장음표시 사용
301쪽
muistio, qua antiquiores quintae quartaeque tabularum inscriptiones ab reliquis distinguuntur. In his tabulis a finalis abjicitur quidem, sed non in mutatur, quemadmodum
V. M. πεισμε εὐτε pro genitivo πω στεμες εὐτες seriptum Videtur, vel II, 5. ωὐατε pro Φὐοπῆες, sicut II, I. εὐτε pro θεμες, legitur; contra prora usurpata invenitur in ah ε στε pro asi area Iria, M. sive ἐιπε IV, b, 28. In Volsca inscriptione nulla in mutata reperitur, in viri contra inscription atrii etiam Dro aisti n, aeriptum videtur si enim in Volaca inscription asis, ut in Nyinis inbulis νζι V, a, 25. pro aris, et raramne VII. β. s. 23. pro Latino ri, legitur, sibilantem Romani, non Volsci vel Umbri, in mutarent. IZ Romani, apud quos secundum Pomponium in Digest. I, 2,2 App. ClaudiusCaeensis literam invenit, ut Valerii pro Valesiis et Furii pro Furiis essent, tam in medio, quam in fine nominum, scripserunt, ubi prius a in usu fuerat, quemadmodum lases in carmine Fratrum Arvalium pro lares, apud Quintilianum Inst. r. I, 4, Iae pro laser scin
ptum legitur, atque apud Festum et Varronem L. L. VII, 3, 26 sq. melis pro melior vel melioribus pro melioribus. At apud Umbros, apud quos ne a finalis quidem in mutata est, ubi praepositione eo et per casibus suis postponebantur, puri III, b, I0. 15. non magis pro pus usurpatum puto, quam π9ὐ III, b, 4. pro nube. Apud Romano eram et essem
in eodem verbo dicebatur, apud Umbros contra erom et elOm diversa fuerunt pronomina.
In hac enim re inter Umbros et Romanos nullam Intercedere similitudinem, inde jam cognoscitur, quod Romani in tertia declinatione arbor pro arbos, Umbris contra In secunda
primaque Claueratur pro Clavernius et Selmenis pro Σεμενιε diceretur. Si VI, 49sq. pir, at L a M. pis, ut in Cortonensi et Volsca inscriptione, exaratum est, non a et litera inter se permutatae sunt, sed proprie ira sive miseribendum fuit, pro quo pars quoque VII, b, 2 legituri suemadmodum ab imperativo π εὐστου V, a, 32. rum pepercuat VI, a, 1 quam pepracus VII, a, 8 cum nomine eael vel praeter VI a 15. 30 pro perseruve peraeter VI, 36 b, 37. derivari potuerunt ala genitivus piahe VI, a, 4l et ablativus perat VI, a. 4.37. sive στερρι IV, b, 30.33. ab uno eodemque nomine deduci posse videntur.
P quidem inm inis, ut καπι IV, b, Is in apis, quam in , ut Fama ὁ, II, 7 sive vapers VI. a. vel δε που si , a II in favor, transire potuit; sed pis pro is sic dictum vid tur, ut dux VII, a, 46 pro του; IV, 41. Nam pro οὐες IV, a, is proprie τυφε opseribendum fuit, ut καπιδεο pro απιὲ IV, b, 30 vel rum D VII, a, M. IV, 28.;
302쪽
ut tu roseaeto vel proseseri VI, b, 56 pro φυσεκτου V, 28. vel πῆουσε ζετε ς V, IZ unde eritu VI, b, 3I. pro seritu M v, ervato perperam scriptum esti Propter mollem vero pronuntiationem, qua abros pro οπμφ apris , adro pro ιαμ utrox venga
pro ιμ- Uuvenco dicebatur, atque urbs κου μνα non Iguvina solum, sed iaFινα quoquo vel lamna vocabatur, non modo vestiria sive vestis a pro εστ ιζια δεστι ζα, a vest e is uestima, vestieatu, deducta, scriptum est, vel Ombisian sitis sive eombista vita κωμαι φιατ IV, 14 derivatum verum etiam re usi τι τ)ιs IV, b, 31. 34. pro naὐ-
pro isoni, exaratum. In initio vocabulorum tam mollis fuit Umbrorum pronuntiatio, ut non solam Gavendu VII, a 27 pro πεντου II, 23. αμφιπενου , sed etiam μενες IV, a, Is probratis VI, a, M. sive αμαε es V, b, 27 scriptum legatur. In fine contra adeo dura fuit pronuntiatio, ut etiam,vτεn IV a 3 pro κου τε φ IV, a. . et ιτλου του siti IV, a pro FuλBφτε De IV, a I exaratum siti Omnino in labialium pronuntiatione Umbri a Romanis adeo differebant, ut versu VI, b, s. sive δεπυὲους III, a, II. pro favoribus, Fare fetu . 40. H. pro avsto φιουνε IV, b, 21 alvo omne VI, as pro Fabiano vel Fauno, ζιιαπε- νατινε V, b, 26. pro Fusia sive Furta gente, εφες IV. I. pro feriis, ατου- IV, b, 4. pro fatua, ut Fuκ II, 2I. pro Deo, φελι ac contra IV, b, II. sive fluu VI, 3. pro verribus, ut κουιιιαφ IV, b. . sive coma VI, 58. pro serost Θομφουσι , aruus φεφω- Φε ς Ra,4 pro stomis, ut versat VI, b, 8 pro ver is, a toe IV, a, is pro amo, β εὐ- , a, 26.33. pro veru et εὐυς , , 23. 35. pro verimus, dictum esse non dub-lem. Huc accedit literarum diversis organis pronuntiatarum permutatior quemadmodum enim Volae sepis Umbrice σειπες, osos suavis, pro siquis ει τις , sic απιναν sive
ραβιν IV, b, 25. 28. pro amabus ἀμνουσι dicebatur unde nescio an euam maὐxa Asianum V, b, II. sive Marte rabones VI, a I. pro Marti Gradiso Marato scriptum sit. Il. Ε vocalibus praecipue aeto inter so permutabantur, ut pro τε σενακες
IV, b, II. II in sexta tabula tesenoei vel resonoei VI, b, 20 VII, a M., pro ἔδεστατε IV, a,27. Prestote, pro κουρεουλτου IV, b, 35. sive mmoltu VI, 4I. cumulato in vinis tabula κω ι αλτω scriptum est. Etsi autem in prima tabula tam εὐεζλα ια I . nam asia ζλουμα I, I0. legitur, in quo flexionum varietatem agnosco, ut si in quarta abuti modo αὐH IV, b, s. modo αὐH IV, b, 2. atque in sexta tabula modo vatue VI, a, Smodo natu VI, a, 43. pro creti , vel in secunda quintaque tabulis πελσαν II, 32 V, 6 pro πελσαν IV, b, 27 sive petiana VI, a,22. σουπου I, II. sive ovo I. 5. r. σου πα , a, 32 scriptum est; αὐενουβια tamen in tertia tabula III, a Ia pro resia βαβια III, a, 1 meudose exaratum puto, quoniam in hac re neque nexionum, neque temporum varietas, ut in ' που sis III, a u. pro spersus VI, b, s. agnosci potesti Vocalea e et ,
303쪽
- IN a a nomine pars VII, b, 2 pro per sive par et is, atque a praepositione αν in αντεντου pro ντεντου II, 15 sive andendu VII, a, 25 pro endendu VI, a, 40. 49. discesseris, in ne nominum quam maxime permutantur de vocalium e et i cum ei permutatione supra jam satis diximus. Quae eum interdum ejicerentur, nescio, utrum πελσαν V. 43. pro πελσανες, ut abrons VII, a, 43. pro abronis, an pro participio, ut dirsans III, b, II. IR prodirsa s III b, 8. I3. seriptum sit. jiciebantur autem illae vocales praecipuo ante imp rativi terminationem tu, unde composita imperativi teritu teneto VI, a, 25. α ιν rem siveandem , εντεντ alvo endendu uo τε ν του sive offendu, εὐτεντου et σειτεντε scribuntur, nisi haec pro Latino tendit scripta accipere malis, quemadmodum imperativus σεστου V. 22. sistito non dissert ab indicativo σεστ a V. 24. aisto . Quia consonantes quoque cum vocalibus ejiciebantur, non solam vestiria fetv VI, a, M. pro δεστιt ora φ ικτου IV,
auπαὐιβM V, a, 42 pro auπαὐιτ II, 14. I. ambresut VI, a,63. 64 aspiratio inserta est, si non forum peda τδου cum inpia a II, I sqq. pro sarcimine, ae etiam ρε- σνες II, 18 sq. pro Menia, inserta a litera, legitur. 12. Accentuum rationem apud Umbros eandem fero fuisse, quae apud Romanos observatur, ex iis colligere licet, quae numerose scripta videntur. An sextae tabulae initium numeris Saturniis conceptum ait, in dubium fortasse vocatur, quum optimae quoque tabula pagina posterior, licet prosa oratione scripta, in eosdem tamen num ros redigi possit. Sed in rebus magicis numeros pariter arius litterationem vel amnale sonos in fine verborum esse quaesitos, dubitari nequit Cortonensis corte inscriptio trochaicis numeris sic aptari potest A. arses ursest Sethlaia, Tephra is ter uisis est estu. - f. .: HIidem numeri notantur in precibus et ἰυ - θνι, τί Fιν V, a, 25 sq. tismissa ef ερυα F sonina et , quibus addas illi 3 phallicos: cita τε pa εστ F λει FDφμ σεσε V, b, 21., qui aequalibus sonis iniuntur, sicut verba persi mersi VI, b, 38 48 si vo persei merae VI, b, 28. pro Perse mers est VI a 31.55. Alliterationem in his numeris quaesitam esse testan
a in alamitatum recens VI, a, M. VII, a, 49 b in praecepto de auguriis VI, a M.tursitu tremitu, petu ursus
ninctu, nepitu, perne, Postne,
304쪽
prepto AHtatu, vo cavis prericolatu. Eone. In his tr haici numeris tres saepe syllaba pro duabus positas videmus, sicut in Plautino versu de Iovia su Ino Amphiae V, 4, 10.
Strepitus, erepitus, orituri tonitrua cet. uanta cum cura vero Romani quoque poetas illarum temporum alliterauonem quaesi
rint, docent versus Ennii et Attii apn cicer me ad Herenn IV Iet de orati III, 58. Tite, tute, uti, tibi id vis, tyrisne tulisti. tequ- quisquam euigiam, quod conveniat, neget
Iterum Thyestes Atreum attraetum d erit Maicle mihi moles, majus miscendiis si maIum, Qui illius acerbum ed contundam et Gnteram; aliaque fragmenta, quae ibidem leguntur, ut quod iter incipiam ingredi O pater, patria 6 Priam domus - Haec mnia vidi innammari, Priam vi vitam evitari. 13. Nominum declinationes verboremque coniugationes Umbricus sermo totidem habuit, quot Romanus; nun tamen pars est orationis, in qua non disserat utraque lingua. Iam in proprii nominibus magna cernitur discrepantia Romanis enim civibus triaut rumque erant nomina, quibus vel singuli homines is gentes earumque familiae discern hantur, ut in cippo inter Bastiam et Assisium oppida reperto neque multum differt Volscorum mos, qui in Veliterna inscriptione observatur. At in Iovina tabula tertia, ut in
Inseriptione lapidis inmissis detecti, homines nonnisi uno gentili nomine insigniuntur. In inscripti e quidem apud Falerios inventa duo Ieguntur nomina e trici Santimior; sed deest praenomen, et utrumque nomen gentile est, in ior sive ius desinens, quein quinta tabula Iguvina pro Furia et Petronia gente Fratrum Atierat atque in gentes Pomperatae stirpis recensentur. Praeterea Umbrorum nomina non inius modo exibant, quemadmodum apud Romanos, sed in anus quoque, sicut Romanorum
agnomina, maximam vero partem in as, sicuti cilia cognomen Maeemas cum Clane
viis enim junguntur Satani et Ueseani, tum Atierstates, Curejates, Petera lates, Talenates, Mus6atea, Casilate ab agro Casilo dicti Rusdem generis est tribus Tarsinatis nomen in quarta tabula cum Tarsinate nomine, cui tria accedunt nomina in raeum pro Tuderti, Naharcum pro Naharti, et Iapuaeum pro avoco. Iguvinae tribus in secunda tabula eum quatuor Romano moribubus urbanis Collina, Exquilina, Palatina, Suburana consentit; sed Umbri urbem quoque ovium Iopinam dixerunt, ut Miletum Miletinam in sexta tabula. Ceterum Umbri in eo consentiebant cum Romanis, quod apud Paulum Diaconum egimus ἈDic mos erat Romani in omnibus
305쪽
IT .sacrificiis precibusque Populo Romano Quiritibusque , et flapidem silicem tenebant jura-sruri per ovem, haec verba dicentea Si selena fallo, tum m Diespiter, salva urbe areesque bonis ejiciat: undo Andromacha apud Ennium per alliterationem queritur Aree et urbe orba sum. Nam in altera quartae tabula pagina pro aree ista et tota Iovina urbe , in altera pro populo totius Iguvinae e tota Iguvina sacra fiunt, sicut in secunda
tabula pro Fratribus Atiersiis, pro inelutis atque probatis, pro tribu Iguvina, pro tota
I . Maxima autem disserentia, si ab inscriptionibus minoribus, Diris, Pomonae, Dinae Deelunae et Vati Dinae Vestinae dicatis discesseris, in deornm nominibus animadvertitur. In Iguvinis enim tabulis bina pleruinque nomina dii tribuuntur, quorum prius in quinta tabula, si a Iove Patre discesseris, participium est, ut quae tribuuntur Farru του- α ζι, βτω I9R, A τυ αὐτι. In ceteris tabulis posterius nomen, sicut etiam Ποndae Oviae in altera quintae tabula parte, adiectivum esse solet, uno Vestinae nomine
in prima tabula excepto, quae Pomonae ubercae dicitur, quemadmodum apud Gellium XIII, 22. Heriem Iunonis et Iegimus. Neria Martis sive Neriene Mavortis apud antiquos Romanos Martis coniux fuit, ut Lua Saturai, Salacia Neptuni, o Voleant, mra Qui
maἶτα TV, a, 28 3I. sive Prestota Tursa 'Sersia Serfer Martier, si cum Hsuis I9εμ ε IIvπήικες in prima tabula comparantur, comites interpretandae sunt, nemadmodum Geuius I. I. Iuriles Ouirini et Molas Martis ex libris sacerdotum Opnli Romani et antiquis orationibus laudati Pauca nomina singulis diis tam propria fuerunt, ut Iovis Patris et Sanei nomen in precibus 9πατεῆ Σαζε τενε εστ Hia Fugs σεστου V, b, 24. quorum ille in quarta et sexta tabula Ionia Grabonius, in vocativom o Grubovis, hiemistis Sanctus dicitur. Ipsum Grabori nomen tribus diis commune est, an sive τ' nasi τε rivo Marte, fg ιωνε sive Vosione Ioviae nomen quatuor deabus Τρεβε sive Trebo, Τεφῆ sive Testes, Tu σε sive Turae et u ντε. Gra vi nomen Latino Gradivo sive Maraia sortasse respondet idemquo sero signiscare videtur Ioniae nomen Iovis uxorem enim Curitim esse vocatam, o verbis μκυκου IsFι atqus 9ὐετιες a I. 4. sive vo eo Ioviu atque Coredier VI, a, 43. 45. sibi oppositis cognoscitur. Turra Sersia, ut Presista Sersia, Ser Martii comes fuit is vero utrum a Marte Gra vis, an a Martemrsio eognominatus sit, non lique Ε Μαῆ τε Φου Λε IV, a 2 sive Marte Nors VI,
306쪽
accediti Discimus autem o locis laudatis, expiatoria sacra Umbrorum, etsi hostiarum nomina Romanis similiora sunt quam Graecis, magis tamen Graecae quam Gallicae fuisse Originis Nain catulum quoque secundum Plutarchum . R. 68. in piaculis omne se offerebant Graeci agnus et agna vero, ut porcus, iam apud Homerum di. III, 103. 273. XIX, 197. 254 in sacris Monciliatoriis immolantur. A Graecis mos porcis immolandicum reliquis ritibus sacrorum, quos Dionysius Halic. VII, exis iuxta Graecas Ieges exedicitos dicit, ad Romanos pervenit Liv. I, 24. Virg. A. VIII, MI . , Italisque In omnumspiaculis, in luci collucandia sive eoinquendis agrisque Iustrandia Cati R. R. M. I I. , adeo frequentatus fuit, ut ab suillo genera pecoris immolandi initium primum sumptum videatur Varroni R. R. II, , s. qui hostiarum quoque nomina L. L. Ras. g. 96 sqq. Graecis pleraque derivati IR Pertinet ad illa auiga, de qua Hesychius ριχα, or γε ποηβατον Varro vero L. L. V I9. g. 98 seripsit: Hae e sunt quarum in sacrificiis exis in ona, non in sver cocuntur, quas et Accius scribit et in pontificiis libris videmus. Ad hane arvigamaquidem refero verba, quibus in quarta tabula ovinia duod im sacrificiorum praecepta
tor pro ardore arrigari nullum enim fit sacrificium siue praecepto αὐλα sis adris τε ν τα arvis se i tu arriga Deito . Etiam in quinta abilla septies V, b, 8 sq. v. a, T. II. IZI8.24. GR Eme ν του alvo GHo, , II. ἐμυεν --, 3. με et 3I. DRa-τ scriptum est sicut , T. ταγξ πεσνιιι αλπε GFες Praeter hunc quidem Iocum nusquam nisi in quarta tabula tacitas prece pro ardore arviga fieri legimus; sed tacitae
307쪽
proces non solum in omnibus sacrifieiis, verum etiam in aliis actionibus sacris praecipiun
est quo praecepto simile aliquid significari atque verbis lases sive asis e r mimu quae in fine sacrificiorum VI, b, 55 59. a 2 20. 23. 44. 46. VII, a, 4. 42-54. leguntur, Vel verbis, quibus omne cives precari jubentur, es perfnimum lasetur VI, , 57. sive es tasetur per anitimum ino preeaminor cum silensis VII, a, 46 M., non avium inde cognoscitur, quod
mali peroraim VI, a II. 39. pro praeceptis Brac ne iam V, b, 20. et ταγξ πωνι IV, 2, 30. eriptum est, sed etiam ex iis, quae I, 27 sqq. conjunctim leguntur: φώς - ζ1εμου ενυμ-- ιαλ- αδκα---ετου κουριατες πεμνινι- εσυκου sinu Mou h. e. in n. tationem tacens dicitor inde cumulator arcane canitor submisso preeator cum hoe omen urit stive ex igne apito. His verbis enim respondent, qua VI, b, 5 sq. scripta sunt re es Peranim aevom, urti mrdovitu taeens precator cum veneratione, insuper consecrato ,
pro quibus IV, b, 5 sq. legitur σε ιι--εφ πεμιμ α επε αὐεις cum veneratione auteprecator pro ardore arvigae . II. Ex his simu Intelligitur, tacitas preces factas eas pro omine ex flamma capiendo unde VI, a, 55 sqq. hoc praeceptum legitur:
on temnue com prinuaties stahitur en deiti armaham, eateraham Iovinurrinde cum flamma sustinient instituito tum dicit placante expiatione Iguvinos reno com prinuati peracria sacris ambretulo Gye ambrefurent, tum summenta sacra sancta incenditote. suum incenderint,
In preeibus quidem, quae sequuntur, iisdemque verbis VII, a 4 sqq. repetuntur, enumeratas legimus calamitates, a quibus tota Tarsinas tribus defendenda sit; sed in naris tabula IV, a, 19 sqq. brevius sic scriptum est: II- -ὐινου τους σταβεέθεν τεριι νεσκου, miιε α/υαν κατεδα- Durim: Pnum summenta instituerint eum flammis, tum placante expiatione Iguvinos: εν ιε α αὐτουθες - πube. itin isti pauci πεφροιμου. tum incendito turibus et igne tuum incenderis, precator. Hoc quidem, ut e fiat, praecipitur, quemadmodum post preces quoque VII, , 5I. legimus est trive deis cista ter dicito . At In quarta tabula verbis τήιιουπε au e tu, τὐαουπε πεσνιμ IV, a, 22. additur: φαουπε ετατ I Fινους, cui VI, a G2 sqq. respondet deitu elato sive etaia nὶ bovinur . e. te dicito paeane Iovinos. Hoc paeane u que bonum eventum poposcisso Umbros, e verbis III, b, 6. πεπωκουδεντ θυιτι ταντ ιιουτου vis εὐτει a m poposcerint licet paeane, mutum euenta sit conuo mine vix differrea.
308쪽
τέκοντου triplici cantione II, 9 aperiuntur, et Hu eertamine I, 33. clauduntur, quem admodum anto quintae tabula sacrificia V, b, T. praeceptum legitur IIεὐαειανι τειτουπήμυνε sacra dicat harmonia . Hanc quidem cantionem ad incantationes pertinere, ex Praecepto οἶκανε κανετ I, 28 sq. inter εὐ- αγο τεὁτου et κωματες πέσνιδιι discimus; incantationes tamen eum vitesatione quoquo conjungi potuisse, verba εὐB NU RHu φρ ineantationem dicito cum titulatione V, b, 21. et εὐυς μανι κυμπου incantationem
et post praeceptum,ita σεμκνι τει- sive ναὐατυ II, 25. 27. dieationem sanetam dicito ιυκα μεὐσυμ δαβετου jubila dirata habeto . Quemadmodum porro cum ovatione IV, a li. κὐοκατῆφι βατ sive crineatro fiat destramescupla I a 49. circulationem habeto dextra parte praecipitur, sic , b, 27. 29. κῆικοπῆ τεστῆ esse Uou circulationem ad dextram eum ovatione habeto , et V, b, 23. Jτετα μανυμ αβετμ εστ μκa iners saltationem baechantem habeto: istud jubilum habeto I9στατεθ Σαγι ετ εστυ tria mpos Mov. Hinc verba α β maἡamur ὁπελω σrατιτατ V, b, 18 sq. a 31 sq. interpretor tripudiato, appellationem instituito. Haec no praecepta V, a 3 sq. post imperativum εστικατου extis libato leguntur; sed quemadmodum I, sq. niri nisi a iam στατιτατυ, si VI, a, 36. nihil nisi tropusatu, atque , a, 24 sq. εστικα- ο --hms VI, a IR VII, a, 23. 36. vestieatu, assa tripureatu praecipitur. His autem rebus opus suisse in lustratione, inde colligero licet, quod et ante vestieatu, tripursat VI, a, Is et anto atropusat VI, a, 36 legatur prer sel se he mu lustratione venerator , unde verba quoque V endendu pes.sat VI, a, 39 sq. liba intendito, ballizato sive saltato iam vertere placet. Venerationem quidem σε ι IV, b, 5. aevom VI, b, 56. etiam cum precibus tacitis onjunctam egimus; sed quatenus eadem in lustratione sebat, duplex ea dicitur L b, Is pople inferener et re pia er populi lustrandi et areis piandae . Primum enim in Iustratione quarta et sexta septimaeque tabularum in IV, a, T sive ear VI, a M. arae ista piatur, deinde
309쪽
Gerissetis in quarta quidem tabula breve, in seria longius praseeptum de auguriis capiendis praemittitur verbis με αν θιατες ore sivo auris seriater metu, aves auguriales indagato, pro quibus in repetendis aug-iis V, a, 10 ες ανξεθιam Uin, H, a, 48 avis aseriato et sex avibus avguria capito legitur uni vero in anguriis idum sit, nonnisi in sexta tabula scriptum est In quarta tabula contra aves Hales εὐναιες, πυσναες, dicuntur, quo quid signiscetur, discimus e verbis VI, a, I sq. bo ouros, perurpureus, fato 'sito, perne posme, sepse arsite, vorse virio sone Bifariam, quadrifariam templo capto, ante pone sane sarieque ex voto sint avium auspicia.
sevum enim augures templa prius bifariam in anticam partem ad meridiem et posticam ad septentrionem effarentur, aves auguriales aut priores aut posteriores dici poterant, quatenus aut in antica aut in postica parte capiebantur earum auspicia; quatenus vero,
ut sane arteque h. e. integre planeque caperentur auspicia, templo quadrifariai et antica pars et postica tu sinistram ab Oriente et dextram ab pcidente dividebatur, eaedem aves aut dextrae aut sinistra dicebantur. Hicio in sexta tabula legimus scri-Ptum: G u sive indagatoparsa, curnase, ter ac privu, petes, meratur
quibna verbis in ablativo casu quater repetitis VI, b, 2 sq. 4. I sq. 7. ter additur merata avet D mersia D angia D unde discitur, avium augurialium duo fuisse genera, quorum siuistra auspicia ex voto bona putabantur Priusquam autem ex minoribus avibus areis in rata dari possent auguria, idem aquilis: angias sive majoribus avibus factum ess debebat, unde μ ιν αδφεὐτu IV, a, 4I. ive Ombinam mereturam pro serae referrure sive conjunctura scriptam Iegimus, quatenus M aquilae praecinuissent sue anela pro-rent VI, b, I6. , parra dextera Ἀπαμαμ τε - IV, 13 parfa desva VI, a,SI. cet.
in secunda vero II, 7. solis ablativis arraba κΘρινακλ fatente avxpicio significatur Vedibis spes arietis, idem signiscantibus VI, a, 5 sq. addituriones amboli prepa desvaeombisia si ne in ambiguo parra dextera combines , pro quo VI, a,4 sq. legitur luder avis seriιc vitiis ex avibus emeto , quod quomodo fiat, in sextae tabuIa initio pluribus
310쪽
H, b, 5 sq. Pol avis aseriato est, erae nes mugatu, ne arsi a Mersutu, neo muri t. Ubiis aquila augurium datum est, interim nec mussato,nec amicis intercedito,donec compleveriar VI, b, τ. Me incieto fusi, te uiri sic an raesust diale aliartiat. Si mussatum suerit, aut siquidem amicis intercesseris, dictionibus seena erit. Ipsa addictio versalo, in mutum vvetu III, b, 6. auspicium opponitur, In bono aquilae augurio angluto ondomu , etiam favensibus avium auspiciis sosperatis anteheleio VI, b, R, irrita luderato seri dicitur, nisi simul prece omen acceptum sit porsei nesimes asa devela est angi mo imo prorsus vitiosa codeome turio, nisi vitio adorationes nodruvet VI, b, II. cautum sit fieri autem summi vitii procuratio in avium auspiciis tu ror tot ν πα- susto anteelio e prospero oscinum cantu ebetras o erelamo, vel solliatum pullorum
maerendum praecipitur. Sed in sexta tabula plura leguntur, quibus procuratio fiat in avium auspiciis, quaeque jam breviter recensere mihi liceat. 2I. Memoratur usus vestis purpurea e Mileto Miletimur Lb,I3. , quae in caeda victimae color rubrae carome vestirier randem ruster tertia dibaphorum prae praestarum , in caede hostias atque paratu patellae earome holer, pertome adellari vestis Virtinis sanetae et Salii Nonian Salier dicitur. Hinc InteIligitur praeceptum V, a. 5.1τεὐκας δαβε - πυνιζατε, percu ponisiate habituto VI, a, 5I. h. e. titula servatote nes ali. Onemadmodum in Vuvinis tabulis pro apias auguria semper αβt et pro re
ei a sive ante apias πλραβια legitur, sic ituus auguris semper perea, qu&s pertie dicitur, atque capta admissio armatis in versibus modo Saturniis semes VI, b, 2 imp ratios stipiat VI, a, 5I. sive aristi platu Li 3 verbis Moestu stim seriata evomito alipula avgurais circumscriptus est, unde Pritata φαυεμ επε κειστέ , a, 23. I.
reolutio sive interpretatio ratem aut quaestio verti potest. Discimus vim ex eadem tabula, et omina rata haberi, censentibus Fratribus Uersiis εικ σεσε Amudit III.
4. 16. vel arbitratu Fratrum Auersiorum αι π-- Φήμψου mel in III, Maa. , et, nita, pullis quaerenda esse, prout Fratres augurati fuerint στε ζεμνα- spadox III, a, 22. . Additur ibidem, si recte euratum ait magistratione diligenti Fratrum Λtiemsiorum, proba esse omnia si non omnia muta esse eventu, licet eum paeane poposesrinti Eadem sero de supplicatione in fine septimae tabuIae leguntur, atque in tabula seeundae intuo, ubi omen sacrifiei υ-- εὐτέ et ostenta sextantariarum urnularum amm στεντασιaμ ἀνασαπῆs memorantur, Fratrum curis Φὐ- εὐσους tribuitur a piiscium. In quinta enim tabula V, a I sqq. praeter aves auguriales an - ωτες etiam