Ludovici Caspari Valckenaeri diatribe de aristobulo judaeo ; philosopho peripatetico Alexandrino. Edidit, praefatus est, et Lectionem publicam Petri Wesselingii adjunxit Joannes Luzac

151쪽

etisse significat circa Ptolemaei Philadeli bi tempora: At Lib. I, p. 4ro Cori.

mentarios scripsisse ait et Iuisisse ad Ptolomaeum q- κτο ut: addit praeterea. non alium eSse atque eum , qui II. - ΛM. Cap. r. V. Io διδα in α Πυλ μάαυ-ρraeceptor Regis Ptolema ι; dicitur ; quae profecto consistero non possunt. Error itaedae aut Calami aut memoriae ast in priore Clemo tis Aleae. loco , quem et detexit I S. SCALIG. ad EUAE B. Chron. P . Isia..Λdjungit vir excellentissimus , consudisse praeterea Clementem duos Aristobulos; namque eum, cujus mentirieruiit Commentarii Macchabaici, longo alium et serioris esse aevi: Sed ea quidem censura nimia videtur. Alioquitur in Fragmento Aristobulus apud EusEB. Pruv. EMang. Lib. XIII, c. I a. Piso Iemaeum Plialomotora, 'ad quem Commentarios quoque eum allegasse vidimus. ex Clemente. Iam , si Praeceptor fuerit Ptolemaei Euergetae II, qui et Phinscon ah Distato ventro appellatus; si, inquam, hujus suerit doctor, aetas recte congruet e Begem enim Aegypti, Ptolemaeum Philometorem , excepit Ptolomaeus Physcon; atque hanc conciliandi Scriptores viam ingressus est excellenti Vir cruditione, H. GROTIus, in Not. ad eit. Hist. Macchab. locum. Itaque progredi ulterius non debuerat doctus Britannus HUMPH a. Ilo1, Y in Tommentario de Teatu O ira. Lib. I. C. IO, neque Pertendere. Aristobulum salso nomine citari a Clemente , Eusebio, et aliis; Fragmenta Aristobuli imposiorem esse sigmenta et saeculo post C. N. II. flagitiose conficta. Est Prosecto illud decretum nimis calidum et tὐmorarium. Satis ex dictis apparet, Aristodurum claeum, See ii Peripateticum, Vixisse in Aegypto eirca tempora Ptolemaei Philometoris et Physconis: Scripsit Saeriarum Lemminωγrctationem, πιώς νόμαν vitasti, nuncupatam EB SEB. Lib. VII. Pram. Epang. c. I. et inscripsit Regi Philomqtori, unde τὸ πρὸς πυλεμ ον συγγραμ apud eundem Eusebium et eo priorem Clementem Alexandrinum , quo illo

Commentario, uti ex Fragmentis animadvertimus, sectatus est allegoricum

explicandi genus, Philonique Iudaeo et aliis Pluribus iacem praeluxit, haud dubie ut Regi Aegyptio persuaderet, non esse Proprie, quae Libris Mosaicis

describuntur , accipienda , sed sub literarum tegmine excellentiora , sublimiora, alHita latere: praeterea contendit, Philosophorum Graecorum nobilissimos, Pythagoram, Platonem, Aristotelicos pleraque omnia ex Mosaicis Libris EMe mutuatos, Suisque Sectatoribus inculcasse; fontem proinde, unde Philosophia manaVit, Libros esse Mosis ; Graecos hac de causa Iudaeis plurimum debere.

Quia vero illi tam considenter positae opinioni pugnabat oratio Hebraea et aermo neque enim 'uiagoras, Plato, Aristoteles, Hebraica suerunt edocti, aut lectitarunt unquam opus fuit novo commento : adfirmat ante Graecam

152쪽

Interpretum, qui I xX. dicuntur, versionem, imo diu ante Magnum Alaxa drum, sacros Mosis Libros Graeco sermone suisse redditos ; Potuisse Praetoroa in Aegypto agen ea Plillosophos istos haec scripta lectitare et in usus

suos Vertero.

De Versione ista Librorum Mosis quid multa 3 Nemo Praoter Aristobulum ejus meminit ; et, si qui Ioemiitertiit , omnes ex liOc turbido sonte. Cu quoque hono ut labontibus annis nova interpretatio iustitueretur , si Pristinis. sacculis Graece legi potuissent Libri Mosis I orro in quorum tandem usum Veraio ista fuit inclioata Z Non profecto in usum Iudaeorum , quorum in Aegypto ante Alexandri M. tympora num rus admodum modicus erat: Increvit is domum tempori istis Ptoletnaei Lagidae, qui, caluis Hierosolymis, Iudaeorum Plurimos , Alexandriani dePortavit; auctus ampliorque s intus est post aetatem Anti lii Epiphanis, Iudaeos vexantis. in Palaestini, qua de re vide Dialriben de Lud. Archont. Cop. IV. Denique Graeei formonia usus, utique in Palaestina et in Aegupto, ante Magni Alexandri expeditiones. aut perexiguus aut nullus Latifundia enim Graeci se vionis victoriis Alexandri toto oriente idumum fuerunt prolata. Itaque commeritis Aristobuli relinquenda est versio ista, Alexandri Μάν imperio , ut ipse asseverat , multis, anuis prior L Idem vero in Eus En Lib. XIII. Prae . E ang. Ca p. I a. addit, Orpheum in Carmine, cui

Πάσι νόμ Qisio specimino manifesta interpolatoris fraus apparet: Additus enim integer versus est, et alterius PrinciPium mutatum eSt, Ut Sententiae novae rospouderet. - Significare Voluit, ex Lege Divina Mosaica sumta osse orΡΙuca ista, sontemque adeo omnis Graecae Sapientiae et Titeologiae inphicae esse Moseu ejusque Libros Legum ; profanos claudere aurium fores dehere, quod fugiant justorum Leges , cum tamen Lex divina omnibus sit posita. Illud ipsum firmare nititur in sequentibus, insertis Fragmento verbis, quae Orpheus rem daret. Sic Versu 8..

153쪽

. Πιελανς λόγος 'περὶ τουδε φαμει' Itaque intelligit per παλα- λογον Legem Mosaicalii: - sed longum sacerem, si omnia, quae tuterpolator turpi ausu miscuit, et pro ari lirio addidit, perse. qui vellem. Si comparatio instituitur inter Orphicuiti lioc Fragmentum , uti aervatuω nobis est a IUATINO MAnTTRE, cum eodem descripto apud Eus Ε-BIU Μ, ωs unicuique apparotiit. Sane , si Iustini Marti ris scri sua injuria temporum periissent', neque adeo Contendi haec potuissent Fragmenta, fraudis fortasse suspicio fuisset sacta , nec ejus tamen cubilia Potuissent detegi et nosci. Addamus tamen unum adhuc atque alterum. Apud Eusebium negat Personatus Orpheus , et recto Negat, Deum Oculis hominum posse conspici cognoscique suisse tamen propaginem quandam aldaeorum et unigenitam, quae agnoverit. Graeca ita se habent :T μη W- γῶ ς τίς φύλου mi is i Designat Abrariam- ex Chaldaoomin regione Progressum et Ilune addit fuisse peritum chirsus aStrorum sPhaeraeque coelestis: 'δεις γαρ εἰμ αποδεπορω1ς, et quae adduntur. Quam facem postquam sustulit Aristobulus. Paullatim insecuti Iudaei, Philo , Asmhusquc, Pur tendere eo Perurit, sidexalem scientiam , sphaericam coeli rationem , deberi Abrahamo et Hine AEgyptina, nicio alios edoctos suisse : Verum id , 5 prarum Scriptorum auctoritate minime nixum, Cotitudit repressitque docte Baccxen. in Historia Philosophica' Aliud fraudis accedat argumentum: De Mosct haee eodem in Fragmento :

'ra θεοθω νωμα--aiana δαλακα θεσμὸν. Quibus in versibus animadvertendum est vocabulum Moeris, quod de momerili nato F n. Vic Enus interpretatus fuit. Sed praestat legere Monos, naitis ex aquia , quo etiam modo editur ah Eschenbachio. 'Tδο- , ex aqua Natus, quemadmodum θεν - , Diis Prognatus, et θνταγε is mortalibus P reminati a NOPHOCL. Antig. v. 845. Graeci veteres aquam, υδος, υδωρ et 'dix/ro, ' unde υλerae et aliae flexiones: υδει φύρειν aqua miscem est apud

sis inico M. Facillime Iiterae Δ et A commutantur Ob quandam similitudinem Scribtionis. Sic in AEL 1 Aso do Anim. XII, e. 5. ράλων κορα debent esse I Hau puellae', quod Praeclare observavit RuTGAns Ius.

154쪽

LECTIO PUBLICA

Itaque ὐδο-, Moses , quasi ex myuis Natus et ex iisdem extractus: Praeterea notamus λυ in θαμὸν. Solent Graeci Interpretes Legis Divitiae tabulis πλα tae nominare': Hinc sormatum est it adeo θαμὸς duas Legis Diinnao eri las indicet. IlOMERus vocem sera Semel atque iterum usu Pavit, sed alia potestate et notione, in Od. Τ, v. ui . - κοὐ μυ-tae δωκα - καλὸν πορ δε . . Et dedi dia dicem mestem Pulcrum Fumumamquσ. Formatur INM Homericum ex δπλοοι-ους, ut ex H ο λιθα, ex πηλλ μαξIuli copia. Vitio πηλ υζειν et προπηλαύζειν proprie luto inquinars mulari, dein facili translatione injuria GFcors. Similis ratio in Og ξ. - Αtque laaec

de vocibus Obscurioribus. - Manifesto autem Versus indicant , Mosen eaeraqua quasi Mnicum dirinitus Leges accePluc, ct tabulis inscrtysias abias, propterea inde, quae de Deo Cognoscenda sunt , repeti oportere ; luno, , quoque qualem cultum Deo debeamus.' Haec autem non esse Orphei , qui, Cum Moses nasceretur , dudum natus erat , apertissimum est. Apparet ergo Daus; sed quis ejus architectus 3 Non desunt , qui An Isaeon ULUM PEr Paleticum insertorum versuum suisse fabrum decroverunt, in quibus EsCHEN-n Acilius in suo Digens, s e de Pocia Orνhicia, Ρ. Verum aegrius id tulit Io. ALa. F narcius Bibl. Graecae Lib III, C. II , p. 28 I. Sed Non videtur recte Eachenbachii sententiam Vir doctissimus percepisse . Neque enim ea illo ost opinione, Aristobulum totum illud, de quo disputamus, Fragmentum fixxisse, sed tantum illud interpolavisse, quo Begi Ptolemaeo Persuaderet, Orpheum Abraliamum, Mosen, et alia, quae Iudaeos spectant eorumque Religioriem , Irabuisse cognita. Egit hac ipsa de se Cu on Tuus in System. Inteli. Cap. IV. Sect. 37, adseripsitque isti loco plura Mos ΗΕ- Mius, ab Eschenbachii sententia minime aliena. Verum si amamus, videtur omnino dicendum, Aristobulum hujus fraudis, quam multi ρiam vocant, etsi ego impiam malim . non posse absolvi. Vidimus supra, EMe eum auctorem sabulae de antiquissima Librorum Mosaicorum versione, et negabimus eundem eodem in Commentario ad Regem Ptolemaeum potuisse aliam ira

dem strueres , et pari quidem consilio p Iudaei praeterea in Aegypto, quo

sacra sua alia opinatis obtruderent, ab ejusmodi artibus non abstinuerunt.

Sed, quod rem in clariissima luce ponit, et neglectum ab aliis fuit, vel indoaPp rebit, quod asseveraverit, Homerum et Hesiodum ex Libris Iudaeorum habuisse notitiam diei Sabbathi. Verba Aristobuli sunt: - αν δε

155쪽

sanetum: tum subiungit versum ex Naessedo, inta tria Homeri, quae in ejus

carminii iis nusquam reperiuntur, Fragmenta, tandem, ex Poeta Lino; tria Fi agmenta , quiuque versus, disparatos tamen et sejunctos. De Lino vide mus Priore loco: PAusAN. Lib. IX, c. 29. memorat nobis Linum Amphimari filium et Tianum Ismeni, Poetam utrumque; verum neutrius ulla fuisse Poemata, aut, si quae fuerint, ad Posteros non venisse , ait : De Linis tamen anceps est narratio, uti monitum a me ad DIOD. Si C. III, 66. Habet quoquo Lini aliquid ligatae orationis Dr OG. LAfin T. I, Sect. 4. Plures alios Liuivissus ex Libro δε Natura Miandi servavit Sron AEus Serm. V. p. 64. tum alios Serm. XCI, p. 70. Fuerint itaque hi versus Lini; sed spectarinino soptimum diem, in controversia est: Ultimus certe eo non pertinet, de Plane tis per coeli plagas oberrantibus agens: Duo reliqui videritur numenum ac plenarium inprimis celebrare. Philosophi veteras et Pythagorei praesertim numerum septenarium magias laudibus Ornabant, his appellantes, quin et Mineri ae titulo , quod generatius non sit neo generet. Vid. PHILO X. IVD- de Mun . missi a x. thi Tun ore. Maxa R. in Mathem. C. 46. et quavibi Is M. BELI I. nus. Sed hoc mittamus, quia ita dubio sunt et videamus. 'Potius Hesiodi versum , qui est O . et Dier. 77o

notemusquis nomamm aamel iterumque is, Poner m. o. v. 65 et 'LI. I, v. 8o4. -- κώ-kρὸν quibus Iocis, dictione ista, tempus antemeridianum indicatur. Μonet EqsTATuius ex PonPhyrio ante medium diem solitos Veteres fuisse victimisoporari; inde illud tempus tu, Poetae ; v. p. 698. ed. Rom. At illa significatio in versu Hesiodi locum non capit. Describit Poeta ex vetere supe stitione alios dies esse faustos, alios infaustos et inauspicatos. Vid. GRAE-viu Μ in Lectionibus. Memorat ergo mensis dies eosque faustos, novilunium quartum et septimum diem, tum octavum nonumque , utique non Septimanae diem septimum. Quo ipso apparet, versum in eam rem imprudenter

ab Aristobulo citari. Addit Poeta , septimum illum diem esse sese, ημαρ, quod Apullo isto die seratur ciatus ; proinde septimus mensis dies Saco Apollini est.' 'nomeri Fragmenta nee in L ades nec ita Odyssea reperiuntur.

Namua tamen, quod inedio loco positum conspicitur ab Aristobulo

156쪽

διαρ δεν, ι--πάλετο ararum . Speciosum illud est admodum , videturque ita nitere . die septimo absolue

fuisse omnia, adeoque sex dierum vatio Omnia, quaE sunt, cream oderi, idque memorasse Poetam Homerum, derivatum ex Uriptis Iudae irum. Sud est in Poetae Ohss. E. v. 26a. serme, ni Daus adfuisset, geminus: πτρο- γγ E , κά - - amari . Vocabulum unum mutatum est. Aristobuli numerus se timus Poetae quartumi sede evertit. Si dicas in Poeta suisse , uti citavit Aristobulus, ἔμμωatc. tueri opinionem non potes: addit enim Poena,

.Haee igitur Poetae verba clari imo sunt indicio , scriptum suisse, τ' r Quid iam dicemus de tanta similitudine , quae inter Fragmentum ab Aristobusi citatum et inter versum nomericum intercedit Poeta nou loquitust de rebus creatis, sed de rebus peractis in sistit , ad quam Ulysses deveneratis Equidem paene opinor, irati m Mc occessisses Aals To BuLI, et mulasse rasulto Pocta verba, quo Regi Aegyptio persuaderet, aePtimum diem et

gabbao quidem ab Homero sessae laudatum.