장음표시 사용
781쪽
738 Cap. VII. De Gentium in bello.
Ponamus e. g. urbem, in qua commoratur, qui commea.
tum habet, ab hoste rapi; si in eadem & ipse capiatur, nihil
sit, quod est contra commeatum.
g. 948. Aa pretium Jos pretium redemtionis conventum exigendi a capto ab eo, redemtionis qui coptum leuet, in alium transcribi potest. Quilibet enim proeuptibi in lubitu jus suum in alium transferre potest I. r a. pari. 3. Dr. alium transenat. . Quamobrem cum ei, qui captum tenet, competat soribi possit. jus pretium redetationis exigendi, quam primum de eo conis ventum est q. 789. pari. 3. Jur. nat. ξ l. 799. h. ἱ jus exigendi pretium redemtionis conventum a capto ab eo, qui captum tenet, in alium transscribi potest.
Cum naturaliter captivi non sani servi g. 8r4. , nec eos interficere liceat 6. 794. , eorum redemtio juri naturae maxime convenit, nifi utrinque capti permutari possint. Quamobrem cum de pretio redemtionis convenire liceat; pactio de eo facta illicita non est, atque ideo ei, qui captum tenet, Verum jus parit pretium exigendi conventum, de quo ut de quocunque iure alio pro Iubitu disponere potest citra injuriam capti f. 859. Part. l. Iur. nat. .
g. 949. Au ebus η Obnventis depretio non potest rescindi, qxia captus latesi tib de pretio gitar locupletior, quam credebatur. Etenim pretii quantitas mu-r seiadi pυι- tuo consensu paciscentium determinata fuit, cumque pacta si ob disita sint servanda I. 789. pari. 3. Jur. nat. N 799. h. , ex palias eaptiui ct One nascitur jus eXigendi pretium conventum ex parte ignoratas. una, & obligatio solvendi ex parte altera. Pretium igitur majus exigere nequit qui captum tenet, quam quale suerat
782쪽
op. VII. De Fure Gentium in bello. 73 9
conventum, nec conventio de pretio rescindi potest, quia captus intelligitur locupletior, quam credebatur.
Pactio valorem suum habet a voluntare paciscentium, non vero a quantitate bonorum capti, quae ignorabat eum tenens, cum de pretii quantitate conveniretur. Alia est ratio, si do.
lus intercessit, de quo separatim tenetur ad id, quod interest. I. 9so. Si captus,apretio redemtionis non soluto, moriatur, antequam δε pretium facultas abeundi i ι data, vel 1i ad hostes conducendus fuit, in itinere redemtionis moriatur; pretium conventam non debetur. Pretium enim re- debeatur, demtionis debetur pro libertate, quam captivo praestare te- mortuo antenetur qui eum tenet. Quoniam vero in utroque casu pro- liberationem
positionis praesentis hic libertatem praestare nequit, quod captivo. per se patet; nec redemtionis pretium eidem debetur.
Muturi sunt praestationes in pactione de pretio redemtio. nis. Qui eaptum tenet, praestare tenetur eidem libertatem; captivus autem solvere pretium. Praestationes hae ad se in. vicem reseruntur, ut, si una deficiat, altera quoque deficiat.
I. 931. Si qai captus fuerat moriatur in libertate, pretio nondum An debeata soluto: idem debetur. Etenim tum pactiam adimplevit, qui mortuo re- captum tenebat. Quamobrem idem quoque adimplere te-demto in i nebatur captus eo ipso momento, quo libertatem fuerat conse- limate. cuiuS q. 789. pari. 3. Jar. vat. Us. 99. ho. Amomento igitur liberationis pretium redemtionis non amplius spectatur ut tale, sed ut debitum ex justa causa. Quamvis itaque liberatus moriatur, antequam pretium solverit; non tamen
morte ipsius debitum extinguitur. . Ia
783쪽
Si captivnypro pretio redemtionisse oppigno
ω Cap. VII. De Fure Gentium in bello.
In libertate esse intellieitur captivus, quam primum si cultas abeundi ipsi concessa. Quodsi in redeundo moram nectat, dc antequam redeat moriatur, culpa in ipso haeret.
g. 9 2. Si ita fuerit conventum, ut pretium redemtionis statim d beatur, ta qui fuerat captivus, in securitatem debiti tantummodo δε- tineatur; eo mortuo, pretitim non ars solutum adhuc debetvr. Etenim tum vi conventionis pactione perfecta pretium redem tionis non amplius spectatur ut tale, sed ut debitum ex justa causa, pro quo seipsum seu libertatem suam oppignoravit, qui antea erat captivus *. ri4 a. pari. s. Jur. nat. . Quamobrem cum mortuo captivo, antequam pretium solveretur, perinde sit, ac si pignus periisset; eo mortuo,j debitum adhuc subsistit β. ii 88. pvit. s. Jur. ηat. 9, consequenter pre lium nondum solutum adhuc debetur.
Qui captum tenet, is obligationi suae satisfacit. quampri. mum eundem a captivitate liberat & abeundi facultatem con . cedit. Quamobrem si pignoris Ioco remanet, haec alia causa est, unde non debitum, sed debiti securitas venit.
l. 933. Si ita conventum, ut pretium solvatur certo die V ante eumdem moriatur, qui captivus fuerat ἰ pretium debetur: si vero aia tum fuerit, at die solutiunis adhuc sit in vivis, non debetur. Cum enim standum sit eo, quod fuerat con Ventum f. 789. 43o.
pari. 3. Jur. vat. 9, utrumque patet eX Modo conventionis. In casu nimirum primo dies adjectus est tanquam terminus solutionis. qui jus exigendi debitum non suspendit per midum conditionis , sed ejus executionem dissert: ast in casu al. tero , si die solutionis dimissus adhuc fuerit in vivis, conditio a haee Disit iroo Jν Coost
784쪽
Cap. VII. De Fure Gentium in bellis. 76 r
ha e adjecta ius exigendi pretium suspendit, ut non certum sit idem deberi, nisi conditione existente.
β. 9 4. Si quis dimittitur sub pacto, ut faciat dimitti alterum ἰ is De eo, qui
in carcerem redire tenetur , s alter ante dimissonem moriatur, non dimittitur
tenetur,fl post dimissonem. Etenim si iub pacto quis dimittatur,sub pacto, ut ut faciat dimitti alterum; dimissio alterius habet se per mo- dimitti fa- dum conditionis, aqua dependet liberatio promisi a. Quam- ciat alteram.' Obrem cum promimo conditionata non ante adimplenda. sit, quam conditione exiliente g. 468. pari. 3. Jur. ηat. , &quamdiu hoc certum non est, promissarius dicere non possit, sibi aliquid deberi, veluti in casu prassenti liberationem 3. 479. pari. 3. Jur. nat. θ; si quis dimittitur sub pacto, ut . faciat dimitti alterum, in carcerem redire tenetur, si alterante dimissionem moritur, non tenetur, si post dimissionem. Exempli loco esto, s unus captus suerit ab Hispanis, alter a Gallis, di ille ab Hispanis dimittatur, ut alter etiam dimitta- tura Gallis. Quodsi conventum fuerit, ut in certo loco uteroque tradatur suis & unus moriatur ante traditionem; quid tum sit juris, ex pro postione praesente definiendum Facile autem patet, in praesenti casu moram in tradendo imputari, ut traditus intelligatur, qui propter moram alterius tradi nouPotuit, etsi ante traditionem fuerit mortuus.
93 s. Si quis dimi Fus, pretio redemti0nis nondum solato, ab alio; pretium tirrique debet. Qui enim dimittitur- , qui captivum tenet, is saltem praestare tenetur securitatem t* p cit rc reditus ad suos, qua obtenta, is satisfecit obligationi suae: li '
785쪽
M op. VII. De Dre Gentium in bello.
beratus enim est a captivitate, in qua detinebatur. Quamobrem pretium redemtionis jam est debitum ex justa causia. Quoniam igitur in pactione de pretio redemtionis non id actum, ut durante bello in posterum tutus sit ab omni vi hostili; ea quoque non obstat, quo minus ob Iata occasiones ab alio capiatur. Quodsi ergo hoc fiat, pro liberatione sua perinde pretium redemtionis solvere tenetur, ac si antea non fuisset captus. Quamobrem si quis dimissus, pretio redemtionis nondum soluto, capitur ab alio; pretium redem .
tionis conventum utrique debet. Nisi pacto inter belligerantes pretium istud fuerit desinitum I. a I p. ; utrique non idem solvendum pretium, sed uni. cuique id, de quo cum eo conventum fuit.
An eam pem hostis captum non poliat, vel captas kam ali dies praersona eapi se habet; id capti manet. Quodsi enim hostis captum non tar, quodθ- spoliat, Vel captus clam aliquid penes se habet; quod se- eum babet. cum habet, id ille non redigit in suam potestatem β. 461.
pari. a. Jur. nat. 9, consequenter non occupat g. 86a . . Quamobrem cum res hostiles ab hoste non eaptae maneant
eorum uorum sunt, quod per te patet; si hostis captum non spoliet, vel captus clam aliquid penes se habeat, id capti
manet. Quoniam naturaster captivi non fiunt servi g gro. , nee iuris naturalis fit, ut servus re, proprias habere non possit v IO8-part. 7. Fur. nar. D propositio praesena juria naturae est, nee tantum locum habet inter Gentes, apud quas servitus recepta non est. Si quarundam Gentium moribus introductum, . tit capti fiant servi & cum eorum persona acquirantur omnia eorum bona, quae secum habent, id ad Ius Gentium consue. vidi .
786쪽
Cap. VII. De Dre Gentium in bello.
tudinarium cI. a . , idque iniquum reserendum 3. 239.
s. 9 7. Quoniam captivi manet, quod secum habet, s c id in mptivum hostis non spoliet, vel f is clam quid penes se habeat j. 936., trum impu- id in pretium redemtionis imputari potest. tari possit.
Tenenti enim captivum perinde est, sive pretium solvatur Qx eo, quod captivus secum habet, sive aliunde, cum is solis vat de suo. Pretium redemtionis a nonnullis vocabulo Graeco
tram appellari selet, Germanice bas iose. Beld. g. 933. Si quis obses datus, ut captivam redimat; hoc mortuo, ille nudeliberathr. Qui enim obses datur, ut captivum redimat, pro dato is ea. eo redimendo oppignoratur β. 497. λ Quamobrem cum privum res eo mortuo cesset causa oppignorationisέ Oppignoratio quO- matique cessat. Quodsi ergo quis obsts datur, ut captivum reis dimat; hoc mortuo, ille liberatur.
Captivus considerari debet tanquam Persona vicaria captivi. Ius igitur, quod ei competit, qui captum tenebat. inobsdem idem est, quod habςt in captum. Si captus moritur, jus ipsus in eum extinguitur. Capto igitur mortuo, extingui et-- iam debet jus in fidem.
s. 939. ax dicitur status, in quo nobis cum nemine hesum est. pax Quamobrem cum in bello vi jus nostrum persequamur adversus alterum . qui idem nobis tribuere
787쪽
64 Cap. VIII. De Pace ct Pactione pacis.
non vult I. Iro I. pari. r. Jur. nat. ὰ ς in paci consequendi vel tuendi juris nostri causa cum nemine per vim certandam, consequenter jure nostro quiete si nimur. Pax opponitur bello, ita ut quando bellum est, pax non sit, ac ideo pax sit, quando bellum non est. Quodsi itaque intelligatur, qualis sit status, in quo bellum est; simul intelli. gitur qualis idem sit, quando pax est. Signisicatus hic gene.
ralis est, quemadmodum & belli, ita ut non minus intelliga. tur de hominibus fingulis in statu naturali viventibus, quam de Gentibns. Quoniam injuria omnis naturaliter prohibita f. 9 II. Part. r. Jur. nat. , belli autem justa causa non est nisi injuria facta, vel facienda I. II O9. Part. r. Furi nat. Inaturaliter pax bello prior est : ast ubi finito bello pactio de pace fit, pax bello posterior. Dum enim a bello receditur, ad pacem reditur. Equidem subinde pax nonnullis sumitur pro transactione de causa belli & iis, quae in bello facta sunt; non tamen usui loquendi communi convenienter, quo Genti pacem esse dicimus, quae bello implicita non est, & durante quoque bello pacatas Gentes appellamus, quae bello sese non immiscent ac nulla ex parte suum faciunt. Immo eum his pacem esse dicimus ipsis etiam belligerantibus. Nulla igitulratio suadet, neque nos cogit, ut aequivocationem vocabuli introducamus, a qua inprimis in scientiis, qualis esse debet Jua naturae ac Gentium, abstinere debemus.
. is Quoniam per inducias bellum non finitur, sed ma-eii, pisae sit net g. 934. , in pace autem bellum non est g. 939.);
i tempore induciarum pax non est. Cum tamen per inducias actus bellici omnes ab utraque belligerantium parte cessent, ut, si eaedem pangantur in longum tempus, Veluti in viginti,
immo quinquaginta, vel centum annos, perinde sit, ac si bellum
788쪽
Cap. VIII. De Pace O Pactione pacis. 76s
bellum non esset, quod per se satis patet; s induciae pangm-rar in longum tempus, cum interea a bello sit discedendum,
eaedem paci equiparantur. Disserunt tamen adhue indutiae in Iongissimum quodlibet tempus factae a pace. Factis enim induciis a bello saltem disceditur ad certum tempus. quo elapso patet ad idem regressus ob eandem causam : ast pace facta, de causa belli trans. igitur, ita ut id finiatur, nec ea de causa, ob quam gestum fuerat, denuo suscipi possit 3. 89o. 89 I. stari. F. Fur. not. . Indutiae igitur in longum tempus factae sunt status quidam veluti intermedius inter bellum & pacem, qui propius ad pacem, quam ad bellum accedit, cum a pace non disserat, nisi
quod cum expectatione belli conjunctus fit, quae in pace abest. . 96 I. Gentes ad pacem inter se colendam naturaliter obligantur. De pace
Gens enim unaqua libet alteri jus suum tribuere debet .lenda. a 64. , & in causa dubia controversias inter se vel amicabiliter, vel pertransactionem , vel per mediationem, vel per arbitrum componere debent g. 37o.), consequenter Gens una quaelibet sibi cavere debet, ne sit in causa, ut altera jus suum adversus ipsam vi persequi cogatur,. adeoque ut bello sit locus aio a. pari. I. Jur. nat. U I. IT a. . Quamobrem cum pacem inter se colant, inter quos bellum non est . 9s9O, Gentes ad pacem colendam inter se naturaliter obligantur.
Ius naturae, quod ad selicitatem generis humani tanquam ad metam tendit . 396. cffsqq. pari. r. MV. Prata unim , non minus prospicit securitati singulorum, quam Gentium,
quae non datur, nisi in pace. Qui itaque alteri justam belli Ddd dd 3 cauo
789쪽
66 Cup. VIII. De mee o Pactmve pacis.
causam dat, in ius naturae graviter delinquit. Naturae homi. num nihil magis aduersatur, quam bellum, cui saltem per modum defensionis Ius naturae locum facit, tanquam malo inevitabili. Ortum vero trahit ab eorum injustitia, qui jussuum aliis tribuere nolunt, vel iniquitate, quia media leniora aversantur, quibus controversia in causa dubia componi pote. rant, vel denique malitia, quia alias larisere non verentur. Quodsi ergo injustitia, iniquitas & malitia exosa essent nota. na ; bellum omne ex orbe terrarum exularet, ac Gemes Esinguli quivis homines pace perenni fruerentur.
g. 96 a. Rector eivitatis hoc debet suluditis suis, ni pacem omni modo eonservare stadeat. In civitate enim coluerunt homines, ut jure suo quiete fruantur& tuto ab alio id consequantur 3. 4. part. 8.Jan nat. & universii singulis obligantur pro virili ad id con ferre, quod possunt . 28. pari. 8.Jui .nat. .Quamobrem cum ex antecedentibus abunde pateat, & Obvia experientia unicuique notum sit, quantum fini isti adversetur bellum; universi singulis obligantur, omnem dare operam ut bellum vite tur, consequenter pax servetur j. 9y9. Quoniam itaque imperium in Rectorem civitatis translatum est 3. 4 a. pari. 8. Jur. nat. , ac ideo quoque cum eo omnis, quae cum eodem cohaeret, obligatio; Rector civitatis curae habere debet, ut pax conserVetur, consequenter subditis suis hoc debet, ut pacem omni modo conservare studeat.
Debitum hoc perfectum est, cum veniat ex pacto, quod inter Regem & subditos intercedit, vi rranslationis imperii in eundem factae, & quod dependet a pacto. originario, quo civitas constituta 3. 4o 3. Part. I. Dr. nat. . Cum salus Reip. suprema in civitate lex si 86. pari. I. Iur. nat.), ex ea
metienda est regendi obligatio. Qui vero novit, quid sit sia.
790쪽
Cap. VIII. De Pare 9 Pactione paris. 767
. Ius publica f. II. para. F. Furinat. , nee ignorat, quantum malorum post se trahat bellum; is facile perspiciet, nital m. gis saluti Reip. adversari quam bellum , nihil vero magis cono Venire, quam pacem, ut de eo disertius dici non si opus. Hinc porro consequitur, si temere bellum suscipiat Rector civitatis, quod vitare poterat & debebat, eum ius perfectum civium violare & injuriam ipsis facere f. 839. para. t. Jurinsio, quamvis ob irresistibilitatem summi imperii Io I. pari. S. Iur. nat. eam tolerare teneantur, ad obedientiam cum pa- πtientia obIigati male imperanti . Io 3. Parr. S. Jur. nor. Iconsequenter bono publico, seu saluti civitatis adversa facienti I. 8s. Part. δ. Jur. nat. .
f. 963. cuilibet Rector civitatis Gentibus aliis hoc naturaliter δε- Et respectabet, ut pacem omni modo conservare studeat. Etenim Gentes ad Gentiam pacem inter se colendam naturaliter obligantur cf. 96 I.), aliarum. consequenter unicuique curae esse debet, ut Gentium quoque aliarum causa Pax conservetur. Quamobrem cum jus Gentis suae habeat superior f. 3 9. , consequenter in eundem quoque cadat Omnis obligatio, quae eidem cohaeret, ut quod Gens una alteri facere debeat, ad id eidem teneatur Rector civitatis; quilibet civitatis Rector Gentibus aliis hoc naturaliter debet, ut pacem Omni modo conscreare studeat. Rector eivitatis ' subditis suis 3. 96α. , & Gentibus asis
vi praesentis naturaliter hoc debet, ut pacem conservare studeat, sed non eodem modo. Respectu enim subditorum debitum persectum est not. g. 96a.); respectu huius imperfectum cI. 4Oa. par . M Jur. nas. . In priori casu injuria i Ieranda ex ossicii necessitate not. I. 96 a. I in posteriori neglectus ossicii vi libertatis naturalis etiam Gentibus I. ss. Parr. S. Ar. nat. , consequenter eo m Rectoribus cf. 39.