장음표시 사용
171쪽
ro ancillano sconoscentemente. Et se queste cose sono si come cominciamenti a provare quel che si Cerca non bastano ; chi e constietto dotiare delia concedula conclusone , per tali cose , innangi passando la pace , cloε per lipario di dodici anni interamente havera abbracciato ii mondo ; la quale la accia dei suo silogizatore figliuolo di Dio , sicome
per opera di Dio dimonstra . Et costui, concioios secosache ad revelagione di spirito liuomo laeto evangelizasse in terra , la quale dividendo due regni , re ad se & ad Cesare , tuete te cosse distribuendo , & ali' uno & ali' altro comando che fosse rendulo quello che a tui s' appariene va . Ma se 'l contumace animo addimanda pili innangi, non consentendo ancora alia verilade , te parole di Cristo examini etiamdio quand'egli era legato. At quale conciososiecos ache Pilato alia sua signoria contrapponesse la nostra, Cristo, luce egii di sopra essere aisermo , la quale colui si vantava, che in quello luogo per vicaria auctorita di Cesare egit tenevauficio . Adunque non andate , sicome te genti va no , in vanitade , i cui sensi sono oscurati con tene-hre, ma apri te gli occhi delia vostra mente : imp troch et Signore dei cieto & della terra ordino ad voi Re . Costui ε colui et quale metro,di Dio vica- lTio honorare ci admonisce; et quale Clemente hora succestare di Pietro perluce l' Apostolica benedi- ltione si ' humana; accioche ove it raggio spirituale non basta, quivi lo splendore dei minore allumi
172쪽
II. Domino Dei ino Viennensi primogenito Domini Regi Francorum, ex parte Domini GaIeacii Vicecomitis, super captione ipsius Regis capti perAnglicos in praelio commisso anno I 366. die x II. Septembris LπTRget hinc animum dolor, serenissime Prin-- cipum,in lamenta,praecipitat hinc silentium . jLbet & attonitum hinc stupor , dum durum sortunae jugum cogito, cui conditio est subjecta mor talium . Quid homini tutum t aut quis omnino sor- tume imperio sit exemptus, quoniam lammus hominum, illustrissimus pater vester, ac dominus meus Rex, ex altissimo solio tam repente , rotae volubilis dejeetus impulsu, quod sine lacrimis meminisse non possiim, in manus hostium dicitur pervenisse γ& quod non parva doloris accessio est, secum una minor filius amantissimus stater vester , ut irrecuperabiles sileam jacturas, strages procerum , quos quasi totidem regni lumina una tristis, praeceps ,& calamitosa dies Obruit sc extinxit φ; moesta , i quam , & flebilis & obscurior qualibet nocte dies; quae utinam pereat , ut illius sancti senis i utar
verbo, & vertatur in tenebras , non requirat eam Deus desuper, & non illustret eam lumine; obscurent eam tenebrae , &umbrae: noctis; occupet eam caligo , & involvatur amaritudine ; non computetur in diebus anni, nec connumeretur inmensibus
173쪽
Vere enim caliginosa dies & in selix , & de numero temporum abradenda, quae clarissimum regni Solem ac stellas tam fusca nube circumdedit , dc quam tanti doloris vespera, tantorumque fletuum vox consecuta est. Hujus ego tam insoliti de tam magni moeroris particeps sum , inclite Princeps; Deum &conscientiam meam testor , & quamvis a longe positum pars pervenit lacrimarum . Nam praeter communem publicum dolorem qui ad tantae ruinae sonitum , haud dubie omnium & in primis
Tegum ac magnatum corda tenuerit, cogitantium niuit in suum caput non ausuram saevam illam memorabilemque fortunam , quae verita non sit manus acrilega sacrum Franciae diadema contingere , est
mihi privati gemitus ac doloris caussa justissima.
Nolo enim ves ra Majestas existimet, me illius se san humanitatis immemorem, quam in me olim Invietissimus avus vester ρ exhibuit; quam idem vester genitor i multis & variis benevolentiae regiae auxit indiciis; quam vestra quoque jam tunc vene- Tabilis pueritia Zc praeclara indoles fronte laetissimati suavissimis cumulavit affatibus . Haec singula equidem sic in animo sedent, atque imis penitus sunt assixa praecordiis, ut eorum lucidam radic tamque memoriam nulla unquam ullius ingratitudinis nubes tegat, vel convellat oblivio . Quinimmo cum aVitae, vel paternae , vel vestrae benignitatis insignia , quibus me certatim omnes hominem vix
174쪽
SAc. XIV. ET XV. SCRIPT. IA tenuerunt vobis cognitum, honestatis multa & m gna tunc merito judicarem ; deinde Certe memorata atque aueta sunt tempore , meoque tantum crevere judicio, ut quae tunc magna visa sunt, nunc maxima videantur , 8c prorsus omne meritum meum vincant. Quae quodam tempore mecum reputans , una cum reliquis fidelibus & amicis vestris queror & lugeo tanti Domini mei casum . Verumtamen cogitans statum vestrum, juvenilibus humeris regni pondus impositum , postremo cuneta circumspiciens, quoniam dolori meo aegre impero, vestrum cupio temperare , & lugentium unus e numero , consolatoris partes, fide valida cogente, suscipio . Dedit adolescentiae vestrae Deus, quod vix raro virorum illustrium senio dare solet, ut aetate hac, vanitatem rerum humanarum & fortunae Vim ac perfidiam agnoscatis, quae prosecto nullis aliis artibus vinci potest, nisi summa stabilis animi virtute . Illam vobis natura contulit, experientia firmavit, studium meditatioque perficiet : cujus ope vel hostium vel fortunae vincetis insidias. Remoto patre , regni salus dc publicae spei anchora in vestra virtute fundata est; quam Deus ideo belli casibus praeservavit incolumen, ut es et, per quem& sperat i possent tanti patris vel libe alio vel vindicta , & tanti regis gubernacula rege entur . Onus grave, sed , Deo auxiliante , possit 'le; & quod
petatem vestram excedat, fateor , non virtutem.
175쪽
148 EPIs T L SSed quoniam & recentis damni memoria , praesens occupatio vestra multiloquio staret advelsa, sinem verbis imponam; hoc adjecto , quod si vestris regnique vestri laboribus opem aliquam mea devotio lere possit, quicquid 1 um aut potium affero p ta fide vestrae inclitae Majestati; quam mei memorem consolari, patre inclito libertati ac gloriae propriae restituto; quamque feliciter serenare de stabilire divinitus ac victorios in lacere dignetur
Altissimus. Composita per dictum
IlI. Domino Cardinali Bononiensi' super eadem captione ex parte praefati Domini Galeacii Vicecomitis .REverendissime Pater & Domine . Audito rumo re flebili ac stupendo super casu miserabili de inaudito Illustrissimi Domini mei Regis, tanto sum
moerore simul ac honore concussus , ut vix aliquid loqui sciam . Quis enim sibi hanc vitam ac incertam fortunae aleam tutam speret, quando in summo ac unico Francorum Rege tantum facinus ausa est; quem glorioso e lolio ad terram & usque ad manus ho1tium detrahere manu impia & temeraria non ex pavit . Lugere debet, nisi me fallit amor , totus,
terrarum orbis , atquc omne genus hominum , ma .
xime qui in altiori aliquo statu sunt. Singularis au
176쪽
S a c. XIV. x T XI . S C R I p T. I stem dolor , & inconsolabilis est suorum , quorum ego me numero adscribere audeo , quin etiam teneor , recolens quam benigne, quamque suaviter visus atque tractatus fui olim, tam per ipsum dominum meum Regem, quam per inclitae memoriae Patrem ejus, necnon etiam per hunc filium ejus primogenitum , quem Deus omnipotens ad salutem
regni, & tranquillitatem sidelium reservavit: qui, quantum in illa tunc puerili aetate sua fieri potuit, tanto me favore complexus est, ut imaginem suam praecordiis meis assigeret perpetuo duraturam. Illi nunc igitur, ut dignum est , sincera fide compatior : de ipsius tamen egregia indole ac virtute confido , quae divino fulta praesidio & patrem liberet , & destituti regni gubernacula moderetur . Et sibi ergo devotionis ac fidei meae testes litteras misi , & vobis , quos post ipsum solum , moestos his rumoribus & turbatos scio . Hoc . quod inter luctum & occupationes meas licuit, scripsi , quo me vestri doloris participem indicarem . Persuadere sibi dignemini, ut me suo in omnibus fiducialiter velit uti. Altissimus vos promoveat & co .
Composita per ante dictum Dominum Franciscum,
177쪽
Domini Galeacii Vicecomitis , Omitis G, tutum , Mediolani, ct Imperialis Vicarii Generalis missὰ Bononiensibus . A tergo . Egregiis viris. Ancianis . Consulibus. Civibus & Comunitati Bononie. Dolemus & compatimur, cives egregii, quod Dlienis demeritis, contra civitatem vestram , quam semper clarae memoriae Dominus Genitor noster quadam speciali cordialitate dili exit, quamque, nos paterna in hoc sequentes vestigia, firmaveramus in animo,& in comuni semper , dc in particulari diligere ; cogamur nunc bellica arma moVere , quae in solos auctores pertinacisIimos tanti mali, salvare vestra publica , si soret possibile , libentius, ceu in benemeritos ) verteremus . Arctguelsos videlicet Florenti e paucos intelligo , qui civitatis Florentiae regimen sub specie libertatis usurpant: quive non contenti civitatem illam destruere in qua nati sunt, nunquam cessarunt, quousque seminatis suspicionibus subdolis, vos non solum ad imitandum ipsorum voluntatem , scd ad quamdam servitutem secum , sub coloratae & longe impari confederationis velamine, seduxerunt. Et vos calliditatibus suis illaqueari adco permisistis , ut necesse sit, quod si , prout
178쪽
S a c. XIV. ET XV. SCRIPT. Is Iprout proposuimus,contra statum ipsorum, per ultionem condignam illatarum offensarum magnificis filii, nos ris Senensibus & Perusinis, violatis per eos evidenter capitulis universalis ligae, agore bellicose debemus, contra vos etiam & statum vestrum pariter agamus; ne quiescentibus vobis , intactisque rebus Vestiis, possitis eos ullis favoribus vel subsidiis sustinere . Proinde , non ut ulciscamur imjurias aliquas vel offensas; nullas enim huc usque inter vos & nos intervenisse fatemur , cum tam multa intervenerint beneficia, quae ne Videamur improperare , sitemus; sed ut Arctguelfis auxilia vestra deficiant, vos & statum vestrum a die praesentationis harum nostrarum litterarum in antea, Coaehrplus quam voluntarii dissidamus . Data Papie die ultimo Aprilis MCCCLXXXX. Indiet. XIII. Galeacius Vicecomes Comes Virtutum Mediolani & camerae Imperialis Vicarius generalis.
Responso Bononiensium A tergo. Magnifico & excelso Domino Domino Galeacio Vicecomiti Mediolani &c. &c. NON expectavimus usque ad horam novissimam, vir magnifice, qui in malicia gloriamini tamquam potens in iniquitate , cognoscere versutias mentis vestrae, quibus ab improviso plurimos sedu-
179쪽
rsa EPIs To Laxistis. Eipnim jamdiu fictiones vestras agnovimus .& contra illas ad praeparationem pugi de nos, digno
suffragante consilio , duximus esse muniendos . Et ut dimittamus fallacias virulentas, quibus non tantum minari conamini Communitati nostrae, qua tum & satagitis nos a contracta cum magnificis &potentibus statribus nostris carissimis Dominis Florentinis , inviolabili usque ad exitum consedeiationem disjungere ; dissidantiam vestram exultanter
accepimus. Et confisi de justitia illius, qui dissipat
consilia reproborum , quique est Deus exercituum,& Dominus ultionum, ad descnsas nostrae populicaelibertatis & offensas vestras, promptissimis propositis concessam nobis a Domino potentiam Ostendemus. Sperantes quod hiaec erit laetissima dies Iudith contra Principem Olofernem, in qua pensata &machinata fidelibus dispendia, in celebritatem presentium, & extirpata radicitus tyrannica pravitate in posterum , longissimam requiem convertetur. Data Bononie die tertio Maii x m. Indi
Priores artium 3c populi & comunitatis Bonon. Vexillifer Justiciae & totus populus Bononien
180쪽
S a c. XIV. I et XV. S e R I P T. ἔς 3 v I. Disola Antonii δε Tartona desinata magnifico Domino, Domino Galiacio cte. A tergo . Illustri Principi magnifico & excelso Domino, Domino Galeag.Vicecomiti, Comiti Virtutum,Mediolani &c. Imperiali Vicario generali, Principi & benefaetori nostro
Illustris Princeps, magnifice excelse Domine .REdeuntes ad nos Oratores nostri ad vestram Celsitudinem destinati;plurima nobis gratissima
retulerunt . Retulerunt siquidem eorumdem apud clementissimam dominationem vestram nostrae civitatis intuitu , benivolam , & hilarem receptionem; retulerunt exhortationes oblationesque dulcissimas, ea benignitate prolatas , quasi a patre piissimo ad obsequiosos filios emanassent. Quid multa Retulerunt quae mentibus nostris quamdam laetitiae suavitatem dc gaudii dulcedinem impresserunt. Nec est parvitatis nostrae propterea tam sublimi Principi posse persolvere dignas grates; cum minus futurum esset quicquid circa exhibendas gratias dicere niteremur . Pro nobis igitur fidejutar pauperum Deus & gratias reserat, & praemia digna compenset, & gloriosum statum vestrum conservet, dc in longum augeat, ut Optatis ; quia quanto sublimior