장음표시 사용
171쪽
tum, ex natu tali tantum affectu pro mynare, ne actibus uris naturae propriis accensen
dam, falsissim una, ob superius dicta, dixe
III. mee eaptiosa verbi permissionis acoceptatio detorquenda temere insensum C torum Ronianorum menti haud satis congruum. Praeterquam enim, quod dictio per-nlitteret, attes ante Iohann. Calvin. id sub vocepermittere, la probante excan. Io.
dist. so interdum 'aequi polleat voci praecipe ore, Cli Romani insuper ad forum exterius, qua actus impunitatem, ut plurimum respeDerunt.' Quoties autem fori interioris ratio ab ipsis habita, alia omnino phrasi dei loquendi diomate , tantae interpretandi libertati non exposito, usi. Florentinus in saepe citata fis de I. FI jure eos fecisse censet, qui ob tutelam corporis sui vim atque injuriam propulsaverint. Haberent tamen, quod , reponere ut forte, non jus naturale, sed civile ICto intellectum nisi unanimis Interpretum sententia contra Glosiae interpretationem,& subjecta simul a cognatione na- turali desumta ratio secundum superius alis lata diversum probaret. Sed & firmatam hanc Florentini sententiam satis, opinor,
Cassii auctoritate, jus illud, quo vim vi repellere
172쪽
Pellere licet, natura comparatum esse , idq;cXe apparere, quod arma armis repellere liceat, afferentis Usus itidem Cassius voce licere sua non destituta ambiguitate praeserintim, quod eo vocabulo cii quandoque deincorentur aetus, qui licet justi non sint, nec expietatis regulis expediri possint, in foro tamen exteriori non censentur puni biles. Hug. Groi deI B eri lib. , e. q. r. Et eo forte illudiauli in i r q. pr. GR. J. applica ri poterit non omne, quod licet, honestum II. Sub illo tamen vocis licere conceptu Cassianam nolim interpretari mentem potius tiro pulsationis licentia actum ex omni parte rectumae justum denotari dixerim. Nea ipsi Grotio ea acceptatio incognita, nec di fessii rus quoque eam, quisquis ante adducta aequo subduxerit judicio cum alias verba ICti in fortiorem partem sint explicanda,
nec ad nudam actus impunitatem, dissua. dente contextu, emere trahenda. Deinceps, non sine absurda inconvenientia, quamvis,&levidensem ostensionem cum invasione, eeu remaxime ardua, vitae periculum intendente, confundunt quippe non illam, sed hanc, Mefensionis, cum invasoris interis necione peractae , justitiam producere, omnium recte sentientium ealculo compro-
173쪽
batum Pulsatus, aut alapa inflicta laesus saepromta habet remedia, injuriam illatam ulciscendi; quae in periculi extremitate consti
IV. . Tandem' Couarruvias a hostra non adeo alienus fuisset sententia , modo textus, ine ir. XXIII q. s. de ἀντοχειροα.& eo , qui in persecutionibus propria manu sibi necem intulit, agentis sensum satis percipere voluisset. Dn Georg. Adam Struve de vindict.privat e . aph. r. n. I. Illa quidem charitate Covarruvias aer . nand Va'. ita'. controvcrs lib. r. n. mri cum tota fere Scholasticorum caterva seducti, ea saepe numero opera sub pietatis colore actionum licitarum classi inserunt, quae tamen, penitius introspecta, exterminanda omnino forent. Satis potius , ordinaranieliaritatam, propriam conservationem alterius dilectioni&saluti anteferendam,sva dere , in superioribus dictum Charitatis quoque opera, contra ipsam vocis αειαν, 'deo non sunt extendenda, ut ipsam offendant justitiam in legem de simpliciter non
'ccidendo generalem cordi humano implantatam. Nec minus cerebrina illa charitas, stante Dissentientium sententia, homini vitae suae tribueret dominium atque arbitrium cum tamen illius custodia tantum &
174쪽
R IN A VI. 39 cura a DEO ipsi sit de mandata Hinc pie satis Glossa ad F. 3. In iit depub iudic Anima non in hominis sed in Dei poteriat consistit. IMon potest igitur homo plus juris in vitam suam in alterum transferre, quam sibi ipsi
jure competit, L . . de R. I. Nec ulterius officit, posse quemvis favori suo&juri renunciare, volentique non fieri injuriam quoniam praesentes regulae eo tantum procedunt casu, quo quis illud, cui voluntate sua re nunciare intendit, in sua habet potestate Marbitrio Vitae autem Talutis propriae, proprio cujusvis dominio exemtae, renunciatio non tantum justitiae, omni repugnat honestati, sed Mis immemor plane ordinatae charitati sin impositae vitae suae custodiae, qui, ut male feriati hominis vitae parceret, se insontem occidi potius permittit,
quam gladio, omni jure sibi concessis, legitimo uteretur modo Romani certe legali sanctione, hoc volantatis humanae arbitrium circa corporis statusque conservatio. ne in jamdudum circumscripserunt, sub poena Legis Corneliae prohibentes, ne quis in sui ipsius castrationem, vulnerationem, aut atrocioris injuriae illationem, multo minus vitae propriae amissionem contentiret, L .f- η , ad L. Cornel de Sicar LI'. C. delibeνaL
175쪽
caus Allubescit igitur , quam firmiter concludere, per injustam invasionem periculo subjectum, quod sine invadentis nece effuge, re nequit, ex praescripto praecepto juris Da mturae bellum privatum suscipere&aggresso rem non minus occidere posse, quam de
V. Caeterum, ex eo, quo defensio, extrema nixa necessitate, juris censetur naturalis, sponte fluit, quanta potestas Reipubl. Gubernatori circa eam de jure competat Philippus Decius adl. 3. π de . oeyn. . alii ab eo citati defensionem ex causa a summo Pontificein principe tolli post e,as erunt.Sed vero, non facile ausim, summam in his terris potestatem possidenti eam transscribere facultatem is alias in noeentium caedes
permitti a Principe, improbis hominibus gladium quasi in manus ad profundendum insontem sanguinem porrigi posse, es et asseverandum. Certe, ut actus uris naturae omni mutatione exemti cita nee defensio, ejusdem quippe conditionis, constitutione Principis ac placito tolli poterit. De citatione non vulgaris quaestio a Doctoribus huc usque nota, an Princeps eam tollere, aut remittere possit plerisque negativa arridet, fundata satis inclem Pastoralis a nec ob aliam
176쪽
liam rationem, quam quod ad justitiae ministerium Minnocentis defensionem sit ne is nessaria. Facile enim alias fieri posset, ut Reus processu ab executione inchoato inauditus, absens& non citatus injuste condemnetur,
qui tamen, si citatus fuisset, legitimae defensionis opponere potuisset exceptionem, cuinius vigore intempestivam declinasset con
c. d. n. . Hyeron Treuit vocis diss. .ihIoli Paptista Asinius pract. auri 3 7. c. . n. r. Jacob. Menoch. de arb. Dd caus lib. I. q. II. o. Andr Gail de P. P. lib., c. . n. q. sinu vald Hillig. Done d eisuc lib. aJ. c. a. sit. Henric Zoes. comm addis de injiuvo e. EI. D n. Georg. Adam Struve Synt m. Juris-prud exercit.I. th. o. EX eodem fundamento nec appellatio non qua civiles solennitates, sed pro ea tantum parte, qua necessa tia ad justitiae administrationem, monerat tpriniae instantiae sententia, tolli quavis sanctione civili poterit Covarruv. d. L Henric.
Zoes omm. ad Digessit de appellat recip. vel non n. I . a Od si igitur ea de sensio, quae nudam bonorum ut plurimum con Cernit servationem, civilis potestatis tolli nequit r. bitrio quanto magis illa, quae vitae tuetur incolumitatem, principali abrogatione exemta
177쪽
emta erit censenda. Claud deseyseli. ad 3. de Τ σ3. n. δ. Francischin Curi adcl. 3.n.ν Prosper Farinae. prsici crim P. U. lay mra versamplia quarto Osuuald Hillig. DoneLenuel. lib. II. c. sit. D. Fernand Va' quae illustr. lib. I. c. 8. n. a. Matth. Berlich. conclus pract. p. 4 concl. a. n. st. VI. Multo minus igitur statuto, ceu locali saltem jure , aut consuetudine tolli deis sensionis necessariae licentia poterit cum alias statuta contra tenorem uris naturae Gentium condi nequeant. Claud. de Seysello En . Ludovic Gilhausenaris,. .erisu.
de consit. Princip. n. 3 . Nec possum sententiae Salyceti adli. C. de noxaLact. QVincenti Caro ccii decisso. n. r. subscribere, quod statutum, quo cautum, ut, si quis occiderit hominem, puniatur tali poena, comprehendat etiam eum, qui occidit ad ne desissariam defensionem Statuta enim, in causis
maxime poenalibus in odiosis stricte sunt
interpretenda. Joann. Crottus ad y deI.σn Iύδ. Matth Berlicii conclus practi p. r. cone II. n. M. Ben CarpZ libis res'. p. n. o. Caedes vero ex necessaria des sione peracta
homicidii nomine non est dedecoranda,&proinde nec poenae illius iubjicienda. Acceo
178쪽
PRIVATI. 343 Hii insuper, statuta ita esse intelligenda, ut
quam minimum laedant us commune, nec aequi attrepugnent. Marc. Anton de Amaistis decis. s. I3. Certum autem, jure cominmuni impunem plane invasum, quoties in extremo constitutus periculo invadentem interfecerit; aequitati quoque insigniter conistrariaretur, occidentem ad sui defensionem, omni alioquin jure concessam , homicidii supplicio puniri. tu autem Princeps lea gali dispositione defensionem in totum totalere nequeat, limitare tamen d determinare eam ad normam honestatis&publicae utilitatis potest 3 quod ea determinatio non tangat defensionis immutabilitatem, sed fiat juxta aut praeter, non contra eam .PotestPrin/ceps inquit Ioann. Crottus ad ρ. de .cs I. n. l.vetabuistatuere contra jω divinum qua/le etiam naturale, cujus defensio non in to
tum idi derogania, ediltadlimitando eraestim
guendo ex causa. Praeprimis autem nostra
defensio,& ob eam belli privati susceptatio, rigo rosam civilis sanctionis exegit circumscriptionem, dum odiosam cepe numero interdictam severe vindictam suavissimae defensionis larva obduci de die in diem ae in umbrari deprehendimus. Ne itaque res natura illicita sub fallaci defensionis colore humano
179쪽
liumano illudat ingenio, aut peruersorum ante hominum malitia, ad viam scelerum, quam semel ingressi, ulterius conterendam orcanis quasi stimulis agatur subinde acri n. flammetur ea propter laudandi maxime Romani Liatores, quod certis quasi limiti-hus defensionis licentia circumscripserint, quos vel tantillum transiliens non habebit,
quo de dulcissimo belli privati privilegio sibi gratulari valeret. Sed de eo infra disseren idie ommodior speratur occasio.
VII. Animus jam est,juri Gentithm operam admovere, cui Florentinus in i junct. S. D. s. est a. de . re I nostram assignat desensionem Ast enim, cum jus Gentium sit posterius jure naturali , cujus tamen defensio unanimi omnium consensu perhibetur, scrupulus Interpretibus concitatus, qua ratione ea uri Gentium a Florentino , qua
suam originem, adscribi potuerit Philippus Decius ad i. s. de Is J. n. i. &Joann. Coras. ad L n. s. discrimen, inter propulsare vim simpliciter, tropulsare vim atque inju
etiam simul constituunt, seu, ut Angelus A. retin ad eod. g. vidit, inter vim&injuriam violentamci priori respectu defensionem juris naturalis actuum lassi insesentes, quod o brutis sub eo conceptu ea luxta re-
180쪽
sponsum Ulpiani init. .ri. π.s quadruplav. secus. Se sit communis; posteriori vero uti Gentium eam assignantes, quod injuria sup ponit subjectum ratione praeditum, qua bru, ta destituta. Sed recte improbat hanc distini. Etionem cum Bartolo Claudius de Seyselloaa Ly. deIMy. n. i. re P. quoniam ea alia tenta sequeretur, solam vim injuriolam jure
propulsari interdicta sic omni defensione Contra furiosum , mente captum simile invasores , injuriam proprie sic dictam obturbatum rationis exercitium committere non valentes; quod tamen, ob inferius dicenda, mihi vix admittendum videtur. Propterea tamen nec Barioli nec Claudii de Seysello d. l. attentatam concillandi rationem,
qua ipsi defensionem simplicem uris naturae, moderatam vero juris Gentium faciunt, omni exemtam dubio, nolim censere. Nisi enim defensio moderata, i. e. violentiae offensioni factae proportionata fuerit, absit, eam jure naturae licitam asserere Fortun. Garc. ad a. s. de Τ. q. Adducenda porro Julii Pacii ἐναντιω p. cent. I qa di stinctio inter propulsationem injuriae, Tui defensionem ejusque, quod nociturum viridetur, declinationem, ceu inter speciemin