장음표시 사용
241쪽
voris inferrent. Postremo lux appropinquans exanimare et timorique perpetuo ipsum malum continens fuit, quum signa infesta portis sunt illata Nequaquam tamen ea nocte.
neque insequenti die similis illi, quae ad Alliam tam pavide fuger , civitas fuit. Nam quum defendi urbem posse.
tam parva relicta manu, spes una esset, placuit, cum Conjugibus ac liberis juventutem militarem senatusque robur in arcem capitoliumque concederer armisque et frumento cia, latis, ex loco inde munito Deos hominesque et Romanum nomen defendere. Flaminem sacerdotesque Vestales aera Pa ea a caede, ab incendiis procul auferreri nec ant deseri CuItum eorum, Aurem non superessent, qui colerenti Si arx Capitoliumque sedes Deorum, si senatus, caput bitalici consilii, si militari juventus superfuerit imminenti ruinis urbis, tacilem facturam esse seniorum, relictae in urbe utique periturae turbae; et, quo id simiaiore animo de plebis multitudo ferret, senes triumphates consularesqde simul sis cum illis palam diceae obituros nec his corporibus, quibus nyn arma ferre, rum tueri patriam possent, oneraturos inopiam armatorum.
XL. Rae inter seniores morti destinatos jactata solatim versae inde adhortationes ad immen juvenum, quo in Capitolium atque in areem prosequebantur, commendantes virtuti eorum juventaeque urbis per trecentos sexaginta annos omnibus bellis victricis, quaecunque reliqua esset, formiunam. Digredientibus, qui spem omnem atque opem se cum ferebant, ab iis, qui captae urbis non superesse statue aeant exitiora quum ipsa res speciesque miserabilis erat, tum muliebris fletus et concursatio incerta, nunc hos nune illos sequentium, rotantiumque viros natosque eui se fato darent, nihil, quod humanis superesset malis, relinquebant;
magna pars tamen earum in arcem suos presecutae sunt,
nec prohibonte ullo nec vocanten quia, quod utile insessis a m nuendam imbellem multitudinem, id parum humanumerat. Alia maximo plebis turba, quam nec capere tam exiguumeonis, nec alere in tanta inopia frumenti poterat, ex urbe estusa velut agmine am uno patii Janieulum cinde Par per agros dilapsi, pars urbes petunt finitimaa, sine ullo
duce aut consensu, suam quisque spem, sua congilia, commmunibus deploratis, exsequentes. Flamen interim Quirina olis virginesque Vestalei omissa rerum suarum cura, quae Sacrorum Secum ferenda, quae quia vire ad inmitia ferenda deerant relinquenda essent, consultantes, quisve est lacus
fideli asservaturus custodia esset optimum da-- -- ,
242쪽
ta in doliolis sacello proximo sedibus flaminis uirinalis, uia
nunc despui religio est defodere cetera inter se onere partito ferant via, quae sublicio ponte ducit ad Ianiculum. In eo clivo ea quum L. Albinius, de plebe Romana homo, eonspexisset, plaustro conjugem ae liberos vehens inter ceteram turbam, quae inutilis hello urbe excedebat; salvo iam tum discrimine divinarum humanarumque rerum, irrelidosum ratus, sacerdotes publicos sacraque populi Romam pedibus ire ferriques se ac sum in vehiculo convicio descendere uxorem ac puero jussit, virgines sacraque in plaustrum imposuit et Caere, quo iter sacerdotibus erat,
XLI. Romae interim, satis jam omnibus, ut in tali re, ad
tuendam arcem compositis, turba seniorum, domos regresam adventum hostium obstinato ad mortem animo exspectabat; - eorum curules gesserant, stratus, ut in fortunae pristinae honorumque aut virtutis insignibus morerentur, quae augustissima vestis est tensas ducentibus triumphantibusve, ea vestiti medio sedium eburneis sellis sedere Bunt, qui M. Fabio pontifice maximo praesente carmen devovisse eos se pro patria Quiritibusque Romanis, tradant. Galli, et qui interposita nocte a contentione pugnae remiserant animos, et quod nec in acie incipiti usquam certaverant proelio, nec tum impetu aut vi capiebant urbem, sine ira, sine ardore animorum ingressi postero die urbem patente Conina porta, in forum perveniunt, circumferentea oculos ad templa Deum arcemque, solam belli speciem tenentem. Inde, modico relicto praesidio, ne quis in di-patos ex arce aut Caintolio impetus fieret dilapsi ad p-dam vacuis occursu hominum iis, pars in proxima quaeque tectorum agmine ruunt pars ultima, velut ea demum intacta et rereris praeda, Detunt; inde rursus ipsa solitudine absterriti, ne qua fraus nostilis vagos exciperet, in forum aepropinqua foro loca condobati redibant ubi eos, plebis
aedificiis obseratis, patentibus atriis principum, maior Prope cunctatio tenebat aperta, quam csausa invadenda udeo naud secus quam venerabundi intuebantur in aedium vestibulis sedentes viros, praeter ornatum habitumque humano augustiorem majestate etiam, quam vultus gravitasque oris prae se ferebat, simillimos iis Ad eos velut simulacra versi quum starent, M. Papirius unus ex his dieitur Gallo, barbam suam, ut tum omnibus promissa erat, permulceriti, acipione eburneo in caput incusso iram movisses atque hvo initium caedis ortum, ceteros in aedibus suis reueidato
243쪽
LIRERV. . AESTPost principum caedem. nulli deinde mortidium parci, diripi iecta, exhaustis injici igne XLII. Ceterum, seu non omnibus delendae urbis libido
erat, seu ita placuerat principibus Galiorum, et ostentari quaedam incendia terroris caussi, si compelli ad deditionem caritate sedium suarum obsessi pos-nt; et non omnia concremui tecta, ut, quodcunque superesset urbis, id pignus ad flectendos hostium animos haberent; nequaquam perium de atque in capta urbe prima die aut Paessim aut late, Meus est ignis Romani, ex arce plenam hostium urbem cernentem vagosque per vias omnes cursuS, quum alia atque alia parte nova aliqua clades oriretur, non mentibus forum consipere, sed ne auribus quidem atque siculis satis constare poterant. Quocunbue clamor hostium, mulierum puerorumque ploratus, sonuus flammae et fragor ruentium tectorum avertisset, paventes ad omnia, animos oraque et ocu-Ios flectebant, velut ad spectaculum a fortuna positi occidentis patriae, nec ullius rerum suarum relicti, praeterquam corporum, vindices Clanis ante alios miserandi magis, qui unquam obsessi sunt, quod interclusi a patria obsidebantur, Omma sua cernente in hostium potestato. Nec tranquillior nox diem tam aede actum excepit lux deinde noctem inquietam insecuta est; nec ullum erat tempus, quod a novae semper cladis alicujus spectaculo cessaret. Nihil tamen, tot onerati atque obruti malis, exerunt animos, quin, etsi omnia fiammis ac ruinis aequata vidissent, quamvis inopem Parvumque, quem tenebant, collem, ibertati relictum, virtute defenderent et jam quum eadem quotidie acciderent, velut assueti malis, abalien verant ab sensu rerum suaruinanimosa arma tantum ferrumque in dextris, velut sole reliquias spei suae, intuentes.
XLIII. Galli quoque, per aliquot dies in tectae modo urbis
nequicquam bello gesta, quum inter Incendia ac ruinas c-em urbis mihi superesse, praeter armatos hostes, viderent,
nequiequam tot cladibus ferritos, nec flexuros ad dediti nem animos, ni vis adluberetur Lexperiri ultima, et impetum facere in arcem statuun Prima luce, signo dato multitudo mim in lam instruitur; inde, clamore sublato ac testudine facta, subeunt adversus quos Romani nihil temorhnec trepidd, ad omnes aditus stationibus firmatis, qua signuserri volebant, ea sobore virorum opposito e ndere hostent sinunt uvo successerit magis in amuum eo pelli posse eer troclive secutus rati. Medio re clivo resiliter et atque in Vox loco superiore, qui prope sua sponte octi hemin---
244쪽
hat, impetu hebri strage ac ruina fudere sanos Lit,1 quam postea nec pars, nec iiiversi tentaverint tiae pugnae genus. omissa itaque spe per viri utque arma bubeundi, obsidionem paraut cujus ad id tempus immemores, et, quod in urbe fuerat, frumentum incendiis urbis absumpserant, et ex agris per ipsu dies raptum omne nos erat. Igis tur, exercitu diviso, aertim per finitimos populos praedari placuit, partim obsideri arcem ut obsidentibus frumentum populatores agrorum praeberent. Proficiscentes Gallos ab urbe ad Romanam experiendam virtutem fortuna ipsa Ardeam, ubi Camillus exsulabat, duris qui moestior ibi fortuna publica, quam sua, quum iis hominibusque accusandis senesceret, indignando mirandoque ubi illi viri essent, qui secum Vrios Faleriosque cepissent, qui alia bella fortius semper. quam felicios, atassent repente audit, Gallorum exercitum adventare, atque de eo pavido Ardeates consulturea nec secus quam divim, Spiritu laetus, quum se in mediam concionem intulisset, abstinere suetus aut talibus conciliis; XLIV. Ardeates,' inquit, veteres amici, novi etiam cives mei, quando et vestrum beneficium ita tulit, et fortunκhoc egit mea, ninno vestrum conditionis meae oblitum me
huc processisse putet Sed res ac periculum commune cogit, quod quisque possit in re trepida praesidii, in medium
conferre. Et qu*ndo ego ubi pro tantis vegiris in me meritis gratiam referam, si nunc cessaveres aut ubi usus erit
mei vobis, si in bello non fuerit Mac arte in patria stetita
at invictus bello, in pace ab ingratis civibus pulsus sum. Vobis autem, Ardeates, fortuna oblata est, et pro tantis pristinis populi Romani beneficiis, quanta ipsi meministis, nec enim exprobranda apud memores sunt gratiae referendae, et tale urbi decus ingens belli ex hoste communi pariendi.
Quae effuso agmine ad eniat, gens est, cui natura corpora animosque magna mas, quam firma, dederit eo in certa- . men omne Plu terroris, quam virium, ferunt Argumento sit esades Romanas patentem cepere urbem ex arce capitolioque his exigua resistitur manu. Iam obsidionis taedio victi abscedunt, adque per ros palantur, cibo vinoque raptim hausto repleti Ubi nox appetit, prope rivos aquarum, sine munimenis, sine statiovitas ac custodiis, passim . ferarum ritu sternuntur, nunc ab secundis rebus magis etiam
solito incauti Si vobis in animo est veri moenia vestra, nee pati haec omnia Galliam fieri, prima vigili capite arma equentes et me seminini ad caedem, non ad pugnam; nam
245쪽
vinctos somno, velut pecudem trucidandos tradadero, non recuso eundem Ardeae rerum mearum exitum, quem Romae habui .DXLV. Equis iniquisque persuasum erat, tantum bello virum neminem usquam ea tempestate esse. Concione di- mi,sa, corpora curant, intenti, quam mox signum daretur ;qu dato primae silentio noctis ad portas Camillo praestosuere. Egressi, haud procul ut be sicut praedictum erat, castra Gallorum, intuta neglecta me ab omni parte nacti, clamore invadunt Nusquam proelium, omnibus locis caedes est: nuda corpora et solutae somno trucidantur extremos tamen pavor cubilibus suis excitos, quae aut unde vis
esset, ignaros, in fugam, et quosdam in hostem ipsum improvidos tulit magna pars in agrum Antiatem delati, incursione ab oppidanis in palatos facta, circumveniuntur. Similis in agro denti Tuscorum facta strages est: qui urbis,
jam prope quadringentesimum annum vicinae, oppressae ab
nosi invisitato inauditoque, adeo nihil miseriti sunt, ut in agrum Romanum e tempore incursiones facerent, plenique 'praedae dos etiam, praesidiumque et spem ultimam Romani nominis, in animo habuerint oppugnare. Viderant eos milites Romani, vagantes per agros et congregEius agmine, Praedam prae se agentes, et castra cernebaent haud procul dis positas inde primum miseratio sui, deinde indignitas, atque ex ea ira animos cepit, Etruscisne etiam, a quibus bellum Gallicum in se avertissent, ludibrio esse clades sua FU Vix temeravere animis, quin extemplo impetum facerent compressique a Caedicto Eaturione, quem c sibimetipsi praefecerant, rem in noctem sustinuere. Tantum par Camillo defuit auctor, cetera eodem ordine eodemque fortunae eventu gestas quin etiam, ducibus captivis, qui caedi nocturnae superfue rant, ad aliam manum Tuscorum ad Salinas profecti, nocte insequenti ex improviso majorem caedem
edidere, duplicique victoria ovantes vrios redeunt. XLVI Romae interim plerumque obsidio segnis et utrinque silentium esse, ad id tantum intentis Gallis, ne quis hostium evadere inter stationes posset et quum repent juvenis Romanus admiratione in se cives hostesque convertit Sacri ficium erat statum in Quirinali colle genti Fabiaea ad id faetendum C. Fabius Dorso, Gabino cinctu, sacra manibus gerens, quum de Capitolio descendisset, per medias hostium
stationes egressus, nihil ad vocem cujusquam terroremve motus, in Quirinalem conem pervenit; ibique omnibus solenniter peractis, eadem revertem similiter constanti vultu gra-
246쪽
duque, satIs sperans propitio esse Deos, quorum cultum nomortis quidem metu prohibitus deseruisset, in Capitolium ad suos rediit, seu attonitis Gallis miraculo audiciae, seu religione etiam mutis, cuius haudquaquam negligens est gens.
eis interim non animi tantum in dies, sed etiam vires, crescebant nec Romanis solum eo convenientibus ex agris,
qui a proelio adverso aut clado captae urbis palati fuerant. sed etiam ex Latio voluntaeriis confluentibus, ut in Parte praedae essen Maturum jam videbatur, repeti patriam eripique ex hostium manibus et sed corpori vaelido caput deerat. Locus ipse admonebat Camilli, et magna pars militum erat, qui ductu auspicioque ejus res prospero inserant: et
Caedictus negare, se commissurum, cur sibi aut Deorum aut hominum quisquam imperium finiret potius, quam ipse memor ordinis sui posceret imperatorem Consensu omnium placuit, ab Ardea CamiIlum acciri; sed antea consulto senatu, qui Romae esset adeo regebat omnia pudor, discriminaque rerum prope perditis rebus servabant. Ingenti periculo transeundum per hostium custodias erat ad eam rem
Pontius Cominius, impiger juvenis, operam pollicitus, incu-hans cortici, secundo Tiberi ad urbem defertura inde, qu pr imum fuit a ripa, per praeruptum eouue neglectum hostium custodiae, saxum in Capitolium euauit et ad magistratus ductus, mandata exercitus edit. Accepto inde sentitus decreto, ut et, comitiis curiatis revocatus de exsilio, jussu populi Camillus dictator extemplo diceretur, militesque
haberent imperatorem, quem vellent, eadem degressus nuncius Vrios contendit mi sique Ardeam Iegati ad Camillum, Veios eum perduxerem seu (quod magis credere libet non prius profectum ab Ardea, quum comperit legem latam; quod ne injussu populi mutari finibus posset, nec, nisi dictator dictus, auspicia in exercitu habere lex curiata lata es dictatorque absens dictus.
XLVII. Dum haec dis agebantur, interim arx Romae Capitoliumque in ingenti periculo fuit hamque Galli, seu
vestigio notat humano, qua nuncius a dis pervenerat, seu sua sponte animadverso ad carmentis saxorum Mcensu aequo, nocte sublustri, quum primo inermem, qui tentaret viam, praemisissent, tradentes inde arma, ubi quid iniqui esset, avemi innisi sublevantesque in vicem et trahentes alualios, prout postularet locus ciant silenti in summum evhaere, ut nons tota solum fallerent, sed ne canes quidem, sollicitum animal ad nocturnos strepitus, excliarent. Anseres non fefellere, quibus sacris Iunoni is summa inopia
247쪽
ibi tamen abstinebatura quae res saluti fuit. Namque clangore eorum alarumque crepitu excitus M. Manlius sui triennio ant consul fuerat, vir bello egregius, armis arreptis, simul ad arma ceteros ciens, vadit; et, dum ceteri trepidant, Gallum, qui jam in summo coni tuerat, umbone ictum turbat. Cujus casus prolapsi quum proximos temeret, trepidantes alios, armisque omissis saxa, quibus adhaerebant, manibus amplexos trucidat; jamque et alii congregati telis missilibusque saxis proturbare hostes, ruinaque iota prolapsa acies in praeceps deferri. Sedato deinde tumultu reliquum noctis quantum in turbatis mentibus poterat, quum Praeteritum quoque Dericulum milicitares quueti datum est. Luce orta, vocaelis classico ad concilium militibus ad tribunos, quum et recto et perperam facto pretium deberetura Manlius primum ob virtutem laudatus donatusque, non ab tribunis soli im militum, sed , consensu etiam militari tacui universi selibras farris et quartarios vini ad aedes ejus, quis
in arce erant, contulerunt rem dictu parvam, ceterum inose fecerat eam alumentum ingens caritatis, quum, se quisque victu suo fraudans, detractum corpori atque usibus necessariis ad honorem unius viri conferret. Tum vigiles ejus loci, qua fefellerat ascendens hostis, citati: et quum in omnes more militari se animadversurum Q. Sulpicius tribunus militum pronunciasset consentiente clamore militum, in unum vigilem conjicientium culpam, deterritus, a ceteris stinuit reum haud dubium ejus noxae, approbantibus cunctis, da saxo deiecit. Inde intentiores utrinque custodiae essea et apud Gallis, quia vulgatum erat, inter nos Romamque nuncius commestres et apud Romanos, ab nocturni
periculi memoria. XLVIII. Sed ante omnia obsidionis belli iue, a fames
utrinque exercitum urgebat Gallos pestilentia etiam, quum Ioco jacente inter tumulos castra habentes, tum ab incendiis torrido et vaporis pleno cineremque hon pulverem modo ferente, quum quid venti motum esset; quorum intolerantissima gens, humorique ac frigori as,ueta, quum aesta et angore vexata, vulgatis velut in pecua morbis, moreretur, lam pigritia singulos sepeliendi promiscue acervato cumuos nominum urebant bustorumque inde Gallicorum nomine insignem locuni fecere. Induciae deinde cum Romanis tactae, et colloquia permissu imperatorum habitari in quibus quum identidem G:illi famem objicerent, e que necei SNnte ad deditionem vocarent, dicitur avertendae ejus opinionis
causa multis locis panis de Capitolio iactatus esse in hosti-
248쪽
um stationes sed jam neque dissimulari, neque erri ultra fames poterat. Itaque, dum dictator delectum per se Ardeae habet, magistrum equitum L. Valerium a dis abducere exercitum jubet, parat, instruitque, quibus haud impar adoriatur hostes interim Capitolinus exercitus, stationibus vigiliisque fessus, superatis tamen humanis omnibus malis, quum famem unam natura vinci non sineret, diem de die prospectans, ecquod auxilium ab dictatore appareret postremo spe quoque jam non solum cibo deficiente, et, quum stationes Procederent prοpe obruentibus infirmum corpus armis, vel dedi, vel redimi se, quacunque pactione possent, jussit; jactantibus non obscure Gallis, haud ma mercede se a duci posse, ut obsidionem relinquans. Tum senatus habitus, tribunisque militum negotium datum, ut paciscerentur. Inde inter Q. Sulpicium t num militum et Brennum regulum Gallorum colloquio transacta res est, et mille pondo
auri pretium populi gentibus mox imperaturi factum. Rei, foedissimi per se, adiret indignitas est pondera ab tallis allata iniqua, et tribuno recusante, addilus ab insolenta Gallo ponderi gladius Cauditaque intoleranda Romanis vox.
se victis esse. 3XLIX. Sed Diique echoihines prohibuere redempto vivere Romanis nain forte quadam, prius quin infanda
merces perficeretur, por altercatisne nondum omni auro
appenso, dictator intervenit auferrique aurum de medio, et Gallos submoveri jubet. Quum illi renitentes paci NI-cerent sese, negat eam Deitanoni ratam esse quae Post
quam ipse dictator creatus esset injussu suo ab inferioris juris a stratu facta esset denunciatque Gallis, ut se ad
proelium expediant. Suos in acervum conjicere sarcinas, et arma aptare, ferroque, non auro, recuperare patriam jubecin conspectu habentes fana Deum, et conjuges, et liberos, et solum patriae deforme belli malis, et omnia, quae defendi repetique et ulcisci fas sit. Instruit deinde aciem, ut uel natura patiebatur, in semirutae solo urbis, et nutura inaequalidet omnia quae arte belli secunda suis eligi praepararive poterant, providit. GaIli, nova re trepidi, arma capiunt, iraque magis, quam consilio, in Romanos incurrunt. Iam verterat fortuna jam eorum opes humanaque consilia rem Romanam adjuvabant; igitur primo concursu haud dore momento fugi Galli sunt, quae ad Alliam vicerant Iustiore
altero deinde proelio ad octavum lapidem Gabina via, quo se ex fuga contulerant, ejusdem ductu auspicioque Canulli vineuntur. Ibyeiaedes munia obunuit castra capiuntur, ei
249쪽
ue nuncius quidem cladis relictus. Dictator, recuperata ex hostibus patria, triumphans in urbem redit interque jocos militares, quos incondito jaciunt, Romulus ac parens Patriae eonditorque alter urbis haud vanis laudibus appellatur. Servatam deinde bello patriam iterum in pace haud dubio servavit, quum prohibuit migrari nos, et tribunis rem intentius agentibus post incensam urbem, et per se inclinata magis pleta ad id consilium Ceaque causa fuit non abdicandae
post triumphum dictaturae, senatu obsecrante, ne rempublicam in incqrto relinqueret statu.L. omnium minxim, ut erat diligentissimus religionum cultor, quae ad Deos immortales pertinebant, retulit et senatusconsultum facit, Maeana omnia, quod ea hostis,ssedisset, restituerentur terminarentur, expiarenturque, expiatioque eorum in libris per duumviri, quaereretur. Cum Caeretibus hospitium publice fieret, quod sacra populi Romani ac sacerdotes recepissent beneficioque ejus populi non intermissus honos Deum immortalium esset Iudi Capitolini fierent, quod Iupiter optimus maximus suam sedem atque arcem populi Romani in re trepid tutatus esset et collegiumque ad eam rem M. Furius dictator constitueret ex iis, qui in Capitolio atque arce habitarent. Expiandae etiam vocis nocturnae, quae nuncia cladis ante bellum Gallicum audita neglectaque esset, mentio. illata jussumque templum in Nova via No Locutio fieri. Aurum, quod Gallis
ereptum erat, quodque ex aliis templis inter trepidationem in Iovis cellam collatum, quum, in quae Teferri oporteret, confusa memoria esset, sacrum omne judicatum et sub Iovis sella poni jussum. Iam ant in eo religio civitatis apparuerat, quod quum in publico deesset aurum, ex quo summa
pactae mercedis Gallis confieret, a matronis collatum acceperant, ut sacro auro abstineretur. Matronis gratiae actae, honosque additus, ut earum, sicut viro una, p t mortem so-Iennis laudatio esset Iis peractis, quin ad D pertinebant, quaeque per senatum m poterant; tum demum, agitantibus
tribunis plebem assiduis cunctouibus, ut, relictis ruinis, in urbem paratam nos transmigrarent, in cοncionem, universo enatu prosequente, escendit atque ita verba fecit: LI. ideo mihi acerbae sunt, Quiriteg, contentiones cum
tribunis plebis, ut nec tristissunt exsilii solatium aliud habuerim, quoad Ardeae vixi, quum quod procul ab his certaminibus eram et ob eadem haec, non a me senaetusconsulto populique jus,u revocaretis, rediturus unquam fuerim. Nec nunc me, ut redirem, mea voluntas mutata, sed vestra
fortuna perpulit quippe, ut in sua sede maneret patria, id
250쪽
agebatura non ut ego utique in patria essem ; et nune quibacerem ac tacerem libenter, nisi haec quoque pro vatria dimicatio esset cui deesse, quoad vita suppetat, alus turpe, Camillo etiam nefas est. Quid enim repetiimus 3 quid obsessam ex hostium manibus eripuimus, si recuperatam ipsi deserimus et quum, victoribus Gallis, caPta tota urbe, Capitolium tamen atque arcem iique et homines Romati tenuerint, habitaverint victoribus Romanis, recuperata urbe arx quoque et Capitolium deseretur et Plus vastilatis huic urbi secunda nostra fortuna faciet, quam adversa feeit Equidem, si nobis cum urbe simul positae traditaeque permanus religiones nullae essent, tamen tam evidens numellhac tempestate rebus adfuit Romanis, ut omnem negligentiam divini cultus exemptam hominibus Putem. Intuemini
enim horum deinceps annorum vel secundas res, vel adversas invenietis omnia prospero evenisse sequentibus Deog, adversu spei neutidus. Iam omnium primum Veiens
bellum per qui, annos, quant labole gestuma non allucepit finem, quum Iuniri Deorum aqua ex lacu Albanoen, issa est. Quid haec tandem urbis OF me letides uorarinum ante exorta edit, quali Spreta ex Gelo uentissa de adveni Gulloruit, Prius in gentiuitiau, a 3 L,gnil iiD, iris viola 'tum qu ma nobis, ii uiam Oricii Par de si . - Et de iii cei
Diis hon, nibus, te, aineri noti inferant simus Reddidere igitur patriatii. et viri bricii , ei antiquum belli decus amissunt: et Rhoste vi qui c. ni avariti in bo idere auri sev dus ac fidem fefellerunt veri pruni ter urent i is una lue et Caedem. I. I. Maec culti ne i loci quo ii minis innia monumenta in rebuis humanis ei neus , eo quid sentiti A. Quirite', iustu tum vixdum e rea'istagiis utori, cuilin elacii Sque emergentes Paremus nefas P Urbem tu,s .ie et inaugurat que eundithmnabemusra utilius lucus in ea non religi urium eorundi Iue est plenus : actificiis solennibii Non die, magis stati, quem loca sunt, io quiborum; sunt uirities DeοS, sublicos privatosque, Quirites, te. ertur Pitis P Qu. m par vestrum factum est, quod ia: hSi diuite Dei ii egregio auoae,cente C. Fabio,