장음표시 사용
311쪽
29O . Μ. Τ. CICERONIS modatum ad naturam appareat Graeci id dimou appellant ) , sic non potest objectam rem perspicuam non approbare. Quamquam, si illa, de quibus dispu
tatum est, vera Sunt, nihil attinet de assensione omnino loqui δ. Qui enim quid percipit, assentitur statim. Sed haec etiam SequUntur, nec memoriam Sine assensione POSSE conStare, nec notitiaS rerum, nec
artes; idque quod maximum est, ut sit aliquid in nostra Potestate, in eo, qui rei nulli assentietur, Dori 3ο erit. Uhi igitur virtus β, si nihil situm est in ipsis nobis βλ Maxime autem absurdum 7, vitia in ipsorum
Q. O εῖο, , quod naturae accommodatum est. De quo disputavere Bruaer. I. c. t. I, P. 953-967, et Tiedemann I. c. t. III, p. 79. Nam invita humana omnis actio spectat ad finem, cujus cauin agimus. Naturae Convenienter vivere , Stoici finem bonorum statuebant; V. Stobaei ecl. phys. l. II, 7, P. m. 94 , ed. Ηeeren. Diog. Laert. VII, 1, 59. II. t 3. Nihil attinet de assensiona omnino loqui. Primo variant scripti In attinet. Gud. Dr. attingens, Wrat. attinges : Sed solent multifariam peccare librarii hoc in verbo. Siqω nihil attinet dicere, disputare, nuntiarem, et talia multa auctor, nequemnquam quid addit. Deinde variant pro omnino Gud. Omnium, D. Cod. Vien. et omni, quod unice vertim judico. Nam omnis saepe auctori omniano, vel omnis generis dieitur. Fin. I, r9,64: in id omne oritur a sensibus ,
qui si Omnes veri sunt α. Nihil ibi dicit Ern. qui omnes deleri jubet eli.
et 4. Sed haec etiam seq. Pergit his nova ratio : male igitur colo distingue-hatur , tibi distinctionem maximam posuimus. Sed autem transeundi particulam esse, et cum ellipsi poni, constat. Etiam est insuper. Male deinde DP. et ψ. insequuntur e in adhaesit ex praeced. m. Ex eadem eausa est, quod nuper Wolfius Tusc. II, 4, Io, inductus verissime in ducitis mutavit. G.
disputat Lucullus. Nam ex Stoicorum sapiente disciplina vi sons verae selicitatis is in sola virtute scaturit; et ille sons est ici nobismet ipsis a natura
insitus. Vid. Senec. ep. 7 4 et 76 , eum Epicteti Enchiridio, c. I, 2 et 38 , ed. Ηeyn. ali. ZWanziger, Pag. 32; Cic. de orat. II, 4. H. ,16. Si nihil situm est in ipsis nobis.
I. E. . Si, quod verum, rectum, honum est, ex eo, quod his firmiter assentiri non liceat, in nostra Potestate non
eStu. G. . et . Maxime autem absurdum . . . .
an baμit. Haec, ut saepe in oratione commotiore, Paullo conturbatius Pergunt, hoc sensu: in Id autem absurdum est maxime, si vitia in sua potestate esse dicunt; quum tamen nemo Me cet, nisi RSsensus poccato fuerit: sique non idem in virtute Iocum habere statuunt, quum tamen omnis eius
312쪽
esse PoteState, neque Peccare qUemqUam δ', nisi assensione; hoc idem in virtute non esse; cujus omnis constantia et firmitas.ex his rebus constat, quibus assen Sa est, et quas approbaVit: omninoque ante videri aliquid, quam agamus, necesse eSt; eique, quod Visum sit, assentiamur s. Quare qui aut visum, aut assensum tollit, is omnem actionem v tollit e vita.
XIII. Nunc ea videamus, quae contra ab his disputari solent. Sed prius potestis totius eorum rati Dis quasi fundamenta cognoscere δ. Componunt igitur primum artem quamdam de his, quae visa dicimus, eorumque et vim, et genera definiunt: in his, quale
sit id, quod percipi et comprchendi possit; totidem
verbis, quot stoici'. Deinde illa exponunt duo, quae quasi contineant omnem hanc quaestionem : quae ita videantur, ut etiam alia eodem modo ' videri possint,
constantia in iis modo posita sit, quihus assensum virtus ) addixit, quaeque approbatione digna judicavit n. G.
18. Peccare qtiemquam. Plures seri
pti in peccare quidquam in ; sed vulgata
era est. G. I9. Omninoque .... assentia r.
Qtia collectivo h. l. sensu dictum est. Necesse est et ad agamus Pertinet, et ad assentiamiar. Ita seque male vulgo ante eique eolo interpungitur, atquereme assentiamur emendatum est, Cu'ius Ioeo multi scripti assentiatur Peccant. Crat. reeePtam tuetur, nec aliter Coa. reg. apud Alemannum. Haud male tamen suadet Lamb. assentiri.
CL Tusc. I, 13 , 3 o. Sed seripti non addicunt. Vide infra S 58. G.-Faber,
qui Iegebat assentiatur, observat: eo jecturam Lambini assentiri probabilem emcit ordo rerum qui sequitur : α qui arat visum aut assensum tollit, is omnem actionem tollit M. Sed hunc eclinem non magἰs illi hie servare necesse suit, quam fuerat supra In illis: M quemadmodum prima visa nos pellerent; deinde appetitio ab his pulsa
sequeretur; tum ut sensus ad res Percipiendas intenderemus m. Itaque non
Io. Actionem. Actio Pro re recta agendi ratione is dicitur. G. XIII. r. Potestis ... cvn. Pro licet cogn. Sic possum persequi, et talia multa. Sine iure igitur in verbo finito haesit Gruterus. G. 2. Totidem verbis, Pol Stoici. Aecipiebant haec a Stoicis, ut reliqua eorum eo facilius prehenderent, et exagitarent. CL de Carneadis ratione Sext. Emp. VII, 367, qui locus eum his, quae sequuntur, totus est conserendus; ibi enim ista plenius tractantur. G. 3. Ut etiam alia eodem modo viae Addebatur olim post alia, multra, quod recte Davis. sustulit, quum ejus eodd. non haberent. Neque quatuor
313쪽
nec in his quidquam intersit, non POSSe eorum alia percipi, alia non percipi; nihil intereSSe autem, Dori modo si ex omni parte 4 ejusdem modi sint, sed etiamsi discerni non possint. Quibus positiS, uniuS argu menti conclusione tota ab his causa comprehenditur. Composita autem J ea conclusio sic est β : α Eorum, quae videntur, alia Vera sunt, alia salsa; et quod falsum est', id percipi non potest: quod autem Verum visum est, id omne tale est, ut ejusdem modi falsum etiam 7 possit Videri. Et, quae visa sint ejusmodi β, ut in iis nihil intersit, non posse accidere, Ut eorum
alia percipi possint, alia non possint. Nullum igitur 4i est viSum, quod percipi posSit n. Quae autem Sumunt, ut concludant id, quod volunt, ex his duo sibi pu-
e nostris id habent, neque contexta ' I. Fatium etiam . Goerenκ dat ei madmittunt. Suut graeca και αλλα falsum. Sic, inquit, cum Gud. et fragm. eod. Ven. I 494, Crat. et vetus editis plurihus, dedimus : nam PoSt-Posita pari. Pro adeo accipienda sciret,
quod huc minime quadrat. CL 3 4r :
in ude esse, quale etiam a salso possit esse .. Arcesilae autem ratio sic erat, teste Sext. Emp. VII, 154 : Ουδεμια τοιαυτχ αλ.ηθῆς Ψπιτασία ευρίσκεταt, οια ζυκ αv Iεvοιτο 8. Quin visa sint ejusmodi. . . non posse accidere. P. Manut. et Lamb. M non potest accidere n. Ita scilicet proprie scribi debebat; at quis nescit, quam saepe auctor, in longiore maxime contextu, constructionem mutare amese In his locis pro lubitu versari, eo minus Circumspectast κρισε t licet, quo probabilius sit talia auctori non excidisse, sed variandae orationi consulto Posita esse. Sint autem pro vulgato sunt e qua tuor nostris, Vien. aliisque alioram dedimus, idque sane loco
etiam salsa videri possintn, si nempe vera visa opponuntur, non, ut h. l. visa simpliciter. Quam inepte igitur multa intrudatur, spoute Patet. G. 4. Si omni ex parte. ΗOe ordine Vin. et scripti mei Omnes. Recte. G.
5. Composita autem J ea conclusiosis est. Autem tollenda erat, quippe quae Part. Constanter ab omnihus et nostris, et haud dubie etiam Davisti, rejiciatur: hic enim eam tacite ex punxit. Inculcatam hanc particulam
simili ratione vide oss. I, II, 7, ibid. III, 29, 14, Fleusing. G. 6. Et quod falsum est. Et est h. I.
assumptionis, quae nuper alibi multiis sariain tentata est; sed pessime. Nam bene tenendum, vix umquam aliter Ciceronem , si plene concludit, nisi et raro αtque , ad assumptionem addita, scribere. G. .
314쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, i 3. 293tant concedi; neque enim quisquam repugnat'. Ea sunt haec: σQuae visa salsa sint, ea percipi non posse ' n, et alterum yy α Inter quae visa nihil intersit,
ex his non posse alia talia esse, Ut percipi possint
alia ut non possint n. Reliqua Vero multa et varia ratione defendunt δ' . Quaesi Eorum, qUae videantur 4 alterum, re omne Vi Sum,
9. Neque enim quisquam rvmnat. Ut haec reete intelligantur. notandum est, enim esse hoc loco cum Ironia quadam asseverantis. Quam quidem Particulae vim paullo accuratius videamus, quum toties Em. in hac enim, si in ironia ponitur, offendat, ut eam etiam non semel extruserit. Atque sano
Certissimum est, enim sic dici, quum partim alἰis parit. ironiae inservientibus addatur; partim ipsa per sese hanc vim contineat. Cf. Brut. 84, 289; cs. Fontei. 9, Io. Nostro loco simillimus est Nilon. 3, 8: in Neque enim posset aut Ahala ille servilIus . . . non nefarius haberi ,,. Pergit in Neque enim ironiae umbra, quae toti loco inest. G. 1 o. Ea percipi non posse. Gud. Ven. I 49 , Crat. Asc. aliaeque Plures, in percipi ea non posse m. At D. Cod. et Dr. M ea non percipi P. . Inde vix dubito , quin, ea omisso, scribendum sit in non percipi posse .. G. II. Et alterum. Hulsem. ejecit sua SPonte, alterum, licet etiam alibi alter, ut vel primus, vel alter in prae Medd. cogitandum sit, Ponatur. Cf. gg. III, 22, 28. Iae. Gr nov. ad Geli. Noet. Att. VI, II, talia inter dulcedines eruditiorum latinorum reseri; quem vide. Eodem exemplo seeundus dicitur Caecin. 9 , 23. G. I a.. mitia et varia ratione defen-
sunt item duo : Unum, , alia Vera eSSe, alia salsau; quod sit a Vero, tale ESSe,
dunt. Goer. Oratione. sic. Inqnit, scripti mei ad unuin omnes cum Vin. et, ni egregie fallor, omnium omnibus :certe sic Davis. e suis, et editi veteres iunctim. Cur Ern. vulgatum ratione reduxerit, vix liquet, nisi ideo secit. quod ubique hae voces Permniantur.
Quod si argutari h. I. velis, dixeris,
ratio Academicorum eardinalis quum praecesserit, noluisse reliquas Ciceronem addere, atque ita eas in universum indicasse. Sed licet hoc verissimcim sit , tamen inde nondum sequitur,
contra omnem seriptorum auctoritatem ratione esse corrigendum : imprimis qitum Omnis ratio Non, nisi oratione , cum aliis communicari possit, nee alia ulla h. l. quam, qNae ratione et via instituitur, i. e. philosoPhica ,
Intelligi possit. Quid p si etiam alibi
vi Haec oratira non modo deos spoliat motu, et actione divina, sed, etc. ista oratio autem Epicuri ratio est, qua deos nihil habere negotii statuebat. Infra S 44, his sic ponItur. G.
3. Eorum, quin videantur, alia mera esse, alia falsa. Goeren x dat transpositis verbis : in quae videantur, eorum, etc. . Hoc ordine, inquit. 4mei, Wrat. excepto. Consentit et Iam Crat. modo quod aliud merum praebet.
Praeposuerunt scribae damonstrativrim, tam inam ad unum PortiriPret.
315쪽
quale etiam a salso possit esses. Haec duo proposita non praetervolant, Sed ita dilatant, ut non mediocrem curam adhibeant et diligentiam. Dividunt enim in
partes, et ea S quidem magna S : primum in sensus; deinde in ea, quae ducuntur. a sensibus, et ab Omniconsuetudine, quam 'obscurari volunt β. Τum pedi veniunt ad eam partem, ut ne ratione quidem et conjectura ulla res percipi possit. Haec autem universa concidunt etiam minutius. Ut enim de sensibus
hestertio sermone vidistis, item δ' faciunt de reliquis; in singulisque rebus, quas tu minima dispertiunt, volunt efficere, his omnibus, quae Vi Sa Sint, Veris, adjuncta esse falsa, quae a veris nihil differant; ea quum talia sint, nihil posse comprehendi ΑΤ.
XIV. Hanc ego subtilitatem, philosophia quidem dignissimam judico, sed ab eorum causa, qui ita dis-
14. Proposita. I. E. posita 2 paullo ante dixerat sumunt. Quam Nocis vim V. DD. h. l. non animadverterunt; alias enim eam, ut ubique solent , sollicitassent. Sed proponere saepe au-etori simplicia verbi loco dicitur. Tusc.
IS. Quam obscurari volunt. Da vis. obscurare; quod Dura d. cum illina Iaude suum iacit: sed Ern. docet Paullo
post Vsci volunt scribi; nec quidquam
interesse. Inrano potius multum interest: nam volo non debet cram impersona Iliam verborum more misceri, ad quae
nihil refert infinitum passivi tempus
Ponas, an activi. Distinguendum autem
est inter melle, si simplici vi dicitur, et si pro is libenter velle, OPtare, etC. maecipiendum est. Illud semper Cum activi, hoc eontra cum passivi infiniistivo struitur. Sic feri et facere velle, et omnia omnino distinguuntur, quae hoc discrimine ad mella ponuntur. Eadem prorsus ratione graeca ἐθελrix, et θουλεσθαi, se habent. G. 6. M. . . item. Cf. Legg. II, 5, 2 1. Quo loco eadem ut In hoc ita variatur, ut h. l. etiam D. cod. AIIi deinde idem, ut Erl. vel iterum. Alii denique iterum ita, ni Gud. Glossis sic junctis,
II. Ea quum talia sint, nihil posse
comprehendi. Certus sum , eaque quum, etc. esse legendum. Saepe enimque cum Pron. demonstr. jiancta Consecutionem adjuvat, Pro et sane PDSita.
Cf. Legg. I, 1, 2; Legg. II, 24, 6O; Orat. 36. I 24, ubi nuper idqtie sine insta ratione ex Gud. 3 in id quod mutatum est. Haud raro ante, vel post quin, excidit; quidni etIam ante quum excidere potuisse putaris p Certe non Potest, quin aures exercitatiores in simplici ea h. l. offendant. Ceter In senSus est, in visa, quum talia sint, prout demonstratum sit. Sequi
316쪽
ACADEMIC. I, LIB. II, I 4. a NSerunt , remotissimam. Definitiones enim, et partitiones, et horum luminibus,' utens oratio, tum similitudines β dissimilitudinesque, et earum tenuiS et acuta distinctio, fidentium est hominum, flia Vera,
et firma, et certa esse, quae tutentur ; noti eorum,
qui clament, nihilo magis vera illa esse . quam falSa.
Quid enim agant, si, quum aliquid definierint, roget eos quispiam, num illa definitio possit in aliam si rem transferri quamlibet λ Si posse dixerint; quid diceve habeant', cur illa vera definitio sit λ Si negaverint;
hoe, nihil posse comprehendi . . Erat enim hic rationis Academicae cardo, vi nihil posse comprehendi .. G. XIV. r. Qui ita disserunt. Erl. dissenserunt, quod quidem, Per se non contemnendum est I ai glossam malis, in vulgato aliud verbum, nemPeae ferunt , latere videtur. Atque Mnesi accuratius locum excutias, verba, ieri disserunt, his in contextis, in quihus Academicorum subtilitas memorat , quae propria disserendi laus est, certe Perquam ambigua dicta deprehendes. Contra vero, si, qui ita di erunt, legeris, i. e. re qui tantopere nnostra vera se. ratione distant ., et ambiguitas ista aberit, et distinctiorem notionem habebis. CL Fin. IV, 2, 5. G. a. n horum luminibus. So. ω desiis
nisionum et Partitionum in z unde sua sponte Lamb. harum correxit. Audaiscius sane , quum toties neutra PronOminum sic ponantur; ut recte etiam
P. Faber vidit. Rathias ejusmodi religionem ridet, velut raritates amantium. At vel ipsi accaratius eircumspiciendum erat. Ad horum reseruntur duae diversimodi generis notiones, quales de itiones sunt, et partitiones t ad talia autem Cic. neutra Pronominum uere, et certum est, et alibi docui
3. Similitudines. Exempla ad illustrandum Proposita, ut illud de colici columbae, de remo, etc. dissimilitudines contra, quae ex obliquo, vel adverso rei lucem assundunt. G. 4. Tutentur. Ita quatuor etiam mei. Erl. tuentiar; ex librariorum more
nempe frequentativa in simplicia muis tandi, oui illis frequena occasio Prae. hetur, quum auctor illa amet. Sic insinaa, 69, ne Misset in nmitiasset mutandum fuit. G. 5. Num ... in aliam rem trans rei quamlibet Rem addidimus cum Ern. ex nostris omnibus. Pro quamlibet reserunt Dr. et Wrat. quam jubet. Unde seribendum foret quam lubet.
Atque Sane auctor saepius ut lubet. Ita sententia ne haereas, vera definitio ad unam tantummodo rem congruere dicitur. Rem , quod Davis. ex suis addidit , tres nostri confirmant. G.
6. Quid dicere habeant, cur illa Hrra desinitio sup In scriptis omnibus legitur, is quid enim dic. . sed non dubito, quin hanc pari. recte sustulerint Davis. et Ern. Nam etsi ea quidem, ut P. Faber defendit, ex asseveratione, et
quod addimus Mepius repetitu ,
Ponitur, vide nos ad Acadd. I, 2, 6 , tamen in talibus Iocis alia ratio, et h. l. adjecta a scribis ex anteceddo vide-
317쪽
- 296 Μ. T. CICERONIS latendum sit , quoniam vel illa veri definitio' tran ferri non possit in salsum, quod ea definitione explicetur, id percipi posse : quod minime illi volunt. 44 Eadem dici poterunt f in omnibus partibu3. Si enim dicent, ea, de quibus disserant ', Se dilucide perspi-
Cere , DeC ulla communione visorum impediri; comprehendere ea se posse fatebuntur δ' . Sin autem
negabunt vera visa a salsis posse distingui, qui pol
tur, quum quid enim modo Praecesse rit ; quod facile adhuc in auribus eorum haerere potuerat. Si enim tamen defenderis, non asseverativam , sed Pro autem positum putare debebis, cs. Acadd. I, 2 , 6. G. . Si negaMerint; fatendum sit. Gud. sin; sed potest ri ex Proxima V eadhaesisse. G. 8. Quoniam vel illa veri definitio. Goereng delet meri. Sustulimus, inquit,
veri alii vera ) , idque cum Gnd. et
D. cod. Neque agnoscunt Ascens. ntemque et Lamh. olim veri edebatur; Dr.et Wrat. a mero, Veri. I 494, Simpl. vero. Davisius, qui veram Primus ex tribus suIs, quibus Eri. accedit. Correxit, Iieet a manu Ciceronis eam esse juret, tamen non veram iurabit. Nam quae definitio in salsum transferri non
potest, ea et Vera Sit neceSSe eSt, et,
si veram addideris, superfluum quid addidisse pntandus eris. - Itarambinus h. l. exponit 2 re Si negaverint academici definitionem illam posse in aliam rem transferri, quam quae
definita sit; latendum iis sit, quoniam neque illa desinitio transferri possit in salsum, neque id quod ea definitione explicetur, id quod desinitum est,
percipi posse n. 9. Poterunt. Fr. cod. ΕΗ. et Wrat. potuerint, Gud. Vien. ψ. Potuerunt; ut vix dubium sit, etiam hoc ex Potuerint natum esse. Nos quidem certi
Sumus, Potuerint veram esse Ciceronis manum. In omnibus partibus. Goer.
delet partibus. Quis enim, inquit, his In contextis, partibus , qNod vulgo additur, recte defenderit Θ sensus enim eSt, M quotiescumque illi aliquId definierint , toties haec eadem diei pol runt in. Quid igitur partibus, qrio Sen.
tentia obscuratur pro. Dicent... disserant... fatebuntur. GoerenE dat dicent... disserent... Die hiantur. Disserent. inquit, Emest. fina
sponte in disserant correxit. Quod eo vitiosius judicandum est, quum haud raro vel sic, vel aliter, scribae Peccent, atque inde Deilius etiam verum obliteretur : idque maxime quum vir sum. mus loca nimis multa ita corrigendo assecerit. Sed dudum hac in re rectins vidit Fr. Heusing. ad I, Oss. 25, 8. et saepius; in primis vero Schiitz. qui multis rhetoricorum Iocis haec futura
II. Communione visorum. Recte Wetaol ad verba communione pisortim supra S. 4 : in communis veri et salsi nota is, et I 6, Communitas cum falso .. G.
I 2. G . ea se Posse fatebuntur. Goereng delet posse. Ita , inquit Eri. et Dr. et duo apud Davis. idque verissime. Nam sensum Primo verbum infinitum magis turbat, quam adjuVot,
quum , qui dilucide aliquid Perspicit,
318쪽
runt longius progredi δ λ occurretur enim, sicut occursum est. Nam Concludi argumentum non poteSt,
nisi his, quae ad concludendum Sumpta erunt, ita probatis , ut falsa ejusdem modi nulla possint esse. Ergo si rebus comprehensis et perceptis nisa et progreSSaratio β hoc efficiet, nihil posse comprehendi; quid potest reperiri, quod ipsum sibi repugnet magis
quumque ipsa natura accuratae orationis si hoc profiteatur, se aliquid patefacturam , quod non appareat Τ, et, quo id facilius assequatur, adhibituram et SenSUS, et ea, quae PerSpicua sint: qualis est istorum oratio, qui omnia non tam esse, quam videri volunt Maxime autem Convincuntur, quum haec duo pro congruentibuS SUmUnt, tam Vehementer repugnantia: primum, aeSSe quaedam sal Sa Visas; quod quum Volunt ', declarant quaedam esse vera : deindeys ibidem,
non tam , Posse se comprehendere, fatetur, sed vere comprehendit. Dein inde si posse verum esset, scribendum trajectis verbis suisset , Posse ea seco r. hoc enim vulgatae ordine illud
plane redundat. Eodem modo idem Posse , quod vulgata verbis, a falsis distingui, interserit, iisdem nostris, et in. jubentibus , ejecimus. 33. Qvι poterunt longius progredi p
se. quoerendo. Sic enim omnis veri in- Vestigatio , praecisa, tollitur. 14. Occurretur. Ex graee v Ttου-
quod Platoni familiare est. G. I s. Nisa et progressa ratis. Nisa debetur P. Μanutio, pro visa , quod eodices facili vitio peccant. Neque quidquam verius, qrium toties auctor nititur ratio, et ratione niti. Sed interpunctio locum gravabat e delevimus
enim virγIas, quibus verba rebus . . . Percutis coercentur, quum construeti ait, nisia rebus...pere Ois. Et Pro res
. . sa, quaSi Per Ren a Pro, et inde pr. abiunctum est , ut saepe : quae ipsa 6. DD. movisse videtur, ut salso di tinguerent. G. 16. Quumque ipsa natura accuratin orationis. Etiam h. I. tentat Ernest. rationis, quod recepit. Ceterum, sive ratio, sive oratio sit, nihil aliud hienotat qNam 1 . Amareat. Quatuor mei πρα- rebar quod aliquo modo defendi posset, si hucusque cogitaretur; sed aegre. Imrno quum tam crebro sic Pravatae praenentis tertiae Personae deprcthendantur , vulgatam equidem veram judico. Hislsem. amarebat reduxit; sed doeere oblitus est . qua ratione, et quibus exemplis, imper . eum sui. his in contextis , rite jungi possit. G. I 8. Quod quum volunt... essct vera. Haec parentheseos signis GoerenE inelusit. t 0. Deinde ibidem. Revocavimus
319쪽
u inter falsa visa et vera nihil interessen. At primum Sum PSeras, tamquam interesset. Ita priori Posterius, posteriori superius non jungitur' '. 44 Sed progrediamur longius, et ita agamus, Ut nihil nobis assentati esse videamur; quaeque ab his dicuntur, Sic perSequamur, ut nihil in praeteritis relinquamus. Primum' ' igitur perspicuitas illa, quam diximus, satis magnam habet vim, ut ipsa per SeSe, ea, quNSint, nobis, ita ut sint, indicet. Sed tamen, Ut manea-- mus in in perspicuis firmius et constantius, majore quadam opus est vel arte, vel diligentia, ne ab iis, quae clara' sint ipsa per sese, quasi praestigiis quibusdam 'β et captionibus depellamur. Nam . qui Voluit subvenire erroribus Epicurus δ', iis, qui videntur Convocem immerito proscriptam ibidem. Quid enim mirum, si hic vel ille seH-ha vocem omisit ut ex meis Erl. ERUS Vim 6. DD. ignorabant 8 Vult
auctor haec : ae eodem in argumentationis tenore ita vehementer rePu
gnantia Ponunt, ut, quum , quaed3m salsa esse, dicant, atque inde simul, alia quaedam vera esse, concedant, tamen nullum inter falsa et vera visa diserimen admittant in. Quae si tenueris , et rationem academicam in Praee. contuleris, vel a ,sentibus nobis veritas se ipsa defendet. G. ao. Non jungitur. Tuentur quatuor mei veritatem lectionis non jungitur. Solus Erl. eum Grateriana lectione posteriori superius conjungitur conspirat, qua, ut recte Davis. doeet, Contraria menti auctoria sententia enaseitur : sensus euim hic est: in His enun. tiatis ita positis, neque Prius cum Posteriore, nec vice versa. Coit . . CLOrat. I, 5r, alla. Passivi autem ratio pro se jungere, Plane Pervagata est et ii ta latinis. G. RI. Quinque. Qua est sed, immo potius , ut saepe Post negationem. 22. Primum. Huic primam nihil respondet : quod erebro occurrit in
23. Ut maneamus. . . vel diligentia. Seripti tres mei ut ignorant; alii cum edd. vett. pluribus et dii. Sed prior Part. Sponte omissa videtur ἔ Posterior autem inde mutata , quod libraesi vim hujus vel geminatast, qua sise... si dixeris , valet, licet aa Pe obviam ,
24. Clara h. l. nihil est, nisi perspicua ; quod auctor repetite poni . noluit. Notari autem his illa πιθα, απλως, de quibus supra dictum est,
a S. Quasi, promtigiis quibusdam, ως
ποττεια τιvt, ut Plato saepe. Conceditur autem his, posse sensus decipi, ut vel elara et perspicua in dubium vocentur ἔ nisi major quaedam ara caveat. Sie accidisse Epicuro , etc. G. 26. Nam g. v. s. e. Di rus, iis, qui ridentur coni. v. c. dixitque.
320쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, I 5. 299
turbare veri cognitionem. dixitque sapientiS esse, opinionem a perspicuitate sejungere; nihil profe
cit 'Τ: ipsius enim opinionis errorem nullo modo SuS- tulit λδ. XV. Quamobrem quum duae causae perspicuiS et 4s ovidentibus' rebus adversentur, auxilia totidem Sunt Contra comparanda. Adversatur' enim primum, quod parum defigunt animos et intendunt in ea, quae Per
GoerenE dat, a Nam qui voluit suhv. erroribus Epicurus sis qui videtur Coni. v. c. dixitque in. Hoc in loco , inquit, VV. DD. in causa sunt, quod hucusque vitiosissime legebatur iis qui
videntur: nam et scripti mei 4, et eum Ven. 1494. Crat. Ascens. aliaeque edd.
vett. modo, quod haec qui omittunt),
aio ut reposuimus. Duplex Causa errori ansam praebuit : primo quod non intelsi gerent, subMenire errori, h. l. alo dici, ut alibi auctor, subνenire tem in pestati, graMedini, sollicitudini, tollendi nempe et amovendi vi, scribit: deinde quod non viderent verba, is qui virgula deleta γ, ... cognitionem, in Parenthesi esse Ponenda, ad quam jam sponte Sua Proxima que admone-hat e quae vel alibi Parenth. excipit. Cons. Legg. III, I, 2 , etc. - in. a pervimitate suum. Censuit Epia
Eurus, αἰσθχσεις, S. Sensus, numqNum non veraces esse, quum perspicuitate nitantur; opiniones Vero, quae sunt nostra de visis iudicia , nonnumquam emas, nonnUmquam falsas statuit.
Sext. Emp. adv. Malli. lib.VII, S. 2O3. Laert. X, SA. ar. Nihil profecit. Sic quatuor mei et i . At Wrat. perfecit, quod ex eodem Per comP. Ortum. Inde P. Mais ut . Olim vulgatum fecit ex ingenio dedisse videtur, ex ista varietate sim-
Plex verhum pro vero iudicans. Quod
mihi tamen minus, quam Em. Satis-sacit : nam equidem , nisi vulgata verissima esset, effecit praeserrem, Ut proprie auctor alibi. G. - Ρ. Faber defendit lectionem fecit e verbo a secit a non aliter usus est Cicero in Tusc. Disput. lib. V, caP. s. 28. Ipsius ... nullo modo sustulit. Id est , - quum opinionem ex Parte eram , eX Parte salsarn pronuntiaret . certam veri Inveniendi viam nollam aperuit M. G. XV. I. Quamobrem. Huc transposuimus eum G t. et Davis. capitis initium, qui Ppe quo rectius Pertineret. G. 2. Perspicuis et eoidentibus rebus. His verbis graecum εvαρ ε α ComPera Aare voluit. CL supra ti, I : α nihil elarius εvαρ εἱα, ut Graeci e Perspicuitatem, aut evidentiam nos, si placet, nominemus, etc. . G. 3. AGersatur. Sic a H. DD. Correctum est, licet et scripti mei, et, ni fallor, omnes omnium, aGerarantur. Tventur receptam Crat. et aliae edd. vett. Atque sane natus hie pluriuin verbi nomerus ex Praegresso arieraentur videtur, scribis ad explicationem Causarum istarum driarum non attendentibus. Posse tamen a ersantur
defendi , non negem, si ob longius
intervallum in verbis, alterum est, RUCtore u ex Con tructionis tenoro exisse Potaris; cujus anomallae exem-