arma posituros, s fides detur, vitam salvam sore, verum etiam qui . actu arma in praelio dejiciunt. Voluntas enim tam verbis, quam facto significari potest. Quodsi excipias, id dependere ab arbitrio hostis; objectiorti abunde satisfactum passim in antecedentibus, ut cramben toties recoctam apponere super fluum sti
674쪽
Cap. VII. De Fure Gentium in bello. 6sI
L 799. Qua hosti tangam hosti, immo etiam predoni , latrant An hosti, tanquam praedoni S latroni promittuntur; senuanda sunt. Etenim praedoui , si hosti tanquam hosti aliquid promittis, cum hostem esse latroni pr noris, nec ei promittere posses, salvo jure in hostem tibi missa stat competente, jus tuum in eum remittis I. 93. pari. g. Jur.ser ada. nat. 2, consequenter id extinguitur β. 97. pari. 3. Jur. nat. 2. Quamobrem eum perinde jam sit, ac si hostis non esset, promissa autem naturaliter servanda sint . 43ε. pari. 3. Privat. 9; nulla lane ratio est, cur hosti tanquam hosti promissa servanda non sint. consequenter servanda sunt. Quod
Eodem prorsus modo ostenditur, praedoni tanquam praedoni & latroni tanquam latroni promissa servanda esse.
Quod erat alteram. Nimirum quando cum hoste tanquam cum hoste tibi negotium est, tacite supponitur, jus in hostem non attendi deis here, quatenus eo, de quo convenitur, istud imminuitur, &in id consentitur, ut stetur eo, quod conventum est, non vero, quod jure alias fieri poterat, nisi contrarium convenis tum fuisset. Quodsi ergo promissa servanda non essent, nihil ageretur. Absurdum vero est supponere, quod hostes inter se paciscentes nihil agere voluerint. Et, squidem sumere velis, eam saltem fuisse intentionem eius, ut aliquid agatur, cujus interest promissa servari; id perinde foret, ac promissum conferre in arbitrium promittentis, quod non minus a, surdum existimandum. I. . 8OO.
Quoniam quae hosti tanquam hosti, immo etiam De Me hosti. praedoni di latroni tanquam praedoni di latroni promittun- praedoni ae '
675쪽
6sa . VII. De gura Gentium is bello.
tur, servanda sunt l. 799.), qui vero promissa servat, fidem servat g. 739. pari. 3. Jur. ηat. , hosti quoque, immo praedoni ta latroni servanda stis. Quodsi fidem hosti datam fallere lieet, promissiones hosti
factae vertuntur in meras illusiones: id quod ne fiat, utriusque belligerantium partis interest. Eorum enim, quae in bello fiunt, eventus anceps est.
Gentium consuetudinario hostes interscere non liceat.
Quia hosti tanquam hosti promissa servanda sunt . 99d, y vitam fore salvam hostibus promissum, eos interscere
non licet, utut moribus introductum, ut alias eos interscere liceat Quodsi Gentes omnes agnoscerent. quale natura competat jus in personas hostium . 79o. seqq. ; pactio vitam sabuam fore prorsus superflua esset: ista enim immanitas, qua saevitur in corpora hostium, qui in potestatem hostis sui venerunt, nunquam metuenda esset, & contra jus Gentium omnium consensu ista saevitia adhiberetur. Quam brem pactionem illam restrinximus ad eum casum, in quo perversi mores errantium crudelitati locum permittunt, quam casti simum illud jus, quini ipsa natura constitutum est, detestatur.
g. 8 a. An intres terrore opus sit, propterea captivor, deditos aut dedere sectiti hella,s cupiesstes occidere, aut eorum corpora male tractare non licet Quam . terrere opus Vis enitu terror motivum sit finiendi bellum 89 o. poch
st. empiri , consequenter VeI Offerendi, vel acceptandi aequas pacis conditiones, aut ut alii ex alieno casu diicentes, quid
sibi sit vitandum, repugnare desinant, cum bello id agatur, ut hoc fiat g. 63o. Useqq. 2; quoniam ramen ad consequendum finem licitum uti non licet inediis in se illicitis.
676쪽
Cap. VII. De nre Gentium in bello. 633
in bello autem captos . 794. , dedititios g. 797. aut
dedere se volentes interficere non licet 3.798. , & quamprimum in potestatem nostram venerunt, pro hostibus non amplius habendi sunt l. 793. , si terrore opus sit, Propterea captivos, deditos aut dedere se cupientes occidere,
aut eorum corpora male tractare non licet. Non sussicit, hoc vel illud facere ad reparationem juris nostri. Cum enim quicquid eo fine fit spectandum si tanquam medium l. 9 7. Ontos dii dispiciendum ulterius, utrum tale medium quoque licitum sit, nec ne. Alias jus in bello verteretur in meram licentiam, qualis est ea, quam Gotius ius Gentium voluntarium dixit, & justitia interna temperandam esse inculcat, & quae nulli hominum competere potest β. Ilo. Part. l. Iuri nati .nullaque religione bellum gerendum. Recte igitur observat Gotius lib. g. c. II. g. I 6. n. 3. utilitatem, quae ex terrore in posterum speratur, si subst jus, quando scilicet captivus, deditus aut se dedere voIens factum aliquod poena dignum commisit, inter causas reserri posse, ob quas
g. 8O3. Transfine dicuntur, qui a nostris ad hostes fugiunt nansfuge& eorum in bello causam contra nos sequuntur, qualeS ple- quinam Iint. rumque lunt milites desertores. Facile autem patet, sue transfugae fuerint milites, ve cives nostri, qui, quae apud nos agitantur, vel quo in statu sunt res nostrae, hosti produnt, vel hostilia in nos
quocunque alio modo machinantar, criminis nefarii esse reos g. 383. pari. 8. Jur. nat. , quod poena capitali coercere licet l. 638. pari. 8. Jur. nar. P. Transfugas occidere non tam ad ius in belIo, quam jus puniendi majestaticum superiori in civitate competens Pertinet I. 83 a. pari. δ. Iuri nar.9. Quodsi ergo puniuntur, non Nn nn 3 puniuntur
677쪽
6s4 cap. VII. De Dre Gentium in bello.
puniuntur tanquam hostes, sed tanquam subditi, qui in Remp. deliquerunt. Quamobrem ea, quae cum hoste pacta & con. venta sunt, ad transfugas minime trahenda, nisi quatenus eo. rum expressa mentio fuerit facta, ut poena remissa intelli.
g. 8Q4. An obstlam Ex eo non ηascitur jus occidendi hostem, quod pertinaciustior re)isten- restitum sit. Eteni in qui resistit vi bellicae, qua ipse vel restia pariat suae impetuntur, aut justam habet bellandi causiam, aut non jus occidendi habet. Dico in utroque casu ex pertinaciori resistentia non hostem. nasci jus Occidendi hostem. Qui justam habet bellandi causam, ei tantundem licet in personam hostis, quantum ad vim ejus a se, vel suis depellendam sufficit . 79 i. , consequenter tamdiu resistere licet, quamdiu potest. Quod si ergo pertinacius resistit jure suo utitur g. aro. pari. r. Phil. pract. Enib. 2, consequenter nullam hosti suo injuriam facit I. 97s. pari. r. r. nat. 2, ob quam sit puniendus I. 349 pari. a. Jur. nat. 2. Ex eo igitur jus ipsum occidendi non nascitur, quod perti
Qui nullam habet justam bellandi causam, ejus vis omnis illicita est . 778. , consequenter si vi justae, qua vel ipse, vel res ejus impetuntur, resistit, aggre ri g. 979.
pari. r. Jur. nat. θ & praedoni aequiparatur g. 778.3, qui vcro vi justa corpus, vel res ipsius impetit, defensori g. 9Ta. pari. r. Jur. nat. 9. Quamobrem cum jus defensionis in aggressorem & praedonem non extendatur usque ad interfectionem ipsius, nisi ubi periculum vitae vel mutilationis
membrorum aliter evitari nequeat j. 3 O 13. pari. I. Jar. nat. , aut Dissiliroes by COOgle
678쪽
Cap. VII. De Fure Gentium in bello. 6ss
aut res fila aliter conservari non possit . 699. pari. a. Junnat. 9, hoc autem periculum evanescit, quam primum vi justae non amplius refistitur; jus quoque interficiendi vi justae resistentem evanescit, consequenter ex eo, quod fortiter re stitum sit, jus nullum nasci potest hostem interficiendi, non aliunde ortum suum trahens, quam ex defensione sui & rerum suarum . 79O. , Non est quod objicias in ea su vi licitae resstentis hostem' supplicium mereri ob intersectionem civium nostrorum & rerum nostrarum vastationem. Quod enim in civitate poena capitali assiciatur, qui alterum occidit, vel raptor, ea Poena civilis est, ex fine civitatis pro datis circumstantiis determi.
nanda . 636. pari. I. Jur. nat. , nec leges civiles ad jus defensionis & jus in bello trahi possunt, quod ex principiis I
ris naturae derivandum. Qui jure talionis, quae lege naturae Prohibita 6 o. parι. δ. Iuri nar. , vi justae resistentem interfici posse existimant; a veritate procul aberrant, R ipsum jus rationis, quod fingitur, male applicant, prouti ex iis, quae jam passim annotavimus, abunde elucescit. Quis dixerit, recte interfici aggressorem, ubi a vi desistit, nec ulla amplius defensione opus est y Gentes autem non alio utuntur Iure naturali, quam Guod competit singulis hominibus in statu naturali g. 4. . Multo minus autem ob pertinaciorem resistentiam jus oceidendi hostem tribuendum ei, qui saltem putat fibi esse justam, hosti vero suo injustam belli causam. Error enim jus nullum dat, nec in causa dubia jus controversum aromis decidendum g. 63α . , sed is justam habet bellandi causam, qui partem alteram ad transactionem permovere nequit g. 631. , consequenter id agit, ut vi armorum ad eandem adversarium adigat.
679쪽
Cup. VII De Dre Gentiis in bello.
g. 8O . . :An extendi Quoniam ex eo non nascitur jus occidendi hostem, pugit ad eos, quod is pertinacius restiterit I. g. 8o 4.), multo minus ob pertis qui non re- naci0rem repstentiam interjicere licet alios, qui in hostium numero sunt, siterunt. nec vi illatae restiterunt, quales incolae sunt in urbe obsessa, atque ii, qui in eadem non fuerant, sed alibi deprehenduntur, praesertim postquam animum hostilem deposuerunt. Resistentia fit vel in obsidione, vel in praelio, vel in pugni
particularibus. Quod intra hos actus licitum , ex iure defen. sonis definiendum, nec extra eos extendendum. Non omnes, qui in hostium numero sunt, eodem jure censentur. ita ut actus quilibet alieni ipsis tanquam caufis principalibus imputari possint. 'Plus simplici vice jam inculcavimus in Jure naturae sngula accurate discernenda esse, cum minima haud raro circumstantia jus variet. 8o6.
An dolar ex Similiter quia jus occidendi hostem non nascitur ex accepta cla- eo, quod pertinacius restitum sit f. 8O4. , nec dolor ex a de det jus cepta clade jus occidendi hostem dat.
Hostis non occidendus nisi ex necessitate, quatenus vi licitae resistit g. 79o. , ac ideo jus occidendi expirat, quam primum necessitas desinit. Qui ob dolorem ex accepta clade hostem, qui in potestatem suam vel in Praelio, vel postea venit, occi .dit, hoe nos facit nisi cupidine vindictae, quae ne quidem na. turaliter in defensione f. 999. Par . l. Jur. nat. , multo minus autem extra eandem locum habet cf. 948. μνι. t. Jurinat. . Sane nec in vera defensione homo occiditur ex intentione, sed caedes ejus magis casui tribuenda, cui dolus, vel culpa aggressoris intervenit not. g. 992. P N. t. Jur. nat. . Ex eo autent, quod vi licitae resistens ob hostilitates, quis committit, teneatur alteri ad poenam I. 789- , non inferre
Occidendi hostemi Disjtiaco by Cooste
680쪽
Cup. VII. De Dre Gentium in bella. 637
lIcet, eum interfici posse, cum alia snt poenarum genera, qui hus non servitur in corpora hostium . quar Ius Gentium natustrale facit licitas, prouti ex sequente propositione patet.
g. 8O T. Si vi justa pertinaciter reuitur: non modo jus datur ad vim in porea
majorem inferendam, verum etiam juI ad alia, qus p0enae ratiossem eorum, qui habere posunt, veluti in olidione, ut vel me conditione, vel durio- pertinacius ribus conditionibus se dedere cogantur, ut certam pecuniae summam vi justae resolvant, ut urbes atque domasdiripiendae relinquantur, , in presio jusjsunt.
vltra reparationem damni. Etenim qui bellum injustum geriti ac per consequens vi justae pertinaciter resistit, tenetur alteri ad poenam g. 789. . Quoniam tamen ob eam resistentiam hostem occidere non licet, quando in potestatem nostram venit I. 8o4. , poena esse nequit caedes, verum ea in aliis consistere debet. Quamobrem cum in poenam adimi possint res quaecunque corporales & incorporales 3. IS9. . 'part. 8. Jur. nat. 9 I in obsidione poenae rationem habet, ut
vel sine comi ione, vel durioribus condit nibus se dedere cogantur obsessi, ut certam pecuniae summam solvant, ut urbs atque domus diripiendae relinquantur, & in praelio jus ultra reparationem damni . 788. . Quod erat unum. Quoniam vero vi justae resistens aggressoris personam induit, quemadmodum ante demonstravimus S. 8o4.
in aggresIbrem vero tantundem licet, quantum laesioni arcendae sufficit . 98 o. pari. i. Jur. vat. 9, consequenter quantum ad vim vi depellendam necessarium, & praeterea in bello licita est vis, sine qua jus nostrum consequi non possumus β. 78 a. ; si pertinaciter vi justae resistitur, ex resistentia oritur jus ad majorem vim inserendam. Quod erat alterum. in si Di Gentium. . Oo oo Qui