Prælectiones academicæ in duos tit. singulares iuris canonici 1. De decimis, primitijs, & oblationibus. 2. De vsuris. in quo & de antichresi & censibus siue reditibus annuis. Omnia in certa capita lectoris gratia coniecta. Auctore Henrico Canisio Nou

발행: 1609년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

n Le.adnostrivm. emptionem non sincere, sed fucate celebratam fuisse. in fraudem scilicet, ribrarum, quod & ibidem n. I o. animaduertit Panorm. Quare miror Fridericum Martini vἱrum alio-: 33 quin uoctissimum,& quondam huius Academiae Ingolstadiensis. Antecessorem intractam de em ibus cap. s. num his duobus non fuisse contentum ad arguendum contractum usurarium, sed praeterea addit, in specie d. c. ad nostram. simul quoque concurrisse praeter pactum de retrouenis dendo, etiam lisionem circa precium,tum & venditorem mutuam pecuniam exegisse & empi rem foenerari consueuisse , item quod pactum redimendi fuerit restrictum ex tempore ad tempus certu. certe omnia concurrisse in speeiedciadnostram,aperte non eruitu praesertim,quod

emptor faenerari consueuerit. Sed Summus Pontifex , ut ante memini, fundamentum decisionis Laeeollocat in simulato contractu emptioniM eo quod resultio pignorum certo tem pore puta a septennio ad uennium cireumscripta erat, ecimerim fructus lucro emptoris cederent, quod . usurarium est. - Cuius suspicionem ex eo magis confirmat . quod redemptio pignorum multo 'minori iusto precio esset constituta : cum ali qui nemo facile prauum atur suum iactare. ast ta Leum de indebito. 23. ex qui enim Aoluit. J. de probationibus. Ir e ver hoc. s.extr.de renuncLat. Neq; ut & hoe addam in dae. ad nostram. agitur de pacto retrouenditionis , ut alij perperam existimant, ' sed

272쪽

sed de paeto solius restitutionis pignorum, sicut

di i ta dicta l. a.c de dactis inter emptorem. ι '

i Vinio vero ad cap. illos vos. q. extra. depignorib. smiliter ibidem praesumitur contractus imis 'ptionis & veli ditionis simulatus, & usurarius, . . ex duabus coniecturis simul 'concurrentibus. quod scilicet, fructus ab emptore percepti imputarentur in seriem, Squod ultra sortem ven- 'ditor idemque redemptor teneretur tauere l

xaginta solidos, ut videre est in fine eiusdem c

Nam licet haec conditio, ut fructus in sortem. Imputentur, non sit contraria naturae contra ictus venditionis, est tamen propria pignorati iij contractus. II. 2 er Od.depignorat. actione. & idcirco coniuncta eum altera coniectura , ut ultra sortem sexaginta soluerentur , prae . sumptionem usurariam inducit. de quo uatius, oraquestus ' in ractatu de retractu eomentionati, inpraefat.num. 3I. eumseq. Didaeus narruviasve lutionum. eap. s. num. 2. er Felieianus de Solis nai

rommentarijs de censibata libr. I. evit. 6. circa finem .' bi refert, contractum carere vitio, in quo adie-'cto pacto conuenit, ut reuenditio fiat maiore, precio. Item licitam esse pactionem, qua actum fuit, ut reuenditio fiat maiore precio filictibus . in Artem principalem computatis. Vtrumque is elicit ex cap. or. Verum contra, Maris' atinus Nauarrus in Manuali, cap.I7. num. 248. vosi' stcundam. improbat illam conditionem, ut res

273쪽

' maiore Iiaetio quam empta est,redimatae'. ν t xtvm eiusdem eap. illo vos. Sed hic textus in duobus se fundat , ut ante dictum est; ita quod Mat-' tinus Nauarrus eo se tueri non possit. Putot i men eius sententiam veram esse , ubi maior . , quantitas in odium redemptionis adiecta est vehac ratione retrahatur venditor a redimendo. pro quo optime facit text. in L m--. Iq. dem Papinianus f. de actionib.empti. . x l8 Restant duo argumenta dissoluenda, quae su-

commodius reqcimus in caput proximum. Nisi quod Ze ibi citauimus d. a. GL de pactis interemptorem er venditorem. 'ubi diximus pactum hoc, venditioni sundi adiectum valere ut quandbeut que velit venditor renso precio possit eundem', fundum ad se reupcare, cum tamen interea emptor perceptos fructus suos faciat. cur non. item In antichresi Diuersitatis ratio haec est . quod emptor rei a se pia sectus dominus, plecte eiusdem semctus lucretur tanquam ex re sua prouenientes uisicit. 2s.lfde usuris. At secus est in , pignore, euius dominium cum in creditorem' non transeat fructus eius tanquam rei alieni non cedunt lucro creditoris; sed ad restituendum vel imputandum eos in sortem tedeatur,prout supra

dictum est, i

Nec quoq; mouet, θ anti Exesis & eptio in Eudefinem

274쪽

finem tetulam: videlieet ad luerandos fructus rei. Quia in modo diuersitas est; cum emptio licitus modus sit ι antichresis illicitus, utpote usurarius. Simili ratione videmus haereditatem recte testa mento relinqui,non vero pactionibus, i. haeredi- . tas. s.C depactis conuenia ,σUiset. Is.Cdepactis. Nam & in his modis, diuersitasest. ino vero ad argumentum ex nuper. Reis spondetur usum fructumque fundi licite concedi alteri per viam donationis siue liberalitatis. permisisti. 6. 3 in. ingratuitam. I 7.mprincip.Hde

proriptis verbis. σι quilius. 2 7.Hde donatiou. quemadmodum &per viam eommodati. l. I. commod i. Donamodati. At per viam mutui illici- tefrudia fundi conceduntur: cum in mutuoea tantummodo res in obligationem veniat.

data suis: de Neo si quid ampliu* eius ratione a Wmsiore petitur vcl retinetur usura est, ι rogasti. n. f. si tibi decem. er ibi accur j si certum petatur, cum in qua hactenus diximu . . C A P UT VI. ' .

Summari . . -

275쪽

Capuae VI. rasius, in quibus licite pere lamin famis res

QVae de antichresi superiore eapite disseruu

mus non sint perpetua, habent enim suas limitationes siue exceptiones, ut vulgo recepto more loquimur, sed ut so malim , suas declara: tiones, ita quod sub antiares proprie non comprehendantur.Vna earum est in e. I .ext. de dis riti ubi eum Alexander III. S. Pontifex in Concilio Turonensi decreuisset, ne quisquam clericorum genus aliquod usurae exereeret. tandem in fine eiusdem cap . haec verba subiicit: nisiborto eees statine letum fuerit, quod redimendum ei hoe modo domana latet videatur, Haec igitur una exceptio est siue declaratio, qua antichresis permissa est. si quidem ex his verbis textus constat, elericum

posse beneficii sui fructus a lateo iniuste possessi& sibi pro mutuo obligati, liuite percipere dc re qtinere; ita quod pon cogatur eos in extenuationem sortis referre. Et ratio est . quia hae specie F , nullum

276쪽

D:Ε Us Inullum lucrum facit clerieus quod alioqui ne-' cesse est in usura, ut iup.cap I. latius deduximus sed potius hac via redimit id, quod ad se legitim spectabat. Quod & Glossa ibidem, recte trans. fert ad quemvis laicu m, ut di is non inimis possit hac eadem via possessionem rei suae avocare ab iniusto possessore. Suadet enim id eadem ipsa ae-

quitas. In quam rem confert elegans textus in

domι m. 23. quaest. in Isin. f. de condictione obturpem causam. Nam hoc posteriore icxtu, irqua pecuniam accepit eius nomine, quod alioqui pratis praeitare debebat; puta, ut depositum apud i se, redderet vel commodatum restitueret tu θ Piter agere dicitur; atq; idcirco ad restituendum lquod accepit,condictione ob turpem causam te netur. Idem igitur recte, & in clerico rescriptu est in d. e.I.is f. ut & is beneficu sui fructus qui iu- - re ad se spectant per pignoris caulam recuperare

3. Altera exceptio sue declaratio est in flM.Lis φ.ext. de um. quo nudi dolainus frictus rei seu datis in pignus sibi concessae a vasallo. licite quoque retinet, necdie tenetur eos in ex nerationem sortis imputare. Similis textus extat line. .extr.de eudis.Sed huius c. I.quod plenius es ' contextum audiamus, cuius verba sunt: tisnepraestentium declaramiuriuoddigeria adest, by - . potheca; ita enim hoc verbum interpretatur Hae sitelisis ibidem. de seudo erelisiae tuae ab M.

ignosinis recepit e, . tepotest libere detineris s

277쪽

ἔπι Mneomputauis insortem; ita rudebere, ut quam Hufructus illos perceperis insortem minime comp*tanidos , idem M. a seruitio i' quo tibi creeclesiae tuae

proseudo ipso tenetur,interisset immurus. . In reddenda huius exceptionis ratione mul- ιthm laborant interpretes: Glossa ibidem, in verbis 'rniniunM,hanc rationem adsere,quod id receptum' sit in fauorem ecclesiae, ut eo citius fetidum ad ecclesiam ruuertatur, quasi ex Glossae sententia aliud obseruandum sit in laico. Sed hoc commentum Glossae recte ibidem reijcit Panormitanus. Si enim legitime cocessit m est seuduin, pro . fecto non debet ecclesia ideo usuram committere , i ut hac via utilitatem seu di ad se reuocet;cunine quidem pro alterius vita redimenda ustra per-

ttatur. Auper. ψ.ext.de suris. Ceteras rationes;

vide apud Panormit.& Ioan. ab Imolam idem e. I. quas hic non attinet repetere Quarum tamen optima videtur sate Hostieo .

ss, quod scilicet, id proueniat ob naturam sevidi, cuius directum domihium mansit penes j .psani ecclesiam: Vnde si postea mutata voluntate vasalli per causam pignoris , utile dominiurirecurrat ad directam, eqnsolidatur quodammodo utile cum directo dominio; ut hinc ecclesii

non tam dicatur ex aliena re fructus percipere quani ex re propria. Interim liberaturi vatil- , lus ab obligatione qua ecclesiae ante obstrictus erat, dicto cap. t. Atque Lanc rationem probare etiam videntur Panormitanus'Dan.ab oti.

278쪽

deme. I. er Domini, Soto de iustitiae iure. qu. I .art. a. post med. π communem esse eesset Didae.

Guarruv. ariar. resolutionum lib. 3. cap. t. num. 4.

Adeo quod deeisio eiusdem e. r.er d. eaeonquesturi in me. locum sibi vindicet tam in laico quam ita clerico. mitis eam conetur instingere idem Did. Couar.keo iam eitato, ex eo quod Llsum putet per dationem pignoris consolidari utile d minium cum directo, imo addit, debitor tilis do- lminus adhue manet, π - nomine fructus a credito- repere iuntur. Praeterea,etia sisteremur, inqust, i dominium utile eon Oudari hae 'ecie cum directo, lminime tamen labem usurae effugimus, siquidem lucrum hoe eonsilidationu ltra Aortem ratione mutulaeeipitur,s ideo iere sura eommittitur. Vnde ipse aliam rationem reddit ex sentetitia

Innocenti j & aliorum; quod ideo fructus seu Moppignorati cedant ipsi domino, quia requentissime in fructm rei sudatis Aunt eiusdem aestimationis ter valoris, ius ipsa seruitia, ipsa operae,quae rationae . l futtia vasalla debentur domino.Cui conlequens es - lse vult,ut si fiuctusexcedant aestimationem serui- ltiorum non aliter eo, lucretur dominus, quam quatenus cum seruitijs concurrunt. Quae ratio non videtur conuenire textui in Lea. eonquestus.

Quare potius textum ipsi1m loquentem audi , mus; Θnque ius est nobis C elericus. er ius. Dibere stioni vestrae mandamus, quatenuo si terram ipsam titulo pignoris detinetis, Cr de fructibus eius sortem ace pistis ; praedi iam terram elerico memorato reddatis:

279쪽

sint ipsa defuta sit monasterjussis,ceeε - neraliter stituit S. Pontifcx fructus rei pignoratae sortem imputari debere praeterquam ubi ipsi domino seudum pignoris nexu obligatum esL Et prosecto non video si haec a praecialentibulis verbis vera lithitatio est, ut reuera est cur non ει militer debeat intelligi de fructibus frudi a domino perceptis, ut hi omnes lucio cedant domino, non quidem incompens tionem fruitiorum remissbrum, iusta eorum istimatione facta: sed ideo, quod amplius apud vasallum non sit ' seudum,cuius causa seruitia debebantur. Atque idcirco cessante causa, cesset quoque effectus e- - .ius,hoe est, seudo iam ad dominum reuerso, tan- , quam causa, cessent quoque nudi seruitia cieam cessante. 6o. extra. deappestationibur. Draque miractat. cessante causa. num. I s s. Nec certe video, quomodo hoc casis seruitiorum istimatio iniri, possit,cum ea incerta sim,di non tantum in operis praestandis versentur,sed & in subministran)o consilio , in monendo dominum, si quid sorte

maleficij in eum intentetur &cide quibus sudorum.e.deforma fidelitatis.eume eq. Quo fit,ut Hostiensis rationem magis eonue- nire existimem textui ιn Le.eonquestu , r. c. I . tr.deIeuris. eo quod simpliciter loquantur nulla compensationis fructuum eum oneribus seu di,mentione facta. Vbi tamen meminisse oportet, ut si seudum

280쪽

putat. Alii quod socer censeatur donare gerit. ro fructus piguoris donec dos exρluta sue- l aeratio Medinae est teste Nauarro, quam di ipse refellit, eo quod daesdubriter, nullo donMaionis titulo innitatur. Sunt Tertij, inter quos nominatiui recensetur Fortunius Garsias de M.timosne ii ru , istatione s. quod cum pater tene tur ad alendam filiam suam, videatur ipst fructus pignoris permittere genero loco alimentorum. Sed & banc improbat idem Nauarrus, quod numium restringat decisionem eiusdem ea sub brise, lut scilicet tantummodo ipsi locus sit in genero rem cipiente pignus a secero sito: cum eadem &ad lquemlibet extraneum merito transferridebeat. . .Nec tamen ipse Nauarrus ibidemn. 66. melio

rem alijs rationem adsert: Nam putat eum , qui dotem promisit,tacite convenisse de tanto emo- lumento capiendoqu/ntum prudens & diligens maritus c0llegisset ex dote, si selyta suinet: ae , proinde fructus pignoris succedere in vicem huius emolumenti tacite promissi. Verum baec ratio, si bene inspiciatur incidit ex parte cum primara tione,quam ante attulimus;aut eerte Nauarrus

obscuritate sua rem inuolliit , ut facile iitelligi

Mihi semper tutius visum est, ut a ratione terixtus minime discedatur, quae haec est: quod ideo Eener lucretur fructus pignoris, quod requenter solis ructω n si Friant ad onera matrimonij sis portanda. Hanc enim rationem disertis verbis

SEARCH

MENU NAVIGATION