Epistolæ asceticæ D. Aurelii Augustini Hippon. episcopi excerptæ atque idoneo ordine distributæ ad commodum, ac salutarem piarum mentium usum, opera et studio R.P. Martni de Esparza Artieda theologi Societatis Jesu

발행: 1668년

분량: 510페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ia Docu MEN Tu M II. eius aeternia ate perfruamur, ut & in vir a Cor praemio virtutis, sicut Aposto-

, b ' lus dicit : qui gloriatur, in Dnmino glorictur. Hoc nobis velimus, hoe civitati lcuius cives sumus. Non enim aliunde beata civitas, aliunde homo, cum aliud lcivitas non sit, quam concors hominum . . multitudo. Itaque si omnis prudentia tua , qua consulere conaris rebus huma- 'nis: si omnis fortitudo, qua nullius ini- quitate ad vel sente terreris: si omnis tem perantia , qua in tanta labe nequissimae cons-tudinis hominum te corruptionibus abstines t si omnis justitia, qua recte iudicando, sua cuique distribuis, id lab rar, id nititur, ut ii, quibus vis ut benest, salvi sint eorpore, de ab omni cuiusquam impiobitate tuti atque pacati ,hab ant filios, sicut novellas constabilitas, fi- lias ornatas. sicut similitudinem templi, cellaria plena eructantia ex hoc in hoe .

foecundas oves, cratas boves, nec mace- xriae ruina deformet praedium, nec litigantium clamor personet in plateis eorum rita non erunt verae virtutes tuae, sicut nee

istorum beatitudo. Hie enim ad verum dicendum illa mea vel ecundia, quam in tua epistola benigno sermone laudasti, me impedire non debet. Si quaelibet, inquam , administratio tua, illis, quas commemoravi

32쪽

Docu MEN Tu M II. D memoravi, instructa virtutibus, hoe intentionis fine determinatur, ut homines secundum carnem nullas iniquas molestias patiantur : nee ad te existimas pertinere, qub istam quietem, quam praestare niteris,referant: id est cui verbis non ambiam ) quo modo Deum verum, ubi est

quietae vitae omnis fructus, colant, nihil tibi prodest ad vitam vere beatam tantus labor. In verecundius hoc dicere videor,& oblitus quodam modo consuetudinem intercessionum mearum. Sed si nihil est verecundia, nisi quidam displicendi metus, ego in hae causa metuendo hon vereor. Metuo enim ne primum Deo, deinde ipsi amicitiae, quam mecum inire dignatus es, iure displiceam, si militis Iberin admonendo fuero, quam me admonere saluberrime existimo. Sum certe Verecundior , cum tibi pro aliis intercedo: clim vero pro teipso,tanto liberior, quan to amicior, quia tanto amicior,quanto fidelior: quanquam haec ipsa non dicerem, nisi verecund iis agerem. Quae si maxima est, ut ipse scripsisti, difficilium inter honos efficacia, adjuvet me pro te apud te, ut in illo te fruar, qui mihi hane ad te ianuam, fiduciamque praestitit: praesertim quia id, quod suggero, iam facile arbitror esse animo tuo tot divinis muneribus

33쪽

14 Docu MEN Tu M II. neribus adminiculato instructo. Si

enim virtutes, quas accepisti, a quo acceperis sentiens, eique gratias agens , eas ad ipsius cultum etiam in tuis istis saecularibus honoribus conferas, tuaeque pote

stati subditos homines ad eum colendum exemplo religiosae tuae vitae, Sipso studio consulendi, seu fovendo, seu terrendo erigas dc adducas, nrhilque aliud in eo, quod per te securius vivunt, velis, nisi ut hinc ilium promereantur,apud quem bea-

vivante de verae illae virtutes erunt, &illius opitulatione, cuius largitate donatae sunt, ita crescent & perficientur, ut te ad vitam vere beatam . quae non nisi aeterna est, sine ulla dubitatione perducant: ubi jam nec prudenter discernantur a b

nis mala, quae non erunt: nee fortiter tolerentur adversa, quia non ibi erit, nisi quod amemus, non etiam quod toleremus et nec temperanter libido fraenetur. ubi nulla eius incitamenta sentiemus,

nee juste subveniatur ope indigentibus. ubi inopem atque indigum non habebimus. Una ibi virtus erit, de id ipsum erit. Virtus, praemiumque virtutis, quod dicit in sanctis eloquiis homo, qui hoc amat: Mihi autem adhaerere Deo bonum est.

Psal. Haec ita erit plena & sempiterna sapientia. a. eademque veraciter vita jam beata. Perventio

34쪽

Docu MEN Tu Mil I. rs ventio quippe est ad aeternum, ad summum bonum, cui adhaerere in aeternum

est finis nostri boni. Dicatur haec Ac prudentia , quia prospectissime adhaerebit

bono, quod non amittatur: & fortitudo,

quia firrinissime adhaerebit bono, unde non avellatur : & temperantia, quia eastissime adhaerebit bono , ubi iam non corrumpatur: dc iustitia, quia rectissime adhaerebit bono , cui merito subiiciatur. Quanquam dc in hac vira virtus non est, nisi diligere quod diligendum est. Id eligere , prudentia est i nullis inde averit molestiis, fortitudo est : nullis illecebris, temperantia est : nulla' superbia, iustitia est. Quid autem eligamus, quod praecia pue diligamus, nisi quo nihil melius invenimus t Hoc Deus est, cui si diligendo aliquid vel praeponimus, vel aequamus, nos ipsos diligere ne stimus. Tanto enim nobis melius est, quanto magis in illumimus, quo nihil melius est. Imus autem non ambulando, sed amando, Quem

tanto habebimus praesentiorem , quanto eundem amorem, quo in eum tendimus, potuerimus habere puriorem. Nec enim locis corporalibus vel extenditur vel includitur. Ad eum ergo , qui ubique praesens est, de ubique totus, non pedi

bus ire litet, sed moribus. Mores autem nostri

35쪽

I6 Docu ME NYuM II. nostri non ex eo, quod quisque novit, sed ex eo , quod quisque diligit. dijudicari

solent. Nee faciunt bonos vel malos mores nisi boni vel mali amores. Pr vitate ergo nostra a rectitudine Dei longh sumus. Unde rectum amando corrigimur , ut recto recti adhaerere possimus. Ad illum ergo, quanta opera possumus, etiam illi ut perveniant agamus , quos tanquam nosmetipsos diligimus, si nosmetipsos diligere,illum dii gendo,jam n vimus. Christus namque, id est, Veritas,

Maii duobus praeceptis totam le-aa. Propheta que pendere, ut diligamus

Deum ex toto corde, ex tota anima, ex

tota mente, de diligamus proximos tamquam nosmetipsos. Proximus sanE hoe loco non sanguinis propinquitate, sed rationis societate pensandus est, in qua socii sunt omnes homines. Nam si pec niae ratio socios facit, quantomagis ratio naturae, non negotiandi, sed nascendi lege communis 3 Hine & ille Comicus

, L. luculentis ingeniis non desit re- splendentia veritatis clim ab uno sene

alteri seni dictum componeret. Tantum. ne ab re tua in otii tibi, aliena ut cures, ea qua nihil ad te attinent ' Responsum ab

altero redd dii: Homo sum, humani nihil .a me alienum puto. Cui sententiae ferunt

etiam.

36쪽

Do CuMEN Tu M H. a etiam theatra tota plena stultis, indoctisque applausisse. Ita quippe omnium aD sectum naturaliter attigit societas humanorum animorum , ut nullus ibi homi num nisi cuiuslibet hominis proximum se esse sentiret. Cum ergo illa d lectio. ne, quam divina lex imperat, debeat. ho mo diligere Deum, & setipsu mdc proximum , non tamen ex hoe tria praecepta data sunt: nec dictum est, in his tribus, sed in his duobus praeceptis tota lex pendet & prophetae: id est, in dilectione Dei

ex toto eorde , ex tota anima, di ex t mente, dc proximi tanquam sui ipsius e videlicet ut intelligeretur nullum esse a-iliam dile ctionem , qua quisque diligit ipsum , nisi quod diligit Deum: Qui nim aliter se dii git, potius se odisse dicendus est. Fit quippe iniquus, priyatu , que luce justitiae, qui a potiore ae pretie- stantiore bono aversus, atque inde vel ad seipsum conversus, ad inferiora di egena utique convePrtitur: sitque in ipso quoaveracissimh scriptum est : Sui autem a 'mat iniquitatem, odit animam suam. Quia, igitur nemo nisi Deum diligendo, diligiti. seipsum, non opus erat, ut dato de Dei dilcctione praecepto, etiam seipsum homo diligere juberetur: cum in eo diligat se- ii ipsum quod diligit Deum. Debet ergo &

37쪽

is Docu MEN Tu M II. proximum d digere tanquam seipstim, ut quem potuerit hominem vel beneficientiae consolatione , vel insormatione doctrinae, vel disciplinae coercitione adducat ad colendum Deum , sciens in his duobus praeceptis totam legem propheta que pendere. Hoc qui sobria diser tione eligit, prudens est: qui nulla hine afflictione avertitur, scutis est: qui nulla alia delectatione , temperans est : qui nulla elatione, iustus est. His virtutibus divinitus inspiratis, per gratiam Media toris Dei cum patre, & nobiscum homunis Iesu Christi, per quem post inimicitias iniquitatis,reconciliamur Deo inspiritu charitatis: Ilis, inquam, virtutibus divinitus impartitis, & bona vita nunc agitur, & postea praemium eius, quae nisi aeternaeae non potest, beata vita persolvitur. Hie enim sunt eaedem virtutes in

actu, ibi in effectu i ille in opere, ibi in mercede: hie in officio, ibi in fine. Itaque omnes boni & sancti, etiam in to mentis quibuslibet,divino fulti adjutorio, spe illius sinis beati vocantur, quo fine

beati erunt. Nam si in eisdem tormentis& attrocissimis doloribus semper es teum quibuslibet virtutibus, eos esse museros nulla sana ratio dubitaret. Pietas

igitur , id est, verus veri Dei cultus ad omnia

38쪽

Docu MEN Tu M II. Is omnia prodest, Sc quae molestias linius vitae avertat aut leniat, &quae ad illam vitam salutεmque perducat, ubi nec aliquid iam mali patiamur, de bono sum,mo sempiternoque perfruamur. Ad hane

te perti in us asscquendam dc perseverantissimh ietinendam exhortor , ut meipsum : cuius nisi iam particeps esses, tuosque istos honores temporales ei seria vire oportere iudicares , non Donatistis haereticis, ad eos in unitatem Christi pacemque redigendos, per edictum diceres: Pro vobis hoe agitur, pro vobis sacerdotes incorruptae fidei, pro vobis Imperator

Augustus, pro vobis nos quoque eius iudices laboramus: dc alia multa quae in eodem edicto ita posuisti, ut te appareat in terreni iudicis cingulo, non parva ex parte caelestem Rempublicam cogitare. Quare si de veris virtutibus de vera beata vita volui diutius loqui tecum, quaeso noonerosus deputer tuis occupationibus r1md vero me non esse confido, quando tu adeo magnum animum & mirabiliter laudandum geris, ut nec illas curas deseras , dc his libentius ae familiarita

occuperis.

39쪽

Docu MEN Tu M III. lm, qua ad vera elicitatem certo conducat ,studiosa inquisitio. EPisTOLA XX.

T Onginiano Augustinus. Solere, aiunt quendam veterum dicere . quibus sa- tis persuasum esset,ut nihil mallent se esse quam viros bonos, his reliquam facilem esse doctrinam. Hate sententia, si rithreeolo, Socratica est. Longe . antiquior Prophetica praecesserat, praecipiens h minibus breviter & simul, non tantum ut se nihil malint esse quam bonos, V Multi 'etiam, unde fiant boni. Diliges, ima a. , Dominum Deum tuum, ex toto eo de tuo, ex tota anima tua , ex tota menti tia ι- diligas proximum tuum, tanquam teipstum. Hoe cui perseasum: esset, non ei reliquam facilem , sed eam

totam esse doctrinam duntaxat utilem ae: salubrem./Multae enim doctrinae sunt, si tamen doctrinae dicendaesunt,uel superinfluae, vel noxiae. Veterum libris Christus attestans. Initis, inquit, duobus nax ptis tota lex peniat se Prophata. Proinde quia mihi videos inspexisse tanquam in speculo sermoeinationis tua

nihi

40쪽

nihil te esse malle, quam virum bonum, Deum, quo nihil est melius, & unde humanus animus haurit ut bonus sit, qu nam modo colendum credas, audeo perconta; j: nam quod eum colendum credas, iam teneo.. . rq etiam, quid de Christo sentias 3 Quod enim eum non parvipendas, advertit. sed utrum ea, desolavia, quae abi illo demonstrata est, ad vitam beatam perveniri posse existimes, . dc aliqua ex causa non eam negligas ire,.sed differas : an dc aliam. vel alias. ad eam Optimam, dc prae omnibus appetendam possessi,nem vias esse arbitreris , de aliquam earum iam te ingredi credas, nos se eupio, ut opino , non impudenteri

d ligo enim te propter id quod supra dixi , meque abs te diligi non temerE e istimo: nec ulla de re alia inter eos, qui se benevolE noverunt , serimo fructuosior et impenditur, vel reposcituri, vel acci, stur, vel recipitur,quam unde boni.

beatique simu .

SEARCH

MENU NAVIGATION