장음표시 사용
241쪽
230 is to xnv covκε TAR Vuris, extendes manus tuas, et alius te cinget, et ducet quo tu non Vis.19 Iloe autem dixit significans qua morte clarificaturus esset Deum. Et cum hoe dixisset, dicit ei:
20 Conversus Petrus vidit illum discipulum, quem diligebat Iesus, sequentem, qui et recubuit in eoena super pectus eius, et dixit: Domine quis est qui tra- dot in p2l uune ergo cum vidisset Petrus, dixit Iesu: Domino hic autem quid γ22 Dieit oi lesus: Sic eum volo manere donec uoniam, quid ad te 7 tu me sequere. 23 Exiit ergo sermo isto inter fratres quia discipulus ille non moritur. Et non dixit ei Iesus: Non
moritur, sed: Sic eum volo manere donee veniam, quid
ad top2 i Ilio est discipulus ille, qui testimonium perhibet do his, et seripsit haec: et scimus, quia verumost testimonium eius. 25 Sunt autem et alia multa, quao secit Iesus: quae si scribantur per singula, nec ipsum arbitror mundum capere posse eos, qui scribendi sunt, Iibros.
242쪽
COMMENTARivuEvangelio iam absoluto hanc quasi appendicem a loanno
adiectam ideo esse, ut opinionem eorum refelleret qui ipsum nequaquam moriturum putabant, ipsa huius capilis materies nos docet, tum demonstravimus in Libro I de Evangeliis c. IV.nn. 37 seqq. In hac quoque historia nemo Ioannem auctorem
non agnoscit, testemque oculatum eorum quae narrantur.
Narrationis forma eadem illa ipsa totius libri propria, simplex et nativa, simulque pellucens ac vivida.
v. l. Christi discipuli iussi fuerant ire in Galilaeam s1ὶ;
quo tamen non iverunt nisi post octo dies exactos ex quo Christus revixerat s2ὶ. -nerum παχυ in hoc loco, sicut apparet ex V. 14, non significat Meundo, ita rursus, denuo. Lego
Lib. II de Evangestis Annot. CCXVI. - Regionum suarum Iacus Hebraei maria vocabant. Hic lacus, qui et laetis Genesarem appellabatur, nomen invenit a Tiberiade, urbe in eius litore occidentali ab Herode Antipa, intrarcha Galilaeae, in honorem Tiberii Caesaris exstructa, sicut alibi diximus. v. 2. De Nathanaele diximus in Io. I, 45. - Filii Zeb daei Iacobus et ipse Ioannes evangelii seriptor. v. 8. Vides scriptorem navigandi peritum, qui oeulis 1itorum distantias metiri didicit. - Vox trahenres nil contrarium praesert eius quod est in v. 6; nam et graeca verba alia sunt, et alia significantur. In v. 6 piscatores dicuntur non potuisse reto trahere ἐλκυσαι, in navim videlicet; in v. 8 legimus eo dem hos navi ad litus venisse trahenus συροντες ore einando rete piscium post navim. v. 11. Et cum tanti essenι, non est ruptum rete. Patet id annotari tamquam quid mirum. At quisnam notare id potui set, nisi piscator, qui perspectum haberet quot pisces relaeaperet ti) Matth. XXVI, 22; XXVIII, 7. 10. 16; Uare. xlV, 28; XVI, 2.
243쪽
M2 ix lox Arigv couMENTARIVM se . M. Tertio. Ex evangeliis inior se comparatis compositisque ellicitur quidem tunc Christum septimo, postquam revixerat, aliis atque aliis visum esse; at discipulis una co gregatis tertis manifestatus tune est. Lego Librum II de Evangeliis Annot. CCXVI.
v. 11 - 17. Agnos et oves , uno verbo , gregem Christi nil aliud esse quam occlesiam nemo sanus unquam dubitavit. Huius gregis pascendi potestatem Petro collatam narrari in hoc loco, qui eum vel obiter legit, nequit non pervidere. Roscum uno Petro transacta, dilectionis erga se prosessio, quam Christus ter ab eo exegit, grex pascendus ei a Christo, semel , iterum, tertio, commendatus, omnia denique adiuncta nos cogunt credoro tunc Petro munus, quum grande atque cximium, tum eius unius proprium traditum a Christo esse. Ceterum non pauci sunt qui totum hunc locum Praeclare per tractarunt. - In V. 16 graeca pagina non ει α agnos habet, sed Oves, sicut in v. 17. v. 18. Quorsum haec spectarent, Ioannes docuit in versu insequente. Cur autem Christus Petro haec praedixerit, caussa haec fuisse videtur, ut ostendendo sibi probe perspectum esse ad quom sinom Petri in ipsum amor esset evasurus, hunc x Iaretur moorentem propterea, quia ipso Christus de eius amore quodammodo dubitare visus esset, quam sollicitudinomin Petri animo rominiscentia eorum alebat quae sibi acciderant in domo pontificis. v. 19. Ex hoc loco manifeste ossicitur Petrum, quum Ioa nos haec scribebat, iam suisso interemptum. Lege Lib. I de Evangeliis c. IV. n. 35. v. 22. In hoc aequo ac in insequento Versu pro sie graeca pagina habet lo ai; non tamen aliud significatur in latina ac in graeca, quum, sicut continuo Ioannes haec explicat, Chri-Stus non affirmando ea protulerit, sed ὐπρΘεσιν. Enim-Vero nihil est quod cum quibusdam rosormides in illa vocula sic, quantumvis destituta praosidio alterius voculae 8ι, culus alterius, ut ita dicam, vi os, quum loquimur, ipse Vocis ne Xus, ipsa modulatio, atque adeo ipso loquetitis Vultus, pS DCuli, quae certe hiqtoricus nequit exprimero, gerere non raris soleant, eoSque, qui audiunt, certiores faciant utrum, quum
244쪽
CAPUT V le Eslxvu pstixuu 233 vulgari sermone sic loquor: Io vvlio eh'egii si rimansta ensi; a te ehe ι' importa p affirmando id dicam, an ita ac si dicerem: Se io DogIio eh'egii si rimansa eosi, a te che ι' importa δLege quae in huius libri prooemio monuimus de ratione qua Ioannes aliorum sermones ac dicta descripsit. Ceterum nonis sum qui omnimodis vincere velim hanc particulam sie osse
v. 23. Vides quo haec appendix pertineat. v. 24. Hic versus collatus cum v. 20 cumulum assert a gumentis quae certiores nos iaciunt huius quoque postremi
capitis Ioannem auctorem esS . v. 25. Τotius evangelii clausula, post appendicem nece sario iterata. Conser Io. XX , 30. - Hyperbolen , non secus ac ceteras rhetoricorum fguras, scriptores sacri, ubi res s rebat, usurpare haud resormidarunt.