Prælectiones academicæ in duos tit. singulares iuris canonici 1. De decimis, primitijs, & oblationibus. 2. De vsuris. in quo & de antichresi & censibus siue reditibus annuis. Omnia in certa capita lectoris gratia coniecta. Auctore Henrico Canisio Nou

발행: 1609년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

e prosectum esse , reus maui et vlarmim resti

tuendaruit . -

Illud vero falso adstruitur a Fesiesano, quoad eonsuluit. tunc demum obtineat, ubi & metis debitoris & ereditoris simul in eandem fraudem

. conuenerit. Nam praeterquam quod ex parte de bitoris mens praua considerari non possit, mis' coactus vi praecedentis obligationis censeaturuere absque peccato,sicut supra cap. 2.a me dedunctum est. Textus in eodem egonstulust, no' metitur usurarum crimen ex persona debitoris; nam his verbis utitur: Consuluit nos tua deuotio, ille iniu-.xscio animarum quast a surarius debeat iudicari. qa non alias mutuo traditurus , eo proposito mutuani pecuniam credit, M licet omni conuentisne eessent

plus tamen forte recipivit. Et paucis interiectis sus- iungit illam Christi sententiam, date mutuum ni i hil indesperantes. Ex qua consequenter idem te. tus elicit; creditores male agere di ad ea quae t liter sunt accepta,restituenda in animarum iudi cio teneri. Igitur ex sua persena creditores propter spem lucri peccant, & ad restituendas Auis ras obligantur. Atque etiam huius sententi multos citat auctores idem Felicianus a. numero a s. in iv. nisi ut iam ante dictum est cum autio Libsequens vi ur rum a debitore sponte delibere, nulloque prospectu obligationis praece dentis facta est. Idem probat σDidaem Couarru- ias incipereatum in initia nu.4oab . G num 3. δε et iunin ει

lDi is ipso by Corale

302쪽

sed regetes, quae igitur differentiae ratio eor-

stituenda est inter εα eonquestus. π e D. extra. d. Simonia. Res dissiculter componi potest,cum hi textus ratione sui inter se quasi ex diametro pugnent. Sed verba eiusdem c. H. prius vid 'amus. 1 ut eo res plenius inteli gatur. Mandato nostro re-eepto ut em monachis quipersimoniam dato aliquo, Deum in monasteriis sunt adepti se Mum constιω- tionemgeneralis Concilis extat in c. quonia ΑΟ. hoe eod.tit. de simo. dispensires. er insta. Consultationi euae breuiter rest Ondentes,dicamus: Mandatum L o-mbeum etiam ad Obbates extendi Et ad resignatio nes lyirituestum m temporalium,quae nullo pacto ,sed . assectu animi praecedente, a trinque taliter adquirun-rur in quo casu delinquentibus sufficit per solam paenM ,

tentia us satisfacere ereatori)eosprosimonia huius . modi no teneri. Vides igitur ex hoc textu aperte eoruiij;simoniam mentalem,hoe est,qu, solo animo constat non obligare ad restitutionem. Quod

mi ita inquit : Dicendumquod quo ad Deum sola voluntas facit simoniacum, sed quo ad poenam ecclesiasticam exteriorem,non punitur γt simoniaeus, ut ais ' sunciare teneatur Ped deber de mala intentione paen tere. Et certὸ ratio haec esse videtur et quod e sitationis poenam nemo patiatur in foro exteri re .e Agis ruinis.de poenitentia. distinct. I. σι eogN 'nubonis 1 84fdepaenis. Sed cur secus statutum est 'in usura mentali, md Qeon isti Hle igitur in rima contentione laboratur a Dd. sicut late vi-- dero

303쪽

dere est apud Panormitanum is d. e. . numero G . eum sieq. 'OVuc Domimeum Sorani de re bb.'.quaesi.8. artis.I.9.sextum deniquearomenin 'rum. Quo loco varias Doctorum conciliationes' congerit easq; refellitiquas ideo hic repetet e, nouest necesse. . . . Ipse vero Sol. re ita explicat;quod ind.e.fn.quin Iustum fuerit,ati madato summi Pontificis. ut eum 'monachis simoniace in monasteri u reeeptis contineantur etiam Abbates: scilicet,ut & eum ijs diaspensari di beat, non ut ipsi dispensent, sicut per' peram intestigit Sotvs Item, an eodem mandato comprehcndatur dispensatio super resignatione . spiritualium & temporalium, quae monasterium'. r tione ingressus a monachis recepit λ Et respon- det summus Pontifx,utrumq; cotine uxta tamen constitutione generalisConcilij Lateranenc sub Innocentio III. non Constantiensis, ut ru sus malὸ existimatSotus, utpote quod Consta censeConcilium non sub Innocentio III.sed lon.

ge post sub Martino Rcelebrarum fuerit. Iraqua ex sententia Soli mandatum h, de dispensando non solum extenditur ad Abbates. sed & ad resi- , gnationesitam temporalium quam spiritualiumrdum modo nullum pactum sed tantummodo affectus animi interuenerit. Verbum ergo Ioum mssic.st,inquit Sotus , non exeludit, quin ex natura simonia facisnda esset tam resinuitiostiritualium quam γrestitutio temporalium. Imo,eum acie mandatum dia ta

304쪽

sitionem fuisse necessiriam, sed excludis ita quae M

A concito rubentur , siciliset, ne laceant monachi monasterio, sed maneant in Do loco cum soti poeni

tentia.

Atque sua liae responsione putat Sotus renise acu tetigisse. Ex qua sequitur , nullam esseeonstituendam diorentiam inter usura in mentalem & simoniaia mentalem quo ad restitutio inem,de qua hie controuertitur. Ad D.Thomam quod attinet,ai eum exaudiendum esse de simo. nia mere mentati,in qua nihil re ipsa adhuc inter Menit , ac proinde nullam restitutionem necesia- .

inam esse. i

s . Ceterum non videt Sotus in L e. o. tantum

modo quaesitum fuisse,an cum monachis dispensari post iuxtaConeiiij Laxerat, ensis constitutio. 'nem, qua iubebantur moniales'& monachi rea moueri ex monasterijs quae vitiose ingressi erant. in alijs locis eiusdem ordinis collocarit nisi pro Pter nimiam multitudine commode alibi admitti Mon possent, quod tunc dispensative de nouo ii esse m monasterys reeipi debeat, mutatis priori-hus locis,& inferioribus assignatis.Et quidem l quisu raperte d.Concilium dei is qui precio dato: laeum sibila monasterio comparariit, non vero, qui prauo tantii modo affectu monasterium in Miseram in quibus nulla dispensatione opus m diserte declarat textus in Ze la. quam tamen insἡrequirit Sotus ex natura simoniae, sed pra ψvio mandato tolli. D. ro Thoman Ioqui, in

305쪽

. 'non deme E mentali simonia, conuineunt verba eius supra recitata, iuncta ibidem oppositione ar

Quare malim hac in re sequi sententiam Maratini Nauarri quam Nipse communem esse asserie ' , ind. e Ila.istra.desimonia n*m. ia. Ita ut aliud sit ita ' , usura aliud in simonia, utraque men ii. In illa . . :quippe,quod pro usura soluitur , coacte detur, iasimonia vero ultra praesta ressiciit fit & in e .ptione di venditione. Et hane dissae rent rati

i nem, qua ex Caietano desumpst, pluribus com - , . proruit ibidem Nati arrus,aduersus Sotum. Addit . . fuero ipse alias' d loco num. 23. cum seq. quae ma placet: quod se ilicet, nem' teneatur restituere, quod utrinque male datum & accςptum est, ita quod ex utraque parte turpitudo versetur: nisi quando lex illud specialiter mandat restitui: secus, si alterius tantum turpitudo vertatur,

probat titulus.= is Coaede condici. ob turpem' . 1 ca - . At ver' in usseris turgitudo selius cre- . 'ditoris est , non debitorta Igitur in usuris re data condictione ob turpem causim recte rep

, Nec mouet, si post obligationem usurarum. quae turpis inde est, solutio rubsequens videatur. abolere & purgare praecedentem turpitudinem, fid verum est,ubi sponte solutio subsecuta est..cta e bis quae, metu - .eausa. . debitor vero useras non sponte sed co

306쪽

dori suo,quod ante usuras promiserit;quae speesei:

quaedam coactionis est lenulti ess hoc modo. Ol. Quintin Mutius 2 8.ta caprinest mandati; ves, nisi eas soluattimet ne sers ab eo avocetur. Qua, te & hie cessat illa iuris regula: culin per errorem dati repetitio est, e Uulto dari , donatio est l. m. ius per errorem. f. de regulis . Tam tetsi enim debitor indebitas usuras eonsulio soluat, non tamen donare eas praesumitur in dubiis r quia,' ut dixit eoaetiis solitit. Vnde neque si sciens sibi competere repetitionem usurarum, repetitio cessati non obstante, Letuodqvis so. econ dict. indebis . :Ιn simonia vero utriusque turpitudo est , lai idan is quam accipientis, ac proinde melior' est: conditio possidentis,iuxta aliam iuris regulam:In pari delicto vel causa, potior est conditio possidetis, c. in pari de regauris in o. Sed recte addit N uarrus; nisi quando lex specialiter mandat. Nam tametsi de accςptis per simoniana realem, hoe est ubi ex pacto expressi' vel tacito interuenit res, lex 'sit spςcialis,m cide hoe,eodem titulo desimonia: nutila tamen est de receptis per simoniam mentalem: atque idcirco ad mentalem eadem poena produci' non debetie. M.der .iurat b. s. imo potius e -- presse iure contrarium cauetur,in dae. . Igitur, conquiescamus in his duabus rationibus a N uaris allatis, etiamsi plerisque ob nimiam earum

subtilitatem fortὸ minus satisfietum videri possitr4ς4 xunc in eos retorqumda est Iuliani Itali sen-'tentia:

307쪽

stituta sunt ratio reddit ole l. l. non omnium. 2Ost .de

legibus. Et ideo , addit ibidem Neratius in l. seq.

orationes eorum, quae constituuntur inquiri non opor

tet, alioquin multa ex iis quae certa sunt hubuertuntur. Vide si placet fusius Nauarrum in dict. cap. . t. de Simonia.

Vbi tamen meminisse oportet,debitorem qui usuras soluit,vel eius haeredem non admitti ad repetitionem usurarum s&ipse usuras exercu crit: unde opposita hae exceptione in iudicio iuste rem pellitur a iudice,donec ipse ante 'suras restituerit c. quiasivstra. I exi, de buris. ubi & haec ratio red- .ditur quod i fustra legis auxilium inuoeat,qui com- mittit in letem. Eadem utitur Triphonius ΙCtus

. in simili specie. vi auxilium. 38. infine.= dem

Subijeienda est hie altera quaestio; an res ex φ suris comparatae,sint debitorum, a quibus usurae extortae sunt,aut saltem iuro hypotheca illis obligata: λ -d autem non sint debitorum aut eorum haeredum, sed ipsius emptoris,probat passim ivt. Csi quis alteri NI alterius nomine. π textin insit ex ea.6. de rei vindicati ubi his verbis Gordianus Im p. Si ex ea pecunia, quam deposeueras is apud quem collocata fuerat ibi possiones eoisparauit 'psique tradita punt, tibi vel omnes tradi, - quodam ex his,compenseationis causa,ac inuito eo in te transfer

308쪽

possessore receptum est, o is ex peeunia assen. idominium rei emptae sibi adquiraticur non simiis . liter & in ereditore usurario Ut hine Dahomas lisa. 2.q. 78.m t.3.adsecundum. recte asseratiposses , .lsiones ex usuris comparatas,non esse eoru H quorum usurae sunt,sed illorum qui eas emerunt. Seis l

quod ad ij ii) illis oblisetas esse A quibus usura

sunt aceeptaedam excutietur. . . i

. Igitur hic quaeritur, an saltem res ex usulis eomparatae sint debitoribus hypothecae .iure obis ligatae Quod videtur ex iam dicta sententia D. Thomat. Idem asserit Glossa me.tuanos. extra. δεγμω. ubi hoc amplius contendit, quod omnia bona usurariorum sint tacite obligata. Q dc communis fuit antiquorum opinio , licet poste in riores ab ea communithr dissenserint teste Pa-

Vnde Hostiensis in d.e. tua nos.circame recte inquit, necessorem singularedi ,ad quem defuncti res etiam ex luerativa causa peruenerunt,con, ueniri non posse prQ. restitutione usurarum. Et quamuis Hostiensis non simpliciter hoc asserat, cum utatur his verbis, non Ῥιdeturteneri, tamen ita interpretatur sententiam eius Panormitanua. ibidem. Hoc praeterra adiiciens;quodquoad remi. η usuris comear tam alteri quasitam lucrati-

309쪽

uostulo, puta donationis pro usuris conueniri. mod is eseitate in fellia gendum est,non vi obligationis.

32.fh eertum petatur. dummodo soluend non sit usurarius,aut haeres ipsius,qui in primis tenes' tur. d. e. tua nos. ersupra hoc eodem ea. memisimi . Non obstat d. sententia D. Thomae & Glosyri quia utraque nititur textu in c. eum tu. . in sine exi. de Huris.m qu o nulla mentio hypothecae,sed tan- tummodo statuitur, ut possessiones, quae ex usurii comparatae sunt, vendantur, eo casu scilice quo alias seluendo non sunt usurarij, uti fit & in aliarum rerum executione. L a. diuo Pio. I s. is, enditione .de re iudicata.

310쪽

c. cautio uae intelligaturin ἀα2. ' - 7. Le. 2.etiam ad eodicillos porrigatur.

g. Quid, si qui eum testamenti tempore vuν-- manifestuis non essetfiapostrDemsipost testamentum factum surarim manifestus eaurionem praestet i o. censentur erasiae poenae in Nurarios eonstiturae, Crin primis de infamia. EI. Qi ritur de pomis iuris Ciuior, an eadem trans , ferri psint ad easus solo iure monteo Pr

x xDe poena publiea in ' Uurarios. 13- surarius eontractvi in totum vitietur. Q peribri eap. de restituendis usuris egimuno iam ad alias poenas ustirariorum digrediamur. Inter quas prima oceurrit excommunicatio in laicos, in clerieos suspensio ab ossicio & benefi- clo ecclesiastico. e praeterea.7. extra.de Pseris, non quidem ipse ure sed per sententiam iudicis ec- elesiastici: siquidem textus in Lelraeterea utatur his verbis, supendas, adpringas, quae factum iudi

cis requirunt,&quidem tale ut antequam ad exis communicationem deueniatur, trina moniti ' praennitti debeati iuxtae.siero. 8.extra desintentia extommunist. iqncto ciconstitutionem. Io. eodem

eis. mg. Suspensionem vero statim iudex potes infligere , cum ex decreto Onciiij Niceni iudex . possit usurarium clericum etiam priuare gradu .cclesiastico & a clero descere uxta textum in '. quoniam.

SEARCH

MENU NAVIGATION