Prælectiones academicæ in duos tit. singulares iuris canonici 1. De decimis, primitijs, & oblationibus. 2. De vsuris. in quo & de antichresi & censibus siue reditibus annuis. Omnia in certa capita lectoris gratia coniecta. Auctore Henrico Canisio Nou

발행: 1609년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

, toris , neqi eum obligari, quinquandocunq; vo- .luerit fundum repetere, & a creditore etiam fra ctuum rationem exigere pol git. Refert eum Andri Gallaib. 2. Ob A. n.3. Sed profecto non video, quo iure aut ratione haec distinctio defendi possit,cum, ita antichre si temporaria etiam prospectu mutui ifructus veniant & cedant emolumento creditori pignoris. Q uod & haud dubie usurarium est, uti. coustat ex iis quae ante c. I.&hic se deduximus.

Matth. Velebe .m l. hart.cons. resp. 2. nu.9 O. T. pec . ut obseruauit Frid. Martini sup .cιtat. loc .n. I 28. . - existimat antichresim esse contractum emptionis

di venditionis cum pacto retrouudendi. Sed huic apertissime refragatur Martianus IC.tus, in d-l43. pecuniam 33 ifile pignorat. actio ibi. nam eum pignus sit. Idem Martianus ind. l.siis de pignorib. in 'verbis retinet posssionem pignoris loco. Vtrobiq; vocat antichrelin pignus, non quidem nudu,sed pacto informatu . Quo fit ut & Cui acius deseudis,

lib. 2. c., in . hanc sentcntiam cupresse improbet praecessitan quies, pecunia debita, cuivi nomine respi stituat quam omni pecunia soluta. Est igitur pignus, non venditio. Ita Cui acius. , Ioach. Mylasingelus, cent. Obs.7 L simpliciter assirmat antichresim licitam esse, propter incertufructu una euentum, etiamsi fructus legitimum v-surarum modum interdum exced a aper text.in ι

. t.

262쪽

si oleo.Vieapactione.lsi ea lege de usuris. sed vides lector, Iuibus iuribus hanc suam sentetiam conia 'firmet,s idelicet ex legibus ciuilibus,tam allegatis.

Eodem modo potuisset probare etia usuras. per- missas esse ex toto tit. Dig. CP cde usurM. Utrumque' 'enim quo ad leges ciuiles expediti iuris est. At de iure Canonico, quod in hac re sequimur propter

peccatum. cf. m. de praescript. vi & idem fatetur. Mynsingerus, cent. .obseruul. 6. au. 3. licita esse antichresim nemo recte dixerit, eo quod iuri diuino aduersetur,eaeonsuluita .ext. de uris, pisup. latis

explicatum est. Mod mirum est, non considerasse . Mylasingerunt,cum de alibi afferat Doetorum dicta secundum leges quas allegant exaudienda esse

ritu. prope sinem ext. de testibus. Andr.Gail lib. 2.obster.at. 3.num.ς. sicet hic non explicate sententiam suam proferat, tamen in id videtur procliuior, quod antichresis usuraria sit. quando creditor sui tantum quaestus & emolumenti gratia, eam celebrato contra vero licita sit Ninculpata,si iuuandi solummodo debitoris cauisse ea contracta sit. Nam hoc polleriore casu inquit) no offenditur dilectio proximi, quae in mav teria usurarum, omnium maxime consideranda est. Verum nec hare distinctio fundamento nitiatur; cum negari non possit,creditorem etiam po- steriore casu lucru quaerere prospectu mutui sui. . Et quae obsecro dilectio proximi in antichre si in qua fructus rei oppiguoratae creditor debitori suo auferta

263쪽

aufert, & in xsum suum convertit cum damno ipsiu debitoris, idque ob p cuniam mutuodatam & acceptam , quae alioquin otiosa erat apud creditorem nam de non otiosa, ratione inimesse supra cap. I .disseruimus.) Si mutuum dederi- . his, inquit Christus Lucae a quibus Jeratis νη-ripere, qua gratia est qbis ' Nam G precatorespee-eatoribus faenerantur, i recipiam qualia. . Refert idem Andreas Gail, inum. s. sentem 24 sam Gabrielis Mudaei in tractia pignoribus π h pothecis , cap. depactis legis eommistoriae.num.34.vbi. asserit Mudaeus pactum creditoris da habendo pia gnore non quidem perpetuo, sed ad tempus,donec pecunia soluatur, non esse improbatam le- , gem commissoriam , sed permissam antichresim. Sed cum ipseMudaeus ad probandam hanc sen

tentiam suam, adducat tantummodo textum iuris Ciuilis ini si is qui bona II. g. I . de pignori

non aliter exaudiri debet quam secundum ius Ci-- uile, Ut paulo ante diximus in refutatione My sngeri. , Assirmat quidem idem Mudaeus d. tractat. de pignorib.cap.depastis pignorum,numero 33. pactum antichreseos non fuisse in eo nitum sacris Canonibus. Sed cum ibidem addat, forte, videtur,ba:- stare siue dubitanter loqui.Interim probare nititur per c. I .ext.deseudis. quo sententia sua minim e Iuuatur, cum singularem casum cotineat. Vt infrac p.seq. declaratur.

264쪽

. - 4s. Nec ratio Mudaei quicquam euinest. eum am I . Nam alioquin quis creditor vestet multis in coleia μα- 'do pignorato molesti 'sparticularim sibiΝ , crtandem ex ructibus multorum annorum. colligi credi tum, quod 'navite numerauit:cum particularis sola i ' tis multa hau earincommoda. plane. f. familia πὸ , , ' Fundae. Nam respolidetiir, creditorem sibi im- . putare debere quod cum nullo iure cogereturad . mutuandum, hanc sibi necessitatem iniecerit, ut, ex frutii bus rei pignoratae velit scirtem suam cin i l. . ' ligere,iuxta texti in i I s l. 2. depignoras.αλο. υ sext. de usuris. Quippe contractus initio voluntatis sunt, postea necessitatis. cuncia

Quamuis & hae molestia creditor se liberare posset non recipiendo in sepiginis, sed debitori rclinquendo sub hypothecae nomine adiecta i se ; visi statuto die mutuum luturn non erisi ' liceat ercditori pos sone hypothecae sua sponte

tur creditorem licitὸ posse fructus pignoris sibi ab. . a iquo Principe indigente in antichresim c6cem. lucrari, non quidem integr0s sed

265쪽

- uatenus eorrespondent iustae pensioni pro legi-sbus& consuetudine patriae. Citat pro hac sententia Conrad. Maior. & i Carolum Molinatum . quam & eonfirmat idem Binsfeldius duabus rationibus : Vna, si non esset

licitin.inouit,talis eontractis,maxime quia tari mu- ruatio esset suraria , utpote quia muιuando vellet 'percipere fructus, non eo utando eos in sortem : Sed sse non arguit,cum non sit mutuatio. Igitur non Uura quae supponit mutuationem; cum in eaqu nostro sors non possit reuocara , quod est eontra naturam mutat. Alis tera est, talis contractus in virtute videtur emptionis er venditionis redιtuum eumpario de retrovendendo,

cum sors alienetur,neepositi repeti, G fiuctus pigno- νis deductis expensis sint Leo iussaepensionis. Qua-' re etiam moderantur ad ratione moderatae e taxat ipensionis pro more statutis prouinciae er patriae. Ita Binsfeldius. Quae rationes, si verae essent, non tam um concluderent in Principe indigente, de

quo seium Binsfeldius loquitur, sed & in quouis , . alio debitore, qui pignus in antichresim conces

Ceterum nee hae rationes mihi probatur. quia i

prior et ii praesupponat coἡuentionem anticnre- scos n5 esse mutuum ut veris imaum est, negari ta- men non potest,quin ineatur propter mutuu siue miatuationem praecedentem dato pignore cum pacto antichrcseos:cuius vicum lucretur creditor . fructus pignoris, merito in usuram incidit,ci .e. 2.c. 3.14 q. 3 c. i. 2.s ciconsi luis io ext.de usuris.

266쪽

Neque ideo cessat mutuum, quod non possit

pro arbitrio creditori repeti, cum id ipsum non pertineat ad c mentiam mutui,quae est, ut idem in genere reddatur, La inprisc. sel licertum petatur, Sed potius pertinet ad naturalia contractus mutui;quod vel inde liquet,quod mutuum con trahi possit ad certum tempus, puta ad Kalci das proximas, vel ad duos, tresue siue plures annos. l. lG2s. o. st si certum petatur , sicut & communiter mutuum in dieni certum rcstituendum contrahi solet.& tamen nemo recte dixerit, ut 'quia interea temporis pro arbitrio creditoris mutuum' repeti non possit, ideoextinctum esse mutuum, aut transi sie in alium contractum , contra tit. Instit. quibus modis tollitur obligatio Etenim essentialia contractus pactionibus mutari non possunt, ut idem maneat contractus . sed naturalia possu ni saluo manente contractu, i pacta conuenta 72.in prinest de contrah.empto.G' ί ruris gentium 7.f.acto. f. depacth. Sed neque altera ratio quidquam essicit ; non enim potest dici, talem couentionem habere vim emptionis&venditionis redituum, cum longe ab eo contractu distet. Nam in constitutione redi . tus per emptionem & vc ditionem, principaliter

Suete contrahitur emptio&vonditio, cum in ea haec tria concurrant; consensitis contrahentium, Precium certum,&res quae in emptioncm di venditionem deducitur, ut est ipse reditus siue obli- satio annua ad praestandam certam pensione et

267쪽

tia quod haec tria simul iuncta perficiant ellipti

nem & venditionem , tit. instit.de emptione in princisi.precium, oe' cnec emptio. 8. cum Ueq.lsia contrah.empl. sicut infra cap. io. latius demonstiabitur. At in amichresi fructus pignoris eniunt per modum accessionis , idque in vicem usurarum. propter pecuniam mutuo datam. ψEx lus patet quam varie Dd. sentiane de hoe pacto antichresios,&quam lubricet, ne dicam ab- . surdet sint eorum rationes in eo detendendo. Vnde nihil illis impedientibus, certa a nobi regula haec constituenda est, quod pactum antichresios illicitum sit, eo, quod ustrarium; &conseque ter absq; peceato exerceri non possit, sed fructus perceptos cum ijs qui percipi potuerunt ex pi- gnore,& damno in pignore dato, in extenuatio nem sortis imputari oportere, & si quid forte, his . subductis, supererit, res ituendum es se debitori, saluis tamen ipsi creditori expensis in rem factis, & si quid aliud ipsi aberit ratione interes se,ut ante diximus. Quod certe non potest accommo. dari ad pensionem lege vel consuetudine patriae , receptam, ut Binsfeldius vult; sed prout interesse. re ipsa probabitur a creditoro; iuxta ea quae supra cap. I. de interesse dicta sunt. Et memini non ita pridem in hanc sententiam respondisse Collegium Iuridicum huius Academiae Ingolst dien-- A in eausa cuivdem Baronatus annos circiter centum oppignorati cum pacto antichresios. . Ne autem in hoc pactum usurarium antichre

268쪽

seos temere incidamus prudenter monet Domι Scito de iustitia G iureib. s.q.Iart. 2.in sine. ut cremditor rem quam alioqui debitor pignori destinauerat,certo pretio emat cum pacto retrouendendi Nam hoe casu fructus aliaeq; obuentiones cro emptoris cedent. Et recte,cum iam ex re sita creditor cas percipiat. l quiscit. 23 ff. de seris. Et hoc pactum retroμenditionis siue potius reuenini ditionis nam & verbo reuendendi utitur textus in IIulianus. 3 7.f.debonis tibertorum. esse licitum

etiam in foro conscientiae, multis aut horitatibus probat Andr. Tiraquellus de retractu eonum- eisnki inpraefatione. num. a. mseq. bi pro hoc aste-Pot eum Levitici 23. eapite. Cuncta νegio possessionis γestrasub redemptionis conditione arendetur. Pro bant εἰ Martini V. &Calixti III. constit itiones in extrauag. communibus. D tιtulo de empl. Er, end. dum hi aperte censent annuos census redia mibiles licitos esse, non usurarios, prout infra ea Io. latius explicabituri, Quare & Martinus Na tia rus in Manuali. cap. 47. num. 2Α8. idem hoe pactum tuetur, istuc intra certum tempus, quores redimi debeat, conceptum sit, siue sine pra . finitione temporis. Nam utroque casu licitum asserit per textu m in eum Ioannes. dem infibu-Henrotam. l. fundi partem. β. de eontria. emptis. Is fundum. Via re. Caepactis inter emp. vendos' L

269쪽

prestat αυι 2 ω'omnes Theologos in lib. smtent. 3, dist. ls. Et de eodem hoc pacto, ut multis placet loquitur La. C. depadtis inrerem . er vendit. sicut ibidem nuncupatim notant. Nelus , em Paulus Ca-srensis teste Draques. HG.praefatione. num. 2. Ide

hementer repugnet Ioannes Coralius Misce lib. s. p. 7. cum in v. a. ne quidem fiat mentio patrii retrouenditionis , sed tantum de restituenda oblato precio, sie enim habet tuerba A LE. Sion .dumparentes tui ea lege γendiderunt, ut siue ipsi Itus bHedes eorum e rori precium quandoeunque vel intra certa tempora obtulissent, restitueretur, teque' parato atisfacere e ditioni diata, haeres emptoris' nonparet, me contractis messeruetur actis praescri- , ptis verbis vel ex vendito titi dabitur , habitara tione eorum quae poti oblatam ex pacto quantita tem, ex fundo ad aduersarium peruetierunt. Ecce

textus dict. l. a. utitur verbo restuueretur non re uenderetur. Inter utrumque eam differentiam esse vult Coralius, quod verbum reuendere nu idum tantummodo factum contineat, ac proin de emptor reuendere rem emptam praecise e

gi non possit, sed id tantum quod interea prae- stare, sicut euenit in alijs faciendi obligationib. Lii 43-is ab alio. F. finali. g. de re iudicara. Verbum'

vero restituere contineat causam bonorum , hoc si,domini; translationem. Us conuentionatibu

270쪽

de rebor. obligat. De qua disserentia liti non anxie quaero , quia maioris inspectionis est. Interim certissimum est, ex oblatione pretii in L L 2. nullam de nouo emptionem contrahi, sed rantum ex vendito&praescriptis verbis agi: quae utraque actio exprimo contractu oritur. Sed utcumque sit, siue dicamus d. l. a. pactum contineri reuenditionis siue pactum restitutionis quod propius videtur Iutrumque validum &firmum ML Neeenim interesse video, actio avenditore intentetur ad reuendendam rem antea emptam, vel intentetur actio, ad restituendam rem,refuse .pπcio et dum tamen in fraudem usurarum hoc pactum adiectum non sit emptioni & venditio, ni. ut in spected. e. ad nostram, era.de emptionsto' ine.illa os. .ext.depignorib. Nam in d.ciad nostram, ' ex duobus colligitur non fuisse vere celebratam

emptionem, A venditionem sed simulatam ;ruod scilicet, pactum restitutionis adiectum vix imidiam iusti precij partem attingeret, & simul re in contractum deductae,edimi non possent, .

nisi elapso septennio; ut itainterea temporis em .ptor lucraretur fructus. His n.verbis utitur texta Domos ta olivas recepit ab eode titulo emptionis , cum reueraeontractus usurarius ageretur: QEod patet ex eo,quod eνessitor debitori promisis,quod quandocumi; aseptennio ad nouemium daret quadragrava n--tarenorum,quae um dimidiam iusti precij contin -' rebant, domos eius restitueret oliuas: Igitur ex

duabus simul iunctis colligit Summus Pontifex

SEARCH

MENU NAVIGATION