Michaelis Friderici Ledereri, ...De jure belli privati libri duo ex jure naturali, gentium, civili, canonico et saxonico deducti

발행: 1668년

분량: 550페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

gubernat ille proprio praeest ni perio, a D Eo immediate in ipsum d evoluto. Nec melis

oris farinae censenda ventosa non paucorum persuasio nudam Principi administrationem imperii di dispensationem concedens. e. perti quidem Reges, forte hodienum non deficiunt. qui teste Grotio aecn. II precarium omni tempore revocabile possidebant imperium quales Vandalorum Reges in Africa in Gothorum in Hispania fuere. Sed decepti quam plures speciosa hac Reipubl: popularis facie regio eam applicarunt statui: Imperantem in utrisq; ab obtempe rantibus constitutum deprehendentes Astvero, illudit ita sentientibus principis per sona, sub fallaci magis ratus conceptu: ignorantia hae non minimos in judicio civili pariente difficultates. Reges equidem ita re

gentes nomine tantum tales, reapse non,

Misi Magistratus quippe, quod actus illorum irritari facile possint ab his, qui revocabilem

illam dederunt potestatem. Interea a vero aberrantem, velim, judices, quisquis, Principes Rerum public earum administratori, bus, aut Curatoribus adaequat: nisi forte formam Reipublicum administratione ipsius absurde malis confundere. . Omnis certe rei alienae suscipies administrationem prin,

202쪽

cipali suo ad rationem gestionis reddendam obstrictus est Et Princeps quidem DEO, cui subjectus, a quo caelitus constitutus , rationem Imperii gubernati daturus Ne epo,. pulo tamen, nec populi vicena repraesentanistibus, mere passive, ut ante firmatum, se habentibus, ad quicquam, qua Imperii rationem est obligatusci cum a neutris eidem sit praefectus imperio, Diversitatem tandem Obligationis inter Principem subditos inatervenientis principium petere assero. Nono

dum sane probatum dedere vulgo subblandientes, di sibivi obligationis vinculum imis. proba Imperantis vita. Subtiliores videt volunt ita statuentes illis, qui Principem male imperantem exuere Principis personam contendunt sed quam ficulneis utrorumq3 persuasio nitatur fundamentis, ante allata

salis probasse confido. VII. De caetero intelligenda hact enus diacta de resistentia facta Tyranno ab integra

universitate, aut uno vel pluribus nomine niversitatis. Quid vero, si Princeps, sive Prannice imperet, sive non aliquem desecto praesentissimo aggrediatur vitae periculo, a

deo, ut, si invasus se non defendat, ipsi sit pereundum' De eo sane casu, an Prineipem supposuis terminis praedictis trucidare liceata

203쪽

ceat agitata egregie quaestio inter Mora Diri Doctore'. Negat eam Domin moto de I. σybbs θ' ari, I. Etenim, innuit si aegressoresset Rex vel Dux vel alia persona, quae valde esset Reipulvo necessaria invasus autem esset errana vitis,cujus vita ad bonum commune nihil referret Prose t) crediderim, tunc in vaseum charitate cogi, ut lethum potiusserat,quam alter,in.

concedendo soli sententiam, eo tamen tantum eventu, quo ei interitu Principis sequeretur magnum Rei pubi damnum, ut bella civilia propter successionem oborta c: A ridet in praesenti addubitatione Soti opinio,&quidem non tantum ex charitatis, qua ipse imotus, dii tu, quae juxta Hug. Grol. de I,

P.lib. Z.c. l. n. Ut meo unius bono mul

torum admodum bonum praeseram, monet scepe imperat interdum : sed auisto insuper eminentioris obligationis vinculo, ex pote

sate caelitus Principi concessa, descendente, cu uavis ore resistentia adversu. Principem

204쪽

PRIVATI. 169penitus denegata Sicut enim civili potestati in nosin nostra eminentius quoddam jus caelitus concessum; ita ,s jus etiam ipsi resistendi subditis concederetur, societas communis in dissociatam saepenumero degeneraret ob αρχεῖ illa certe unius caedes toti Reipublestantam allatura ruinam, ut satius longe, io. no publico salutarius judicandum, privatum hominem malo assici, quam omnes publico. Quilibet quidem sui causa Rempubi salvam optat c florentem non tamen sui tantum, sed taliorum, ceu corporis universi maxime , Cum quodlibet ingulare plus naturaliter diligat bonum speciei, quam bonum proximum: partes plus diligant totum, quam se ipsas, quia ad totum ordinantur ut ex philosopho disserit Fortun Garc adlis. J. I. n. 3I, Eo magis porro summo gaudentis imperio iecuritas munienda; quo majoribus ea exposita periculis. Nec quicquam me movent Vas quia, Bacho vitin aliorum argumenta quod ea erudite confutata reperii ab Hug. Grol. IVlII. Estne autem praefata immunitas reliquis quoq; Magistratibus tribuendi Haesito assirmativa obtinere quidem interdum resistentiam moralem, nec teneri perpetuo

subditis ad obsequia imperanti by praestanda, L 3 facile

205쪽

facile dederim: utpote, si certum sit,&luc ἶentissime appareat, Magistratum injuste. contra leges procedere, aut praejudicium exande ortum appellationis remedio sit irreparabile, ut si alique injuste torqueri manda'exit Lyy c de Decur lib. Ioo er . C dejure si ei lib. io g. C. de Metat. idem: tib Ia DP

n o. sed nulla motus ratione, praeter Glos auctoritatem; quam tamen textu destitutam tanti non aestima verim. Quod si igitur Magi stratui, injustein contra legis tenorem, aut superiorum voluntatem agenti, resistere licet multo magis eundem, alium insontempxtrema invadentem violentia, cum plius quoq; internecione, in vaso repellere licebit. Praeterquam enim , quod vitiosa a summa potestate ad Magistratum ducatur sequela, nec eadem protinus instrumento, quae prino cipali, sanctitas asserenda insuper accedit, tantum occisione Magistratus Reipubl: non inferri damnum, quantum truculenta Principis internecione. Sedd rationes pro summae potestatis incolumitate militates in Magistratibus cessare, eas perlustranti confestim constabit Nec attendendus e re

206쪽

Magistratui a subditis devota obedientia exhibenda quod ille toties cesset, quoties ipse ossicii sui limites excedat, privati personam induat. Nec j; enim absolutam, sed limitatam , legibus positivis ac principum sancitis adstrictam possidet potestatem. Unde Paulus in Di o de R. J. aestuma judice iu-

ruit quod ad cium ejus non pertinet, rarum non est. Propius accedit Ulpianus in L Ja πdemiure quid igitur ait, per juriam iecerit Massistratui, vel quasi privatus vel ducia su .gistratus Uurtaru potes conveniri. Et ea proopter non excusandum, qui jussu Iudicis atrocius quid commisit , recte tradit Philipp. Matth. adl 6. a. de R. I. n. F. Sed antum de civili potestate..

CAPUT IV.

Ante Respublu epto Pa heri a Parentilis trisum e us Filis inpasi hisce etiamne 1 competebare cum forum caeriniost eas quos pudnon re erepo in 'm stos populos a V. Deciditur ea. tresfam eandem VI Refutantur fundamen-

ret nuerunt lemi ta Dissentientium.

nentiam. VIL Miato magis discipuli II Postquam pero parem in silaepericulo contes ea nimis abusi, sit ut Praeceptoriis juste leto sunt ori reDiere poterunt, Fati. VIII ludquam plurimas IV. Apetu quisessio, an si V genteo ut 3 Roma- ηυ

207쪽

nos Maritis in tiae rex ordiportiumores competiit in tere poterat sitae N necis, postea X. Marito insadenti tix- autem modica tan or in sitae periculo

tum castigatio constituta I e reis M. Marito eam excedente sistit.

Trie parentibus non minus dissicilis exurgit

quaestio, illi filii sub praedicto mjutiar

&extremi vitae periculi imminentis invasionis casu uste resistere possint, si aliter vio. lentia proxime inferenda repelli non possit, parentem offendentem ipsis oecidere liceati Altius hicin remotius jus patriae potestatis, saltem qua nostra materiae attingit metas, repetere placet; quod illud pro diversitate status temporis, e diversimode mutatum deprehendam Eo sane tempore, quo Respubl: nondum ceptae hominibus in tam ampla societatis forma nondum coadunatis, Patrifam: in suos ex familia jus vitae necis veproprium erat, culus vigore ipse propria auctoritate de capite ionis liberorum cogno scere poterat. Nec potuisset ratio familiis arum extra Rempubi spectatarum secuseonsistere ac incolumis servari, quod praesens nondum Majestas humana, quae dirigeret potestates patrumsam ad concordiam utilitatem, omnes in civili illa consociatione concernentem .potestatis equidem patriae min

208쪽

cunabula a Protoplastorum lapsu petenda dum in poenam feloniae in DEUM ab ipsis conamillae Eva danai subjecta potetiati moderamini. Sicut igitur potestas marito in uxorem concessa; ita mediante ea Pater in liberos parale jus adeptus. Quocirca, sive uxor, sive liberi delicto se obstrinxerint, neutri in famil a detrimentum impanes dimittendi, sed debito a Patresam coercendi supplicio.

II. Et licet Rebuspubi ceptis Princeps.ee Director Gubernator illarum, omnes potestates Patri iam ante proprias eminentiori quodam modo suas fecerit, de dirigendi eas ac temperandi juxta publici boni tenorem potestatem sibi soli appropriaverit mug. Grol. B. ET P. lib. I. c. .n Penes quamplurimos tamen populos etiam

post constitutas Respubi Patresfain. rigoro insum jus patriae potestatis salvum & illibatum aps quoq; principum voluntate retinuisi

historiarum monumentis hucusq; compro-

batum De Gallis antiquioribus testatur Julius Caesar de best Gad. lib. b. viros in uxores, sicuti in liberos vitae necisq; habuisse pote statem. Apud Persas quoq; .superioris Asiae populos, ut&Celtas parentes illo patriar

209쪽

174 DEJu RE BELLI

triae potestatis rigore usos, tradit Iohann:

nienses insuper filios suos Saturno inmola in se auctor est lato in Minoe, quem morem a Phoenicibus generis auctoribus, Palaestianis, quibus familiare antiqvitus Olcia m. molare liberos, eos accepisse conjicit Georgius Acacius Enenhelius Baromolien eccius eruct de risit parent. 2 liberor ea. n. In Romana tandem Repubi Patribus tam a Primo ipsus adornatore Romulo instos liberos expresse concessam potestatem in carcerem detrudendi, flagris caedendi, vinctum ad rustica opera ablegandi, tandem' occidendi, utut filius Rei pubi praefuerit, aut Magistratus dignitate eminuerit, misie prae reliquis attestatur Dionys Halicarnas . antiquit. Roman ib. a. &passim alii Nec abrogatam illam Romuli sanctionem, sive a su

cessoribus ipsius , sive in statu populari vel rege XII. Tabul. vel ulla deniq; alia civili dispositione varia abunde firmant exempla quae ex Livio, Plinio,salustio, Quintiliano, Gellio,Halycarnasse aliisq; congesta videre licet apud Iosiam Bodin. de RepublIib. t. c.

. Enenlelium De Ln.a Neq; tamen injustum censendum Romulejum hoc sancitum,

210쪽

3. de patr. potesse in contrarium disputet, quonia in saluti Rei pubi Romanae latui inde nequicquam decedere poterat, an deli. icta liberorum ab ipso Rege, ejusq; ministris, an a Patresam ex illius consensu fuissent punita, modo Parentes ex injusto illa pote-hate non fuissent abusi fervor . Neq; enim crediderim , temeres sine causa pro arbitrio occidendi potestatem a Romulo Parentibus datam sed potius, ut ante caepta Respubi Patribustam non nisi ex delicto capi tali in caput liberorum noxium animadvertendi us erat, ita nec in alium sensum Rosmul eja lex detorquenda. n. Joh. Strauch. Assert. tb.r . in in imo, quo minus Llator illam animadvertendi potestatem parentibus adimeret, moveri vel eo potuit, quod affectus paternus cinnata οργxi Omnem prae cludat suspicionem,parentes eo saevitiae proingredi posse, ut sine causa justa sussciente liberos insontes sint occisuri. Conducere interim hunc rigorem, verissim ratus continendam reverentiam di ossicium liberorum in parentes, de ad coercendam impie. tatem, inquam juvenes ex levitate cietatis. imbecillitate facile prolabi possent petris

SEARCH

MENU NAVIGATION