장음표시 사용
91쪽
Majest. proposita, humillime comprobant , eo collineantia , ut scilicet Dux Florentiae titulum ae nomen Magni Ducis Horentiae, neutiquam vero Hetruriae Ae iae a Sacra Vestra Caesarea Maj. prouti par est, expetat ac impetret; ita tamen. Q haee eone essis Coronam , Sceptrum , atque titulum Serenissimi minus eo lectatur. itemque talu erectio et extensis axiomatis S. Vestrae Caesareae M . S. Imperio, ae eu libet alteri nihil praejudicii conciliet i prouti in S. Vestrae Caesareae Maj. clementissima declaratione hoc amplius memoratur. Quod porro S. Vestra Caesarea Ma, domesticam sive civilem discordiam et si ditionem , veterem inter ac novam Nobilitatem Januae exortam , medio ac modo eompromissi sic composuerit ut huic potenti Communitati et Civitati , quae etiam Sacro Imperio paret, pax pristina et tranquillitas fuerit restituta itemque suos maxime spectabiles ac illustres Caesareos oratores ad Regiam Maj. Hispaniarum cum speciali instructione et mandato. pro pacandis Belgii Provinciis her ditariis . clementissime ablegarit, ac clementissimam Caesaream Voluntatem ejusque explicationem adjunxerit; S. Vestrae Caes. Mai. praesentes Electores et Ablegati Palatini humillimas agunt gratias, in Deo omnipotente prorsus sperantes, fore , ut iste , secundum Divinam benignitatem Suam , tandem idonea et accepta Media largiatur, quibus emci possit, ut tales diuturnae turbae ubique ac ex omni parte e medio tollantur, publica quies redeat, adeoque ulterior calamitas et perianicies in terris Christianis evitetur. Quandoquidem , his perfidiae plenis et perieula minantibus ac praesagientibus temporibus Sacro Romano Imperio id admodum est necessarium, et perquam utile ac salutare,
Haec Electores, humillimae declarationis loco, S. vestrae Caes. M . exhibe
Decretum Caesareum Ratisbonense de d. II. Novembr.
Acra Caesarea Majestas henisne scit, quod cum Caesarea Majestate sua iam ab aliquot annis per illustrissimas et Excellentissimas Principes Dominum Cosimum de Medieis, eoque defuncto filium successorem suum D. Franciscum de
Medicis. Duces Florentiae . ac eorundem nomine de Magno Hetruriae Ducatu actum sit, atque insuper animo repetit tiam fidelia et utilia obsequia hactenus Majestati suae ejusque antecessoribus alacri semper promptissimoque studio prassita, tum actissimam vitinitatis necessitudinem , quae Majestati suae cum iisdem intercedit, ae proinde re hae etim Meri Imperii Principibus Eliatoribus in matiaram deliberationem addώcta , Heremit ipsi illustrissimo Duci Florentiae conferre titulum Magni Ducis in Hetruria eorum locorum , quae immediate ibidem possidet, neque alteri cuipiam subjecta sunt, in eadem forma , et sub iisdem clausulti, quae mlUrissimi Alexanari is Medicis a Diso olim Imperatore Carolo V Aetusae memoriae in Dueem ereati erectione eontinentur. Ita tamen quod hujusmodi concessio , Caesareae Majestatis Dae . facrique Imperii, ac cujuscunque alterius juribus praejudicare minime debeat, id quod Caesarea Majestas sua praefati Illustrissimi Ducis Florentiae orato ri fgnificari vehementer jussit, eidem quod reliquum est. Caesaream suam gratiam benigne deferens. Decretum Racishonae die XL meruis Novembris anno MDLXX v.
Declaratio Collegii Hectorans , de ann. Isga. pro tribuendo mei
Sabaviae digniore loco ante A. Etruriae Ducem, ex Arctivo Tatirinens.
Romanae Caesareae Majestati, Domino suo Clementissimo , Principes ΕIectores. qui Praesentes sunt , atque aliorum Consuarii Legaci, exhibent humillime
92쪽
exemplum hujus supplicationis quam oratores Principis Sabaudiae ad haec Co mitia ablegati. dictis Electoribus et Consiliariis supplicando tradiderunt, juxta
que eandem petiverunt. Itaque suam Caesaream Majestatem celare non possunt, quod in consultatione hujus supplicationis in memoriam revocarunt r cum Caesar Maximilianus Secundus, piae memoriae, communi consensu scri imperii Principum H Drum Domino Cosmo. petitum nomen et titulum Magni Ducis Florentiae clementer concederet et daret, in ea concessione expresse rese
vatum , et cautum esse , 'uod scilicet talis concessio sacri imperii Principibus Electoribus , et aliis Principibus , sine detrimento erit: cum ergo de eo nullum existat dubium, sicuti dictis Electoribus , et Consiliariis notum est , de que eo se declarant : Quod Dux Sabaudiae si Princeps sacri Imperii ex san guine Germano Ducum Saxoniae Oriundus, quodque sit vicarius Imperii pee Italiam , ideo sentiunt justum et aequum esse , quod idem Dux , etiam in di cta Caesarea relervatione sit comprehensus . atque ideo praecedentia ante Magnum Ducem Florentiae in Caesarea e pella, et omnibus aliis locis eidem Duci Sabaudiae competat, et ad eam admitti debeat; Quapropter ipsi praesentes Principes Electores, et aliorum Consiliarii , Caesaream Majestatem humillime rogant, ut ducto Duci Saba diae, tanquam sacri Imperii Principi, praecedentiam, is ore praefatae resimationis, ante Muno Ducem Florentiae in sta caesarea ea pestis elementissime permittat , scuti quoque ille . tanquam a Germano Princiapum sanguine natus Princeps , et vicarius sacri Imperii per Italiam, praecedentiam ante Dmnes Italiae Principes in Caesareae Majestatis aula et capella, perinde in Italia . atque in Germania semper habuit, et adhuc, more dictae reservationis . habere, et recinere debet. Conesusum in Senatu Electorum XXIII. Augusti anno octuagesimo secundo.
M. Petrus Rraycli, Consiliarius et secretarius Mogunti: in fidem
Rescriptum D. Leopolia Imperatoris ad Comum LIL
haud fieri potuisse Nobiscum existimaverit, ut Mantuae Dux Ferdinandus Carolus rejecto , quod Sua Sanctitas ipsi promiserat, auxilio militari, bellique ne vo , ae spretis salutaribus monitis et rationibus ipsi pr Ablegatum illic Nostrum uberius saepiusque demonstratis atque Exercitu Nostro jam tum illuc properante , et eo ipso quidem tempore , quo se sine praescitu, Consenive Nostrone vel quicquam facturum , permissiarumve jurato asseruerat, de tradenda Mantuae studi Nostri imperialis urbe et Castello cum Gallis et Andegavensibus tractaret, imo nulla suadente ratione , ac ne unico quidem hostilis tormenti obo petitus illam re ipsa dederet. Verum cum aliter acciderit; isque omnis ridet Nobis sacroque Romano Imperio juratae immemor prae sola auri Gallici Suae ipsiusmet Patriae totiusque Italiae Saluti praepositi cupiditate, tam nefanda et Principe plane indigna teloniae labe se contaminare, ac in laesae Majest tis Nostrae Caesiareae et rebellionis crimen praecipitare non erubuerit; Profecto non potuimus. quin pro supremo, quo fungimur, officii nostri Caesarei munere, ea, quam tum communes, Vasallagii leges, tum Sacri Imperii Constitutiones Nobis praescribunt, ferveritate in eundem illiusque Consiliarios imprimis
autem N. Beret tum et N. Fianum animadverteremus, eosque ad audiendum et
videndum bona sua respective caduca et fisco Imperiali aetata esse; Fisto Nostro Imperiali ad id una Oiticii sui monito citaremus subditosque obedientiae juramento absolveremus , prout etiam hodierna die tum et illos ita citavimus. tum et hos ita absolvimus. Quemadmodum igitur persuasi sumus, Dilectionem
93쪽
Vestram justissimae ordinationi huic Nostrae imperiali facile assensuram, ita etiam Nobis certo pollicemur, fore. ut et ipse pro noto Nobis alias ac debito suo fiadei intemeratae Zelo, proque jurisjurandi , quo Nobis et Sacro Imperιο ob Innoitur. relisione Nobis immota adhaerescat. neque Gallicis vel Andegavensibus; Hispanicisque Copiis Militaribus Ducatum Mediolanensem aliaque studa Nostra Imperialia contra fas et nefas usurpantibus ac depopulantibus vel minimo adminiculo assistat quin illos potius a se terrisque ac finibus suis vi et armis avertat et dirooulset: hxercitus vero Nostros omni benevolentia , hosipitalitate atque adjumento prosequatur. Cedet hoc ad majorem Dilectionis Vestrae gloriam et commune Imperii Romani praesertim vero viciniae suae totiusque Italiae restauratio. nem et incrementum, utpote quod et Nos, qua possumus et debemus, sollicitudine et opera indefesse promovere Divina, qua confidimus, sub ope, non imiermittemus. Quid quod reliquum est, gratiae ac benevolentiae Nostrae Caesareae affectu eandem complectimur, Laxen-hurgi a Q. MaΥ. 17OI.
94쪽
96쪽
nonnullorum mentes invaserit opinio quaedam , nullo iuris ἡ Mi Fru dδmςn Q sufful a , Imperatorem in universam Etruriam sibi posse
jus aliquod vindicare: dubitandum non est, falsam hanc opinionem aequi rectique amantissimos Principes Foederatos induxusse ad c soc , pessendum consilium, ut qui post Regnatricem Domum in Etruria ἰ-λret successurus , eam jure Feudi Imperialis obtineret. Apparet id ex Articulo U. conventionum, quae inter ipsos initae fuerunt pro pangenda pace inter Caesaream, et Regis Hispaniarum Majestatem. Et quamvis notum compertumque sit omnibus , Serenissimum Magnum Etru- octagis
riae Ducem continuo reclamasse , ut eos a proposito removeret : et opportunescribem
illius Ministros ad tuenda jura Florentiae, ejusque Ditionis apud eosdem Foedera- ῶ.tos Principes protestatos fuisse, ne quod praejudicium Libertati Dominii Florent
ni inferretur; nihilominus Operae pretium est palam facere, ac pervulgare vetustissma iura omnimodae Libertatis Florentinae Ditionis ; ut iis cognitis perspectisque. Foederati Principes pro ea, qua excellunt aequitate atque iustitia, consilium abjiciant, ab omni iure rectaque ratione cam alienum e quod utique nunquam coepissent, si rei veritatem non ignora istenz, eaque explorata habuissent . quae procul dubio Regia Celfitudo Magni Etruriae Ducis ipsis ultro communicasset. ita ipis insciente, ac nihil tale cogitante , ea fuissent acta ac pertractata. Ac primum omnium satis constat inter omnes omnis aevi scriptores, nullum Anti esse titulum tam firmum et inconcullum, quam pacificam plurium seculorum pos-quissima sessionem . praesertim cum de Regno ac Principatu controversia est : atque hujuse se Iongaevae possessionis hunc esse praecipuum effectium, ut antiquus posset e nullum titulum allegare et probare oen Muri Quamvis autem unicum hoc fundamentum antiquissimae, et nunquam legitime interruptae possessionis adeo firmum ac stabile sit, ut nullis machinamentis, nulla arte convelli possit, ac labefactari; tamen jus omnimodae et absolutae libertatis. quo semper ab antiquissimis temporibus usi sunt Florentini in toto suo territorio, tam evidentibus rationibus et argumentis tueri possimi, ut et ipsa per se sola sumiaciant ad illud certo constituendum, et conjuncta cum longaeva possessione tollane
Henim quamvis labente Imperio Romano, et Italia primum a Gothis, mox a Longobardis occupata atque direpta, quae fuerit rerum facies in Etruria, quis Florentinae civitatis status, quae forma Reipublicae, nihil explorati haberi posse Adeo enim omnia incerta sunt, et confusa inopia scriptorum , qui aut ad nos non pervenerunt, aut inter se pugnantia scripserunt, ut illud etiam dubium , controveriumque sit, an Totata Florentiam expugnaVeris et everterit, an Vero a Florentinis re-
97쪽
pulsus fugatusque fuerit, ut optime observat Borghinius sa r nimirum tanta est iulorum temporum caligo, ut etiam illustria facta. et omnium sermonibus celebrata. tenebris vetustatis obducta delitescant) tamen illud est in conlata, Carolum Magnum , victo captoque Longobardorum Rege Desiderio . Romam postmodum euntem et redeuntem veni illa Florentiam. & a Florentinis exceptum hospitio magni centissimo. Natalem Domini nostri diem magna eum populi laetitia Florentiae colebras te, et benevolentiae gratique animi ergo multos cives Equestris ordinis insignibus decorasse, et aliis honoribus pro ea, qua erat beneficentia, civitatem b ornasse.
Constat etiam, eo tempore penes duos Consules ac Senatum rerum summam. ρ ρι ae Reipublieae administrationem ce) fuisse: eosque perfectam amicitiam cum Re- -ura gibu , Carolo MaSno in Imperio succedentibus , conservasse. c. bli Nihil autem attinet accuratius examinare quodnam fuerit subsequentibus rem Magis . poribus, tum Marchionum ac Ducum, qui nonnulla Etruriae loca occupaverant. tum Vicariorum Imperialium. et Pontificiorum imperium, dominatus, iurisdictio. Etenim ea omnia sunt adeo dubia, consula, perturbata, et scriptorum dissensione involuta, ut nemo, quantumVis diligens antiquitatis investigator, veritatem possit expiscari. Quocirca quicumque eorum seriem, gesta, dominationem, potestatem enucleate perscribere aggressi sunt, Variis erroribus implicati saepe fluctuarunt, et dubia et incerta pro certis, et obscura atque ignota pro notis amrmarunt: ut facile esset ostendere . nisi id et a nostro instituto ellet valde alienum, et omnino supere
Quoniam satis compertum est, quod licet aliqua Etruriae Ioea in eorum p testate ellent, tamen quamplurimae ciVitates , cum majores . tum minores, eorum imperio minime parebant, suis legibus viventes, suos Magistratus creantes, quibus' solis obtamperabant. Inter has praecipue fuit Florentia, quae nullius ditioni subjecta erat, nec ipsius Comiti1lae Matildae cd , quae multo latius, quam ceteri, imperium obtinuit; licet enim quamplurima bona privati juris, tum in agro Pisano, tum in Florentino postideret, quorum multa Ecclesiis donavit: tamen in Florentiam, quae nullo jure ipsi erat obnoxia, aliquam potestatem exercitae, nemo unquam memoriae
proὸidit. Haec absoluta libertas , ab omni iurisdictione prorsus immunis, eo clarius apparet subsecutis temporibus, quo illa , excussis vereri caligine, certioribus monimentis . tum publicis, tum privatis abundant, quibus liquido demonstratur. civitatem Florentinam semper , citra Imperatoris aut cujusquam alterius Principis autoritatem, solius Populi arbitrio ac potestate, statum Reipublicae ordinasse , et saepe mutasse.
Si primo, ut dictum est, Consulum, deinde Antianarum, denique Priorum Magistratu Mφμε' eonstituto: quibus ipsa dabat imperium et jurisdictionem , et ad certum tempus si Reipublieae administrationem commendabat. Eadem leges pro arbitrio condidit et 8 eum finitimis bella gessit: Foesulas anno Io Io. et quamplura oppida nullo reclamante occupaVit, et expugnavit, aut sponte se dedentes in ditionem recepit: pacem cum quibus voluit, pepigit: cum multis civitatibus ac Principibus foedera percussit se : monetam, sua ipsius autoritate proprio signo signatam, semper f dit i quae omnium gentium judicio cercissima sunt plenae perfectaeque libertatis a
Pontus Histor. Florent. lib. I. d) BLo, Dus decad. a. lib. t. et AIN AsSitivius in Epitom. Matiadis eum viro Gofredo Lucam in Etruria . Parmam. Retium. et Mantuam in Longobardia persidebat. et Terram, quae nianc S. P tri Patrimonium repeliatur.e Horum series adjicitur in fine, n. F. D Joan. UiLLAN. Cron. Florent. lib. c. cap. 4. ViNC2ητ. B RGHIN. p. a. in discuis. Delia moneta Doremina.
98쪽
guments. Atque eo certiora redduntur, quod nullum extat in Florentina urbe publicum monumentum, nulla in publicis tabulis memoria , ex quibus ne suspicari quidem merito possimus, aliquid autoritatis habuisse Imperatores, aut ullos Principes in Reipublicae administratione. Imo cum eadem Respublica semper magno animo represserit vim et conatus, cum aliorum Principum, tum Imperatorum, eorumque Uicariorum, qui liberi tem eius imminuere. tentarunt . et semper prospero successu libertatis amittendae periculo se subtraxerit: sive id civium fortitudine ae sapientia, sive fato quodam et fortuna civitatis evenerit, ut putant Augustinus Nisus ia), et Christophorus Forst-nerius G seriptor Austriaeus in tractatu , quem Imperii Vicecancellario nuncupa. it, certo certius est. eam semper fuisse compotem perfectae libertatis. Primum enim anno II 1. c obstiterunt Florentini Christiano Archiepiscopor ia, Noguntino. quem Imperator Fridericus L in Etruriam miserat, ut quaesito colorea νιδε pacandi provinciam , eam imperio addiceret. Huic enim noluerunt obtemperare, adver respondentes: se suis legibus vivere, suoque jure atque autoritate Rempublicum vel us D. le adminlitrare. rus -- Rursus anno I 28 I. cum Rodolphus I. Imperator, flagitantibus Ghibellinis. Vi ρ - qcarium suum Lauddum ) misisset, civitas Florentina excipere renuit, illique sem' nolle obtemperare declaravit. Non magis prospero sueeesu missus est ab eodem imperatore alter Vicarius Primivalles Fliscus anno Iar 6. e) ut Historici omnes, cum Itali, tum Germani t stantur Nec meliore sortuna usus est Uicarius, missus ab Adulpho Nassaviensi anno Iass. f) quem Florentini neque admittere . neque eum eo tamquam vicario Imperatoris ulla de re pertractare voluerunt: et solummodo, summi pontificis precibus annuenim, certam pecuniae summam ei largiti sunt. ut in patriam reverti posset. Non tantum chstitit Respublica vicariis Imperatorum, eorumque conatus sit ; sed ipsorum etiam Imperatorum vim saepe repressit, qui succinia armis. et extrema minitantes, civitatem iuvadere, et libertatem opprimere moliebantur. δε, Henricus tertius cg) anno Iogia post longam obsidionem . re infecta discede-peratoinderet coactus est. res. Fridericus seeundus anno x a 4 . Hausis portis civitatis exclusus est, ae reiectus. Licet enim ad urbem a mei, a civibus ipsis factionis Chthellinae accersitus, ut fa- 'ctionis Guelsae potentiam deprimeret; tamen cum utraque factio in suspicioneiri esset adducta, illum arrepta occasione meditari civitatem in suam potestatem redigere, communi consensu portas occlusit adventanti : et exclusus, nihil quidquam
ab iis potuit impetrare, nisi ut Ghibellinis administratio Reipublicae h) concede-xetur, ad quam, post mortem imperatoris . Guelfi etiam admissi fuerunt si). In irritum quoque reciderunt omnes conatus Ludovici .pavari k qui propriis armis Luctus, et Castruccii potentia succinctus, incassiim multa tentavit. Non minus strenue feliciterque se opposuit IImperatori Sigismundo l) an
H In traEL De Regnand. Peritis. lib. a.
99쪽
'. - - no I 3 r. ac deinceps aliis quibuscunque sa), qui aut eam in ditionem redigere, aut libertatem eius laedere meditabantur. Quibus aperte evincitur, Rempublicam Fl rentinam semper jus suae libertatis acerrime defendisse, et ab ejus possessione nunquam fuisse deiectam. Atque adeo fuit tenax suae libertatis, ut ad eam tuendam conservandamque maximis se periculis objecerit: et intestinis odiis et civilibus discordiis agitata, ad eas sedandas, resque componendas, et in meliorem formam redigendas, quandoque summi Pontificis patrocinium et opem imploraverit : quandoque potestatem illam absolutam, quam ipsa habebat in suos cives, externo alicui Principi mandaveritae delegaverit : nunquam vero, ne in difficillimis quidem ac turbulentissimis temporibus, ad Imperatores confugerit, et in eorum praesidio tutelaque constituerit
suae salutis propugnaculum. Quamobrem cum Factio Ghibellina Guelsos ejecisset, ut adversus ipsos se tueretur , confugit ad Mansredium Siciliae Regem, quem Florentiam evocavit, atquci ipsi Imperium detulit b . Cum autem hic in bello victus et occisus in pugna ad Bonconventum fuisset a Carolo Duce Andegavensi, ac proinde Guelfi in pristinam fortunam restituti, Reipublicae administrationem iterum suscepissent, et Ghibellinia gubernaculis Reipublicae dejecti sollicitarent Corradinum , ut ipsis opem ferret ad Guel fos ejiciendos e civitate ; populus Florentinus, ut posset validius ipsis se opponere , et civitatem ab eorum irruptione defendere, merum et mixtum Imperium dedit praedicto Duci Andegavensi, eique ad decennium certis legibus ac conditionibus administrationem Reipublicae commist is, Haud aliter idem populus Florentinus anno 33or. quum rictio Guella, quae civitatem regebat in duas Factiones divisa fuisset, videlicet in Albos et Nigros , ad reconciliandas has duas Factiones deliberatum fuit, ut refert Divus Antoninus Archiepiscopus, Pontificem adire, postulareque, ut Principem aliquem regii generis, is Florentiam mittere curaret ad statum civitatis Componendum. Quapropter Romam se contulit Cursus Donatus, ejus consilii princeps , ut Bonifacium VIII. supplex rogaret, ut ejus rei curam susciperet. Et cum Summus Pontifex iam elegisset Carolum Ualesium , defensorem Patrimonii Sancti Petri ce , et sui exercitus Imperatorem in locis, quae in Etruria possidebat, huic eidem commisit, ut Florentin tum discordias sedaret, et duas illas Factiones inter se conciliaret. Adventante autem ad urbem dicto Carolo Ualesio, deliberatum fuit, an in urbem esset admittendus : et tandem obtinuit sententia , ut, quum ad pacificandum populum missus esset, reciperetur. - Nec multo post subdit deinceps Divus Antoninus f conciO-- nem petens corolus J adstantibus magistratibus et populi multitudine, se pacis cautari venisse confirmavit: id quo perficere posset, liberam ad hoc potestatem sibi peris populum concedi oportere. Postquam id quoque permissum est , jurejurando,, edixit, se recte pacateque , sine cujusdam iniuria, potestatem illam habiturum. Eadem de caua anno II 33, Reipublieae gubernacula tractanda tradidit populus Florentinus Ruperto Regi Neapolitano ad quinquennium , eique postea ad aliud
triennium Imperium prorogavit. Ac postmodum anno I 32F. eadem potestas mandata fuit ad decennium Carolo eius filio, non solum citra autoritatem Imperatoris, sed imo, ut ipsi potentius se pollet opponere, et omnes ejus conatus eludere: cujus rei, praeter Historicos nostrates g , mentionem etiam faciunt Germani, Arniseus th) , KrantEius ti , Munsterius , Conradus Vecerius I . et alii plerique. Facta, s Viae infra pag. 14 et pag. 43. et seqq.
x L o M. ARETiΝ. lib. s. et g. B ΟΜ D. dee. a. lib. s. ΑMIONiN. P. tit. II. cap. I. f. 7. et cap. 4. I. 4. et cap. s. g. s. et cap. τ. g. p.
cap. a. sect. I s. n. ag. i Rerum German. lib. . cap. I.
100쪽
Facta, quae clarissimam hanc veritatem oculis subjiciunt, sunt adeo nota et per
Vagata. et celeberrimorum Historicorum monumentis sempiternae memoriae com mendata, et omnis aevi scriptorum autoritate confirmata, ut ea singulatim percensere, et comprobare sit omnino supervacaneum. Satis si digitum ad fontes intendisse, nonnullis tantummodo indicatis, quos consulere poterit quicumque Volet v ritatem curiosius investigare.
Sed his etiam insuper habitis rem indubitatam faciunt, et procul ab omni con- TUM Jtroversia veteres Iurisconsulti, fide, doctrina. autoritate Omnis memoriae principes, quibus fidem derogare esset intolerandae temeritatis. Hi enim nulla aflectione mo. Det. . . Veri possunt, utpote exterit atque id tanquam certum, exploratumque, et minime Controversum affirmant, et hac in re, quum ad jus pertineat , periti sunt, adeoque eorum dictis ae testificationi Omnino standum est. Ergo, ut eorum autoritasu quocumque possit expendi, eorumdem verba subjiciemus. Paulus Castrensis ca) si Populus Florentinus, qui non recognoscit superiorem, ,. Principis locum obtinet. Et alibi cb): Sic etiam Florentini, si nollent servareis Leges imperiales, pollent hoc de facto facere , sicut de facto non obediunt. Et
is deinceps: Nam Galli et Florentini non obediunt Imperio. Abbas Panormitanus e): Civitas Florentina Imperatorem non recognoscens, is tantam potestatem habet in suo Dominio, quantam imperator in suo. Et albis bi cd : Haec civitas exercens regalia, habet tantam potestatem in suo territorio, quantam Imperator in universo. Alexander se . qui Doctor veritatis communiter nuncupatur : Respublica Fl , rentina aequipollet Reipublicae Romanorum, quum superiorem non recognoscat , civitas illa. Bartholom. Caepolla fi r Et hic similiter, quod etiam committens crimen con-M tra suam civitatem, quae non recognoscit iuperiorem, sicuti est civitas Floren-- tiae. Et alibi g): Unde in istis civitatibus, quae superiorem non recognoscunt, vi sicuti est civitas Uenetiarum et Florentiae, si una civitas occupavit bona alterius.
is potest illa per vim recuperare , quia judicis non est copia. Felinus Sandaeus est h : Poste omnia Florentiam in suo territorio. quae Im- is perator in suo Imperio. Et alibi ci): Et quae dixi de Principe, procedunt etiam is in populo habente jura Imperii, quia potest ea in terris, quae potest Princeps ris et talis est populus Florentinus. Et alio locoth : Per quem textum dicit R A manus in singulari 263. quod communitas non recognoscens superiorem, ut Fl ,, rentia, potest statuere, ut testimonio unius Episcopi vel Marchionis quaelibetis causa decidi possit. Philippus Decius k : Imperator nullam exercet jurisdictionem in civitate N
is rentiae . sive hoc sit de facto. quia ita observatur, etc. Et deinceps: Imperat is rem in civitate Florentiar nec contentiosam, nec voluntariam jurisdictionem ha-- bere, ita ut nec legitimatio filii naturalis facta ab Imperatore debet in territorio is Florentino observari. Et alibi si et Et quae dicuntur de Principe, intelligunturia de excelsis Dominis Florentinis , qui superiorem non recognoscunt. Et rursus alio is loco m : Et ideo cum ille tertius habeat causam ab excelsa Florentinorum Reisis Publica , videtur tutus, ut inquietari non possit, quia Domini Florentini sup N ririorem lib. De rebus gestis ab Henrieo VII. Imp.
inter Histor. German. collin. ab Ursti. so : Rerum Florentand Imperatoris Henrara non modo exutumque firmidine.
sed et interna seditione pia lante comacti . imperium civitatis κώerto flubtiisce detulerunt at ne Mertati vetiastae nova immutatio serte noxia feret. υ- gem adjiciunt , ut me supra quinquemnium potestas concesse teneretur.
h) In eap. Cum non liceat. n. N . De Praeis scription. i In eap. Quae in Ecclesiarum. num. a. De Constitutum.