Sancti Agobardi archiepiscopi Lugdunensis Opera. Item epistolae et opuscula Leidradi et Amulonis archiepiscoporum Lugdunensium. Stephanus Baluzius Tutelensis in unum collegit, emendavit, notisque illustravit

61쪽

Christianos idolatras vocant, quia

sanctos invocant.

Habent praepositos Synagogis, qui

sanguinem Virginis menstruatae disceranunt oculis & gustu, mundum vel im

mundum.

Possunt ambulare duo millia pedum in Sabbatho. Vnde concluditur, quod si separatio ab haereticis schismaticis fuerit praecepta, tanto magis a Iudaeis, a Concisionea qua lux evangelica fuit omnino exstincta; more Apostolorum, qui in liminibus' excutiebant pulverem pedum, & diro anathemate ipsos devovebant. Ad Adaia dum , malam sec.AD frequentes querelas de mania turba: Iudaicae Ludovicus Imperator coegit coetum Episcoporum: ubi caussam Christianae Ecclesiae egit Ago bardus, sed perperam &c. timore praepeditus. Scribit jam ad nobiles patres, caussam inopiae mentis rejicit in timorem. Deinde carptim consulit istos Epista Copos, quid agere debeat de mancipiis Iudaeis qui ad Christianum Baptisma amore Christi illiciuntur, utrum eos sus icipere an Gjicere debeat.

62쪽

θηopsis operam inobardi. Epiuolae ad Imbridium. CO N N E C T i T superiori querelam,& commovet istum patrem omneLque Episcopos,ut unanimi consensu serpentem in dies labem Iudaicae communionis extinguant, ne eorum Ecclesia

extinguatur. Ad Imperatorem.

OV i A iste tractatus es: αχέφαλθ', adfigendum putavi hunc titulum.

Se impietate duesti contra Gundebadicam legem, quae vult ensibuου non judicio caussis dirimi. CVM omnes unum simus in Christo, vide Hist. unitate fidei, affectus, religionis, ηR PRAE impium est: pacem unanimem praesto di-irimere, & in litibus, gladiis vitam impetere , ubi aequitas judiciorum, testium Oculi & integritas,possunt supplere. Adde quod lex illa non est nec Mosaica, DCC CVangelica, immo a foedissimo &infensissimo Christi hoste inventa, ut

non testibus, aut veracium testimonio, Ced ferro dc igne lites discutiantur. Ago- ardus ergo compellat. benignissimum mPCratorem, ut e regno tam scelestam. onsuetudinem abolendam curet.

63쪽

VII. Volum. De Iare Sacerdoti'.

CONεAsVLATVR cum Coepi Dcopo Bernardo diserte admodum, E Patribus multa, sed plura e Scriptura.

membra sunt summi sacerdotis.

teat, tamen ut est vox minister8,propriEpertinere ad Sacerdotes designatos, cu-aus initium fuit in Abele , Caino, Noe, Abrahamo, ceterisque Leviticae Tribus Nazaraeis, sine ullo discrimine bonorum

re malorum.

meritum, sed vis ministerij , non persona, sed dignitas per me; non integritas, sed ossicium.

sequi quae malus Episcopus, nempe sa

cramenta & rem ecclesiasticam,sine petanicie animae, ut OZa.

eorporis & sanguinis Christi &c. quaecum nec bonorum meritis,nec malorum fraude possint nec meliorari, nec deteriorari, sed Spiritus Virtute perficiantur, debent ab omnibus aequaliter honor

ri, sive a bonis, sive a malis percipiant

sacerdotibus. Quorum

64쪽

Synopsis operum Agobardi.

Quorum quatuor sunt genera. Primum , amandum, qui bene & vivunt dc docent. Secundum, tolerandum, qui b De docent, &. non admodum bene vitavunt. & isti sunt audiendi, non imitandi. Tertium , contemnendam , malE Viventium , dc ignorantium. Quartum, anathematigandam , bene Vel male viventium , sed male docentium. illi omnino relinquendi. De Grandinis o Tonitrui s.

IN vALVE R AT in vulgus tetra Opinio superstitiosa de grandine dc

procellis , quas magum incantamentis cieri putabant. Hoc vocabant Auram Zeυatitiam.quod multiplici infirmat ra tione argumentisque, quibus circumvolvit ejusDodi tenebriones & veneficos. I. a turpissimo hominum mendacio, qui tribuunt homini quod solius Dei est. a. amendach natura intrinseca, quo illi innitebantur.3.a testimoniis Scripturae. Loci Scripturae motus tempestatum Deo tribuunt, non Mosi, non Samueli,&c. non

Iamni Mambr1que veneficis. Ergo falso isti attribuunt vatibus tempestatum motus. 4. ab eXplicatione ejusdem Scripturae. Nam licet Deus effundat procellas,

sue per angelos, sive per Mosem Eli-

65쪽

seumque, non sequitur eos a se, sed per

ministerium, concitasse. 6. ab harmonia& testimonio totius universi. Omne uni versiim agnoscit auctorem & motorem Deum solum. Non ergo creaturas. 7. Si

boni Israelitae potuerunt evibrasse grandines super malos, mali quoque potuis sent super bonos. quod Reges Chanan ςi nunquam effecerunt. 8. Si hoc possent mali, possent infensos quosque subitis

procellis obruere. 9. a natura flagellorum, corporumque coelestium, quorum proprium est obtemperare non homini,1 ed auctori Naturae. IO. natura hominis, qui ignorat secreta aeteri S. II. a perudula veneficorum fide, qui propterea nil exorant a Deo. Et alia multa conatur e

corde populi delere figmenta , jamdiu

consuetudine impressa, prassertim illud quod circumfer atur de Grimoaldo Beneventorum Duce, qui transmissis per pulverem hominibus effecit ut bo VeS Omnes morerentur in ut genuinum Evangelij characterem insculpat. Ad Fredensum Abbatem.

FREo Eoisus Abbas ista contra

Agobardum asserebat dogmata. I. Christum vere fuisse humilem, & quatenus humilem , sese errabundum cognosse.

66쪽

Θnop is operum P gobardi.

II. Omnem Scripturam cum omnibus Interpretibus canonicam, neque eos unquam errasse in Grammatica.

III. Sanctum Spiritum inspirasse Prophetis & Apostolis tum conceptus in-LUrnOS ,-extrinsecus voces ipsas in ore sermasse, ut asinae Balaami. IV. Alicubi certo loco animas esse Creatas, indeque ad corpora demigrare. V. Aliud esse Deum, aliud Veritatem. VI. Omnes antiquos Patriarchas non

fuisse Christianos , nec Christum fuisse

in veteri testamento.

Responsiones Agobardi hae sunt. Ad Ι. Christum habere quidem natu

ram corporum nostrorum, non origi

nem , & inde habere impeccabilitatem, ita ut licet sese humilem reddiderit, id inclinatione miserationis, non eVacuatione potestatis fecerit, abolendo peccata aliena, non confitendo propria. Ad II. Auctoritatem Scripturae indubitabilem, ejus nempe quae canonica est. Ex Interpretibus , LXXII. primum, dein Hieronymum. Aliquos explodendos de Iudatis , Aquilam , Theodotion, Symmachum, Didymum. Expositores ita legantur, ut prideant Scripturie, non cum judiciandi libertate, sed cum credendi

67쪽

neresistate it Expositores vero, non cum

credendi necessitate , sed cum judicandi

libertate. ipsos errasse in Grammatica, non malitia, nec imperitia, sed ratione condescensionis.

Ad III. Exemplo Mosis & Aaron,

quorum alter Propheta vocem habuit impeditiorem quam Aaron qui non erat

Propheta: Apostolorum qui promulgant Evangelium, non in pompa eloquentiae , sed in virtute Spiritus. Ad I V. Quartum infirmat locis Scripturae & Philosophiae. Ad V. Quintum a natura Dei, quae nil habet divisum sed totum est id quod est. Ad VI. Christum non fuisse manifestum, sed sub Levitica veste a Patriarchis cognitum per fidem, Scriptura, Patribus, ratione, ab unitate Ecclesiae, abortu Adami, usque ad Christum. Vnde factum est ut quamvis essent diversia sacramenta, tamen eadem fuerit sacramentorum substantia. Et licet dicatur vetus & novum testamentum, non id propterea quod sit nuper inventum, sed manifestatum omni mundo, quod delituerat sub cortice Leviticae nubis ab origine Legis.

68쪽

Syno is operum Agobardi. Ad Hilduinum alam Antistitem, de Baptismo mancipiorum

Iudaicorum.

IV o AE i, tum dolis, tum pecuniis, a

Caesare extorserant multa paci Ecclesita infensa; inter cetera, ut nullus Iu- Seorum servus absque placito Iudaei domini baptizaretur. Inde diis procellae inter utramque Gentem. Agobardus rem hac epistola depingit apud nobilem au- Iicum, Antistitem, Caesari gratissimum. Queritur de novitate edicti. Non permittendum his argumentis. I. Propter insolentiam Iudaeorum , qui quo stibet servos a lavacro absterrebunt. 2. Propter Dei jussum, qui vult omnes salvos, immo mancipia, quibus commune est cum Omnibus naturae & originis vinculum, quamvis corpore mundo serviant, vult ipsos sibi ob strictos latria mentis contra omnem cogentem Violentiam. 3. Quia

Christus est omnia i' omnibus, & per baptismum ab omni servitutis jugo libe

rantur. . Locis Scriptum expressissimis. Tandem rogat eum, ut effici at apud Imperatorem , aut ut edictum infringatur, aut saltem ine violentia veniendi ad fidem libertas servis concedatur.

Dionysij

69쪽

De istasisne signorum. INGRAVESCEBAT quaedam 'Ar-ληφα , ita ut homines quasi daemoniaci caderent. Immo exustio quaedam pustulacea & stigmata in corporibus apparebant. Vnde fiebat ut plebs territa

ejusmodi plagis, more gentilitio in propitiationem ejusmodi ulcerum offerrent. Bartholomaeus ejus irae coelitus demissae causam petit. Agobardus respondet, haec fieri Deo volente, dc angelo ministrante, erudiendis fidelibus, cruciandisque reprobis , ut olim per Vesicas turgentes & haemorrhoides 2Egyptios& Philist eos profligavit. multaque alia subjicit, quae otio lectoris relinquimus Ad Masredam. PIs ΤοLA haec nil aliud depingit, quam miserias sui seculi a Iudaeis commotas , qui funditus integritatem morum dc religionis & harmoniae publicae convulserant , dc rogat, ut qui apud Imperatorem plurimum posset, ejusmo

di turbis mederetur.

Ad Clerum Lugdunensem , de modo regimiη, eccles sici. XOR T E inter Clericos Lugdu-3 . nMOS rixae de administranda Eccleia, moVent Agobardum de scribendo

70쪽

Θη sis operum Agobardi. hoc themate. Et primum ab unitate Ecclesiae, tum membrorum , tum cap IlIS, hortatur singulos ad invicem ineundam pacem. Rus haec sunt aXiomata. Ι. Vnicae sponsae unicum esse sponsum: qui cum sit essentialiter veritas,

pax, justitia, omne bonum, debet propter se, non propter aliud, diligi. ΙΙ. Cujus Ecclesiae membra non sunt illi qui vicissim dissident, sed qui mutuo

Conveniunt, & in amorem cultum Que

ipsus aedificant. III. Vnde fit, ut ex illo mutuo amoris & vinculi nexu, Christus & Ecclesia

Vocentur agnuS unus, sponsa una.

IV. Adde quod ex illo interno & aeterno connubio agni & agnae generentur agni & oves; qui essiciunt uni-Cum , inseparabilem, & aeterno indi sib-lubilem vinculo agnu, id est, Ecclesiam. V. Ex illa generatione fit, ut qua . sponsa Christi vocabatur, Christi vocetur filia , quia quos simul & semel ab aeter pro sponsa duxit, eosdem singulatim dc in tempore per Verbum generat. Vocatur fraxer propter commune natura: dc carnis consortiti cum homine.

Vinea , propter multitudinem filior. . Hortus, propter varietatem & Ve

ii iiij