Michaelis Friderici Ledereri, ...De jure belli privati libri duo ex jure naturali, gentium, civili, canonico et saxonico deducti

발행: 1668년

분량: 550페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

PRIVATI. ros legis statutive inspicienda .ponderanda,

quod ea in substrata maxime materia stricti sint juris, de ideo etiam ob rationis identitatem extensiva interpretationi locus in iis

non facile concedendus. Licet igitur alias, cui majus pernussum,& id quod minus, multo magis censeatur permisium La I de R. I quod ii tamen legis vel statuti verba desper,

sonae bannitio Ili iasione duntaxat concepta, non poterit ea ostensio ad bona anniti ex . tendi. . Secus autem res comparata, si lex

vel statu tuta generalem & qualitercumq; fa ctam concedat offensionem ita quippe in persoria& rebus bannitum offendi posse tradon Nellus de S. Geminiano tractet de hian-mt.secund part secun temp. π Iul: Ctar: d. n.IJ. Quinim ὁ latius progrediuntur Doctores, de praemio quoq; in statutob anni tum occidendi promista disquirentes, an illisi flatuti inveνta justitiam Non deberi prae mitim, statuit Anton Corset. pingui. sublita sng. o. Valere vice versa istiusmodi statu. tum rectior Julii Clari d. l. est sententia elegante moti ratione, quod non sit inconveniens, ut homines ad ea, quae licite legeq; permissa, etiam pecuniis propositis allicerentur. Nec dissentit Ioann de Lugo de

hanc

252쪽

hanc sententiam Hyppolit de MarsyL u

uJ.ma praemium ex statuto judicis vel principis, etiam extra urisdictionem cierrito. rium statuentis, bannitum occidenti lure deberi, eXistimans.

VIII De caetero, licet quaestionem illam decisam satis supponam, justa esse statuta, quibus annitum occidi a quolibet posse

Cautumatq; Conist tutum nondum tamen exaltata mens ulterius quaerentis , an an,

ni rus in extremo vitae periculo constitutus insultanti, seipsum defendendo, non tantum reiistere, sed d eum invadendo pergentem occidere possit Prima facie hanc controversiam intuenti negativa confestim arride. bit, quod non modo defensionem necesia

riam, quae in dicto praesupponenda quaesito iure naturali cujus communionem bannit non perdit concessim lege vei statuto tolli non posse superius deduxerim sedis quod legibus civilibus ignoscendum ei, quis anguinem suum qualitercunq; redemtum vo. luit, sit sancitum VI et de bone eor qui anci sentent.v mort Sed vero, supposito eo, legem vel statutum permittere offensionem hanniti, non tam negative raenam tantum remittendo , quam positive, actum indifferentem licitu iaciendo, eontrariam sententiam

253쪽

tiam veriorem& firmiorem vel ex communi

illo principio, ubi justa offensio, ibi injusta

defensio, quivis de facili censere possit Legis equidem vel statuti suppositi virtute offensio bannitalicita omnino usta essicitur, ut proinde defensio viri, sistentia potius subsecuta illicita prohibua oninino dicenda. Francisc Zoaneti amen rapar nss. Ad hoc tamen ratiocinium infirmandum non desuntforte, quae reponi possent Ut ut enim quis concesserit, permissam vi statuti offensionem, ea proprer tamen defensionem eidem protinus interdictam esse non temere inferendum. Exempli causa Titio competit actio, Maevio tamen ceu eo exceptio inde non denegata. Imo argumentationem a contrarias ductam perpetuo non procedere notat Philipp.Dec alti,defer Τ. n. r. σχ. Ita nubere domum exire licitum mihi Nilum propterea autem non nubere&domum non exire non statim erit illicitum. Non omne quod licet honestum est, inquit,

nitus a privato ni ultatus, tua insultatio non tam justa, quam impunisin permisi foret censenda , nisi vocem justi negante magis quam jente sensu accipere velis. IX, Sed enimvero, armum. ulnino manet

254쪽

net: ex inferius dicendis latius patescet, ex offensionis qualitate defensionis conditia Onem di me ciendam Nunquam enim uterq;

actus offensioni. defensionis justus simul licitus est e poterit. Eo ipso igitur, quo lex ipsa cuivis concedit licentiam offendendi Moccidendi bannitum, & quilibet ea ratione legis minis e tacite constituatur tiq;, quisquis bannitorum aggredienti resistit, legi ipsi resistit, cujus auctoritate hic ipse

armatus. Agendum hic de defensione, non quatenus facti sed quatenus juris certa moralitate induta. Illam bannito non donegaverim, quod si tamen ipse ex legis au .ctoritate offendatur, injustam eandem citi licitam dixerim. Exemplum de actione Scexceptione nostram magis confirmat sententiam quoties enim actio obtinet, toties exceptioni in Setu denegatur locus, ac vice versa, quod haec ipsa sit actionis ex chisio. Quamvis insuper non ignorem, argumenta a contrario sensu adeo enica cernis perpetuum non habere vigorem,maxime si lex adsit quae contrariam foveat dispositionem, aut aliqualis ex ducta sequela oriatur absurditas dicti tamen canonis, ubi justa ostensio, ibi injusta defensio, veritas non nititur

sequelia ontrario sensu ducta sed diversa

255쪽

jactuum moralitate, qua offensionis justitia defensionis confestim inferto arguit silustitiam. Legem quoq;/ψ .riR.y ad mari-rales potissimum conjunctiones pertiriere, nec aliam Pauli fuisse mentem' intentiinonem probat Petr Faber in comment. ad ZLNego tandem offensionem banniti non tam justam, quam impunem dc permissani dicenodam I is enim&lex civilis ceu regula hic adest, juxta quam cum invasio sit instituta, eadem non poterit non ni censeri Fran-Lchin Curi a Ll de Des J.maa. Accedit, quod ex sententia Les nardo Lessii y e Itib. a. c. st h. l. n.I., Nelli de S. Geminiano πινα desis hannitu Iecun d ara secondae . q. r. vigore legis statutive praedicti bannitus non privata sed publicil auctoritate a quolibet ceu ossiciali publico occidatur. Ne c. obest ulterius, defensionem jure naturali, cujus particeps adhuc baonitus, introductam

statuto vel lege civili tolli aut adimi non pos e. Illud equidem perpetuo delegitiandr&justa intelligendum defensione, qua is in

praesenti casu vi neces artae consequentiae ecflatu tot anniti offensionem licitam decemnente ductae non poterit obtinere. Minum ossicit altera ratio, qualicunq; sanguinis re

dimendi ratione petita illa equidem de tal ε

256쪽

acceptanda medio, quale illicitam sanguinis effusionem degis auctoritate agentis occisionem non involvit; quod alias in dubio juste agentis sanguini magis, quam injuste

quid committentis sit favendusa. X. Qualis autem poena, si bannitus offendentem occiderit locum habeat, an, si non capiatur, denuo sit banniendus, an Vero, si captus fuerit, paena homicidii dolos vel cul. post sit plectendus, impraesentiarum ad me nihil attinet Satius esto Lectorem ad Barto tradi. 3 Is Id fidelium de S. Geminiano de bannit prime am prim te q.' secundiart. secv id temp. q. qρ. influeremisisse. Dicta hactenus qua ipsam praecipite occisionis impunitatem, ad bannum Imperiale, quod hodienum Imperator, aut eo absente Romanorum Rex juxta tradita Pauli atthiae elineri pra9. iure ob Iub voce idat. irrogare solet, applicatur illico apparebit,

deductam hactenus sententia II ordinatione camerali part a. m. q. Θ ulna id, qua cau. tum bannitum a nemine in clientelam Ἀ-dem aut amicitiam recipi, ab omni uus vero

impune tam in persona quam bonis offendi posse, confirmatam,& imperiali auctoritate roboratam esse. Verba sunt da de Roh-

257쪽

rationem' denuntiationem quicquam in teresse censet Andre Gai de pacephbhess. n.l2. an quis ob contumaciarn, an vero ob

delictum sit bannitus Satis durum hoc esse sibi ipsi opponit Gallius, sed legem ita scriptam esse reponit, eam illius rigoris suppeditans rationem, quod contumacia in camera imperiali commissa respiciat contemtum Imperatoris,& summum sit delictum, Maje, statem Caesaris obstinate contemnere, Adde I M. Clar: lib. .sentent Sa naa. Formulam quoq; sententiari anni declaratoriae vide apud praedicto ais libra P. P. c. o n. r. Cumbanno autem mori byssia Xonicis receptorem secus longe comparatam, is quidem in balanum superius declaratum a quovis occidi pos e multis probat Benedict. Carpeto v.'pra I. crim*.J qa o n./SLc eq.

XI. Ad furiosum jam digredior, ut

summe ebrium ac dormientem disquiren,

do, an ab iis invaso se tueri adversus inua. dentes, 4 vis imminens non nisi cum inoternecione horum declinari possit, eos occidere liceat Interpretes vulgo verba legis

s. de J.cπ' initialia vim ais injuriam copulative accipiunt, ut ideo noni nisi ea vis, quae

258쪽

cum injuria simul coniuncta, jure repelli possit quod copula inter duo substantiva posita requirat actualem utriusq; copulati

concursum. Quamvis igitur violent uni aggressum concedant furiosis, eum tamen

cum injuria conjunctum esse negant quod injuria judicium, pro aeresin d voluntatem Praesupponat, quibo dei irutas esse recensitas personas in propatulo satis Firmari insuper

haec interpretatio poterit aliis juras Romani Praeceptis quibus Liriosum ob delictum durante furore commissum non tam impunem plane dimittendum, quam excusandum potius ob fati HIi elicitate ira, ct quod ipso satis furore plantatur, constitutum in V ad L. qui V. Ir .ar ad L. Corne de iciar l. q. . sin: pae L. Pompei. de Parriciae Exhinc Ulpianusino dein ia r expressissimis verbis rea spondet, furiolunt injuriam facere non pos se Didac Covarruv rele I ad Clement si juriosis , PH. 99. Nec minus praedieta ad ebrium&dormientem extendunt Interpretes, quod

eadem in iis obtineat ratio,in proinde non inaequalis dii positio. XlI. Sed vero, ex alio fundamento hujus d ubi decisionem petendam reor. Et si enim injuriam formaliter spectatam in furioso, ebrio dormiente cessare concesserim materialis

259쪽

PRIVATI. III

teri alii, tamen ea onu in O praelio ei: quod non piri persona invadentis ita it .ates,ollem invat periculum hac .iJi dicienduna, Hug. rot de I L. O PIb.a c. .n J. Consentit Francisci in Curi ad Lo. 'e-ese in praeratis udo cis inluciam stricte redictam, Manimum oti cladentis ac intenti in onem suppone alem, adesse tamen eam. Otrae in laticia conceptu omne id, quod non iure

sit, denotat, A. dei Varo Ex quibus alii colligunt, textum in II. ab I E J. vulgatum non

admittere sensum, sed per vocem vina Intel

digi injuria. late sic di Iam per verbum riam vero sum I acceptam. Quicquid sit, omnes eo collima tu, ut generalem regulam obtinere evincant,ubi vis injuste licet non ratione subjecti activi, susscit tamen, passivi infertur, ibi ea juste repellitur. Neq; etiam calamitas aut afflictio alicujus alteri debennocumento, aut postremo cedere detrimento obdormientem quidem rem humanam.&naturalem pati respondetUlpianus in la ff. ad Aqui ct furiosum ob fati infeli citatem condolentia dignum, non inficiori ebrio tamen nullum excusationis colorem concedo. Tres potissimum actus, offensionem ab ebrio factam ut plurimum comitantes, attendendi, potatio, ebrietas He-

260쪽

PRICATI. I; vatum ex ratione objecti essiciens judicium non admittet, invadentem tali colore deceptum jure occidi ; quod respectu ejus, quem

invaditi ipse non nabeat animum occidendi. Sed vero, cum sussiciat, ipsum habuisse animum occidendi, vel vulnerandi in genere me non et neri pati, quod alter intentat, non magis quam si bestia aliena periculum intentaret ideo recte concludit H. Grot de J. B. si ib. a. c. L Hi jus seipsum hendi ea ratione non esse sublatum. Neq; en il tam intentio inferentis, quam injuria periculum invasi , si simul favorabilis ac omnibus juribus concessa defensio attendenda. Egregie hic applicari potes an sum Pauli in L I. g. i. rdet urci Si injoria, inquit, mihi ut ab eo , cui sim ignotus aut si Iis putet. me Lucium Titium esse quum sim C lia fra valet,quo principale es infiriam eum nubifacere vel, nam certi ego sum, licet ille patet me adium esse, quam sum ride injuriarum ha beo. Sed infra hac de re plura.

CAPUT VI

L Tu sis extraneum in si III. Sub scitur decisio.

tae periculo con Iuttim u Praejudicialis tamen reaimere ex charitate quaestio, an urtistis infautexetur josuccurrere teneatur, II. Neganἰ tumet a sic ut suis ' deciditur. damenta P ob nunitur. Pecc- ς terri ubseniri

omit

SEARCH

MENU NAVIGATION