장음표시 사용
221쪽
Maritis in uar rex or orietumores competiit us tere poterat: sitas necis, postea x Marito insadenti m. autem modica tan or in itae periculo
tum castigatio constituta I id re- M. Marito eam excedente sistit.
De parentibus non minus dissicilis exurgit quaestio, an illis filii sub praedicto in juitae&extremi vitae periculi imminentis invasionis casu uste resistere possint, si aliter vio. lentia proxime inferenda repelli non possit, parentem offendentem ipsis occidere liceati Altius lucin remotius jus patriae potestatis, saltem qua nostrae materiae attingit metas, repetere placet; quod illud pro diversitate status temporis e diversimode mutatum deprehendam Eo sane tempore, quo Respubl: nondum ceptae hominibus in tam ampla b-cietatis forma nondum coadunatis, Patrifam: in suos ex familia jus vitae necis veproprium erat, culus vigore ipse propria auctoritate de capite ionis liberorum cogno scere poterat. Nec potuis et ratio familiarum extra Rempubi spectatarum secus consistere ac incolumis servari, quod praesens nondum Maiest as humana, quae dirige re potestates patrumfam ad concordiam utilitatem,omnes in civili illa consociatione concernentem Potestatis equidem patriae in.
222쪽
' I. IJφcunabula a Protoplastorum lapsu petenda dum in poenam feloniae in DEUM ab ipsis commiliae Eva Adam subjecta pote ilati moderamini. Sicut igitur potestas marito in uxorem concessa; ita mediante ea Pater in liberos parale jus adeptus. Quocirca, sive uxor, sive liberi delicto se obstrinxerint, neutri in famibae detrimentum impnnes dimittendi, sed debito a Patren in coercendi supplicio. II. Et licet Rebuspubi ceptis Princeps.ee Director Gubernator illarum,omnes potestates Patri iam ante proprias eminentiori quodam modo suas fecerit,d dirigendi eas ac temperandi juxta publici bo/ni tenorem potestatem sibi soli appropria verit mug. Grol. deI. B. . lib. I. Penes quamplurimos tamen populos etiam post constitutas Respubi Patresfam. rigoro 'sum jus patriae potestatis salvum4 illibatum apsa quoq; Principum voluntate retinuisi
historiarum monumentis hucusq; comprobatum De Gallis antiquioribus testatur Julius Caesar de best Gad. lib. b. viros in uxores, sicuti in liberos vitae necis , habuisse potestatem. Apud Persas quoq; .superioris Asiae populos, ut&Celtas parentes illo patriar
223쪽
3. de pat= potesse in contrarium disputet, quoniam saluti Rei pubi Romanae latui inde nequicquam decedere poterat, an deli
icta libero iam ab ipso Rege, ejusq; ministris,
an a Patresam ex illius consensu fuissent punita, modo Parentes ex injusto illa pote-hate non fuissent abusi fervori . Neq; enim crediderim , temeres sine causa pro arbitrio occidendi potestatem a Romulo Parentibus datam sed potius, ut ante caepta Respubi Patribustam non nisi ex delii ho ea pitali in caput liberorum noxium animadvertendi us erat, ita nec in alium sensum Romuleja lex detorquenda. n. Ioli. Strauch. dissert. ab. r. . Quinimo, quo minus Llator illam animadvertendi potestatem parentibus adimeret, moveri vel eo potuit, quod actfeetus paternus cinnata οργxi Omnem prae cludat suspicio em,parentes eo saevitiae proingredi posse, ut sine causa justa sussciente liberos insontes sint occisurii Conducere inisterim hunc rigorem, verissim ratus , ad contin4ndam reverentiam di ossicium liberorum in parentes,& ad iroercendam impie. tatem, inquam juvenes ex levitate cietatis imbecillitate facile prolabi possent. Petta
224쪽
III. Sed vero, uti alias abusus cuivis rei tantum conciliat odium, eamq; ita iiivertit, ut ex numero .classe rerum licitarum ea- propter merito expellatur ita nec minus Parentes jus vitae necisa Romulo concessum, in insontes saepenumero , aut ex causa non satis praegnante exercentes illa uste orbati eminentia Nec quicquam interest , sive illam patriae potestatis acerbitatem lege scripta, sive consuetudine abrogatam dixerim. Certum quidem tempore Hadriani Imperatoris viguisse adhuc antiqvam patriae potestatis duritiem, quod ex casus in L .im de L. Pompei de Parriciae propositi decisio, nis ratione, qua pater filium latrotiis magis
quam patris jure 'terfecisse perhibetur, id ipsum satis colligere liceat. Certum tamendi id, eam tempore Domitii Ulpiani Alexan. dri Severi Imperatoris consiliarii, sacro. rum scriniorum Magistri antiqvatam suisse.
Inauditum, inquit in L a.; ad L. Cornest de Sicare pium pater occidere non potest sed accusare eum apud praeferitum praesidem p provincia debet. Paternae tamen auctoritatis ratio dc Alexandra i mpore non penitus usq; deq; habita quoties potius molliora castigatione acriori rem dio ad coercendam filii contumaciam opus uit, toties Praeses provinciae ia
225쪽
PRIvATI. I77 in sententia dicenda Patris voluntatem sem avi tenebatur, ex rescripto ipsius Alexandri in L C depatria pote te Mollius tandem seculum liberi sub Constantini imperio
adepti,dum eo duriore tri animadvertendi in ipsos potestatem parentibus ademptam fuisse, ex particula olim in Luit. C. ae patrestoe I usurpata de facili inferri potest. Nec minus confirmata in posterum cepta Romanorum lenitudo Valentinianio Valentis Imperatorum rescripto in cimic C de emen dat e propinquor quo moderata quaedam castigatio in liberos parentibus reli ista,&, si facti atrocitas ornesticae emendationis jus excedat Iudicum decisioni poena illius submittenda. Jacob. Cuja C. olser lib. .c. N. 6 lib. o. c. II. Neq; poterant non illo tempore Romani eo mitiores ad mo. ratem consuetudinem proniores fieri quo magis Graecorum qui omnem filiorum castigationem non ad peccari gravitatem, sed paternam referebant charitatem
disciplinis & legibus durities, ipsorum mentibus antiquiori licentia impressa , expulsa
quotidie; convalescente vicissim omni morum innocentia. Anton. Pere Z in Fraelect ad unis. c. de emendat propinquor. Nondum itaq; depreliendere licuit, quo percitus
226쪽
spiritu Iohann. Bod in de Republib. r. e. . ius vitae necis patribus in liberos ademptum restitui oportere,idq; tum divina, tum naturae lege, omnium antiquissima, ubente, censuit. Interim, ut refellendo huic Bodini voto multis immorer, propositi non admittit ratio Suffciat Lectorem cupidum ad Georg. Acac Enenhelium de privileg. parant. Gliber. c. r. n. s. remisisse Ipsos deniq; ermanorum mores candida ponderaturus mente ingenue fatebitur, eos non demum mansuetis Romanorum posteriorum natoribus ad hodiernam in castigandis liberis pediductos moderationem potius, si non aliud suppetat,vel id laudi eorum ducet, quod esse Cornelio Tacito de Morib Germanor αις numerum liberorum mire, aut qpemqvam ex agnatis necare apud antiqvos flagitium habebatur Germanos, bonis moribus penes eos piis valentibin,qνam alibi boni legibM. Quicquid jam eorum hodierno sit seculo, satis est, eam castigationem parentibus in liberos relictam, quae pietatis plus quam acerbitatis contineat Ad coercendam tamen liberorum immorigerorum vernilitatem permis. sam Parentibus eos ergastulis includendi li
227쪽
IV. me coetero, dicta vel eum ob finem adducta, ut, quo magis imperium paternum civilibus coarctatum sancitis, eo graviorem exurgere quaestionem , monstrarem Num Parentibus modum castigandi praescriptum ita excedentibus, ut liberi imminens vitae periculum non nisi parricidali cede evitare
possint, hi ipsi jure resistere possint Consu nodere hic,quotquot legem s. de . er fere
anterpretati, aut illius fulcimento data occasione usi, animadverto, castigationem Parentibus permissam, cum illicita de interdiacia legibus violentia. Myod si enim paren' te limites concessae emendationis observarint rite, largior facile, tam ob filialem re . verentiam, quam,quod justae offensioni inju- sa opponatur defensio peccare liberos, sed paenis assiciendos esse eo casu Genitoribus resistentes Neq; enim ex odio vel malevolentia ea utplurimum oritur castigatio, sed ex affectu paterno, it Parentes liberorum suorum vitam minus moratam emendent, viam ad virtutum euitum, ac pletatis praecipue ciebitae subjectionis studi, vinciis monstrent, premendamq; assidue fi- , deliter inculcent. V. l. 3. g. D. L.
t roth Quod si autem verbis coerceri illorum
228쪽
protervia nequeat, verberibus opus sit, i ponte sua fluit, denegatam liberis resistet tiam oblustam, quae facta imodo eo dedecoranda nomine offensionem. Sed vero, major latet dis visitionis dissicultas , si filius a patre vi praesente invasus in illud perductus periculun , ut unius vita alterutrius productura necem. Durissima potius filio perferenda censet Fri de r. Balduin cascon . lib. cam gr. De morte quidem excepta, quam quod mortem inferat ei, a quo vitam accepit. Neq; enim arctissimum illud ne- celsitudinis vinculum, quod inter Patrem filium intercedit, violenta protinus ruptum videtur invasione: honor insuper Pateritibus debitus non inopere tantum verbo, sed I in patientia consistere perhibetur. Unde Cicero ibi orat. pro Sexto Roscio AmerinoSAvultu, inquit, quodpraeclare a sapientibus Pici.
tu IVDia itur pietas quo supplicium Latiae
acre reperietur in eum, vi mortem obtulit parenti, ro quo Asum mori,si respostularet,jura divinanti humana cogebant. U. Contraria tamen sententiam , cui
Franciscli. Curi ad eand. C. n. it . subscri
bunt, dummodo filius vel fuga aliove reme-
229쪽
PR1vATI. Si di sibi consulere, aut omni conatu ictus Paternos avertere vel declinare nequeat, nec lachrymis vel precibus ullus amplius relinquatur locus, sed vel filio pereundum misere,vel patrem paterni affectus ossiciique m memorem interficiendum esse, veriorem Censuerim. Supposivo equidem principio. patri non nisi moderatam castigationem asserendam, obfirmata mente infero, patrem modum in castigando liberos excedentem injusti invasoris personam induere inod si igjtur pater vitae filii violenta invasone proximam minitans ruinam injuste eum osse n.
dies justa utiq; filii resistentis defensio censenda. Maxime, quod ordinata charitatis Ieges filium etiam in casu, quo ipse a Patre in vitae conjicitur periculum, ut seipsum prae Patre diligat obligare, respectum, sanctis si me alioquin observandum, cujusq; intuitu
etiam jure Romano persona Patris juxta Uupianum ini. q. π. de obseq. farent et patron. praest honesta semper&sancta videri debet, suspendere videantur. Nec erit facile, qui dubitet,legem civilem, non nisi decentem
mendatione: severiorem correctionem patri tribuente, etiam in conscientia obligare. Domin . Soto deI., Lib. I. q. 6 art. .Fran
230쪽
ν Genbes de L. 7. Dn Struve In mrur civ exercit. a. th. I3. Quoties itaq; pater, irae furore percitus, limites castigationis concessae transgreditur, toties contra leges civiles de in foto peccat interiori.
VI. Ex dictis principiis evelli simul
poterunt Dissentientium fundamenta. Negamus, filium innocentem patri furenti coblum subjicere,in ictum mortiferum sponte sua excipere teneri. Sicuti enim filius patri in castigando modum tenenti resistens gra vissime peccat; sic patri versa vice illum ex. cedendo peccanti filius jure resistit. Non debent parentes concessam liberorum emendationem in vagam .dissolutam mutare licentia. Sicut pater filio non dedit, i. tam, licet cooperatus sit cita nec eam eidem adimere potis erit praecipue, quod liberi notam parentibus, quam patriae Rei pubi nati perhibeantur in l. i. g. 3. r. de ventr in posses miti Utu vinculum naturale inter patrem filium per iniquam ieri colosissimam invasionem non penitus dissolvatur;
exinde tamen non inducendum , quod indv. cere intendunt diversum sentientes. Nonne
enim vinculum illud per mortem insontis filii rumperetur 3 Estne arctissima patris filii te cessitudo in patrocinium paternae mali.