장음표시 사용
571쪽
Τimaeo expositam illustrare susceperunt, in primis
ad Proclum in opere speciali Basil. 1534) et ad Chalcidium stom. II Opp. s. Hippolyti, Hambum. ITI 8 ,
exspectantes donec illarum rerum peritissimus Pro- sessor V. Cousin hunc librum in sua Platonis versione attigerit. Nobis satis erit, si rerum series et ipsorum verborum sensus intelligatur.
Hanc Τimaei versionem a Cicerone post Academica scriptam fuisse, ex illis quae versionis initio leguntur verbis, a Multa sunt a nobis in Academicis conscripta contra physicoso, constat; sed quo certo anDO, dubium est. Corradus eam dissert usque ad annum 7ο9ὲJ. V. Lectere eam in fine anni 7o6 et initio anni 7o editam fuisse conjicit, hoc solo fretus argUmento quod ab an. 7oa, quo Noster, proconsul missus in Ciliaciam, Ephesi cum Ρ. Nigidio Figulo disputavit ut Timaei initio ipse declarat), usque ad annos Po6 vel TOP,
quibus, eversa republica, otio se abdidit, nullum sit momentum quo literis indulgere potuerit; sed etiamsi concedamus hunc librum ante annum Po7 Scriptum non suisse, non inde sequitur eum serius scribi non potuisse; immo ex ipsius Ciceronis testimonio discimus hanc versionem post Academica compositam fuisse. Quum vero ipse I. V. Leclere Academica ad an . yo8 reserat, nos Corradi opinione potius assentiendum esse censemuS, et hoc opus circiter anno To9editum fuisse pronuntiandum.
Si res ita sit, haec est optima hujus libri sedes in
nostra editione, in qua temporum ordinem, quantum innotescit, sequi instituimus.
572쪽
contra Physicos, et saepe cum P. Nigidio ' Carneadeo more et modo disputata. Fuit enim vir ille quum ceteris artibus, quae quidem dignae libero essent, ornatus omnibus, tum acer investigator et diligens earum
rerum, quae a natura involutae videntur. Denique sic
judico, post illos nobiles Pythagoreos, quorum disciplina exstincta est quodam modo, quum aliquot saecula in Italia Siciliaque viguisset , hunc exstitisse, qui illam renovaret. Qui quum me in Ciliciam proficiscentem Ephesi exspectavisset, Romam ex legatione ipse decedens; venissetque eodem Mitylenis mei salutandi et visendi causa Cratippus, peripateticorum Om-
Dium , quos quidem ego audiverim, meo judicio facile princeps: perlibenter et Nigidium vidi, et Cratippum
I. 1. In Academicis. Praesertim in
lib. II, cap. 37 sqq. a. P. Nigidio. Nigidius Figulus.
onus e Ciceronis amicis, ad quem seri-hitur Epist. I 3, lib. IV, ad Divers. Praetor, aut tribunus ann. 694, Pra sectus in Asia ann. 'oa, Pompeii Partes sequutus est. Cons. Pro Sull. cap.
r4 ; Epist. ad Attic. II, 2 ἰ VII, 24. Vetus scholiastes dicit illum Figuli
nomen ex eo duxisse, quod e Graecia rediens, dIxisset se in ea didicisse orbem ad celeritatem rotae figuli torqueri n. Astrologiae studebat, 1Ortemqtae suturam octavii vaticinatus est. Cons. Sueton. August. EaP. 94ἰDion. XLV. Multa scripsit de astronomia, mathematicis, physicis, medicis, etc. Vid. Lucan. Pharsal. I. 63s;
Serv. R n. X, I s; Aul. Gest. IV, 9;XIII, 24; XIX, I 4; Macrob. Satiam. III, 26; Var. Lecti. Rutgersit. III, I 6, ubi nonnulla Nigidii stagmenta
exstant; Lydus, qui in opere suo do Prodigiis, ejus fragmentum de tonitru in graecum vertit; Dictionnaire da vis. I. V. L. 3. V visset. Alii male, viguissent.
573쪽
cognovi. Ac primum quidem tempus salutationibus, reliquum percunctatione consum pSimuS
Soc RATEs. Unus, duo, tres : quartus autem, o amice Timaee, ubinam estp ut, qui heri a me convivio accepti estis, hodie me vicissimaccipiatis. TIMaeus. Adversa valitudine laborat, o Socrates: non enim sponte ab hoc coetu et disputatione abstinuisset. SOCRATEs. Ergo tui, o Timaee, et istorum erit ossicii, quod quarti illius absentia deest. implere. TIMAEUS. Ita prorsus : quare nihil, quoad fieri poterit, praetermittemus: nam quum lauto abs te hesterno opulo accepti suerimus, nefas esset, si epulas tibi pro viribus similes libenter non redderemus. SOCRATES. Num reCOrdamini, quae vobis et quam multa tractanda proposuiῖ Ti Maeus. Partim quidem tenemuS memoria, Partim vero tu, si exciderint, suggeres : immo vero, nisi molestum sit, breviter illa ab exordio repete, ut nobis iterum confirmentur. SOCRATEs. Faciam equidem. Summa disputationis hesternae erat ros-
publica, qualis mihi et ex qualibus viris optima posse fieri vid
retur. TIM EUA. Nobis certe omnibus valde Probata sunt, O SOcratos, quae dixisti. SOCRATRs. Principio agricolas ecteros trie artifices a militibus separavimus. TIMAEUS. Certe. SOCRATES. Quum Vero Cui quo,
quod pro naturae instinctu Praecipue suum est, et singula tantum singulis artibus ossidia tribueremus; illis quoque, quos Prae ceteriS bella gerere oporteret, id unum dumtaxat, protegendae scilicet civitatis munus, injunximus, et adversus externos hostes et advorsus cives reipublicae eversores e ita ut erga Subjectos, tamquam natura amicos, mites Sint; contra hostes vero in praelio ferocissimi. TIMAEUS. Ita Pro PSUS. SOCRATES. Duplicem sane naturam in custodum animis esse debere tractavimus, et iracundam et philosophico ingenio praecipue accommodatam, ut recte in suos mansueti sint, in alienos Vcro feroces. TIMaeus. Procul dubio. SOCRATEs. Quid autem de educatione dicemus p nonne omnicis exercitationibus et musica
ecterisque decentibus disciplinis eos a nobis institutos sulas p T14. Consumpsimus. Hic multa deesse uidentur. Fide nos infra ad cap. II, not. I. Incipit Ciceronis versio his tantum Timaei verbis apud Platonem,
574쪽
MRus. Valde quidem. SoCnATYs. Ita educatos homines neque aurum neque argentum , neque aliud quidquam proprium aut haberii aut putare statuimus; sed tamquam adjutores publicosque ministros sola mercede contentos csse, tanta ab his, quOS tuentur, exhibita, quanta moderate viventibus sussicere videatur et stipendio praeterea publico in commune uti voluimus, et ad communem inter se victum impendere, ut ceteris posthabitis omnibus solius virtutis et custodiae curam habeant. TIMAEus. Haec quoquo ita abs te dicta suerunt. SOCRATES. Naturam praeterea mulierum non aliter quam virorum eisngi praecepimus; studiaque omnia, tam belli quam pacis, mulieribus cum viris esse communia. TIMAEUS. Id quoque dictum. SOCRAT . An tenetis memoria, quae de Procreandis liberis diximus p sorte vero ob rei ipsius novitalcm firmiter
tenuistis: communes quippe nuptias liberosque statuimus, ut ncmonatos suos discernat, sed omnes ab omnibus consanguinei existimentur, dum aequales se e natu fratres sororesque vicissim so judicant, majoribus Vero patrum vel avorum reverentiam Oxhibent, erga minores autem tamquam filios et nepotes afficiuntur. ΤΙ-M E IS. Haec quoque memoratu sacilia sunt. SOCRATEs. Ut automquam optimi ab ipso initio pro viribus gignerentur, magistratus utriusque sexus nuptiis praeposuimus, qui clam sortibus quibusdam operam darent, ut pravi pravis, boni contra bonis mulieribus
miscerentur, neque ulla ob hoc discordia ortiretur, quum in congressu minus Prospero quisque fortunam potius sit quam consilium principum culpaturus. TIMAEUS. Recordamur. SOCRATEs. Praeterea sanximus bonorum foetus in patria alendos esse, ali Ortim vero alios alio clam mittendos : adultos demum utrosque diligenter considorandos, ut, si qui inter relegatos honae indolis sint, in patriam revocentur; si qui vero inter domesticos contra videantur assecti,similiter relegentur.TIMAEUs. Ita statutum est. SOCRATEs. Num satis jam hesternam disputationem, quantum compendio licet, narravimus pan aliquid etiam a me praetermissum, O amice Timaee , reconscridesideras ΘΤ1ΜΑus. Nihil sane : haec enim sermo sunt, quae tractaveras . SOCnATES. Audite deinceps, quo Pacto erga hanc, quam ii scripsimus, rempublicam sim assectus: comparatione plane vobis aperiam : quemadmodum si quis animalia eximiae pulchritudinis intuitus, Seu picta , seu viva quidem, Sed torpetitia, motus gestus- quo viventium et certamen aliquod eorum spectare desiderct: sic ego nunc libenter aliquem narrantem audirem, quo Pacto Supra descripta civitas cum finitimis civitatibus decertaret, quidve tanta
575쪽
ejus cducationc disciplinaque dignum in bello vel pace, tam dicendo quam agendo, erga civitates singulas demonstraret. Εqui. dum, o Critia et Hermocrates, mihi conscius sum, non P Se me
eam urbem virosque pro dignitate laudare e me quidem non posse nihil mirum; sed de veteribus quoque et hujus saeculi poetis idem exiStimo : non quo poeticum genus contemnam, Sed quod evidens unicuique sit, imitationis studiosos ea facile et optime imitari, in quibus fuerint educati; aliena vero longeque ab eorum educatione remota operibus quidem difficile, verbis etiam difficilius posse. prout convenit, aemulari : sophistas utique et dicendi et aliarum serme praeclarissimarum artium peritos esse arbitror : sed quia multas quotidie civitates pererrant, nec proprias sedes ullas habent, vereor ne conjectura quidem assequi nequeant, quam multa et qualia viri philosophi atque civiles, tam bello quam pace, erga singulos verbis et operibus agant : sola igitur vostra Prosessio superest, tum natura, tum disciplina philosophiae et rerum gerendarum studio pollens. Timaeus quidem iste ex Locris, quae urbs in Italia justissimo gubernatur, nobilitate ed opibus Praestantissimus, summis magistratibus et honoribus iunctus est, et ad summa totius philosophiae fastigia, ut opinor, ascendit. Critiam quoque Scimus
haec utraque Consequutum. Hermocratis etiam naturam educationemque his omnibus , quae diximus, tractandis esse accommoda tam , quum multis testimoniis moneamur, dubitare non licet: quapropter rogantibus vobis heri de republica disputari, libentissime Parui, quum cogitarem, quod deinde instituto operi superforet, a nemine commodius quam a vobis, modo velitis, Posse tractari: quum enim civitatem ad bellum idoneam constitueritis, soli omnium Vos, quae eam decent, vicissim omnia tribuetis: quum vero in superioribus, quae mihi injuncta suerant, PerfecisSem : quae modo retuli, vobis tractanda commisi, VOS autem Communi COn- Sensu imperatum munus mutuo mihi parandi nunc Sermonum convivii recepistis: ego igitur adsum ad promissas epulas Paratissimus. HERMOCRATES. Nos quoque omnes, o Socrates, ut Pollicitus est modo Timaeus, quod jubes, pro viribus exsequemur e praesertim quum nulla excusandi sit ratio, quo minus id facere debeamus : Dan praeterito die, quum, disputatione peracta, mox ad hospitium, quo apud Critiam suscepti sumus, rediremus, et inter cundum Primo et domi rursus de his rebus verba fecimus : hic igitur notitia vviorem narravit historiam: quam velim, o Critia, Socrati modo recenSeas, Ut, quum audiverit, judicet, numquid ad eam rem,
576쪽
quam nos exsequi jussit, conducere videatur. CRITI A. Faciundum est, si ita Timeo quoquo videtur, tertio disputationis hujus participi. TIM EDS.Videtur Sane. CRITIAS. Λudi, Socrates, miram quidem , sed plenam veritatis historiam, quam Solon septem sapientum
sapientissimus recensebat: erat enim domesticus admodum amicus
que Dropidis proavi nostri, quod in suis carminibus ipsemet saepe
testatur: avo autem nostro Critiae, ut ipSe nobis senex postea reserebat , quandoque narravit res gestas hujus urbis memorabiles, diuturnitate temporis hominumque interitu obliteratas: unum vero Praeceteris facinus insigne recensuit, quod vobis nunc narrandum CenSeo, ut et tibi morem geramus, et Deam, cui hodierna pompa dicata est, hac narratione quasi quodam hymnorum cantu, ut Parest, honoremus. SOCRATEA. Recte loqueris : sed quid istud tandem
est, quod Critias, non quasi verbis descriptum, sed quasi ab hac
civitate quondam gestum, ex Solonis narratione vobis aperuit pCnITIAs. Reseram Priscam mihi puero traditam ab avo historiam :quum ageret Critias annos, ut ipse dicebat, circiter nonaginta, ego vero decem, celebrareturque Solemnis ille dies, in quo ad cantum
carminum pueri conVocabantur, congregati Sumus et nos una cum proximis notisque pueris, nobisque a Parentibus carminum canendorum certamen est injunctum : ubi multorum Poetarum cammina non pauca memoriter pronuntiata Sunt, et Solonis versus a
Plurimis puerorum, utpote novitatem Pocmatis admirantibus, decantati : tum contribulis quidam, seu quod ita judicaret, sive quod Critiae blandiri vellet, videri sibi inquit quum in coteris sapientissimum suisse Solonem, tum in carminibus metarum Omnium g n rosissimum et his verbis, ut recte memini, Valde laetatus est senex :atque ita ridens inquit: Si Solon, o Amynarider, non tantum relaxandi animi gratia, sed dedita opera serioque, sicut alii, poesim esset sequutus, vel historiam, quam ab AEgypto reversus instituerat , absolvisset, a qua quidem seditionibus ceterisque civitatis fluctibus deturbatus medio in cursu destitit: nec Homero Hesiodoque, nec alio quoquam Poetarum, ut opinor, inferior exstitisset. Ad haec ille : Qua de re, o Critia, tractare Solon instituit λ Soca TEs. De maximis, inquit, rebus ab hac civitate quondam gestis, quarum memoria apud nos temporis diuturnitate et interitu hominum exstincta est. Dic, quaesto, inquit, o Critia, quid illud opus, et quomodo actum, et a quibus habitum , tamquam verum Solon narrabat. CRITIAs. Est, inquit, AEgypti regio Delta, cujus e vertice scinduntur Nili fluenta : ejus campi Sattica pascua nominantur : in
577쪽
quibus maxima civitas est, quam Mim vocant: unde Amasis sui trex : urbis ejus suntlatrix Dea suit, quam AEgyptii Neithem. Graeci Athenam nominant: ipsi porro homines Atheniensium amici sunt,
eisque genere quodam conjunctos esse se praedicant : quo Solon prosectum se honorifico acceptum fuisse reserebat: et quum de vetustatis memoria ab illis sacerdotibus, qui in hac re ceterorum Peritissimi orant, quaesisset, expertum se esse dicebat neque se ipsum, neque alium Graecorum quemquam cognitionem antiquitatis ullam
habere : quandoque vero coram sacerdotibus, ut eos ad sua narranda provocaret, de antiquissimis illis Athenarum historiis verba fecisse , Phoroneo primo ct Niobe, postque inundationem mundi
de Pyrrha et Deucalione corumque postoritate, et de temporibus, quibus singula contigerunt: tunc ex sacerdotibuS quemdam grandem natu dixisse: o Solon, Solon, Graeci Pueri semper ostis, nec quisquam e Graecia senex. Cur istud dicor l, Percontanto Solono, respondisse sacerdotem : Quia juvcnis Acmper vobis est animus, in quo nulla ost ex Vetustatis commemoratione Prisca opinio, nulla cana scientia : quod ideo vobis contigit, quia multa et varia hominum exitia sucrunt cruntque: maxima quidom aut ignis conflagratione aut aquae inundationibus provenire necesse DSt, minora vero aliis quibuslibet calamitatibus fieri: nam quod apud vos sertur, Phaethontem quondam Solis silium currus ascendisse Paternos, nec Patris aurigatione servata exussiSSe terrena, i PSumque flammis caelestibus constagrasse, quamvis sabulosum videatur, Verum quodammodo esse putandum est: sit enim longo temporum intervallo caesostis circuitus permutatio quaedam, quam inflammationis vastitas necessario sequitur: tunc hi, qui edita et arida incolunt loca, magis percunt quam mari fluviisque vicini: nobis Porro Nilus quum in plerisque rebus salutaris est, tum hujusmodi a nobis arcet exitium : quando vero Dii aquarum colluvione terrae sordes diluunt, pastores ovium atque bubulci, qui juga montium habitant, periculum illud evadunt : vostrae autem civitates, in Planitie sitae, impetu fluminum ad maria rapiuntur: scd in hacin OStra regione neque tunc neque alias umquam aqua in agros Superne descendit; contra vero sursum e terrae visceribus scaturit: quamobrem antiquissimarum rorum apud nos monumenta servantiar:
Proinde, ubicumque nec imbrium tompostas nimia nec incendium ingens contingit, licet alias pauciores, alias pluros, semper tamen
homineS sunt: quaecumquc vero a nostris, sive a vestris, Si Ve aliis nationibus gesta Sunt memoratu digna, modo ad aures noStrorum
578쪽
pervenerint, nostris in templis descripta servantur: apud vos quidem et alias gentes res geStae nuper literis monumentisque traduntur; sed certis temporum curriculis illuvies immissa caelitus omnia populatur: ideo, qui succedunt, ut litoris et Musis orbati sunt :quo fit, ut quasi juvenes iterum Sitis et rudes, praeteritarum rerum omnium prorsus ignari: nam et ea ipsa, quae modo ex vestris historiis recensebas, a sabulis puerilibus, o Solon, Parum distant, primo, quod unius tantum inundationis memineritis, quum multae praecesserint: deinde quod genus majorum vestrorum in regione vestra clarissimum et optimum ignoretis, ex quo tu et Athenienses
ceteri nati estis, exiguo semine quondam publicae cladi superstite :quod propterea vos latuit, quia superstites illi eorumque posteri .
literarum usu multis scculis caruerunt: suit enim ante exitialem
illam terrae illuvionem, o Solon, Atheniensium civitas tam helli quam pacis ossiciis praestantissima; ejusque opera legesque omnibus, quorum memoria ad nos Pervenit, Pxcelluerunt. Tunc admiratum Solonem obnixe sacerdotes obsecravissc ait, ut omnia diligenter priscorum civium opera revelarent. Atque illi sic a sacerdote quodam fuisse responsum : Nulla hoc invidia prohibet, Solon : dicam equidem libenter, tui et civitatis vestrae gratia :maxime vero gratia Deae, quae Et vostram illam et hanc nostram condidit, educavit, instituit; priorem Vestram annis millo, sex Terra et Vulcano accipiens semina r posterioris autem hujus nostrae Hrbis res Octo annorum millibus gestae in sacris literis continentur:
illorum ergo civium , qui in hoc novem millium annorum tempore ante nos fuerunt, instituta et Praeclara facinora breviter, Solon, in praesentia tibi perstringam: deinceps vero, quum plus dabitur otii, accepto historiarum libro latius exponemus. Ac primum leges illorum considera, quo pacto cum his nostris conveniant: multa enim hic similia illis reperies: principio, quod sacerdotes separati ab omni turba vitam agunt: deinde varia opificum genera ita inter se discreta sunt, ut Suum quisque agat, Promiscue Vero nullus : similiter Pastorum, Venatorum , agricolarum inter se distincta sunt opera : milites quoque hic, ut nosti, ab aliis omnibus segregati, hellica dumtaxat tractare a lege jubentur: armatura etiam, ut clupeorum jaculorumque USuS, apud utrosque Persimilis: his primi nos in Asia usi sumus, et Dea, ut illis in locis, sic vobis primis haec tradidit: prudentiae quoque et modestiae magna, sicut vides, nostris legibus ab initio cura suit; divinationis insuper et medicinae : et sanitas nobis per haec divinitus procurata:
579쪽
domum quaecumque ad haec attinent disciplinae, diligenter institutae a lege reperiuntur. Hujusmodi institutione et ordine priorem vestram urbem Dea a Primordiis exornavit, quum in urbe Coridenda eam regionem elegisset, quae ob aeris temperiem prudentissima ingenia procrearet: utpoto enim hellicosa et sapiens Dea regionem eligendam censuit talem, quae esset sui similes homines
editura : his itaque legibus, vel etiam honestioribus institutionibus
formati veteres Athenienses, omni virtutum genere ceteris omnibus excelluerunt, ut decebat eos, qui Diis geniti eruditique essent tmulta quidem et mirabilia vestrae civitatis opera in monumentiis nostris leguntur, sed unum magnitudine et virtute Praecipuum lacinus : traditur enim vestra civitas restitisse olim innumeris hostium copiis, quae ex Atlantico mari Prosectae prope jam cunctam Europam Asiamque obsederant: tunc enim erat laetum illud n
vigabile , habens in ore et quasi vestibulo ejus insulam, quas Herculis columnas cognominatis: serturque insula illa Libya simul et Asia major fuisse; per quam ad alias proximas insulas patebat
aditus, atque ex insulis ad omnem continentem e conspectu jacentem , Vero mari vicinam: sed intra os ipsum portus angusto
sinu fuisse traditur: pelagus illud verum mare, terra quoque illa vero erat continens: in hac Atlantide insula maxima et admirabilis potentia exstitit regum, qui toti insulae illi mulusque aliis et maximae terrae continentis Parti, Praeterea et his, quae penes nos sunt, dominabantur: siquidem tertiae mundi parti, quae Libya dicitur, usque ad AEgyptum imperaverunt; Europae vero usque ad
Tyrrhenum mare : horum vis omnis una collecta nostram, o Solon, vostramque regionem, et quidquid intra columnas Herculis continebatur, invasit: tunc vestrae civitatis virtus in omnes gentes enituit: quae quum omnes magnanimitate bellicisque artibus an locelleret, partim una cum aliis Graecis, Partim sola, ceteris deserentibus , extrema discrimina subiit hostesque expugnavit, amicis sorvata vel reddita libertate : post haec ingenti terrae motu jugique diei unius et noctis illuvione iactum est, ut terra dehiScens vestros illos una omnes bellicosos homines absorberet, et Atlantis insula Sub Vasto gurgite mergeretur: quam Oh causam innavigabile pelagus illud propter absorptae insulae limum relictum suit. Haec, o Socrates, eorum, quae Critias major a Solone accepta narrabat, summa est : sed dum praeterito die de republica civibusque suis dissereres, subiit mihi quaedam ex recordatione admiratio, cog
r. Nos: In ed. Beineri non, typographico sphalmate.
580쪽
tanti videlicet divina quadam sorte tactum esse, ut simillima quaedam haud ab re Solonis historiae traderes : Ob eam vero causam nihil tunc protuli, quoniam ex diuturna negligentia non satis reminiscebar : satius igitur ipse censui, ut, Priusquam referre vobis inciperem, mecum ipse repeterem: ideo vero statim imperio tuo consenSi, quia considebam, ut in rebus hujusmodi maximε decet, aliquid me, quod propositae rei congrueret, reperturum :ita hori, ut iste ait, post discessum protinus his, prout tunc recordabar, recensui: a nocturnis deinde vigiliis paene omnia recuperavi : profecto, quae in pueritia discimus, diutius firmiusque. ut sertur, meminisse solemus : atque haud scio, an quae heri audivi ,
referre nunc Omnia memoriter Possim: quae Vero puer accepi,
mirabor equidem, si quid eorum e memoria mihi exciderit: ea quippe cum Voluptate et joco audiebam, quum et senex ille li-henter me doceret, et ego ab illo sedulo sciscitarer: quapropter qnasi quaedam literarum inustae indelebiliter notae ea mihi omnia
infixa memoriae permanserunt: atque his etiam ante solis Ortum ipsa narravi, ut una mecum essent ad hanc Orationem paratiores.
Verum ut ad id, quo haec omnia spectant, me conseram, Paratus sum, o Socrates, non modo summatim, sed Sigillatim, sicut audivi, omnia enarrare: civitatem utique et ciVeS, quos quasi per sabulam hesterna disputatione finxisti, rem Veram eMe Ponemus rei vitatem quidem illam Atheniensem hanc urbem esse; cives quoque, quos ipse excogitabas, nostros illos majores, a sacerdote narratos, fuisse censebimus: nempe omnino haec Congruent; neque ab re suerit, si cives tuos revera priscos illos exstitisse dixerimus: quare communiter rem ipsam inter nos partientes, conabimur omnes muneri abs te nobis imposito pro viribus satisfacere: sed vide, o Socrates, numquid sermonem hunc probemus, an alium exigamus. SOCRATES. At enim quem, o Critia, Sermonem magis
quam istum probabimus, qui praesentibus Deae sacris propter Propinquitatem quamdam mirifice congruit maximum vero illudost, non fictam a nobis sabulam, sed veram historiam recenseri r quonam igitur Pacto et unde, hac spreta, disputationem aliam exordiemur eerte non licet: ideo honis fortunae auspiciis oportet
jam tam vos disserere, quam me pro hesterna narratione hodia silentio vos audire. CRITI As. Considera, Socrates, an commode mutuum tibi convivium disposuerimus : visum nobis est, ut T .maeus, tamquam . in astronomia nostrorum omnium Peritissimus, anaximeque in rerum natura cognoscenda versatus, Primus edis-