Isocratis Orationes omnes, quae quidem ad nostram aetatem peruenerunt, vna et viginti numero, unà cum nouem eiusdem epistolis, è Graeco in Latinum conuersae, per Hieronymum VVolfium Oetingensem. Quid in hac editione praeterea sit expectandum uersa pa

발행: 1548년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

pta legendo deprauare. D. απρομ af ne . Me

redundat out dilatati orationis Palla, virtutem

versitatem ingeniorum, quos improbitatis suae iapκtit. Malim tamen hinMγουμένως adverbialiter palam lae controuersia. thenienRes π terrae mcri oppugnatos, Lace- 16s.uef. . εου usto reo Lego

αν est: aut mi Biel M. uel si mile quippia deest.

raros, .

252쪽

eulci legitur es cram interest.

men qua aequιtate inimi aliorum coniecturas audires oleo, eadem peto ut meae quos, quibus neci se tribuo minium,accipiantur. Sic igitur turmodo M a temeritati interim lega,dum rect ra limenem, ut aliqua fiententia quae e i me et ab alijs intelligatur π a contextu orationis no nimu

fit a librano infertas, si qgia non video quo refer

dium χλα απ Si haec dictio non redundat, Ῥι

Implerat. Apud Euripidem Heraclidis, Curras quidam Eur ibo nomine, multa insolenter donunciat Atheniensibus. D.2 uersio. πι μῆ M Malim Ξnuri μαΜον. alioqui 2-μα Minta quoi sequitin exponendum erit pro ἰ2atis μάζον D. Ibidem versu penuli. s A nactastri

Aut deesse ραμ at, aut si intelligendu es ,

per etiam exponendum. D. h. circa mediu,παῖ-

δαγνω ἀζ Io δ αγνωzar Letu oratio. Paulo antelosi e Is πψων, deesse uidetur cin pingo' et Φέαρ ut simile aliquid. Si cui δα γνω ςplacet, urietat, ut ego initio feceram: Sinde ingeniis hominum dis,utes, oe rebus praeclaras acerudito utro Agriis,apprret qualis disiceptatrix sit oratio. Sed magis probo me δωἰροα geoma δας, ossic expono dignis, σα praefiantis ingen argumentu. cuiusmodi est recitata ista oratio.

253쪽

Vesu 13. vitias F-σας Hunc locum non intelligo, si tutus omitibus cimiectiaris. Ver

tionis ad Philippum.

nendum.

255쪽

sim diceresed hoo cui placet dicat illi Terentia

Peloronnensis intelligi puto, es. γν kθῶν 29.

posterius

256쪽

Chio videtur, primum εργα -Mγι non inepta

ment Pis, etiam id quod uerum dii is,mentiris. Noenim si perisi e tandum est, quod uel dicitur, i et filia hoc potius, quid nisi latores per illa di

Et a uel facita moliantur.

,a. ων isSic etiam in Pane .sted malim hucis. Deinde, ἁμίλλης αυτ αυτ in Paneg. s. ras. circa medium, Ωρῶν uigio. quanquas rei potest ut diuer mol coniungatur. Liberior enim est oratio,quam grammaticis, qκotam feruilis est fortuna edi conditis.

lumitas,totam ciultatem negligimus. In oratione

pra etiam inescauimus.

257쪽

ἰαλ tolloretur, nullus scrupulus esset reliquus.

conveniunt.

IN ORATIONEM

258쪽

κοιρημ) videmur haec ad iudicum personam lim inmineris periodum dapertinere,acdiquid deessee. iusmodi ii, αμa- solui demum post πλέμω ia hoc in editione Ba-

259쪽

enim hic agitur de Pompeio Magno, qui Graeciscet Ilocrates licine ς, m. Nam quaesi'κ turde acceptis rotalentis,ia mercede discipulorum, de merarchia, Vc.non ad Aphareum sed ad νο-

cratem omniaremnent.

sidum γγ uel deletum uel omissum est. πω - ἀπό se μάρα. Bradachius hoc aliunde irrepsisse celsit. Verum permulta hic sunt

non optimo omine inculcata. Quare miror Pluis

m. isel, αἰ Π,omnino redundat. IN VITAM IS CRATIS

a Philostrato descriptam. Ε: moeci ozν ἄδειαι Parenthesibsigna fere a Graeci stiguntur, non senem oris, an

ής legendum censeo, e. πῖς 1 Mixtet,id est maximuere, vehementi me:qui est elegans oeus

260쪽

m plo iij, i immato scribunt.

riodus,cuius antecedens parricipio rario io

hi non probatur participia urelorum loco poni. Permessum est in Graecis autoribus, quod interdi tinctones commatis coli operios, nulla fere a crime tenetur. Quae res rei id ios in errores interdum inducit,dum non obsiemant ubiJententiapendeat,ubi coclutatur. Deinde allis aldi1hnetionum notis utuntur,ut dissicile it ac periculosium conari aliquid in hac re, quis maPa scri-

τοῖς oλiγιe uod ad O Mola commode instratur. Sed τοις Ουις ad π. U. J V m magis quadrare videtur. mo niaue cincirim Malim ἱπινα Gm,id est interponendis acrioribus assemus.&τό me nescio quam belle conueniat huic loco.

SEARCH

MENU NAVIGATION