장음표시 사용
761쪽
38 Cup. VII De Dre Gentium ni bello.
Exomsa, quae ante dedimus de concessione tacita not. 9II. . etiam h c locum habent. Nimirum quamvis milites hostilitatum causa fuerint conscripti, vel conducti, in min, sterio tamen non dependent a seipso, sed a voluntate eorum, qui ipsis praefecti sunt: si quid extra ministerium faciunt. id non qua milites faciunt, ac ideo subditis privatis aequipararitur. Haud dusiculter itaque de ipsis intelliguntur, quae de his demonstrata sunt. Et eodem modo idem intelligitur de prae fectis, qui aliis subsunt. Eventus omnes in bello admodum dubii sunt & alios non praevisos post se trahunt, ut ideo con. sensum ejus, qui requiritur, non facile praesumere liceat. Manifesta adesse debet utilitas & damnum hostis manifestum, ut praesumtici tueatur factum privatum. Per se autem pater, fi in Iure militari prohibitum sit, ne miles pugnet sine mandato, praeiumtioni nunquam esse locum, di sine mandato pugnantem quocunque eventu tanquam transgressorem legis leoneri ad poenam. Etsi enim juris natura: st, ne sine mandato Pugnet miles; cum tamen lex qua postiva etiam habere dobeat aliquem e&ctum, si etiam fmpliciter vel addita comminatione dictum sit, ne militet sne mandato, aut prohibitio in castra proficiscentibus iacta, ideo necesse est, ut libertas taemandato pugnandi arctioribus limitibus coerceatur.
g. 9 3. Iudiacie quid Inducie dicuntur suspensio aimium bellicorum ab flat. utraque parte belligerantium intra tempus conventum, conqst quenter inducta sunt pacti e g. 788. pari. 3. Jar. nat. .
Ita induciae panguntur mortuorum sepeliendorum, item colloquii causa, ut de conditionibus pacis tractetur.
s. 9 4. Aa per didu- Quoniam tempore induciarnm actus bellici tantum-eia, bellum modo suspenduntur g. 933. ; per inducias bellum non Mitur, Miatur. MMet, etia i sid lovgius tempus fuerint contrade.
762쪽
cap. VII. De Fure Gentium in bello. 39
Ιnduciae plerumque ad breve tempus panguntur, Pro di. versitate negotii, cuius causa contrahuntur. Quodsi vero in Plures annos contrahantur, quaelibet belligerantium pars ius, quod habere praetendit, sibi reservat, nec propterea bellum fi nitum est. Aliud nimirum in negotiis moralibus est jus, aliud exercitium juris. Hoc illo salvo suspendi potest. Apud M. Nium lib. I. c. I s. & lib. 7. c. ao. habemus exempla induci rum centum annorum, apud Fustinum l. 3. annorum quinquaginta. Ita quoque Reges inducias pangere possunt ad dies vitae, successoribus reservato jure controversa.
g. 9 sis Similiter quia induciae pactione fiunt & in iis ab Quid non li. utraque parte su pensio actuum bellicorum promittitur l. ceat tempore 933. . pacta vero etiam inter hostes servanda sunt Is 9.); induciarum. i. Dciarum tempore nihil hostile committendam, consequenter siquid tale ab alterutra parte committatur, parti alteri ad actus bellicoerepetendos sue mora statim jus est I. 8a I. pare. 3. Jur. vat. , n aliter saerit conveatum j. 799. . g. 916. Quoniam per inducias bellum non finitur .si 4.); An isduciis indutiis itis nova indictione non est opas. svitis bellum Ui pactionis actus bellici non suspenduntur ultra tempus η'v' se
ConVentum, cum nemo plus juris acquirere possit ab altero, Wiς Risi quam is in eum transferre voluit g. 382. Part. s. Dr. nat.). Finito igitur induciarum tempore utraque Pars jam per se novit, actus bellicos non amplius suspendi, sed sbi licitos esse utraque etiam novit, Partem alteram ad eos procedere velle. Nova igitur denunciatio absque ulla ratione sieret.
763쪽
Uectar ia, duciarum. Quando inducia obligare incipiant.
Cap. VII. De Dre Gentium in bello.
Quoniam tempore induciarum actus bellici suspendi debent g. 93 3. ὶς quamprimum de iis conventum, ab utraque belligerantium parte publicandae sunt. Ae ideo subinde adjici solet dies, a quo induciae incipere
Quia tempore induciarum bellum non finitur f. st . , sed actus bellici saltem suspenduntur l. 933.);.
omnia manere debent in eo flatu, in quo sunt, nec in iis quicquam immutandum , quae hosem respiciant. Induciae neutri parti debent esse damnosae. Quae igitur ea intentione fiunt, ut hosti noceatur; ab iis abstinendum.
I. 919. Induciarum contractu perfecto contrahentes statim obligantur; subditi utrinque a momento publicationis. Obligatio enim contrahentium oritur ex pacto β. 789. pari. 3. Jur. nat. N 99. h. . Contractu igitur persecto contrahentes statim obligantur. Quod erat unum. Cum potestas summa pactionibus suim obliget subditos, quibus imperantibus obedire iidem tenentur ro43. pari. 3. Jur. vat.9, potestates autem minores inseriores obligent intra eos actus, quos imperare solent l. 77 3. , nemo autem
obligari possit ad id, quod ignorat, quod per te patet; ideo subditi contrahentium obligari nequeunt, nisi postquam induciae ipsis fuerint publicatae. Quamobrem cum a publicatione dependeat ipsorum obligatio β. 8 Ir. intol.2, a momento publicationis statim obligantur. Obligatio
764쪽
Cap. VII. De Dre Gentium in bello. NI
Obligatio contrahentium venit a voluntate propria; subditorum autem a voluntate superiorum, quorum juri subjecti sunt. Hinc induciae publicatae respectu subditorum accipere dicuntur sormam legis & subditi Obligati tanquam ex lege. Facile autem patet, contrahentes sine mora inducias publicare debere, ut obligationi suae satisfaciant.
. 9a O. Si pari sint inducia in centim tempus, veluti in centum dira De compu- alit in tres annos p a momento contractus perfecti computandis sunt tando tem- dies aut anni: s pari usque ad certum diem, veluti ad calendas pore indu- Martiti die illucescente, inducia snitae: fl dictum fuerit, eas incipere clarum. debere a certo die, eodem illucescente statim incipiunt inducie. In
duciae enim valent intra tempus conventum I. 9 3.) &contractu perfecto statim obligant-9i9. , nisi expresse aliter fuerit conventum, cum tum standum sit pacto s=. 789. 38 a. pari. 3. Jur. nat. 2. Quamobrem si pactae fuerint v. gr. in centum dies, cum tunc conventum lacrit, ut per centum dies durare debeant; a momento contractus persecti computandi sunt centum dies, quorum scilicet quilibet constat ex viginti quatuor horis, hora ex bo. minutis. Quod erat
Quod si dictum fuerit, inducias durare debere usque ad calendas Martii; facile patet, mentem paciscentium eam suisse, ut calendis Martiis illucescentibus non diutius durare debeant: si enim illo die adhuc valere debuissent, dicendum fuerat, eas non ultra calendas Martii durare debere. Posterior locutio cum manifesto calendas Martii includat, prior utique eas excludit. Die igitur illucescente, ad quem induciae pactae sunt, eaedem finiuntur. Quod
765쪽
742 cap. VII. De Dre Gentium in bello.
Denique si dictum suerit, eas incipere debere acerto die, veluti a calendis Martii; verba contrahentium susticienter indicant, eam ipsis fuisse mentem, ut calendis Martii illucescentibus incipiant induciae. Quod erat tertium.
Ubi verba paciscentium satis indicant, quaenam mens eo. rundem fuerit, nulla prorsus ratio est, ut aliunde detiniatur, utrum dies tanquam terminus ad quem adjectus exclusus, an comprehensus esse debeat. Disputationem igitur istam tamquam supervacaneam praetermittimus. Computatio tamen temporis induciarum pro supervacanea haberi nequit. Ponaismus enim induetas fuisse pactas, dum urbs obsidetur. usque ad calendas Augusti, & obsessionem suspensam propter illas ealendis Augusti fuisse reassum tam urbemque captam e quaeri tur an urbs jure, an injuria capta fuerit, secunda Augusti ma. ne adventante exercitu, qui lassiciebat cogendo hosti, ut ab
otadione desisteret 8 g. 9a . An inducia- ' Res aut personae hostium induciarum tempore capi nequeunt. rum tempore Etenim induciarum tempore cessare debent omnes actus
res V per- bellici, qualescunque tandem suerint cf. 9i3. . Quam-sove hostium obrem cum res aut personas hostium capere utique sit actus capi pullat. bellicus . et 8 3. , tam illas, quam has tempore induciarum
capere non licet. Induciarum tempore hostis pro hoste non habendus, nee res ejus habendae pro rebus hostilibus, cum exercitium omnis juris belli jam sit suspensum & vi pactionis illicitum, quod in hello alias erat licitum. q. 922.
An in indu- Ddueiarum tempore nullum est postliminion. Quam diuelis sit post- enim durant induciae. oaenia manere debent in eo statu, in liminium. quo
766쪽
Cap. VII. De yure Gentium in bello. . 43
quo sunt, nec quicquam in iis immutandum . 938 I
Quamobrem quae ante inducias ab hoste capta sunt, in ejus potestate manere dc bent, consequenter in statum pristinum in induciis restitui nequeunt. Quoniam itaque res & pe sonae postliminio restituuntur in statum.pristinum β. 894.396. ; induciarum tempore postliminium esse nequit.
Atque hinc patet, si vel maxime casu res aut personae captae in induciis ad nos revertantur, eas hosti esse restituendas.
I. 9 a 3 diduciarum tempore subditos descere ad hostm volentes reci- De subditispere non licet, multo minus corruptis hostium praejidiis loca invadere, hostium demque ip)i tenebant. Durantibus enim induciis nihil in iis im- eere volem mutandum, quae hostem respiciunt I. 938. , consequenter tibus , de qui ante cas erant subditi hostis, durantibus iis manere de- locis ηοκα-hent. Quod si ergo deficere velint, recipiendi non s r. stoditis.
Eodem modo patet, per inducias Iicitum non esse, ut pecunia vel promissis ad desectionem sollicitentur praesidia, consequenter iis corruptis invadere loca hostium, quae ipsi
tenebant. Quod erat alterum. Quando subditi hostis deficere volentes recipiuntur, hosti omnino adimitur imperium . quod in ipsos habet. Receptio vigitur ista aequipollet occupationi rei incorporalis hostilis 862. , ac respectu ejus, eurus est, quasi vi facta intelligitur, quatenus si ea de re constitisset, restiturus erat, ut sine vi aramorum occupari non potuisset. Ista igitur receptio pro actu bellico, qui per inducias suspenditur 3. 9I3.), utique hahendus. In bello hostilitatibus accensentur actus omnes, quibus idem eonsequimur, quod ordinarie non nis vi armorum consequi dabatur, propterea quod circumstantiae particulares actum Di illain by Coral
767쪽
44 Cip. VII. De Dre Gentium in bello.
actum vi subducunt. Hostis, quicquid in personas vel res hostium molitur, vim inferre semper intendit: ubi vero eidem sese nemo opponit, ea cessat quoad actum. Sed in praesenti causa non opus est hisce scrupulositatibus, cum ex fine indv. clarum, quem intendunt atque intendere debent paciscentes, satis pateat, quaenam suerit mens eorum, ac inde definiri pos.st, quid sit licitum, quid illicitum. I. 9. 4. DE Ibet, ab Loca derelista ob hoste per inducias occupare licet; non inis
hoste dereli- custodita. Quae enim hostis dereliquit, ea esse sua amplius stir is in noluit f. a 49. pari. a. Jur. vat. P. Quoniam igitur loca ab eustodiris. ipso derelicta nullum respectum ad ipsium habent, si ea occupantur, nihil in iis mutatur, quae respectum ad ipsum habent, consequenter nec fit, quod contra inducias est sui 8.). Quamobrem per inducias occupare licet loca ab. hoste derelicta. Quod erat unum. Enimvero etsi loca sint in custodita, sunt tamen a d. huc res hostis. Quamobrem cum res hostis per inducias capi nequeant I. 9ar.); nec loca hostium incustodita occupare licet. Quod erat alterum. Non attendenda est disserentia, utrum custodia ante indu .eias, an iis factis fuerit omissa r neque enim custodia omissa 4 indicium sufficiens derelictionis est, & multo minus male cuis custodita pro derelictis habenda, s aliunde apparet, quod hostis ea esse sua velit.
. 9as. De tuto ita Per inducias ire , redire vltro citroque licet. Etenim, redita. durantibus induciis res aut personae hostiles capi nequeunt l. 9ar. , ac omnes hostilitates, quae quomodocunque
768쪽
Cap. VII. De Dre Gentium in bello. 74ς
eommitti possunt, cessant s. 9i3. . Quoniam itaque induciae securitatem & rebus, & personis praestanti per inducias ire & redire ultro citroque licet.
Euntis tamen ac redeuntis animus liber esse debet ab omni proposito nocendi hosti. Quamobrem si hostis sibi metuit, ne itus ae reditus sibi si damnosus ; in pactione induciarum convenitur, ne sit permissus.
I. 936. Durantibus induciis intra snes suos noΠ coutroversus qRisi' ora intra het facere potest, quicquid lubet; intra coutroversus Vero Πibii, qu0d aes suos Atia
in praejudicium h*lis fi. Etenim cum Per inducias omnia ma- retranere debeant in eo statu, in quo sunt, nec quicquam in iis-dissis immutandum, quod hostem respiciis . 9 8.); nemo non Vi- tibis, det, intra fines controversos induciis durantibus nil quicquam eiij tafieri posIe, quod in hostis praejudicium fit. Quod erat unum. sut.
Enimvero cum contra promissorem pro vero haberi nequeat, quod non sussicienter indicavit β. 428. 38 a. pari. 3. Jurinat. j; mens paciscentium non eo extendenda, nequis intra fines suos minime controversos faciat quicquam, quo
securitati suae prospicere possit, cum nec continuato bello id prohibere potuisset hostis. Quamobrem nisi de hisce φecialiter quid fuerit conventum, per inducias intra fines suos. minime controversos quilibet facere potest, quicquid lubet.
Quod erat alterum. . Induciae non contrahuntur eo fine, ut hosti prosnt, nobis noceant. Ubi vero nostrae securitati prospicere non possumus, nisi id fiat in praejudicium hostis, ut durior fiat ejus conis ditio, bello continuato; id saltem omittendum est in locis conistroversis. Quando enim status in induciis idem manere deis bet . qualis ante eundem ergi I neutrius conditio durior eva.
769쪽
46 cap. VII. De Fure Gentium in bello.
dere debet, quam ante erat . ut iisdem finitis perinde sit ae sinduetae nullae fuissent, nee bellum per eas interruptum fuisset, sed continuum mansisset. Quae igitur securitatis suae eausa intra fines suos minime controversos fieri possunt, quan
do bellum.nofi est, ea etiam fieri possunt, quando bellum suspenditur, consequenter in induciis c . 923. . g. 927. Cusus parti- Quoniam durantibus induciis intra fines suos non conis lares. troversos tacere quilibet potest, quicquid lubet l. 9α 6.); intra fines suos cum exercitu interius recedere, moenia reficere S militem conscribere licet: ast cum extra eosdem nil facere liceat, quo hostis conditio deterior redditur . cit. , ab omni acta abstinendum, qui ad urbem obsessam occupandam, vel ex parte altera ad eandem defendendam facit. Patet posterius ex actibus bellicis per inducias suspensis g.
9I3. ; hi enim si continuantur, bellum actu continuatur, id quod pactioni induciarum maxime adversatur. I. 928.
casus alii. Quoniam durantibus induciis nil facere licet, quod ad urbem ante inducias obsessam defendendam facit I. 4ar. Inec vallum tormentis hostis labefactatum rescere, nec auxilia aliaque necessaria urbi laboranti mittere licet. Obsidio non tollitur per inducias, sed saltem non continuatur, & omnia ex utraque parte manere debent in eodem statu, in quo sunt eo ipso momento, quo induciae incipiunt.
g. 929. De iis, qui Oni vi majore, veluti morbo, impeditus, quo minus recede fato suo D ret extrames hostiles V quicumque alius intra eos deprehensus; Ditis induciis Dissiligod by Coost
770쪽
Cap. VII. De nre Gentium in bello.
tis induciis jtis redeundi non habet. Etenim induciis finitis sta- istra Mertim actibus bellicis locus est 916. . Quamobrem cum hostis depra. in bello hostem capere liceat f. 8it. 889. i quam primum henduntur. induciae finitae, jus quoque suum exercere potest hostis, ac
ideo quaScunque personas hosti lcs intra terras suas deprehensas captivas detinere, consequenter eaedem jus redeundi non habent.
Non obstat, quod, quando bellum publicatur, coneessendus si peregrinis, qui cives hostis sunt, intra certum tempus abitus tutus 83 DJ&quod vi majore impeditis indulgenda st mora I. 838 ). Alia enim longo ratio est, fi bellum exoritur, alia si finitis induciis continuatur. De illius Ortu certo Constare non poterat, cum quis in territorium ejus ingredere. tur, cum quo postea bellum exortum est eum Gente sua, &abitus tutus saltem tacite promissus, cum ingrederetur, sine
ulla restrictione . 836. . Ast tempore induciarum in teraritorium hostis, vel loca hostilia ingrediens, non ignorat, fionitis indutiis bellum statim continuari, ut indictione nova non si opus . 9r6. , consequenter non ignorat, se in terris hostilibus ab hoste deprehensum capi posse, nec impossibile esse, ut vi majore impeditus redire tempestive nequeat. Suo periculo induciarum tempore in loca hostilia it: id quod de eo dici nequit, qui ante hellum in terras hostiles venit. Accedit, quod etiam norit, per inducias tutum reditum non esse tacite promissum, nisi quamdiu eaedem durant.
q. 93O. Iudaeie universales sunt, quibus omnes actus bellici Dissio la- suspenduntur; particulares autem, quibus saltem suspendun- duciarum. tur certae, de quibus conventum. Quoniam induciae fiunt